장음표시 사용
21쪽
los infelicis erueret et singulas corporis partes confringeret. L. Iul. Sull. XXXII. Cic. de cons Pet. c. III, 10. - Fuit autem is Marius Gratidii filius, a M. Mario, Marii se se comulis fratre, adoptarus quod multis docere Perimnium Animadvers. historie. α III, p. 98 seqq. Emestius in clav. Ciceronian adnotavit. - De Marii minoris morte inter scriPtores non constat. L. Veliri Patero. II, 27 Tum demum, C. virius 26 erat annorum per cuniculos conatus erumpere, cum foramine e terra emersisset, a dispositis in id ipsum interemptus est. Sunt qui sua manu in iis est Iut Mar. vit. XLVI. ελος δε κατακλεισθεὶς ἐς Πραινεστον πο Συλλα, πολλὰ φιλοχρυχυσας μάτη=ν,ούς ν άνακτα τῆς πολεως ἁώσκωριένης, αυτος αυτ ον απεκτεινεν, s. m. XXXII. Appian. I. I. p. 400. τὴν πολιν τῶ OVκρζτω παρεδοσαν, Μαρίου καταδυντος ἐς τάφρους πονο- μυς α μετὰ βρατυ καὶ καθελοντος αυτ ον. Liv. epit. lib. LXXXVIII Marius
Praeneste obsessus a Lucretio sella, Sullanarum partium Viro, cum Per cuniculum capi rei evadere, septus ab exercitu, mortem si conscisax sunt qui concurrentem mutuis ictibus cum minore fratre Telesin occubuisse Prodiderint. s. Valeri Maxim. VI, c. 8,2 Consulem autem Marium, uniculi latebris frustra evadere conatum, levique vulnere a Telesino, Cum quo commori deStinaVerat, Peratrictum, se ias sutis gladi trajectum interemit. Illud non dubitatur, dignum eum fuisse tanto patre filium, infestissimumque Surulae exstitisse hostem, hic ut eo demum occiso Felieis nomen adsumserit. s. Vellei. II, 27 b. s. Plut Mar. XLVI, in s. - ως δ' υπὼ πληθους φονων ε αρχy και δι' ἀσχολίας π Συλλα παρορώμενος ου γάπην σεν. - Praeposit. Ir c. m. conjuncta nullo loco significare quidquam videtvi , quod non ad genuinam ejus atque rimariam notionem, qua idem est, ac Latinor sub c. abl. revocari indeque explicari possit 'Fπο τενος ἐν α igitur sig- Duo Bernhar. ivissenicha'. Si niax her gr. pr. p. 268. vhne in gramm graeo edi Lmaj. g. 617, 1. p. 309. contendere sunt conati, secundo cum casu conjunctam hanc praepositionem saepissime idem esse quod nostrum unter inem heri unter ima hervor au ver
et quae huic cognatae structurae apud Atticos reperiuntur, simile quid statuisse mihi videntur, ac si quis propter formulam illam usitatissimam: πεσεν εν κονίοσιν contendere vellet, praep. saepius eadem instructam esse vi, qua Latin in C. nec junctum. At hane quidem omnes concedunt ea ratione conjungi cum verbis motum indicantibus, ut respiciatur ad statum, qui quem verbum innuit motum consequitur, atque excipit quaai.
