장음표시 사용
11쪽
Mos est antiquus atque lex, ut qui summos in medicina et chirurgia h0nores assequi Velit, is dissertationem conscribat. In ea autem conscribenda nos diu haesitasse, quum cogitaremus, quantum OpuS n0s incepissemus, parVO admodum spatio annorum quatuor in litteris medicis tractandis praetermisso, libenter confitemur. Est enim tempus ad medicinam addiscendam multo brevius, quam ut, licet summa adhibita diligentia ac studio, res singulae in omnibus scientiae partibus accuratius explorari possint. Tandem, quod rem iri iam atque omnibus cognitam rursus pertractare nobis displicebat; omnia vero aut salis elaborata nobis videbantur, aut si quid diligentiore etiam disquisitione indigebat, vires nostras lab0ri suscipiendo impares esse putabamus. Hae erant cogitationes in opusculo incipiendo. Initio lamen n0bis, ophthalmiatriam inter artis salutiferas partes singulari amore amplectentibus, in mente erat, de varietate et semiotice oculi non modo in corpore sano, sed etiam aegroto, dissertationem c0nscribere: sed quum jam plura elaborassemus, difficultates immensas nobis lacessere illud thema, satis intelleximus. Quas quidem nos adhuc in vestibulo doctrinae medendi morantes, superaturos viribus nostris dissidebamus, quum de hac re nil nisi pauca explorata in scriptoribus tam antiquioris quam recentioris temporis inveniremus. Itaque hac materia relicia, quamquam huic multum temp0ris atque Operae impendimus, ad alteram nosc0nvertimus. Et multifaria, quibus vexatur humanum genus, animo lustrantibus, ut ex dira caterva unum eligeremus, de quo ex industria quaerere ac dissertationem inauguralem instituere possemus, non alienum nobis visum est, dissertationem de macro glossa seu linguae prolapsu conscribere. Ac duae suerunt causae, prima, quod aliquid litteris mandare constituimus, quo scribendo nos ipsi disceremus, ne saltem omne tempus operi tribuendum sine ullo fructu consumeremus; altera, quod
nobis obtigit, ut apud patrem optimum et dilectissimum linguae prolapsum, quod altinet ad pathologiam et ad therapiam,
operati0nem scilicet bene observare possemus, quem casum pater meus optimus lubenter usui meo concessit. Quum autem plura jam elaborassemus, voluptatem haud parvam ex ipso labore cepimus; dum enim undique aliorum et peritissimorum quidem medicorum de mea materia colligebamus sententias, fieri non potuit, quin et id, quod ipsi nos observavimus et ex-c0gilavimus, quamvis esset perpaucum, adderemus. Jam hic adjicere liceat, quas partes in dispulatione nostra fecerimus, et quas in illa conscribenda seculi simus. Series quidem rerum pertractandarum in n0vem capita est divisa. Caput I. Casus exhibet, qui plus minusve similitudinem aliquam cum nostra observatione habent. Cap. II. Synon ma, definitionem, divisionem,sγmplomata, sequelas, decursum et exitum morbi enarrat. cap. III. De Origine et aetiologia agit. cap. IV. Nonnulla domacroglossae analomia palliologica resert. Cap. V. Describit diagnosin. Cap. VI. Prognosin explicat. cap. VII. Diversas ad hoe sanandum vitium curas tradit. Cap. VIII. Reseri, quod ad curam secundariam allinet. cap. IX. Continet casum nostrum ejusque curam. Quibus absolutis sequitur tabula aegrotae et instrumentorum effigies a fratre meo dilectissimo Friderico pict0re, qui n0biscum eandem aegrotam observavit, non modo delineata, sed etiam, quamquam arti lithographicae non incumbit, sed magis ingenio suo indulgens eam exercet, lithotypia expressa est. Si res, quam primo hoc libro soras edendi conatu tractandam nobis sumsimus, tantum abest, ut salis exhausta videatur, ut plura desiderari, plura corrigenda, plura erroribus nonnullis implicata esse suspicemur, recorderis, quaesumus, Lector Benevole, nos homines esse, eosque medicos adolescentes, quos, si velimus bapere, ad Veram rerum naturam cognoscendam summis viribus eniti deceat.
