De Romanorum vocabulis pontificalibus: Dissertatio inauguralis philologica ...

발행: 1903년

분량: 100페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

et est apud lurimos auctores frequens, quin etiam in commentario sacrorum usurram hoc modo Ponti x minor ex stramentis nasuras nectito id est uniculos acuo, quibus sues adnectantur cf. Fes p. 169 22. Haec vox pertinet

ad palaeost. nos δεσμιη, fasciculus , theod. --ba vitta),-Nobili murenula) Fic I rurb. I 574. Nautea. Fest. p. 166 4: Labeo in commen fario iuris ponti ei ait nauteam rubi dum quiddam esse quo

sonti cum vestimensa quae iam colorans Lacerum Festitextum his supplementis explevit Fulvius Ursinus, bene quidem inventis, sed valde incerus, ut ponam uelleri in annot. Verba. Neniae. mob adv. nat. VI 24 quid taedae, quid neniae, quid ossa non volgi, sed quibus est nomen appellatioque enuae . . . quod in secundo si um ess Sc. neniaei, infestini est 'orrectio, e quam 'roluvies aeuur sucis erexsiccata Reiffersch. 'ercocta et exsiccam visa-E S.

Novensi de dii. Varro de l. l. V 4. Div. VIII 9 6. arti cap. I 6. Arnob. III 38. M. Victim L. VI p. 26. Fabretti Inscr. t. 2742 cf. Wissowa De dis

m. indit e novens Marpurg 1892. Etiam in hoc vocabulo interpretando magnopere discesserunt viri docti et veterum et nostrorum temporum C. Calpurnius Piso, L. Aelius Stilo, anilius, Granius Flaccus, Varro ci Amob. l. c.), Ommsen tanteruat Dia p. 34' Corssen Κulin. annal. IX 16 sq.), Jordan ad relleri myth. Rom. I p. 102 annot 2 novensides nihil aliud esse nisi novem deos una consedentes dixerunt Ad quem numerum explicandum alii ex alia Italorum religione deos novenos arcessiverunt cf. WissoWa l. c. p. VII). andem ichael Brial les abies Mosenes p. 188 ad Cincii ci. Arnob. l. c.)explicationem reversus intellexit novensidem eum esse qui

72쪽

nuper insedi Hanc explicationem veram esse ex ea coniunctione indigitum et novensidum deorum colligitur, qua Romani usi sunt, si omnes deos invocare volebant

c supra p. R. offendix, offendimentum. Fest. p. 205 2:

endices ait esse Titius nodos, quibus apex retineatur Et remissarum a Veranius coriola existimat, quis sint in loris apicis, quibus apex retineatur et remittatur, quae ab inn-dendo dicantur; nam quom ad mentum fervensum sit, offendi mentum ci Gloss. a IV 123, 3. V 574, 6. Liendimentum, id quod Festus vult, ab offenso mento explicari non potest. Utrumque vocabulum eiusdem originis esse qua nostrum inden Joh. Schmidi Grach. d. Mi Vocalismus I 127 nobis primus ostendit; cf. tendica P 55. offerumentum. Paul. Fest 4 188, 10 osse mensa dicebant, quae osserebant. Hoc vocabulum inter pontificalia recepi, quod inprimis de deorum oblationibus usurpatuni fuisse suspicabar. Cui non obstat quod laut. Rud. 753 verbera per iocum inmmensa appellat. Ρandicularis. aut Fest. p. 220, 19 Pundicularis dies idem e communicarius, in quo omnibus diis communiter sacri cabatur. Quod vocabulum coniungendum est cum 'andere. Nam ut a redire formatur rediculus, a deridere deridiculus, sic a fandere pandiculus, unde 'andicularis fit. Quomodo autem factum sit, ut pandiculari dies, i. e. quasi apertionis dies, communicarii nomen acceperit, diiudicari non potest. Persillum. Fest. p. 217 13 Arsiarum vocant sacerdo es rudusculum sicarum, ex quo vulne amen o funalis arma Quirini ungues cl. aul. p. 116, 2. Ρesestas. Fest. p. 10 19 Praestas inter alis, quae inter recationem dicunfur, cum undus russeatur, signi care videtur festilentiam, tis intelleri ex ceteris 'ossit,

cum dicitur aversas morbum, mortem, labem, nebulam, --

petiginem; ci. Paul. p. 211, s.

