De gente patricia Claudiorum nonnulla [microform]. I. Per spatium liberae civitatis

발행: 1898년

분량: 79페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

60 illatum iturum . Censum Id. Dec. habentes multos equum ademerunt et P. Rutilium illum tribu rinum etiam serarium fecerunt severius, ut erant am tempora, cenSurunt agentes a Omnino.

Libertini, quibus filius esset annos natus major quinque aut qui praedium praediave pluris sestertium triginta milium haberent, tunc in tribus rusticas discripti erant,

censor autem Gracchus hos magna ex parte aerario tactos voluisse videtur . Negante Claudio fieri posse ut a cen-SOre qui Squam, nedum universu Ordo, Suffragio privaretur, postremo convenit, ut in tribuoluadam urbana sorte ductu Esquilinae tunc exiit - Omnes censerent, qui Servitutem Servissent, propter quod magnae gratiae utrique a Senatu uctiae sunt M. Ostquam mira concordia magi Stratum geSSurunt, non conceSSum est runtibus ut ad opera publica

perficienda tempus prorogaretur, intercedente Cn. Tremelli a tribuno plebei, quem in legendo senatu praeteriissent '.

Liv. XLIV. 16 r. ange . . II, p. 296. - XLV. 15, 2, ubi verba nonnulla desunt. Cfr. Langu . . II, P. 294, I, P. 18: Omms. R. Star. II, p. 438 in de 49 δ .

Judicium ejus rei Ciceronis hoc eat: sed, ut reliqua mutor- mittam, Omnium nihi videor, exceptis, Craηse, vobis duobus eloquentiου-κimos audisse Ti. O C. Sempronios, quorum Pater, homo ruden ut gravis, haudquaquam ebriluens et siPpe alias et maxime consor, aluti rei publica suit. Atque is non accucata luadam rationi POPia, Edmotu atque verbo libertinos in urbana tribus tranηtulit, imo nisi sucinsut rompublicam, quam nunc vix tenemus, jam diu nullam alioru-mus ' De or. I, 9 383.

Liv. XLV, 15. D. Lange . . II, p. 294, 291. Omms. R. Star. II, p. 351 3.

In memoria harum rorum resorenda erravit Aur Victor: Censor iTi. Sempronius Gracchus libertinOου, tu rustica tribus Occul'arant, in quattuor urbanas divisit, ob imo a populo collega jus Claudius nam ipsum auctoritas tuebatur reus actua est, o cum eum duae lassos cotidemnassent, Tiberius juravit, se cum illo in exsilium iturum, ita reuου absolutus si Do vir ill 57 . Hae sunt apud Aul. Gellium 'Cicero in libro exto do republi dia ita scripsit uod quidem e suit majus, quia, cum causa Pari collega

61 Quo postremo fungeretur negotio Claudius legatus in

Macodoniam missus Q. Aeli M. uni coss. narraverunt Livius Polybius ' eodemque imo mortuus St . Soror horum trium fratrum suisse videtur

21. Claudia,

qua Pacuvio Calavi Capuano nupsit M. C. Claudius censorius duo reliquit filios, quorum alter

22 Ap. Claudius C. F. p. . ulcher erat, quem quidam ' putavere fratre Gai Appio 18 geni

tum esse, quod tamen fastis, quos nunc habemus, maxime repugnat'. Consul creatus anno a. u. c. sexcentesimo un 1 3

decimo bellum intulit Salassis, quos, ut ipse triumphare

posset, ultro lacessiverat, cum missus esset, qui contrOVersias inter populares Ortas de aqua ad aurum effodiendum ne-ossent, non mod, invidia lari non essent. sed etiam Claudi invidiam Gracchi caritas deprecabatur. VΙΙ, 163. De o Valerius Maximus tradit: Cum Ti. Gracchus et C. Claudius ob nimis severe gestam cenSuram majorem Partem ciVitatis X- asperassent, diem iis P. Popilius tribunus tubis perduellionis ad populum dixit praeter communem OnSternationem rivata etiam ira ae- census, tui neceSSarium riu Rutilum ex publico loco parietem demoliri jusserant. Quo in judicio primi classi Permultae centuriae Claudium aperte damnabant, de Gracchi absolutione universa consentire videbantur. Qui clara voce juravit, Si de collega suo gravius esset judicatum in actis se paribus eandem cum ill poenam exilii subiturum, eaque justitia tota illa tempestas ab utrius tuo fortunis et capite depulSa est, Claudius enim populus absolvit, Graccho causae dictionem Popiliu romisit QVI, 5. 33. XLV, 17. XXX, 10. Liv. XLV, 4έ.

42쪽

cessaria dirimeret . Principio victus est sed postea religiones luasdam suscepisse videtur duobus ex decemviris Sacrorum ad eum Roma missis , quo facto victor trium

phavit invitis patribus plebeque et eum tribunus plebei

curru consulem detrahere vellet, Claudia virgo vestalis patrem complexa ei obstitit M. Censuram anno insequenti petens a populo repulsam tulit victus a competitore P. Cor

nelio Scipione Africano Aemiliano, quem irrisisse traditur Appius, quod ab adjutoribus infimis' proveheretur ad mu-

gistratum, qua re tactum est, ut hi summi viri gererent inimicitias quas Cicero quoque commemoravit L Censor cre-l ues aliis est ulcher anno a. u. c. sexentesimo duodeViceSimo, quo durus ejus animus a collega Q. Fulvio Nobiliore mitigatus esse fertur comitate quadam et Oderatione SO, quibus speciem cedentis praebens effecit, ut re vera Appiusquam minima potuit acerbitate obediret I horum autem decensura nihil admodum comperimus . In matrimonium dederat Claudius filiam i Sempronio Graccho qua de re narrat Plutarchus tabellam lepidissimam' et cum genero

fratreque ejus Gaio, ambobus tunc legem suam grariam vel per vim cogentibus tribunos perferre conatis ranno SeX

Dio Cassius ligna. 74 Melbor . . ibid.

