Conjectanea Tulliana [microform]

31쪽

m deor na 3, 62. Eo tum a filio caelum, vinctum itidem a prio Sattimum, hae Mailia Oeneris ejusdem ita defenduis v si qui sis norum non modo non insani sed etiam fuisse sapientes videantur. Collocatio vocis fuisse, quam iis hyperbati exemplis, quae apud Ci-eeronem inveniuntur, excusare non lieet, suadet, ut leni vel potius nulla sere mutatione seribamus non modo non insanisse, sed eliam fuisse sapientes os Tusc. 3, 18 omnes insipiemis igitur insaniunt et saepius. De divin. 1, 2. Gente quidem nullam vide neque am humanam atque doctam neque tam inmanem inmque barbaram. Hi quod codiees habeant amque doctam non video cur ditore rejecerint, cum etiam duorum membrorum aequabilitate vel maxime Tulliana commendetur. De divin. 1, 12. Observata sunt hae tempore inmenso et in significatione eventus anima versa e notata. Conlatis locis 1 72 guae uero au e jeetur e lieantur aut eventis anima versa a notuis sunt et 1, 25 eum paene innumerabiliter res eodem modo evenirent isdem signia antegressis, ars est esseeι eadem saepe animadversendo se notando verisimile fit, hae ita seribenda esse et signifieationum eventis animadversa e notata. De divin. 1, 40. Num te ad fabulas revoeo e nosιrorum e Graeeorum poetarum Insomniorum exemplis enumerandis quomodo Cicero ita significare potuerit, se jam ad ea somnia transiturum, quae fabulis prodantur, non video debebat saltem dicere quid te revocem illud non magis dicere licuit, quam num commemoro pro formula usitatissima quid commemorem' Unde sequitur, ut aut in seriptura odieis Erlangensis nune acquiescamus, aut, quod magis placet, quoniam paullo post missis illis sabularum somniis ad ea, quae historiae memoria propagata sunt, transitur, non te revoco seribendum sit. De divino, 95. idenique de rebus majoribus semper aut Delphia merum aut ab ammoneati a Dodona petebant. Concinnitas orationis ut servetur, ante Delphis a quod B supra lineam habet, addendum est. Paulo ante in verbis mutto nostros, qui nihil in bello sine aetis assum, nihil sine auspieiis Mini habent, ubi odices addunt auspicia, Christius, quem secutus est Bait rus habent artificiosa interpretatione tuetur unice verum vidisse Schuelatum qui habent auspieia tamquam librarii additamentum delevit, doce loeus similis 1 3 nihil publie sine auspiciis nee domi nee militiae gerebatur. De divin. 1, 107. Atque ille Romuli auguraιus pastoralis, non urbanus fuit, nee fletus ad opiniones imperitorum, sed a erus aeeeptus et posteris traditus auertis et per se male dierum est pro a retis hominibus es de domo 28 pro Sestio 1 pro Mare 16 pro lare M Olege agr. 2 6 1b 63 70 nec adparet relatio contraria, quam inter hane Vocem et proximam posteris intercedere e pectes , Seribendum esse videtur a veιeribus. De divin. 2, 20. Si omnia fato quid mω divinasio prodest quod enim is qui divinat, praecidit, id vero futurum est. Fer intellegi nequit, quoniam ne oppositioni ne adfirmationi locus est Cicero, cum a lato divinationem repeti posse neget, quod ea ars, quae rerum fortuitarum sit, non congruat cum aetem futuri temporis veritate fataliter constituta, seribendum est id verum futurum esι os de sala, i ille enim id solum fieri posse dieu quod si uerum

D mi in. 2, 29 ea rem huius iarita tamque riseisia iuram iis iis iii motus με istumquid ubere potes e mime . . . vitisaeein se nonis es laetum t ensictvht he m interpretati sint voce Germanica Rictiungen , Mus signisellionis exempla de . umendum latere suspieatus est Darisius, qui quod conjecit DeosqM, MN bri sartem I duci

Sed vereor ut corruptela una voee motusque conssileatur, eum vel portu propter nimis inderiau notionem displieeat Scribendum esse videtur in omnes partus animantesque. D divin. 2, 10ae A impudentes sumus, qui eum tam perspicuum sit, non oneedamus. Ouid est perspiem- .vuli vera inquit evadere'. Quamvis ex ciceronis argumentatio quid in replenum esse dicat, adpareat, tamen, eum statim interrogation praecedente ipsussi Aversarium demum quasi nescienti ipsi respondentem laciat, multo stellius semo fluet, si ieribemus quo vim Mopsevum in. De divin. 2, 130. Ouid ergo ad hae medioeri opus est prudentia an et instini ped/st iles eruditione' laten autem ognovimus emistem. Non omnino se ejusmodi ingenio et eruditions prae ditum hominem ignorare Cicero dicit, sed rerum divinarum interpretem. Itaque scribeti-ὐn est: alem antem si vinum eognovimus neminem, ut statim 131 invenirer ij 0itu

ne ninem amen divinum reperire possimus.

