Castruccii Bonamici Commentariorum de bello Italico liber 1. libri 3. pars 2. 3.1

21쪽

xxi v uberem , atque excellentem y res

autem quanta illa fuerint, i a d clarabit luculentius historia; in hi- floria denique earum conscribenda

vestrorum ego Civium P. C., δε-ciorum , etiam hostium conscientiam telor, omnia me veratati,

nihil gratia dedisse.

22쪽

CASTRUCCII BONAMICI

COMMENTARIORUM

BELLO ITALICO

. . LIBER TERTIUS.

MPERATORE in Ge mania creato Francisco Lotharingio conjuge, & B rusco bello ingenti Silesiae totius jactura composito, alios in Italiam duces immittebat Thercsa Austriaca , alios exeicitus; neque tot fatigata, deterritave adversis multo ala- A crior

23쪽

L DE BELLO ITALICO, crior ad Italicum bellum duabus magnis, gravibusque domi curis liberata

consurgere videbatur. Quibus recreatus nunciis Lictestentus intra Novariae

Sessitisque amnis praesidia, quo BOrboniorum impetus declinans confa- gerat , tenere se jam non poterat, dc reliquias, quas habebat exercitus copiis, adaugere , quae totos ex Germania dies confluere Mantuam dicebantur, iisque Mediolanensem recipere proVinciam meditabatur. Sardiniae item Rex minus esse animo sollicito coeperat, adventantibus Germanorum auxiliis. Itaque, renovato bello , Camposit, num statim colloquium diremere, pacisque causa venientem ad se ex Gallia Comitem Malibrium suis excedere finibus jusserat , nequam daret Austriacis immutatae voluntatis suspici nem. Quanquam non defuerint, Qui collo

24쪽

colloquium omne temporis cauSa, non

dissentientibus Britannis, quibus unis Sardiniae Rex confidere videbatur, institutum , neque verisimile dicerent esse, ut iis Sardiniae Rex conditionibus stare voluerit , quae , dimisse Onehensi tractu, & Philippi in Italia regno Constituto, praecipuum illud suum terra, marique amplificandi imperii consilium si non frangerent, retardarent quidem certe. Sed sive ex animo factum, sive simulate illud se rit in animis enim hominum, maximeque regum multae sunt latebrae, multi recessus in ad ejus certe coli quit , pacisque mentionem ita Galli obtorpuerant, ut indormire bello, a que hosti viderentur. Ille autem nunquam non vigilans , 8c temporibus imminens Hastam subito Pompejam, uti superiore libro demonstravimus,

25쪽

DE BELLO ITALICO, caeperat, alienaque laetus discordia, quae natutae dissimilitudine, dc tacitis alta suspicionibus inter Hispanos, Gallosque serpebat in dies latius, non accepta solum incommoda sarcire, sed celeriter majoribus utilitatibus sanare sperabat. At Borbonii tecte primum inter se, deinde aperte, graviterque dissidere coeperant. Erant Hispani, repugnantibus vehementissime Gallis , M diolanum profecti , & contra quam erat in concilio de communi sententia constitutum , Mediolanensis arcis oppugnationem urgebant: quae res, de offensionem illis non mediocrem ad socios afferebat, intempestivam de tegendo cupiditatem, & nimium distrahendo vires, infirmiores reddebat

ad resistendum holtibus. Sed nihil

commovebantur Hispani. Omnia omnibus

26쪽

LIBER TERTIUs. ynibus viis ad oppugnindam arcem necessaria Mediolanum conserebantur: jamque, aggere jacto, collocabantur tormenta ; neque minus interea duces, praefectique copiarum intra tecta Vrbis recepti scenis , ludisque oblectabantur, prorsus ut videre esset, &belli apparatu, & otii deliciis eandem fremere Urbem, ac lascivire. Postea vero quam Camposiani coli quii certus increbuit rumor, Gallic rumque ad Hastam Pompejam c hortium deditio non sine obscuro quodam consilio, & quasi praevaric tione, facta esse dicebatur, tum autem prodi se a Gallis, & circumveniri Hispani existimantes Alexandrinae arcis

obsidionem repente dimiserant ; veritique uno tempore M sociorum, utὶ

quidem ipsis videbatur, infidelitatem, α hostium adventum a Mediolanensis

item.

