장음표시 사용
11쪽
D. Matthiae de Bayetola Iuris resp.
o l Vlterius quod praedia aucta siquae forsam accreverunt de
beant pertinere domino directo patet, quia ius alluvionis est auiagmentum extrinsecum per acces-lionem alterius fundi terrae & glebae illi factae,vi fluminis aut alias: quod augmentum in rebus ecclesiet locatis, non ipsi conductori sed locatori,& sic ecclesiae cedit, quia id videtur agi inter partes.nam locator locando intra fines in locatione exprestas rem quam locat, limitare & restringeee videtura,&sie debet considerari res prout in contrastu limitatur & designatur. Iarutilia Pol e. f de contrben. em 'ptio. ait explicas. R duan. in litoto de reb. ecclesiae quaes. 68. num I.
se contra ius & iustitiam,vnde similiter in nostro casu asserendum videtur,quod cum villa de Mare cadicatur in investitura confrontare cum terminis villae de Epila, terminis loci de Sal illas,& loci de Ticentch,& cum flumine Xalon,&eum bona appranaenia habeant easdem confronta Itones, ut supra indiximus: quic quid intra praedictos limites accreuit,debet eodem tute censeri . se ut praeter supra allegatos tenet.llof. yerbo mixtae in .LIeire debemus. F. de yerborum obligat. Gο ιδα. conse ZO. nu, II. docens augmentum partem esse substantialem ipsius rei au , te
ner . sis. in titulo bis. sinit. lex
quis de Iarudi . f. si quis de manse
et ' Vnde hanc opinionem in nostris terminis, quod augmentum per alluvionem vel vi fluminis factum,pertineat ad dominum directu, non vero emphileutam te nuit omnium primus Petrus Gusator antiquus M. D. C. de iur. em
Iul. Clar. S.'udum quaest. 88. ιuisrus Bal c.de iur. emphiteo. quaestion.. et s. numer. 2o. Ioan Gariacia in tract. de expens cap. 22. nu mer. 3 6. . 3 . quo loci mirabiliter loquitur in nostris terminis augmenti per alluvionem facti, docens illud sequi naturam,qualitatem, rationem,& ius illius rei eui alluvio & augmentum accedit per te x .in L si proprietatem. f. de iure dotium m axi me quando augmen istum comprςhenditur ,& circunseeribitur limitibus inuestiturae,prout in nostro casu. l. aedesacra. θ. I. st de contrabem emptio. velis
iues si Dei. f. de contrahemem
prio.. Nata. cons I. Ol.n.3O.s Nam eum termini sint in uenati ad demonstrandum,non impe isdit eorum natura futuras accessio
12쪽
Pro Di Archidia . & Charit. Cesar. 6
6'. . Riminat. cons so . num. 26.m 27. atq.ita qu/litercum q. simatur emphiteosis, siue lapsu tempo. ris, siue culpa emphiteolae, siue oblineam finitam, tion solum bonas existentia tempore concessionis, verum etiam augmentum per alluvio ae vel vi fluminis per com
missum pleno iure ad dominum directu pertinebit. Iul. GUr d. 3. feodum. quaeaton 83. in Alua
Quod certius procedit in no in
stro Regno attenta Carthae natura, cui ad unguem insistere debet iudex. Obseruaritia. Item Iu deae deside Instrumento.cunn enim in investitura cautum sit, quod casu quo Petrus Cornet recipiens& sui sue cesseres deficerent in conditionibus tributarijs, caderent non solum a bonis in emphiteu sim concessis, sed etiam ab omnibus meliora metis factis& inuentis in rebus & bonis concessis dubitandum non est , quin augmen tum per assuuionem vel vi fluminas tactum prout deponunt testes contrarii pertineat ad dominum directu ut latius,& inferioribus terminis prosequitur L . , 8 an. IO. cum seq.f Asia autem praedia, quae sub inuolucro verborum dicunt testes aduersi empta fui ite a Ioanne Corne labeoq. acquisita, etiam com praehenduntur intra limites Inue
stiturae, & per consequens tanqua emphi te utica sunt adiudicanda in Vim comissi predictis Dominii Archidiacono, & Charitarerio e X supra traditis per Aloim G mi Leonsit so . num. I 23. σιa6. quia quicquid continetur in tra liniates & confines in inuestitura declaratos censetur esse de pertinentiis tcrminati & limitati,& sic ad dominum directum pertinebit .Ex Paul. Castren. doctri
ibi notant communiter, Doctores in Bald. con P. 42o. numer. I. γo iam I.Maria. Socin. constI. DL nu mer. 9 lib. 2. Hieronym. de Iulon-reta tracta. de suibus. eapit. 88. . Cauale in decim. q. numer. q.
