Historiae equitum Romanorum libri IV [microform]

51쪽

tractis, perferri posse putarent, antiquo illo dividendi atque ita imperandi artiseio

usi duo capita eius legis laeerant, alterum, ut ad trecenis senasores ad quem numerum senatus civilibus discordiis redactus erat, trecenti ex equitibus deuΛινδρο adde rentur, ' quo sperabant ore, ut potentissimos equitum ab ordine equestri abalienarent, iudicia autem essent pensa senatum ulterum, ut, si quis ob rem iudicandam pia euniam cepisset, in eum quaestio 18 t. Quominus tamen haec rogatio perferretur, multae mussae obstabant. Sivo

enim estnάνδην illud, quo verbo Appianus utitur, de nobilibus intelligendum est, quos cum ordine senatorio coniuncto fuisse demonstravi, ' contra hos totus ordo equestor consurrexit sive ditissimi potentissimique publicanorum intelIiguntur, et difficilis ot invidiosa erat eorum lectio. '' Altero autem rapit apertum erat nihil alii d agor Drusum cum illa cuncta, quae tum erat, nobilitate, nisi uti, qui res iudicassent, huiusmodi quaestionibus in iudicium vocarentur. Videbant enim, senatores qui se vellent possct omnia, nequct praeterea quidquam esse ut in homine ullo, aut in ordino, hoe uno metu se putam Equites Romanos in potestatem redaeturos, si esset constitutum,

ut de iis, qui rem iudicassent, huiusmodi iudicia fieri possent' ' quam ob omomni vi restitorunt equites, ne illa Iege C. Graechi, ne qui iudici circumveniretur,

quae ad eos tantum, qui magistratu iungebantur, quiVe in senatu sententiam dicebant, pertinebat, '' et ipsi tenerentur, neve quae8tio, si quis ob rem iudicandam pecuniam cepisset, in se quoque institueretur. '' - Putabant enim, minus multos sibi aqueos legum et conditionum ac iudiciorum propositos esse oportere, qui in summum locum civitatis aut non potuerunt ascendere aut non petiverun ''Sed praeterquam quod equites egem Liviam oppugnabant, nobilitas ipsa dos dissentire coepit, Drususque in iis ipsis, quae pro senatu moliebatur, senatum habuit adversarium, non intelligentem, si qua de Iebi commodis ab eo agerentur, ea veluti inescandas illiciendaeque multitudinis caussa fieri, ut minoribus perceptis maiora permitteret. '' Adversariorum 1egis in senatu principes erant L. Marcius Philippus cs. Q. Ervilius Caepio Scauri accusator, denique Q. Varius, tr. l. quorum hi lippus eo progressus est vehementiae, ut in ipsa concione populi gravitor in senatum inveheretur. '' Cuius partes superiores evaserunti Lex Livia iudiciaria non por- lata ost, yyy et, suum ita fine contentionum omnium excidisset, Etiam alias leges,

ceronis relliano. s. Ahrena l. l. p. 88. 300 Aurel. Viet. 66: Idem Drusus L ex gratia nimia in invidiam veniti . Nam plebes acceptia .gria gaudebat, expulsi dolebant; equites in senatum lecti aetabantur, sed raeteriti querebantur senatu permimia iudiciis exsultabat sed societatem cum equitibus aegre ferebat '3 v. Ahrens l. l. p. m. 5.MM Verba sunt Ciceronis pro Clupnt. 5.5 353, 52. V ' Totum hunc locum explicat Cicero pro Cluenti 52 58 π impr. 55, 15 l. 'δ Cie pro Rabirio Posth. 7, 16.

52쪽

quarum ructus iam nullus erat, senatus antiqua ut obilitatis res ceciderat, senatus propugnator atque illi quidem temporibus paene patronus, ' ' M. Drusus, domi suas ab adversariis ' intersectus est, Crassum dolor profligati ab ipsoque consule deserti senatus consumpsit, Italia omnis civitatis spe concitata est. Iudicia equites retinuerunt, iique ita victoria usi sunt, ut tum maxime sollicitata largitionibus Italia reos principes civitatis sacerent, eiusque sceleris invidia nobiles omnes una CircumVenturos se sp rarent. ' is et suadentibus et legem gladiis adiuvantibus i ' Q. Varius tr. l. a. 91 tulit, ut quaereretur de iis, quorum ops consiliou socii contra populum Romanum arma sumpsissent. qua lege anno sequente damnati sunt L. Bestia, qui trib. 2 P. Popilium, ib. Gracchi adversarium, restituerat, dein codiruptus a Iugurtha damnatusque ego Mamilia erat, C. Auri Cotta P. Rutilii Ruset sororis filius Et in iudicio do repetundis defensor, ' Li a Drusi maxime amiliaris, in quo magnam spem optimates maiores natu dignitatis suae iam tum tribunatum enim a s petiit collocabant. Cum his M. Scaurus, custos ill reipublicae, anno aetatis LXXV Caepionis, veteris inimici impulsu a Quinto Vario adesso

