장음표시 사용
41쪽
scans per se supernaturalis est et gratuita atque ab insonti natura abesse potuisset quin ideo esset mala visio pariter, quam theologi beatificam dicunt, est supernaturalis, per se indebita insonti etiam naturae atque ideo non modo upra naturae vires eius est assecutio, sed gratuita est ipsa etiam ad eam destinatio neque vero Iangenio favent scholastici dum docent hominem Dei visionem ut nemnaturaliter appetere. .
Indebita etiam fuerunt dona sanctificanti gratiae originaliter adnexa quae per se praeternaturalia dici possunt; immunitas potissimum a concupiscentia, a doloris lege et a morte, adeo ut sine hi se donis homo eondi potuisset iis brevi probationis tempore obnoxius defectibus qui naturales sunt, licet mors dolor, concupiscentia contra n turam esse aliquo sensu dicantur gratuitis donis aecenseri etiam debet scientiae inlusio et primitiva revelatio.
Status purae naturae, non quidem sensu ration Alinteo, sed sensu in catholicis cholis recepto, possibilis dicendus est non solum absoluta sed ordinata etiam potentia ae porro salva decentia quam vocant Creatoris; seu non obstantibus in status insitis imperfectionibus Deus naturam in sua paupertate et infirmitate sine supernaturalibus donis relinquere potuisset, naturalis tantum ordinis auxiliis eidem providendo.
42쪽
Gen. II iuxta traditionalem sensum in protoparentum lapsu humanae naturae lapsus exhibetur per illud inessabiliter grande peccatum quod originans vocari potest quo Protoparentis persona totam vitiavit naturam.
. Sacrae Litterae potissimum Rom. V. aperte docent non solum mortem et poenas corporis sed et Peccatum, quod mors est animust nou imitatioue sed propagatione in omne genus humanum transfundi.
Peccati Originalis propagationem perpetua ot constans doept etiam ante exortam norosim Pelagianam Ecclesiae occidentulis et Orientalis tradit loci nominatim salsum est S. Ioannem Chrysostomum propagationem peccati originalis intellexisse improprie tautum ac metonymice de peccati poena, potissimum de corporis morte.
Peeeati originalis propagatio argumentis etiam theo logicis ex fide analogia humanae naturae primitiva te, ratione supposita demonstratur et probabilibus ex rationei Iria argumentis suadetur huiusmodi sunt partim demonstrativa partim suasiva argumeuta, quae ex concupiscen tia, ex morte, ex huius vitae aerumnis e statu insantium tum in hae tum in altera vita Augustinus deducit: at horum argumentorum vim et naturam nonnulli vel exaggerant vel pervertu ut . Diqitias by Ooste
43쪽
Doctrina de originali iustitia duellius scholastieis aepraesertim S. Anselm et Thoma, intelligentium aperit dogmatis de peccat originali quod generatim consistit in privatione originalis iustitiae ex Adae inobedientia, o maliter in gratiae sanctificantis privatione quae secum sertinferiorum animae virium totiusque naturae inordinationem ex disgolution illius harmoniae in qua consistebat ratio originalis iustitiae ipsa vero gratiae sanctificantis privatio rationem habet habitualis culpae, prout est aversio naturae a Deo eu permanens ex actu transeunte destitutio debitae ordinationis voluntatis ad Deum per chari
Ad veram propriamque intelligendam rationem pe cati quod origine unum est et omnibus inest unicuique proprium propagatione transfusum necessaria est relatio ad liberam voluntatem et actum capitis seu principii naturae, scilicet Adae, qui est auctor peccati naturae ex qua relatione ad liberam Adae voluntatem refellitur haeresis quae verum esse docet peccatum licet omnino ne
Ut neclegraria ita etiam au ioiεna haberi debet ad culpae rationem ea relatio ad Adae voluntatem hinc refellitur ea catholicorum quorumdam sententia quae Peccatum, ut vere peccatum sit, sormaliter statuendum esse docet in ipsa actuali Adae voluntate et inobedientia singulis imputata, vel quae singit in Adae voluntate ipsas etiam singulorum voluntates iucludi divino quodam pacto de A
44쪽
Peccatum naturae induetum per voluntatem principii naturae traduci recte intelligitur per ipsum actum naturae iam lapsae, Milicet per generationem concupiscentiae obnoxiam qua Adae posteri per ipsum dum concipiuntur propriam iniustitiam contrahunt adeo ut quemadmodum originalis iustitia per generationem propagata quodammodo fuisset similiter per vitiatam generationem peccatum propagetur eo ipso quod ex semine Adae natura culpabiliter spoliata traducitur.