Quae prius hic illic varie dispersa iacebant,
Hic sunt ad proprium cuncta reducta locum.
Permullos et antiquorum et recentiorum scriptorum de rebus medicis libros inspeximus, eo comm0ti consilio, ut similes nostrae observationi casus ordine chronologico referre possemus. Casus autem, quantum fieri poterit, ipsorum scriptorum
12쪽
Celsus 1) primus, qui ejus mentionem secit, disit: MEgo aulem e0gnovi, qui succisa lingua, cum abunde super dentes eam promeret, non tamen loquendi facultatem consecutus est. Galenus 2) narrat casum linguae praegrandis naturae: ,,Vidimus linguam cujusdam mirum in modum auctam idque citra omnem sensum doloris, ut neque oedema, neque scirrhus, neque phlegmone videri posset. Nam neque excavata est sub premente digito, neque sensum amisit, neque dolebat. Sed hic assectus incrementum quoddam erat partium, ita tamen ut ipsa partis essentia ab omni noxa videretur immunis.
Avicenna 3) ego, inquit, aliquando vidi ita magnificatam linguam, propter humores ad ejus substantiam Venientes et ipsam imbibentes, quod quasi lotum os replebat, et aliquando os exibat. Alex. Benedictus d)' ex sanguinis plenitudine, interdum ex phlegmones abundantia ita excrescit lingua, ut prodigii more ingens ex ore excidat: quod in quadam foemina ex Gallico morbo vidimus. Scaliger 5) linguam homini cuidam adeo grandem vidit, ut mendacii suspicio silentium indicet. Savona rota 6) de linguae magnitudine agens: sevidi, tu quit, linguam lantae magnitudinis, ut in os claudi n0n posset, et ipsa exterius magnam partem eminebat, et deglutiri nisi cum magna difficultate poterat. Peuce rus 7) vidit neonatos, quibus lingua ex ore pendebat, instar vitulorum recenter mactatorum. Donatus 8) connatam observavit adeo longam et nexibilem linguam, ut vel nullo negotio, b0um more, in nares induci posset. Zacchias 9 narrat, Romae anno 1628 puerulum natum fuisse, cui lingua latior et crassior esset, quam c0nveniret. Lingua recens nati ori exserta digit0rum trium transversorum. Suclio erat concessa apud nutricem papillis mammarum prominentibus instructam. Bimestri spatio annum eXsuperans, quatuor lantum dentes ediderat, comedebat tamen et bibebat, et verba n0nnulla, prout aetatis teneritudo seri, proferebat. Obiit nonnullo tempore post; quo quidem morbo, compertum non habuit Zacchias. Claudi nus 10) refert puellae duodecim annos natae linguam in lum0rem eXcrevisse, qui neque ad oedema, neque ad scirrhum referri poterat, quoniam indolens erat, nec prementi manui cedebat, ut fovea remaneret, nec sensu naturali carebat; cujus prima origo suerat ex violenta frenuli linguae diruptione, cujus d0lore sanguis ad partem attractus suit, et c0ntinua post modum ejusdem transmissione tale incrementum productum est, ut in ore nullo modo conlineri posset. Hic tumor in Vespera parum decrescit, mane vero augetur, semper autem livescit, et non rubet ut sanguineus.