Dio Cass. ibid. Cic. r. Caelio XIV, 34 Val. Max V, 4, εἰ, quorum testimonio exstat Suetonium falli narrant m Tib. 2 hano Clandiam sororem nec filiam Appii misso. Plut Aem Paul. I et Praecepta reip. ger. 14. Cis Lango R. A. II, p. 341, Willems, e Un. d. l. rep. Om. I, P. 387. Nam, ut videtis, mors Tiberii Gracchi et jam ante tota illius ratio tribunatus divisit populum unum in duas artes, Obtrectatores automo invidi Scipionis, initiis actis a P. Crasso et Ap. Claudio De rep.

centesim in vicesimo trimo triumvir agris dividendis nomi 133 natus sest', quod hipidibus etiam servatum habemus: C. Sempronius ti s grac.

Ap. Claudius C. F. Polo P. Licinius . . Cras . ΙΙΙ vir. . I. A.

At Claudi Licinius

ΙΙΙ vir. A. I. A. M. erontius M. F.

Varro Lucullus Pro. r. Terminos

Restituendos Ex S. C. Coeravit Qua P. Licinius Ap. Claudius C. Gracchus II vir A. D. A. I. Statuerunt .

'Tib. Sempronius Gracchus tribunus plebis cum legem agrariam surret adversus voluntatem sonatu ot questri ordinia 'no quis ex Publico agro plus quam illo jugora OAsideret in eum furoroni exarsit, ut M. Octavio collegi causam diversae partia deson denti potestatem ego lata abrogaret aequo et C. Gracchuna fratrem et Ap. Claudium socerum triumviros ad dividendum agrum crearet Liv ep. LVIII . Quae Velirius quoque Paterculus narrat: pollicitusque' TiberiuΗGracchus 'toti taliae civitatem simul etiam promulgatis agrariis legibus, omnium Statum concutientibus, summa imis miscuit et in prioruptum atque anceps periculum adduxit rempublieam Octavioque Ollogiae Pro bono publico stanti imperium abrogavit triumviros agris dividendis coloniaque deducendia creavit ne socerumque suum, OnSulRrem AP

43쪽

riatus esse, quod inter collegas Optime saltaret , princeps senatus lectus est a Q. Caecilio Metello, Q. Omprio censoribus nec multo post mortem generi diem obiit'. ne eloquentiam quandam fuisse Cicerone teste cognovimus '

Filii duo Appio erant, quorum niter 23 C. Claudius Ap. . . . ulelier qiirnia sumpsit eum tota nobilitate juventuteque cunia. ΑΡ-

putrius ciaturninus tribunus cille plebis anno sexcentesimo

Sat. III, 14, 14. Augurem quoque fuisse Pulcitrum docti viri Willems, o D n. d. l. DP. Om. I, P. 388, Drumania G. R. II, p. 181 collegisse vidunturo vorbis Plutarchi Titi. r. 4: πιος τυ ΤιJapto κα Σιλοφρονηθεὶς laeto εμ ueto et si 'u7ατρὶ θl1Σ:OV. Plut Titi. r. 4. D. Willenas L son. d. l. DP. Om. . . 388, Lange . . II, P. 347, Omnis R. F. I, p. 93, quibus ex loci' apParet incertum esse, utrum ab illis censoribus an a collega su ipsius lectus sit Appius.' App. . . I, 18: υαt γε Faυeto 6 Γρακχου καὶ τελε ri' IVVetog Annio Κλαυδ ou Anno quo consules orant L. Cornelius Lentulus et C. Claudius Pulcher 27J . D. Willenas L sen. d. l. rep. Om. I, P. 388Langs, . . III, P. I, Omms . . . , . 93 R. G. I, P. 97, org-hesi, euvres compli tes V, P. 17. Erat ejus volubilis, sed paulo sorvidior ratio' Cic. Brnt.

In declarando, qua se attingerunt hi Claudii cognatione maximae occurrerunt difficultates et horum in memoria rerum gestarui reddenda saepius Omm senum secutus sum, quam P. R. . et Drum annum G. R.

pp. 182-184 a quibus tradita diversa aurit. Constat ex loco Ciceronis Pr Scauro 31: Quid enim habet inrpitudinis Ap. Claudium M. Scauro esse inimicum quid avus ejus P. Africano non fuit 3 Appium 22 avum misso consulis anni septingentesimi 30 cujus Pater erat eos anni septingentesimi septuagesimi quinti 24 id. quod ommae ostendit C. I. L. I p. 448 . Orghesium secutus allatis verbis Ciceronis De har resp. 12, 26: istiusmodi Megalesia secit pater tuus P. Glodium alloquitur 'istiusmodi patruus Is mihi etiam ge-

quinquagesimo quarto interficeretur x et sequenti anno sedi 100lis curulis Megalesia decit summo ornati apparatuque

Romae nondum cognito cenam decoravit

Praetor factus L. Licinio Q. Mucio coss. Halesinis le

neris sui montionem, tacit eum Athenionis an Spartaci Exemplo ludos facere maluerit, quam Gai an Appii Claudiorum ex quihus exstat fratres quosdam p. 24 et C. 23 Claudio patrem Et patruum P.

