장음표시 사용
31쪽
elianti mortuos. Item: Fictiones sunt disciplinae, ussis eis exercet suos. Dctiones propter praesens peccatum instigimtur, ut renoυari liritu posset, sicut ait Paulin Rom. VIII. V. io G pus mortuum es propter peccatum, id esse, mortis catur propter praesens peccatum , quod adhuc in carne reliq/mmes Ipsa Mors servit ad hoc, ut boseam hanc carnem peccati, quo pro
su novi resurgamus. Usus sum verbis ex LibroSymbolico desumptis, quo res Lectori eo majorem faciat iidem ita tamen ut Scripturae dicta non negligenda sint, cquemadmodum jam ea praemisimus ita adhuc quaedam erunt afferenda Ps II8. v. 18. David inquit eoojAendo corripit aut castigando castigat me Dominis, at morti non
adit, quam castigationem , si Esaianis verbis illustrare velimus, dicendum erit, quod non oriature ira divina sed potiuion amore Cap. 27. V. 4 ubi in glossa
margitialitiaec habentur Verba, ut perear ductastis cresia Ades, item non est traditio in mortem , sed mortificatio. Ex
quibus omnibus nunc recte consideratis cum celebe rimo Jenensium TheoIogo Gerhardo in L. G p. 8
probes mortificationem carnis in butismo coeptam per i tam vitam eontinuari debere. Si nunc ulterius consider
turissimus Vocem νεκρωσιν Videbimus, quomodo illa in aliis Scripturae ocis reperiatur' quem sensum .
dium illud mortificandi carnales concupiscentias intelligitur, aut quod alii volunt, conditio ministrorum verbi, quotidianis mortibus obnoxia, denotatur, perinde tamen est, si enim prius, tunc est pro nostrae sententia dilucidanda, si posterius tunc ad ejus is Bu stratio-
32쪽
strationem non minima affert, ostendendo per quandam similitudinem ab illo statu ministrorum Deila sumptam qua ratione omnibi temporibu huic mortificationi studendum sit, quo nimirum unusquisq; vitam Christi in nobis animadvertere queat, sicque in nobis dimpleatur illud Pauli Gal. II v. ro rivo quiadem non amplius ego sed vivit in me Chrsus: dcc. Si
gulari adhuc nobis contemplatio obviam venit resipicientibus in Cap. IV. ad Rom. ubi vox ν-ρωσις adhibetur de sterilitate Sarae. Nonne ipse Jacobus, sanctus servus Dei Jesu Christi Cap. I. v. is ad seq. cogitationes nos manu quasi ducit. Si enim concupissentia quando Uncepit, peccatum parit,'Vi non de toto corde optaret,
sterilitatem hujus concupiscentiar, praesertim cum scismus,quod peccati sipendium moris Rom. Q. V. 23. semctus ejus Gehenna. Omne itaque studium impendendum erit, ne concupiscentia concipiat, nihil enim aliud nobis loco effectus relinquit, quam iram Dei omnes poenas, non temporales tantum, sed quod horrendum, aeternas semper in infinitum duraturas, sit itaq; sterilis concupiscentia, ita ut nulla nobis residua sit spes de eius fructu, quida quod superet etiam in hac parte sterilitatem Sarae, quae tandem omni spe iam dest, tuta tamen peperit Paulus eleelum illud Dei in non in . ad Rom. V. s. Jacobo consentit dicendo:
quum enim essemtu in carne assectus peccatorum per legem exissem res vigebant in membris nostris , ad fructum ferendum morti. Nunc autem liberati sumus a lege Sic hactenus consideravimus praedicatum, nunc sibiectum, quod describitur
33쪽
tur per m μελ- - ὰ ς γης, considerandum venit. Et quemadmodum, si ea, quae dicta sunt circa praedicatum, recte observata sint, non necesse erit plura de subjecto afferre, cum fieri non potuit quin simul subjectum explicatum fuerit, ita paucissimis nos expediemus. Beza vertit membra fra terrefria Gallica versio cum Lutheri coincidit simulq; in margine explicationem apponit inuidem , ad vocem morti et non fusemen auriceis
remonis exterieures mai aus a tout e qui ou poserote tenis arrete a P amour de ce monis Advoces seq. vos membres qui mi fur ra terre seq: in modum vos assentions quisone comme utant de membres interieura. quod enim .
