장음표시 사용
31쪽
Carsag EXPLICA N T V R CVR iavit Catholici in externis regionibus vivant, non in patria sua.
Rimo loco grauiter accusamur in edicto regio I . Iulij, Anno I 8 o. promulgato, quod in regiones exteras delapsi,patria extorres in nativo solo uiuerer eusemus. Ad quod respondemus, atque adeo toti orbi denunciamus, id non ab animo male erga patriam affecto, nec aliena ab eadem mente prouenire, Ut abunde testan tu r preces nostrae quotidianae, &sacrificia Deo pro eius salute oblata, suspiria,&lachiγmae continu tam publicae quam priuatae, officia Varia,studia, atque conatus pii, cum Vitae periculo su- scepti, sanguis denique plurimorum, ad Ap stolorum imitationem, pro bono I eipublicae,&communi omnium Vtilitate profusus. Nec ideo in regionibus externis Vitam de gimus, quod eas ex odio sortὸ aliquo concepto, Vel praeiudicio, patriae praeferendas existimemus: licet &suis haud careant commodi talibus, &insignem nobis pleraeque exhibue rint humanitatem nam ut hoc etiam ad Dei honore, cuius causa multa nobis prsstita sunt, b 1 dica- .
32쪽
dicamus,sauor & charitas nobis passim eo, bita ea est, ut plan3 digna sit censenda aeterna memoria & gratiaru aectione) huius enim rei ardens F in cospectu Dei, gemitus nostri doloris &trita deris Otho- stitiae pleni, deinde lamentationes, quae interoisili ita, nostros stoque er audiuntur, testes sunt locu sabitu Auia pletisiimi: quod nunc eo libentius aperimus,
alia. Vt alsi etiam durum esse, & difficile exiiij nostri tam diuturni statum intelligant; qui licet christiana mentis tranquillitate & multiplici
eorum, beneuolaque apud quos comoramur humanitate plurimum leuetur; non tametis caret difficultatibus ac molestiis, quae exules quoq; in alias Vsq; prouincias comitari solet. Tupientissime Domine nosti, quam frequenter in Vnum congresii, lamentis nos i
chrymisq; dederimus, id solum deplorantes,
hostra tanta esse ac talia peccata , Ut propter eorum expiationem, Vel totam,Vel maximam vitae partem extra patriam charissimam tran- sigere cogeremur, cui tamen omnia officia &studia vitae nosti s merito debentur,cuique γε
omnibus superioribus saeculis grata fuissent proculdubio, & accepta obsequia ea, quae Vna cum vitis nostris externis hominibus nuc cingimur impendere. Nec te clementissime Domine latet , qtiam frequenter & magna animorum contentione tuamMaiestatem deprecati simus,Vt cor principis ad reuocados nos aliquando in patriam, quacunque tandem conditione, &statia vitae
33쪽
e APUT ' rapi op0sito,inclinare dignareris; quo ibide vel
in paupertate extrema, Vel transactae Vitae poenitetia, afflictis ciuium nostrorum animabus omnem operam impenderemus: omnibus interim cogitationibus honoris, commoditatu, aut graduum remotis atque sepositis, quae .