Clodii 32 oratris Appii 30 aediles curulea fuisse, tuo Appio 22 genitos esse scimus testimoni quoque inΗeriptionis cujusdam: P. Claudius P. F. AD. N. P. Pron. Pulcher Q. Quaesitor

Or. 578. Cum cognoverimus duo C. Claudios 27 'l: . 23 'I cum duobus M.

Perperni consules fuisse, necesse est ad alterum Spectare elogium, quod in C. . . . P. 279 invenimuη, cujus Verba haec sunt: e Claudius P. s. c. n. Pulcher Q. III. vir. . . . . . ed. Cur Iudex Q. Venoficia r. Repetundis. Curator Vis Sternundis Cos. Cum M. PerPena.

Utor uerit moster his dijudicare possumus rationibus. Denarium habemus quendam C. I. L. I, 380, D. p. 280 signatum ut docti viri sibi persuaηerunt, ann sere urbi 650 et C. Pulcher inseriptum, qua ex re colligitur consulem anni 662 tresvirum illum monetalem suisse, qui est in logio nominatus. muc accedit, quod fieri non potuit, ut illo anto tempora C. Gracchi de repetundis quaeουtionem aboret, nisi praetor po-regrinum esset I. L. I, p. 280 65 Quoniam ergo hic ClaudiusAP. F. erat scis Cic. De Oss. 16. 57, In Verr. I, II, 49, 22 quod sicut Omnia, quae te in comperimus, optime consentit cum eis rebus, quae ad consulem anni 662 pertinent, facile adducor, ut credam hunc natum csso Ap. Claudio cos. 11 22 filio Gai cos. 577 20 quare p. quoque Claudius cos. 75 24 Ap. F. C. N. erat. CD. Omm S. C. L L. I, P. 447 sq. r. nom. Tuli. . Cic. Pro Rab. erd re 7, 21 Phil. VIII, 5, 15 CD. Omms. R. G. Il, . 207. Plin. . . VIII, 7. Vido p. 64, . . Cie. Do Oss. 16, 7 In Verr. II, v, 3, 6 59, 333. Plin. H. N. XXXV, 4 Val. Max. II, 4, 6. Cic. In Verr. II, 1, 49, 22.5

44쪽

Filius altor Appi 22)

2 Ap. Clavdivs p. F. C. N. Pulcher in sedilitate petenda repulsam tulit , postea autem hunc honorem adeptus ' praetor actus propraetor a Sulla anno 87 sexcentesimi sexagesimo septimo Nolam obsidenti prae sectus est exercitui' quem L. Cornelius Cinna corrupit Omam tentaturus' postquam jum per tribuni cujusdam plebei lationem imperium abrogatum est Appii, qui tunc Xulatum isse videtur ' et anno insequenti non magis Ob hanc rem quam ideo, quod tabulae ejus praetoris negligentius asservatae erant δ' eum avunculum suum in recitando senatu praeteriit L. Philippus Marcius censor Consul fac-79 tus est Claudius anno septingentesimo septuagesimo quinto dictatura se abdicante Sulla' et per annos insequentes bel-

'bid. IV, 3. 6. Cis. Omma. R. F. I, P. 15. Cie. Brut. 45, 66. Initio olli servorum Claudius nidam Pulcher Iogatus Liv. P. XCV aut Clodius motor Plut Crass. , Oroatua V, 24 aut Clodius Glabor Flor. III, 2 res parum soliciter gessisso dicitur. Huic re vera fuisse Glabro cognomen Ommae prodidit R. G. III, p. 84 quamobrem Patriciorum ad numerum Claudiorum ascribi non debuit.' Cic. r. Planc. 21, 1 vivo fratre suo C. Claudio isti tanno cum orghesio fratre pro patre legimus. Cis. Omms C. I. L. I, P. 448 Or Onom. Vide n. 6 P. 1.s ' anno 665 Or Onom. Momma. R. G. II, P. 262. Liv. p. LXXIX. Cie. D dom. I, 83 CD. Lango R. A. ΙΙ, . 12 III, P. 129. ' Cic. Pro Arch. o. tange . . III, p. 136. Cio De domo, 32 84. App. . . I, 103 Orosius V, 22. D. Lango R. A. III, p. 169, Momma. B. G. ΙΙ, P. 367.

67lum Scordiscis, populo Thraco intulit secunda fortuna usus

et Romae innoe septingentesimo septuagesim septimo in 77 terrex proditus a in provinciam revertisse videtur, ubi mortuus est .

Appius tres filios duasque vel potius tres filias reliquit .

Consulem anni sexcentesimi undecimi duas quoque filias habuisse constat, quarum itera 25. Claudia virgo vestalis erat, altera 26. Claudia Ti. Graccho nuPin.