apud se iussus est. Cuius, ut in prioribus periculis, Sic in extrema caussa versatile ingenium apparuit. Nam per viatorem CCerSitus, quum iam X morbo male solv

retur, dissuadentibus amicis, ne se in illa Valetudine et aetat invidiae populi obiiceret, innixus nobilissimis iuvenibus processit in forum, deinde accepto rospondendi loco dixit Q. Varius Hispanus M. Scaurum, principem Senatus, socios in arma ait convocasse M. Scaurus, princeps senatus, negat teStis nemo est utri vos, Quirites, eonvoni crodoro ' Sic Scaurus etiam hoc ultimum, in quod vocatus est, indicium effugit, iudiciis autem bellum sociale ei iliumque iam non discordiarum, sed bellorum turba finem imposuit i*

pro Cornelio fr. I, p. 40 r. Aron in Cornpl. p. 68 Νenec cons. admare. 6 Cornelia Livium Drusunt clarissiiniim ii venetu, illiiAtris ingenii, undentem Per Graeci una ventigia, imperfectis tot rogationibus intra penates interemtui suos aluiuerat, incerto aedis

rentiir, limsi id bellum illis auctoribiis confluiti exfiet crebrae lite desertion ratali omini imitarpnttir tun obtristitiae octagionem uenatiis dΘrrexit, ne id cla dumttin lilius italiciis esset, exercerentur. Ascon in Cornet

53쪽

Cn v. m. Bella civi Ita a SuIIa usque ad Augustum.

1. Duabus usquo ad hoc tempus contentionibus civilibus respublica Romana concussa fuerat, veter illa inter patricios et plebeios, Et recenti inter nobiles et populares. Quarum utraque ab altora plan diversa est. Nam illis temporibus ordinis contraordinem certamen uerat, neque singulorum, ut erant eius aetatis mores, sed cuncti ordinia commoda agebantur, eratque ordo uterque coniugii commerciique certo vinculos coniunctus interis et ab altero disiunctus Nobilitatem contrarana res perdiderunt, altera, quod sere ab eodem tempore, quo patriciorum iura legibus Liciniis antiquata Sunt, cum nobilitate exortus est tertius ordo, non honoribus quidem sed opibus Ualidus, per Gracchos autem contra optimates excitatus altera, quod quum in magistr tibus atquct honoribus, non in genere, nobilitas esset, in matu ipso non pauci exffiiterunt, qui nobilium caussam populari posthaberent. Cuius rei exemplum modo commemoratum est. Itaque, quum dissidio senatus ipsius facto, neque optimatium sententiae inter se congruerent, et tribuni iam diu desiissent populi commoda suae ipsorum Voluntati praeponero, ab ordinum contentionibus ad diversa hominum studia respublica pervenit et sortissimo cuique et audacissim paruit unanquam igitur otiam per bellorum civilium spatium discordia ordinum duravit, tamen harum eventus ab eorum, qui quoque tempore civitatis principes essent, et fortuna et consiliis pependerunt, lut dissicile sit equitum historiam ab universae huius aetatis historia separare. Itaque ad dium partium accesserunt et principum quorumque inimicitiae et urgentis belli necessitas et militum sup rbientium studia et ducum nexplebilis avarilia, nec in proscriptione Sullana, quos populi studium, quos divitiae perdiderint, iam accurate distingui potest. Nobis in hac non temporis sed equitum historia non de hominum, sed do ordinis fortuna, quam fieri potest, brevissime dicer in animo est.2. Mors Drusi iampridem tumescens bellum Italicum xcitavit, eoqu nova incromenta cepit caussa fiobilium. Marii gloria senescente, Sulla Iaudes creverunt. )Varius sua lego damnatus est ' Quae quum ita ossent, statim recuperandorum iudiciorum ab optimatibus periculum factum est, cuius rei duplicem rationem inire potuerunt, alteram, quam secuturus Drusus fuerat, ut suppleto ex equitibus senatu senatoribus solis iudicia traderentur, alteram, ne penes Solos cert equites potestas iudii Iaria esset; eiusdem parte quadam etiam reliqui ordines potirentur. E quibus ratio

nibus hanc iniit M. Plautius Silianus, lege data a M, ex qua tribus singulae ex suo