27쪽

c DE BELLO ITATICO, item arcis oppugnatione tormenta deducta omnia, in naveseue subito undique contractas impolita secundo flumine, caeteraque terrestri itinere impedimenta Ticinum summiserant, eoque Philippus ipse, & Dux Mutinensium, Gagiusque proficisci quamprimum cogitabant, in hisque omnibus rebus consilia , copiasque a Gallis sejungere velle videbantur. Atque hi deseri se ab Hispanis cum Viderent, ne superfluentibus Austriacorum copiis soli objicierentur, neu Genua, Galliaque Narbonensi intercludere

tur, omni circa Tanarum, Padum, Bormiamque amnes rclicta regione, Novas sele versus raptim receperant.

In Hispania autem propter invidiam Camposiani colloquii male Galli audiebant, adeout Rex ipse subita imcitatus ira, & Reginae uxoris adm nitus

28쪽

LIBER TERTIUS. 7nitu, non satis animadvertens qua tam rem , quamque alieno tempore

moveret, a Gallis discedere sociis tam ambiguis, novasque experiri amicitias constitueret, eaque de causa Hyer nimum Grimaldum Genuensem in excogitandis, gerendisque rebus prudentem hominem, atque alacrem in Germaniam cum mandatis mitteret, quae

Regi maxime Sardiniae ossicere, atque obstare dicebantur. Erat Grimaldus, Aranquesiano confecto foedere, legatione functus Reipublicae suae, cui cum inservire se posse existimaret, si quae Viennae agenda erant , quaeque ad Italiam, atque ad Rempublicam adeo pertinere videbantur per se potius, quam per alios agerentur, si1-

scepta aegatione, statim, ut erat juLsus, profectus est. Sed ea quoque legatio nimio ambitionis studio sulcepta

29쪽

s DE BELLO ITALICO,pta, ut multa alia Hispanorum , seu itra fuit. Nam neque liberum erat Reginae Ungariae cum Hispanis adversus Sardiniae Regem consentire, inscientibus Britannis quos tamen Sardiniae Regis commodis aceIrimos Videbat esse fautores ; neque facile Hispaniae Regi initam cum Gallis so-c rates Π, multisque necessitudinis, at- utilitatis nominibus Coagmentatam subito disolvere. Illa etiam Reginae Ungariae insederat suspicio , simulata legatione, haec ab Hispanis

mandata interponi, quo aut suos ad Italicum bellum impetus remorarentur, aut Gallorum animum Camposiano colloquio sopitum, alterius aemulatione colloquii repungerent , atque

excitarent .

Genuenses porro, cum noVa quae dam in Italia misceri, & concitari mala

30쪽

LIBER TERTIUs . , smala viderent, diesque advenisset, quo die Principem Civitatis Ducem appellant 1 fieri ab ipsis in biennium per leges oportet Franciscum Bri-gnolium-Salium, quem missum fuisse

ad exercitum summo cum imperio demonstratum est, Ducem Crearunt,

perspectae domi, sorisque virtutis hominem, ut, si qua esset formidolosi temporis tempestas oblata, haberet in singulari viro magnum Respublica praesidium. Ita igitur omnia sunt subito mutata, ut trepidare, ac fugere Borbonii inciperent, qui vincebant ;in spem autem victoriae venire aude rent Austriaci, qui fuga sese hactenus,& praesidiorum latebris occultaverant. Maximis enim coactis copiis alacres, ac fiduciae pleni altera ex parte Lictestentus Viglebanensem agrum pamrato, atque Instructo exercitu tene-