Filius alter C. Claudii consoris 20)27 C. Claudius C. F. p. . viciter

consul erut anno R. u. c. excentesimo vicesimo quarto, quod 130 huic astoriani inscriptioni infuisse: l. cornelius . f. l. n. lentulu m. perperna D BPOS. Mommsen demonstravit', tu supplendum esse opinans: L. Cornelius f. n. Lentulus, M. Perpernari nepos vitio creatus abd. vel in m. m. e. in . e. l. f. e. C. Claudius C.

f. p. N. Pulcher. Utrum ad hunc et tribunum plebei anni sexcentesimi vicesimi tertii Cn. Papirium Carbonem an ad Claudium con 131sulem anni sexcentesimi sexagesimi secundi et Carbonem 2

45쪽

li il

cos anni sexcentesimi undeseptuagesimi, aliorum, spectent

verba Cicoronis in libri de legibus torti capit unde vico

sinio, dijudicare non possum neque quidquana de OsrieterPa

Filius Gai fuisse videtur: 28 Ap. Clavdiiis illelier, quoni uiss Cicero dicit dicacem. Fiseri potest, ut is fuerit

tribui uic ille militum, ueni Appianus ' narrat in aniculod praefuisse et beneficii accepti memorem Mario ortus Gnii, - Octavio L. Cornelio Cinna coss. aperuisso Verisimile esti, Appium ecisum esse in pugna ante ipsa moenia Itomana Cul. Nov. commissa C. Mario, Cn. Papirio coss. . Huic filius, cui praenomen illud vetus Claudiorum inditum esse equidem libenter credere voluerim, fuisse videtur Ap. 3 Claudius Pulcher. Nam cum sciamu avum mitternum Tiberii Caesaris Claudium quendam Pulchrum jure adoptationis in familiam gentis Liviae Drusorum transiisse ', Eri

simillimum est hunc filium fuisse Appii 28). ruod enim

Des or. II 60, 246 'Ut ille, qui se vult ilicacem D mohoronio est, Appius, sed nonnumquam in ioc vitium currile dolabitur. Coonabo , inquit, apud to , huic hisco amiliari meo, C. Sextio, uni enim

locum esse video.

70, 28 Sed ex his omnibus nihil magis ridetur, quam quod ostpru ter exspectationem, cujus innumerabilia sunt exempla, vel Appii majoris illius, qui in senatu, cum ageretur de agris Publicia et de logo Thoria et promeretur Lucilius ab iis, qui a pecore ejus depasci agios publicos dicerent, 'Non est inquit, ' Lucilii pecus illud, erratis do- fondero Lucilium videbatur 'ego liberum Puto esse, qua lubet, pascitur ' , ubi major appellatus est, ne cum Appi cos. 75 confunderetur Patruus. B. c. I, 8. Cis omma. R. G. II, P. 309. Plut Sulla 29: Aμα ' miliέρα tu, λαp.rtpottito, vico ἐξιππαπα- lxευοι επ' ueto αλλους τε πολλους καὶ Κλαυoto Artatio, turawη καὶαγαθου αυδρα κατεδαλt Cis omis. R. G. II, p. 399 Or Onom. Suot Tib. 2.

C. I. L. IX, 3360.

69M. Livius Drusus Claudianus, tu ui in columburi Liviae Augustae plurimis locis cognovimus ejus libertis esse praenomen Murci datum, neceSSe Sti utri Claudiano hoc fuisse, quamobrem filius adoptatus est hic in M. quodam Iivi, Druso. Ex eo autem, quod his temporibus duo ejus nominis viri claruerunt, colligitur ulterum sibi adscivisse Pulchrum Cum comperissemus M. Livium

cenSorem anno excentesimo quadrageSimo quinto mortuum .

ESSe . mujor erut nutu, quam ut ab eo Claudium adoptari posset, filii vero tribuni illius plebei anni sexcentesimi sexu-gesimi tertii intute sucillime udduci possumus ut credamus, l

Pulchrum' qui postea igitur Ominutus St29. M. Livius Drusus ClaudianuS. Fuisse is videtur, cui apud Ciceronem Pisaurens vocato destinaretur legatio quaedam' Praevaricationi uccusatus anno R. u. c. Septingentesim v. d. V Onas ruinci.' crimen lvi effugit ' defendente Cicerones et quattuor post annos de lege Scantinia facientem judicium irrisit Coelius' ortos vendere voluisse Drusus dicitur anno Septingentesimo Ono 45 a Cicerone ' et duo post annos unSit, ut legione quarta Martiaque D. Bruto imperatori darentur ' atque a triumviris roscriptus post pugnum PhilippenSem miSSam Ortem sibi ipse conscivit k

46쪽

70 Filiorum quos tres prodidi suisse Ap. Claudio consuli anni sexcentesimi septuagesimi quinti 24), maximus natu erut 30 Ap. Claudius Pulcher,

quem vicit Hortensius adolescentem nobilem reum facientem erentium Varronem repetundarum ex Asia pecuniarum apud P. Cornelium Lentulum Suram praetorem, quem ScimuS

71. D consulem suisse anno a. u. c. excentesimo Octogesimo tertio et quaestorem sexcentesimo septuagesimo quarto, quare credi bile est eum praetura functum esse Iano fere sexcenteSimo