Alio loco 11 3 idem auctor sequodsi spectemus, inquit, auctam linguae magnitudinem plus justo, Vel malumh0c est nativum, quale ego vidi in puella, quae linguam exsertam gestahat, cui ea sensim etiam a primordio sui ortus suit adauola Bartholinus 12) meminit de puella quadam Lei densi, quae linguam manus magnitudine amplam grossamque habebat, ut ore vix contineretur. Λ medicis restituta suit sanitas, qui particulas superfluas in extremitatibus absciderunt, donec ad consuetam perduxissent molem: quod ab amico suo Joan. Wala eo acceptum resert Bartholinus. Idem auctor 13) alterum casum refert. In oppido Drisna Marchiae Brandenburgicae Friderico singero, subro, filius natus Nicolaus, prominente ex ore lingua, primum mucis avellanae magnitudine. Medici plurimi, imprimis
1) Α. C. Celsus. Med. libr. VII. c. XII. - 23 Galenus de disserent. morb. lib. I. c. 9. Invenitur etiam in obser- Vat. med. de capit. liuinan. a Joan. Schenkio lib. I. obg. 344. Basil. MDXXCIV. - 3b Valescus lib. II. cap. 66. etiam Schenk l. c. lib. I. Obs. 34T. - 4 Alex. Benedictus de curand. morb. lib. V. cap. II. - 5J Scaliger. Exercitat. 199. eap. II. - 6) SaVOna rota. Practica major. Tract. VI. cap. 6. p. 103. Bub. 5. Venet. 1561. - T) Peucerus. Comment. de praeciP. gener. divinat. pag. 442. Wittemb. 1580. - S) M. Donatus. Med. chir. libr. VI. cap. II. p. 620. Quum autem hoc opus inspiciendi occasionem nonihabuerimus, observationem dedimus, qualis invenitur in Frori ep. Diff. de lingua anatomica quaedam et semiotice. Bon. 1828. - 9) Zacchias. Quaest. med. legat. lib. VII. Tit. I. quaest. 9. Francolari. 1666. - 10) J. C. Claudinus. Respons. et consuli. med. consuli. IX. pag. 208 et se tu. Venet. 1644. - 11) claudinus. Empirica ration. lib. III. e. 6. pag. 603. Bonon. 1653. - 12) Th. Bartholinus. Ilist. anat. rar. Cent. II. hist. 22. Tum. I. p. 208. Amstelo d. 1654. - 133 L. e. Cent. III. hist. 43. P. 84
13쪽
Εleeloris Brandenburgiti Boeli cher, parentes auxilii m implorantes et serrum ad lingure diminutionem expetentes terio insecutura morte deterrebant. Igitur in terr 0rem reliquis insantibus adolevit, ut adaequar t vituli sesquimestris cor, quo mater illius gravida serebatur, in macello a lanione per jocum percussa. Haec erassa lingua l0quelam, quam perfecte sormabat, licet gutture rauco, haud impedivit. A Narravit hunc casum Bartholino Martinus Bogdunus, qui olim puer in patria hunc hominem saepius vidit, nuces avellanas ad oris latera intrudentem, et dentibus molaribus confringentem. Magis lamen delectabatur pisis aridis, quae eX repleta crumena omni tempore cuivis poscenti offerebat. Utebs tur peculiari oliuis, eaque stilulosa, lateri oris admota, ad sitim levandam. Increscente luna crescebat lingua, et continuo cruorem modi eum landebat ex dentium sorsan allisu, vel buecis nimium dilatatis, vel linguae distenti0ne. Scultetus l) refert historiam cujusda in hominis, anno 1666 morbo Gallico laborantis, in quo lingua inunctione mercuriali tam intumuerat, ut quatuor digitos transversos ex ore propenderet, additque per 4 menses perdurasse hunc morbum. Tandem ope variorum, ut infra videbimus, remediorum hoc vitium brevi temporis spatio sublatum fuisse. In Wet schii episagmatibus 2) legitur do quodam, cui lingua ex intempestiva inunctione mercuriali immense intumescens, dimidia pars abscisa suit, ob sque loquelae impedimento. Hanne mann 3) memorat, seminam ΙI0lmiae tu Suedia anno 1682 peperisse laetum, cui lingua ex ore instar canis venatici propendebat, quae dein decurtata. Triuca vel Ia 4) exemplum cujusdam mulieris adsert, cui in juvenili aetate morbo Gallico laboranti a medieo salis imprudenter inunctio mercurialis praescripta suerat; unde lingua adeo intumuit et elongata est, ut in ore contineri non posset, sed exsertam diutissime, imo ultra mensem detulerit. Deinde resoluto tandem tum0re, linguam retraxit: sed objecta pelle universa quasi vagina et cxtra os relicta. Idem auctor l. c.) ,,vidi, inquit, aliquos, qui magnam admodum linguam aliorum comparatione haberent, et observavi eos lardius et aegrius loqui et aliquando haesitare.