54쪽

numero quinos denos sus agi crearent, qui eo anno iudicarent , quo actum est, ut senatores quoque in eo numer essent, et quidam etiam ex ipsa plebe ' Quod illo minus ausus erat, ut senatui summam iudiciorum auctoritatem redderet, quam Drusi legibus sibi vindicar nobilitas frustra conata erat, poniquam bello civili optimates superiores Vaserunt a C. Sulla persci poterat L. C. Sulla senatum Ex quo-

stri ordine supplevit ' trecentis nobilibus equitibus additis, ' et iudicia senatoribus

Haec ultima erat victoria optimatium, eamque non partium Viribus reportav rant, sed eiusdem viri acceptam gratiae reserebant, penes quem tum, leges, iudicia, aerarium, Irovinciae, reges, denique necis civium Et vitae licentia erat. quam ob rem, quanquam iudicia senatores receperant, tamen idem etiamtum rerum status erat, quo olim ea miserant, eadem et tartagge maior avaritia optimatium, eaedem discordiae provinciales, eaedem iniuriae magistratuum, eaeque maiores, quo

diutius et post legem Corneliam de imperio vexare iis provincias licuit, ' quoquo minus sublata tribunorum plebis vi in his auxilii erat. Itaque idem et iam iniudicibus

suorum studium et odium adversariorum ita ut triennio post legem Corneliam t. . a. γδ. n. Dolabella e Macedonia reversus M. Caesare adolescctnt repetundarum accusatus, quam i multis conVictus argumentis, tamen a iudicibus absolutus sit. 'Inter ceteras caussa huius temporis memorabile est nomen Staieni, viri et exercit tissimi in iudiciis corrumpendis et tamen iudicis, cuius artificia in Cluontiana Cicero exponit. Qui, quum biennio ante aussam Cluentit, . . a. 76 caussam bonorum Safinii Atellae recepisset, sexcentis millibus nummum iudicium se corrupturum dixerat.

Quae accepta a pupillo, suppressit, nec Safinio nec bonorum emtoribus iudicio laeto reddidit Idem duobus annis post Oppianicum, duobus iugulatum praeiudiciis,

' te. r. C ,rnel. D. 2 p. 5 . Aseon ad h. l. 7 m. Non absilrde, ut iihi videtiir, et iiiii legis et . Plautiae de vi de qua P. Rchter. . Arch. d. Crimina r. Vol. 3. P. 8 sqq. ap. r. Vol. Vill, p. 233 maxilne Meneratorian iniuria et praetoris Agenionis neceni App. B. C. I, 54 oecasionen dedisse redit rei hemiua. iv. p. s. . App. B. C. I. 00. ἐκ των πίστεών Imriων. Utrtimque iactum est a. o decem annos ante legem Auresiam Pseud Ageon in ara divin. p. 99 Or. OαVerr l, 3, 37 et arat ad h. . s. Pseudo-Ageon ad h. l. p. 45me et Gir. De errore Appian I, 9, qui hae narrat ad a. 88 Drum 2, p. 82. n. 75. Repetit dein App. l. m. Quod dein dieit, trihus Elegendi in senatiam equitibus suffragia illisse, id haudacio an novus error Appiani sit, et vere pertineat ad legem Plautiam, ex qua iudieea tributim reabantur, de qii nihil Applanus Zachariae Suli 2 86 affirmat fitillam XV ill enturias ad Ut suffragiorum timerui redi xifixe, eaque post tribaim praerogativam tiffragia serre iussisse, titio haild seio, an emine probaturus sit.' Sall. r. hist. I. ae lege saetiim est, ut nemin ampliu prorogaretire

imperiunt, sed retineretur in Prorogatione, dum a natu fitie P gorem mitteret ita actum est, it L. Len

tillius eptem anno Ciliciam Asiamque administraret, P. Lentulua Ciliciam a tres, per idei temptra Appius Clalidius Niriliam Gahlntiis Ayriam Fonteiii Gallia in Verreamicitiai retineret. V. de hae lege egregiam e rati epist. l. II, , ita repetita est in Cicerone Gara. toniano Vol. IVP et Drum. 2. p. 491. ' Drtim 2, p. 56 sq. I, p. 34. 3 Cie. p. Cluent. 24, 66.

55쪽

promissis excitavit, iudiciumque se compturum possicitus Est. Acceptis autem HS sexcentis quadraginta millibus, quum intelligeret, illo absoluto, poetaniam illam aut iudicibus dispertiendam aut ipsi reddendam fore, damnato, repetiturum neminem, capit hoc consilium, ut pecuniam quibusdam iudicibus levissimis polliceatur, dein eam

postea supprimat, ut, quoniam graves homine sua sponte severe iudicaturos putabat, hos, qui Ieriores erant, destitutione iratos oppianico reddiset. Ita quum coIIdemnatus esset Oppianicus, ' statim L. Quintius, tr. 1. Vehementem concionem habuit Inulla ess iudicia, agi fortunas omnium clamitabat p. Cluent 28, 7 . e multae credo in eundem modum iudicatae his iudicibus caussae sunt, certe tanta fit en tortorum iudiciorum apud populum invidia orta, ut in tanta plerorumque iudicum eo ruptione, exatis pro unctis, sessis populi Romani sociis toto orbe terrarum, accuRa