74 Octogesimo, quo ergo hanc causam egit Appius L Cui dum per annos insequentes L. Licinium Lucullum illum, qui sororem ejus in matrimoni uni duxerat' bello Mithridatico sequitur . ad igranem ab eo misso ducibus a rege datis infidis diu erranti ad postremum opera Syri liberti contigit, ut perveniret Antiochiam, ubi regem exspectaret. igranem dominum superbissimum multi derant, quos eo interim spati ad benevolentiam alliciebat Appius, fore ut iis opem ferret imperator pollicitus et apparatum barbarumque magni ficentiam regis haud miratus postulavit, ut Mithridates, qui confugerat ad igranem, dederetur, quod ni fieret, bellum se regi denuntiare. Hic libertat illa loquendi Claudii perturbatus respondit tamen se Ocerum non esse traditurum, Lucullo insolenter scripsit, Pulchrum autem dona et humanitatem aspernatum redeuntem vidit . Postea aliquamdiu in Graecia erat Appius, ubi accepit servos, quos miserat Publius frater β, ne quaestione habita de iis sacrilegii reus

Cis Pseud Asc. in Div. Ciceronia in Q. Caecilium, Lange R. A. III, p. III, 186, 199, 233. MOmma. R. G. III, p. 185. Cum constet Suram 53 enatu motum postea ann seXcentosimo nonagesimo primo iterum tactum ess Praetorem, fieri non posse videtur, ut tunc Terentium accusaverit AppiuB. Appius ait ipου apud Ter Varr. R. R. III, 6 8 'cum Pauper cum duobus fiatribus et duabus sororibus essem relictus, alteram sine dote dedi Lucullo .

Os Momma. R. G. III, p. 66 68, Lange . . III, p. 205. Plut Luc. I. Vide 32.

condemnaretur Romam autem reverterat anno excentesimo nonageSimo primo, quo Cicer consul, cum Catilinae conju 63ratos legatosque Allobrogunt in Senatu interrogaret, memoriam ejus rei publicis litteris consignandam curavit per illunio alios Cum alia domum abstulerat Appius tum ex sepulcro signum meretricis cujusdam Tanagreae, quod statuam esse Libertatim simulans insportaverat sumptus iaciens in iudi litatem, quam tunc appetivisse fertur Sed repudiaSSe cum . iiii intellexisset se statim L. Calpurnio A. Gabinio coss. fieri ποῦ posso praetorem Quo in magistratu, cum de reditu Cice i. irronis P. Cornelio Lentulo Q. Caecilio Metello coss. in Senatu iiugoretur ante d. VIII Cal. Febr. et omnibus rationibus,

ludificando, manibus armatorum hominum SerVorumque, ui-petu, vi vulneribus, territando fratrem ullium, caede nocturna cum aliorum, tum tribuni plebei frustra impedire conaretur gens Clodia ne exul revocaretur solus inter collegas fratrem hidiutoribus comitatus adjuvit, quare a Cicerone salse irrisus es ' nec os reditum erus inimicitias

Cio. Pro est. 5 7. 3. Cic. ibid. 38, i. Cic. 35 75-7, 36, 78 39, 5. Cio ibid. 3T, II Di Casu. XXXIX, 7. At Orci illo praetor, tu do mo non atris, Vi PrORVi m ηjorum denutu suorum Omnium, sed Grioculorum instituto contionem interrogare nolebat, velletne o redire et cum orat reclamatum Omivivis mercennariorum vocibuη, Populum Romanum negare diccbat: is cum quotidie gladiatores pectarot num tuam St On8PectuS, cum veniret. mergebat subito, cum uti tabulas Rubrepserat, ut 'mater o appello dicturus videretur. Itaque illa via latebrosior, tria spectatum illo euiebat, Appia jam vocabatur . Pr. Sest. 59, 126. Ad quae Sehol. Bob. Dcindo post uoc intulit versum de sabula Pacuviana, tui sub titulo tono ortur. In ea ost IulΡpo argumentum ita dispositum ut Polydori umbra secundum consuetudinem cetDnicorum ab inseriore parte procedat ut utatur hac invocatione matris suae, quam

47쪽

deposuit se tamen et eas partes agere paene coacto implacabilem non esse nec per ipsum illud tempus animo in-10sto fuisse Cicero ipse scripsit . 56 'um C. Julius Caesar anno sexcentesim nonageSimo Octavo Lucae esset ad eum profecti sunt salutatum summi viri Crassi Pomprii, alii, inter quos et Appius, propraetor Sardiniae aliquamdiu moratus est' numerum explentes ducentorum lictores aderant centum et viginti msul creatus 5 anno septingentesimo cum L. Domitio jam per Pom-prii ' cum Cicerone conciliatus erat, id, luod hic ipse memoravit scribens hac de re certiorem Lentulum factum id non moleste ferre se gaudere laudans Appium consulem

familiariterque illudens' ' Cum A. Gabinius de majestate et

ambitu postularetur, ille comitia differre conatus est pecunia ab hoc accepta commotus pronuntiando se per totum men Sem

Februarium ex legibus Pupia Τ et Gabinia' quotidie senatum habiturum esse' . . Pomptinio, qui praetura Cicerone conSule functus huic conjunctissimus fuisse videtur, ,ello Allobro-

sordidatu et lugubri habitu, ut olent, qui pro mortuit induculitur filiunimplorabat Clamor. : non magis audierit tuam Fufius obriu olim cum Ilionam edormit, Catieni mill duceniis 'mater te appello' clamantibus. Sat. II, 3, 60 q l.