73쪽

Plasea Arnob adv. nat. VI 24 quid alas sive ut quidam signi cane laseas, es. c. 25. Vocabulum certam hostiae partem significat. Polimina Arnodi adv. at VII 24 Polimina 'orro

sunt ea quae nos 'roles verecundius dicimus, a volgaribus autem adsolent cornomine testium nuncupari. Fest. P.

234 34 'olimenta dicit cf. Ρaul. p. 236, 3 quam Vocem a poliendo derivari putat Fortasse in hac voce explicanda ordiendum est a 'ollimen, quod proprie Bal significat; ci follit fila ludit aut Fest p. 243, 4. Polubrum, pelluvium. Festi p. 246 2 Polubrum

felluvium in sacri iis vas, quod nos eluem dicimus cf. Paul. p. 247, 1. Non. p. 544, Arnob adv. nati II 23. Gloss. at V 37, 22. Vocabulum coniungendum est Sicut delubrum cum verbo uere es WissoWa Rel. v. ult. d. Rom. p. 400. me forma selluvium ci malisvium. Ρraecia. aul. p. 24, 1 Praecias dicebant, qui a minibus 'raemittebantur, ut denuntiarent si cibus

manus abstinerent ab opere, ne, si vidisset sacerdos iacientem opus, sacra olluerentur c Festi p. 249 20 v. Pram

clamitatores, ubi advig Adv. crit. I p. 33 'raeciae

via ores legendum esse recte vidit Praeco secundum Stowasserum Bera mire. XXIII 101 ex fraedico ortum est. Praecia autem utrum eiusdem sit originis necne, non diiudicaverim. Ρraecidaneus Paul. Festi p. 23 19 Praecidanea una vocabatur, quian ante alias caedebatur. Tum florea, quae Cereri macfabam ab eo, qui morsuo iussa noniecisset, id est lebam non obiecisset, quia mos erat eis id facere, friusquam novas fruges russarent; L est. p. 218 17.

Gell. N. A. IV 6 8. Non. p. 163, Mar. Vic G. L. VI 25 16. Cato d. agric. 134. Hoc Vocabulo, quippe

quo semper Sacrificium piaculare Significaretur, etiam ea appellabatur hostia, quae ante sollemnia est immolari solebat, ut si quid peccatum esset, expiaretur Geli. N. A.

74쪽

cas, qui partim feriati erant, feriae praecidaneae appen rentur; Lmeli. N A IU 6, 9. Wisso. Re M. uia. d. m. p. 372. Praefericulum. Fest. p. 249 14 Praefericulum

vas aeneum sine ansis V ID, MIens summo velut remis, quo ad sacri cla Iebantur in sacrario oris Confisae.

Paul. p. 248, 11. Prodiguus. Fest. p. 250 s: Prodi ae hostiae

vocan unis ait Veranius, quae consumunmr, unde homines quoque luxuriosi radio: L aul. p. 251, 4. Recte Wissowa Re M. AEMI . . Rom. p. 35 adn. 2 ostendit hoc loco a 'opulo vel tale quid desiderari consumi, enim omnis hostia. Quod si rectum est, hoc nomine significantur eae hostiae, quas in commentariis ludorum saecularium prori vas appellatas invenimus Q I. L. VI 2323 v. 9 91. Cum forma duplici prodi istisis riguus compa

rari iubeo vocivus- vacuus, recidisus- reciduuS. nocisu

si nocuus, irri ν--irri uus M. Ρropudianus. Fest. p. 238 17 Propudianus 'o cus dictus eis, ut ais Capito Ateius, qui in sacri cis onus Claudiae velut tamentum e exsolutio omnis confractae religionis est. Propudiani igitur porci sacrificium eodem fere officio fungi debet quo porca praecidanea. Prosiciae, prosecta, proficies, proficium. iSVocabulis, quorum veriloquium perspicuum est, in Sacrificiorum ritu exta significantur, quae certa quadam ratione comparata diis porriciebantur; L arquard Rom. Iauete

peris III p. 182-183. sibber commen poni. p. 121 sqq. Ρrosiciae Arnob. VI 25. Solin. 5, 23. arti Cap. Ira; eandem vocem in dialecto Umbrica invenimus 'rufesta 333 Tab Iguv. ΙΙ Buecheler Umbrica . ).