22쪽
nificat esse sub aliquo, alicui Me Subjectum, in sic esse potestate ac ditione, pendere ab alim, auctoritate alio regi ac Voluntate. Tali vero qui utitur vitae conditione is sere leges normasque agendi ab eo accipere solet, quem habet dominum Vitae arbitrumque; qui cum aut jubeat aliquid fieri aut vetet, jam patet, qui fiat, ut illud D π τινος pro diversa diversarum in quibus locum obtinet, sententiam natura atque structura, modo idem significet, quod Latini participiis commotus, adductus, etc. aliqua re V per aliquem exprimimi, modo indicet nunciati subjectum ne quid faciat, impediri, prohiberi, dete reri ab alio quodam . s. Eurip. road 350 ῶς υχ π αίχμῆς, Dd Dπ' 'Αργειουδορος γάμους γαμ ειοθαι τουσδ' ἐδοξαζον ποτε. Herod. VII, 226 οἱ βάρβαροι τὰν λιον πο ου πλήθεος τῶν δωτῶν ποκρυπτουσι i. e. μὴ ρασθαι ποιουσι, plura, quae larga manu in grammaticis suppeditata inVenies. Itaque in iis, quae agitamus, qui
hus perficiendis studemus, a quibus suscipiendis recedimus etc. cum sere ab animi affect hus, metu, spe gaudi similibus pendeamus toti atque regamur, aut ad extemas quasdam res rerumque conditiones, quaeque ab his dictantur praecepta, componamus consilia no tra agendique rationes, ubique ero tam in iis, quae Sectamur, quam in iis, quibus abstia nemus, quae praetermittimus, ei cuidam ObtemPerare Videamur, aut in ipsis nobis, aut extra nos sitae Graeci has actionum nostrarum caussas emcientes saepissime secundo casu, apto illo a praepos i)7r enuntiare solent. Inde igitur frequentissimae illae formulae, Iro ODuOD, Dπ' ργθς, πο σπουδῆς, πο προθυμίας, π δεους, υτ υβριος, πο φρον - ιαατο et q. s. r. erunt expilicandae, inde, quod nostro Ioco est, DY πλαθους φονων
λογlκῶς, ubi praepoS. 7r c. gen conjuncta . Vera movendi componitur simile orationis compendium obtinere statuamus, ita ut πεσεν εν κονίζσε cum breviter dictum sit pro Iζεσεν ωοτε ἐναι υ κεῖσθα εν κονίζοιν , nil explicandum illud νεκρον α Αιαντος ερυει post AtανTO Vocnh. mente SuppIeatur Oντα , eaque sententiae particula
conditionem ab omni hostium injuria tutam indicari putemus, qua caesi Patrocli fueriteorpus, Trojani priusquam ad se id pertrahere conarentura Sicuti illic, pro termino, in quem dirigitur motus aliqui atque tendit, id mente praecipitur, quod absoluto demum motu efficietur, ita hic loco termini, quem dicunt, a quo, status depingitur obtinens, antequam quis conatus esset turbare eum atque tollere utrumque παρατακτLκῶς. qu dem in hac formula eandem plane legem regnare contenderim, quam, quod ad praep. v usum attinet, optime his expressit verbis Bernhardy: Die Tithtex anilii un mohs aut
23쪽
1εωτεo σμυόν iδως υ δυσχεραίνειν π πλ νθους δανείων . e. ne id faceret dissua dente aere alieno Pomp. XXXVI. π πλVθους ερπετῶν θανασωων πετράπνη. Timol. I. 3 πους πω πλῆθους κακῶν μικρον πελιπε ερζεκος εἶναι. Caes. LXV. Λεξάμενος ουν χαῖσαρ ἀναγνῶναι μεν πο πλήθους τῶν εντυγχαι/όντων κωλυθν etc. Loci nostri sensus igitur erit Caesar ero initio cum a Sulla, caedium multitudine in pedito, Bisaeto, V prae aedium multitudine Praeteriretur, BC re non contentus etc. και ὁ ἀσχολίας. Particula Lai, ut in lat. Sermone particulae atque, que et cf. Fabri ad Liv. XXI, 17. XXII, 14 etc. ita , ita saepe copulat, ut aut generi addat speciem, aut inversa ratione specie genus, illud si est, restringendo, hoc, augendo atque in majus evehendo, quod primo positum erat loco, accuratius definiens. Sic nostro loco e
tendum erit: ad uberhaupi burd cine Rage o Melchasten in in rudi senomineu cf. Matth. S. 620, 1. . Similem ejus usum tetigit talib. ad lat. Apolog. p. 23, A. Haec
vero negotia, qualia suerint, cognoscas ex Cic. Orat pro ROSc. Amer. VIII, 23: Neque enim mirum, quum eodem tempore et ea, quae praeterita sunt, et ea, quae Videntur instare praeparet, quum et Pacis constituendae rationem et belli gerendi potestatem solus habeat, quum omnes in eum spectent, unus Omnia gubernet, quum tot tantisque negotiis distentus sit, ut respirare libere non Ossit, Si aliquid nou animadvertat. - s. praeterea Plut Sud. c. 31 qt. - Ceterum id quoque notandum, quod in Livio Animadverterunt viri docti, orationem variare solere hunc rerum Scriptorem, tu sententiae mehabris sibi aut Oppositis aut copula conjunctis Variis utendo praepositionibus, cf. Fabri ad I XXI, 41 id non minus recte de Plutarcho posse dici, ita amen, ut non sine idonea caussa in eligendis illis particulis versatus esse, immo plerumque hanc Structurae ariationem non sine aliquo sensus discrimine admisisse putandus sit. cf. Caes. VII S. s. εν ειρ ιζ γραι καθ' υσυχiαν, XI. άμα γελωτι καὶ μετὰ παιδιῶς. XIV. σιωπύ καὶ μετὰ . Gτηφείας. e I. Pauli. XII. συν τάχεε καὶ μετ' ἀσφαλείας. Itaque nostro loco Per se cum recte diea
in caussa fuerunt, aliquid ut vel non fieret, Vel Praeter spem eveniret, hac formula nunc uti noluit Plutarchus, haud dubie eam ob caussam, ne duae sententiae artes, utraque Secundo casu apta a praep. 7ro, Sed diverso sensu, in I D θους φονων κα ὰσχoLῶν - roΣυλλα - juxta se positae rationem ingratam redderent auribus, ambiguamque ad sensum.