6 ' Quod autem praedicta praedia intra dictos limites comprehendantur, patebit ad oculum per inspectionem occularem a Dominis Iudicibus faciendam, de quo etiam constat per instrumentum publicum locationis concessum
per dictos Archidato num & Charitate riu in fauore cuiusdam Petri Cornet Anno M CCCCXXVIT.
die as. Nouembris ad tempus. O. aunorum, in hoc processu ex habitum,quae locatio facta fuit ante dictam coacessionem in emphiteussim spatio 2 s. annorum, Ubi eriam designatur villa de Mareca eisdem limitibus & conseontationibus,qu ibus designatur in inuestitura , & sub quibus omnia bona appraehensa compraehenduntur,&lim antur;& per consequens per commissum debent cedere in fauorem Domini directi quamuis inter meti Oramenta compraehende rentur, cia Propior Lulpam emphi
13쪽
D. Matthiae de Bayetola Iuris re p.
tara, ut supra latius diximus,& resoluunt . Mande . cons I94. num. s. in ibi additio titera B. GR I e-bus. respou. Io9. versio. item non
potest. Vnde attenta Iuris communis
resolutione emphyleuta tenetur ostendere fines bonorum in emphyleusim concessorum e 'ut tenretitu consi. , 8. nume. 22. lib. a. Beere. consi. s. nu. 43. C 4 'sor 'ni. decis. 3Ο. nu . III. par. a. Vbi innumeros refert a sterentes, quod nisi emphyleuta doceat,quae bona sint emphyleutica omnia intra limites comprehensa praesumuntur subiecta emphyteus i. salo. de iure embleut quaest. I num. s. 'claudet. 3 3. nu. . cra' plures quos refert Menoch.
arbitrarin Peregri . in tit. desideicommis artic. q. q. n. aueari s Ne q. aliquid obitat, quod diu citor per assertos testes cotrarios, aliqua praedia empta fuisse a Ioanne Cornet. Narespondetur dictorum testium, assertionem vagam,& confusam esse, cum non declarent quae praedia sint, quς asseruntem p fuisse. f Secundo respOn detur emptionem,& venditionem boni rum sedentia in nostro Regno, nullo modo po te probari, nisi per publicum mitrumentum venia ditionis: γt probat obseruan Item
de eo uetu ine veni, in fi lii dis
probation.fol. io ubi per argumetum a contrario tensu quod alidum euel in iure. L I. g. eius rei . .
de officio eius. probatur , quod licet Vendatio, bonorum mobilium probetur per testes, non tame probabitur venditio bonorum sed en
tium, nisi per instrumentum H tenet Molin. verbo venditio,in pris.
di sic cum in nostro casu,nu Ila vC-ditionis instrumenta, fuerint pirpartem adueriam exhibita, nullo modo dici poteli constare de a fierso ta emptione praediorum . ' Tertio etiam respondetur,quod quamuis constaret plene de asserta emptione, prout ex aduerso praetenditur, adhuc tamen cederent in fauorem Dornini directi, cum ut supra diximus comprehensa sint intra dictos limites inuestiturae, eminptio enim postea facta per Dominum utilem alicuius fundi intra fines tributationis comprehensi, nosufficit ad euitandum commissum. vi tenet Iason. I. . nume. IIS. deάe iure empΘtest. quem refert, q
tit. 6. lib. I o. nume. 9. Quod nullam videtur habere dubitationem, quando non constat prout in nostro casu) quod tempore inuestiturae tertius possidere te ut bene resoluit Nat. consi. so I. num. 3λ. &sentit expresse M olin. verb. a praest bensio' fol. 33. col. 3. ubi se resoluit Dominum directum obtinere debere per commissum cotra quemlibet etiam tertium possidentem,
nisi possidens probauerit suam, &
suorum praedecessorum possessionem de tempore ante dictam dationem ad tributum, ubi sic affirmat practicari, & declarat Portol in s. appraebensio et a n. Io , cu seq.& ita debuisset in nostro casu nouus titulus demonstrari, nam alias Cmnia praesumuntur empbyieutica, ex traditis a Tereae. d. arti q. q.