Riverius 5) in prima adn0latione sequentem a Des Grand Preg p. 666. relatum casum prodidit: -Quidam
m0rbo Gallico Iaborans per frequentes diligentesque inunctiones unguenti mercurialis curabatur; quae cum supra medici praeseriplum, pharmacopoei jussu, frequentius et diutius adhibitae suissent, maximus suxionis impetus tantum linguae tumorem produxit, ut quatuor digitorum transversorum mensura extra os promineret. Cui medicus nihil praescribere voluit, aegre serens, quod ordo a se praeseriptus contemptus et superatus esset. Unde aegr0 tus in hoc infelici statu qualuor mensium spatio permansit, et lingua ab aere continuo alterata crassitudinem trium digitorum transvers0rum acquisivit. Des Grand Preg hunc h0minem hoc morbo seliciter liberavit. Spoering 6 sequentem casum ab oblivione vindicavit: AAnno praeterlapsi saeculi nonagesimo quinto cumspectabilis societas chirurgica, quae II0lmiae floret, congregata esset, direct0r tum temporis societatis M. Bibe puellam decem annos natam, cui ab ipsa nativitate m0dum excedens atque eX Ore pendens deformis lingua erat, in medium producit. Haec puella, pauperibus nata parentibus haud procul a civitate Umea in Botnia occidentali, malum hoc contraxisse videtur eX eo, quod mater, cum utero ipsam gestaret, cursu defatigatum rangi serum, cui ex ore pendebat lingua, cum terrore aspiceret. Visa est haec puella eo majore commiseratione digna, quo sors ejus infelici0r, et aspectus magis esset horrendus. Lingua enim 20 crassa, longitudine 4' ex ore pendens totum mentum obtegebat, ita ut maxilla in serior huic ponderi haud parum cederet, ipsisque extrorsum necterentur dentes ejusdem maxillae incisores, quorum, quemadmodum etiam molarium, ipsi nullus ad id tempus usus erat, cum propter linguae crassitiem os numquam elaudere, cibos manducare vel di-
1 I. Scultetus. Armament. pari. II. Obs. chir. XVII. Amstelo d. 174 l. - 2J IV et schius Episagmat. obs. 25. - 3 Misceli. Acad. Natur. Cur. Dec. II. ann. 2. p. 84. Norimberg. 1683. - 4) Trinc avella. De ratione curand. pari. human. corp. lib. V. cap. II. Lugd. 1692. invenitur etiam in Schenii l. c. Obs. 157. - 5) Ri Verius: in observ. commvn. Obs. I. Lugd. 1698. Item resertur hic casus in C. G. Buet iner, seltene Walirneliinung eines an der Zunge aus dem Munde hervorgehan genen
Fleiselige uchses von θ te bulb Loth. Eoenigsberg 1770. p. 33. - 6J Acta literaria et scientiarum Sueciae anni 1732. p. 3. Upsaliae 1738.1
14쪽
stinete Io qui poluerit. Huic malo instar cumuli accedebat ingratus omnino mucus, quo deformis lingua nullo non tempore laniaque copia dissuebat, ut illi abstergendo vix sufficerent lintea. Haec facies erat puellae, huic malo chirurgicam manum mederi oportebat. Unus inter omnes curam in se suscipit chirurgus deSterrimus Hos smann , qui quum casum rarissimum, ab auctoribus vix nolatum, multo minus ipsam operali 0nem descriptam probe seiret, ipse de machina, qua lingua inter amputandum immobilis teneri deberet, sollicitus, aliquam invenit, qua adjutus, pr0mpta manu operati0nem ipsam selieissimo, ut infra videbimus, successu persecit. --Be vertior si 1): Ipse vidi, inquit, in hac urbe Lugd. Bala v.) puellam 2), cui ex morbo prius lumida laeta,
dein sensim crescere coepit lingua, sicut tandem ore non amplius contineri p0sset non modo, verum etiam supra dentes
in seriores reclinata, ad sternum usque sere propenderet. Trio en l. c. deinde hujus puellae mentionem fecit ' Virguncula honestissimi civis Lugdunu-Batavi, Diderici Κas ting nomine, Vietoris in postrema sic dicta lassa degentis silia, quindecim in praesenti annos nata, in sua infantia, intensa c0rripitur labre, quacum per aliquot hebdomadas fuit luelata,