Nunc vero vocab. ὁ ἀσχολία ita interjectis, ut simul, qua ratione prius illud D ro sit intelligendum, indicent, simulque Sciant ut memoria ejus obliteretur paullulum et ex animis quasi elapsa sit nobis jam ad alterum illud vae progressis, orationis perspicuitati atque
integritati optime consultum esse Putem a Chaeronensi. παρορώμενος ουκ νγ ἁπς σεν - ἀγα πὰν ἀρκεῖσθαί τινι κα μVδεν πλέον π ζζ-τεεν. Suid Satis habere, contentum esse, acquiescere in aliqua re, gratulari sibi rem acceptam
neque praeterea quidquam concupiscere verba Heldii ad Plut Aem Pauli. c. VII, p.
24쪽
165 huj voc usum, optime , ut solet, illustrantis exemplis ab eo, ut variam ejus structuram illustraret, allatis, haecce addas e Plut desumpta Constri eum acer Cat. in XII.
μικρον εχοντα ἀγαπῶ etc. - Caesar igitur non contentus vllae conditione tuta quidem et secura sed gloriae magnarumque rerum experte, tantum abfuit, ut in umbra delitescendum sibi putaret, ut vel nunc in civitatis lucem prodiret, sacerdotium a populo petiturus, quod Marius atque Cinna Olim ei destiuaVerant. ἀλλὰ μετιων ε ρω συνζν εις . 6μον προθλθεν, υπω πὰν μειρὰ κιονων - μετιεναι, ἐετερχεσθαι τι, re quid petitum, arcessere Valhen ad Herod. III, 19. verba, ut aνῶσθαι, ενηστευειν, παραγγελλειν, solemnia de magistratibus ambiundis, ad sacerdotia inde inter magisratus quidem non habitarios Adam antiquit Hom. p. 52, collat pag. 200 et 26. Tom. I. sed a Populo petenda, translata sunt. 'Loωσυνζ Vero, de qua verba lacit Plut., quodnam fuerit sacerdotium, ex Suetonio illustrant atque eliso Paterci, quorum ille . Caes. I. Sequentibusque consulibus flamon Dialis destinatus Comneliam duxit uxorem porro Quare et sacerdosio et uxoris dote et gentiliciis haereditatibus mulctatus, diversarum partium habebatur Veliri II, 43 Caesarem paene puerum a Mario Cinnaque flaminem Dialem creassum Victoria Sullae amisisse hoc sacerdosium refert. En habes o λεγομενον, quot capita, tot Sensus Uufarcho auctore non obtinui , quod am-Mbat sacerdotium Caesar, nec ream est flamen Dialis, Sulla, ne populi suffragiis id face dotium obtineret, refragante Mesonium si sequeris, anno aetatis septimo decimo semesis Dialis destinatus, Comeliam cum dimittere nollet, hoc Sacerdotio mulctatris est Velleis denique narrat, Caesarem, paene priorum a Mario Cinnaque flaminem Dialem reatum, istori Sullae, quippe qui omnia ab iis acta secisset irrita, id sacerdotium amisisse. - Quod si praeterea memor ueris, Dionem atque Tacitum, hunc utique gravissimum auctorem, tantum abesse, ut hoc Caesaris flaminium agnoscant, ut claris verbis testentur, inde a Merulae flaminis caede quem post reditum Cinnae, a. p. u. 666 873, venis incisis Ipsum sibi mortem conscivisse notum est. s. Veliri Paterc. II, c. 22. usque ad Augusti tempora Servium c Maluginensem , spatio LXXVI annorum sic enim corrigendum esse in acito, pro eo quod ibi est XXI , optime vidit Rualdus animadvertitque Drumannus
25쪽
Histor Roman. . III, p. 130. neminem in flaminium Jovis esse suffectum - s. Dion
άπεδεοθv. Tacit Annal. III, 58 Saepe pontifices Dialia sacra fecisse, si flamen 6Ietudine aut munere publico impediretur duobus scr sex et septuaginta annis postmerulae
Caedem neminem suffectum, neque tamen cessaVitae religiones, haec Omnia apud
animum tuum si reputaveris, jam non Poteris, puto, non confiteri, hune vitae Caesaris locum, quod ad historicam veritatem eruendam, ex difficillimis esse, ac paene desperatis, operaeque pretium videri investigare, non dico, quid verum, nam hoc cum in talibus