toribus praevaricatione infamibus, indicia equestris ordinis flagitarentur. ' Itaque a. 70 in divinatione in Q. Caecilium Cicero q) Populus Romanus, inquit, tametsi

multis incommodis difficultatibusque assectus est, tamen nihil aeque in republica atque illam Veterem iudiciorum vim gravitatemque requirit Iudiciorum desiderio tribunicia potestas magitata est, iudiciorum levitate ordo quoque alius ad res iudicandas stulatur iudicum' eulpa atque dedecore etiam censorum nomen, quod RSperius fintea populo Videri solebat, id nunc poscitur, id iam populare atque plausibile actum est. AEt in actione ipsa, quae tribus mensibus post habita est Inveteravit iam, inquit, opinio emiciosa reipublicae nobisque periculosa, quae non modo Romae, sed et apud exteras nationes omnium sermone percrebuit, his iudiciis, quae nune sint, pecuniosum hominBm, quamVis sit nocens, neminem posse damnari hortaturque iudices, ut in ipso discrimin ordinis totius, damnato ore sedarent aliquando invidiam infamiamque

iudiciorum, eorumque amissam xistimationem Monciliarent. In eo enim Psfie, ut

post hane per aliquot iam annos conceptam huic ordini turpiditudinem ad alium o dinem iudicia transferenda videantur. Et alio Ioco ' Cognoscet, inquit, e me popuIus Romanus, quid sit quod iudiciis ad senatorum ordinem translatis, ubi laque populi Romani in unumquemque nostrum potestate, Q. Calidius damnatus dixerit, minoris II trietes praetorium hominem honeste non posse damnari: '' quid sit, quod P. Septimi senator damnato, Q. Hortensio praetore, de pecuniis repetundis, is aestimata sit eo nomine, quod ille ob rem iudicandam pecuniam accepisset quod in C. Herennio, quod in C. Popilio senatoribus, qui ambo peculatus dandiati sunt, quod in

' Praetor is verat a 79. emisanis a Lolli ex pr-tiira uispaniena atque damnatiis, quum aEnfiisfiet iudicibia pecuniam contra se datam, exesamavit Uri idonea n merredein pro meo rapite pacisci debillatia, Pseu- -Aucon. p. 45 Or Uere Act. 3, 25, M.

56쪽

M. Atillio, qui de maiestate damnatus est, o planum lactiam est, eos pecuniam obro iudicandam n episse quod inventi sunt senatores, qui C. Verre praetore urbano sortiente, exirent in eum reum, quem incognita caussa damnarent; quod inventus est sonator, qui, quum iudeX esset, in eodem iudicio et ab eo pecuniam acciperet, quam iudicibus divideret, et ab accusatore, ut reum damnaret. His atque huiusmodi plura, quae sunt apud Cieeronem, ' reputantibus dubium non erat rempublicam stare non

posse, nisi ad equestrem ordinem iudicia referrentur

Atque iam Sullania temporibus praevideri potuit, ordinem equestrem, quamvis amictum proscriptione, privatumque iis, quibus antea valuit, privilegiis, tamen brevi easdem Vires recuperaturum Si quidem ea quidem, quae generibus quibusdam certis eontinetur, nobilitas exstingui tempore potest, divitum autem cum ipsa civitato et numerus et potentia creScit. Quum enim statim post Sullae mortem pateret, osso otiamtum quasdam in ei itate partes equites, iique paucis annis Veterea vires recepissent dubitari non potuit a prudentibus, quin, nisi vetus dignitas equitibus restitu retur summum discrimen immineret ab iis adVersariis, quibus ne illi quidem, qui Graechanis temporibus erant optimates, resistere potuissentio igitur, qui, etsi Sullanam reipublicae constitutionem durare non posse intelligebant, tamen, quoquo modo seri potuit, penes optimates esse gubemacula reipublicae cupiebant, coniunctionem utriusque ordinis, si non illam, quae fuerat ante Gracchi tempora, at tamen aliquam restituendam esse sentiebant qui populi caussam contra optimates susceperant, ut, ut tum fieri coeptum est, Apecie popularitatis turbare rempublicam conflictantibusque partibus superiores evadere ipsi contenderunt, nihil antiquius habere debebant, quam, ut concordiam senatus equitumque dirimerent. Unus erat, qui utrosque coniunxit, bellorum civilium metus, quippe utrique pares divitiis, vastatis provinciis, incerto i iiii Italiae statu, parem ortunarum iacturam extimescebant: ' multa erant, quae supra explica i , quae utrosque disiunXerunt. Alterius partia principio dux et pro pug nator Pompeius, et postquam et hie senatum deseruit, Cicero, alterius Caesar erat. Quorum ut cuiusque aut ratio serebat aut valebat auctoritas, aut sedatae sunt aut in-eitata discordiae ordinis utriusque, dum utroque a Caesare subiecto et dignitate sua privato, certus et tranquillus utriusque status sub Augusto actus est. 3. Qua quum ita essent, duae deinceps ad populum rogatione perlatae Aunt,