tandem vero ab eadem vindicatae pedetenti in lingua tantam excrevit in m0lem, ut circiter 4' longa ore, cujus rictum omnimodo implet, mento dependeat in serius, eamque argentea theca, Oneris causa, Bd subre concinnula sulcire, nec non occurrentium oculis abdere teneaturi 0uid, quaeso, consensus hoc habeat cum febre explosa materie phaenomenum 3 0uae haec'0uae crisis 3 . . . Examinemus p0lius hujus maeroglossae ind0lem ac miremur facultates t 0ueis aurem moderari, voces formare, sermonem articulatim el0quio neutiquam balbutiente proferre, nee minus corporis nutritioni c0nsulere, quolibet
stupente valeat persectet Eandem litteras labiis iterum in dentes linguae impulsu, tertium ejus spicis motu tremulo, aut palatum seriendo sormandas enunciare, quis crederet 2 Sandis ori l. c. de historia fias ting disserens, quum lia ecce puella quinquagesimum quartum aetatis ageret annum senon displicebit, inquit, verbo notasse, oris rictum, δ' ad aequantem, persecle repleri ejusdem latitudinis lingua, hanc ad longitudinem serme 4p0llicis ex ore dependere; supersciem ipsius, muco semper madidam, inaequalem admodum, atque tuberculatam esse; labium in serius maxime elongatum, ad trium pollicum longitudinem sese extendere, hujus marginem non aequabilem esse, sed eX eodem eXSurgere duas eminentias, rotundulas, ejusdem serme atque labium ipsum est crassitudinis; ma Xillam inferiorem satis mobilem, pondere linguae admodum depressa, mullum de sua latitudine amisisse; periisse, qui omnes adfuisse dentes dicuntur, et in altero latere molarem cariosum lantummodo superesse; palatum osseum denique obsideri duobus tumoribus rotundulis, sissura quadam ab se invicem distinctis; maximum, quo per tot annos laboraverat, incommodum dolorem fuisse in faucibus prope os hyoides; afflictam saepissime fuisse angina et hac de causa non raro deglutitionem suisse dissiciliorem; illo dol0re absente, sacillime quaecunque ex ore in pharyngem depelli ab ipsa posse; vocem rite sui mare hanc miseram, et commode salis loqui. - Van Do everen 3)ad historiam hujus miserae puellae Lei densis adfert: se Bertha I ast ing ultimis suae vitae annis in rebus angustis versala, recepta suit in Orphanotrophium Romano-cath 0licum, ubi anu0 1806 mortua est, aetate serme octogenaria -- In collectione praeparatorum anatomi eo-pa.li0Iogicorum caput thisius semirine, una cum theca, qua totam Per vitam lingua c0ntegebatur,
Bjerkander 4) casum huncce refert: seMaria, Joannis silia apud Gresbsicli anno 1743 nascebatur, linguam
paulo in or 'in quam insantibus solito habens. Tres vero annos nata variolis c0rripiebatur, post quas lingua ita increvit, ut 1 longa et 20 Iala extra os penderet. In maxilla superiore omnes dentes regulares, exceptis dentibus incisoribus, qui tale distant et s0lito magis in arteriora versi sunt. In maxilla insertome dentes molares regulares, dentes canini solito
1 I. Reve rhoist. Dissert. de fabrica et usu Iinguae. Lugd. Butav. 1739. Etiam in IIa II eri disputat. anat. VoI. 1.Π I00 exstat. - 2) Ex morbi historia videtur eadem, de qua deinde scripserunt: Trioen: observat. med. chir. fascic. p. 142. Lugst. Bat. 1743. Sandis ori, observetit. anat. path. lihr. 4. cap. 9. Lugd. Bat. 1781. V an Swio ten Comment. ad. g. 55. Gau-bius, Instit. pzrtho . Novimb. 1787. pag. 131. g. 261. Cum per IIaarienter Vertiandelingen Beel II. p. 263. et van Do everenus uti t. de maeroglossa. Lugst. Bat. 1824. Invenitur etiam in Rusu's kriti schein Reportorium stir die gesaminio Heilliunde. Bst. 14. νυτ. 3 32. B lin 1826 Rust. I. g. Τ. 14. pag. 334. Berlin 1826. - 4J Bericlit Oni en omvanligi liing Mennishotm a. sveninae Veiensliap. acud. Nya nandi. 1789- pag. 150. Item in neum Abhandiungen ster Seli edischen Acadernio 1789. T. 10. P.
