Historiae equitum Romanorum libri IV [microform]

11쪽

D. D.

13쪽

.ui de equitibus Romanis opiosius disseruerunt, ybenius, cujus dissertati inserta est thesauri allongeriani Vol. 1. et Muhlertus, cujus libellus aliquot ante annos Hil- deSiae prodiit, eorum alter ex analectis patris sui Cti quondam Spirensis multa quidem non indocto collecta protulit, sed ea neque ordine, quo decebat, disposita, neque iis, quae deerant, aucta alier neque quantam rem ggrederetur divinasse, neque temporis operaequ satis impendisse tam multiplici quaestioni putandus est. Mihi, quanquam non ignoro, quid hac quaestione, quae conjuncta Si cum univorsa roipublica Romana historia, officiendum fuerit, tamen ea quominus efficerem, praeter rei difficultatom confilium quoquo hujus libelli obstitit. Sunt nim ali quot anni, ex quo de rebus Augusti, quae quanta sint obscuritato involuta doctis

notum est, quaeStionem SuScipere coepi, in qua, quum Singulae partes per Se tractandae ac saepe ad priora tempora redeundum Videretur, Orta fiunt παρεργα quaedam,

inter quae haec est do equitibus Romanis disputatio. In qua, Si quae brevius, quam par est, tractata invenies, eorum partem et rei dissicultati et virium mearum imboeil litati tribuito, nonnulla consilio aut plane praetermisisse aut alii quaestioni reliquisse me memento. Veluti regum Romanorum historiam, quam Vix magnis jam viderem voluminibus contineri, quam brevilsime seri potuit, attigi, in ceteris quoque conjecturis conjecturas resollere supersedi. Noni ulla quaeStiones, seculorum erroribus implicatas, his ipsis solutas temporibus reperi, in nonnullis rebus tritissimis commixta eum oris salsa deprehendi. Tam breviter de illis, quam explicato de his nonnunquam dicendum ratus sum, in quo doleo me caruisse umpti dissertatione, quae in Academia regia Berolinensi nuper Iocta, lucem, quod sciam, non vidit.

14쪽

Equites Romani Sub regibus.

Civitas Romana antiqui tomporibus tribus constitit tribubus Ramnensibus, Titiensibus, Luceribus eorumque clientibus. Et illi quidem equo merebant, his xercitus pedester efficiebatur. Itaque, quum is exercitus esset in equitatu, ' factum est, ut Celerum nomine, quod ad equitatum proprie pertinebat, ' universus exercitus uppellaretur 'Quanquam autem videntur Luceros, de quorum ortu acuto disputavit Husch-hius do Servi Tullio p. 32. seq. longo recedens a iebutiri Vol. I. p. 32S. non statim ab initi in senatum recepti esse, tamen equitum tribu tertia eos contineri, omnes hujus rei auctores consentiunt q)3 Hoc satis ex sequentibiis apparebit. Us iii ait Persei, regis Macedonitin, te nyctra Pl gnari in sortiina in e stritilla Virilite UrrRuhatii nitit-tus iue hi alit pulso alit trepitiante pellite victorius reportar int. s. iv. 2 6.3. 3, 62. 3, 3. 4 3Ν.

uitae verbo tantiim attigi, ea et veteri hii et Prontioribus inagnaui controvΘrsiarii in intμriem Pri Phil in rimi Liviii pni in I l. ex tr. la, . et Plii-tarchi A V. Rom. 26. f. c. 3. 20. ita lixtingi ii intat, quitibus Celeres, it eis lites in legione PriliΝΑe, Celeres ad tistodiam corpori a uonii it creato eAAe dicarit, et Pilitarcim'. iiii in exciti t. iiii post Romilitim de Celeribiis facti in sit, orti in Corpus dissoli illim a uina siti se tradit DionyAiu contra 2, 3 p. 262. R. iitroAque non distin ;liere videtiir. Constitiit eni in Senatu Roni lilii in dicit armati in jii- venum CCC inanuni ex illi istrissimis familiis cirriati in elegisse eos ille Celere dictoA, modo equitum, modo peditiim ut Rufi tulerit, vir sinctos effie. Sed Dionysii error apertii ext.Νain, hi Celere e Ciarii nobiliqKimi A lite artim