Cis Lango . . III, P. 309, 3 12 sq. Ad Att. IV, 2, 3 3. 3, 4. . Ad tam III, 10, 8. t te. Ad Qu. Datr. II 6 6. 3 Plut Caes. 21. Clamorums. R. G. III, P. 19 Langu . . III, P. 328. Di Cass. XXXIX, 60 Cius. Des h. g. V I: Lucii Domiti a Appio Claudio cosa discedens ab hibernis Caelsa in Italiam . s Lango R. A. III, p. 342. Cio. Ex libr. in c. ad Brutum lagm. 6. am. I, 9 4. ibid. 19. Pr Scaur. 1.i Ad n Dalr. II, 12, 1, 3. U Lango, . . III, p. 191. V Lango R. A. II, p. 390 sq. Cio. d. v. fratr. II, 13, 3 III, 2, 3.

73gibus domitis rebusquo in Gallia feliciter gestis triumphum

petenti Claudius subvenit adversantibus Catone et Servilio praetoribus et Q. Mucio Scaevola tribuno plebei Magistratu abiturus turpe facinus commisit Pulcher pactus ut sibi collegaeque candidati consulares Memmius et C. Domitius HS 'quadragena darent, si honorem adepti essent nec falsis

testibus prolatis confirmassent legem latam esse curiatam et tuas vellent provincias obtinere consules Ornatas. Quae cum

in Aenatu recitavisset ommius, ut fieret tacitum judicium, placuit, de quo tamen lex rogata est, nec patribus evenit, ut prohiberent, quominus res judici perniitteretur populi, apud quem comitiis vario praetextu dilatis cecidit . Quae omnia Pulcher ad eludendum collegam inimicum Caesari hoc uuctore, quem Paulo ante adierat, cujus rei causa Ahenobarbus postea cavillans in senatu ait Appium a Caesare petivisse, ut fieret tribunus militum , molitus esse videtur M. His rebus gestis suo sumptu nec ulla lata lege curiata contendens prorogari ex lege Cornelia a senatu posse imperium 'st, inprovinciam prosectus est Ciliciam, ubi ei per insequentesunnos 1Oranti Cicero misit epistolas, quas in librum tertium hujus ad familiares congestas habemus, quarumque in PrinluPulchro blanditur, amicitiam testificatur, L. Valerium quendam ureconsultum commendat, quem fuisse Oetam illuui Catullum fuere, qui crederent '. Secundis litteris Tullius Appium certiorem fecit, laturui esse, ut provinciain OSteum acciperet, familiaritatem commemoravit, benevolentium sibi invocavit Orans, ne quid praetermitteret, quod fieri Successoris interesset. Ex eo, quod has epistolas Cicero Pulchro imperatori inscripsit, colligere possumus ita hunc in provinciu

48쪽

74e88 appellatum, quae res et affirmata est cistoplioris ΛΡamenis et inscriptione epistyli leusine reperta': ut'. claudi Us Ap. F. Pulcher Propyluni Cereri et roserpinae Cos. Vovit imPerator coepit pulcher clauDius. t. Rex Marcius fecerunt ex testam. et lapido Athenis effosso δ:

fruibus autem rebus gestis hunc honorem adeptus sit Ρ- IliuS, non uti constat, nisi quod intelligi potest ex verbis 'i coronis . ertiis litteris Brundisio missis Cicero demonstravit Opis indigere majoris provinciam Appiumque eadem humanitate usus et de amore multa locutus mutu obtestatus e8 et Oravit, ne copias imminueret, quartisque ei officiosa urbanitate gratias egit propter Librum Auguralem ad emiS8um. In quinta epistola a Cicerone in itinere data ab Appi ille petivit, ut locum designaret, quo convenire POSSUnt. Sequentes litteriae discidium et dissensionem quandam habent,

cum enim Cicero narrasset, se mutatis consiliis Omnibus rationibu enisum esse, ut morem Appio gereret, scripsit nihil eSSe, cur Se uecusaret ipse, Appium vero, quod pollicitus, fore ut convenirent in locum certum, non adfuisset, Sed Tarsum prosectus munera sustinuisset proconsulis, cum Sciret Sibi esse sucessum, se reprehendere, indignari cohortes tres

esse abductas, petere ab e illas ut traderet, cujus de Operunon desperaret ipse iter ita dirigere, ut se iisse tui, ubi vellet,

Ap. Pulcher Ap. F. Pro COS. Pulcher Pro COU.ap. Pulcher P. f. In P.

Pulcher Imp. C. I. L. I lio. 526.i C. I. L. I, 19. ibid.

ille posset De quibus Omnibus rebus Attico questus est

Cicero addens res Ciliciae isse afflictas; ius sibi esse Sanandas septimis clitteris non dam procul res est ubnperta inimicitia, quam posse oriri Cicero tradidit ex eo, quod acerbes tulisset appius a Cicerone legatos quosdam

