장음표시 사용
221쪽
De Laryngli vocis organt Aetione. Lib. II. 11 9
VI multa eorum, quae de Tuba dicta sunt, in Tibia quoque locum habent,ue huc commode transferri possunt, pedem hic ibiadb uitia diu figere, inutile, ac superuacaneum. Est vero Tibia instrumen seu descriptio. tum Musicum, oblongum,tereS,perii, ratum,sOram inula continens, ex materia lignea conflatum, quod flatii, di itisci; modo abducti; temperatam, neque iniucundina efficit Symphoniam. In huius,cum vociSOrg. in Oanal, ilia,Vidi i,hauuiii im0 . . . ., ..ran iuua. Etenim quae de Aere, siue spiritu de loco unde prodith in quem propel 'ς V. litur, de modo, quo soramen illud, aeriar insitum faciens, dilatatur, angusta mορ dum. tur,dicenda venirent, exsuperioribus quilibet colligere potest. ei una quia multiplex instrumentorum structura, usus etiam multum variat, paucis Tibi a constru 'clionem narrabo Exsculpta sunt itaque in Tibia,loco fistulae, sule simus, quo Tu h. uri, ba constructa est, perplura bramina, quae prout aliquom do clausa, aliquando aper sui, n/ ue diuersita, nunc abbreviata,nunc elongata,sonum modo icti tum, modo grauem concitat. I. I. I.
Etenim si cuncta foraminutu, diuersorum digitorum appositione claudatur, aut ex b eo. tremum diligenter obses etur, vox grauis euadit. Si in li ratione, si reliquis pnaectu uriictioui rasiψsis primum,plo Iebuccinum reseretur, vox, nemine Prorsus dissentiente,acuta pro ' 'fertur; idque non alia de causi i,quis quod primum, illo duntaxat patent: aera ductus,breuior sit redditus: non aliter, ac si fistula deci euisset. Quinimo intellexi ego frequenter, a praeclarissimis Musire is, qui S sepe, atque iterum mei recreandi c.m Ubi adiui, si in poltica huius Instrumenti parte, aut aliarum, etiam quarumcunque fistu inia. bis' uesalarum soramen unicum,alijspaltibus integris existeret, eo pollicis summitate negli sonus acuti si
gentius occluso,schiloque,ut loquuntur,essecto,Vocem Vsque adeo acuti edin, Vt m 'I. i. III. hilsere acutius excogitari possit. Cuius se caussim ego inquiren S, nullam imagina tho=i, de fationeri potui,praeter itineris angustiam, per quam aer difficulter summaque cum violentia, ac impeti egi editur. Sed cum hoc quodammod pugnare videtur 'u id si Ti di ' hia, multis foraminulis conster,ei, que Omnibus, ut aperit , ut Priam Obiur H in p . . .eἡἡnstrumentum infletur, mox tamen , obturata sorammula reserentur, non diapeiate ih. ἡ ρα, non diatessaron, sed diapason,id est,octauanaedi,animaduertamuS. Hoc problema potius remitten- etsi rectilis, at Praeceptores Musicae remitti posset tamen ,cum apud neminem,cui mea mens acquiescere possit, declarationem, inuenerim, quid ego,iscet in faculta
te Musica,ex minimis unus, excogitarim, libenter in medium proferam Asbitror proponitur. autem, ex copia spiritus, eiusque,ehementi impulsi Onc, Di Passen, siue Oct ut 4m, b. non alia ratione,prodire,quam ex conuenientia, Symp xlij ,siu QSymbolo Quip- .iast. ζ.',ἡ sipe in hoc naturalis quaedam potentia, siue in Clin tio, maxime cernitur. iam ob astutietidi dii sirem cum Praeceptores uitiae, pueros canendi Q lum docent, semper fere per octivam vocem, munus suum persoluunt quoniam e niturali propensione, nihil est, quod prohibeat,quin ex valida insufflatione,VOX potius imilis,& Musicis, octava dicta celebretur. Cum natura semper, quae sibi iam iliaria, conuenientia, S affi
docstissimorum iudicio submitto,subtiliorem auidisseime ab el S,exspectans. Scite,a Da i A lusit ingenios E admodum cum Theoricis quibusdam peritissimi Musicis, maxime au Bononiensis, eiustem cum multum reuerendo patre,domino Ioanne Maria Ariusi0, Bononiens, con ἰ is gregationis Diui Saluatoris,quem tota musarum iamilia,tanquam berrimum Mu Eutealia. sic e S
222쪽