gentibus lecti erant, siti id tandem illi id est, quod quaακῆς

ereati is Q dicantii r Quod enim Iiihlertias ait I. 3. iis istini fuisse Romulum ad aedificia xxtritenda, id quum per se ineytum est, ii in resollitur ab ipso Dionysio, ii quiani ars itinio Stiperi, sititimae invidiae suisse tradat, quod plebein ad opera urbaria Delenita cogeret, IV. p. 7. l. idem aggos esse miricios difficile est ad credenditin. Ex quo etsi intelligi poteAt, ita recte iebiih-rili Vol. I. p. 366. contensi erit, si reges custodes corpori ad hos usus habiterint, eis e clientibiis, none patriciis, constitisse, tamen dein liuinde planitis perspieitiir. Omnis nilii Dionysii de Celerum officio narratio, ait e loco ipfio apparet, nomine eorum lietita est, quod qui non cilii Unlprio Antiate a Ce-ere duee Celerum, Dion 2, p. 263. Lydus p. 128. Bekk. sed ab adjectivo celer dii xerunt, sua iiis- qne ratione interpretati lint, ii Serv. ad en X. 18. alii hos Celeres ideo appellatos dictint, itodexplorationes obirent, et i ne tisus exigeret, Velο-ellia sneerent. ' Ab his nutein, ut i κέλερας ἀπο τοὐτύχους κά τῆς Οξvraim dictos esse Diitarent Pliit Numa T. podem iii modo idem Metelli Celeri cogno ne explicat Coriol l . tota illa de iistodibus regiim nur. ratici ficta videtiir. Coi Atat eni in Celerer i. e. κελητα

exr. P. 42 Lind. Celere antiqui dixerunt quo nune equites dirimus. Iin. HX. 33, 2 et Paternu libro I. urticorii in p. Lydii in demag. p. 28. Bekk. iii edittim CCC sciitatoriim custodiam omitto tribilit, Celerem autet eqilitum praesectum suisse tradit.ε v. Lydus l. l. Huschke de Serv. Tvll. p. 28 30. Varro de I. l. V. p. 86. Speng. I. p. l. Festus

2. V. turma alii.

15쪽

Ad hunc trecentorum equitum numerum receptis inter cives Albanis Tullus Hostilius X equitum turmas i. o. -teros trecentos addidit ' liquo sexcenti institutis a Tarquinio Prisco Ramnensibus. Titiensibus, Luceribus posterioribus ad mille ducentos redacti 'Hunc numerum agnoscit Cicero de rep. 2, 20. Sed tamen prioribus equitum partibus secundis additis N et CC fecit equites. Sed idem addit num orum quo duplicavit postquam bello subegit Aequorum magnam gentem et sororem et robus populi Romani imminentem. Quo Ioc dubitari non posso arbitror o nova et iterata duplicatione equitum loqui Ciceronem, cujus rei caussam fuisse adventum Caelii Vibennae Etrusci, qui postea Ser-Vius ullius dictus est, ostendisse sibi visus est Husch ius p. 42 - 52. Sed hanc rem, cujus unum tantum probabile argumentum est, quod Servius a Dionysio 4, 3.

Huschke p. S. equitatus nominisque Latini dux fuisse narratur, in medio nunc quidem relinquendum existimavi, ne certis incerta miscerem. Quae enim hucusquct de equitibus tradidit, testimoniis certis nituntur, unde, quum ad rurias senatumquB quaΘ-Stionem transtuleris, a fide auctorum ad conjecturam res redibit. Ex quibus quaestionibus una tantum huc pertinet. Non dubiis enim argumentis Niebuhrius docuit, neque Luceres, neque Albanos, quive alii postea inter ciVes Romanos recepti sunt, in Senatum Curiasve statim allectos esse. Cui conjecturae alteram adjunxit Husch-kius Quum enim quites legerentur et e curiis et e gentibus in civitatem recens receptis, hi autem non eodem jure quo Veteres ciVes essent, concludit, idem, quod inter cives, etiam inter equites fuisse discrimen ut, qui in curii essent, graVis armaturae, qui recens adu nissent, Iovis armaturae fuerint. Quo refert locum Varronis

de L. L. 7, 3. p. 341. p. Feren arium a serendo, id est inane ac sine

era est e Inputatio:

Romillus in . Titulis Hontili in m. Tarquinius Priscus Ramnense pr. 200. Titienses pr. 2iκ .

i 200. Livius autem, quamvis eosdem numeros habeat I, 3. Romuli amnes Romanos ii M. Tities Sabinos a M. Luceres incertos I00.3us. decem turmas Ibanorum I 30 300.

