Wesselii Alberti van Hengel Disputatio de bonorum communione, ab antiquissimis Christi sectatoribus instituta lecta d. IV octobris, III et XVII novembris anni MDCCCXXIII.

21쪽

e empli tantum causa ommemorasse dicimus, silentio verni quotis quot exemplum illud secuti essent, praeteriisse, ne eadem dentidem repeteret Nusquam certe negavit, sectatores Christi sibi disti lintea Ilierosolyinitas, ni vestigiis histitisse. Et tantum, e re . ii ta sus ommentario e 44Mit, communionem hori tui in eo rem tu beri minus e immis in ampliori meietatis riti ibus alienam, ut indibus eam prosequatur, quale, rabu, convenim sapienrissimo contilis uratoris et a nemine non eoi

probatis. Quae eum ita sint, nihil nobis obstare videtur, quominus ex-qstimemus, eandem bonorum communionem, quam Lucas Christiani, HierosoIymorum incolis tribuit, alio quoque translatam, et

si iiii a Mici Memmii se, qui Christi disciplinam vere et bimo ictu rennii uix cui sententiae primum metit lora illati ori eicirientes supra mitiua, 'ubira mota hominibu chim silanis generatim usitata suisse dicitur. Deinde eum minimumisit, quod post ilios monet Mostemius a , omnes coetus Chim

insanos ad exemplum primi coetus Hierosolymitan compositos et instinctos fuisse, haud incredibile est, bonorum quoque commuis inionem hinc illuc transiisse. Sed quod conlecturae nostrae maxi--mum pondus et momentum adiicit, in testimoniis vetustissimorum

suis scriptoriam, apud quos nempe, cum in rem attingunt,

Hoe ultum oui kllinu, fieri potuisse, ni illa agendi ratio Iierosoly..tiis. ulis ister feetrictes orsit ingens superum sul multitudo, masta quam

22쪽

nulla reperitur locorum distinctio. De se uisque aequalibus Iu-εimas moror haec gloriatur cI χρη- των - - κτημάτam οἱ

mni ea emisisse putet bonorum summunionem atque intermi rosolymbanos. Similiter et alibi mentem explicat ca . Cum in tem Eusebius aliique Scriptores inde a secutora tradunt, quae ab his discrepant in errorem eos manifesto induxit opinio supra refutata Apostolos Christi eor*mque octos et discipulos In vitam imaginem Ithagoreoni a renitisas et Lamem L.

possessionum, quas vendidus ni mercedis operando acquies'

parisin in commune contulisse, ut inustenta entur ocii, vim quaecum habitarent, tum maxime in Iudaea degentes atque huc vectare, quidquid Novi Testamenti scripta de donis extra Palae stinam pauperum in um codaus contineant. Sed uti supra Ddianis, non Omn opulea inres Hierosod is bona sua vendi vitae, aut M'iquo; hoc merent, se tam isquo ni o ad ino

in re iste; sic exieri quoque homines benesitanum suae modum adhibuerant Primini. enim si tu, i Tma mi isseriis pariter arim in comin nimiis LMηγὴ - di cemium

23쪽

- rasui φυιτ o, Minon vinetis pauperes divitesque Christi sectatores Q. Deinde laudisrer homines Christiant, ut opibus abundantes, partem earum haud

exiguam ad sentium commoda impenderunt a . Atquo ait limrum exemphini ut onmes se semponit, laereres ium Amtoli in istoli varii, exhortantur ca . '' Phua hae de re disputare non opus est in nunc age. -υhomimim o mu Mna aliena acinam intentandam emerit. Ammonstrem hesmin pauperum appellatio tam ampla et

vaga est, ut facillime ut in opinionem inducatur, opulentiores Christi sectatores bona sua in quoslibet effudisse homines, tua digni essent, quibus succurreretur, seu prorsus indigni Quod a Constantino magno lactum esse legimus apud Eusebium c a eris fides est, nemo imperatorem supplex adiit, quin liquid .nlicciperet neque unquam spe sua stustrari sunt. id multum ab eo eripe ranti mulio minus tamen culpanda est imperatoris imprudentis quam libes unus temporis, Me niterrarumque an lo, , , inest, ut pecuniae in iandiuos quoslibet erogationem

pro pietate veri nominis habentes inertiae pabulum praeberent. Rectissime' enim Lae apud Plutarchum, cum a mendico quodam stipem rogabatur, si tibi dixit, obtemperarem, magis quam more