De divin. 2, 136. Omnium somniorum, uinte, una ratis eri, quae per deos inmortales, e viue nostra superstitione e depravatione peretur ' Cicero dicit, humana superstition impediri Dominus quae sit vera ratio somniorum intellegatur, ad quam sententiam quomodo adcommodari possit vox superetii neseio. Verum esse videtur obseuretur. ' De sat 22. ex quo efficitur, etiamsi sit atomis eaque Melinet, declinare Me euvia. Hi eum codices habeant ut jam si sit, probabile fit, seribendum esse ut jam si ea dieendi formi Φεω, ut ho exemplo utar, de divin. 2, 33 invenitur ut mim jam sit aliqua in natura rerum o ιagio quod ipsum paulo post Cicero explicat verbis demus hoe es etiam ad lam 1 9 sae In quo, ut jam si in iis inpa qui me non defenderunt non minor est in iis, qui relique--t ad Att. 8, 4 5 in aluerit meus erit nobis tinus ut jam meatis utamur pluetibus ant

cream ad ilitum veneri nus. Lael. 101. Muremumque iis ratio Omparatu est vitae naturaeque nostrae ut alia aetas' oriaιur, maxime quidem Optandum est, ut eum aeq-Isbus po/sis, quibuscum tamquam e areeribus emissus sis et isdem ad ea em pervenire ' Verba ut alia aetas oriatur si intacta relinquuntur, maneam esse sententiam, non est quod demonstretur Vitium aliquo modo removetur 'lωtione Orelliana alia eae alia, pro qua qui voluerunt alia e nostra, neglexerunt, vocem proximis notirae idem valere nod hominum. Equidem in illa lectione acquieseerem, nisi in sententia, qua senum potissimum condicio describitur, requirerem, quod eam aetatem, quam alia exeipit, etiam magis sigilificet ' Id quod adsequemur scribendo ut alia aetas oriatur, alia ooeidati.

32쪽

De Off. 1 15 ouae quattuor quamquam inter se emulgata aique implieais sunt, amen ea singulis erι 'ollieiorum enera naseuntur, velut ea eo purie, quue prima deseripta est . . . meει indagatio atque inventio veri. Frustra editores operam deder Int, ut Vocem ines exeusarenti Belaius quidem quod exemplum adtulit 3 33 ad quas eoiuulιaιiones eae superioritas libris satis mulιa praeeepta, id ita tantum simile esset, si non sunι, sed insun exhibere Hie seres eo magis offendit, quod verba eae singulis nasevnιur antecedunt. Quid multa ui saepe, in hi quoque verbum inest, quod in proximo enuntiato in quo ines modestia et emperantia invenitur, alterum genuit, quo deleto omnia plana unt. De Off. 1, 103. V enim pueris non omnem hulendi licentiam domus, sed eam quM ab honesιatis aeιὰ us non su aliena, si in ipso joco aliquod probi ingenii lumen eluceat. Non sibi eonstitit alterus, qui honestatis aetiones hie reliquit, cum Tusc. 5, 8 Lambini emendationem pravis erroribus lectioni odicum pravitatis erroribus praetulisset Mea quidem sententia Tullianam consuetudinem, quippe quae simplicissima quaeque adscisci jubeat, Optime exprimemus, si utroque loco adjectivum reponemus. Parad. . in ea est haeresi, quae nullum sequiιur florem rationis neque dilata arilumenta: minutis inιerrogativneulis quasi puneιis quod proposui efficit. Cum V habeat esseeit in marigine autem adjectum eum post argumentum, scribendum 8se Videtur eum minuti esse ei ut Stoici interrogatiunculis illis absolutis supersedere argumentis dilatandi dicantur, eum Cicero utraque disputandi ratione uti soleat. Parad. . si quod reetera et honeste et eum virtuιe, id bene per vere dieitur, quod rectume honestum e eum virιute est, id solum opinor bonum In tali sententiae consormatione, qu

Iem hi habemus, quoniam verbum substantivum deesse nequit, es de n. 3, 2 bonum murquod est honestum est ea post bonum, id quod ante proximum sed facile fieri potuit, interdidisse

Parad. 11. Ponue ante oculos unumque iue regum J. Non de regibus solum diei eum vidisset, advigius vorem regum delevit, sed leniore medela scribemus veterum quod, νε proximo que absorpto, facile corrumpi potuit. s. de divin. I, b Αιque haee. ι ego arbitror, veterea rerum magis euentis moniι quam rasione neu probaverum 1, 21 Rite igitur veterea, quorum monumenis tenetis, ut populos urbisque modo a virtute regebanι imprimis , somnino apud veteres qui rerum potiebanιur idem muria enebant, ubi intim reges Romano

rum ommemorantur.

De Ieg. 1, 10. Legationem aliquam nimirum ista oratio Osrula aut ejusmodi quampuameessionem Iiberam atque otiosam. Immerito eum Η ni Balterus reliquit e dicis A leetionemeessationem, quae Vox eonfirmatur loco qui invenitur de deor nati I, 10 profeeis Epicur quasi pum delicati nui ematione melius missimat, eum essio nisi ita ut abalienationem signisee

non inveniatur.

De tu. 1, 49. Ubi enim benefleua, si nemo ἐιerius ausa benigne aeu ubi strvius, iis meum ipsi renum strati, mi referunt gratiam Verba si non eum ipsi emuni graιi, quae sem

tentia prorsus arent, ut emendentur, primum tenendum est, idem fere iis contineri necesse esse, quod continetur nuntiato proximo si nemo alterius ausa benione saeiι deinde grati subjecti instar esse, ita ut in verbo emunt id lateat, quod notionem benigne faciendi vel conm-Iendi, quae desideraturi, exprimat, denique verisimile esse ipsi in ejusmodi sententia non ad subjectum, sed ad eum, cui gratia refertur, pertinere. Quae omnia adsequemur scribendo si non ei ipsi serviunt grati. De Ieg. I, 2. abebar longius, nisi me retinuissem. Q. No tandem libenter enim frater quod istam orationem tecum prolaberer. Hic cum codices habeant prolaber, scribendum videtur libenter enim faeiebam J, traιer, quod in istam rationem ecum prolabebar es. 63 deinde meis e tabenis eι, in spero, reeis, quod eam sapientiam . . . non possum uentis

praeurire.