장음표시 사용
61쪽
gurdum recentius commentum, quo Christi hypostasis una dicitur esse composita ex duabus hypostatibus divina et humana, utraque in sua propria personalitate Permanente.
Bursum ex propositis insertur, verum esse quod assirmant Patres dogma catholicum rite explicari ac defendi non posse, nisi ratum sit, a Miud eos lubrian ι iam aliud Aνpo3lasim, non ιamquam rem aliam et aliam, e quod aliud
Quamvis cum SS. Patribus mysterium lateamur inest foliis menti a ration e intillμιion fiumana praMisnιius a. quomodo persona divina manens quod erat laeta sit quod non erat certissimis tamen ex principiis assequimur, mutationem omnem sistere in sola natura amumpta.
D trinae capitibus de personae divinae immutabilitate, de formali ratione hypostaseos eiusque a natura distinetione simul collatis confirmamus Propriisque argumentis vindicamus, a Verbum non secundum quod est divina natura et essentia, verum secundin formalem rationem hypostaseos ipsi propriam, unitum esse humanae naturae ita ut eum S. Patribus u non Deu Verbum per disianam naturam, σε divina natura per Dei erbi personam uniis dieatur earn αὶ imo b veram et substantialem unionem cum divina natura secundum eius formalem rationem tam
62쪽
repugnare, quam repugnat tota monophysitarum aprosis; ideo e errasse turpissime veteres haereticos monophysitas et errare recentiores quosdam cum comparatione unionis animae et corporis apud Patres requentissima abutentes, alii unionem hypostatim Verbi eum humana natura perverterunt, alii unionem animae cum corpore mere hypostaticam esse docenti
Ex dietis etiam apparet non modo factam non esse, sed nec fieri potuisse talem unionem hypostaticam, ut incarnata una Persona sit consequens, incarnatam esse Trinitatem incarnatio ergo spectata terminatis propria est Filii aicet eadem Dieienter opus sit Dei unius et trini.
Declarandae immutabilitati et unitati hypostaseos bvinae etiam dum est cum carne sua ita ut natura humana non Per se hypostasis sed accessionis instar in verbo subsistens intelligatur apprime idonea censeri debet sormula ara Cyrillo ceterisque deinceps Patribus frequentata, qua Christus dicitur una natura Verbi inearnata una natura Filii ae inearnata una natura Filii utpote univc, verum inhumanat et inearnati unus Filius e una eius natura, ιiret faetus es in assumption earnis intelligentem animam fi
I S. Cyrillius opp. ad successum I. o II ad Aeacium dialog. quod unus Christus et alibi.
63쪽
Quamvis Verbi hypostasis in se sit simplieissima a tamen non impedit, quominus a orthodoxi unam asseverent christi hypostasim Omposiιam ill; ad modum enim hune dicendi quod spectat, is auctoritate conciliorum et Patrum confirmatur quod autem pertinet ad rem ipsam non significatur compositio ex partibus sese mutuo peris scientibus, neque compositio ex hypostasibus sed unitas
tirpostasis in duabus naturis impermiaet et indi pulse permanentibus.
Ab unitate hypostasis ex duabus et in duabus naturis inditiis et impermiste permanentibus pendet ea, quae dici solet idio malum fommitiu&3tio ille enim al ontologie ad illulrevocatur principium, quod unius personae, sive ea Deus nominetur ex natura divina sive homo ex natura humana, utraque natura et utriusque naturae attributa sunt propria ambae tamen naturae ineonfusae manent; unde hinordine praedieationi respondente ordini rerum communicatioldiomatum ea est, ut rupposita unitione de Deo Verbo assi r- manda sint omnia, quae a Irmantur de hoc homines, et vieissim de hoc homine assirmanda sint quae assirmantur de Deo Verbo propter hypostasis unitatem non tamen natura una naturaeve proprietates praedicentur de natura altera, propter naturarum diversitatem.
Cum ergo doctrina de communieatione diomatum ipsum, quod in mysterio incarnationis rei caput est complectatur, legitima vel praeposter idiomatum mutua prae- 1 Dialog. I. sarin et Theodor. Abuc opuse. 2.5
64쪽
dieatio habenda et merito semper habita At a SS. Patribus ceu tessera tutissima, ex qua haerese, utque errores vix non omnes ab orthodoxa doctrina de Verbo incarnato
Christus etiam ut hi homo est non adoptivus sed naturalis Dei Filius credi debet quod non aliunde consequitur, quam ex aeterna generatione Personae cui humanitas hypostatice unita est. Quare non consentiendum Putamus iis theologis qui rationes alias, cuiusmodi sunt functificatio velut con naturalis et ius ad haereditatem paternam, excogitarunt, propter quas vera censeri debeat Propositio a Christus in quantum homo est Filius Dei naturalis.
