De Romanorum vocabulis pontificalibus: Dissertatio inauguralis philologica ...

발행: 1903년

분량: 100페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

Gloss. Lat. I 29, 36-37 etc. Primo obtutu apparet eam explicationem, quae dicit oves bidentes bidennes i. e.

duorum annorum esse, sensu carere Biadens nil aliud

significare potest nisi duorum dentium. Ac primo quidemove tantum sic appellatas esse ex est locis supra laudatis conicitur cf. ita in Encycl. real. III p. 426.57; deinde nomen ad omnes hostias translatum est. Ceterum Paulus p. 4, 17 falso eas ovis bidentes dictas esse putat, quarum et superior et inferior dentium series completa sit id quod significat amb dens. Contingere. Serv. ampi Aen. III 34 polluit contingit; et pollutum sacri cium consacrum dicisum Ab

eadem radice formatur qua aiferrare, ubi Vide. Convellere. Serv. ampi Aen. XI 19 alii vellere movere accipiunt. Ennius rex deinde status convellit sese, ef in sacris convelli mensa dicisuri cum Iouisum Apud Fest p. 158 18 v. Migrare mensis , quantum ex VocabuliSmisere corruptis intellegi potest, dictum fuerat, tales mensas Sacra sine quibusdam caerimoniis movere non licuisse. Cui ulla. Porphyr ad or carm. I 31, 1 Dives ut aureis mercasor exsiccet curullis curullis pro oculis dixit. Proprie autem culillae calices stine quidam ictiles, quibus fonti ces virgisnesque Vestales in sacris uruntur: ci. orat art. poet 434. Hoc vocabulum qua ratione etymologica interpretari possimus nescio fortasse Oniungendum est cum graeco κυλι Dare. Serv. ampi Aen. VIII 106 dabant verbo sacrorum usus est, nam dici solebat in sacris da quod debesae mam dextra aris of Arnob adv. at VI 29. Gloss.

Lat. IV 327, 22.

Damnatus. acrob. Sat. III 2 6 Haec vox ' 'ria Sacrorum est, ut reus vocetur, qui suscessio v Io Enuminibus obli ac damnatus autem, qui romissa volaiam solvis. De formus Paul. Fest. p. 83, 11 Forma signi calmodo faciem cuiusque rei, modo calidam, ur cum exta quae

82쪽

Denicalis. aut Fest. p. 70, 9 Denicales feriae coleban ur cum hominis morsu causa familia surrabatur. Graeci enim νέκυν morsuum dicunI cf. Cic. de leg II 55. Serv. ampl. Verg. Georg. I 270. Gell. . A XV 4 4. Colum II 11, 5. Fest. p. 242 29. Denicalis significat

eum, qui Sit de nece. Eximius, egregius Macrob. Sat. III 5, 6 ex mi quoque in sacri ciis vocabulum non poeucum ἐπίθετον sed sacer sale nomen es . Veranius enim in Pontificalibus Ouaestionibus docet eximias dictas hostias, quae ad sacrissiacium destina ae eximantur a rego vel quod eximia specie quasi osserendae numinibus eli untur, cf. Paul. Fest.

p. 82, 3. Donat ad er Hecyr. I 1 9, ubi de e regrius verba fiunt. aul. p. 80 17. 23 8. Serv. ampl. Verg. Aen. IV 93.

Extraneus Paul. p. 79 1 Ex erraneus ex alia ferra. Exeraneus quoque dicitur, qui ante empus natus vel potius eiectus est dictus autem exterraneus, quod eum aurexferrita alvo eiecit. Quam glossam qui e Festo descripsit grammaticus Gloss. at V 197, 9 cum in fine addat quod genus hostiarum sacris non adhibesur, vocabulum inter pontificalia recepi. Ab referrere id explicari non posse per se intellegitur. Futtilis. Serv. Aen. XI 339 non iuuitas aucfornon inanis nam iutule vas quoddam est lato ore, undo angusto, quo Nubantur in Sacris Cessas, quia aqua ad sacra Vestae hausta in terra non ponitur, quod si fac piaculum est unde excori afum a ras, quod stare non posses, sed positum statim emunderetur cf. Lact. lac ad