o. sic pergit. e. 37, 7. Neque tum Tarqninius dis eri iesia tum oema, 444 qm id si in m m inti,44. numero alterum tantum adjecit, ut mille t octingenti equites in triti tis renittriis essent. Qui error Liviiii induxerit, ut ad innent merum Cluus Caussa pud ipfium se Atra quaeritur, Pervenerit, apparet e Plut V. Rom. 3. 20. sic reserentis:

16쪽

sructu, aut quod Ferentarii qui tes hi dicti, qui a modo habebantur m n, qua ferrentur, ut jaculum. Hujusmodi equites pictos vidi in Aesculapii aede Veter o Forontarios adscriptos ' Quo loco nihil de

monstratur. Sive enim de Romanis quitibus intelligendus est, non cerium quoddam eorum genus, Sed totus equitatus gignificatur, quem Ferentariorum olim fuisse diserto testatur Polybius, ' sivo de peregrino equitatu, ' nihil omnino ad rem nostram e tinet. Accedit, quod peditum illud armorum discrimen diversitate census essectum est, in equitibus autem, qui primis temporibus genere, non censu, lecti Sunt, poste

rioribus autem habuerunt eum censum, qui optimo par esset armorum generi Comparando, ejusmodi disserentiae quae caussa suerit, prorsus non Xputatur. Contra, quum,

si qui recens in civitatem non optimo jure recepti essent, i pedites, non equites fierent, quae Husch ii ipsius sententia est . 37, non secus atque in Graecis Italicis barbaris gentibus, ut una nobilitas, sic unum equitum genus etiam Roma videtur suisso in

ab eoque more non prius recessum est, quam diversis in unum exercitum gentibus

Conjunctis, mercenariis peregrinisque copiis locus datus esset. Quod a Graecis belli Peloponnesiaci temnore a Romanis non ante bellum Punicum secundum factum videtur. ')

quoq re leti ex praeda .raeca fanu in Aeseulapii exornavit Celeberrituit ex g. erat arentinoriam levis euilitatiis. trab. Ul, p. 2M. Aelian. act. . teph. FZ. S. V. Tάρας.

9 Non modo Chalcide, Lebadeae. Thebis, Thespiis,

Orchomeni, retriae, Magnesiae ad Maeandrum aliis iii in Graecis civitatibiis v. uchsti . . . , I p. 55. et o tremis etiain libertatis .mμrae temporibus apii Achaeos Liv. 39, 9 estilites e primoribiis civitatis legebantiir, ne etia in Campani equites non inodo domi nobiles erant, Liv. 23, 46,l2. 24,47. 0, 30. 26. . sed lim nobilissimis Romanorum gentihil affinitate conjiincti. IIv. 23, 2. 23, 4, T. ii pie ex equitibus Campania posteae piites Romani saeti fiunt, ut infra ostendam. Eademque conditione uni Laurentes equiten Liv. 8, Il,l5. liventiis Ilernicorum Liv. 6, 3 7. omnes denique socii e lilites. iii ne iii sine aereo militiam faciunt Liv. 22, 2, t. et in triunmtiis eadein iliuequitibiis Romanis dona accipitant. Liv. 40, 3 7.4l, 7, 3. l. 3 extr. IIispanorum equites nobiles commemorat Liv. 40, 7. N Athenis ut Roniae e silites erant nos juventillifi, sed initio belli Pei p. praeter nille equites illenienAe ducenti erant Neythici ιπποτοξoma, gentia te i Rrmaturae. Sed inter hos stinendia succtre civi dedecori erat. v. Bockh. Siaatsh. I. P. M.

17쪽

Cn v. His Centui Iae equitum a Servio Tullio qnstitutae ''Servius, ut ait Livius 1 43. pedestri exercitu ornato distributoque equitum ex primoribus civitatis duodecim scripsit centurias. Se item

alias renturias tribus a Romulo institutis, sub iisdem, quibus inausu'rutae erant, nominibus fecit. Et Cicero de re p. 2, 22. se secit equitum centurias duodeviginti censu maximo Deinde equitum magno numero Ex omni Populi summa separato, reliquum populum distribuit in quinque classes, senioresque a junioribus divisit. De quibus locis tria maxime monenda sunt et I. ErraSSe eos, qui, quoniam Livius de sex untiquis civium partibus, quae ante Servium erant, post eas, qua a Servio institutae sunt, loquatur, has se a Se vi institutas osso dicant. ' Nam est locum, quem asserunt, A et corruptum SSe, neque ullam certum sententiam exhibere et peris patet, et demonstravit IInsch ius. ')Rem ipsam diserte testatur Livius et 1. l. V et I 3S: Neque tum Tarquinius de equitum centuriis quicquam mutavit, numero tantum alterum d-

jocit, ut mille DCCC equites in tribus centuriis essent posteriores modo sub iisdem nominibus, qui additi sunt, appellati sunt, quas

nunc, quin geminata Sunt, sex Vocant Centurias.