O ριγονOt nobis vix unquam invenire concessum sit, me invenisse, virisque doctissimis esse probaturum, id mihi omnino non sumo - at tamen, quid proxime ad Verum accedere videatur, praesertim cum spes non absit, Chaeronensem, quaestione tali instituta levitatis, incuriae ac prope inscitiae in rebus romanis tam saepe, tamque graviter insimulatum, quod ad nostrum certe locum, hoc crimine posse liberari. - Altius igitur paullo repetendum, atque temporum in Vila Caes. rationes in examen erunt vocandae. Jam primum id inter omnes constat, aes occisum esse idib. Martiis anni 70s cs. ast Capit. aetatis suae quinquagesimo sexto . Meton. v. Caes. LXXXVIII Periit VI aetatis anno Plut Caes. LXIX: νῆσκε Λαισαρ τὰ ι - πάντα γεγονανς ετι πεντήκοντα καὶ ξ . Natus igitur est a. 653 100xet quidem a. d. IV id. Quinctil. Drumann. III, p. 129. h. r. qui testes laudat Macrob. Sa I, 12. Calend. Amitem et Antiat in Verr Flacci, ast ed. Omin. p. 1H. C. Mario LL. Valerio Flacco coss. ita ut ex Suetonii menteriis Patrem amisit VI annorum Danno 669 84 Cn. Carbone II, L. Corn. Cinna IV coss. patrem amisisse, sequenti ann 670 M L. Cornelio Scipione Asiatico, C. Narbone Flacco coss. annorum XVII, staminium acemisse
putandus sit. - Jam haec per se si spectaveris plana, omnique, ut videtur, digna fide, nullo modo id quod remius ad Suetonium brevibus exposuit, atque Graevium quoque in annotat Sueton editioni ad calcem additis tetigisse postmodum Vidi cum iis, quae Velirius narravit, componi se patiuntur. Qui in flaminem Dialem creatum esse Caesarem tradat a Mario Cinnaque, quorum hic a. 69 84 a militibus obtruncatus est, ille idib. Januari anni 667 S6 morbo oppressus decessit, aut inconsideratissime locutus est, aut id contendere voluit Caesarem anno 666 87 , quatuor igitur annis ante tempus a Sueton constitutum, flaminium illud accepisse. Tum Vero Caesar vix annum agebat temtium decimum haberemus igitur flaminem Dialem non paene, quod nunc est in editi Veli anis, sed plane puerum atque id fortasse, Veli . ut secum ipse in concordiam x deat, in textum recipiendum. Jam hoc quis credat, re vera ita esse factum, qui modo illud in animo teneat, neminem ad hoc sacerdotium Potuisse pervenire, nisi maritatum pes Plut Quaesti Roman L. Aιὰ τί ὁ ἱερευς του Λιο αποθανουσζ αυτω θ γυναικος,
ὰπετίθετο τὸ ν ἀρχῆν; ubi quae Ieguntur ij συνιεραται μεν ῆ γυνὴ τά ἀνδρι, υ; καi
26쪽
oυτ εο υς δυνατον, υτ αλλως πιεικεί, nisi hunc, quem alium habeant sensum, equidem
non exputo. - flamen fuit creatus quidem atque destinatus i. e. Grynatus, inare ratus non item, ita ut nulla flaminii munia cum essent ei obeunda, nec aetatis infirmitas ullum facesseret negotium, atque uxore, Sacrorum adminiStra, quippe qui non saceret sacra, facile posset careret Sed vos, undenam sumpsistis hanc . rei tam certam scientiam Num Veterum quis eam suppeditavit Nemo Conjectura igitur, quod supra posuistis, cum sitis assecuti, jam vestrum erat monstrare, ea quibus commendetur rationibus. Sed hoc nec fecistis, nec unquam, opinor, poteritis facere. mam illud certe quam maxime flenderet, Marium Cinnamque viros illos potentissimos, Caesarem, tantulae aetatis puerum, ad flaminium Jovis, summae dignitatis, summaeque auctoritatis sacerdotium flamen Dialis maximae diunationis inter x flamines. Festus s. h. V. Provexisse quidem, secisseque, quo per ludibrium quasi haberent relligiones