83쪽

Galerus. Serv. ampi Aen. II 683 galerum pilleum ex pelle hostiae caesae: cf. Gell. . A X 15, 32. Serv. Aen. II 688. Isid. orig. XIX 30, 5. Lact. lac ad Sta Theb. I 305 laul. p. 10, 12. Glomus. aut Fest. p. 98, 4: glomus in sacris crusrulum Ombi ingura ex oleo cocrum apsella ur. Humanus. aut Fest. p. 109 4 Humanum sacria tum dicebant, quod morsu causa flebat; cf. Gest. N. A. 12, 12, ubi Vediovi ritu humano capram immolari narrat Helle Rom. M h. I p. 265, 1 hoc sacrificio ostendi putat priscis temporibus homines diis a Romanis oblatos esse, in quo sacrificio postea hostiae hominum necandorum officio fungebantur. Id quod falsum est; nam ut isso a et M. AEMII. . Rom. p. 35 probavit, priscis temporibus nunquam a Romanis homines sacrificati sunt. Humanum autem sacrificium ab humando et humatione nomen accepit. Nam mortui collocationem, pompam funebrem sequebatur humatio Cic. Tusc. I 102. 104 , in qua variae ritus caerimoniaeque observabantur Varro de l. l. V 23. Cic. de leg II 55. aul. p. 148 V. Membrum abscidi , quibus absolutis mortui familia purgabatur. Eodem pertinent vocabula pontificalia: Humatus et inhumatus. Varro de l. l. V 23;

Incohare. Serv. Aen. VI 252 incohat aueem e incit et est verbum sacrorum; cf. sc 'uno Misad manno MMI berectes Bugge Altisat Stud. p. H. Indicere. Serv. ampl. Aen. III 64 indicit sacrorum verbo usus est, nam supplicationes et dies est indici dicebantur; cf. Varro de l. l. V 61 Cic. de leg II 61.

84쪽

Litare, litatio. Serv. ampi Aen. II 119 et Ictare verbo fonti cali usus est, id est sacri iis deos 'la care; cf. Soliol. Stat Theb. X 610. Serv. ampl. Aen. IV 50. Macrob. Sat. II 5, 4. Cic. de div. II 38. Liv. XXVII 23 4 etc. arquard Rom. Mative . III p. 182, 10.

Μ a Ct HS mactare, magmentum, magni entarium, augmentum. Serv. ampi Aen. IV 57 mactans PEQum Sacrorum κατ' Dφη ιιισμόν dictum, quasi magis au tum unde et magmentum diceban quasi maius augmensum. olim enim hostiae immolatae dicebantur mola salsa taceae; cum vero ictae et aliquid ex iis in aram datum, mactae dic

bantur per boni ominis signi cationem Mactus primum in imprecatione eius dei adhibetur, cui sacrificium fit Arnob. VII 31. Serv. Aen. IX 641. Cato de agric. 134. Deinde etiam de hostiis dicitur, quibus post immolationem vinum superfundebatur Serv. l. c. Isid. orig. X 165 ci Corssen Musor in ut Syrach III 270): in mi Mein und

facit Non. p. 341, - Magmentum, quod ab eadem radice derivatur, carnes Significat, quae ad exta additae in aris ponebantur cf. arquard Rom. Mative . III p. 184. Varro de l. l. V 112 . Nihil aliud significat augmensum Varro de l. l. 1123 cf. Liibberi comment sonu p. 12 sq. Magmentaria autem loca sunt, in quibus illa magmenta vel augmenta conficiebantur. Varro de l. l. V 112. Cic. de har resp. 31 sec. Mommsenum). Gloss. Lat. II 126, 13. ΜOVere Serv. ampi Aen. IV in verbo antiquo usum tradunt moveri enim sacra dicebantur, cum sol ni s diebus aperieban, faempla instaurandi sacri cis causa: hoc vulgo apertiones appellant. obsistere. Fest. p. 193 4 Obstitum Cloatitis es Aelius Stilo esse aiunt violatum auacrumque de caelo. Cincius quom qui deo desaeve obstiteris, id est qui Meri quod videri nefas esset; ci Cic. de leg II .