2. Quanquam autem Et Cicero . l. et Dionysius ' duodo ginti centurias equitum e primoribus civitatis lectas esse tradunt, tamen diu a duodecim centuriis et nomine et jure et dignitatis insignibus sex sussragia distincta suisse non obscuris quibusdam argumentis colligitur. Nam nomen centuriarum ipsum, ut a primo incipiam, potitum illud a peditibus, ad patricios equites decuriatos non pertinebat, quorum n liquae tribus aut communi L suffragiorum aut suo quaeque Ramnensium, Titiensium, Lucerum noniine appellatae suorunt i Adde, quod hae suriagia in Comitiis centuriatis separatae a duodecim centura Difficile est de Servio brevi dicere, postq iam de eo erilliitissime et a litissini distilitavit uschyliis in eo, quena Ban nepius laudavi, libro: Die Versasmin des onig Servius lillius. I eideth. 838, qtiem et equi et resutare aeque inpeditum fit. Nam ii major est in eo viro et doctrinae copia et ingenii sagacitas, eo angi nonnunqtiam in illa quaestione ocraticam illain nesciendi artem dim-eilliinam degideramus. Itaque, itumvis milita sint in eo libro egregie disputata, gummam ante totius displitationis naud scio an non pluribus probaturus sit, quam intram illam de bovim, animal antediluviano, P. 248. Sqq. pinionem.

M Gottiing Iahrb. I. . r. 1830. p. 316. Orem ad

Cic. de rep. l. l. ' Pestiis p. 259. . sex suffragia appellantur in equitum centii riis, quae sunt adsectae si Cod. ei numero centuriarum, quas Priscus Tarquinius rex constituit. Legiti rmelius prosecto essectae eo numero, quod est Livio consentaneum, qiIam adjectae. p. 348. q. f. niter . . p. 32. n. 7. V iisdem, quibus inai Diratae erant, nominibias fecit. Milonus. IV, 8 p. 8I. to G - ἱππiων λμος ἐπαεβεν ἐκ των ἐχομrων τὰ μiγιστον ἐμηυα κα διττὰ νωος προανῶν--ircaeis et M --καιδεκα λαονς.

18쪽

riis quilum ' et primo quidem loco serebant, denique quod, quidquid insignium

postea ad equites Romanos omne perVenit, id ad patricios antiquissima aetato per tinuit. Volui trabea, qua OStea equites transvehebantur, ' lim incedebant rogos atquo patricii '), eodemque Od et bulla puerorum ' et annulus aureus a patriciis ad quites postea demum translatus est. - . 3. Cicero . l. dicit, Servium primum magnum equitum numerum ab omni populo separavisse, deinde reliquum populum distribuisse in quinqu classos seniores

que a junioribus divisisse. Apparet igitur, equites non distinctos suisse in quin

que classes, quod ut affirmet, loci Ciceroniani mutati cogit Huschkium p. 354. in iisdomquo non disparatos suisse juniores et Seniores. Si enim Huschkium Aequimur, iam Servii tempore juniores tantum in centuriis equitum erant, quod Ciceronis tempore re Vera fuisse non uno testimoni infra probabitur. M Sod o toxit in hac qua ostion locum, quem alias ipso assert Ciceronis de rep. lib. IV. r. ' gratiam. Quam commode ordines descripti, aetates, classes, equitatus, in quo

30 Liv. 43, 6 eum ex duode et in enturii aequitu in octo censorem 'Ondem a fi ent. iuites prini voeabantur iri I, 3. s. 43, 16. L

de mutata ratione eentilr eoinitiorum P. G. 0. HuAchke p. 3. u. I52. id ex uno Ciceronis loco

sex ilIa sitffragia litelligenda esse non admodiim Neries simile. v. limptius cher die bst. d. R. Olks in Centvrintcoinitim in coitiment. Read Berol. u.

