장음표시 사용
261쪽
2 2 SILVESTRI PETRAS ANCTAE 1. Risum aegre ij, qui mecum aderant, tenuerunt, dum audirent magistrum tam peritum Romanarum caerimoniarum; nec fuit necesse omnia reserre, quae tunc fiunt
in Urbe, si umquam alias, frequentissima, cum exstent in Codice impressa. Negauidumtaxat, a Pontifice falsos nummos dis tribui, aut equo tunc aduehi sacram Hostiam. Neque enim id fieri solet, nisi quando peregre Romanus Pontifex pro Geistitur. 6. Fit autem,ne absque Viatico caelesti, aut sine Hostia Summus Sacerdos viam timeat 1 sed haec potius eum, quemadmodum olim Arca Testamenti Israelitas, antece-- dat , & fit quidem honorificentissime, cum equitatu, cum aula& satellitio, vehiturque candido ac miti equo,cum tabernaculo aurato supra ephippium purpura & auro ii lusum, ex cuius tabernaculi tholo tintinn bulum auditur, ac videtur perpetuo sugge-zachar '- rere illud: Hic Deum adora. Quid Molinare Ludit, ' his reprehendas Eucharistiam in iu-Ioan. I i. mento ferri Christus in triumpho, sedens supra pullum asinae Ierosolymam intrauit.
7. Quod ait deinde, Pontificem gestari
humeris Regum ac Principum,hoc pariter falsum est, ubi enim Romae sunt Reges,
aut Principes magni, qui Regibus proximi
262쪽
habeantur 8 famulos fortasse, quos a pedinbus habet Pontifex, & qui amicti toga rubra tal ri eum in sella circumferunt, cindidit Molinatus esse Reges & Purpuratoti 8. Ceterum haud nouum e sie hoc de- An. Clitissicus Romani Pontificis, vel ex eo potest i conijci, quod Synodus Episcoporum, coacta septimo seculo in Lusitania, sanxerit,ne. procedentes in sanctorum Martyrum celebritatibus Episcopi, serentesque a pectore suspensas eorum Reliquias,circumue hantur humeris Diaconorum in sede gestatoria: propterea quod ferri a Diaconis suc- Collantibus videretur esse proprium solius Romani Pontificis,nee soleret id ab eo aliis Concedi, praeterquam interdum alicui ex Patriarchis, sed ita tamen, ut infimi ordianis Clerici, aut certe laici, non autem Diaconi , sellii a gestarent. Consuetudinem
hanc itaque retinet Romanus Pontifex, non sine maiori adhuc moderatione ; quia raro & in magnis solemnitaΠbus, nec a Dia- .conis aut Clericis, sed a laicis & famulis
notae secundariae, vel infimae,gestatur.
s. Quod item praegustari aqua solear, dum Pontifex manus abluit, fit potius di
gnitatis quam necessitatis causa; quemadmodum praegustantur tum cibi Mognatum ac Regum in mensa, tum in Missae Pon-
263쪽
2 SILVESTRI PETRAS ANC TIE. Pontificia: sacrificio', ante oblationem, pa nis & vinum, quae Offeruntur. An vero eam nocendi occasionem arripuerint aliquando
viri conscientiae depositae, M an certa sit Naucl. historia Henrici Imperatoris, seu veneni CR *j' propinati in ablutione post Eucharistiam x'' in oppido Hetruriae Bonconuento, alij dc- finient. Referunt saltem annales Ecclesiastici, Victori II. paratum in Calice Virus, dum ineunte pontificatu Aris perlitaret, demiraculo rem patefactam, priusquam fraus
Pontifici noceret. IO. Attamen , ut dixi, satis constat,Maiestatis magis quam necessitatis causa eum morem inductum fuisse,alioquin mille no- cendi artes sunt, & suppetunt semper secreta nocendi consilia, aduersus quae videa- Plinius tur inutilis industria omnis. Cleopatra ni-vb M ς- 3- mirum Antonio metuenti gratificationem eius, nec nisi praegustatos cibos sumenti, illusit,extremis coronae floribus veneno illutis. Mox enim procedente hilaritate, inuitauit Antonium ut coronas biberent , sed
incipienti haurire, nec ita insidias timenti, opposita manu scyphum eripuit: deinde uni dedit mancipio e custodia educto, qui bibere iussus, illico exanimatus est. Cleopatra insinuante, incassum ab Antonio caueri venenum; quod si vellet,vel cum noua