sices sentem,etu; i arcanorum solertissimum promum condum miratur, ac suspi-o, b, c; - Oct inquam, e eiu sententia, implicatissimus, ac perdissicilis hic nodus itae tie ibodui cui Cilain si tui posset Si dicamu duo praecipue, pro sono cornu edendo, nece si uiaci piu sectatus nimirum, S labiortium varitisa compositione: n, ac motum: Deinde, quod, cum Diapason, idest, octaua lex proportione dupla, suam Idaeam contrahat, contineatqu quae nimirum, in genere multiplici,utiq; prima est, iam producta,ab huius modi terminis binario numero, Dunitate, ab hac enim,taquam omnis numeri principio, ex qua binarius proxime conficit, necessarium quidem sit,in octava edes id l, cum in duplici proportione huiusnodi partes ibi inuicem corre 3onde uat, spiritum reduplicari,Orisque labra,primae motionis respectit,vario modo agitari, modo adstringendo,nonnunquam dilatando. amobrem voce aliqua siue sono serma to, aut stis itis omnibus soraminulis, aut illis reseratis, si cum impetu aer impellatur,qui re duplicatur,labiaque uario modo agitantur, non Diapente, non Diatessi Qua labiorμι ron ed Diapason resultabit. Quare sto taui, in acuto desideretur, labia constrin-
I. i. I gantur, quod si in graui, contra diducantur. Dilucide,&accurate fatis, nisi me iu-
qua tu thaui dicium filiit, proposuisse mihi uideor, naturalis Instriis nenti, voci naturaliter edenda deseruientis,cum organo,Tuba, Tibia, artificialibus,pro artificiali sono,pneu , maticis instrumentis, analogiam , s tiar licet alio , quoque pluribus instrumentis , quae uel neruis, chordisque intenduntur, uel crusta pulsivatur, ut puta: Ο-noco id ijs claui cord ijs lyris, testudinibus, citharis, psiliet ijs, alijsque, inesse ei, hal se his, Vidς 'tur: qui tamen ex professo , de Laryngis artes actorum instrumento res, a fili tuli rum similitudine, hic non tra ur,&si quid, in istis analogiae lateat,id uel breuita- cum nator. ' ti potius, longitudini uastnimenti, quam alteri alicui, assci bendum, vel non tan-
tum,S commemoratione dignum sitide quae de Larynge allata sunt, ullo pacto l-
lustrare, ac exornare possit,haec silentio pr. aetereunda dixi. Brevitatem uero, klon-cuum est uir gitudin zm, hanc sibi funitatem uendicare,ex eo lucidissimum est,quod cum Fidi-I6 iri me ines, Lyricines, alijve pulsitores, num acutum producere volunt, uerbi gratia, '. , - bE est idine, chordam, manu sinistra, in manubrij extremitate, prope Testudinis tota longitudini, Ventrem seu corpus deprimunt; dextra uero eandem chordam feriunta Uerum brήμ cum paulo grauiorem, choidam non lota re, i manubrij principio,comprimunt,Vn de cum longum pacium, inter utramque manum, intercedat, intentum assequunmtur. Sufaciat itaque trium istorum artifici ilium instrumentorum, cuminaturae or gano, analogiam, indicasse. Ex qua cuique perspicuum esse arbitror, quantumno S,arti,qui sensus, a rationis compotes sumus , debeamus, quantopere ea nobis
exosculanda, quibus en comijs nullo non tempore efferenda, quibus excipienda gratijs, quod talia, tamque grata hominibus opera excogitarit, excogitata eb, ωριάὸ i. Onstruxit, Constructa ad usum commodum, uoluptatisq; plenum tra-lim tactatum duxerit. Hiinio dulatio iucundissima,sensitium usdam uoluptas, canaletiq. concinitur. His melodia suauissima, aliqua Intellectus beatitudo,producitur: His Dei laudes, gratiaeque Deo debitae decantantur Ab his tantum in hominum genus, promanat bonum, ut si or tione , complacti uelimus, uerbano S citius, ac uox de sciant, quam summa eius rq stantia, a nobis digno Diis calamo descripta, & conuenienti stylo delineata sita.
223쪽
De Laryngis vocis organi Actione. Lib. II. 161
O CEU variam, ac multiplicem esse, cui audiendi sensus, non omnino sublatus, facile est iudicare. Nam ut Marcus Cic. lib. 2. 'de nat. deor docte explicauit, aures sunt vociSiudiceS. Si ut Aule, Docis sistenim inquit,Quinctil.lib.de orat facies oculis,ita vox auribus, iudices.