3' v. Lipa ad Tac Annale 3,2 et nos visa. Ovid. Metamorph. 4, 28 et iii alis trabeatisor in Quirini salsi. 2, 503. trabea de eoru ARomulus sust 1. 37 6 37.3. 796. Liv. 1, 4l, 6: Servius cum trabga et lictoribus prodit. Statilis Sylv. 5 2, 17 non sanguine e re tu 1 Turmali trabea Die Remi nee pati per cla D. Plin. ΗΝ. 9, 39. Purpurae fium Romae emper fuisse video, sed Romulo in trabe a. d. 8,

48: Trabeis usos accipio reges Virgil Aen. 7, 87 - ipse, Quirinali lituo parvaque

Rurea Cum toga, ut Purpi ra rusti exitur,

uterentur, dumtaxat illi, quorum patre a

Clirtilem ex erant magistratum Ceteria autem, praetexta tantii uterentur, indultum ae liaque ad eos, quor i m R. rentes quo stipendia i sta meritissent

Schol. Iiiven. 5. 64 Aia i vicia iam ni b id i ii mpiter bullas aurea a Rhebant, Par perulud Eloria, ignum libertatis. senatorum filiis ortimque bullis aureis V. Liv. 26, 36. Flor. 2, si quibus elim Ioein s. Plin. ΗΝ. I. l. 4. unde mos

sent, silii iiisigne id haberent, eter lorum

Antiquis sinium annulari in vestigium in annalibiis ad a. ali. . ante Chr. invenit Pliniiis 33. . tituique iis soli nobiles uteban tiar, non enatus univemus, non 2Innes e lilites. Proini eui usus alterii vestigitim exstare idem observat eclinilo Punico bello An

qtae enim aliter potuis aent trimodia illa annulorum Carthaginem ab annibale mitti.

30 Loci, quos attulit Huschlcius p. 35I. n. I nihil probant, itoniam non illud diibium est, an uniorea tantum militaverint quod per se patet, sed an incenturiis e lilitum remanserint post stipendia exaetaeqilites V. Madvi opusc. . l. Di. I.

19쪽

suffragia etiam sunt senatus. iido in equitum coniuriis suffragia tulisse s natores apertum est '), idque aliis quibusdam hujus rei vestigiis confirmatur. Nam, ut in formula illa Comitiorum centuriatorum Consul exercitum imperat remittit quo, ' aut alia snsoriae potestatis Censores, equitum peditumque prolemis scribunto, ' non suus senatoribus locus est, sed reperie inter equites numerantur, 'o sic usque ad imperatorum tempora et senatorum filii equites erant Romani et senatores ipsi, ex equitibus lecti in senatum, R ' senatoria

veste deposita, id quod accidit in publico luctu, sebant, quod ante suerant, equitem ' Accedit, quod commemorantur a Livio 29, 37. M. Livius Salinaior et C. Clau

dius Nero, a Mo censores, jussi alter ab altero quum vendere; tum L. Scipio Asiaticus, vir consularis, cui M. Caton L. Flacco Censoribus equu ademtus est. R. 570. cf. iv. 39, M. Madv. . . p. γδ, denique senatores nonnulli, quam is Per uetatem immunes militiae, commune cum ceteris balli periculum subeuntes, Liv. 22,

49, 13. Dionys VI p. 1055. R. quibus exemplis intelligitur, ne eos quidem, qui

Summos in re publica honores consecuti jamdudum essent allecti in senatorium ordinem, desiisse in equitum numero haberi. Denique in sex sussragiis certe non SoIum juniores, sed etiam seniores fuerunt, siquidem ea de caussa, qua fieri non potuit, ut Veteres illae patriciorum tribus nomen formamque centuriarum acciperent, ' etiam seniores ex his tribubus in Centurias seniorum primae classis migrare non Potuerunt. Idem de duodecim centuriis equitum plebeiis, ' concludi potest non solum e Ciceroni loco, quem supra attuli, sed etiam eo, quod post rioro Empore Pniore ex his centuriis egregabantur, cujus rei caussa non fuisset, si utriusque aetatis suissent centuriae. Censum AEquestrem suisse maximum diserte a Cicerone marratur quod