Ex quibus omnibus manifeste constat, bona omnia apprehensa, sub num. a. & 3. appellitus prae scatis
14쪽
sentis appraehensionis,confrontata intra limites inuestaturae contineri,& per consequens iure commitis si ad Dominos directos spe -ctares
pro sisa adimpleantur ostenis dam bona 3ppLehensa, secun do. tertio numero appellitus,cohontatam commissium, incidisse ex eo quod contra emphy teusis naturam, dominorum concedentium Voluntatem , aduersus etiam expressa pacta in tributatione contenta, fuerint in lampadam in po-Ientiorem,& eria in personas priuilegiatas,alienata,& translata. , ' At cuius conclusioni s, confirmationem, S intelligentiam prae mittendum est, huius contractus emphytcutici plura esse naturalia, quae plena manu refert luarus
Valas in Iuo tracta. de iure embreu g q. per totim , quorum tria in Pr esenti praemittam , quia ma gis ad non rum propositum condu
Primum est bona,de quibus agatur Ecclesilastica esse concessaque fuisse iri empli, teussim a praerar iD. . Archidiacono, &Cb It Iio Dominis diret iis c in et scuti fero pro annuo afictu quatuorcentorum iolido ru, m die omnium Sanctorum, cuiuslibet anni iisdem Dominis directis soluendorum pro medietate,& sic initus fuit cotractus emphy te usi s. g. adeo instit. de locat. c. potuit extra eod.
3 ' Huius autem contiactus in bonis E clesiasticis naturale est ut
bona ad emphy teu sim concessa, nullatenus transeant ad extraneos haeredes ipsius recipientis, iuxta textum in urben. de non alie nan. autper t. rebus Ecelesiae. S.
empistensim n iliis verbis alioqui
non transire ad alterum ahquem haeredem. Aurben. de aliena. mem seu Lj. licentiam V bi Imperator concessit emphy teusim Ee- classiasticam,constitui posse perpetuam, & in infinitum daraturam, dummodo dumtaxat in fauorem descendentium, no vero extraneorum concelatur,ut comuniter te net D D.is e tu resentia de proba- tiou. . explicas Ludovicus Goraia diu. conbi; o num 8. mporis.
mone communi,non esse recedere
quE ad tertium gradum, postea ta men per te X r. in d. g. licentiam, id extensum fuit, quoad omnes descendentes in infinitum exclusi, omnino extraneis ) ut declaratonion . de Butr. in d. consi. 23. n
tum in iudicando , Oc Urim Crita
15쪽
D. Matthia de Bayetola Iuris respon.
I . Ratio F autem propter quam
extranei excluduntur a successio. ne bonorum emphyleuticorum,
ea est, ne scilicet praedicta bona omnino abirent a Dominio,& po testate Ecclesiae, nam sit ad here
des extraneos transirent, vix supe
resset Domino directo, aliqua spes recuperandi dum bona ob lineam sinitam, quia nemo sine haerede decedit, rum saltim fiscum habeat haeredem, quod graue nimis,& Ecclesiae perniciosum, iudicatum fuit a Piis, imo Imperatore Iustiniano.