dignoscitur.Differentiarum vero vocis caussa, Intellectus iudi cio subiacent,&scitu adeo difficiles,ut doctis etiam,negociunt usibus Θd intes facessant. Si enim ullius rei caussa, in alto illo, d profundo pu ς'g'δ.- teo,in quo veritatem Democritus absconditam esse,dixit,latescunt,&inuestigatu, ' 'scituq habentur difficiles tum vel maxime huiuscemodi existimandae, a quarum varietate, tot tamque multiplices, vocum differentiae,emanant. Nan cum caussae a trulis vocis,generice,&consus modo,consideratae,inuentu depromptuq adeo sint dif- tim Hicum cn-ficiles,ut solertissima mentis acie,longaque inuestigatione,dissiculter inueniri, ' .: fuentae,vix erui possint; quanta ergo cum difficultate, coniunctum erit, distincte sin f ..h. . i. 'gularum specierum, Ddifferentiarum caussas indagare, haurire,exponere Verun- tamen,ut perseeta,ac integra,vocis cognitio habeatur, Aristotele,4 Galeno potissimum ducibus,de his mihi iam deinceps, ageduin propono, exordio a specierum, seu differentiarum vocis enumeratione. Uocum ergo aliae sunt primae,ac pr cipus, Vocum diui . alia secundariae,minusq; principes Primas Voco, ine quibus reliquae concipi, ac r intelligi nequeunt, ipsae autem sine illis Secundarias ergo appello,quae cum primis , is in intellectum veniunt, Sc coincipi absque illiS nequeunt. Primae fiunt latagna,parua; ses,acsecvnaa acuta,grauis. Secundaria reliquae omneS,quae certo, ac definito numero compre hendi nequeunti. Quarum crebrior fit apud scriptores mentio,eas ex innumeris recensiebo' suntque lenis, Maspera;constans,seu firma, cinconstans, seu tremula seu
flexibilis;tenuis seu subtilis S crassa,seu plena:longa,&sbreuis abrupta,siue Uracta,vel intercisa,& contracta ,di illisse,stacta, vel lana seu scissa; iura, naollis; densa, rara clara,lucida,seu canora,wsusca, obscura,tenebrosa,seu rauca; candida seu alba,& nigra;conturbata, seu turbida, & pura;plorabunda seu plorosa seu luctus ' bellis. p sa,seu lugubrisse flebilis, ridiculosa,seu iucundaseularia. Singula, vel medio ita latitudinem
criter,uel extreme tales,existunt,&vel plus,minuSue,ab extre fato, di mediocritate recedunt Latitudinem enim habent,atq; remisitonibes intentioni obnoxiae sunt Umn ὰὰ secta. Vniuerse Quintiliano diuiduntur, in eas rius quantitate; eas,quae qualitate, Singularum μb- desumuntuW. An autem cum illo, ma na, parua duntaxat, in prim Ordine,re , es.
censeri debeant,reliquae omnes,m secundo, is S uindicandum relinquo. Ingula Visthys Zetes aut rursum subdiuido,in Humanas,&Brutales. Hae in tot siccantur pecieS , seu disse munies ea idem
rentias, quot sunt animantium rationis expertium species distin Vnius autem Σ aspeciei animantes eandem, ac propriam,Vt Arist sectio ii probi.probi. 8.asierit, ilii uui, et hae. fundunt vocem. Hominum utra est siPecieS, VOX etiam Una atque simplex, ut scri contra tu quabit Arist.lib. . de histor.animal. Et licet I .sect probi probi. 8.vocis humanae ge- . . . : ,Σ nera,& discrimina,quamplurima,asseueret esse,e que asse tio cum priore, e diam icta humaui,utropugnare videatur, sibi tamen nequaquam contradicit. Vox namque duplici dii conciliatio. ter considerari potest, semel ut est explicata, o syrticulis distincta, ac numero,har ια - τοῦ
monia, B locutione constat semel, ut incondita est,& articulis caret. Priori acce modo homi mptionediominum vox multiplex est, ac distincta, quot enim inter homines diuersae sunt linguae, tot vocis humanae censentur ea acceptione genera. Hac autem Consi h deratione
224쪽
icli Iuli Cas ierit Placentini.
deratione Aristotelem,humanae vocis multa asseruisse insilutione citati 1 8.probi. item s. 4o eiusdem sect ipsemet expresse significauit. In solutione enim β.pobl.inquit, caetera animantia, Vel nullas paucas literas,exprimere posse homines uarias. Idem ait in solutione 6o. Quia autem homines, varias proserre literas pos sunt,quibus inter se iunctis, verba unaquaeque gens sibi propria conficit hinc in solutione 19. Hominum vox una est, inquit, multa autem genera loquendi Brutorum igitur, ut S puerorum, qui nondum proserre literas possi int, uox hoc modo una est,& simplex.Quin etiam ait idem me Arist.d.6o.probi. pueri non secus,ac bestiae, suas exprimunt appetitiones, ut poteriti nondum proferre literas possunt . iis , uti siminc alia adhuc colligitur vocum sectio, quod uidelicet, aliae cum articulationes φρ. edantur,certisque possint membris distingui, ac secundum particularum aptam dii PICI, AElia tionem ita percipi,ut etiam respondentibus iterarum figuris describi queant.
