Theses ex universa theologia quae propugnabuntur penes collegium Romanum s. i. 8. idus Iul. 1867

1쪽

THESES

QUAE

2쪽

HAONIS . PRINCIPIBUS PETRO PAVLLO . APOSTOLIS QVORV . MAGISTERIO CAELESTIS . ARCAN . SAPIENTIAE HUMANIS . UENTIBUS . PATUERUNT DISPUTATIONEM DE . THEOLOGIA . VNIVERSA SODALES . COLLEGI . ROMANI . DEDICANT SEQUE . ET . SUA . STUDIA . OMNIA ADDICUNT . DEVOVENT APOSTOLICAE . SEDIS . DOCTRINAE PRO . VIRIBUS . ADSERENDAE IVRIBVM VINDICANDIS

3쪽

Christus Eeelesiam instituit supernaturalem scilicet

floci et stiem, unam, visibilem ac perpetuam, ut in ea et per eam fideles veram christi religionem profiterentur aeternamque salutem sibi compararent.

Certae adsunt visibiles Ecclesiae proprietates ac notae per quas quaestio dirimitur quae sit inter christianas communiones vera Christi Ecclesia.

Praedicatio verae doctrinae et Iegitima Sacramentorum administratio, certe habetur in vera Ecclesia at errant protestantes dum eam proponunt ut notam eamque Prae eipuam qua vera Ecclesia a sectis distinguatur.

IVUnitas sanctitas eatholicitas et apostolicitas ut notae

4쪽

Hisee notis adaequat speetatis insignis est Romana

communio iisdemque carent communiones omnes a B mana seiunctae.

Vera itaque Christi Ecclesia una Romana communione continetur quae in concreto idem retine catholiea Eeclesia aliae autem communiones omnes a singulae nec sunt vera celes in nec verae Ecclesiae Partes sed metae sunt schismaticae aut haereticae.

Inventa unica vera Ecclesia eo ipso inventa est vivens auctoritas ex qua absoluta et certa Religionis Christianae cognitio haberi debet adeoque inter Ecclesiae dotes haec maxime eminet quod ea ex Christi institutione authentice docens in iis omnibus quae ad sidem et mores pertiis nent, si tufallibilis.

Eeelesiae insallibilitas fundamentalis est dei atholicae articulus qui ab ipsa Ecclesia non tam direeta et explicita definitione quam universa docendi agendique ratione ut divinitus revelatus credendus proponitur sine ulla vero petitione principii Ecclesia, quae motivis credibilitatis suam missionem ostendit, credendam proponit suam ipsam infallibilitatem, non secus a ceteras Propri tates et dotes.

5쪽

Eeelesiae infallibilitas ad iudiei de saetis dogmaticis protenditur ae nominatim infallibilis est Ecclesia dumis thodoxiam vel heterodoxiam desinit propositionum in sensu alicuius libri, quod perperam a langenianis negatur.

Iasallibilitas Eeelesiae extenditur ad propositiones notandas variis censuris etiam haeresi inferioribus quum vero propositiones plures pluribus censuris in ριobo, ut ajunt, damauntur, nulla est propositio quae saltem uuam aliquam ex us censuris non mereatur et nulla est censura quas saltem uni alicui ex damnatis propositionibus non conveniat.

DE ROMANO PONTIFICE

christum contulisse Petro primatum supremae auet ritatis et iurisdictionis in universa Ecclesiam demonstra. tur ex verbis Christi Matth. XV quibus primatus promittitur et ex verbis christi Io XXI quibus primatus ipso

eonfertur.

XII Petri primatus confirmatur Christi verbis Lum XXII aliisque pluribus biblicis testimoniis, quibus vel ipse primatus vel certa quaedam eius munia et actus multiplieiter significantur. Disilire by Orale

6쪽

i isdem testimoniis , quibus ostenditur institutio prumatus simul etiam ostenditur primatum hunc immediate ac proprie esse Petri scilicet Christum supremam clavium potestatem Petro dedisse non autem immediate et prineipaliua Ecclesiae nec quidquam obest quod Petrus quandoque dicatur Ecclesiam repraesens re, eiusque peroonam geMisse.

Iisdem pariter testimoniis ostenditur primatum ita personaliter esse Petri et non Ecclesiae, ut simul in Petri persona desinere non debuerit; sed immediate et proprie non tu Ecclesia, ast moraliter in Petro seu in Petri successoribus perseveret adeoque non modo primatus, sed primatus μιri est ex institutione Christi perpetuus , ita ut non modo aliquis semper in Ecclesia Primas fututus sit, sed is alius esse nequeat quam Petri lueera/or, non solum ordine temporis alius atque alius pos Petrum, sed ipso iure successionis eae Petro quod quidem illustralarPP. phraseologia de cathedra Petri, de Petri haeredibus deque Petro iugiter vivente ac docente et regente uni e

Hine simul ac Romani Ponti si est in Romano pigeo patu succedunt eιro, eidem etiam divino iure in primatu succedunt licet daremus quod tamen non damus electi nem Romae in Petri sedem factum fuisse mera humanum et licet sactum sit humanum ac iuris Ecclesiastici uni u euiusque Romani Pontificis canonica electio.