rat CisIdas Peroratu tracta de nomina.emphi. q. s. n SI. 1s ' Secundo etiam dicitur naturale emphyleusis Ecclesiasticae, quod in potentiorcs alienari , & transferri non possit. glos communiter recepta, i, erbo Prohibentur in cap potuit de loe t ybi notant m D. Ful
rem. decit. a. rum. Sq6. Vipotiti imis at cons. 68 nam . . ' de comuni testatar Fertago l. conf36. n. I. . 2. Nata conlis I. ηo pti plures quos refert Camil Forret in addition.ad Selletam in vetul. Princip. rub. 34 litera C. ' Et quamuis ' de iure definitum non si,quaenam dicantur istae perlonae potetiores,& prohibitae, ut post Ioann Imol. testatur Must Fercisis in d. cap. potuit num. 2 o. communiter tamen asserunt DD. Ecclesiam, M on a steri um, vel eorum m mistros, Cleritos, aut Religiosos, Nisi tes, S Curiales, omnino esse proh Ibitos, ut tradit Guillel. Benedict.dicyo nom. 3 4 6. lason in i . . n. m. 9O.. 9 T. C. de iur. emtυ-
ectigalibui. /m. de dam. inofect . meroum . Giatus. conbi. 8O. libr. l. I ullus clarus in S. empis teusis . quae st. ra. ubi assciit hanc esse vulgarem,& notiis imam regula, quod empli, te usis , non possit alienari in potentiores, m rei q0Os etiam numeratur Ciurias, ut post Alexand. tradit additio nouissima
Ira . Os .cohet Quod etia de iure
Castellar, dispositum est per Isi. P. 8 pari sui illis verbis, mas astras tersonas de que no podisse haner
tura concessiCnis coiinetur,& quic
quid in pactum fuit deductum iuxta textum in I. l. C.ae iure empistens in illis Verbis. In quo conEla quis inter contrahe Ariam ta=tes seper omnitus, ,ei etiam
thra inre1neniente hab iis, plac e
bilitare modis omniIno debeant coni odiri. C c. f. adeo . instit. deae locat. Hostien. in summa de
ao. ' Et ita pati iones inter Donitum directim,& e phyleu iam initae, di bini Cmnino seruari , sue sint in faciendo , vel in amittendo, Vel noa amittendo
16쪽
Pro D. Archidia . 9 Charit. Caesar. 8
tur in eo cotractu pa e X tranea,& diuersa a natura ipsius enlphyleusis. glos Verbo omnibus, in l. r.
imbi nistae C. de iure embleui. consi. oinum I.hb. q. flan .co . 96.uum. 5 M. I in culὰus A nominatione emphteu q. a Dum. 4 6. 6 Vnde s interueniente pacto, Per quod in concessione prohibeatur alienatio bonorum emphyte uticorum in Ecclesiam, vel alios po
tentiores, non erit ab eo recedendum , quia prius secundum pacta,& illis non extantibus secundum consuetudines,quibus desi ietibus, secundum ius criptum iudica duirael P vi tradit Tegue=a in tractari de sevd. praeludio. 2. h. IO. Quibus sic praesuppositis, repe tenda est,& ad memoriam re inducenda clausula concessionis , s ire tributationis notirae, quae continet paetum expressum, circa prohibitionem alienationis in potentiores, quae sic se habet. Encaera condicion, que no podades la dichae Viit e cogas que a Poscriburamos, diuidis en partes, ni dar, amender , abenar, ni en testament IexarLampara , Mo/o, Iudio, ni Lepro
deductum, id quod iam deure erat dispositum in bonis Eccletia- sicis & ita plus d ob et operari, haec alienanda prohibitIO in potentiores , quam simplex iuris dildo sinio, tum quia duo u incula fortiora sunt Uno . β . a finitatis di institu de nupti. Tum etiam, quia in hoc contractu nullum debeteste verbu otiosum,& sine operari
γι& maxime pactum de non alienado . Bald. coui 4:6. num I lib. q.
alias emphyleura non seruans pacta, cadit a iure suo, sicut caderet, etiam ob cessationem solutionis:
ut post Bald tenet D in.cons. IIo.mus. 7. lib. I. & eleganter expli-
emphyleuta a iure suo ob pacta noseruata est , quia emphyleuta illa
non seruans, videtur eisdem renuntiare: ut ira dunt I pol. minat.
iam solari col in pris. Inde co tractus iite, de quo agimus, no est adstrictus certae alicui formae, sed eam accepit figuram, quam pastes
paciscendo imponunt, tam circa naturalia eiusdem , quam circa pa εa ciscendi modum. Nata. con q9. num. I8 Balas. q. q. num D. γbisV-Quia si in hoc cotractu magis,qui in quocumq. alio ab ipsam et iuris dispositione variare licet circa ea, quae in iure de eo tradita, ac san. cita sunt:& ita peculiariter in eo dispositum est, ut magis stetur pae tis exprςssis, quam in quocumque alio contractu ut tradit Pater Lu dovicus Molinae Societatis IV .a . to m. de iobiicia, disputatio c
ris9. cuius auctoritatem. non ne
aetor in hoc contractW Pac MDressum, qua narura illius . p
17쪽
D. Matthiae de Bayetola Iuris resp
t docet Surdus de eis. 78 in sine .