Madvigii

' s. Dionys Iu p. 2007. στε δὴ συνωμοσιε, ἐπὶ τῶδ4Mω γεγενημένην - ἀνδρῶν - αννανων, ν ἐς ἐνεῖναι μερος οὐ πολυ παιδεῶν εἰς δε--εὐεγμένων - συνέδριον πρε υτέρων, ὀ δ πλεῖστον ἐκ τῶν ἐξωτῆς Ῥοολῆς , ππ έων. ' Isidor Origg. IX, . Quamvis senatoria quis origine esse , usque ad legitimos annos Eq re Romanu erat, deinde accipiebat honorem aena tortae dignitatis et Dio. 54, 2 extr. Clauditis imperator usque ad Tiberii mortem, eum, annos 46 natiis Senator et Consul eodem tem-sore fieret, eqites R. suit. v. Dio. 59 6. Suet. Cal.5. Claud. b. I. 'R Pauli Exee t. p. 6 Lind. Allecti tale ebantur

apud Romanos, qui propter inopiam ex equestri ordine in senatorum sunt numero a Rumpti. p. 32. Lind. Congerii ii dicebam tur, it ex eli uestri ordine patri hiis adscribebant i r ut num Prua enatorum ex Plere it r. CL Liv. DM De re notissima es Dio m. 4. 40, 6. 56 3 . Sintili modo Magistratiis demtis praetextis senatorio habitu prodelint. Dio. 56, 3I 72, 2 l. not. s. quitum plebejornm non rara est mentio LiU. 4,42. 4, 3, 5 ubi v. likerum. 24 43. Drave b. ad , 5. . utium autem ex equitibus enatore legerentur, intelligiti ir, ii modo fieri potuerit, e tetiam plebej sine honoribus in senatnm reciperen

tur, C dua lucidentii est exemplum apud Livium

mentuIu certo stippleri non posse, ideoque eo nihil

20쪽

quanquam dubitari potest, utrum ita intelligendum sit, ut senatus equitatusque Ser

viano tempore eundem etiamtum censum habuerint, an, ut OAtea erat, Senatorum

equitumque censu et inter se et a prima classe distulerint, hoc certe ammari potest, primum, nullum esse potuisse consilium hominum ad vitae finem reipublieae praepositorum stipendium non accipientium, a quisesin remotorum, nisi ex civibus summo censu, si deinde, patricios re Vera ditissimos fuisse non solum herediis, sed etiani omni possessione terrarum publicarum; ' postrenis, non modo non os e demonstrari equites postea demum ex censu creatos esse quod Ni vhrius o Polybii Ioco quodam, salso intellecto, ' conjecerat, sed exemplo L. Tarquitii, viri patricii, sed qui stipendia pedibus propter paupertatem fecit, ' contrarium probari, Attigi haec brevissime, ne ea repeterem, quae Nieb. I. p. 480. egregie et

ad summam sine dubio Ner dixit contra quae nonnulla recte quidem monuit Mndv. p. di, sed in alii Verba magis pressit, quam rem refellit. Sic Nieb. nunquam negaverat patricios quitesque ditissimos fuisse sed num lex certa de oriun censu exstitisset, suo jure puto, dubitaverat. Nam quum et equites et senatores primum a regibus, deinde a consulibu censoribusque crearentur sortunarum cujusque ratio fieri potuit, etiamsi lege de certo quodam eum auium non erat. Cenfius autem equestris prima mentio est apud Livium 5 T. ad a. U. C. 366, in qua re quominus Lirium, ut fit, sui temporis rationem ad illa tempora transtulisse erodamus, )' impedit, quod militare Qx censu tum temporis equites coeperunt, cujus rei tostimonia exstant plurima Senatorum census primo n. 348. Omm-οmi , quo anno tributum tu militar silpendium ex censu contulisse traduntur. ' Cujus ad summam quod attinet, non cogitandum est de quadringentis, qui extremis reipublicae temporibus equitum census suit ea enim aetate censu Senatorius sui octingentorum, prima autem classis census HS CCCI333. Sed intra a. U. C. 40 - 600 consus primae Iussis nondum superavit centum millia assium, iis quadraginta millia HS. v. Botali l. l. p. 432 sq. Fortasse tum census equester non major sui quadringentis

millibus assium t e. HS centum se ginta millibus. Atque quanquam hic census est, quem, par o numerorum discrimine ad Servianas classes et Cicero et Livius et Dio

nysium reserunt. tamen nuper egregie Bockhius Ostendit V. G. inyr. p. 442 hos

probari, tamen e verbo duodeviginti de eqistum eentvrsis, non exceptis V . sumngiis, fiermonem esse,