aliora Cn. Pompeii de restituenda tribunicia potestate, altera L. Aur. Cottae, praetoris a. 70, de mutandis iudiciis quarum in priore perserenda quum neque Q. Catulus, propugnator ille optimatium ' princepsque Sullanae actionis, negaret in senatu,

57쪽

patres conscriptos iudicia male et sagitiose tuori, nequo enim si in rebus iudi

eandis populi Romani existimationi satisfacere voluissent, clario opere homines suisse tribuniciam potestatem desideraturos neque ipse Pompeius dissimularet populata 3 vexatasque esse provincias, iudicia autem turpia et flagitiosa fieri ei rei se providore et consulere Velle maxima pars optimatium, quamvis Sullam Vehementer probantes, q)tamen Pompeium non ausi erant reprehendere. Praevidebant enim vim multitudinis

multo etiam tribunis vehementiorem saevioremque esSe, eamque, ducem quod haberet,

interdum leniorem esse, suam si nullum haberet Tribunos non incitando solum

sed etiam sedando populo esse, ortoque tumultu vito magis quam plebem timendam esse saevitiam terroremquo militarem Pompeio igitur non solum, quid optimum, videndum fuisse, sed etiam quid necessarium; qui quum sensisset, deberi non posse ci

vitati illam potestatem, sapientis civis suisse, caussam nec perniciosam et ita popularem, ut non posset obsisti, perniciose populari civi non relinquere Eadem soroin iudiciaria lege argumenta secutus est L. Aur. Cotta, et ipse homo nobilissimus et postea princeps senatus,' qui quum prudentius iudicaret aliqua ex parte equitibus cedere, quam, quod bis acciderat, iudiciis exturbari, id iudicialium contentionum tom peramentum invenissct sibi visus est, ut selecti e tribus ordinibus iudices caussas aequa ex parte iudicarent. res enim in eius lege ' constitutae sunt decuria iudicum selectorum, ' prima senatoria, altera equestris, tertia tribunorum aerariorum, δ)a. Cicero in Verr. I, 15 44. ' smido, Ascon p. 4 Or. In invidia tunc Pompeius svit, quod consul redderet populo tribuniciam potestatem.

demnatum nempe Borum, quos ii, qui severiora ivdicia desiderant, arbitrantur res iudicare oportere, publicanorum iudicio quos videlicet nunc populus iudices poscit, de quibus, ut eos iudices habeamus, legem ab nomine non nostri generis, non ex equestri loco profecto, sed nobilissimo promulgatam videmus. Decumani, hoc est principes et illas senatore publicanorum removendas de medio literas ensnemini. Habeo ex iis qui adsueriant, quo produCam, quibus hoe Committam, homines honestissimos et locupletissimos sto ipsos principes equestris ordinis, quorum splendore vel maxime istiiri, qui legem promulgavit, oratio et caussa nititur '.

3 Cic. r. Ses 34, 3. Is quantopere Ciceroni laverit, testatur Cicero ipse ad Att. 2, 21 I. Phil. 2 6, 13. de legg. 3 I9 45. pr domo 26 68 32 84. 20 seon in Pison. p. I6. Is r. in Comel. p. 6 Or. p. 78 Schol. Bob. p. 220, 7. p. 235, 3. p. 339. Pseudo- con in div. p. 103. Observatum tamen esse

videtur, ut numeri singulori m ordinum uno duobusve differrent. In Miloniana caussa tententiam tuleri ni enatore I S, equites 7, tribuni 16. . Aseon. p. cor. idem numeri in caussa M. Sauffeti. . Ancon. l. l. Inm. Scauri ratissa, ut Asconiux . Mir tradit, nenatore 22, equites 23, tribuni 25, in quo numero tran- qtiainmadv. de tribb. aer P. I non dubitat, i in error sit, lamen, quo minus et Recedam, impedit numerus iudicum 5 in Clodii avssa Cie ad Att. I, 6 qii dissolui esset idontii II, 8, 2I. In caussa Procilii acta a. 4 erant i iudices tae ad Att. 4, 15 4 4. e. 15 - - I9. Denique de Gabinio a. 54 sententias tuleriinis itidirps l. e. ut in caunsa Mauri 22 9 23-9 25. Cic. ad Q. fratr. 3, 4 init. 33 Data est lex sub finem a. 70, ita ut ab initio demum

a. 69 valiterit. v. arat in Verri I, 3. s. Uerr. 2, II.

