Disputatio theologica de mortificatione membrorum terrestrium, ex Col. 3. v. 5 sub præsidio Hectoris Gothofredi Masii publicæ disqvisitioni exponit Albertus Joachimus Krakevitz

발행: 1695년

분량: 53페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

CONTR. II.

An Concupiscentia sit peccatum

A male

Haec e priori immediate sequitur. Quando enim Pon

tificii statuunt; post baptismum peccatum non manere in renatis, sed quod persecte sim renovati, necessario habent statuere concupiscentiam non esse peccatum, rati est, quia Concupiscentiam manere residuam negare non possunt, ideoque illam extenuant eamq; sub peccati nomine venire negant. Concilium Tridentinum anathemate suo, iterum in contrarium sentientes ulminat. Quando statim illis quae in Contr Ι ex Conta Trid citata sunt Subjungit: Mn rotantem in baptizati concust scentiam vel fomitem, haec sancta Synodri fatetur entit, quae quidem, cum ad agonem reticta sit, nocere non consentientibin e viriliter pc Jesu Christi gratiam stepugnantibus non valet Comimo qui legitime certaverint, coronabuntur. Hanc concusiscentiam, quam aliquando Apostoluspe catum appellat, sandia Synodus declanat Ecclestiam cathoniam nunquam intellexisse peccata appellari, quod verὰ proprium peccatum in renatissit, sed quia ex peccato in s ad peccatum inclinat. Si quis autem contrarium sentit anathema sit. Anathema Gmerito terrere deberet, ast Scripturae autoritas hoc fulmen irridere svadet tutumq; adversus illii promittit tutamen. Mirari hic non satis possum quo Pontificii progredi tur audaciae, si enim primum principium ic d Papa dixit, infallibiliter verum est , suae religionis concedunt, absurdissimas deinde theses statuere non erubescunt, imo ad extremum usq; halitum de

42쪽

iendere tenelaitur, quamvis cor ipsorum longe aliter sentiat.Sed ut ad rem veniam, Peccatum originis in renato manet S concupiscentia inde fluens veri peccati rationem habet, id quod ex firmissimis Scripturae dictis p do, quae unusquisq; pro lubitu evolvere potest.Rom. VIL

His dictis annecto sequentia maximi valoris argumenta H 0tus concupiscentia sunt illiciti, ergo&peccata erunt, quicquid enim illicitum est, peccatum est, r)Concupiscentia trahit ad malum E ipsa quoa mala

erit 3 concupiscentiam pravam Deus, it Z lati

tanquam vitiosam qualitatem Odi prosequuntur EPeccatum erit Vere dc re ipsa tale Christus in omnibus nobis similis factus excepto peccato. concupiscentia peccatum est, ratio est: si enim in omnibus nodis similis factus est, excepto omni eo quod peccatum est, sane Christus etiam, si concupiscentia non esset peccatum, nobis inconcupiscentia factus fiuisset similis. sed falsum est posterius E dc prius vid Aledilbius in Meduli Theol. p. 338. Neq; quicquam facit pro eam tentia Pontificiorum, quod motus isti sint momenta Dei, necasensu nostro probentur sed repudientur Concupiscentia enim eorum, actu ipso, dum concuniscit

nihilominus ipsi motus' sensius mali nobis non opinantibus' renitentibus Oprepentes, uni laordinati,

43쪽

adeoq; peccatu gravissim tim. Neq; excusat contrarium statuentes: quod motus illi 1nt naturaleS. Sunt, concedo, imo honi sunt qua motus sunt, sed non sunt boni ratione adjunctae inordinationis, δε praeterea idem praedicatum merentur, ratione Objecto a Deo prohibiti, in quod feruntur, alias cum Christ Chemnit. Hi not adCatheclis Died concedere facile possum concupis

bilitatem non esse peccatum, quae ilia Scholasticis r. sensuali

tas. Verum enim vero, cum haec concupiscibilita sit corrupta , 'commoveatur ad malum, quamvis

absq; consensu voluntatis, recte tamen illam peccatum esse censemus. Judaeosin hac etiam fuisse sententia, in qua Pontificii reprehenduntur esse,ex cap. V. Matthinon Obscure colligitur, quando enim Christus oepius dicit:

Audistis dictu-f. e ameteribus et Ego ero dico, tunc inter alia

praeceptum illis explicat de non 'ncupiscendo, ad quae verba ex Math: citata, summe Vener D. Fecitatius, Praeceptor hactenus meus Win Christo pater omni observantiarum genere semper a me colem dus, cuius pietatem truditionem solidam planeque singularem, tot Rostochian Academia miratur veneratur in colloquio Emmendingensi, nuper a se

st cita biclia mussin ib pag. o. Nonne haec etiam

44쪽

dici possent de Pontificiis, quod illi non agnoscant ii

firmitates carnificum cogitationes siorum sim malae usq; asmerui ipsorum. Gen. VIII, i. InspeXerint modo cap.

VII. ad Rom: ubi concupiscentia decies quater vocatur peccatum ibiq; ea concupiscentia intelligitur, qvod negari haud potest), quae in renatis adhuc reliqua est, idq;

non diciturqer aliquam Meronomiam , quod ex deerio fit, et peccatum incia causetur e propria formaliter , tum uia nuda necessitas nos cogit, ut pruria vocabuli significatione reced, mis, tum quia in propria ι με articuli sed id fle, tum denis quia pellatur non bonum, sed marum Moy odio dignum , eruci xendum Sc mortificandum. 1 D. Quensi Syst Theol. p. a r.

P. II qui pluribus hane nostram Thesin probat. Hoc unicum modo asseramus, quod David in Ps. XXXII i. adhibet, ibi enim non dicit, beatus Vir cujus peccatum plane est eradicatum , sed Niri ' orae finiectum es peccatum. Vod Vero tegitur non ' plano aboletur; sic inconsipectu Dei vitia quidem tolluntur sed re' materialis adhuc residuum manet peccatum originaleo concupiscentia Praeterea notandum quod i

aum chaos malorum, originalium s actualium, exteriorum interiorum, compsectatur inscriptura Sus tribus, nominerant icarenae Rom. VII. Concupiscentiam nesciebampereatum esse na

ie dixisset, non concupisces Rom. m. sensu OVno ἰώ - ῆς σαρκος inimicis ines adversus Deum, Vid: pluribus de

hac materiai Chytrarum in Regulis Vitiei m a16 11 sq: qui Vero 'bjectiones adversoriorumscire cupit' quomodo a nostratibus resblvantur, evolvat Systemata, Theol imprimis QSenst Pari II Cap. II.

45쪽

CONTR III An homo propriis viribus possit agere

bona opera. Neg. Ad hane hesin dilucidandam, ansam nobis quoq; praebuit explicatio nostri dict classici, si enim recte memini jam ante p. . diximus: quod Virtute SpirituSS. qui in baptista nobis datus est , debeamus resistere motibus vitiosis. Sed quemadmodum dam supra dixi: Pontificii ex uno absurdo coguntur statuere multa. E. hac in parte illosinvenimus dissentientes. Ogi mur de hac materia quaedam disserere, i mortIncatio a nobis exigitur seria, quae consisti m studio bonorum operum; inde non incongruo quaeritur anne homo propriis viribus possit eadem perager. Nos negamus,ducti ob sacra cripturam tanquam immotu fidei nostrae orthodoxae fundamentum Pontificu amrmant, ducti ob vana de persectione renator sibi perisa- liberi arbitrii irin: sese/m aliquasibin puta se sitim e et minem non esse incapacem. i. servaη--m ηδε - ' I:

erunt qa rho proprus viribus sine gratia spiritus

S. sese ali Deum convertere, xvitam aeternam mereri aleat deo illum errorem Theologi nostri voent

46쪽

iterum Concit: Trid: quippe ex quo illorum dogmata dijudicari debent. Illud Sess. 6. an. s. Si quis tiberum

hominis arbitrium, post Adae peccatum, amissum exsinctum, aut rem esse de solo titulo , imo titulum sine re, Agmentum denis a sathana invectum in eccclesiam . Amathoma sit. Contra

quod dogma cons Chemnitium in Xam Conc Trid. Loco delibero arbitrio, ejusdem L. C. delibero arbitrio, ante omnia A Consess&praeterea D. Alberti in A. C.

thet. Apol pertr inprimis notanda sunt, quae legimus in Notis Christ Chemniti ad Cath. Died. p.