85쪽

optare. Fest. p. 186 19 Orsaram hostiam, alii optimam appellans eam, quam aedilis tribus constitutis hos iis offae, quam immolari velit. Ρastillum. Fest. p. 250 30 Pastillum est in moris ubi genus refundum ci Paul. p. 251, 13. Rustiuum diminutivum participii fasD- St. Pecunia. Fest. p. 245 25 cunia sacri citim rei dici uri cum inrugum ructuumque causa mola fura erebatur in sacrificio, quia omnis res familiaris quam

fecuniam nunc dicimus, ex his rebus conssa Penitus Arnob ad V. at VII 24 ossa autem penua es cum articula visceris cauda pecoris amputata cf. Fest.

p. 230 21 242 24 Naev. Com. r. 102. Perplovere. Fest p. 250 29 Puferam perrimere

in sacris cum dicitur, signi a perfusam esse. Remansit igitur in sollemni sermone antiqua forma, quae Vulgo 'ruere facta erat. Pius, quae vox et ipsa in sacro Sermone usitata

erat ei Serv. ampi Aen. I 378. V 45. Ecl. VIII 82. Arnob. VII 6 vide etiam puru p. 77.Ρilleum Isid. orig. XI 21 3 Alleum est ex bino

fundum quasi sphaera media, caput DPens sacerdotale Iin occipitio viva constriarum. Hoc Graeci et nostri Haram vel kaleriam vocant. - Hoc vocabulum complurien usurpatum, quia caput sacerdotale tegere Isidorus narrat,

inter pontificalia recepi. Coniungendum est cum pilum et Graeco reiλος ci. Joh. Schmid Zeiuchr. PL

A 'rara XXXII 387.

Ρollucere. Varro de l. l. V 54 Id dicisti politi tum, quod a floreiciendo est Ium, cum enim ex mercibus libamenta porrecta sunt Herculi in aram, tum ouucium est, ut Nom re nasum dicitur, id est proinde ut sitiani factum itaque olim fano consumebatur omnes, quod pro numerat, ut etiam in , quod praetor urbanus quotannis facis, quom Herculi immola publice iuvencum ci Fest. p. 253 17.

86쪽

c. I. L. I 1175. Inde tantum colligitur proprie pollucinde iis dici quae deo offeruntur, profanari de iis, quaei

minibus consumenda traduntur cf. Marquard Rom. Iaae veris. III p. 149. Lubber comment pontig. p. 3 sq. In Herculis autem sacrificio utrique vocabulo eandem vim attribui, quardi l. c. aperte XPOnit. Porricere. Macrob. Sat. III 2, 2 . . . nam et ex disciplina haruspicum e ex praeceps pontifim verbum hoc sollemne sacri cantibus est, sicus Veranius ex primo libro Pictoris i a dissertationem huius verbi exsecurus es rexIa porristanso, dis dant in auaria, aramve focumve me, quo exta dari debebuni floreicere ergo, non 'roicere 'r

'rium sacrificii verbum se. Nihilominus Spenge apud Varronem de l. l. UI 16 et 54 misere scribere maluit; i. Serv. Aen. V 238. Plaut. seudul. 266. Varro de r. r. 29, 3. Arnob. II 68 Fest. p. 218 25. Ρraesentaneus. Fest. p. 250 25 Praesentanea porca dicitur, quae familiae metandae causa Cereri imm latur, in is par quaedam eius sacri cis it in conspectumor, eius, cuius unus instituitur cf. ar Victorin. G. L. V 25, 16, secundum quem Festi textus laceratus restitutus est, et praeterea Cic. de leg II 57. Ρrocul iunt. Fest. p. 253 12 Procultans 'romiuunt ait si ni care Antistius de iure ponti cali I. LX. Profanare. Varro de l. l. VI 54 Hinc sc a fando fana nominata, uri fonti res in sacrando fati sun linem. Hinc profanum, quod es ante fanum coniuncrum uno; hinc pro natum, quod in sacri cio. Profanare duplici usurpatum invenimus significatione Cato de agrici 50 2.132, 2 intellegit re nare ante fanum sacrificare. Sed multo saepius dicitur 'ro nari quod ex religioso vel sacro in hominum usum proprietatemque conVerSum St. Fest. p. 218a. arquard Rom. Mativerae III p. 148. Ceterum recte issowa Rel. u. AEMI . . Rom. p. 99, 10oStendit, suae rebatius apud acrob. Sa III 3, A et

87쪽

Serv. Aen. XII 779 de rasenum vocis significatione dicunt, per errorem de voce rosenatum illuc translata esse. Pulcher Fest. p. 238 16 Pulcher os appellam ad eximiam ingustudinem perductus es P. 33. Ρulpamenta assa Arnob. VI 24 Non enim flacet

carnem trebulum nominare, 'ulpamensa non assa, quae i)in veribus exfa sunt, animas prunis et Iorrefacta a boni S.