Est enim inter articulos uocis, Sescharacteres,huiusnodi mirabilis quaedam amnita perquam fit, ut unum horum,alteri respondeat; possitque alterum,alterius uices subire Quicquid enim per uoces praesentes secimus; id literis consignatum,absentes quoque exequimur; fiuntque literae ipsis,quaedam uicariae absentium uoces: ν. .is . ikutis Aliae sine articulatione proserantur,nullisque certis distinguantur articulis; ut pos .a,entiam deli sint correspondentibus characteribus figurari: sed prorsus distinetae sint,& mem- f. , ιὸ bri non secernantur. Illae ideo articulatae dicuntur,vi hominibus propriae: Hae ue ri,ii. O inarticulatae,&tam hominibus, quam brutis communes; suntque huiusmodi, Ina tuuiatabo Boum mugitus, ovium balatus, Canum latratus ,Equorum hinnitus, Atrium garri- o'si' i iis:quanquam per artem, Rhum inam industriana, harum quasdam videmus,pau-
Ampliatiosis culas aliquot articulatas uoces formare, quod ab illis me, inedi, Mimportuno - αρ. praecentu, potissimum extorquetur. Id quod de taco ac Corvis Satyricus Persius testatur his uersibus. iis expedivit stac suum
se uos quis docuit merba nostra conarii agister artis ingeni ue largitor , menter. Voces item puerorum, clamistium, Debriorum, atq; suriosorum uociferantium, hisq; consimiles,articuLitae non sunt,cum nullis figuris respondentibus,possint depingi. Quis enim bouis mugitum, quis canis latratum,aut eiulatum depingat ullis characteribus PQllas uocis nomine proprie has improprie eodem insigniri, ple- , ik. riqiuolunt. Sed cum uox - γεῖς ἄν, quod est clamo seu uociferor, deducatur atquer o,ie deis,fieis a locutione quid diuersum proprie significet,non potest improprie de inarticulata ιatis cui μου uoce accipi. Disseri,inquit Arist q. de histor. proculdubio uox a sono, Maertia his ν - μέ- ρ adnumeranda res est locutio Gutture parte una uox agitur,Locutio non nisi uocis
per linguam explanatio est.quibus uerbis non solum a uoce Arist.sermonem distinguit sed alia quoq; uoci alia sermonis armando instrumenta tribuit. Si uocis nomi ne didi ione alicuius senificativa, syllabis explicatam intelligamus, nemo tam hebes,qui non proprie illud articul ita competere,articuloru experti,quatenus animi etia aliquo modo interpres, ac nucia est, i inproprie c5 uenire agnoscat.At eane uera
ac genuina est,uocis, acceptio Fated igitur est uocis nonae,5 proprie de articulata,ratione articuloru,&quatenus articulata est, iici, sed quatenus est tali sonus,quale uocis nomine, stupra descripsimus,cuiusnodi no minus articulata, qua in articula . . ,2 . - Porro quod paulo ante,ex Arist. sentetia asserui,eiusde specie animalia uoce sunamιalata diei dere una,& simplice,sint tame, tot acta multiplices cuiusq; animatiu speciei uoces,t aut falsum alicui esse,aut manifestam implicare contradictionem Pro hac difficul
1, 2ἡ tate expedienda, respondent nonnulli, quod uox bifariam spectari possit, permo aetate Mis dum specificum,&permodu singularem: illum uocant,secundum quem,uox unius
225쪽
De Laryngis vocis Organi Actione. Lib. d. 163
speciei Mistinguitur, a uoce alterius haec iei ut rugicus, ab ululatu,grunnitu, Muoce humana singularem appellan ecundum quem,voces animalium eiusdem hae-ciei differunt; vel etiam eiusdem Indiuidui diuersis temporibus quod constet voce
Ioannis, non solum a voce Cassiani,wFrancisci, sed etiam a voce Leonis,ac aliorum animalium differre; vocem Ioannis infantis,differre,a voce Ioannis adolescentes,viri, i sienis: sicut enim, inquiunt, facies humana una est,secundum specie, multiplex autem secundum numerum, ita vox cuiuscunque animalis Arist. in solutione citati probi. s. confirmante, una est secundum speciem,multa autem genera loquendi secundum numerum. Quam eandem responsionem quoque supra ex co- opum reto utrarijs Arist.locis proposits,de unitate uocis humanae,difficultati, adhibet. Sed neu for/s confutatio tram,ea, recte dissolutam esse,ego mihi penitus persuadeo. Primam enim quod atti ..is . ' ρ net,vox, non secundum singularem modum, quo videlicet, ad singulare, cuiusque animantis,indiuiduum resertur, memoratas differentias accipit, sed secundum specificum; imo secundum modum magis generalem, quam Sest,quo cultisque animalium specie vox.specifice consideratur cum de voce cuiusque speciei magna, 'artia, acuta,graui aspera,leuis,caeteraque, dici,&prs dicari possint.Ad alteram quod attinet Aristoteles , cum inquit, vocis humanae genera varii, humanam spectem, cum caeteris animantium faeciebus, comparat , equaerens cur homines diuersim sundant vocem,ccetera cuiusque specie animantes, unam edant,resipon det, hominum vocem, etiam unam esse led genera loquendi multa. Quare minime per nunν ricam illam, specificam vocis considerationem, Arist. si quae est, contradiistio,tiit
litur; nisi contra meridianam lucem,assere non erubescamuS, Caetera cuiusque spe solistis eae mea ciet animantes,neurro modo, memoratas differentia sortiri. Ego uero respondeo, te autbbras.
in uoce spectari posse, conuenientiam illam , de uniformitatem, quam singuli; cuiusque specie animantibu S,propriam,percipii u S; cuius ratione a quaque animantium specie,uox una,& simplex fundi dicitur. Isti autem conuenientis, Muni-sormitati singularum specierum,accidunt, superiores differentiae,quas cuncta animalia, quae uocem edunt, participant, ratione quarum sit. bμc multiplicem uocem quodq; fundere censetur. Porro nar ym 4 μ ρ- ratum uocis differentiarum, aliae in cuiusque aetatis,& sexus animalibus,tioci accidunt; aliae init, te puerili, utriusque sexus; aliae in aetate constanti, masculini sexus; aliae in aetate constante muliebris,&masculini in Spadonibus; alis indecrepit,
226쪽
a quibi vocis di rentia manant expositio.