75쪽

proficias Prosecta Varro de l. l. V 110 proficies Non. p. 220, 22 . proficium aul. p. 25, 15 )Refrivus. Fest. p. 277 17 Re sva faba dicistir,

ut ait Cincius quoque, quae ad sacro tum referri sole domum ex se se auspicii causa, quasi revocans imos, ut domum ditens ea est virtus ad rem divinam iaciendam. Aelius dubitat, an ea sit, quae relata in se eum domum re ratur, an quae refrigatur, quod est torreatur. Sed opinionem Cincii adiuvat, quod in sacri iis sublicis, cum suis faba a dis afur, nominam re iva Cf. lin. . .

XVIII 119. Interpretationem Cincii, qui refrivus a referre derivandum esse dicit, nostri quoque viri docti receperunt; cf. Corsse Ausspr. d. af II 77. Sacrima Fest. p. 318 23 Paul. p. 319, 1): Sacriam es Aelius Asia, e Cloatius dicunt, mussum india

Ium in amphoram Mediarinalibus sacri ci causa 'ro vineis N isque et vino, quae quasi sacra ea re iunt, quod Liberosis, ut 'memetium quod Cereri ci Gloss. Lat. II 176, 49. Sacrima retrata γλευκους ei Sacer p. 78. Sacrima

Superlativus est voc. Sacris of bruma 4rmima. Salsamina Arnob adv. at VI 24 non salsamina deniquE, quae sunt una commixtio quadrinis costilas de

tistius Labeo is uinum ferreum, oblongum, manubris eburneo rofundo solido vinclo ad capulum auro amentoques fixum clavis aeneis, aere Curio, quo famines faminicae vir)ines pontificesque ad sacri cis uruntur . . . . ita Sec pilae dicunm a secando ci. aul. p. 349, 1. SerV. ampi Aen.

IV 262 sec. Festum . Suet. ib. 25. Secessi a fortasse vetus vocabulum compositum est, quod olim fuit secessc NM. Ini Proficium quod prosecarum proicisur. Dubium non est, quin Festus s. Verrius scripserint porrissem CL acrob. Sat. ΙΙI 2, 2. Paulus vero, sive per neglegentiam, Sive ut interpretaretur porricisuri proicim posuit.

76쪽

seces res nobis est cum stirpe in s exeunte, quam in nostro sense ahd. Seonsa, quod ex eosna ortum est)servatam videmus. In prima alterius artis syllaba syncope facta est; ci praeterea hospita et osset-s. Eadem radix subest vocabuli sacen et secivum.

Sacena. Fest. . 318 16 A cena ab aliis, a quibusdam sacena appellatur dolabra sonu catas cf. Fest. p. 330a 33;

sacen ortum est ex sacrana de sacra Cf. --, quod in saxum videmuS.

Secivum. Fes p. 348 16 Secivum es quodis cessita secatur libum seu placenta, mete solea necessariis sacri iis adhiberi ci. aut 349, 3. Simpuvium simpulum, Schol. Iuv. VI 343: -- fluvium. Has sacri iis aprum in quo ponti es lavare solebans simpuvium autem quia omnes sacerdotes simul Lbebant, unde simpuviafrix illa iactur, quae 'orrigit 'ocet tum ipsud cf. Non. p. 54 M. Arnob. VI 29. IV 31. Cassiodor de orthogr. . L. VII p. 181, . Apul de Μag. c. 18. Ab hoc vocabulo seiungi non potest sim- fulum: aut Fes p. 337, 10. Varr. de l. l. V 124. Ρlin. n. h. XXXV 158. ert apol. c. 13. Arnob. IV 31. Gloss. Lat. II 148, 17. Ceterum etiam in dialecto Umbrica invenitur; Κirctholi eram Vmbr. Sprachaeenim II 371)series nihil aliud esse cognovit nisi simpulis; cf. Buecheler Umbr. p. 156. Veterum vocabuli explicationes a sumendo Varro vel a simul bibendo Sches. Iuv. derivatae, quin falsae sint, non dubitatur. Aliter atque an voc templum, quod ex femium ortum est, in voce simpurum s littera orta est. Hic enim ' ad radicem pertinet, ut iam ex vocabuli forma simpuvium apparet. Falso igitur Fich Morierb. I 562 simpurum coniunxit cum lit semiis, quod est haurire, neque mihi persuasit Solmsen Smd. g. lat. Laus escis. p. 159 sonum p vocis simpuvium e simpulum