7쪽

Primatus itaque Romanorum Pontificum ipse est μιri prima lua et idcirco quaecumque Petro csngruunt testimonia, unde primatus eius ratio et vis statuitur et exinplicatur, eadem plane sententia de Bomanis Pontiscibus eorumque primatu accipienda sunt hinc etiam promiscue de Petri deque Romanae sedis Romanorumque Pontificum primatu Patres loquuntur.

XVII

Finalia caussa instituti in Petro et Petri suecessoribus primatus est praesertim eclesiae unitas tum dei tum communionis, non modo repraesentanda sed per insitam auctoritatem in qua formaliter primatus consistit visibilister efficienda et conservanda, iuxta vulgatum illud Cypriani effatum: Primatus Petro daιur ut una Λristi Gisiaeιωι4edra una monaιretur. Dein Eccles.

XVIII

Auetoritas primatus plenitudo est episcopalis auctoritatis, adeoque suprema est docendi regendique auctoriritas, quae tum immediate omnes et singulos complectitur Christi fideles, tum etiam epigcoposci ordinaria vero a propria Episcoporum auctoritas, non secus ac extrao dinaria auctoritas Apostolorum, cum primatu optime componitur.

8쪽

Quod ad nnetoritatem attinet Oemdi Romani Pont, scis ex cathedra desiuientis in rebus fidei et morum insultibilitatem adstruimus .eorumque sententiam reiicimus qui docuerunt in fidei quaestionibus praecipuas quidem Summi Pontifici esse partes eiusque decreta ad omnes ut singulas Ecclesias Pertinere nec tamen irreso abiis egisse iudicium nisi Oelesia consensus αμ1eriι.

Biblicis testimoniis de primatu penitius inspecti et ex Ecclesiae sensu et praxi illustratis simul consistituri primatum Petri Romanorumque Pontificum primatum esse auctoritatis etiam in Episeopos, non modo distributiis, sed Etiam ollective sumptos atque in oecumente Concilio con

gregulos.

Dum Romana sedes iuxta theses positas tantopera extollitur, nullo modo sive singulorum piscoporum sive conciliorum et eclesiae dignitas deprimitur: imo vero dum primatus defenditur Romanae sedis, et Episcopali dignitati et totius Ecclesiae bono maxime consulitur quum ex Christi institutioue a Petri sed Ecclesia universa suas omnes proprietates ac dotes derivet, adeo ut sine Petri sede cclesia nec b/ne sit neque omnino sit et quo etiam Sen. su valet illud bbi μιrua, ibi e lesia.

9쪽

DE DIVINA TRADITIONIS NOTIONE ET ORGANO Patrici PE

XXII

Nomen Traditionis signiscationem praeseserre potest vel aesisam vel obieetivum vel ex utraque eomphaeam.

XXIII

Traditionis christianae sensu obieetivo aeeeptae partitio imprimis necessaria est ea, quae petitur ex diversa eius origine est enim alia divina alia simpliciter postolieu aliaece Iesia ιι ita Traditio quarum cuique sua dispar tamen est auctoritas et firmitas neque desunt certi canones, quibus Traditionem divinam ab alia inferioris ordinis discernamus.

XXIV

Licet Traditio aliquando latiori sensu dicatur a Patribus compreheudendo etiam S. Scripturam; siguiue alioue tamen strictiori et specifica nomine Traditionis adsigniscatur modus transmissionis et conservationis diversus a Scriptura Sacra quae significatio nominis ita communisecti, ut semper praesumatur nisi altera latior in singularibus tontextibus demonstretur.

Ubi de divina raditione in se speetata eiusque aue toritate agitur, quaesti non solum nec potissimum est de veritatibus traditis sed multo etiam magis de traditionis modo ac organo huic enim alteri prior subordi natur, et hac soluta etiam illa soluta censeri debet.

10쪽

XXVI

Dum de organo et modo propagationis ac conservationis doctrinae et disciplinae christianae quaeritur, imprimis ex ipsa oeconomia institutionis et primae promulgationis etiam sola per se spectata colligitur, organo conservationis esse authenticum magisterium cui Scripturae sint instrumentum doctrinae, non autem Scripturas esse medium unicum conservatiouis doctrinae, et multo minus esse fontem religionis christianae ita, ut eam tu tegram singuli independenter ab authentico visibili magisterio ex eis sibi hauriant.

XXVII

Verbis disertis iisdem, quibus Christus Apostolos designavit authenticos suos legatos supernaturali veritatis charismate instructos ad doctrinam a se vel a Spiritu S. acceptam Ecclesiis tradendam, simul etiam instituit ut pe Petua esset successio legatorum et in his charisma verit iis ad doctrinam ab Apostolis acceptam integre custodiendam et in posteros propagandam.

XXVIII

Ministerium authenticum divinitus institutum ad eustodiam et propagationem doctrinae ex Apostolorum praedicatione acceptae neque sua in unctione mutatum eisque auctoritate minutum est, ex quo N. T. libri conscripti sunt et Ecclesiis traditi, quod quidem tum ex praecedentibus consequitur, tum etiam speciatim ex ipsa s. librorum origine historica et intrinseca dispositione demon

stratur. Diqitia i Cooste