X ijs quae extra nos,in sonantibus instrumentis, contingunt,&
quae,in nobis,quotidie, accidere obseruamuS,Vocum differen-νρη si μ' re ia . Vel ad Larvnuem vel ad Aerena,vociS materiam,&subie- - . N vel ad exspirationem, referri debere, compertum habe- LM 1 mus. Quae ad Laryngem, vel fiunt ab eiuS temperamento, -ni miri temperamentum consequentibus,vel ab accidentibuS. Tem-
η γ 'ς et amentum Larvnotis, ut relio uarum omnium partium,Vel est s. n. humidum ,vel siccum,uel calidum,vel frigidum,unasolum qualitate exuperate: vel 't ρἰς calidum, d humidum, vel calidum, insiccum,uel frigidum, dolumi luna,vel frigi--.i-z dum,&siccum, duabus qualitatibus exuperantibus, vel est temperatum Graecis sit. 4'κεααιν dictum, quod authoribus geminum est unum absistute simpliciterve, in quo elementorum, contrariarum qualitatum, aequa prorsus portio existit, quodque nostrae aetatis medicis, aequale ad pondus dicitur Alterum , m. in singulis generibus, in quo ea contrariorum elementorum mediocritas,consistit,quae tum ani-Brit T. mantis,tum stirpis naturae,maxime conuenit; hoc,iuniores medici, aequale ad iusti-rium potest tiam, nuncupant, Unumquodque horum, vel est ab ortu tale,vel post ortum hu- r me μ' iusinodi genitum; sut hoc,aut illo casu,naturaliter, vel praeter naturam; item vel: per se, vel per accidens tale . tuocunque autem modo tale sit, vocis non variat 39 ab troqμ disserentias. Temperamentum humidum, vel est,cum affluxu humorum, vel sine: ρ ' sine vocem proser se cam,insu scatam,obscuram,confusam: si cum eo,etiam rauia r . - ηρ - ma; Scii affluxus copiosior fuerit,eti im paruam essiciet, si copiosissimus, vocem ries cah m re omnino tollet,ut docet ait 6 de tuenaevaletud. Q a S differentia.Larynx, a tem- , ti peramento humido aliena, quoque, ob solam hume. tutionem extrinsecam produ- eos Da: cit. Temperamentum siccum vocem efficiti in oram,claram resonantem,clariso-τρορς ' nem,ut verbo Chiudiani utar: si siccitas, multum superet, etiam inulentem, stri': II. g; dulam,clangosam, vocibusque gruum,ut ait Avicen .assimilem Temperamentum temper cali calidum vel frigidum,nullas, per se, vocis sundunt differentias,sed solum per accida, ς fili dens acalterius interuentu, prout calor, Laryngem, uel exsiccat,vel dilatat,stigus tais constrictione indurescit, angustata. A temperamento Laryngis, per excessum
rentia duarum qualitatum,non aliae exoriuntur differentiae,quam,quae singula solabi se- γ ρN ' ς ζ iun stim excedente Oenerantur Temperamentum moderatum, in quo ea est om-
ὸse Tua nium primarum quatu Ir qualitatum medi9critas, quae Laryngis naturae respon-q V - deat Larynge interius humore aliquo subpurgia moderate oblita, nullo aliunde Σ obstaculo accedente, vocem gignet, sonoram, suavem, dulcem, amoenam, blan-2-αzrilaus dam,liquidam,limpidim, plac ii iii, ipsi specie propriam, ac conueniente . Ex
D si consequentibus temperamentum, durities solum, id eius contrarium mollities,
si vocis formationem,eiusque differentias conserunt,S easdem voces,quaStem
es coinc unt peramentum,quod consequuntur,producunt Inter accidentia,vocem auditui a
ssi' μ μ 'gi rie,obij ciunt, Laryngis consorinatio, quae posita est in figura,me xu, S superficie; Izὰ uia. Item magnitudo; nec non positio, siue situs Figura Laryngi interior,in longitudi
Laςt aη nem rotunda,vocem facit aequabilem,sonoram, non distortam Meatu non per se,
I h respectu magnitudinis, voces essicit uarias . Si autem latus hic sit, camplius, uox redditur grauis,4 magna. Si angustus e contra acuta, exilis,ac parua.Superficiesr
227쪽
De Laryngis vocis organi Actione Liba L 6 s
cies,vel est polita, &haeuis velasipera, Sc inaequalis ab asperitate vox exsurgit aspe ub/ς voces ad te rabimpura,&cinsuauis;a lenitate e contra,laeuis,pura, lulcis, ac blanda. De magni
tudine dictum Positio uocem, uel imminutam, uel deprauatam emittit, uel omni elei p. tineant. notollit, uel nullam ex se dulerentiam effundit. Haetenus de disterent ijs vocum, quae a Laxyngis corpore profluunt gaiae reddit,uel ab eius crassitie in mant, Ab aere, qua uela tenuitate. Crassities aeris,gruiitati uocis ancillatur; tenuitas acuminitatque ' μ' hinc est,quod uoces,tempore layberno,grauioreS; aestiuo acutiores edantur uel ab A e,abiiti aeris eiusdem multitudine, uel paucitate Aer multus, uocis magnae, grauis,caussa est: μ - .Paucus acutae, paruae,wexilis. Si quidem,aeris multitudo,cum uehementia exspi
rationis,quae tamen aerem impulsem, non superet,coniuncta sit,uo magna, gra Dberno grauio-uis efficiuntur; si aeris multitudinem uincat,uox magna,&acuta prodeunt: Si cum aere copioso spiritus imbecillis xlanguidus concurrat, uox submissa, grauis re b. is. sultant Paucitas autem aeris,concurren cum ualida exspiratione, acutam; cum re inopia quae .