Vulnera quae dicuntur naturae, utpote eontraria naturali ordinationi ad virtutem, ignorantia ei licet, ad malum pronitas, carnis concupiscentia et infirmitas, intelligi debent in natura lapsa non quidem per adlectam formam inclinantem ad malum sed per remotionem prohi-hentis, go ille et originalis iustitiae.
Status naturae lapsae licet per se materialiter non differat formaliter tamen a statu possibili purae naturae maxime differt ratione tum poenae tum potissimum culpae: hoe eerte sensu iure dicitur imminutum bonum naturae seu naturae aptitudo ad gratiam quatenus natura lapsa et spoliata ex non digna facta est indigna gratuitis donis quae non modo non debet habere sed ob peceat obstaeulum debet non habere hinc etiam possibilis purae naturae status iure dicitur ordo a status lapsae naturae non ordo est sed inordinatio, et primitivae ideae atque unius illius ordinis quem Deus constituit, elevatae scilicet
naturae Deo in is corruptio et Perversio.
45쪽
Aeterna est damnatio quae peccato originali debetur, privatio scilicet visionis beati steae Laliquam praeterea sensus poenam deberi nullo modo demonstraturci communis vero sententia de puerorum limbo cum sabula Pelagiana de vita aeterna a regno eaelorum distincta male confunditur denique quicumque sit si ualis infantium status di-eet a finali statu in possibili pura natura materialiter non differret, sormaliter tamen iuxta ea quae superius dicta sunt maxime differt ratione tum poenae tum potiMimum culpae.
Ex eodem Pauli testimonio Rom. V. ex quo lapsum humanae naturae primum deduximus, simul deducimus quam opiora sit Christi redemptio, quemadmodum ex antithesi inter veterem novumque Adam manifestum est ex antithesi pariter inter veterem novamque evam, quam vetustissimi etiam P. expoliunt, immunitas . . ab originali ab declaratur.
Historie eonstat Pelagianos perversa notione elevationis a lapsus humanae naturae absolutam necessitatem negasse gratiae supernaturalis interioris actualis, quae intellectum ae ipsam etiam voluntatem excitet atque adiuvet ad actus salutares.
46쪽
cum Augustino quem potissimum ducem sequimuri calliolica de gratia propugnanda doctrina argumentis ex Scriptura et ex Traditione deductis atque a S. Doctore in controversia Pelagiana evolutis tuemur ad omnes et singulos actus salutare necessariam esse absoluta necessitate interiorem Spiritus Sanet gratiam illustrationis et iuspirationis.
Ipsi etiam iustis habituali gratia praeditis necessaria est iugiter ad pie agendum actualis gratia, quae Prae Parat voluntatem et praeparatam adiuvat et adiutam subsequitur.
Necessaria est gratia quae non solum obiectivei raliter et mediate per intellectum sed etiam subiective physice et immediate voluntatem moveat atque huc potissimum spectant plures Augustini formulae dein a Novatoribus ad gratiam necessitantem significandam detortae.
In praesenti statu lapsae naturae necessaria est gratia voluntatis non modo elevans actum, sed simul directe Iiberum arbitrium viribus attenuatum inelinatumque o. horans et sanan ad pie iusteque vivendum atque hue iterum speetant plures Augustini formulae pariter a Novatoribus adhaeresim de gratia necessitante tuendam Per
47쪽
uistorico constat Pelagianos virtutes gentilium ae in xime philosophorum recentiorum Naturalistarum more, cxagger se et Chiistianis Poene aequasse virtutibus simul etiam constat tum Novatores suee. XVl, tum uiuui, lau- seu tum et Quesnellum ex opposito de lapsa natura Iste mate in oppositos Pelagianis errores circa insidelium, e catorumque per incidisse.
Inter extremos errores media incedentes via tuemur hominem lapsum ad malum maxime pronum atque inclinationi aequilibrio ad bonum malumque curentem, non Posse universam legem adimplere sine gratia Christi etiamsi a supernaturalitate salutaris actus praesciud ut ur : Osse tamen solis etiam arbitrii viribus aliquid moraliter boni facere cum generali quidem licet sine,peciali Dei auxilio.