15쪽
breviores, et exlus sext. Primus dentium incisorum in lalere dextro parvus est et sere oblectus per sequentem dentem incisorem, qui in massam dissorinem pulposam excrevit, unum sere pollicem crassam, quae totius ad hoc latus sere propendentis linguae sustentaculum praebet. Tertius et quartus dentium incisorum sunt minores et magis regulares, sed crusta vitrea omnes hi dentes carent et vacillantes eorruptique sunt. Lalus sinistrum linguae inde a radice durum, tumidum, in multisque locis scirrho sum et multo majus, quam pars opposita alterius lateris. Tota lingua celerum papillis naturalibus obsessa est, eXcepto eo loco, quo extra dentes propendet, ubi per aeris actionem penitus labiis similis facta est, a dextro autem linguae Ialere passim quaedam disjunciae apparuerunt. Linguae facies in serior inprimisque glandulae, quae ibi sitae sunt, per e0ntinuam ad dentes frictionem suppuratae sunt, et continuo ex illis copiosus humor emuit. Linguae frennium tumefactum quoddam c0rpus format, quod totum oris cavum replet, et cujus pars etiam juxta dentes dependet. Celerum tota oris constructio, pharyngis et glandularum plane naturalis est, ita ut dissormitas ad solam hanc insolitam linguae magnitudinem pertineat, quae postea per continuam ad dentes anteriores frictionem, ut supra dictum, mulata est. Puella Valet qu0dammodo cantare; omnes literas clare eloquitur excepta littera F, quam ut S eloquitur.*Maurant 1) de insaniis cujusdam linguae enormi late agens: Lingua 20 erat crassa, per quatuor digitos transvers0s extra os prominebat. Ubi eX ore exibat, maximam crassitiem habebat et papillae nerveae erant materia nigri cante et spissa oblectae, crust0sam larinam reserente, unde continuo copiosa saliva viscida promanabat. Dentes canini et incisores deleti erant. Maxilla inferior in media parte sere alvum formabat, in quo crassa lingua p0sita erat, et sic praecaVebatur, ne in manducatione vulneretur. M0lares dentes se tangunt et manducant. Maxilla inferior mobilior erat ante et pone, quam in aliis hominibus. Hujus linguae enormitatis causam mater juvenis ponebat in magna cupiditate, quam ha buerat gravida, linguam bovillam edendi, qua, illa incisa, maritus amicos suos recipiebat. Insans hic facile manducabat et deglutiebat iam solida quam sui da, et Ioquebatur, quin imo cantabat. Hic insans jam a nati vitale linguam m0nstrabat paulo maj0rem, quam in insontibus vulgo obtinet. Vogel 2) de tumore linguae agens: setalis tumor, inquit, congenitus mihi semel occurrit. Lingua in latum magis extensa erat, in totum Vero lumida cum mollitie. Insans jam tertium annum agens sari nondum poluerat. Ex ore perpetuo saliva emanabat.-Le Blanc 3 refert historiam filias cujusdam corbium text0ris Aureliensis septemdecim annos natae. Anno aetatis tertio perpessis convulsionibus linguam ita ex ore protrudit, ut istam retrahere amplius haud posset. Per qualu0rdecim annus jam huic malo obnoxia erat. Mense Aprili 1772 tres digitos extra os propendebat lingua et dirus digitos crassa, et septem aut octo ulceribus crusta nigricante obtectis obsessa erat; facies linguae inferior tres aut quatuor eX-trescentias ulcerosas praebebat. Dentes maxillae inferioris