3 Iam lege Comelia qui indicabant senatores in ditas decurias descripti fuerunt. v. Cici Verri 2 32, 79 Auic

alteram decuriam senatoriam lude obtinebit ib. I extri, et hac decuria vestra is Cluent. 37, 103. Uno iudicio multa sunt ab eo petita, sicut ab Iunio, quod non suae decuriae numero, neque ex lege edifixet' . . n. 37 δ Summam, ita hii usque erat de hor Pnere hominiIm dubitationem primus sustulit a. tra excellit ingenii tol-

58쪽

qui iudices quum initi omnes abollas in unam cistam coniecissent, postea id a solege Fufia ' mutatum est, ex qua singulis singuli ordines istis sententias fereban Non minus hos iudices quam Sullanos venales fuisse, ne multa asseram, et Catilinae et quattuor annos post Clodii caussa docuit, quorum ille quum a s a P. Clodio repetundarum X Africa accusatus esset, corruptis a Lentulo Sura iudicibus ' absolutus

ostr ' in huius caussa consessus est, ut Cicero dicit, maculosorum senatorum, dorum equitum, tribunorum, non tam aeratorum, quam, ut appellantur, nerariorum. '

erum essecta hac lego duorum in reipublica potentissimorum ordinum erat coniunctio, in eaque summum huius legis momentum esse iis scriptoribus recte visum est, qui Omissa tribunorum montione eum equitibus hac lege denuo communicata esse iudicia

aerarii. denique gelido- Ascon ad Uerr. I, 13, 34 scribunt, homines quosdam hos fuisse, ii stipendiiunmiliti dissolverent, et erui in in publici I utiqua ex arte tractarent. Id ad hos, quibus Cotta iudiciorvin partem tradidit, ertinere non posse, ain antemni vigili ni . accurate detiionAtra Nerat, quem ille neglexit, erratius ad Verr. I. I, 13. Nam et aerarium ad initaestorsta Pertinebat, meque triti linoruim linqua in haec dividendae

dicandi vacatione in habet ut it Iasenique ex lege Potn-peia, de iii insen dica in tribtini nerarii, iit inite iti- direx, inplifixiv o ex censu ex rΘnturiis legebantur. Et certum ordinein Pnquis, reliqui Aeparatiim fuisse tribunos aerarios tribus locis docet Cicero, ut T 15. ubi in enumeratione ordiniani e iiiiii hias Romani proximeni ibiicit tribunis uprari se ris liniuir. 9, 27, tibi , Qui ira

lla liberatus est, ut eum se Iutorum ma damnaret, equitum et tribunorum absolveret .

Ascon. i. I Or Sententiam tulerunt senatores duo Et XX, equites tres et XX. tribuni

aerarii XXV, ex diuibus damnaverunt aena.

tores V, equites It tribunt II. Cie ad Q. r. 2,

16, 3 ex anno 14 Quo die haec scripsi, Drusu erat de rue Vari ratione n tribunis aerariis absolutus, In sumin quattuor fient Entiis, quum senatores et equites damnassen , de nurRAnmilonis, a. 52 arta, scon. p. 53 Or Peractu utrinque causan inguli in ut nos i cru-xnt et reii senatores, totidem equites et trili lino ne rario reiecerunt, ita ut unu ist sententias et ille rint eliatore Condem.

nuverunt ii, ii solverunt VI. Eouit a eo nisdemnaveritia alli, rub solverunt L Tribuni ne ruri condemnaverunt XIlI, absolverunt ili cs e indem de ratissa M. Saufei p. 5 Or Coe iis epp. ad niti. 8, 2 init. Erte inquam, abso litus Mnt; Ac Valeriit Messala, de inbitu religatus a. 51 me in

re rite se uti pronunt intum est et quid ei ou

nibus ordinibit et singulis unoquoque Histi me s ea Lema Li s udiriuin lainen fiebat Aecundum Iuniorem Pariem universorum de caussa M. Servilii,

n. 5 ueta. Coeli lim in epi'. ad lam S. 8, 3. mittit in consili tim eos dein illos, qui lites aestimarim t. I ii da ste sc Laterensis praetor inu mae quo u Inero sententiae fuissent, Lateren-Ain ictge ignorana, pronuntiavit, ut talent,

NON RED lGAM. Postquam lacessit et pro

abso into Servilius haberi coeptus est, legisque unum et tentes inium caput legit, In quo lis erat uii Od eoruni ludicii in maior ara iudi- rarit, id ius ratu in sile esto in tabulas abη lutum non retullt ordinu ui lud tria era Erly fiit. . Plui. v. Cic. 17. v v. Ascon ad or in log candid. p. 85. r. 86 87 sqq.