Beata Virgo Maria proprie et veraciter est Dei genitrix rumoο. Hanc autem veritatem in Scriptura et Traditione evidenter consignatam Patrumque suffragiis splendidissime illustratam et vindicatam Ecclesia sibi merito gratulatur, cum totius christologiae catholicae compendium eadem prosessione contineatur. Unde Ecclesia adversus Nestorii impietatem hanc της Θεοτοκου praedicationem iure erexit velut vexillum orthodoxae sidei ut Virgo Mater Dat ostenderet nobis Filium fiomitia in Deum.
Ex de catholicae praescripto asserenda est Christi ea humana libertas, quae meriti necessaria est conditio quamvis ad fidem catholi eam non pertineat modus ipse, quo haec proposita veritas cum aliis quibusdam doctrinae
65쪽
s Teapitibus cohaereat apteque nectatur. Neque tamen dogma de libertate Christi cum ulla alia explorata doctrina pugnare demonstrari poteSt.
Facta distinctione inter rationem mediatoris naturalia et mediatoris moralis homo Christus esus a unus mediator naturalis est Dei et hominum ratione utriusque naturae divinae et humanae coniunctae in una hypostasi. Ex eadem ratione ipse unus esse potuit et est mediatori ratis merito et satisfactione adaequata.
censeri debet Christus pro humano genere Deo a tisfecisse secundum rigorem iustitiua cui satisfactionis rationi non obstant sive repugnantia obligationis in Deo, sive unitas personae in Christo sive debitum operum Christi ex aliis titulis sive oblatio laeta non pro se sed pro alii
Licet usu etiam biblico et ecclesiastico nomen Sacramenti quandoque veritates significet divinas per se arcanas, fidelibus autem revelatas; significatione tamen receptissima Sacramentum dicitur generice quidem signum rei Sacrae Specifice vero et proprio signum sensibile a Deo institutum ad sauctificationem hominum significandam etessiciendam. Diqiliae by Orale
66쪽
Tametsi haec quum indicavimus propria Sacramenti ratio suo modo conveniat etiam sacris quibusdam ritibus veteris Legis disserunt tamen Sacramenta antiqui et novi Testamenti tum quatenus signa tum potissimum quatenus causae sunt eo discrimine quod ipsi tu doli diversae utriusque oecouoiniae respondet.
Negamus igitur sive circumcisionem, sive aliud quodvis visibile signum veteris Testamenti eo modo quo Saer menta novi Testamenti, valuisse ad gratiam sua emcacia eonserendam nec tamen ideo deest ratio eonciliandi communem theologorum doctrinam insantes tam in Leg naturae ut vocant quam in Lege Mosaica citra propriam eooperationem ad remissionem peccati originalis et ad gratiam iustisicationis perduci potuisse.
Ex Scripturarum doctrina et apostolicae traditionis suffragio virtus Sacramentis novae Legis propria est ut Per ea tamquam per causas instrumentales hominibus non ponentibus obicem gratia saneti scans conferatur vi ipsius sacri ritus signique gens ihili iuxta christi institutionem adhibiti.
cum ecclesiastica sormula Sacramenta conserre gratiam eae per operato, eam ipsam quam demonstravimus, Sa-eramentorum esticaciam exprimat, Protestantes qui illum Disiligo by Orale
67쪽
loquendi modum aversant tir, partim verbum Dei ipsum oppugnant partim manifestis alumniis verba detorquent ad sensus ab Ecclesiae catholicorumque theologorum do inetrina alienissimos.
Quamvis tum generatim aetus supernaturales quibus eonstituitur dispositio ad iustificationem tum nomina lims de referri possint ac debeant ad aliquod genus augae iustificationis falsum tamen est, vel dem solam per se esse dispositionem sufficientem vel in doctrina Scripturarum de de iustis eant negari essicaeiam Sacramentorum ad conferendam gratiam e opere perstιo.
euaestio de modo quo Sacramenta, quηe usu conflictui non solum sunt conditio sina qua non sed vera causa gratiae illustrari inde posse videtur, quod eadem moraliter sunt actiones Christi Bedemptoris quas a se institulas ad passionis fructum applicandum singulis ipse per ministros sua auctoritate fungentes exsequitur. Unde Sacramentis inest supernaturale pretium et dignitas obiective quae ex chrusti meritis promanans constanti Iege exigit initiatorum sa eliscationem; et ideo Sacramenta gens verissimo sunt ea. lacinatrumentalea licet morales tantum collationis gratiae.