ιυ.Pulcherrime qu sinu contra Auas i Pelagii ad Bonifac cap. II.super illa verba Salvatoris Ioli. V. sine me nihil resisfacere, ita Dominus, ut respondere futuro clagi coe ejus aselu non ait sine me di culter quicquam potestis facere, sed ait sene meso si nihil facere. Probe sane haec sunt observanda, quo infirmitatis inhabitantis mali admoneamur non in nobismetipsis confidamus, acsi propriis viribus possemus resis ere carnalibus desideriis, sed cogitemus bene perpendamus verba Ap. Pauli a Cor. III, 3.

quod idonei sumin per nos ipsos ad cogitandum quicquam velut ex iubis id est nostris propriis viribus , sed quod idonei sumis, id ex Deo es. En candide lector , sententiam de Renato etiam, qualis Paulus erat, qui idem Paulus ad Phil. II , v. i. inquit Deu es qui e cis in vobis,'ipsum velle more, pro gratuita sua benevesentia. Et quamvis recte nostri Theologi statuant, quod in satu reparationis pos conversionem vid: Diederici Inst. Cath: 89 mens s voluntas per gratiam regenerata, cooperari, lege Dei condelectari incipiat , videte tamen quam caute Paulus loquatur. I. Cor. XV Io. Non ego tamen sed gratia Dei, quae mecum es. Ab hoc uno

Deo omnis nostra venit id stas, quanquam autem hic

47쪽

hie non plena libertas , sed virtus nostra infirmitate perficiatur a Cor. XII, 9. adeoq; ut statuere habeamus, motus illos novos bonos voluntatis non esse deessentia voluntatis, sed in ipsa voluntate spiritus S. pus est, qui efficaciter consensium Operatur ranti m qui

re miritu accenditur Renatorum voluntas , ut Hypossint quia si volunt, ideὰ sic velint, quia Deus operatur ut velint Au

gust. de corrupis gratia cap. a. T. 7 col. 34'. sit ergo haec nostra thesis firma: Quod causia efficiens nostrae mortificationis sit gratia Spiritus S. ex qua omnia bona opera procedere nos docemus.

CONTR. N. An Bona opera sint si non causa proprie

dicta, tamen ad minimum causa sine qua non salutis r Iegatur. Controversia haec non poterit accurate a x nobis considerari, nisi prius dicamus quid intelligatur per causam sine qua non, definimus Vero illam, quemas modum edoctus sum ex Metaph. quod sit conditio necessari praerem visita, sine qua alia non sequitur esse'turi Distinguitur vero ita, quod aliud sit,conditio sit e sti sive perinae, aliud essetfius sive rei, non statim quod est conditio salvandi, potest dici conditio ipsius salutis, Ve-madmodum B. D. Hulsemannus in Repet Articul. IV. Lib. Conta p. 1 6.' p. 9i. seqv demonstrat, conser. ejusdem Brevis instructio studioserum de hae D mat

48쪽

materia imprimis Aphor 1 quod ipsum quoques tui celeberrimus Rudraumus incivit Theol. Olem.

p. io. . . inquit simpliciter a salute obtinenda excluduntur, uenelata hunc essentum non suspendant, sareamur enim absq; FOribu , fine lege , non possunt itaque dici salutis obtinendae conditio e qua non, omnis enim conditio sine qua non suspendit essem odquem ordinatas, confundunt igitur secussatuentes continuo con ditionem sub si conditionem 1fecti, praeterea si considerem causam sine qVanon,Vel' dr.causa equa nonpositira

sive si aluens aliquid in causa principali, Vo non praesente causa principalis non potes agere; vel illa dicatur Causa sine qua non privativa sive removens impedimentum, ut e. g. pUS ex Vulnere, tamen nullo modo

dici possunt B. O causa sine qua non ratio est, qVia uterq; debet praecedere, sed non praecedunt B. . ulla ratione, ergo consequentia firma. Ob quam causam illa phrasis in Form. Concordiae nominetenus reie- p. 69; Fuerunt quidem non nulli ex nostratibus qui putarunt non esse rem tanti momenti faciendam, siqvid hic concederemus, posset enim res non aliter comcipi , ita ut nomen modo Bonis operibus tribuatur, ne ita duriores videamur, interim possemus tamen manere in salva nostra Orthodoxia, sed quid hi eg gerunt aliud, is utar verbis Magnifici n. Praesi1-dis mei nunquam sine venerandi nominicεπισημ ασia a me laudandi in praefatione,libri , cui titulus Ruri er