atque sacerdotii sanctitatem, nec Vero tantum valuisse nec ipsos, nec illos, qui post eorum mortem, προς τί7 αυτὴν πω Θεσt civitaten administrabant, L. Com. Scipionem Asiaticum, C. Marium juniorem etc. ut intra quinque annos, Usque ad Sullae reditum elapsos, qui ipsorum jussu creatus esset flamen, nav-yuraretur Populus, si Caesarem creavit flaminem Dialem, nonne ipso eo facto, velle se atque ubere declaravit, inaugurari eum, quem creaverat Pontifex maximus autem, vel totum etiam pontificum collegium, quomodo, niSi inausPicat eum esse creatum probarent, quae populus iusserat, volebant illi duumViri, migrare potuerunt Quod si quis contendere velit, hac eum creatum esse lege, ut niSi adultus, non inauguraretur, nostro nobi jure interrogare posse videmur, Cinna MariUsque cur omnino jam tum Caesarem elligendum curaverint, cum nec ipsi ullum inde caperent fructum, nec Caesar quicquam lucraretur praeter inanem appellationem nomenque sine honore Et quando unquam magistratus sive
sacerdotium tali lege apud Romanos delatum est Ita igitur explicando et suspicando, quod hariolari verius quis dixerit, nil proficimus, nec omnino Vellejanae narrationis ea esse videtur natura atque indoles, ut cum Casaubono ad Suet. I majorem ei putemus habendam esse fidem, quam Plutarcho, aut cum Rualdo, incredibile quanta cupiditate, caeca interdum atque impotente, quos dicit Plut lapsus atque errores expiscant atque νουθετουντι, certi simum habeamus, Vid. not. H. in appendice edit. Bryant. quae Londini prodiit 1732. Tom. I, p. 501. Caesarem a Mario Cinnaque Romae adhuc dominantibus, sacerdotem Dialem uetum esse. Quid igitur Ad Suetonii locum redeundum, qui et ipse a criticis atque interpretibus haud uno nomine tentatus est, adeo ut remius Wolfi auctoritate
nixus, Verba illa: flamen Dialis destinatus tamquam spuria incinis circumscribenda curaverit. - . Adversantur scilicet, eum si audies, iis quae Velirius narrat, neque apto loco interposita sunt, quare recte olfius, cum ad explicandum, quod paullo infra legitur,
Vocab suo Molso, in margine Ment adpicta librariorum incuria huc ea migrasse suspicatus est. Iam quod ad primum argumentum attinet, non multum Iaborabimus, post ea,
27쪽
quae supra disputata sunt; quod de glossemate suspicatus est vir praeclarus, credi posse praefracte negamus. - Quis enim sui ille, haec qui margini appinxit Librarius Hoc
vix ipse contendet, quippe qui de librariorum istorum ingeniis non nimis honorifice judicare soleat a glossator quidam doctus p Undenam ille haec sumpsit, eum in lut de ea re ui compareat, apud Vellejum flaminem rearum me CaeSarem a Mario Cinnaque quod quomodo sit intelligendum ex Iocis licet cognoscere, qualis est apud Liv. XXI, 15 Flaminius Arimini consulatum iniit, reatus ab T. Sempronio consule, ubi id Fabr., legatur, destinare vocab de populo vix unquam dicatur, aliunde de Caesare, illi flaminio
destinato, nil constet Tum, quare commodo carere loco haec vocab dicantur, non EXPUtΟ, dummodo recte construas atque voc. sequentibus consulibus ab iis, quae sequivitur, Ommate disjuncta, non ad flamen destinatus quod hucusque factum, sed ad: Corneliam uxorem duxit, reseras, sententiam sequentem inde a Voc. dimissa Cossutia ad . desponsata fuerat parenthetice interpositam, ideoque uncinis circumscribendam a ceteris sejungas. Jam Videbis, verba illa a Bremio in suspicionem adducta non solum non suo carere loco, sed optimo addita esse consilio, atque