장음표시 사용
31쪽
aa EssEM ALBERTI AR mora vispuetAτIoloquini homine, inees agere, qui ui formiae sensum subit-eiae a nobis propositum et sed ubi plures homines aliquid κα. ἀκον secisse dicuntur, hanc interpretationem postulant cogitandi leges quas menti timanae natura praescripsit, et quas loquendi usus sequitur ca . Quapropter euam cadit coniectura Moshe
tatem siquidem sectatores Christi tum demium censendi sim nomnullas aedes privatas ad rem divinam faciendam consecrasse cum publiear id est templum Hierosolymitanum adire non amplius sIicebat. Praeterea monendum est, homines illos, quamdiu templum quotidie sacrorum causa frequentarent, se ex Iudaeorum
numero nondum segregasse, neque igitur alia loca publica, ubi Deum solenni rim olerem et adorarem, quam populares suosa bere potitisse. Atque hoc unum ad sententiam, convivii, derisibus Lucas loquitur, prisata iisse, tendam ortasse tam satis esti lani vero bis in conviviis semiorum Christi, ut ingularis suit
et Nimirili formula καπ iam plane dem denotat e vox latina . - , quauitur muratae post alios in est mos la Heriis se aris Minumis et.
οια vi , indoisio ad h. l. an vero ubi ad plures famillas resertur, pro sua quisque domo leni et media ignorat, et res ip- Ioquitur. Et Scripto. rum Graeeorum, eum κατ lao de pluribus simillis usurparento deae mea.
32쪽
nugalitas , qua non solum in praesentia, sed etiam postero die ducunda essent cr); sic ea oetasionaen quoque praebuer*nti ne moriae Christi ad tua sim tum, edendo b. Di 'mi
aerie, ubi Christianos homines non si,lum in unorum communio sed etiam in discipluia Apostolorum sequenda precibusque una faciendis perseverasse tradit, τηρο αλασιν quoque του ρτου , id est coenas ommunes memoret. Commune dico: nain, cum pos
alios scribebat Mushemius a , Dryaulam Paraesd -- hoc an commentario Lucae plerumque C sm Sacram μ' - ni muri vi vin praeclarisi, o si seserit a). - inmen es ita inlaci litui : Sacrum in uisu, rosanetum illud viam, , -- orporis sui amborum, cum oenis privatis
vim de a Sed haec contradictio movebit neminem quinae ierit, tum demum scrupulum ne sacra profanentur, hominibus iniici solere, eum, serpente in vulgus pravi contagione, antiqua simplicitas et honestas ei displicere incipianta duae an,
i ... in quies haec sormula in aget Apost legitur. I. r. 46. XX p. I. XXVII, as sed his in locis nullus est ubi quis proba erit ea Coeaam aeram de tui. Is alue eontroversis Coena Commi is dieitur, nempe eap. XX,
33쪽
monitu depravalla si non in tempora cadit, de quila loquimur, ElHI ' obstat, quomihus Apostoli eorumque aequales memoriam Christi haud raro in ultim coena elabrasse cenisamir. Et uti,
quod crebro fit, paulatim in more ponitur; Me et ab ita Nimiruiubiis mos tandem recepitu es, victitit iniis illius, Unities convivii habebatit, inter ianis inique usum repotendis Qua in is quoniti praeesvivii liatanas vomen is repererunt, Lucaseos fuso erre enarratis ἀγα- - iis a Asem καρδίας, id est, gavisi se e et morem quale scilicet non solum ex viribus corporis ibo potuque reficiendis capiebant, sed praecipue ex recolendis beneficiis per Christum eiusque mortem in cruce sibi allatus. Ilo autem ubi idem auctor nobis ora se imasicrum esse, are ab eo ea initur, nonam 4 1 viris Getistanetae im sit, antiquisimo, Christi Meraiores quovis sue dis ad ineram comun congreges os esse ruique rex post vero e meis ab ' iis ad inlecti δε hebe uidi, primo quo Christus
ex more in viti redierat, opulensiores stato illo tempore. HI .inguli tam Mine, vel universi In locis sacris coenas instruxerunt, easdemque una cum pauperibus, tum ad alimenta capienda, tum ad memoriam Christi celebrandam habuerunt. Quod et aliunde cognis tum est et ex luculantis Novi Testamenti rea novus. M. e. n.