membra externa sunt corpori, id ipsum ast ei tu nostri interiores sunt anima , secutus hac in pa te sententiam summi illiu5Theologi D. Chemnitii, ille
in L. T P. II p. 9s scribit Sicut enim Paulin potentias anima vocat membra Rom. VI, V. Ι3 COl. III, s. ita etiam cipiapis assectru , nomine membrorum Hscribit Matth. V, 3o quod nos
pro nostrae materiae conditione invertere pommus. Hi assectus diversis gaudent nominibus, mox enim perear cogitationes delcribuntur, I. Petr. II. I. mox per ea nem denotantur . Cor. XV, V.Fo Caro sanguis non posta
tant regnum Dei, ubi usitata Scriptura phrasi ibi denot tur homo carnalibus infirmitatibus subjectus, a viatiosa carnis prurigine nondum liberatus. Quamdiu enim hic vivimus, nobis cum carne luelandum est,
quoniam illa semper eon inscit adversius iritum Gal. V ID LGeoq; Vocamur σαρκικοι, carnales , venundati sub peccatum
Rom. VII, 4. Conser Meisnerus in Phil. Sobr. p. 1s Interdum etiam eius homo idem Mnificat, Rom. V .
34쪽
v. 6. Vocantur autem pravi motus cordis nostri ideo παλαιος ανθρωπ , partim ratione originis, quia ab Adamo, postquam in peccata prolapsus est, ortum trahit, quia prima hominis conditio est nasci in peccatis ideo
vetus dicitur; partim ratione insignis facutatum partium hominis deformationis , quae tanta est, ut vehit alius homo censeatur, si cum homine in statu integritatis vel regenerationis consideratur; tametsi ratione Subsantia nullast diversitas, qualem 'fanu baetis iaciani imniarunt.
Vetustate novitatem hominis inquit Tertuli. I. I. de resur: car ad moralem non ad subsantialem di ferentiam pertinere δε
fendimus. Eadem rationes sentiendum de illa phrasi S. scripturae, quando hos affectus describit per corpus peccati, ibidem non quod , ex sententia jam dicta Flaci morum subsantialiter sed metaphorice , cum analogia ad
Veterem hominem, quemadmodum in nostro dicto explicando, eadem similitudine membra quoq; peccato tribuit. Varia enim intelliguntur Veteris vitia, tum quod per diversas facultates hembra se exerat, tum quod corpus eterogeneum X iis constituatur, tum quod per Varia Operationes se eXerat, easq; tantas ac tales, aesti esset corpus quoddam per se vivum subsistens. Quare autem dicitur totus homo crucifixus cum Christo quare mortificate membra inpi rati non in singulari ideo, ut aboleatur non hoc aut illud peccatum, sed totum peccati corpus cum omnibus membris suis, ut post hac non serviamus ulli peccato, sic dominium peccati destruatur. In quo
sim significatu Paulus suos Colossenses hortatur ut
35쪽
mortificent membra quae sunt super terram, quae ab
ipse vocantur, scortatio, impuritas, mollities, cupiditas mala,
avaritia Non a in id allaborabo, ut de singulis illis quae sequuntur in teXtu, singula proseram, alias enim materia supra modum sore prolixior, ideo alio loco atq; tempore illa contemplanda reservabimus Paucis ut me expediam: Respicit Ap Paulus hic ad sacrificia Veteris Testamenti quae mortua offerebantur-Boves hcadi Moves in veteri Testamento simul atq; incipiebant esse sacrificia, tunc Vita illis adimebatur, mactebantur enim igne cremebantur, Ma sacerdotibus conimebantur, sed hoc Novi Testamenti sacrificium singulare quid habet, mire enim comparatum , ita ut simul maincelac: ViVat, imo quanto plus occisium &mactatum fuerit eo vivit melius tortius Rom. IlI,V.IJ Sispiritu actiones carnis mortificetis,vivetis Orig. in Comment ad Ep. Rom. p. 6oi talem instituit comparationem ad sacrificia Veteris Testamenti, verba eius sint
sequentia. Hi qui membra sua morti an ab incentivo libidixis furoris, actus corporis sui Deo iacitos habent, hostiam viventem, sanctam , Deo placentem , serunt, legem quae in Levit lata est, spiri ualitur implent , verbi gratia si superbiam corporis sui vincat, immolet vitulum rAEc diam superet , arietem jugulet , si libidiΜem incat, in holocaustum offerat hircum vagos lubricos cogitationum resecet zotitus , columbos o turtures imis
molaverit. Sed quemadmodum spiritus S dat velle perficere pro bona sua voluntate, ita quoq; ad hoc e-aus indigemus auxilio; Hoc David sciens Ps CXIX,V.4.s.