Appianos Opere prohibitos esse nec concessum, ut tribui uexigerent, nec sibi obviam ivissi successorem , sed sententiis

uliquot philosophorum versuque Momerico relatis in fine epistolae benignitatem testatus est maec Attico etiam nur-ravit severum de statu provinciae faciens judicium' laudans Suus ipsius ei medendi rationes. quibus ab Appii institutis quum maxime Miscrepantibus istenderetur ille nitio sequentis epistola Appio Romam jam regredienti missae, criminationes inimicitiae allatas aliquot repulit Cicero ostendens se Oneribus levasse civitates, quae laxamentum ipsae flagitassent, nec quo deterior fieret auctoritas Appii, tum progrediens cum blandimentis declaravit, se nullo modo ejus laedendi iuusa legationes impedivisse quasdam, idque irridendum esse, quod quispiam putaret, edictum ad ejusmodire SpectaSSe, nec eum credere debere sermonibus illis iniquorum, nam ad Se quoque veniSSe rumores, quorum fides

nulla isset, liberalitatem Appii laudans conclusit gratius

agens. quod certior tactus esset de rebus urbanis, et ipse de suis narrans, quae scire voluisset hic Re vera Appiunt ministris imperii sui nimium indulsisse et concessisse, ut ad res privatas fungendas rei publicae opibus ac viribus uterentur, apparet ex negotiis, quae erant cum Salaminiis captio, qui Bruti Tamiliaris pecunias illis commodaverat, ad quas exigendas praesecturam adeptus ab Appio datas turmas equi-

disti. V, 16, 2, 4, 17 6. Illud idem Pansania dicobat te dixisse: Quidni ΑΡΡius Lentulo, Lentulus Appio processit Obviam Cicero Appio noluit 8' Quaeso,

etiamne tu has ineptias, liOm - mea ententi summa Prudentia, multa otiam doctrina, lurim rerum uisu, addo urbanitatem, quae St Virtuη, ut Stoici rectissimo putant, ullam Appietatem aut Lentulitatem valere apud me Plus tuam ornamenta virtutis exiηtimas 3

49쪽

76 tum habuerat, per quas foedissime vexaverat debitores quamquam hac in re Bruto, qui per negotiatores illos jus

ex syngrapha dixisset, morem gessisse solum videtur AppiuS .

Mox in gratiam cum hoc rediit Cicero maximam in Oniου litteris scribens secum Appio intercessisse simultates illus

Sermonibus obtrectatorum, se autem semper officiis Satis- secisse amici cognosse eum, cum in urbem pervenisset, et promittens suam numquam fidem defuturam, si necessariusuisset Romam revertens Claudius triumphum postulavit, quem adipiscendi spe ejus se Cicero laetari scripsit, orans

ut omnia de re comperiret, et progrediens Summu cum Observantia ei gratias egit dicens studiis muneribusque ejus quibusdam se delectari et valde cupere eum eniti, ut ibi supplicatio quam honorificentissime quamque primum decerneretur . riumphum tamen non deportavit Pulcher, quude re Cicero certior factus decimae epistolae principi eum hortatus est, ne exspectationem deceptam esse existimaret. Causas hujus rei Caelius tradens a Dolabella majestatis reum factum Appium confestim in judicium processisse auxilio nixum Pomprii omnibus innocentem esse eum credentibus narravit Ciceroni, cujus operam Claudio imploravit, itum summo studio in rem contulisse se ipse ille dixit'. Crimen Appius propulsavit adjuvantibus Bruto genero et Hortensioq; reliqua epistola decima fidem amicitiae promittens se omne laturum auxilium Cicero testificatus dixit se sperare fore ut censor crearetur Claudius. In litteris undecimis huic illo gratulatus est absolutionem, cujus se maximo gaudio affectum numquam dubitasse dixit, quin liberaretur Appius tuu-davit ingenium ejus, quo abundans Statum per epiStolus X-

Cic. Brut 64, 230; iuem locum ad aliam cauηam saccuηationem ουcilicet e lego cantinia comparatam portinure videtur putare rellius

pressisset omnium rerum sibi mitti orationes consectas omnes cupivit per ocum negans a se datas esse Superiores PI-

stolas, nisi fuissent disertae n judicium de ambitu factum etiam vocatus ist appius, cui absoluto Cicero in litteris duodecimis gratulatus progrediens de rebus domesticis quibusdain suis, quas suspicatus est Appio ingratissimas esse, nam Tullia sponsa tunc erat Dolabellae' disseruit et conclusit se declarare quam diligentissime velle benevolentiam et sperare, ore ut affinitate illa non susciperet novas simultates Appii, quem valde se diligere eodem tempore Caelio dixit Quod Cicero jam mittens epistolam fidecimam putavit censorem iactum esse Appium, hic nondum assecutus erat eum honorem, cujus rursus in tertia decima mentionem secit Cicero humanitate abundante. Censor creatus Claudius anno septingentesimo quarto cum L. Calpurnio Pisone Cae 50 soniano controversiam mox habuit cum M. Caelio sedile curuli, quem per magistratum vexare conatus est, quod cum eluderetur collega intercedente, Caelium accusavit lege Scantinia. sei eadem ab hoc ipse aeus factus est Censura summa cum severitates functus est Appius, quare nomine

ejus usus est Horatius ad quemlibet designandum inunc

magistratum austere ingentem virum, Senatore et equites

plurimos notavit omnes libertinos ingenuosque multos, inter suos erat Sallustius Crispus rerum ille scriptor, senatu movit,

C. Curionem quoque insectari voluit, id quod impedivit Piso, de tabulis et signis gravissime egit Quibus rebus eo compulit multos, ut ad partes se applicarent Caesaris'. quocum

Sat. I, 6 v. 19-2I: namque eat populus Laevino mallet honorem

quam Decio Rndare OVO censorquB OVeret Appius ingenuo si non 8Sem Patre natu8 .

. Cio. Ad aru VIII, 13, ad At VI, 9, 4: Ad sam. VIII, 7, ;Dio casa. XL, 3 Cs Lange R. A. III, p. 397, 402 sqq. Di Caas ibid. Cli Lange, ibid. P. 402 II, p. 365.