maiores nostri regnumq; uniuersum in eiuLmodi functionibus costitutis concessit ac triabui quaeq; vltro quod ad nos attines libeter suis possessoribus modernis, aut quibuscunq; aliis Deus permiserit relinquimus. Tu praeterea nosti, quam merito statu huc nostrum acerbissimu deplorauerimus, quod tis videlicet inter plurimas nationeS CXternas, quibus templa, Deoq seruiendi libertas pro more ac arbitratu se o, facile cocedutur in An- ber angli nostra;id tame Catholicis denegetur, qui praecedentibus syculis omnia habuerunt,quique pro sc& posteris Catholicis splendidissi ma tepta costruxerunt, remq; Christiana egregio amplificariit:) imo quocialec principii e ternorum rogatu, nec plurimorum,eorummhonestare morum illustrium subditorum gemitibus & lamentis,uel Vnus locus in Unive so Angliae regno Catholicis attribuatur , in quo cultui diuino, secundu ritum & consuetat udinem ab omnibus aliis principibus Christianis,sacerdotibus,& populis per Universum terrarum orbem dissii sis, receptam Vacen adduci potest. sallam conditiovis nostrae miseriam merito
34쪽
M APOLOGIA delemus, quod cum nec Iudaei, nec Turcae, es boliri cρ- nec Pagani, lege diuina, vel naturali, Vel iuro
A.I. I sςntium cogi possint, ut relicta secta sua, sala
humana re laque Opinion Gad aliam se, quam nec illi, nec guntur Cal- maiores eorum, Ulla promissione & prosec. viseni ι--dione acceperunt, transferant, nos soli contra
ius diuinum & humanum, atque adeo protestantium ipsorum doctrinam, non modo priuemur iis, quae iure Christiani nominis nobis debentur, sed etiam cogamur Variis modis, iisque plane violentis, illos ritus & r ligionem suscipere, cui nec nos, nec parentes Vel maiores nostros, unquam consensisse constat; imo cui, clarissimis verbis in baptismo
nuncium remisimus, cum nos adhaesuros re
ligioni, fidei, & cultui Catholicae Ecclesiae professi simus nulliusque altarius sectae VII
opinioni. Illud etiam plurimum auget dolorem nΟ- strum, quod cum oculos nostros ad externas regiones & Rc:public. Germaniam videlicet, Helvetiam,Suetiam,Poloniam, Boemiam, &alias plures conuertimus, nullum in iis inter tot tamque Varias hisce postremis annis ortas
ibidem religionis mutationes, sic ad alterius religionis prosessione copelli videmus, quin possit si non in hac vel illa ciuitate, regione, Ecclesia aut paraecia, saltem in Vicina aliqua, iuxta fidei suae conscienti aeque praescriptum, exercere ossicia. Nec solum in locis iam dictis,' sed etiam in regnis &prouinciis Turco, PCΓ, sesque
35쪽
e APUT I. ussique subiectis, veteres Christiani liberὸ sua
religione uti permittuntur. Praeterea cum similes Catholicorum cala---Lanitates ob oculos ponimus, quae olim sub tiores cuiuia Arrianis Imperatoribus, praecipuis huius er mlti . roris fautoribus, aliisque sectariis, Ecclesiae ilia latae sunt, videmus eos naturali quadam benignitate inductos suis se,ut ecclesias aliquot, &oratoria in coemeteriis locisque contiguis . Catholicorum usibus assignarent. Sic Constantius Arrianus Imperator, & Valens Atha- is
rasio&eius sectatoribus, Alexandriae locum
non denegauit, grauiterque a Deo Valens po- Nicephoritiostea punitus dicitur, quod idem Catholici* ιις. 49. Q. Antiochenis non concederet. Valens etiam minor eandem S. Ambroso Mediolani obluatit conditionem. Quam solam gratiam si a ri s. si M. Principe Rostra impetrare potuissemus, nul- sic tria L
la nos regionum. fertilitas, aut exterarum