0 Cic. ad Att. I, 16.

59쪽

narraverunt. 3 Ac postquam ei libidini legendorum per praetorem iudicum, de qua

in caussa Clodii iis verbis, quae modo attuli, Cicero questus est, ' ' per legem ompeiani a 55 ita obviam itum est, ut amplissimo ex censu ex centuriis aliter atqueant lecti iudices, aeque tamen ex illis tribus ordinibus, res iudicarent, ' actum est, ut iudicos, qui cuncti summum in suis ordinibus censum haberent, obliti veterum dis

cordiarum, nobilitati iam non mcortat. Indo est, quod Sallustius . . a dieiti Postquam Cn. Pompeius ad bellum maritimum atque Mithridaticum missus ost a. si ),

plebis opes imminutae, paucorum potentia creVit. Hi magistratus, provincias Itaque omnia tenere, ipsi innoxii, florentes, sine metu aetatem agere, ceteros iudiciis terrere, quo plebem in magistratu placidius tractarent .' ' Accesserunt duae res, quae equites Romanos arctius cum senatu coniungerent, ex Roscia et Catilinaria coniuratio Cic. in or Corn. p. ra Or ad nobiles Quamdiu quidem, inquit, hoc animo erga vos illa plebs erit, quo se ostendit esse, quum legem Aureliam, quum Rosciam non modo accepit, sed otiam magitavit L Quod de Aurelia fortasse concedendum est, de Roscia non itom. Roscius nim Otho, ' Vir optimatibus deditus, in tribunatu suo a. 7,

quum iam Pompeio dissiderent optimatos, et legi Gabinia cum illis tam audacter restitit, ut haec impetu tantum plebis perserri posset, et lege theatrali equites optimatibus conciliavit, qua confirmaVit, in theatro ut equitibus Romanis quattuord imordines spectandi gratia darentur . ' Coniicitur quidem his Verbis, quae sunt Asconii, et ex ceteris Veterum testimoniis, qui omnes restituisse id ius ordini equestri Othonem

63 Cie. r. Cluent 47, 130. III Ipso tempore, erant in ilicia cum equestri ordine Communi Eata Liv. p. 7. Iudi ei quoque per L. Aurelium Cot tam P raetorem n E qt ites tian in m a s aena Plut Pomp. 22. - λχας πιρμῖδεν αμις εἰς τοδ ιππια νομω μεμνερομενας. Vellei. 2, 32. Cotta ludi eandi munus nequaliter inter utrumque ordinem, senatum et equites partitus est.

Pseudo- Aaron. p. I27 r. Cotta legem promul arat de restituendis iudieiis questri ordini. ne Ann. II, 22. t Cicero in Verrinia saepe. s. Div. 3. 8. Act. I, 16, 49 2, 1, 74. 5, 69, 177.

3, 6, 223. Cotta rempti blicam alfitere negat posfie, nisi ad equestre in ordinem iudiei a

referuntur.

ad a, at ora pia ch, c Dii si e ea dis ii s i a Ni tui si 'Neque legetur, quisquis voluerit, nec quis- qilla noli erit, non legetur. Nulli coniiciantur in illum ordine in nulli eximentur; nonam hillo ad gratiam, non iniquitas ad simulatione in ' coniicietur. Iudices iudicabunt ii, quos lex ipsa, non quos hominum libido delegerit. a Ascon ad h. l. p. 16 r. umero iudicPs erant 360. Voltei. 2 76. Pliit. Pomp. 55. l. reli ad py ad Att. 8, 6, 2. recenton habet Coelius ad iam 8 8.es Cie Phil. I S. Sali epigi 2 ad Caes. de rep. d. p. 270 274. Ger Drum 4 5 I9. De lege Pompeia de vi t ambitu, ira milita in iudiciis novata sulit, nihil tamen in iudicum lectione, .

' es. Sali de rep. M. 2, 3. Summam otestatem moderandi de vectigalibua, num 'tibi a iudiciis senatoribus paucis tradidit. udietata in etsi antea tribus ordinibus tradita sunt; n in em iri di m ill eri Lo clis pirum t d am t. ad i

niunt, quae libent, innocente Circum v Pniunt, suo a d honore extollunt. s. Seon in Corn. P. 58 r. ' Non satis acriirate Plutarchus v. Cie. 3. Inretim ei in audivisse, fuisxe autem Praetorem σῬαrηγονι- dicit. Idein Ciceronis pro Roscio orationem, a. si habitam, statim a. 7 hauitam fige narrat.

