장음표시 사용
11쪽
TRε sv N APPELLΑΤΙΟ - nes praecipuae, quibus copula coniugalis apud Latinos significatur, videlicet, Nuptiae, Coniugium, matrimoni qua appellationes, tametsi non re, ratione tamen quadam differunt, sing lac coniuges de officio monent. N dicuntur a gestu sponsae. Nam sponsi, cum in domum sponsi duceretur , velabat faciem, Uammeo, hoc est, velamine matronali, vultum Sccaput veluti nube quadam obtexit, id bin signum casti pudoris, liberalis subiectionis, firmi propositi quod sponsa statueret sit tectum solius mariti degere, eius biolius thoro contenta esse. Ex quo factum est, ut haec copula nuptiar connubium dicaturi, etsi postea vox nuptiarum apud solas eremonias&s lennitates nuptiales remanserit. CONIUGI v appellatur a iugo
eo quod coniuges stabili iugo , parique iunctos esse oporteat, seu quo a sint elusedem iugi consortes Quo symbolo indi
catur , quod parem conatum, curam,
amorem studium , in consortibus esse deceat,uti mutuis officijs paribus Φ obse-
12쪽
quiis coniuges se complectantur, domum regant,& administrent. Huc respexit Sapiens, cum de impari coniugio diceret:
Mulier mala est tanqua iugum bovis instabile, ut quod huc illuc agitetur inco stans.
MATRIMONIvM , quare dicatur. maritalis copula intelligemus, si cur facultates , quas liberis reliquunt paren-xes, patrimoni nomen acceperint, cognouerimus. Cum ergo non sit dubium, facultates , quas parentes liberis relinquunt , ex eo dictas esse patrimonium,
quod potissim tim patris industria, labore. Se solicitudine sint acquisities sequitur matrimonium dici ab industria, laboreris licitudine matris in pariendis fouendis,curandi. educandis prolibus, quae pignora,tanquam certissima amoris mutui, indis lubilis copulae argumenta,
nona inantur Tametsi autem saepe contingit, ut coniuges absci prolibus vivant: tamen denominatio recte a consilio proposito contrahentium desumta est in non ab euentu qui est incertus. At phactenus de appellationibus. Porro cum uniuersa de coniugio doctrina, pendeat ab eius iusta definitione, ex verbo Dei recte extrudita, in principio defini
13쪽
definitionem coniugi tradam. Deinde, quoniam in difinitionis analysi, offerent se omnia , quae de coniugio utiliter dici possunt, ea quoque pertractabimus, qua possumus fiamma perspicuitate, diligentia, ac fide. Deinde de repudijsin diuor-tijs dicturi. Etsi autem Iurisconsiliti ianon ista suas habent definitiones eruditas 5 bona , quas in declaratione difinitionis, quam dabimus, per occasionem attingemus: tamen hac vice nobis placet paulo pleniorem definitionem , ab ipso Mose, qui primus de coniugio ex ore Dei scripsit, destinatam, proponere. Hic ergo capite secundo Genes hanc difinitionem coniugi nobis suppeditat.
CONI vo iv, est diuinitus ordinata, unius maris S unius foeminae legitime consentientium , in unam carnem, mutui adiutori causa coniunctio Haec definitio plena est, in qua nec quicquam redundat, nec quicquam desideratur. Omnibus enim partibus iustae definitionis constat. Quare non dubium est, quin quic-
14쪽
quid de coniugio utiliter cici possit , ex hac definitione, tanquam ex fonte fuat.