ciuitatum luxus, nullus ab extraneis oblatatus honor Vel dignitas , extra Britanniam tam nobis charam, diu detinere potuisset; quin & immunitatis, Jibertatisque consci- entiae obtinendae causa, ut ante diximus)optauimus frequenter , multos ex nostris Perpetuis addictos carceribus, velliti obsides& vades pacis & obedientiae perpetuae, Vbique locorum a Catholicis praestandae relinquere : quod sapientissimi Maiestatis suae Consiliarij, maxime prae oculis habore Videntur. Verum soc nostri inter tot
36쪽
undique sibi i mpendentes minas, terrores, Otsupplicia flagitare no au dent,nec qui soris 'tam agimus, in hac sinistra & suspitiosa actionum,&studiorum nostroruni interpretatio - il ne, vel desiderio attentare in animu inducim'. Hinc certe constat publico m locoru,pro antiquae religionis exercitio, cocessum Vsum,
ingentem allaturum fuisse domesticis laetitia, iis vero, qu i foris agunt Catholicis, redeundi oportunitatem.Nam utrim hoc veluti fiammuaccepissent bcncficium, s1 hisce afflictis teporibus permissum & indultu fuisset,sacramen ta quibus destituti homines, necesse in sternupercant) vel in domibus suis priuatis, imo in ipsis carceribus secretissime, sine alicuius mortalis offensione percipere, quemadmodum &Apostoli olim, & Christi confessores frequenm ', ter in initio nascentis ecclesiae factitasse legi- 'i'. et inus, & Vt suo tempore usurpatum fuisse Cy- Nicephor δ prianus refert, nec non Athanasius ipse cum Catholicis Antiochenis idem fecisse comm
Iam vero ab hisce exercitiis multa Catholi- - corum millia, imo maxima pars Anglix, rigin
ta. 're legum, diligenti ciuilis magistratuSinqui
sitione,vigilantiq; cum ministrorum,tum αμ ploratorum continua obseruatione coerciti,
domibus suis frequenter etiam pulsi, bonis &sortunis spoliati, in omnib' suis officii & no .gotiis veluti abiecti,& prostrati,perpetuo moerore dc tristitia consumuntur ac tabescunt. Nec
37쪽
sie A P v τ L et sNee ob id solum miseri nostri sunt censendi, quod his omnibus praesidiis salutari by sint destituti, sed multo magis, quod illa praestare
cogantur, quae certissimam secum adserant damnationem. In quo rerum statu, res sane digna lachrymis est considerare, qua ratione,co scientiae bonorum omnium, qui in An i cubolicae
degunt, oppressae &afflictae suspiriis & singulatibus continuis, dolorem inde perceptum tire M. contestantur, cuni ad haercticorum sacramen- ta frequentanda, officia diuina, & conciones, aliaque praestan da & obeunda munera inuiti etiam pertrahuntur: cumq; quod maXimum coguntur is est impellantur,non solum agnoscere,sed etia rare Regina iureiurando confrmare suprema potestatem ρος μψει
Regiae Maiestatis in spirituali gubernatione; ' ροὰ
quae profecto res omnino est improbabilis,l' l huisse rationalis contra hominis naturam & fucul ta- ciavi. tem. Attame eius iurisiurandi formula, sic est . in statuto concepta, sicque a Catholicis exigitur: ut qui iuramentum pristant,cogatur per sacra Christi Euangelia, squicquid tandem in Notent boecorde sentiant ) testari se conscientiae pondelicre agnoscere illud, quod nullus Vnqua, cuius cunque ordinis Velsectae Vir eruditus existi- statam i, mau it veru m esse, & quod aduersari j ipsi Om- nusempe . nes Catholicos in corde damnare non igno- μα-.rant: imo quod ipsi iuramenti auctores, aut danosum iudicarunt, aut valde periculosum, eo quod se speciali quada cautione ab huiusmodi iuramento praestando immunes reddi- b s derint.
38쪽
derint. Dum vero illud exigunt ab omnibus issere magistratibus,&ossicialibus Reipublicae, J iab omnib' etiam iis, qui in Academiis adgra- idus scholasticos promouentur, &per Univer- l istum regnum dispersis, maxime Vero quos su- ispicatur putare iuramentum hoc esse falsum, l& illicitum, nihil aliud quam scientes & pru- ldentes ad crudelissimos metis angores,remor sum consuentiar, & extremam desperationem homines adigunt.