introductum esse contendenS.

Soli taurilia Suovetaurilia. Fest. p. 293 10: Solitaurilia hostiartim trium diversi generis immolationem

77쪽

signi caro auri, arietis, verris, q-d omnes eas solidi AI grique in corporis contrarium boves, verbices maialesque i, quia solum Osce forum e solidum significat unde elaguraedam soli rem vocarim tota ferrea et homo bonarum artium sollers, e quae nulla parte laxam cavaque sunt, solida nominantur atque harum hostiarum omnium inviolati sunt auri, quas pars scilice caedi, in auratione. Sunt quidem qui putent ex ribus hostiis raecipue nomen inclusum cum solido auri, quod amplissima si earum. quidam dixerunt omnium trium vocabula confusa suis ovis Muri ad ecisse id, quod uno modo appellarentur univerrae. Quod si a solio et auris earum hostiarum ducrum est nomen, antiquae consuefudinis per unum I enuntiari non es mirum, quia nulla tunc geminabam liuem in scribendo . . . . f. aul. p. 189 a. 292, 1. Val. ax. IV1, 10. s. Ascon ad Cic. diu in Caecil. 34 74 103, 18 r. Eiusdem sacrificii alterum nomen sti vesaurilia legitur apud Quin I 5 67. Cat. de agric. 141, 3 144, 1. Varro de r. r. II 1, 10. Liv I 44, 2. Act. h. Αο. C. I. L. VI 2099 v. 23. 2107, 18. a Ann. VI 37. Charis. G. L. I

p. 108, 27. Vocabulum suovesaurilia veteres es Charis. l. αὶ dixerunt Compositum esse ex me, me tauro. Cui obstitit Jordan ris. Bei, p. 16M. Sed falso. Sumesaurus quidem nunquam in sermone Latino exstitit quid vero impedit, quominus suovesaurilis dicamus, sicut stru riarius Paul. Fest. 85, 9 dicitur is qui strue et fert sacrificalycf. Shulso De nominum latin compos p. 25. BueCheler Umbr. 98 ad Umbrica enume arrem tures et pure tunc ambit tauris et igne), quae leguntur ab Iguv. I b 20, recte dicit hoc loco per fures non tauros solos sed etiam oves suesque intellegi. Quod vero pergit: sic Romae in lustro cum fieret suovitaurilibus, Ahicanus apud Ciceronem de r. II 68 luserum condidit is uinum immolavit, et quod summatim dicebant tauros, idcirco solitaurilia ipsa illa suovitaurilia appellare insuerunt

78쪽

matim dicebant tauros, illa sacrificia non satirina die banturῖVocis in aurius Hia interpretatio atque ea, quam HS l. . Praebet, non invenitur. Quod vero soli aurins et u Mauritas unum atque idem vocabulum esse dicitur, sensu care Error inde fortasse natus est, quod in utroque sacrificio eaedem hostiae mactabantur et interutrumque nomen certa similitudo esLSubsilies Fes p. 306 23 Mausorum , quas alii ipsumco Pocant, Iamruae in sacris, quae ad rem DPinam consere dicunm maxime specie virum e --ierum;

sosen idque Musa comprehcnae Iur: L aul p. 34s, . Varro de L L V 21. Nomen iste ex fibula est