necessaria paene Videri, quippe quibus caussa contineatur, Caesar am nunc cur matrimonium inierit; erat scilicet destinatus flamen Dialis, quem esse maritatum Ieges atque natura sacerdotii poscebant. Flamen est natus Vero, non est, quod Vulgo contendunt, flamen creatus, exsequatus, sed ita intelligendum da erraum dieiter de Brii bestimini, auὁerfehen iv ar, da ibin a diantini uiri deeraeulveriurochen, die rin maris si ast arati gegeben mar quo sensu hoc verbo apud Suetonium nil frequentius, s modo Caligul. IV Quarum Virtutum ructum uberrimum tulit, Germanicus sic probatus ac dilectus a suis, ut Augustus, diu cunctatus an sibi successorena destinaret, adoptandum Tiberio dederil ibid. V Incitato equo consulatum quoque
ποιήσεiν. Domit XV Denique Flavium Clementem, cujus filios etiam tum parietilos, Successores palam destinaverat interemit Caes. XXVI: egit c. tribunis plebis, collegam se Pompejo des inantibus, id potius ad POPulum serrent etc. etc. - Jam sacies totius rei immutata est, neque, ut equidem spero, in ejus. In Ierulae locum nemo substitutus est, quia IIarius Cinnaque Caesarem, Marii nepotem, flamini Jovis destinaverant; qui cum prius obiissent, quam Caesari per aetatem liceret Petere illud a populo, ut virorum, in quos haereditate quasi partes eorum devenerant, gratiam sibi conciliaret, conciliatam firmaret atque cujus in spem a duumviris illis erat adductus, eorum P acciperet face dotium jam matrimonio se juncturus secit, quo ab Cinnanis ipsum partibus stare, nec quin publice hoc profiteretur reformidare, insigni plane ostenderet exemplo, dimisit Cossutiam, uxorem duxit Corneliam, Cinnae filiam. Sed cum etiam tum, incertum qua de caussa, procedere in populum cunctatus, Sulla demum ex Asia reverso, rerumque potito a Populo id peteret, hic eum, quod accepturum e PeraVerat, Sacerdoti mille aυP.
28쪽
quod verbum de re, quam quis spe praetepit, certo non audacius dictam, quam quod Est in Iul. ταυτς μὲ εκπεσε ἰν αυτον - παρεσκευασε, de quo infra. - Jam haec si recte sunt disputata, elucebit, Plutarchum nil erroris in se commisisse, sed pra termisisse tantum, quod ad rem, de qua agere ei in animo erat, nihil plane facere id retur; cis Alexanti. V. I. OD δε αλλο προερουμεν ῆ παραιτζο9Mεθα τους ἀναγιγνώσκοντας εὰν μν πάντα, μἴδε καθ' καστον ξειργασμενως τι τῶν περιβον τὴν ἀπαγγελλωμυεν, ἀλλ' ἐπιτεμνοντες α πλεῖστα, μὴ συκοφαντε ἴν patebit porro Dionis atque aciti verba plana atque simplicia, artificiosa, quam ualdus adhibendam putavit, interpretandi ratione facile posse carere, Velirium Vero e errasse, quod, qui pr υM Marii Cinnaeque consili desinitius modo Met flamini Diali, eum Nasum esse s minem a duumviris illis nuncupare ei τον δῆμον προῆλθεν. Libri Mscr., excepto uno Monaceimsi omnes: προς ῆλθεν, quod cum Reiskii atque Hultent editiones retinent quorum ille quidem notula adscripta Solani conjecturam προῆλθεν scribentis, placere sibi, aut pro i τ δθμον scribendum esse, tis vel 1Ῥο τ δ. significavit Corais atque Schaesertis, quod in lemmate posuimus, in te tum receperunt. - At intenis ad Themistocl. IV edit. P. 26, VI, p. 39. Arist. XXV, p. 4 cum exemplorum nube demonstraverit id quod de formula προριεναι εἰς ὁθμον praeiverat ammattinger in annot ad Alcib. V Act.monac. Tom. III f c. II. p. 170. probe esse dictum rροςελ λεn, προςερχεσθαι εἰς δ ειον, ἐς το μεσον, εἰς . γορὰν,
nostro quoque loco codicum tantum non omnium lectio erit retinenda. Quod vero Sinten.