Ρurus. Hoc vocabulum inter pontificalia receptum eSt, quod omnia, quae ad sacrificandum adhibebantur, pura appellabantur, Si sic comparata erant, ut nullum piaculum Committeretur cf. Serv. Aen. IV 683. Fest. p. 249 7. Paril. p. 248 9. Fest. p. 253a. 3. aul. p. 14 8. Fest. p. 318 7. Varro de r. r. II 1, 20 4, 16. lin. n. h.

Reddere. Serv. Georg. II 19έ reddimus exis face dorum usus es verbo, reddi enim dicebam, exfa, cum 'r

bala I elixa arae superfundebantur; Loen. VIII 69. Respergere. Fest. p. 262 15 Ressarsum vinum apud antiquos signi at vinum rem inspersum, quod in sacris novendialibus vino mortui sepulcrum sperobatur quae sacra flebant die nono ci. Paul. p. 263, 4. lin. XIV 88. Hic quoque in sacris remansit antiqua forma; c per- plovere P. b. Rica. Fest. p. 289 19 Rica es vestimentum quadratum imbriarum furfureum, quo faminicae pro palliolo murave MDbansuri ut . . . existimas Titius autem ais, quod ex lana ita sucida alba vestimensum dici ricam idque esse triplex, quod coniniciant virisne ingenuae patrimae matrimae cis quod con crum lavem aqua ferenni ei Meursium non ante quae salso inseruisse totius sententiae sensus evincit totum enim Caput quasi praeteritio est, qua singula pontificum vocabula, quae ad sacrificandi ritum pertinent, enumerata vel per articipia vel per sententias relativas explicantur.

88쪽

ungendo ita caeruleum; cf. aul. p. 288, 10. est. P. 277 5. aul. p. 276 1. Gell. X 15, 28. Serv. ampl. Aen. IV 137. Non. p. 39, Varro de l. l. V 130: sic rica ab risu. Rica mutatum est ex rica, pertinet autem ad palaeotheod. rahan veristitiam, anglos aeri is istiuunm, L Zupiis Bemenberi et r. XXV 105. Sacris. Hanc vocabuli formam in sacrorum Sermone in usu fuisse est. p. 318. 7. Varro de r. r. II 1, 20. II 4, 1 demonstrant. Si licernium. Fest. p. 294 18 Silicernitim diciatur coena iunebris, quam Graeci περιδειπνον Pocant. EdVerrius existima cibi onus, quod nos farcimen dicimus, quo fumabatur fletu familia, silicernium dici, quod cuius nomine ea res instituebamr, is iam silentium cerneret. Caecilius bolos ater credidi silicernium eius me ESSE Surum; i. aul. p. 295, 2. Non. p. 48, Donat ad er.

Ad IVI, 8. Serv. Aen. V 92. Fulgent. . 114, 6. m.

Huius vocabuli in interpretatione etymologica ut iam Veteres varias ingressi sunt vias, sic etiam nostri magnin per inter se dissentiunt. Cernium ortum est ex ceranium; CL Sh. erranais cenis , at Ceres. Conma Forachi II 158 priorem huius vocabuli partem ortam esse dicit ex Sel , quam Vocem in seliquastra honus sellae est. p. 340 10 videmus i littera igitur secundum eum ex nata est. Itaque silicernium vernacula lingua est Silamahl. Sistere. Festi p. 351 4 Sistere fana cum in urbe condenda dicitur, si incat loca in oppido usurorum an rum consumere, quamquam sic ustahe cod. quam)Antistius Labeo is in commentario a iuris fonti iliana risure esse lectisternia ce=ris locis et dis habere; cf. aul.

p. 350, 1.

Spurcus. Fest. p. 348 19 Spurcum vinum est, quod sacris adhiberi non licet, ut ait Labeo Antistius L commensarii iuris fonti ii, cui aqua admissa est defrutum aue igne acrum est, mussumve an equam de mescat; es. Plin. n. h. XIV 119. Isid. orig. XX 3 7.