Hanc definitionem , si retexuerimus in suas, ex quibus contexta est, partes quinque inueniemus, quas dimacte propone- anus declarabimuS. P IM A, quisnam sit coniugi autor SE quae sit coniugii materia. TE, T IV, quae fiat coniugij caussa effi
Q A, quae sit coniugii forma . Q im in quis sit finis coniugii.
in vis ipsum autorem, conciliatorem Mapprobatorem esse coniugii, prima definitionis pars ostendit, Lex secundo cap. Gen. manifelim est. Ex hac definitionis parte tanquam ex immoto principio, ut multa extruuntur in laudes coniugii ita multi perniciosi crrores, quibus. nonnulli de rimarunt hanc Dei ordina - tionem clarissime refutantur. Quid enim quaeso laudabilius esse potest, quam a Deo
esse profectum Quis est , qui opus Dei
15쪽
accusare ordinationi ipsius quicquam detrahere audebit,nisi ab inpuro daemonio impulsitis λPrimum ital, cum coniugium praedicatur esse ordinatio diurna, nec est e est,ut coniugi statum sanctum bonum esse fateamur clim certum sit, nihil nisi sanetum d bonum manare posse a sanctitatis honitatis fonte Deo. is enim joniugium sapienter inuciali, Mutiliter ordinauit, id bion in poenam , sed in bonum eorum, qui coniugio pie copulantur,& in suam gloriam , quemadmodum ex circumstantiis instituti coniugi promtum est colligere. In paradiso enim sanctissimo loco initium coepit coniugium , id bante lapsum primorum coniugum. Proinde nullo pacto sentiendum est, quod coniugium sit ordinatum in poenam. Non enim poena prscedit, sed sequitur culpam. Coeptum est coniugium inter sanctissimos homines Adam de Euam, tum alienos ab omni labe, peccato. Ipse Deus sancto sponso sanctam copulavit sponsam, jopulatis benedixit, tanquam sua sanctissimae ordinationi. Nec haec benedictio ad
personas illas solummodo, quae tum praesente aderant,referenda est,uerum etiam
ad ipsani Dei ordinationem in omnes
16쪽
posteros Adae Tametsi autem postea astu Satanae subintrauit peccatu in mundum, quo omnes homines natura polluti sunt: tamen sanctitas coniugij, ut ordinationis Dei perpetua est. Peccatum quidem polluit contrahentes ordinationem tamen Dei non vitiat. Huc respiciens Apostolus ait Honorabile seu preciosum est coniugium in omnibus,& thorus immaculatu S.
Hic profecto Apostolusin coniugium honorabile sanctum c vult haberi, ipsum thorum , hoc est , congressum piorum coniugum , immaculatum, hoc est , sanctum censeri postulat. Quis quaeso mortalium in hac clarissima veritate non acquiescit, qui verbum Dei in aliquo loco habet Si proinde hoc ante omnia infixum animis nostris aduersus omnes , qui vel minimum detractum volunt huic Dei omdinationi, quod coniugium non sitim- mundicta , sed res sancta, immaculata, preciosa omnibus ordinibus4 statibus hominum concessia. Quod qui negant, Deum ab si omni dubio autorem malorum tacite statuunt , quicquid verbis si
Tacianus, a quo suum venenum suxere Encratitae, nuptias vocat Oeνῶαν φλζαν, const
17쪽
liheo loco Da CONIVGIO. 73 , β ελυγμα , hoc est, scortationem corrtiptionem , scelus, abominationem.
Et addit, Nihil plane differre matrimonium a scortatione, nec quenquam saluari posse, qui coniugium sit amplexus, adeo quod nec Adana quidem ipsius sententiassit saluatus. Quis non exhorrescit
ad hanc blasphemiam Quis non ridet
istam blasphemam vocem , manifeste pugnare cum veritate Dei, quam proposuimus Quis non intelligiti naturum istum nebulonem, confusionem a diabolo in-ueetam , confundere una ordinatione Dei bonas Quare non immerito PauluS, de ipso Meiusdem farinae haereticis praedicens , vocat illorum furores doctrinas Daemoniorum, I. Timoth. q. Fuerunt multi, qui tametsi primas nuptias utcunq3 ferebant, de secundis tamen varie iudicabant. Quidam enim eas prorsus damnabant. Nonnulli, ut Antanagoras, ανυ μοι et definiuerunt. Sed horum vanitatem suo loco videbimus.