ἐν τ δογιια κυρουν λ μελλον, νοτὰ σνς καὶ του δέν μου καθεζο μενου - προς τὴν ἐκκλζ-6iαν κώμαζεν οὐ δ'εν χλω ζLιοκρατίας κοσμον υ εχ Oυσν7ς, οί με et - κωλΓεδ'ουδεις, ἀλλὰ καὶ το γυναιο αυλειν κακεΠον ἄδειν κελευον εἰς μεσον προελθοντα, Baehrium ibi codicum lectionem: προελθειν, malo consili neglexisse probaturus adn lavit prodiisse hominem et rem ipsam docere, et dictum id esse Verbis, quae praecedant, προ τ εκκλησίαν κώμαζεν - nunc eundem uberi accedere, in eo salsum esse puto virum doctissimum. Προελθ' ε1 enim verbum cum non solum de iis dicatur, qui domo relicta in publicum aliquem locum se conserunt, sed de iis quoque, qui in foro, in concione locum quendam editum super ceteros, unde ab omnibus et conspici et audiriuo iant, conscendunt, PIamVis codice non addicant, retinendam ibi eam, quam Baehrius recepit, lectionem contenderim praepos. προ προ innumeris locis in compositis confundi monuit Held. imol. XXI p. 431 . Nam necessisse hominem ad concionem, id quidem
verbis: προ τ εκκλησίαν κωμαζεν, luculenter demonStratur, nunc idem non ut accederet,
quod jam iaciebat, sed ut in medium prodiret, tribunal Oecuparet etc. arentinorum i breuia postulasso videtur, ad quod innuendum προελθεA , ne dicam necessarium, signifi
29쪽
OD πω πάνυ μειράκιον ευν. Schaeserus haecce annotavit is v Corais steriscis inclusit ut delendum. Quod retractat et in Addend. p. 503 Μεταμελε μο ἀμφισβζ-τήσαντι περὶ τῆς γραφρος καὶ ἀλλαχου γαρ κέχρζται τυ ου πω πάνυ ὁ Πλουταρχος, ελλ γνικι ς αεν ου πάνυ μ ν δμίuπτως, διὰ τὼ προςεχM ωρισμέν37ς ζDκίας νουα, Μειρακιοri et in curis secundis T. VI, p. 485, hic citans, quod supra p. 48, 29 Pomp. XIV, ουπω πάνυ γενειῶν illic quod . IV p 172, 33. legitur. Recte. ODπω πάνυ, quod Corai nollem
dirimet Iriμεμπτον, nedum κακόν aliquanto plus valet, quam solum ODπω quidem quod ad retinendam codicum lectionem, assentior ita, ut Irάνυ illo deleto sensum a tui. mente prorsus alienum exire putem; non Possum omni ex parte probare, quae Vir eximius, caussam ut ageret vocabuli illius, addenda putavit. Ου7rcis enim cum valeat de tempore, quo quid fieri aut factum esse negatur, πάνυ contra vim habeat elativam, quam dicunt, modumque augeat illud non nisi verbis tempus denotantibus, hoc adjectivis tantum, aut nominibus adjectivorum vice ungentibus, aut verbis denique, quibus praedicati inest notio apponii test; nostro itaque loco Daeis ad particip. Amreserendum erit, dum rάνυ Vocabulo μειρά κιον accuratius explicando inservit. Jam quid sibi velit illud: ου πω πάνυ aliptanto plus Valet quam solum Dinis intelligi posse, Vix concesserim, cum nihil omnino mutuae rationis inter ambo ista vocabula intercedat, quorum alterum alterius vim intendere atque augere chaeserus contendere videtur. Quod si vero id dicere voluit OD πω μειράκιον
eum esse, qui aetatis juυemiis sines nondum auserit, Oυ πω πάνυ μειράκιον eum, qui juυenis quidem sis, Sed non multum in ea aetate proe seris, ta eam sit ingressus, hunc igitur aetate Praecurrere illum, natu majorem esse illo, tum amplius non pugnans in partes
ejus concedo. Πάνυ εειρ ἁκιον Igitur idem significabit per faεiωσιν , quod Veliri. Paterc. II, 3 dummodo sic scripsit expressit paene puer, ibid. admodum juvenis. Cornel Nep. Hamilc. I. admodum adolescentidus Liv. XXI, 2: unc Hannibalem c.
maticen notandum erit, fietρ κιO Voc iis adcensendum esse Substantivis, quae Cum n
tionem habeant mere attributivam, cf. utim gram m. f. I, p. 238. illine S. 447, 1.