89쪽

Strebula Varro de l. l. VII 67 In Cesistione Des rebula aut de lumbo obscoena viscera. tribula, ut Opilius scribit, circum coxendices stin bovis id Graecum est ab eius loci versura; cf. Paul. p. 12, 5. Fest. p. 13 34. Arnob. adv. at VI 24. 25. Strues. Fest. p. 310 25 Strues genera liborum sunt digitorum coniunctorum non dissimilia, qui super ecfapanicula noransversum continentur cf. aul. p. 11 9. Cato de agric. 134, 2. 141, 1. v. iast. I 276. In dialecto Umbrica invenimus similem vocem, quae sine dubio cum

nostro coniungenda est: simhla. Nomen deducitur astruendo, cui radix steret Subest.

Subigere. Fest. p. 351 8 Subigere arteiam in eodem libro sc commensario XV itiris ponti cis Antistitis

esse ait dare arietem, qui pro se fatur, caedatur.

Subucula. Fest. p. 309 25 Sub-ulam Aelius Stilo e Cloatius isdem fere verbis demonstrant pocari quod

diis detur ex alica et oleo et melia nam de unicae genere notum est omnibus. Quomodo factum sit, ut vestimenti nomen a sub-uere ei induere formatum ad illam sacrificii oblationem transferretur, nescio. uechele Umbr. P. bbe Athenaeo XIV 47 D affert σουβίτυλλον, cui vocabulo certe lat. subtitillum suberat. Supponere. Serv. Aen. VI 248 su onunt cultros id est victimas caedunI. ui autem verbum sacrorum, in quibus mali ominis verba vitabant hinc est, quod et mactare dicebatur, quod magis augere signi cat. Taeda Arnob adv. nat. VI 24 Quid taedae, quid neniae . . . . ex quibus quod 'rimum est, in exiguas arvina est micuias catillaminum insece de mors.

Tenere Serv. Georg. III 16 templumque tenebis id est ipsi emplum dabo et verbo usus est fonti cali nam qui templum dicabat possem mens dare se dicebat numini, quod ab illo necesse uera iam teneri es ab humano iure discedere; i. iv. II 8 7 sq. Cic. de domo 133. Hut.

90쪽

aras enenum, id aras agem em huc non spectat es Serv.

Aen. IV 21s.

Taurus. Serv. ampi Aen. II 140 nam hostia quae Herilis est, aurea a euasur: L est. p. 352 15. Paul.

p. 353, 1. Varro de r. r. II 5, Colum. VI 22.Τescum. Fest. p. 56 14 risca Verritis ait loca augurio designata, quo si termino nis in ferra auguri. Opilius autem Aurelius loca consecrata id augurandum scripsit sed sancta loca undique saeps docent ponti cis libri, in utibus scrip um se Templumque sedemque e cumque sis deo sive deae dedicaveris, ubi eos accipia volemus prosiliosque. Hostius belli Histrici I. I. Per gentis aue aetherias atque avia esca perquis vocibis empla antiqua deum. Cicero vero aspera di talia die dixi cum auo Loca assera saxea fesca uor Accius in Philocteta Quis tu es mortalis qui in deseria e tesquis se adporias loca'c Varro de l. l. VII 8 10. Schol. Hor. p. I 14, 19. Isidor orig. XV 12, 3. Sabinorum e lingua vocabulum

translatum esse s Acro ad or. l. c. dicit id quod falsum est; nam si Sabinorum e lingua vocabulum originem duceret, Latine fessos esset. escus vocabulo SubeSt is quos, unde tesquos fit; cf. praeterea Fich Herb. I 450. Veni a. Serv. Aen. I 19 oranus veniam, pacem'roster incendium navium et roprie verbum sonu cale est dicta autem venia ad eliciendam misericordiam; m rem enim benisolentiam numinum qui licet innocens sit, veniam tamen anquam 'ecaverit feret.

Vitulari. acrob. Sat. III 2, 11 Primo ponti clitaris libro apud F forem verbum hoc positum est vidulari, de cuius verbi signi catione usus ita rerutato sutilari est voce laesari Varro etiam in libro quinto decimo Rerum Divinarum ita refert, quod ponti x in sacris quibusdam virulari soleat, quod Graeci σταιανι ιν vocant et ut huic P cabulo diutius immoremur, 'utis libro, quem a dis composuit, ait Visulam vocari deam quise laetitiae praeest Piso ais

SEARCH

MENU NAVIGATION