Pontifici , etsi coniugium ipsum non videntur damnare, mana illud titulo Sacramenti ornant tamen clim sum coniugii coniuncitum esse cum peccato fabulantur, re ipsa cum Encratitis sentiunt. Quis enim rem probauerit,cuius usus im-
18쪽
probetur, qliac uti non liceat sine peccato Sed quo nam quaeso nituntur fundamento Coniuges,inquiunt, mutua concupiscentia ardent, sine qua opus genera' tionis iacet Concupiscentia autem peccat una est, ut carnis opus. Proinde usus Coniugalis cum peccato coniunctus est. Sed falluntur de fallunt Papistae, cum non discernunt inter concupiscentiam ordinatam imo creatam a Deo, concupiscentiam ruentem contra ordinem diui nil m. Nos autem ex verbo Dei nouimus, discernendum esse inter concupiscentiam honestorum coniugum, qua Deum aut O-
rem habet, concupiscentiam carnis id est: viciositatis naturae, quae limites ordinationis diuina transgreditur, qualis est Perdite e contra ordinem diuinum se amantium. Deinde carnis opus duplex est , licitum Willicitum. Licitum , quod non pugnat cum ordinatione Dei, nec aduersatur caritati Dei aut proximi. Illicitum autem, quod huic aduersatur. Nec iuuat causam eorum dictum Dauidis Ecce in iniquitatibus conceptus sum in peccatis concepit me mater mea. Non enim recte inferunt David est conceptus in peccato: Ergo complexus piorum coniugum est peccatum. Nam cui persuade-bunistius
19쪽
bunt, quod Dauid hic transferat culpam suam in matrem, non conqueratur Pomtius de contagione reatu totius humanae naturae , propagatae ab uno Adam' Nullo proinde modo , opus generationiSin sanctis coniugibus pollutum esse pronunciat Dauid , nec status coniugalis ab eo carpitur,ne 3 congressus piorum coniugum, qui fit in timore Dei, taxatur. Est enim sancta Dei ordinatio, de opus Deo acceptum Sensus proinde verbor Davidis hic est In iniquitatibus conceptus sum, id est, mox in conceptione fui pol lutus communi naturae vitio, in peccatis concepit me mater mea, id est, cum concipere in utero matris meae,fui reu , id, ex iusto Dei iudicio. Propter unius enim peccatum, rea est facta tota humana
Caeterum cum Papa suis sacrificulis legem perpetui celibatus imponit, tametsi multa videtur cumulare argumenta, quibus simpliciores seducit, stodem tamen quo Tacianus, Encratita fundamento nititur. Omnia enim argumenta Papa de celibatu sacerdotum hinc fluunt, quod tacite statuat coniugium esse rem prophanam, Mimmundam. Quod ut clarius pateat, argumenta Innoceiiiij III in f -
20쪽
mas dialecticas retexta proponam, Vt nu ditas Bobylonicae meretricis conspiciatur. Habetur autem Innocenti decretum,
distinctione a capit , Proposuisti, in quo capite Innocentius secutus vestigia Siricii, tanquam principium sibi sit init ad abolenda coniugia sacerdotum , quod
coniugium siti res prophani immunda. Quod etsi verbis non dicit, ex consecutiΟ- ne tamen argumentorum ipsius sequitur. Propositio probanda in nominato capite haec est Sacerdotes non debent esse coniuges. Hanc propositionem confirmat ordine, his argumentis. PR I vi Coniuges sunt in continentes Sacerdotes non debent esse incontinente eo itur Sacerdotes non debent esse coniuges Rcs p. Etsi fateor inueniri quosdam incontinentes coniuge , qualis est maxima celibum turba tamen non recte culpa hominum transfertur iri rem, qua homines, bene & male uti posusunt. Deinde, Paulus exspiritu Dei pronunciat coniugium esse remedium aduersus incontinentiam Q. Cor. 7. Quis ergo credet Innocentio, qui ex spiritu Monta
Leuitici Sacerdotes abstinebant eo anno a coniugibus, quo sacra icta