t Ratio autem propter quam , tam secudum Iuris dispositionem, quam secundum pactum supra relatum alienatio prohibetur in potentiores,& sic in Ecclesiam,vel Monasterium multiplex reddi solet: Prima, quia nulla spes relinqueretur Domino directo , recuperandi bona emphyleutica ob lineam sinitam,si ea transirent in Ecclesiam, ut supra diximus num. sq. & tra indit OIdrad. conj. i7. quia Ecclesia nunquam moritur. cap. si r tiose de reser t. in C. ut latius declarat inferius allegandi.s f Seruda,quia Ecclesia nunqua
vel vix, ac non nisi magna ex causa seruatis . iuris solemnijs es ad
se translatas alienare potest . cap nulli, ibi NT . ex . de reb. Eccle alienau. & si claustratur Dominus directus iuribus Laude mi j , &aliis quae sibi competerent, si ad priuatum bona transirent, Guillen
poli Umin.consi. 368.n. N. et Tertia ratio est, quia Dominus directus, difficilius, & maiori, cum labore posset exigere pensiones sibi debitas, Dinpactu deductas ab Ecclesia, qua a priuato,& difficulter posset cogere Ecclesiam ad obseruantiam aliorum pactorum,iuxta text.in I si C. detur. emphtentia bi notat. Ias num 97. lexundaeo si. 2. num. s lib.3. Menochi. consi. 38 nu G. alis quos - ref rt caldas de Ter ra n tracta.de renouar. e breui. q. I9.Nu. I7. I8. Vbi has tres rationes eleganter explicat. tradit etiam Furfaneoni I 99.num. 12aer Ioannes Gu
tentior, di manus mortua, qu nuquam moritur, imo res ad eius
manus perueniens, Vix illius dominium egreditur, quia homines per subrogationem perpetuantur. i proponebatur fide Iudici ut
explicant Guido Papae q. 36 I. c Petrus Gregor. lib. II. Ontagma'
tum. c.38.nu. .dc siiciat homo mortuus amplius non moritur , sic de manus mortua dicitur nunqua mori,& bona que ad ea perueniunt, amplius non recedent ab eius posse,proptereaq. in Ecclesia, vel Monasterium prohibentur transferri, quod si de facto alienentur contra emphuteusis naturam, i & aduersus pactum expressu, priuatur emphyleuta omni iure sibi competenti,ut tradunt Ioannes de Socarruis in consuetudinib. Cathalonia ape
Iasius Oliba in tractat. de iure si
71 emphte Gq. 33. Φ ubi resoluit pradicta,procedere tam in emphyleuta priuari,quam in emphyteu-ta Eeclesiae,& esse communem aseserit.P risis d. c.in praesentia . m. I S. ix in laeudis tenet LuJoauus Teguera in tracta inudorum. dies.7.num. 6. ubi ratione reddit,quin licet omnesEcclesiae sic large sumendo Ecclesiam) sint una,& eadem Ecclesia,non amen propter hoc debet uni auferri,ut alteri detur. cap. cum ca fam de Praeben.