49쪽

Nahinen ter syncretiisten erreorbem Novi cego quoque eiusmodi Virum qui in Colloquio aliquando privatim dixit , posse quidem ita dici se

non posse rem aliter concipere, at nos merito abstinemus ab eiusmodi vocabulis cloquendi Qrmulis, clara enim & firma est consequentia, sine quo salvus sum, id non est causa sine qua non salutis, atqui suae operibus salvus sum, ergo opera non erunt causa sine qua non salutis. Probe hic est observandum quod ad proprie sic dictam causam sine qua non requiratur,ut ii ter causam veramin eius influxum posita sit in medio, tunc, quando illa hunc exerit. Exemplain pueris nota sunt Quis vero prudens ita concluderet;

Homo non potes esse sine pocentia ridendi. E. potentia ridendi eseausa sim qua non scriptionis, Him adscribendum illa non concurrat, quamvis scribens sine ea, tanquam homo exsere haud queat.

Vid. Alberti in . . p. 29i. Dictum praecipuum quo nostram sententiam probamus,desumptum est ex Eph.

. cap. II, V. 8 9. Gratis enim si famati per fidem, huis non ex obi , DE donum est, non ex operibis, quis glorietur.

Ubi observa quod spiritus S utatur praeterior tempore, ad demonstrandam gratiam Dei nos praeVenientem, possemus innumera adducere dicta scripturae S. sit cesse esset, sed quoniam summoru Theologorum scripta loquuntur, ego lubens taceo.

CONTR. V. An mortificatio carnis consistat in negat,

one debiti honoris, d sit causa meritoria

se vitae eternae,

50쪽

Qtii. Scriptura . de hac quaestione judicet. jam suspra

audivimus, quando de Baalitis iliari is sermotuit, A nostra C. p. 3i de hac quaestione ita loquitur Insiu- per ocet, quod quilibet Chrisianus debeat se corporali disciplina

aut corporalibis exercitiis iborum sic exercere, ne saturitas aut desidia ,simulet ad peccandum , non utper ilia exercitia mereamur gratiam, aut satisfaciamus pro peccatis. Er hanc corporalem disciplinam oportet semper urgere , non solum paucis sconsitutis diebus , sicut Chrsus praecipit Cavete ne corpora e fragraventur crapula Luc. 34. Paulus ait , casu corpiumeum,I Cor. 9 27 ubi clare demonstrat,se ideo castigare corpus, nouulper eam disciplinam mereatur remissionempeccatorum,sedui corpra kabeat innoxium Scidoneum adresspirituales adfaciendum offlcium iuxta vocationem suam. Corpus esta crucifigendum , hoc ex scriptura . certo constat, oculos esse ejiciendos, id quoque scimus, sed ita, quemadmodum a nobis in Sect Lexplicatum fuit. Fuere tame quidam qui in propria significatione verborum, haec omnia intellecta volucrunt, inter quos refero illos, qvi corpus suum flagellant S variis modis mire id assiciunt, de origine horum Ilagelliferorum vid. Polyd. Vergil de invent rerum p. 6is C

terum rei sa fidem facit, a Romanis Lupercis institutum esse G. ceptum, quod illi Lupercalia ludicra celebrantes, nudi per urbem incedebant , ac larvati flagellis obvios cedebant. Eos longin Itaceat hujusce verberationis initium quaerere, ego ab AEg3ptiis sum iam dixerim, siquidem illi daemoni maximo vaccam multis cerem moniis, teste rodoto immocare solebant, quod sacrificium dum ardo-hat, omnes verborabantur, Vide eundem pluribus. Quoniam de

hac materia , jam agimus , adscribam illa, quae n. Friedlibius inMedulla sua Theol. p. 44'. habet & quidem citat Tertullianum ad Martyres, Iladia inquit sc Tertuli. p. Lacedaemones solennitas maxima est, Diamastigosis i. e. a Latio rPlutaria in Lacon sophtegm. 3. Factum illudimitatifunt nonnuLo Perus in Thuscia, M. Grisi iacio e consequenter in Hungariae

SEARCH

MENU NAVIGATION