장음표시 사용
71쪽
Claritati verborum Christi semper et ubique inde ab apostolicis temporibus sides respondit in veram ne realem Praesentiam corporis et sanguinis Domini. Cuius quidem universalis fidei demonstratio omnino luculenta est in mo numentis christianae antiquitatis aetate loco indole di. versis Professione conspirantibus in quibus Ecclesiarum Doctores et Ecclesiae integrae sidem confirmant dum a af irmando realem praesentiam describunt; dum b nefando excludunt quae dei realis praesentiae ossicere possent dum e eomparando visibile cum invisibili in Sacramen lomodum ipsum, quo corpus Christi sit praesens credendum proponunt.
Ipse universalis consensus et publica quotidiana fidelium professio mysterii nullo adhuc instante adversario una cum arcani disciplina oram non initiatis diligenter custodita effecit, ut Patres non raro citra periculum erroris pro sidelibns fundamentali dogmate supposito ad alia doctrinae capita cum illo connexa se convertere, hisque, O, dum loquendi de Eueharistia ad temperare potuerint. Huiusmodi ergo Patrum locutiones non velut dogmatis ne .gationes sed velut deductiones ex dogmate supposito intelligi debent.
Ad conceptum conversionis generatim requiri videtur et sussidere, ut a duplex sit terminus unus a quo alter atι oum, ille desinens hie suee edens seeundum aliquam ratio-
72쪽
nem entis pro diversitate eonversionis diversam, ut bt inter desitionem unius et successionem alterius mutuus sit nexus et ordo, quo successio exigat prioris desitionem et
desitio ordinetur ad successionem alterius, e praeterea cou- Versio, transsubstantiatione quoque non excepta, saltem magis proprie dicetur si in utroque termino perseveret realon liquod tertium eommune, quod eum termino formali constituat terminum inalem, inde enim sit ut vere dici possint ea quae sunt in id mutari quod non erant. Ambros. myst. c. 9j tandem, licet simplicito productio terminisormalis ad quem non aeque postuletur sicut desitio te
minia auo videtur tamet ad conversionem marinis proprium, ruspectu etiam habito ad conversionem eucharisti- eam secundum Patrum explicationem postulari ut Positi termini ad tum productioni magis quam adductioni sit analoga, atque adeo productioni aequipollens actio quam replicationem dicere possumus Lessius de diu persect xl l
Praemissa eonversionis notione, quam saltem in confugo omnes concipiunt, affirmandum est in divina revel tione eontineri modum ipsum quo in Eucharistia praesens sit orpus et sanguis Domini per conversionem totius su stantiae panis et vini in pretiosum corpus et sanguinem; tum enim ex universitate consensus quando primum orta est innovatio, tum ex antiquitate consensus eiusdem tu Patrum scriptis et in liturgiis omnium Ecclesiarum manifesti nominatim adversus recentem doctorem Anglicanum demonstratur hoc dogma una cum altero realis praesentia ab Apostolis traditum esse.
73쪽
Non desunt rationes, ob quas Patres vetusti adversus Gnosticos disputantes Irenaeus Origenes Tertullianus Patres deinde aliqui Africani post Augustinum Manichaeorum debellatorem, et potissimum ii qui ex γ sterio Eucharistiae communi conspnsione admisso Monophysitas im- Pugnabant Theodorotus Ephrem Antiochenus melasius auctor epistolae ad Caesarium distinctionem inter id quod est visibile et quod est invisibile in Sacramento expres-Sius urgerent. Eos autem non de substantia panis et vini Sed de sola permanente realitate specierum intelligi oportere, quando partem visibilem Sacramenti rem terrenam, a teriale quid naturam panis et vini haud desinentem essentiam 3 ensibilem rem aensibilem appellant, ex auctorum scopo ex contextibus et ex nominum significatione non usque adeo insolenti manifesto demonStratur. .