264쪽
NOTAE IN EPIST. MOLINAEI. 2 silla praegu stantium diligentia, ei propinari potuisset: ii. Sed his praetermissis, praecipue quod
spectat ad sedem perforatam, responderem equidem fusius; nisi me actum agere, &operam ludere arbitrarer . Satis fuerit indicasse, Marianum Scotum, post annos ducentos E triginta, Papissae Ioannae opprobrium , quasi ea successisset Leoni IV. Sedi Romanae assinxisse; cum ante ipsum integris duobus sarculis, Scriptores nulli, aut Religionis Catholicae amici,detestando facinus, aut inimici illud exprobrando, de
illa meminerint: imo cum Leo IX. Graecis, hostibus Ecclesiae Romanae, eX probrauerit, Patriarchas aliquoties Eunuchos, &Vnam demum feminam, in sede Constantinopolitana sedisse. Nec umquam sane id commemorasset,si maiore infamia Romana Sedes habuisset Papissam Ioannam. ia. Quod supereit itaque, suaderem potius Molinaeo, ut in Caluini secta introduceret usum ius Sedis perforatae; memor utique, Regnum Anglis Papissam nostro aeuo coluisse, hoc est Elisabetham Reginam; quam Episcopi de Clerus
uniuersus, uti praesidem sacrorum, agnouerunt ; permiseruntque collo muliebri caput Ecclesiae agglutinari; nescio maiore
265쪽
dixerim opprobrio virorum , an delirio si minarum. Quod sane dedecus,quia scientes prudentesque Sectarij admiserunt, maiorem infamiam eis parit utpote in re comperta; quam non pepererit Ecclesia Romanae res conficta: etenim ex errore dumtaxat
Papissam ea fingitur habuisse.
I 3. Si vellem ego magis verosi milia iam promere, dicerem, superiore anno ex AI glia scriptum fuisse, unum ex Praedican-ribus, qui cum esset hermaphroditus, diu vir & maritus fuerat, muliebria passum a proprio Verna,& ex eo concepissei tanto in luxuriam furore agebatur. In quam rem lusit ingeniosὰ, qui Epigramma de eo argumento scribens,Caluino gratulatus est pro paginem tam fecundam; in cuius nempe si cta,quemadmodum ipse loquebatur, Vir muliers parit.i . Sic Euangeli; reformati miraculum fuerit, unum ministrum Verbi repertum , qui simul & frater & soror, Mmater & pater posset repellari. Haec saltem ris runtur fide maiori; cum non petantur ab annis ducentis aut trecentis, sed a paucis omnino mentibus, in quo temporis exiguo spatio est minor libertas fingendi mentiendique. Profecto si haec vera historia est, Caluinistae referent in ann tes
266쪽
NOTAE IN EPIST. MOLINAEI. 2 7 .les suos portentum luxuriae, quale antehac numquam legimus; si figmentum est tamen,fabula fabulam refellere quis vetat Z oi s. Haec scripsi aduersus haereses, errores & calumnias Petri Molinati, typis edenda , ut ei,aut saltem aliis,Catholicis praesertim, prosint. Parui vero diuo Augustino, r.deTH- qui optandum esse ait, ubi Haereses vigent, ut quicumque aliqua scribendi facultate praediti sunt, ij scribant omnes, etsi non modo de rebus ijsdem scripturi sunt, sed eadem etiam aliis verbis fortasse scripturi.i6. Quod si ad ista Molinaeus aut quiDquam alius respondere voluerit, hortor &moneo ut technas S subdolos circuitus, in quibus soli ambulant impij deuiter; Viaque recta in aciem veniat, & gradum gradu,p dem pede,ut aiunt, premat. Hoc est, assiimat quae dixi: expendat num aduersarij dletaria, vel Haereses, iuxta veritatis normam confutauerim,an potius declinauerim ictu, dissimulanterque alia tractauerim. Promisi dum eram Sedani, me scripturum modeste
ac pro veritate; nec usurum oratione aculeata, qua uti Molinaeus putissimurii soletistitisse me promissis, arbitror. Ceterum pa ratus sum &ego,pro veritillis defensione,&pro nomine I E s v contumeliam pati. Actor. s.