interpretatus esti

79쪽

innexa crinibus et exstructum in altitudinem. Qui myiueum lanarum forma metallyhinoratum, quo amines et ne cra usan ur, eodem nomine vocari. Ennius libaque fores, aroos et rufulatos o Paul. p. 354, 7. Varro de l. l. VII 44. Dionys Halic. I 22, 2. Serv. Aen. II 683. Fulgent. p. 116, 4. m. Gloss.' at V 624, 25. Fortasse

pertinet ad Graecum et Γλη, Γλος. Acerra. Paul. Fest. p. 18 7 Acerra ara quae anu morsuum poni solebas, in qua odores incendebant alii dicunfarculam esse Murariam, sciure tibi Mus reponebanLNisi aram hoc vocabulo designari posse Paulus addidisset, in nostram collectionem non mePimem. Adolere. Serv. Verg. Aen. I 704 Adolere proprieras avere in sacris auum κατ' αφημισμόν adolere per bonum omen dici ur, nam in aris non adolensu aliqua, sed

cremansur cf. Diomed. G. L. I 377, 17. riscian G. L. I sis, . Non. p. 58. 247, Schol. Stati heb. I 14. Serv. ecl. VIII 65. erfectum et in ui et in mi fingitur: Enn. p. Lact. I 11 6. Etiam adolere in Umbrica dialecto legitur rem adoleto): ircthos Umbri prachaeenim.

Ape X. Serv. ampi Aen. X 270 dicitur auum apex Piso, quine in summo pilleo flaminum lana circumdata et o conligata erat, unde etiam amines vocaban ur. Hoc autem nomen a vereribus fractum est; apere enim veteres ritu raminum adurare dicebant, unde apicem dictum volunt.

Apparet inde es etiam Serv. Aen. II 683. aul. p. 10, 12.18 s. apicem a principio nihil significasse nisi illam Virgam; c etiam Elog. Scip. C. I. L . VI 1288. ostea

dum esse haud absurde coniecit.

80쪽

Aen. II 683. Isidor Orig. XIX 30, 5. Gell. . . 15, 17. Serv. Aen. I 305. Eiusdem originis qua apex Apiculum est. Paul. Fest. p. 23, 2 Apiculum um,

quo flamines velatum apicem erunLArculus. Serv. ampi Aen. IV 137 Arculum per errorem neutrius generis esse putat es viro ex malo Punica incurvata, quine e quasi corona es ima summaque inter se alta tur vinculo laneo albo, quam in sacri iis

certis erina in capis habebas, aminica autem Dialis omni sacri catione uti debebas cf. Ρaul. Fest. p. 16 6. Cum hoc vocabulo coniungendunt est in arculum Paul. Fest p. 113, 18. et arculata Paul. Fest. p. 16, 9 Arculata dicebantur circuli, qui ex farina in sacri iis flebant. Umbricam formam arulasa Κircthos cum arculas coniunxit; ci Umbr. Spra; denim II 376. Vocabula originem

ducere ab arcus, quae Vox orta est ex argu , en argui,

Bersu Die rurale tin thre Verbis visi v imo inischen p. 121 133 ostendit. Bidens. Gell. . A XVI 6 12 15 Publius Nir ditis in libro quem de extis composuit bidenus appellariai non oves solas, sed omnes bimas hosticas, neque amen

dixit apertius cur Menus sed quod uuro existimabamus, invenimus in commensariis quibusdam ad ius ponti cum pertinentibus bidennes 'rimo dictas liuem immissa ναμ si biennes, fum ono usu loquendi corruptam vocem Enee ex bidennibus 1 dentes factum, quoniam id videbatur esse iam facilius leniusque. Minus amen ut , qui ius ponti cum non videbasti ignorause, in quarto librorum quos de Vernuo fecit, bidenses apsellari scripsit, quae per aetatem duos dentes altiores haberens. Verba illius ipsa posui quae bidens est, inquit, hostia, opponet habeas dentes octo, sed ex his duo ceteris altiores, per quos appareat ex minore aetas in maiorem franscendisse; cf. aul. Fest. p. 33, 10 35 2 66, 16. Gellium Verbolenus -- scripsit acrob. Sat V 9, 1 7 cf. Serv. Aen. IV 57.

SEARCH

MENU NAVIGATION