Ipsis verbis institutionis non solum realis praesentiae sed etiam transsubstantiationis dogma contineri assirmaudum est ita enim persuasum semper in Ecclesia Dei fuisse Eeclesia ipsa non docet Trid seM. 45. . . . Unde Ecclesiastica praedicatio et traditio ire hoe doctrinae eaput prae verbis institutionis, ni in Seripturis consignata Ieguntur, authentici commentarii instar haberi debet.
Plenitudo meriti et satissaetionis consummata in Ba-erisei crucis nullatenus excludit sacrisicium perenne, quo
74쪽
meriti eiusdem et satisfactionis ad singulos fiat applieatio immo si quod huiusmodi institutum est, sacrificii eru- eis quo semel oblato Christus a consummavit in sempiternum sanctificatos irtus inexhausta semper nova in effectu semper antiqua in causa eo illustrius demonstratur.
Consensio totius nominis eliristiani theoretice et prae . tie inde ab aevo apostolico sese manifestans, ex liturgiis orientalibus et oecidentalibus Patrumque seriptis comprobata, certos nos reddit, instituisse Salvatorem qui ad merendam redemptionem sacrificio cruento semel est oblatus, ut ipse idem saerificio ineruento vero tamen et proprio ad applicandum redemptionis meritum perpetuo offerretur in Eucharistiae celebratione.
Christum sacerdotem secundum ordinem Melchisedech in ultima coena corpus et sanguinem suum sub speciebus panis et vini vere et proprie obtulisse in sacrifieium et in eclesia perpetuo offerendum instituisse demonstratur ipsius Salx atoris verbis, ex quibus eoi lato textu graeco cum latino vulgato Le. XXII. 20; t. XXVI. 28: r. XIV. 24; tum c. XXll. 19. l. Cor. XI. 24. constat actionem qua Cliristus corpus suum pro nobis dandum in cruce et sanguinem suum pro multis in cruce effundendum realiter et substantialiter sistebat sub speciebus panis et vini suisse actionem sacrificam qua constituebatur Christus ipse sub sacramentali hus speeiebus in formali ratione et statu victimae adeoque constat etiam, celebrationem Eucharistiae, quam eandem perpetuo a in sui memoriam sacer u Praecepit, verum esse sacrisicium corporis et sau
75쪽
ITIisdem doeumentis christianae fidei ex quibus veritas me isset eueharistici declaratur pariter demonstratur, illud non modo adorationis et laudis sed etiam sacrisicium esse impetrationis et propitiationis pro vivis et defunctis.
Propitiatio in sacrificio Eucharistiae a ratione prin-eipi non est per novum Christi meritum novamque gatisfactionem, sed per meriti in cruce consummati applicationem ob ratione essectus non est ad immediatam peecatorum expiationem; sed e hoc sacrificio a laeatus D minus gratiam et donum poenitentiae concedens chimina et peccata etiam ingentia dimittit. tandem di pertinet propitiatio ad immediatam poenae pro culpis expiatis adhuc luendae remissionem.
Eo ipso quod proponitur credendum, Eucharistia seelebrationem esse Verum et proprium sacrificium eredendum pariter est, elementa omnia, quae e8sentia In constituunt sacrificii generatim speetati, in hoc speciali sacri scio reperiri non tamen ideo aeque ad dem explicatam pertinet, vel quae sint singulue essentiales notae ga- erificii in genere vel in quo huius eueharisticae sacrifieationis essentia unice reponenda sit. Confundunt ergo obi ctum catholicae fidei propositum cum obiecto theologicae deductionis et analysis qui catholicorum Doctorum dissensione in explicanda propria forma et essenιia sacrificii eueharistiei abutuntur ad impugnandam consensionem in Pro. nitenda ustilati sacrifieii.