24쪽

I.egum enim Mosainarum, quas a pueritia pigram sordidamque vitam acriter detestantes audiverane a , tam immemores actierunt, ut nunc air inlum eius in se susciperent. Ipsi adeo

Essaei, quorum placita, in vitam civilem satis iniqua, primis, ut supra vidianis, tu isti secratoridia assinguntur, suduo et hina

intermisso talari se dederunt D. Quid quod implores veteres ciuiniant, quibus pauperias voluntaria in in deliciis erat,

segnes et abiectos bombies a pauperibus distinxere vere nus a.dis. Incertus auctor Constit, post sic his utitur verbis:

Et si si καταφαγας, ἡ μέθυσας , λαργὸς ἐν τοῖς βιωτιMA Uβεται. οὐκ ἔστιν ἄξιο ἐπικουρIας. υτ DU.ησίας εοῖ quam sententiam gravissima Salomonis auctoritate tuetur 5 . Alibi cuivis succurrere stet, dummMlo me opis revera indigena sit cor ipsumque Deum inducit iis, qui eum sibi possint suppetias afferre, has ab aliis accipere volunt, mala quaevis minamen Nequepi

25쪽

is inmi Maestri va=ε -- Dum1TAetio, uae desudiunt seculo quarto, ut discrimen inter pauperes is ritiores dignos et indignos bene noulasent. Lactantius, quid Phl

mi et binis meruix , et pu- -er, e quotum ratis ut, largiatur prodetu ero, vi et non meruis, et qui opus non est et sine respectu rei familiaris fundat. Quibus aueto comtinuo adiungit: Quid ergo prodigumne dicsmus eum, qui miserieordias aussa tribuat egentibus DIum et copiosa deinceps ostendit, quomodo egentes illi ab aliis differant Pariter chryso-Moeses, ire sirin d Euri 1.1rma es saltabit, iis inmum disrulamus opem serendam esse diauli, πι , sibi prospicines ensis et multis seste si P Amo alios vimilis si medium prosesentoria, Sed quid mihi es gumenta ex longin*io conquiram si, quale

hominum genus inter primos Christi sectatores ope aliena potitum sit, scire volumus praesto nobis sunt, quae Novi Testamenti aeripiores hae de re passim tradifferunti Quibus hune in locumeolimrix, nisi estor, exploratum erit, talem non fuisse bonorum icommunionem, ut pabulum themis castere

vitiis Testamento se possim vestigia sic expressis verbis Lucus

26쪽

- misivaeido qum' eon intina tomeraut in 'i que laudant liberalitatem per inis praestiuuii γλ Reeensenture igitur ius in

locis homitaes, qui sibi uterum operando quaerere nequeunt. At quibusnam subveniendum esset, nemo clarius ac luculeritura docuit, quam Jesus. Matra. XXV, 35, 36 qua in oratione sectatores suos calamitate oppressos et aliorum vinculo vere .ci ligem ,

quales a plerisquo motoribus Urevin tribus opputa dimisi line, auditoruin Miloni miseri; diae commendata quotquot autem a Novi Testamen seripi diis meidione dilautitur, bonitae, bisse constat μι-- - -- alliso corpori bris inlumi ioci

qua opter Lazarus propter morbum , quo laborabat. 6. vis communi relegatus , inter pauperes numeratur, stipem ab aliis peditentes c6 . t ipsa appe Ilatio τε - οὐ his in libris, si pro isenda est rotii 7 sententia, non significat, qui de me

27쪽

recensuit, postremum generatim dicit destistos, id est, uno erbo desinutos ca). Sed si vel hoc minus prohahil sit, effecisse inme nobis videmur, pauperes , quibus primi Christi sectatores vivendi subsidia procurarent, alios non fuisse homines, quam qui propter aetatem, aut valetudinem. aut negotia aliena sibi imposital arra essene ad laboris aer mariamata quibus uiui rus --une praeberetur, ut mrariam illo utar ci u frigus in a que famem des Hereisonent.. vi aurem smae in , vide, quantum ponderis et moment ex