haud raro cum adverbiis conjunguntur. Adeas emtard quoque, iusten finalis Epnta P. 338, qui nollem, ut has adverbiorum cum substantivis compositiones explicaret, Part. svmente supplendum esse dixisset. Idem exemplum ex Plat Sympos p. 12, E deprom tum certe huc referre non debebat; nam quae ibi legirutur vocab. πάνυ σφόδρα, non ad συμποτύ pertinent, sed ad μεθυοντα trahenda videntur, collat quae Pauli supra de eodem Alcibiade dicuntur: κα ου πολυ στερον Αλκιβιάδου . φωνDὶν κουειν ἐν τραυλα σφόδρ- μεθυοντος et q. s. r. - πάνυ autem postpositum exaggerare sententiam
plurima docent Platonis exempla, de quibus adeas Stalib. ad enex P. 235, A., ad Cratyl. 418, es Euthyd. 2ST B. Hipp. f. p. 282, Crito p. 45. Modem modo Dτως
30쪽
collocatum es. Stalib. ad Phaedr. P. 256 E. Bahri ad Plut Philop. XIII, p. 49. Caesar autem tum, cum Sulla in urbem revertebatur, XVIII agebat annum, qua sano aetate OD πω πάνυ μειράκιον ein aum ire avnglingΦaster etretener, einer, ber noctini' reint Aunglingist, ut D πω πάνυ γενειῶν, eine de noch eine re teli Ear bat potuit dici, siquidem Chaeronensis ista Voce utitur in hominibus, qui tricesimum aetatis a num jam attigerint; de hac re s. sis utilissimas Bahri notas ad Aleib. e. XIII, p. 123
et Philopoem. VI, p. 27 unde suo plane jure quis colligat, eandem aetatis florentis Viribusque valentis significationem inesse huic Vocab apud Plut ra qua Vocab adolascens, adoleuentulus, Krira Sali Cat. XLIX Dυenis a Latinis usurpari in vulgus notum. Itaque quum Septimo decimo anno et apud Athenienses cs Bahr. ad Alcib. I. l. et apud Romanos puerilis aetas 1 παιδιυ ηλικiα excederetur, iniretur ivuerulis, μειρακιον me hominem putem, qui non ut Hattinger Vult Act philolog. Monac. T. III, s II, p.
196, vigesimum, Sed septimum deeimum aetatis annum egressus sit, quam meam Sententiam loco, quem ipse, male opinor, intellectum in suam rem attulit Hattingerus, Brul. XXVII υπατείαν λαβεν sc Octavius ODπω πάνυ μειράκιον Ο, άλλ' ἐκοστον ἀγωνετος, haud mediocriter confirmari quivis concedet. ταυτης με εκπεσε ιν αυτον πεναντέω θεις Συλλας παρεσκευα σε. Εκ-πiπτεi ut proprie de hominibus dicitur, qui aut sua sponte Iocum aliquem consuetum derelinquunt atque ex eo Se quasi projiciunt, aut infesta quadam vi atque impetu, id ut sactant coguntur; s. Caes. VII. αυτος μεν sc Λατιλ νας ε ξεπεσε c. v πολεως,
σεν υκ εν πλείονι χρδιυ τριῶν πιννῶ etc. etc. de iis qui obsidione clausi, erumpunt, Xenoph. Anab V, 2, 18. καὶ νικῶσι τους εκπίπτοντας ε Θω; de scenicis aut Oratoribus explosis, exsibilatis s. Wyttenb in lut Moral. p. 586. Baehr. ad Pyrrh. XIII, p. 175. Pompej. XLVI; de fluviis ripas excedentibus, Baehr ad Pyrrh. II, P.
11 etc. - ita haud raro sensu tralaticio ponitur de iis, qui aut legitimo mentis statu deturbantur, cf. Pyrrh. XVI. O συνεχεῖτο τ λογισμον Ουδε του φρονε ἐν ε ξέπιπτεν Caes. XXXIV. ἐσὶ δ'οἱ καὶ σφοδρα τα Παίσαρος οῦρζμενοι προτερον, ξεπεσον ποθάμβους τοτε τῶν λογιο μ, υν Cic. XLVI. ODτως ξέπεσον π θυμου καὶ λυσσ37ς τῶν ἀνθρωπίνων λογισμῶν. Cati m. LXIII. εφ'-I O με ἄλλοι πανταπασ1 ἀπογνοντες εαυτῶν εἰς δάκρυα καὶ δυρuους ἐξεπεσον quo reserendum erit, quod Caes.
De ceteris non pugno; iobeckius quidem in notis ad Phrynichi eclogas p. 213 annum
quartum decimum apud Platonem ratiosque, tamquam μειέ αγιέω aetatem designari contendit.