v. Drum 4 405 sq. ' sc in Cornes. p. 78 Or. Liv. p. 99: L. Roscin , trib. I leb. . legein idit, it e silitibus Romani in lieatro quattuordecim gradus proximi assignarentur

60쪽

consentiunt, aut ante Sullam, quod equidem existimaVerim, aut priore tempor iam in XIV ordinibus equites sedisse, ' sed tamen ea res incredibile est quantum plebis

odium excitaverit. ' Nam primum, sicuti . Africano summae invidiae suit, quod,

quum consul esset eum T. Longo a. 194 a Chr. n. , passus est tum primum a populari consessu senatoria subsellia separari, sic idem in equitibus tum plebs aegre serebat neque unquam hic mos usque ad imperatorum tempora a theatro ad Iudosii conses perlatus est; deinde autem, idque maximi momenti erat, non deerant, quos non sugeret, quid assequi hac atquo huiusmodi legibus nobilitas studeret. Tamen is eius rei eventus fuit, ut ei viro, qui et auctor horum consiliorum senatui, et Roscii ob hanc legem amicus et lautor esset, si ' eam ordinum concordiam, qua sola durare posso nobilitatis principatus Videretur, si non, quod Voluit, in omne ne um, attamen, id quod solum tum sieri potuit, ad breve tempus denuo conciliare contingeret. Cicero

enim o tumultum plebis Ob Roscium legem ortam in consulatu suo sedavit, ' et utrumquo ordinem ita contra Catilina coniuratos coniunxit, ut non urbem ab incondio

perditorum hominum liberatam maiori sibi laudi duxerit, quam ordinis utriusque per

se essectam coniunctionem, A postea autem et publicae et suae calamitatis non -

- Ad anti ivissiina regum tempora Ilo ius refert IIvscIi-kius de Serv. Tull. p. 36 sq. Idem dicit Datres

Stochmannos in disspri de legibus Rom. lieatral. e. 2, p. 27 demo intrare studere, non restitutum esse hocius, sed tuni primum institutum. Ego, quanquam neque hanc dissertationem vidi, neque iis assentior, qui re fit i- tuere explic in praestare, ut est in legibus, tumen his locis non nihili lini tribuo. Quum enim 'icero pro

Iurena I9 40 dicit: L. Otho equestri ordinir stituit non soluti dignitatem, sed etiam voluptatem itaque lex haec, quae ad ludos pertinet, est innium grati Axinia, ii Od Onestis sin o ordit i cuti splendore fructiis quoque iucunditatis est re Atitutus , non iis ii Rum sed ii ire OV antiquam dignitatem et splendor in restitiituni esse dicit, quibus addit fructum iucunditatis, qui dici non item Ottii restitutus esse. Taiuen hii IClocuti et Vellei iis respicere videtur 2 32, 3. Otho Rofi Cilis lege Aua ii uitibus i theatro ocurestituit , et Dio 36, 25, qui, ito de gratia legis

de Dionis Cassii fontibus et auctoritate. Berolini I836 p. 32 sqq.O' Plut Cic. 3. hi Tae. Ann. II, 32: Equitum Rotnanoruin locor sedi Iibus plebis antepoquit apud Circi im se Nero . amque adeant diem indigereti inibant, quia lex Rosela nihil nisid quattuordecilii ordinibus sanxit . De reliquis legibus theatrovidendus est ad h. l. ipsius. ' Cic. r. Mur. l. l. Roscius, vir sortis, meus

M Plin. II. N. 7, 30. Te dicente egeni agrariam, hoc est, ali inerata sua abdicaverunt tribu , te suadente Roscio theatralia auctori legis igno Ferunt notatasque .se discrimine sedis aequo anilii tulerunt. Explicatius Plutarehus l. l. ortitioni Cicer. r. Roscio cs. p. ad it 2, I fragmentum . P. Oreli. Vol is, 2, p. 455. Cic. ut 4, 7, 5. Quid ego te equites Ro-

tor tim annorum dis Exialon ud stilus ordinis sucietatem concordiamque revocatos, hodiernus dies 9bis Quin atque Iane enua suconiungit quani coniunctionem, si in constilatii colis irnia tam meo ery tuaru in re Publica aenueriinus, confirmo vobis, nullum sosthac inultim civile ac domesticu in ad ul-n rei publicae Parten es a venturum in Pison. 3 7. A que ita est a ne consulatu PDractus, ut nihil sine consi Iio senatus, nihil non pyrobante populo Romano egeritia, ut in per in rostris curiam, in senatu popuIum defenderim, ut multitudinem eum principi

bus, queli ire in Drdine n cum senatu Oniunx prini Pliit 2, 7, 9. . erilsa senatu In RCCus ne sit e Strem ordinem, qui tum cum enatu Co

pulatus suit ud Att. I, 44, Etenim haec