Praeter esseelum omnibus Sacramentis eommunem, e se alterum tribus proprium, quae imprimunt characterem in anima h. e. signum quoddam spirituale et indelebile, doctrina est cuius origo apostolic demonstratur tum ex nota universi talis et consensionis a pluribus saltem sa culis antequam prima Novatorum negatio audiretur, plane eonstanti, tum ex continua serie testiscationis ecclesiasti- Dissiligo by Ooste
68쪽
cae in orion te aeque ac in occidente usque ad aetatem apostolicam modo generalioribus modo distinelioribus lineamentis consignatae.
Propriam characterum sacramentalium naturam quod spectat, character generatim dicendus est supernaturalis qualitas animae; quae ulterius iuxta S. Patrum doctrinam S. homal 4 dist. 4. q. l. a. l. 5; S. 5. q. 63 compen dio relatam ita declaranda videtur, ut sit utologica quae-diim consocratio constituens fundamentum specialis relationis destinationisque membri ac civis ad Christum caputet regem militis in agone pro fide ad Christum dei auctorem et co usummatorem ministri ad Christum magnum sacerdotii in hinc character est ex na natura spirituale sigillum potestatis alicuius et obligationis ad divinum cultum in Ecclesia Christi, atque ideo sacerdotii Christi quaedam participati pro diverso tamen characi re dive a.
Ministri Sacramentorum sunt causae ministeriales collationis gratiae, quatenus legatione pro Christo fungentes vicari potestate et actione Sacramenta consciunt, quae ex divina institutione per merita Christi suum dignitatem et efficaciam habent. Quare potestas ministerialis pertinet ad charismata gratis data ac proinde Sacramentorum valora de et sanctitate ministrorum non pendet.
csignificatione theoretica, quae inesse potest verbo et siguo independenter ab intentione, qua proferatur, et
69쪽
I materialiter spectato plane distingui debet significatio
practica et virtus sanctificans quam ex institutione habet ritus sacramentalis quatenus auctoritate et nomine Chri iti administratur. Licet ergo concedatur eam qualemcum-eue essicientiam quam Protestantes Sacramentis adscribunt, non ab intentione ministri sed unice ab usu pendere suis scipientium Sacramenta tamen, ut ea Christus instituit, sine ministri intentione saltem faciendi quod fudi Εαυιiu, eousici nou Possunt.
8ρntentia affirmans materiam et formam ipsa Qterna deliberata actione externisque adiunctis ita determinari adesse eueramentati, ut nulla intentione contraria, quae in animo ministrantis lateat valor Sacramenti impediri queat multiplici ratione improbari potest, vel certe minus tuta est quam ut in ea conquiescendum esset si quando de huiusmodi deluctu intentionis internae, ut vocant, Satis
Sermone Christi Io. VI. 48 59 promissam esse si praeparatam institutionem Eueharistiae, in qua Christi caro et Sanguis vere realiter et substantialiter contineatur, man ducetur et bibatur ex verbis ipsis et contextu demon,
Verba institntionis ueharistiae Math. XXVI. 26 28; Maro XlV. 22. 24. Luc. XXII. 49 20 4 cor. XL 24. 24.
70쪽
7 2 intelligi non possunt sensu improprio de instituto siguo tantum et figura corporis ac sanguinis christi sed intelligenda necessario sunt sensu proprio et immediato affirmante ipsum corpus et sanguinem Christi sub symbo-u visibilibus constitui. Tum enim a generatim eges humani sermonis, tum M peetatim adiuncta omnia persona. rum et rerum sensum Posteriorem qui enuntians renmaximam verbis clarissimis sponte sese osseri, solum Christo dignum et ideo verum sensum autem illum priorem maiesset inextricabilis et rem facilem involvens verbis disssell- limis Salvatoris bonitate et sapientia indignum atque ideo
Inspeetio et mutua collatio appositorum, quibus eorpus apud Lucam et Paulum sanguia vel ealiae ranguinis apud omnes tres Evangelistas secundum propriam quamdam ratiouem strictius determinatur, manifesto demonstrat, non signum tantummodo corporis et sanguinis sui sed ipsum suum proprium orpus Propriumque sanguinem a divino Redemptore exhiberi.
Quaestio quid in verbis Eucharisticis significet pro nomen oe, pleniorem habet solutionem si eum Card. Perronio distinguatur pronominis ignificatio formalis et demonsιrat in termini qui subest. Qua distinetione supposita intelligitur pronomine Oeneque panem neque corpus Christi ignisicari sed praesentiam rei in confuso sub visibilibus speciebus quae exhibentura quod autem subest demonsιr ιioni initio propositionis esse panem in statu transeunte, et ea completa esse orpus Christi in statu permauente.