76쪽
Ad intelligendam intrinsecam, quam diximus, euch ristieae sacrificationis formam prae oculis habendum imprimis est incruentam hanc oblationem et in se esse verum ac proprium sacrificium et simul esse relativum ad sacriscium cruentum in cruce peractum ita enim Christus illud instituit ut costituendo vi verborum orpus sub speciebus panis et sanguinem sub speciebus vini fiat realis et expressa repraesentatio effusionis sanguinis semel in cruce factae atque adeo effusio mystica, lie et realis e fugio non consequatur.
Quamvis ex hac m3stica etasione praeclare intelligatur forma sacrisi ii relativi si est verum sacrificium, non tamen ex ea per se spectata satis intelligitur, quomodo Eucharistae celebratio in se ipsa git verum et proprium sacrificium. Putamus ergo eum cardinali De Lugo plurismisque deinceps theologis, intrinsecam sacrificationis o mam in eo esse quod Christus magnus Sacerdos per ministerium sacerdotum eius nomine offerentium eorpus et sanguinem suum sub speciebus panis et vini eonstituit secundum quamdam sanctissimae suae humanitatis a functionibus et rationibus existendi connaturalibus ad statum cibi et potus exinanitionem. Haec enim sententia ex comparatione ea pitum quorumdam doctrinae quae de mysterio Eucharistiae omnino rata sunt, cum communi sacrifieii conceptu ex SS. Patrum nominatim Dionysii Alexandrini
Gregorii 1ssent, Cyrili Alexandrini doctrina, atque ex formulis liturgicis non paucis quoad rem spam facile colligitur, et quoad modum etiam loquendi a christiana
77쪽
poenitentiae virtutem eiusque fructum Christus nominus ritu a se instituto alligavit, quo Christianorum poe-cata clavibus Ecclesiae rite subiecta solvuntur, et lapsis post baptismum beneficium mortis Christi applicatur, tique hoc sensu Poenitentia est verum Propriumque Novae Logis Sacramentum remissionis gratiam producens ex opera
Poenitentiae Sacramentum Christianis peccatoribus necessarium est necessitate praecepti et medii ex ipsa Christi institutione, adeo ut quemadmodum nondum regeneratis ipse baptismus, ita poenitentiae Sacramentum, tamquam secunda post naufragium tabula o Iaboriosus quidam , ptismus lapsis Christianis sit ad salutem necessarium.
Ex orbis Io. XX. 2 et ex sensu Ecclesiae traditio. nati ostenditur, confessionem acramentalem omnium et singulorum peccatorum mortalium quae post baptismum commissa sunt divinae institutionis esse et ad saluteu ne
Generatim poenitentiae Sacramentum hoc habet proprium quod institutum est ad modum iudicii in quo tum divina lustitia se prodit tum maxime Miseri eordia hoc vero sacramentale iudicium poenitentis actibus, ut quasi materia , et iuridie absolutione eonstat ut forma, quae quidem dici solent partes essentiae 3 p. q. XC. in materia vero in integrales partes subdistinguitur, quae tres iure re-eensentur, contritio, consessio et satisfactio. Dissilia i Corale
78쪽
Quod potestas remittendi peccata quae propria est Dei et Christi Domini, ministerialiter atque instrumentaliter sit etiam propria eclesiae in poenitentiae Sacramento,dogina est Io xx. 25 et Matth. xvi. 19 et xvii l. 8 manifeste contentum, adeo ut multiplices Protestantium interpretationes quae id negant manifesta sint Scripturarum perversi oci haec vero sacramentalis Ecclesiae potestas remittendi peccata hermeneutice ex Io xx et Matth. xvi et xviri intrinsecis argumentis deducta, dogmatice ex antiquissima perenni universali atque authentica Ecclesiae intirpretatione stabilitur.
Saeramentalis absolutio est iudicialis aetus remissi nis ossicax adeoque formae absolutionis non est is proprius sensus: Ego te divinitus absolutum ostendo; quod quidem tum ex dictis de natura huius potestatis deducitur tum propriis argumentis consirmatur, duce praesertim S. Thoma Opusα Da forma absolutionio . A. M. D. G.