gressus meos inquit Domine dirige ecundum eloquium tuum , ne
dominctu mihi 'mηis in insitia. Digna sunt ut adscriban- tur
36쪽
tur verbaDJoh. Brentii ad hunc locum is versiculis modus etiam Uenditur, quomodo regnum peccato adimatur , videlicet per verbum Domini, quod osendi , quantum Do=ninus irascatur peccato, is docet , quae vitae ratio ipsi probetur Qvibu annecto verba Hieronymi in Cap. IV. Amos , paulisper
immutata Deus enim non flum in Heteri Te mento sed arihuci quotidie mortem mittit in viam Aldipti ut qui AEgyptiam triverit semitam; audiat moriens docentem Apsolum Gal. III, 9. si mortuus sum peccato mortuus Jum, quod autem vivo, vivo Deo Rom. VI, 7. Or. IV. Gal. II hac morte nos vivificare .no Dominus ut morientes peccato , vivamus Deo. Morimur autem peccato quando mortificamus membra nostra super terram, fornicationem, immunditiem, luxuriam superbiam Catalogum
autem Omnium membrorum terrestrium si quis constituerit, facile concesserim. Ego cum immortalis nominis Theologo D Chenanitio e L. T. P. II p. s. ita sentio enumerationem esse faciendam per singula praecepta, ut sciamus, hic accusari quaecunq; cogitationes, impetus, delectationes, consensiones, luctar,& in summa, quicunq; motus sentiuntur contra aliquod praeceptum Dei. Exurge igitur valde magnus Catalogus horum membrorum Rationes persuadendi ad vitanda haec omnia desumuntur partim a sine voluptatis
Rom. VIII, 13. si secundum carnem vixeritis, morte moriemini pa tirna comminationbus divinis 2 Pet. II, O. Novit Dominus iniu-so, in diem judicii poenas dantes servare , maxime vero vi carnem sequentes, in cupiditatepollutionis incedunt , partim promisonibus divinis, quas inter jam adducam illam Petrinam
a. p. I, 4. Ex eo quod maxima ac pretiosis ilia promissa Mnavit , ut per hoc inceremini dioinae naturae consortes, elapsi ex
corruptione, qτε es in mundo per cupiditatem. De hisce Coimser:
37쪽
ser Chemnit I. c. Reliqua quae hic morieri possent. omittam,' sic Sectionem primam concludam verbis
Paulinis ex VI ad Rom: I9. Sicut sis membra Grafro impuritati s iniquitati, ad patrandiu iniquitates; ita nune ite membra serva justitiae ad sanctimoniam.
An piorum Renovatio sit persecta
In antecessum notandum: Nos non affirmare, quod renati non debeant contendere ad persectam sanctitatem, sed hoc negamus: Eos, illam persectionem debitam in hac carnis ει Vitae infirmitate consequi pos se Quo nostra sententia, Scriptura S. ex qua omnis firma probatio in articulis Theol desumenda est) quidem ex nostro dicto explicato probari potest.
Quicunq; enim adhuc quotidiana carnis mortificatione indigent, illorum renoVatio est imperfecta, atqui omnes homines indigent quotidiana carnis mortificatione, E illorum renovatio est imperfecta Minor iterum ex Scripturae S. autoritate constat, quia Minregenitis illa ostendit, luctam esse carnis'spiritus a
lucr Cor. IV,46 inquit. Etiamsi externus nose homo corrumpetur, internus tamen de die in dism renoVatur. Quod vero m-
dies crescit&augetur, nondum est persectum, Iam dicta lues a carnis spiritus,est firmissimum testimonium nostrae infirmitatis, quamdiu enim illa durat, nulla persecta potest esse sanitas Gal. V, 17. Hanc impersectionem
38쪽
m renatis durare, suo comprobat exemplo Paulus cap. VI, ad Rom. in quo de vi inhabitantis dominium assectantis peccati, quaerelam praesertim a V. 14 usq; adfin instituit, persona propria. Loquitur autem illo capite de se ut renato, quod ipsum statuunt omnes Theologi Orthodoxi firmis nixi rationibus. Hinc cNostrates in Form Conc p. m. 6 o. ita sentiunt:
Cum enim in hac vita tantumprimitias Spiritus acceperimus , - .generatio nondum sit absoluta, sed solummodo in nobis inchoara, manet perpetua lucta inter carnem 1 stiritum etiam in electis, e-
ν renati hominibus. Hodsi autem persecta esset nostra renovatio, ita ut peccatum plane in nobis amplius no sit quid necessitatis in se contineret praeceptum de ,