missa,ac debili,paruam effert. Exspiratio itaque uocem etficit,uel grauem, id acu .l : ό.
tam, uel paruam, uelanagnam,uel altam,uel exilem. Adhaec uel constantem,aequa d)bilii,fὸ, 'bilem,firmam cibique similem,ac consonam,si ea constans,immobilis,ac firis sue quae proueniant rivuel inconstantem, infirmam,tremulam sibique dissimilem, ac dissonam,si infir bἡn,ἡmi,inconstans,ac tremula Haec de caussis uocum summatim. Posteaquam ergo a ita, incontius Laryngis, lottidis corpore; ab Aere 6 exspiratione, uocis disserentiae depen et V faeant,eaque uel secundum ortus nostri principia,uel contra affecta,disseren in 'tes illas,innumerasque uoces producant: alia hinc adhuc, vocum diu, i siri 3 starsio manat ut uidelicet,aliae sint naturale, aduentilicae, Maccidem a vocum iuuio tales alice.Naturales sint,quae secundum Ortus nostri prin- ab icipia, eduntur. Adventitiae, quia e morbum aliquem, ἰὰ.nobis in lucem editis extrinsecus Occurren Aduentitiam. tem sequuntuo. Huius generis sit uox rauca ab aduentitia,& post ortum contra ortus principia accedente, procreata, hu- , miditate. Illius, sit uox rau
228쪽
Sente alia quo si dum de sis na- tr magna et parvae ocis aulis s. Eo, I collutatio.
uic a istinuice, ab A rist. ac consiequenter ab authorc caussismagnitudinis, paruitatis,ocis dissentiunt. conciliantur.
primum de caussis magna es parua vocis.
VM inter primas, atque principes vocis differentias, magna,& parua, simplicissimae sint, natura ordinem sequutus,initium ab his vocibus facere duxi. Etenim reliquas principum, ac prima rum vocum Aristi lib. .de Oner. animal.cap. 7. tum a multitudine , paucitate aeris, tum a velocitate,& tarditate, dependere asserit Grauiuoca enim, &acutiuoca definienda esse vult, quae respectu quodam, inter se habito, differentiam illam accipiunt, hoc ei quae neque ob multitudinem, & paucitatem eius,quod mouetur, talia sunt, neque ob velocitatem, S tarditatem, sed ob certum quendam inter ipsa respectum, ac proportionem Caussam autem istarum Vocum effectricem Arist. citato loc.aeris multitudinem, paucitatem, simplliciter esse asseuerat . Idem Hippocrates,a quo siuam Arist. ententiana mutuatukest,docet,quibus, inquiens S. Epidem.sedi. q. text. q. plurimum calidum inest, sunt magna Voce, assert rationem, quia plurimus est fit idus aer. Atque ideo Arist. magniti Oca, vult definienda esse, eo quod multatum simpliciter est, quod mouetur,paruiuoca,eo,quod parum Deiani itaque magnam vocem,quae ab aeris multitudine,simpliciter dependens, multum auditus sensum serit, Paruam quae ab aeris paucitat simpliciter dependens, parum aures mouet. Sunt qui assignatam magnitudinis, &paruitatis vocis caussam, neque solam, neque dignitate primam esse, affirmant, seu duntaxat, vocis materiam; horum sententia proposita definitiones impersectae censendae, erunt . Verum hosce uiros inter vocis materiam,ciusque multitudinem,& paucitatem, iii tinguere velim. Aer simpliciter,&absolute acceptus,est uocis in genere, Momnium eius differentiarum materialis caussi, multitudo eius, paucitas, m magini, farua voce,dico, in constituendis his duabus diisee entiis, non materiae , sed esticientis locum subici. Memmisse enim debent, materiae affectiones, variarum in composito differentiarum, caussas statui deber . Esto itaque Platonem in Timaeo arbitrari magnam
Vocem ex multo,paruam autem ex paruo motu, id est,efflatione,prouenir . Esto Galenum existimasse,magnitudinem, 'aruitatem uocis,ab amplitudine, S angustia meatus ac a vehementia, Hebilitate ex sumationis feri. Esto Avicennam censuisse, caliditatem,uocem mῖν silcare, fri Gitatem,eam,minorare; ego tamen
ne latum podem, loco, mihi discedendum est , existimo. Namque grauissimi hi, atque celeberrimi uiri, non deprin spe,&pro ima caussa, a qua differentiae istae, simpliciter,exurgunt,sed de remota,min Usque principe, qua secundum quid,non simpliciter manant, uerba facere Qtiippri . se la .agn uehementiam X- sufflationis, meatus amplitudinem, caliditatem, in parua spir1tu debilitatem,meatus angustiam,frigiditatem, quotidiana rerum magistra experientia, me cogit,satera Nam certe, in maono tubae sono,comperimus,duabus caussis Opus elle; S ut Tuba sit maona. Tibicen ualenter insumet Magnitudo seu amplitudo tubae,requi ritur,ut multi aeris sit capax, a cuius copia in pliciter, ab amplitudine tubae, Qua lido spiritus tanquam caussis sine quibus non magnu exoritur Ontis . Qui autem uehementi insufflatione ad multi aera unpul: Oneja Opus est, calorei 3rno, in quo insufflandi uis,ac robur positum est,Tibi affluere debet. Paruum Tubae so Bum e eontra,ex contrarijs fieri causiis,experia ur Q iocirca caussas illas, in ina Saa