, se Ergo idem dicedum est in bonis emphyleuticis,Vt nullo modo possint transire in Ecclesiam, vel Monasterium,quia eadem militat ratio de laudo ad emphyleusim, di si e valet argumcntu de uno ad
18쪽
Pro D. Archidia.&Charit. Cesar. '
Tater Ludovicus I arolina di u ratio . Isso. col. 7GO . Qui loquitur de emphyleuii Eccletiastica, quam asserit transire non posse in personas priuilegiatas , intee quas connumerat milites Curiale, o Ecclesiasticos, ubi rationem reddit n haec Verba, multo autem deserior redderetur causa proprie
iistis, si embleusis transeer in Religione quia perire spes, quos
73 nis sententia quam refert. t Vnde
nihil magis ab omni iuris ratione alienum ex cogitari potost, quam existimare emphy te usim a Domino directo,alicui cocestam, ad Monasteri u transire,quia id repugnat concedentis interioni,qui sit a principio cogitasset emphyleusim, aliquo modo ad Monasterium, vel Eeelesia posse perunire,eam nullatenus concessisset, propter rationes supra dictas:vt testatur Caidas Pe-reyra.is d. tract. de renoua. qπαμ
γ Inde apud Cathalanos editae suerunt duae prissimae Pragmati cae, per Serenissimum Regem Iacobum concessae, altera de anno a 2 26. per quam prohibetur omnis alienatio bonoru emphitesticoruin Ecclesiam, vel perlonas Ecclesiasticas, altera vero dc anno 1288. qu prohibentur tabelliones conficere instrumenta, aliqua in quibus
transferatur dominilam Ville, Ved redium , rerum lcvmo tum
Porsonas EcclesiastiG ,sinu Ecelesiastica, seu ad manum mor in tuam, nisi interueniente Regis ima dato, & licentia, ut refert loannes Socarrais ad consuetudines Cathatiniae. c.eo modo. numer. Z .petin. 128.
di, i Nec dicatur,quod cum de iure non inueniatur Ecclesia prohibita succedere, ideo possit alienatio fieri in illius fauorem, Respondetur enim satis este , quod sit ex pressum in iure , ne fiat dicta alienario in personas prohibitas, iuxta texi . in dicta I. D. C. de iure emphyre tiro , in in diἱlo cap. potuit. de Iocat. Inde enim bene ' infertur prohibitam censeri .Ecclesiam, vel Monasterium, secundum Iuris dispositione na, quiuis speciali, & exprςsso pacto, non prohiberetur prout in nostroeasu prohibetur) cum ex supradictis, si talis contingeret aliena tio, notabile preiudicium irrogam retur Domino directo, ex traditis a serodio . in L cap. totuit. nu.2O .m Ioanne Guricrreq. d. consi 12. num. 4 6 Ex quibus omnibus, magna curatione, in omnibus e phyleu ticis contractibus, seu tributatio innibus, iam diu usu receptum est,& Forensis praxis adimS ixi Vx diiciatur clausulae prohibitivae,harum alienationum in Potentio inrς , vel dissimiIis status, aut cCnditionis personas, ut vider '
utilia Dominis directis, & natu, arcontractus cordona, & aliter facta alienatio nullius momenti iudica
ti debet in pr iudicium Diti dire.
19쪽
D. Matthiae de Bayetola Iuris respo
m,seeundum eommunem Docto rum traditionem. iniselius rimitias. Salui f. de legat. 1 iat renet
de emphy te usi priuata,sive de Ecclesialtica de qua in nostro casu omnis illa persona, per qua directi
Domini conditio deterior fiet,censeatur prohibita ad emphyleusini accedere, silue potentior , aut ma gis priuilegiata, vel etiam impotetior fuerit ob inopiam, ut tenet Ia
non obstat si cicatur, quod priui legiatus non utitur suo priuilegio, aduersus paritcr priuilegia tum, ex reguli textus. in authentica, quas actiones. C. de Sacrofana.Ecclesiis, rubi notant m D. Baldant. labe
Nam respondetur; quod maior, vel minor potentia, vel priuilegiuimpediens alienationem emphy- 8 teusis,s no consideratur habito re-
spectu ad ipsum dominium dire' 8octum concedentem,sed ad utilem recipientem,Vt eleganter explicat Arata consit 49I num. F. ' pateγLudovicus solis. de Iusti. rom. I. disposit. r O.col.i6O. & lta quamuis Collegium Societatis Iesu pariter esset priuilagia tam atqui D. Archi d. & Charitat. ratione fori, ad huc tamen maius, vel minus priuilegium non debet considerari vel referri ad D. Archidiaco num& Charitaterium concedentes, sed ad dictum Petrum Cornelν f recipientum. Quid quod licet omnes Ecclesiar sic large sis mendo Ecclesii,m ) sint una & e idem
Ecclesiia, non propter hoc, debet uni auferri, uta eri detur cap. cucausam de praebe, 2.5c in terminis seudi e Ieganter cossiderat Ludosiacus Pegueris in diit. defudi, Carbuloniae mersic. 7. nu. 6 DL9o. do. cens seudum Ecclesiasticum , quod tenet lac ius ab Ecclesia in homa-gium,vel aliud seruitium,non posse alienari ab ipso laico laudatario in fauore alterius Ecclesiae, ex tradita F elin. in caepit. quae in Eeelesiarum. . 74. de constitutioni
Haec igitur est ratio fundamentalis & genuina, propter quam non solum communiter in aliis tributatio albus & inuestituris, ut supra diximus,se A etiam in nostra originali, specificis &expessis verbis prohibetur alienatio in lampadam, id esst Ecclesiam & alios potentiores,per verba supra in serra,& de iure Castellae, & Cataloniae idem sancitum est ut latius supra diximus numeris. 8.& 66. - Unde esi cocludenter probata fuerit super articulo. I s. propo
'tionis D. Archidiaconi,& Charitaterii Collegi u Societatis habere continuo lampadam accensam: cum etiam pluribus & innumeris
gaudeat priuilegijs dicto ordini
concessis &comunicatis, ut tradit Hieronym.Gabriel. consi. 28. lib. I.