50쪽

784 ipse summas inimicitias gerens . cum anno septingenteSimo

quinto ad moenia urbis is accederot'. fugit ex Italia' et in Graeciam pervenit ad Pomprium, ubi Pythiam de satis

consuluit et, cum responsum esset nihil id spectare bellum ad eum Euboeae coela obtenturum, in insulam illam trajecit, ubi ante pugnam ad harsalum commissam mortuus est . In collegio angurum cooptatus esse videtur Appius jam admodum juvenis' horum de jure multa scripsit et in ea disciplina per totam vitam versatus est, Marcello non adsentiens, qui quoque vir harum rerum peritissimus erat '. uspicia tanti aestimabat, ut censor C. Ateium notaret, qui ea ementitus esset'. et superstitione omnino imbutus esse videtur, si id, quod verisimillimum est, ad eum spectant verba quaedam Ciceronis Exemplar nobis est Appius quam maxime insigne vitae et cursus honorum iis temporibus viri nobilissimi, qui summo loco natus ad amplissimas pervenerit dignitates, in quibus

fungendis non aliter Se gesserit, quam aetatis ejus quivis homo Crimen avaritiae, quam in eo exprobrant novi scrip

tores' verbis nixum esse videtur Caelii, qui tunc illi erat inimicissimus ' et Ciceronis' qui ea, ut ait ipse Τ subiratus scripsit sua quoque ipsius in Cilicia administranda lacero

Cio Ad Att. VIII, 15, 3. Cis omma. R. G. III, p. 384 sqq. Cio Ad Att. IX, 1, 4 Cis VIII, 3 Lange R. A. III, p. 14. Val. Max. I, 8, Io Orosius VI, 15. Lucanus, Pharsalia V, 67-70 120-236 Cis Lango R. A. III, p. 437. Vide Momma. R. F. I, p. 90 δ' Cic. Do Ieg. 3, 32 De Div. II, 35 75. Cio De Div. I, 6, 29. Cic. ibid. I, 3, 32: Nunc illa testabor, non m sortilegos,

neque eos, qui quaestus causa hariolantur, ne PsSchomantia quidem, quibus Appius amicus tuus uti solebat, agnoscere'. Tusc. I, 16, 37 Indo Homeri tota εκυἱα, inde ea, quae meus amicus Appius εκυο χ εια faciebat.

' P. R. E. Drumann G. B. II, p. 192. ' Cic. Ad tam VIII, 12, . . U Ad Att. VI, I, 2 Ad sam XV, 4, 2. sam. III, 9, a.

autem ut se ipsuna medicum appellavit provinciae'; scimus otiam Sardos eodem modo egisse in M. Aemilium Scaurum, quo gratiores se redderent Appio , et laudat lutarchus integritatem hujus M. Paupertas ejus confirmata est nec Olvendo fuisse videtur si a Caelio, aliis impudenter postulabatur pecunias, quae petitae majori dedecori essent illis quam ipsi β. Mores Appii depravatos esse non constat, nisi ex causa ejus de lege Scantinia dicta, quam autem verisimile est ex odio Caelii solo ortam esse Laudibus etiam summis praeterea semper extollere voluit Cicero Appium', quem et

Qua de re Cicero ipse significanter disseruit r. Scaur. 14 33: Suecessori successor invidit voluit eum quam maxime offensum, quo magia ipsius memoria excelleret res non modo non abhorrens a consuetudino, sed usitata etiam et valde pervagata . Ad Att. VI, I, 2. Cio. r. Scaur. 16, 36. Luc. 21. Cla Cic. d. s. VIII, 12, . Pr Suna: 14 42 At quo viros non solum Summa virtute et fido oujua generia erat in Senatu faculta maxima, Sed etiam quos sciebam memoria, scientia, celeritate scribendi facillime, quae dicerentur, persequi posse C. Cosconium, qui tune erat Praetor, . Messalam, qui tunc

praeturam petebat, P. Nigidium, Appium Claudium. XIII Phil. 14, 29 si Appium Claudium pari nobilitate et volun

tates raeditum . . .

Ad tam ΙΙΙ, 13 Quasi divinarem tali in officio sors mihi aliquando

Oxpetendum studium tuum, sic cum de tuis rebus gestia agebatur inserviebam honori tuo. Dicam tamen vere plua quam coeperas, reddidisti. Quis enim ad me non perscripsit te non solum auctoritate orationis, Sententia tua, quibus ego 'ali Vir contentus eram, Sed etiam Pera, Onsilio, domum Veniendo, conveniendia meis, nullum onus Osficii cuiquam

reliquum secisae. Haec mihi ampliora multo sunt, quam illa ipsa, Propter quae haec laborantur. Insignia enim virtutis multi etiam sine virtute assecuti sunt, talium virorum tanta studia assequi sola virtus potest. Itaque mihi prJpono fructum amicitiae nostrae paam amicitiam, qua nihil est uberius, Praesertim in iis studiis, quibus uterque nostrum devinctus est. Nam tibi me profiteor et in re publica socium, de qua idem Sentimus, et in quotidiana vita conjunctum, quam hia artibua studiisque colimus. Vellem ita fortuna tulisset, ut, quanti ego omne tuo facio, tanti tu meos facere posses, quod tamen ipsum, mescio qua permotu animi di

SEARCH

MENU NAVIGATION