267쪽
APUT PRIMUM. Praedicantium ege-yas ct opprobrium, arguunt eo at se ac vani fimae Religionis. Pag. 2CAP. 11. Octenditur, omnem huius nouriaeui haeresim esse sacrilegam nouitatem. I 2CA P. III. Expenditur an verum sit, Sanctos recentes in Italia venerationem adimere Sanctis antiquioribus. 3 2CA P. IV. An vere Molinaem dicat, Pontiscem iactare , nouos fidei Articulos a se condi posse, o ,se debere in terris vocari Deum. 46
CAP. V. Confutantur aliae calumnia Molinaei aduersus opes Ecclesiae Romanae . y 3 CAP. VI. An Pontifex mutauerilseras oportas regni caelorum. CAP. VII. Confutantur aliae calumniae Molinaei, quibus .praesertim ait Romae omnia mendi. 6 CAP. VIII. An recte Molinaei sentiat de Hierarchia Ecclesiae, o de statu Religionis, hoc tempore,in Germania es in Belgio. 7ICAP. IX. Refellitur calumnia Molinaei,qua docere ait Iesiuitas , occidi posse Principes o Reges, o ex eorum Omna ,splurimos pam ricidas proditis . 81CA P. X. Arguisursummae impudentiae Molinam, ostendituri, haereticos potius docere,
268쪽
accidi poss Principes se Reges. 99
CΑΡ. XI. An retae Molinaem exprobret, Romae manare simul exempla vitiorum es Fidei decisiones. III CAP. XII. An recte in urbe Roma o Imrii tolerentur se Haeretici comburantur. 2 CAP. X m. An Molinaeus recte vitio ve tat Pontifici, quod Romae permittat mere
CAP. XIV. In te a Molinaeo recensentur publicae poenitentiae inter abusu Messae Romana. II CAP. XV. An iume Romanus Pontifex pro
sacerdotidis se pro disse aiionibi admittat
vel exigat iura consiueta. Ι6o CAP. XVI. Referuntur o confutantur aliquot alij errores Molinaei, tam circa Regulam fidei quam circa Sanctorum Reliquias. I 6 CAP. XVII. Aseritur usus linguae Latinae
CA P. XVI I I. A itur breuiter devsu --ΔDentiarum, sede Purgatorio. I 8 Iti CAP. XIX. uam impudenter Molinaeus loquatur de usu piarum Peregrinationu. I 8 CAP. XX. An dignum sit reprehensione pro remigione peccatorum aliquid osserae. I 8 8C A P. XX i. An Molinaeus prouocet sapienter ad Missatis rubricas circa usum Euchari. Itiae in Missae sacrificio. Isod I. CAP.
269쪽
CAP. XXII. Satisfit breuiter Molinaides- iderio, tam circa praesentiam Corporis Christi in Eucharsia, quam circa Primatum Petri in
Ponti catu Romano. I92 CAP. XXII I. Expenduntur aliquaesenten-- liae Molinaei circa Regimen Politicum. 2os
CAP. XXIV. Iniustisi e Molinam siuarii opes omnes ciero se Ecclesiae auferendas, tollendam, eius immunitatem. 2 I OCAP. XXV. Asseritur consuetudo antiquissima exosculandi pedes Romanoram Ponti- fcum. 2I 8 CAP. XXVI. An recte Molinaeus queratur, lumen Scripturae sacra Regibus negari. 237C A P. XX vii. Refellitur obiter uetala Papissa Ioannae. 2 O
270쪽
PH i L I P P V s IV. Hispaniarum & Indiarum Rex Catholicus ac Potentissi- mus Belgarum & Burgundionum Princeps, Diplomate suo sanxit, nequis R. P. Siluestri Petra anctae Romani Societatis IEsu Theologi Notas in Epistolam Petri Molinaei ad Bala, cum, cum Responsione ad haereses, errores se calumnias eius, ac Vindicise Vrbis Roma se Pontificatus Romani, praeter Balthasaris Moreti voluntatem ullo modo intra no- uennium imprimat, aut alibi terrarum impressas,in inferioris Germaniae ditiones importet, venalesve habeat. Qui secus faxit, confiscatione Librorum oc alia graui poena mulctabitur, uti latius patet in liti ris datis Bruxellae xx m. Mariij, anno