quod aduersarij non negant) imo
expresse fatentur in articulis. 4s. 4s. 67. 68, 49. so. ei. II. suae replicae, asserendum est intrepide,eos t-mctua omnino incapaces,
de iure & exprcsso pacto prohibi
20쪽
tos esse in bonis appraehensis sue e eedere, i, Quia non solum alie- natio inter vivos, sed etiam causa mortis, per testamentum prohibetur, ut patet ex nostra es au-s a, millis verbis. Ni en tentamentiexartaro. Et de iure id cer- tissimum est, in hac materia,prohibita alienatione rerum emphy teuticarum, prohiberi etiam aIie
supra, num. 7 pag. Ι28. & est comunis opinio,vi testatur BeriaZO.
nissaeudorum , tenet Peguera ubi supra num. 3. ubi asserit non esse siendam eseamaosynam, nec peccata esse redimenda, cum iactura alterius , quia elizemosinam largiri de alieno, est in conspectu Dei sicut victimare filium conspectu patris , & ideo non poste studum in Ecclesiam transire sine magno domini praeiudicio,& quod si vassal- Ius fae udum legauerit Ecclesiae,
non tenetur Dominus taudi,imo refutare potest Ecclesiam inue-ilire, cum sit de personis prohibitis per text. in allegato cap.po tuit. de locato.' Quod si aliquis, a parenti pietate motus obiiciat, supra dictam prohibitionem , csse contra Ecclesiasticam libertatem , quia au fertur Ecclesiae id quod ei cori
editur , ut considerat Immola. in ca . noμerat .aee sententi ex
non tenet Statutum Laicorum, prohibens alienationem fieri pol se in personas Ecclesiasticas , &in Ecclesiam, ut testatur Chas
sanae . in Consuetudinib. Burguu. rub. 9. risu. de maius morae. 3 e . Ie home de main morte. 3. ΙΟ.numero . SI.
supradictam , de qua in nostra inuestitura,nullo modo dici posese aduersus Ecclesiasticam libertatem,quia nullam infert iniuriam Ecclesiae, qui beneficium non impendit, ut tenet Bald . in I. de quibuF. num. 7,. 76. f. de legib. Mec. in cap. E cclesia Sanctae Mariae. --7 i. de congiturion. Imo huiusmodi prohibitio, dicitur ha. here ciuilem,& naturalem ratione, ut tenet Guillelmus Benedic.ybisupra. n. 133 mpoldit. Riminat. cos368.n. 46. Vbi resoluit terras emphyleuticas co cessas hoinibus, di habitatoribus Terrecenti, non posse diuidi inter C Iericos illius
Ciuitatis, quia concessae fuerunt per Abbatem Nonantulanum inem phyleusim, cuius natura est,ut non transeat in potentiores ex ratione a nobis supra late declarata, Per quam a num. I a. cum Plurimis sequent . in his termiu,s rQλIuit, praedictos Clericos, non posse suci, cedere, nec capcre predicta bona , quamvis Ecclesiastica , ubi etiam restatur, dictam resolutio.nem non esso conrra libertatem Ecclesiasticam , tenet etiam Mandel. consi. 194 uanora Gutierr.δ. consi. 33- num. I. in Oliva, de iure M i. cap .v. 26.