Multo magis viribus gratiae per se medicinalis roboratus insidelis ante gratiam dei opera moraliter hon sta sacere potest, eumque naturali aliquo amore diligereri atque ideo non omnium insidelium opera sunt peceat nee philosophorum virtutes sunt vitia sed si quae sorte sint morales virtutes eae sunt dona Dei per medicinalem gratiam quae in praesenti ordine providentiae est gratia Christi
Fidelis licet peccator, potest gratiae auxilio opera I cere non solum moraliter honesta sed etiam supernatur lia, quibus se ad iustificationem disponat, tutatum abest ut omnia peccatorum opera totidem sint peccata.
48쪽
Falsum est Augustinum in refellendis Pelagianis exaggerationibus falsisque theoriis de virtutibus insidelium iu oppositas Novatorum sententias de operibus sine gratia sine de ac sine theologie charitate saetis deflexisse, ideoque plures hac de re Baii et Quesnelli propositiones, quae verbo tenus aliquam habent similitudinem cum Augustini eritis, damnari non potuisse, quin simul doctrina a S. Doctore contra Pelagianos propugnata damnaretur.
Historice constat SemipeIagianos distinctione facta inister opera et fidem, quum de necessitate gratiae ad opera catholice sentirent, ad salutare fidei initium eum Pelagianis praevenientis gratiae interioris necessitatem nega se qui quidem Semipelagianus error circa initium dei et salutis error fuit s3stematicus eum pluribus erroribus
nexus circa universam gratiae economiam a nominatim eire Perseverantiam.
Sine praeveniente Spiritus Sanet illuminatione et n. spiratione non potest homo habere salutare initium fidei adeoqii fides ipsa non secus ac opera salutaria non est praesella a Deo sensu Pelagiano ut fides hominis sed ostpraedestinata ut Dei donum.
lustus ipse non potest in fide atque accepta iustitia usque ad nem perseverare sine speciali Dei auxilio quod in serie et collectione consistit internarum externarumque actualium gratiarum quae iugiter ad vitandum peccatum et ad pie agendum requiruntur.
49쪽
Finalis perseverantia magnum est Dei donum, quod a speciali auxilio iustis omnibus communi distinguitur, quod nulli naturae humanaeque voluntatis merito rependitur quodque huic ex Dei misericordia consertur, illi irato eviisqvi iudielo negatur.
Historice constat Pelagianos docuisse gratiam secundum naturae merita rependi et gratuitatem liberamque gratiae distributionem negasse, atque ad eam sententiam Semipelagianos vi systematis accessisse, ae merita etiam naturae conditionale lutura finxisse quibus praevisis gratia rependeretur.
Gratia est omnino gratuita adeo ut nulla opera Dr.dinis naturalis gratiam mereri possint, sed meritis malis potius praecedentibus gratiae eollatio in secretissimam et benevolam ac misericordem Dei voluntatem tota resundatur: ad hanc porro signifieandam gratiae gratuitatem spectanteelebres quaedam Augustini sormulae et similitudines dein ad gratiam necessitantem praesertim a Quesnello perperam applieatae.
Argumenta quibus Patres saec. V et Augustinus praesertim gratiae gratuitatem propugnarunt, non solum illam excludunt rationem meriti quam dein seholastici de ondiagno appellarunt, sed eam etiam quum dixerunt de eongruo.
50쪽
Gratiae gratuitati Opponitur omne meritum, quod non sit ex gratia tum ethicum et personale ex operibus tum etiam phrsicum et naturale ex ipsa petitum insonti natura cum eadem vero gratuitate conciliatur debitum quod sit ex gratia, ex gratuita nempe promissione e operibus per gratiam lactis atque ex ordinis gratiae legibus.
Eidem gratiae gratuitati positiva etiam opponitur homitiis praeparati a dispositio, sinae non sit ex gratia cum eadem vero gratuitate conciliatur negatis dispositio, quatenus non ponitur obex qui gratiam utique impedire potest quam Deus ex benevola voluntate largitur.
Immerito itaque scholae effatum Faeiensi quod in Mει Deus non denegat gratiam quasi oppositum gratiae gra tultati Semipelagianismi aceusatur, licet iuxta scholasticorum mentem etiam de faciente quod in se est viribus naturae et auxiliis per se ordinis tantum naturalis intelligatur.
uistorie constat Novatores saec. VI a dein Ian- sonianos perversa notione ordinis elevatae ac lapsae naturae ac tota etiam perversa indole Pelagianae controver siae docuisse propriam hominis lapsi esse gratiam neee stilantem sub qua res per et necrarario agitur.
I statu natura lapsae gratiae esseaei nullam infert homini necessitatem ita ut liberum arbitrium resistere et dissentir uoi possit si velit.