229쪽
De Laryngis vocis organi, Actione. Lib. II. 6
gna etiant,ac parua voce agnoscere debemus. Et quidem calorem,atque frigus,n5Ob vehementem duntaxat, vel debilem spiritum; sed meatus etiam, in quo vox sommitur amplitudinem, i angustiam requiri assero Calor enim,&frigus duplici c6serunt nomine,magnitudini,& paruitati vocis. Primo,quia augent,6 minuunt a rem, Mid bilfariam;tum,quia ampliant,& angustant canalem,tum, quia usum maioris minorisve inspirationis, intendunt, & remittunt. A calore, canalis efficitur amplius,&Jitus; caloris enim est dilatare a frigore angustus, eius enim est constringere.Uerum non a quo uis calore, dorigore, sed innato solum. Nam sit quis cum co- copioso calore genitus suerit, modo ad frigidiu temperamentum mutatur, non sent Larynx, aspera arte ia angustiores: aut, si quis cum excedente frigore genitus fuerit, postea ad calidius temperamentum vergat ampliores non euadenta. Idcirco calid. temperie orti magnam, frigidis paruam edunt: neque tamen perpetuo, calida geniti temperie, vocem efficiunt magnam Tametsi enim calor propri isit, Mimmediata amplitudinis causi i non tamen, semper amplitudo, ut a lib. art. med. testatur, calori succedit: siquidem non necessario, possit tali cuius rei imme diata, propria caussi,effectus etiam ponitur; sed e contra: ita,ut necessirio sequatur; vocet edunt magnam ergo natura calidi sunt. Quare mihi hallucinari multum vid Stur,qui ideo magnitudinem vocis, a caliditate immediate fieri,Galenum d. lib. art.medic negare arbitrantur, quod quam plures sint homines, qui etsi natura sint
calidi, neque tamen meatum, asperae arteriae, amplum habeant, neque vocem ma- gnam emittere queant: Uerba Gal. haec sunt: Non tamen vocis magnitudo, a calore 'cillius,ut neque exiguitas, a frigiditate fit. Sed illa quidem,amplitudine asperae arteriae, coeli ementiorem exspirationem exiguita vero contraria sequitur,siubdita, Qu. re neque semper, neque primum, sed per accides, e solis innatis temperiebus,' non superuenientibus,siuccedit voci magnitudo, paruitas Ex quibus verbis, nor edte,me hercle, superiorem sententiam eliciunt. Quid enim aliud dicunt, quam, cuamplitudo asperae arteriae, calidam subsequatur temperiem, atque ideo secundaria sis,lcmediata magnitudinis causi a censenda, no perpetuo, OmneS naturas calidas, vocem emittere magnam, quod calor sepe propositum finem non attin scias, cum
angustia,NSonstricti ine coinci scit. Sed unde digressus sum reuertor Declaratumataque, quod calor, v frigia eius contrariam canalem dilatando, Mangustaudo, aerem,& multiplicant,s minuunt; quod hoc idem usum maioris, minorisve inspirationis,intendendo,remittendoque praestent Arist.sect. I .probi.probi. 3.docet, duquaerens,cur omne S, qui natura calida sunt, magnam uocem emittere solent, hanc adducit rationem. Quod uis caloris facile ad se,s spiritum trahat, S aerem, eoque amplius id agat,quo amplior est. Nam qui plurimum habent calidi,ob usum auctu, trahunt multum aerem frigidum Aere autem, qui inspiratur, mox rursum exsu satur, existente copioso, vocem, quae inde innascitur, ferit agnam necesse es L. Quare recte ante Aristotelem Hipp.d. 5.Epid. fecit. q.teXt.2Ι. Quibus plurimum in est calidum, statim sunt magna voce; etenim frigidus aer inultus ex duobus au tem magnis, magna ,: quae innascuntur, fu C. Secundo conserunt calore, atque fit rus, magnitudini, laruitati vocis quia sectiliaten respirationemro
borant, in debilitant; si quidem in calidis facultates valere, in frigidis aegrotare solant Quibus ita constitutis, plena erit eausia, cur trepid intes, vocem reddimus
maiorem, ac grauiorem; metuentes minorem,wacutiorem. Cum enim trepidanti
bus,cuor partem superiorem, id est,pectu petat, trepidatio namque pudor quida
est, aitqtie erubescentia ficultas is uendi robustior facta, ampliorem aeremino uet; maiorem autem, atq; orauiorem sonum,aer amplior reddit in metu color parte
superi0rea deserit, ac ad inferiora se deseri,quae parte refrigerata. accitas mouedi
augmento diminutioni episconferunt dupli
plus ergo nacura calidi suat. Error quorun a Galeno asscrahῆ-tium quoa putat calιditatem nouesse veram magnitu dinis i cir
uel diminuitur cuius ratione patu ma-rocis causis
Tlepidantes maiorem, ac grauiorem.