Quod si Maiestas sua cognosceret, nuquam lprosecto pro ingenita clemetia, in gratia tituli a nullo Vnquam rege nedum Regina Chri, istiano vel Ethnico, Catholico vel haeretico, 6 lsurpati, in Anglia,aut Ulla alia externa prouin- lcia, pateretur populum sibi subiectum, fide- lle alioquin Rafflictum, adeo grauiter animo cruciari: sed dubio procul impositae calamit
iis misereretur, quo & ipsa tandem miserico diam in supremo vitae a te consequatumquam quo commodius propter auctaritatem sinam praestare potest in hac vita, tanto magis si eam negligat eius indigebit in futura. Vbi no mo- do rationem, pro iis quae eius scitu, ac man-eribolitiρι dato commissa sunt, reddet: sed etiam pro DN Regina iis, quq eius auctoritate,atque nomine, tame et te insciam si nunquam fuerit eorum conscia, Scruntur; H m liehi JHaiestatem sitam omnium calamitatum
a nostris perpessarum plane insciam speramo Et sane Reges terri in tremedo illo iudicij clio, administrati regni rationes amplas satis Se iri
39쪽
Ibe APUT I. 27 tricatas perspicient, tametsi gubernationi spirituali sese non immiscuerint. Iam Vero Vt paucis perstringam, quae paulo susius ante explicaui, dilectissimi ciues, vel potius, tu princeps amplissima si liceat nobis tuam ivlaiestatem ac Cessitudinem compella re, vel si Deus hanc nostram qualemcunq; d clarationem in manus serenissimq suae latest. peruenire, permiserit) caum cur relicta patria ad exteras regiones confugerimus I &ab illo' loco, in quo nati & renati sumus in Christo, cuique omni ossiciorum genere subuenire, imo vitam mortemque impendere non recusamus, smodo similia nobis ab illo,qualia veri filii iparentibus expectare solent,liceat tan to tempore absuerimus, cause inquam sunt uniuersalis sanctissimi sacrificii & sacramcni torum Catholico ritu administratorum defectio; sine quibus, non secus atque corpus suo arens nutrimento, anima pereat necesse est. Deinde hominum Caluinianorum crudelis illa & barbara importunitas, qua ad ossicia, vi vocant, diuina religioni & fidei nostri contra-
ria,cum aeterna animarum damnatione com-
pellimur; iuramen tu hoc etiam intollerabile, Deo,Ecclesiae, Maiestatis sus honori, & omniubonoru coscientiis repugnans. His quotidi na pericula, indignationes, perpetuas vexationeS, terrores, in carcerationes,bonorum expilationes,odia, quae Catholici sufferre coguntur
adiungimus: deniq; couicia & blasphenitas in
Iuramentκ. Pericula. Vexationei. Terrares. incarcerati Bovorsim e
40쪽
28 APOLOGI A sacramentaChristi, sanctos,ministrosque eius.& sanctitates omnes: quae vel inuitis in patria frequenter contingeret audire, & compresso labro ad tantam blasphemiam & impietatem
Profugi igitur, ut inhumaniter aliquando, catholici &in ciuiliter a nonnullis appellamur haberist qui nolumus, nec patriam deserere compulsi si mus, quasi factionis alicui' inter familias notabiles hortatorcs, vel criminum aut inobedie tiae contra principem & Rempub. rei, nec ob vitae infamiam aut turpitudinem, nec ob animi aversionem a praesenti Reip. ciuilis statu,& politiae gubernatione, aut quod nobis mi nistri Maiest. suae displiceant; quorum personas, prudentiam, moderatione,& dotes multifarjas in omnibus, & ex animo Veneramur 'iis tamen, quae de religione in controuersiam Vocantur,eXceptis; in quibus si eorum consiliis, Ecclesiae Catholicae ipsiusq; sposse Christi . iudicium praeseramus, nihil inde viris prud tibiis offensionis accidere potest. Agnoscimus praeterea Maiest.suae regnu, &illorum gubernandi rationem, futuram fuisse, di gloria & laudis spledore apud exteras na-giatmne'. tiones illustrem, foeticem praeterea & maxime licanae securam domesticis, si fatali hac mutatae reli-
'si gionis calamitate ut ita prouidam Dei iusti- ' tiam peccata nostra puniente appellare liceat)contaminata non fuisset. Quaecum non pose