Uerum scr*torum testimonio accedata Auctor Constitutis minori pauperes, quibus opitulari oporteat pupillo esse dicit, viduas, morbis siclos, peregrinos conliti, inopes, quorIibe egesis rara oppretio c3 Similia Iustinua Maror, Postquam Christianorum

si 1 α Lib. VI, eam r. scis CL cap. MI, Lar et ales ad Euseb. Lib. VI, cap. 3. Ceterum bule eonlecturae non vivis LM. iv, si ubi

28쪽

exhibera m possunt, sis hi vi in eareeribus sunt, sty ex elusi a sedibus suis, utiqua habere debent , qui eis ministrent. Sed et atheeumeni adprehensi os trutate , deeepti eua non de bebunt, ut eis subveniatur. Sed in re perspicua longiores esse nolumita cc. Restat, ut moneamus, postolos quoque J sa,

. ruinque discimo ac socio victrum, vem mi propter varia et perpetua muneris aut neoma gorem non possent, ab aliis ac sis ci . At Nilus tamen, ut fortasse bononini non plane ea re nil vi noctes haud rim diesque operauis est, ne ope aliena indivimus, cuius exemplum alii Meui sunt o

III. Ad tertium pervenimus quaestionem, eamque postremam et quomodo bona, quae Inter Christi sectatorra antiquissimos com munia suisse vidimus, ab aliis in alios ollata sint. Culcita re. pondebimus, ut sacto a laesitoribus initio, ad dissiciliora, si quid

coniectaeido poniuras, explicanda prove ruri Quam

29쪽

Quamquam verisimile est, sectatores Christi nonnunquam ipsi pecuniam suam pro lubitu inter pauperes distribmsse plerumque tamen et vulgo eam ad homines distributioni vacantes anulerunt.

nimiere a Bullo sineti sunt f stoli Jesu, postea, prisinoris laiau, G subitae finitiis nisi . quos iam Sura quam lam

Hierosolyma, non ut coenae sacrae ministra ueto, Dis pauperes curarent, rξatas esse, satis superque a viris doctis proba tum est et . Quoniam autem Diacon huic negotio pecnliariter

praesecti erant, varias ab hac praefecturi adepti sunt appellatio. nes. ut νοσοκίμων γεροντorpuων ξενοδοχων βρεφοΠ3φων, ὀρφανο sc si et similes 3 . Iam vero rem suam te administrasse censendi

sunt, ut aliis pauperibus pecuniam, ad victum sibi competrandum necessariam . diis inrtirent, avis tantum quodam, darent Mimenti, quinto cuique ius esset cu. - . At ea deis illa mori Testamenti loca, unde haec Gnsgiunis,

eum celebrata ellam memorent convivia , in controversias nos iniiciunt magno animorum ardore agitatas. Multa enim viri doeilde horum conviviorum appellatione, indole cons Alo, origine dis.ceptarunt: tum etiam de temporibus, quibus habita sunt. Sed

30쪽

mnis, quaarima , licebit nobis, variis emuni semendis, quae alibilagi possunt co perlelltari nobis visui est, quid ad dissensiones

tollendas vel minirendas vinamus Pauperes iam inde a societatis Christianae lacunabulis ad mensas sibi paratas convocatos esse, constat inter omnes. De quaestione vero, utrum epulae illae publica fuerint an privatae, sic nostra fert sententia eas qui

dem dici posse publieas quatenus sectatorum Christi, qui illuc accedes ant, nemo prorsus amotus eis videatur; sed in enu

apinis i ta suime monum quisque eis cum convivis, a se inviuitis vel et Missus, mi ad ii M. Maec autem sem uita verbis niticii Lucae Ara. II, 46, ubi homines Christiaesdicuntur κλωντε κατ' Iκον ἄρτον, quod sine scrupulo sic explicarimus frangentes panem ingulis in domibus a, Qui enim v cabula κατ' vi exponunt in templo 3 , immemores sunt proxime praecedentium, a quibus cum haec aperte distinguan tur, aliter ea exponi nequeunt, quam a nobis actum est. Nam

quod ulli mendunt, exstare loca, ubi fimmilam in unam ramum illamini suiu suam iverpretiuionem nullo modo instingit. Ea in auu et libenter, ubi eripis quis δε