semper orando Dimitte nobis debit nostra' ex quo argumentor: Quicunque orat, dimitte nobis debita te cata nostra, is peccata se habere praesupponit, sed mmnes sancti id quotidie orare tenentur. E. Nonpeti aeueuod habemus inquit August. Lib.I. ad Oros contra Prise: sed quod non habemus, petimus igitur ut nomen Dei sanctificetur sui illa perpetuo in nobis polluitur, oramus, ut Dei volunt, flat, quoniam semper ei reluctamus, denis cupimus, remitti nobis db En quibus continenter obstringimar. MVemadmodum vero
Contraria juxta seposita magis elucescunt ita tota resse clarior nostris oculis sistet, si antithesin nostrae theseos consideraverimus Manichaeorum S Pelagianoruni item Fanaticorum, Socinianorumin Arminianorum causas disquireredam supersedebimus, sciantumPontificiorum quorundam sententias examinabimus. Ill
rum sententia, quaenam sit, optime judicari poterit ex
39쪽
Concilio Tridentino dc quidem ex decreto V. Sess vir Iuni Anno is 6. Si quis per Iesu Chris Domini no ri gres
tiam, quae in baptismate confertur, reatum originalis peccata re mitti negat aut etiam asserit, non tolli totum id, quod veram propriam rationem peccati habet tantum, Iedillud dicit radi, aut
non imputari, Anathema sit. Citaturri a nostris Theol: Beliarm Tom IV. Lib. lV. de justis cap. s. explicat hanc suam sententiam Conc: Trid seq verbis: In enari enim nihil odit Deus, quia nihil in damnationis in iis , qui verae consepulti sunt eum Chriso per baptisma in mortem, qui non secundum carnem ambulant, sed veterem hominem exuentes 2 novum induentes, quisecundum Deum creatus es, innocentes , immacuti 'isi puri , innoxii ac Deo in riti, ita ut nihil eos prorsus ab ingressu oeli remoret. Quae abominanda sententia, quomodo Scripturae sacrae praxi adversariorum adversetur,
qui prudens non Videt optime scripsit de illa Pontificiorum sententia Franc Clingius in ciner Treuhci .
reaόhi nith ist. Sed cum de hac controversia omnia I heologorum scripta, inprimis Examen Concilii Tridentini D. Chemnitii, item illius L. T. S. quidem Locus dea. Operibus. B. Gerardus iniis ut cuiatra Fa- a naticos
40쪽
nat1cos, item D. Calovi Scripta in or nnium manibus sint, multa proferre Velle mejudice, superfluum esset, interim ut tamen aliquid dicam, totam remi Hasenresse feri L. Theol. p. s9; ita definio Duosunt inpeccato, vitium
vitio adhaerens. Vitium ea ipse morbus sive naturae depravatio, reatus es culpa , qua propter adhaerens peccatum irae Dei aeter nae damnationi natura obnoxii sumus. Remittitur igitur in baptis mo reatus sive culpa Vitium autem naturae pravita etiam in renatis manet. Peccatum igitur in baptismo tollitur, non, ut
non siit, sed ut non in peccatum imputetur. Ex quibus praemissis concludo salvam manere nostram sententiam de quotidiana carnis mortificatione, qVia Vitia haec inhabitantia semper sim supprimenda&inservitutem
pristinam redigenda. Si quis de hac materia plura legere cupit, praeter supra citata vid Scherreri Anti- Bellarminum, item eisneri Consuli Cathol adversus
Lessium qui p. 93. Ita sitiam sententiam eXponit. Omnia Cirtutum exercitia impeHunt apicuia, perferitam piorum renova- ionem fingendo. Per istud enim dogma , animus pharisaica hypo e=isi imbuitur, de san Zimi suagloriatur,in deprecationepeccatorum D su redditur , quia perfectionem sibi imaginatur, alios, qui adeo
sancti non videntur, contemnit, in Chris meritum unico fiduciam non ponit, sed in suis etiam operi u salutis meritum quaerit , eum randem illa imperfecti non meritoria esse , ex interno Con frientiae testimonio discit, magnis dubirationibu implicatu erebro
in horrendam esserationis onuginem abripitur.5 His probete
spectis quis non judicaverit, sententiam nostram non solum esse Scriptura: sacrae conformem, sed longe tu-tis1mam ad conseqVendam salutem, ad conscientias pavidas consiolendas optimam, ideoq; illam semper teneamus firmissimam.