Metuentes minorem, acuit ore vocem fundunt.
Quae huius reicuussa, dicitur.
230쪽
languescit, vires enim politae in calore sunt, sparum aeris excitat:paucus aer exi- c. muta , lem,ac acutam vocem gignit Manifestum quoque est, cur illi,quibus magna vox
est,audaces natura,&iracundi existant,quoniam circa praecordia,plurimum colo--ψi ψ μ' i sobtinent; cum magna vox, ex multitudine aeris, aer multus,ab insigni calore,
DE MUSSIS GRAVIS, ET MCUTAE UOCIS. 5aput XXIV.
UEMADMODUM magnam, paruam,&plerasque alias voces, quilibet, Z Iominibus suis nominare, Mauditas discernere, de quotidiana uiuendi consuetudine,absque certo aliquo magistro, didicit; ita etiam se res habet, in voce graui, Dacuta. Quare omissa nominis explicatione , ad harum differentiarum generationem qua cognita, propria natura, dessentialis earum definitio,inuenta,ac cognita erit explicandam me accin-
declaretur. caussaacuminis, siti gra Vitatιs
na ea qua in aetatis mutatione νοcis mutari conis irrigit.
go Arist.citato saepius libro quinto, de gener.animal cap.T. eandem esse acuminis, de grauitatis, quam mutationis,qua tum pubertate,tum senio accedente minora, &ma ora natu vocem mutant, arbitratur. Caetera enim, aetate minora ocem emittulacutiorem licet vituli, bubuli,grauiorem; quod idem maribus,&ibeminis eius generis,euenit: aetate vero procedente,grauiorem, quae tamen natu minora,grauem dittebant, acutiorem: Ideoque Tauri acutius sonant,quam vituli,d vaccae. Decrescete autem, S ad senium vergente aetate, rursum grauem, in acutam transmutant. Mutationem autem vocis, quae pubertatis accidit tempore, a genitura seu semine pro-lifico,quod tum generatur, effunditurque, prodite, ibidem circa medium circiter, asserit. Idem innuere volirit lib. 3. de histor.animal.cap. Iq. cum de aetate, ad coitu, accommodata,loquens, inquit; Res, hoc est,pubertatis tempus, homini igitur innotescit, tum vocis mutatione, tum etiam testium, non magnitudine tantum, uerum etiam specie. Sed dicet aliquis,ex his verbis non colligi posse Arist. ipsis, hoc quod asserui,ullo paci o significare. Si mutatio vocis,certissimum,ac infallibile iudicium est,potentiae prolificae, eamique perpetuo consequitura genituram mutatae vociScaussam esse statuendum omnino est Clarius tamen, inagisque directo,lib. 7. de histor.animal. cap. I id expressit,ubi cum dixisset, quod mas primum semen magna , ex parte,incipiat serre, anno peracto bis septinio, subijcit, vox item,per id tempus , mutari incipit, sonum asperiorem inaequabilioremque quanquam nondum gra- ,
vem; neque enim acuta praeterea est, neque tota aequabilis; sed similis fidibus incon ,, tentis, asperis; quod caprire denominat: idque inquit,potissimum, incidit ijs, qui , rem veneream incipiunt agere; ijs enim vox,transit insbnum virilem:abstinentibus , vero e contrario fit, δί si curam adhibeant, vel longo seruari tempore, sine magna , mutatione potest. Sed multo luctilentius lib. 9. cap. 1 o de hist.animal. his Verbis. Castrantur gallinacei, parte nouissima suae alui, quaecum coeunt Concidit hanc , enim, si duobus, aut tribus ferramentis adusseris, capos facies: quod si persedius est,qui castraturicrista pallescit, & cucurire desinit, neque coitum Venereum repe Diiti Sed si adhuc pullos est,ne inchoari quidem, ex j quicquam potest,cum accre scit. Quod idem in homine quoque accidere textum est. Nam si puer adhuc,excita datur, neque postgeniti pili innascuntur,neque vox immutatur,sed suum seruat acumen. At si iam pubet,postgeniti defluunt pili praeter quam pubis haec enim quamuis minuatur, tamen manet sed congeniti non defluunt, nemo etiam Spado caluescit.