34쪽
vera huius loci scriptisne aliis relicto ci , monuisse iuvabit, convivia illa, quamvis tam brevi tempore variis j I μ ab origine sua degenerarent, alibi tamen, et postolorum aetate, et longe postea genuinam suam reum ' ei simpliςitatem et gravita-
omperam Milysin a quoq- nobis testes sqnt latius, I avius M ror, Tertullianus, aliique c3 . At increbresce. e minen .morum corruptione, Prudentioribus viris ad Laodicaeam congre. satis seculo in visum est, a celebratione mortis Christ Agapis
35쪽
secludere, atque harum s omnibus eius sectatoribus interdicere si . Sed neque hoc tempore nec postes conciliorum decreta hunc habuere successum, ut illius consuetudinis tanquam radices
-- locorun penitus risissiparent. Quid' quod esus vestigia' dieque , si fides vires auctores est, zma opira et sibi nondum. planis exstincta sunt ab erem quis vim iiii estust, convivia talis sorim temporii ratio, ibus parum accommodata esse Quis
non ridet stuporem noniniliorum hominum, qui vi tuum , tustatis nobis restituere conantur 3 Sed in diverticulum delapsi sumns, unde in viam redeundum est. Restat enim nobis masna quaestio, quaenam huiusmodi bonorum communionis qualem ab antiquissimis Christi sectatoribus
himiniam esse senius, causis fuerint . i rigiMG Neque tamen ea viae intriinu. nobi esse deuari Ninum inter homines C μ uino, primo tempore pilarimos bisse qui in condition tenvi et res Hesinemur, ima voces scriptorum veterum. . minuiquam
36쪽
quis a Novi Tesu civi lectione Dido est instructior, qui igno , rei cia Turpi itine vero his testimoniis abusi sunt religionis Christianis adversarii, sectam ciuisti dicentes pro magna parte ex me utorum deque infima plebe natorum hominum colluviis' exsil-tisse a . Ipsa enim bonoruni communio in usum sine dubio imtroducta ab iis est, qui opibus ah undabant atque hos valde numerosos fuisse, tam certo crinfirma omnis veterum memoria, ut sine impudentia negari nequeat ca). Sed contumeliam nobis impotitam obiter repulisse, satis erit Pauperes autem quod attinet
modo memoratos, nemo dubitabit, quin, sacris mitis deserendis, iam iuinum edicto Filium ex Iuda rum societat elicereio
c , , pus rium oram odium incurrerint. Quomo uinu
m xiii privat ne omnium rerum egestire perirent, curare debum runt eatiores eiusdem disciplinae socii cs . Iain vero lini vitalo cum ita satisfacerent, ut neque mereedem illis negarent operando partam, nec undos, quae Ciceronis vox est 6 , amicis anteponerent, non miratores em fuisse puto sectae alicuius aut Iudaeo
rum mci Leet dignita in rimis est rigenes Lib. I. eoatra Celsum cap. I.
37쪽
enim ex loco apparet, Iesum ipsum feetatoribus in honorum Euasisse venditionem, ut pretia eorum inter pauperes dispertirent Itaque si quis rogat, cur Apostolorum distipuli et aequales bona sua vendiderint, et pecuniam contractam distribuerint inter paupe
χην πληττόμενοι --ἡριαν πρωρον ἀνεμέρου παρακιλευσιν. διλνέμοντε τα φυσlαε qua tamen in oratione hanc henescentiam pedi,
peram plerisque tribui Neque hae tantum in re praecepta Iesu secuti sunt, sed in eo quoque, quod Apostolis ceterisque viris, quos religionis docendis causa miserat, aeque ac pauperibus, vic- tuin suppeditabam, adis intatem eius se composuerunt: diluvie
expilotan cor ne de Ploqin exempli, an iris i ii uis', tam in vivis erat, ita eum discipulis se susten Mo 'xhibiti. t
38쪽
mo adeo inperes in eoenam vocandi, parius mi hominuin liberal te parmam, eo eodem similio sontes nobis amasse via tuti ea Gems, quemadmodum per totam vitam pauperes
Etat rum suorum misericordiae commendavit; si hanc in primis praestari monuit, si quis ad convivium, quod instruxisset, miseros illos Invitaret Clara eius verba sunt ue. XIV, 3, supra lamdescripta, sed hic iterum describendar τα ποιiu χην,---
- - ῶν- καλ- - - - -Miuro' Credibile rem est, Geiorem minatis plenissimum eadem vel innina saepe repetiisse co Iani vero clam maiidatis, aeque ac ceteris omnibus, Metatores eius statim ab eo tempore, quo in unam inelainem
congregari inciperent, ita obsecutos esse putamus, ut, qui divitiis pollebant, pauperes mensae suae participes sacerent atque hane mensam Agapen dicerent, quoniam caritas pin eam quas parasset. et in ea praesideret G. Quae nobis Sententia non soIum similli
39쪽
ixo Ess8LII ALsZRTI AN ANGEL DIMUTATIO non ad sacrae oenae insumtionem, sed ad orationem Iesu a ALucam, quam modo laudavimus. In hac una enim vox in re. peritur ceterum a nullo alio civi estamenti loco occurrit, prediter De V, 9, ubi argumentum tractatur ab hoc longe dive sum. Eadem voco δοχὴ utitur gnatius siqe quisquis auctor est Epist. Interpol ad SNrnaeos ci . οὐκ ἐξίν ωτι ait, isse Nu
δ-ἡ ἐπιτελεῖν Quid vero in ahera huius Epistolae editione Nimi rum haecci οὐκ ἐξίν ἐστιν empla του ἐπισκόπου, υτ βαπτIζειν, γε ἀγασἡ -εῖν quibus igitur u loci vocabula δα et rursus permutantur. At luculentissimum testimonium est Clementis lex cal, ubi reprehensis hominibus, qui lautas dubiasque coenas, in quibus comessandi et potandi voluptate pascebantur, Agaparum
nomine vocabant, et Agapen sacram dedecorabant, orationem sic persequitur: τας τοιαυτας ἐσπιασεις ὁ Κύριος γἀπ- os Mossain. Λέγει γουν - - - ταν ποιῆς δοχ'ν, κάλει - - ὀυς φ ν μάλιστα δεῖπνον
ποιητέον. His verbis interiecta sunt nonnulla, quae describere nihil attinet. Sed ex iis, quae descripsimus, duo apparent alterum, Aga- parum institutionem a Clemente ipsi Iesu attributam esse alterum, ex temporis illius sententia, Agapas eadem fuisse convivia, de quibus Iesus secundum Lucae Euangelium locutus esset Uerum haec Clementis ceterorumque Scriptυrum uicta quantum valeant ad nostram conlecturam probandam, Doctorum Virorum iudicio relinquimus. ci cap. 8. In Paedagogo Lib. II. p. I t.