erant in anteriora inflexi et lartaro oblecti. Hujus puellae adspectus omnes deterrebat. Huc reserendus est ille casus, quem Journal de Ae decine 4) adfert: Muliere annos viginti et quatu0r nata, prima vice parturiente, graviditatis mense octavo nascebatur foetus mortuus et acephalus, cujus lingua naturali era si0rerat, et sere tres lineas eXtra os prominebat. Lovis 5 . In instituto Parisiis, cui nomen La Sa I petriere, invenitar puessa quadraginta annos nata, quae cum lingua el0ngala eX Ore nascebatur. Quo malo per triginta annos laboraverat, loque hatur magna cum difficultate, et plures fritabas eloqui nequaquam p0terat. Dentes maxillae inferioris sensim sensimque versus anteriora protrusi erant. Labium inserius erat reclinatum, et saliva, quae in ore non amplius relineri poterat, desuebat continuo juxta mentum et pectus. 1) Journul de Med. Vol. XV. pag. 150. Paris 1762. Etiam in Jourda in Atiliandi uber d. chiro I ranklieiten des Mundes. Nurni, arg. 1784. T. II . cap. X. Abschniti II. p. 492. - 2) R. A. Voget. Praeleci. de cognoscend . et curauit. PraeciΡ. c0rp. human. asseet. pag. 132. Gott. 1772. - M Precis d'operations do Chirurgie Tom. I. pag. 17. Paris 1774. CL etiam Le Blanc. Eureter Inbegris p alter chir. 0Periit. init Annierk. von Dr. Lud wig d. Iungoria. Lelygig 1783. pug. 17. et Elirlichys Chirurg. ausPeis en und Hospitalem au London gemaclite Beoba iungem Leipetig 1795. T. I. pag. 60. -- s.) IournaI de Medecine. Iuiri. pag. 8. - 5, Quamquam summam adhibebam operam, tamen experiri non potui, quo Ioco Louis hunc easum descripserit; Lassus xesert hunc casum in Mem. de l'Inst. Nat. Tom. I. Sc. Matii. ct Phys., Paris an . VI.
16쪽
Aelio frigoris et cal0ris in linguam magnum d0l0rem creabat, et h00 organum per t0lam hiemem magis rubrum et lumidum
erat, quam per totam aeStalem.
V an der Isaar l) refert tres casus sequentes: seViro euidam, quadraginta ann0s nato, ante qualuor vel quinque hebdomadas, gravi m0rbo et angina m0lestissima lab0ranti, lingua ila intumuerat, ut ad faciliorem respirationem os apertum tenere et ad c0piosam spissamque salivam deponendam sere semper innectere cogeretur. Hinc lingua ultra 2 longitudinem ex ore descendebat. Repetiisse Venaesecti0nes, purgantis, cataplasmala et injectiones in fauces, adjuvante natura, primaria quidem symplomata sustulerant, ita ut labris imminula et deglutitio facilior facta esset; at continua salivatio et appetitus vigens, istius h0minis praesentem flatum n0n quidem pericul0siorem, sed miserrimum lamen reddebant; quibus accedebat, ut nec manducare, nec distincte loqui posset. Per quindecim vel sedecim dies jam cin hoc statu aeger versatus fuerat. Arcessitus tunc chirurgus reperiebat linguam, uti relatum est, ultra duos pollices extra os propendentem. Lingua haec simul multo crassior et latior erat quam intra illud, sed m0llis, saliva tenui aqu0sa c0ntinuo sub lingua juxta
MAnno 1782 mulieri cuidam ex usu Mercurii et per illum producta salivatione, lingua jam per viginti et sex septimanas, ultra 3' longitudinem extra os et juxta mentum dependerat. Pars prominens linguae extra os multo majorem crassitiem et amplitudinem m0nstrabat, at non valde indurata erat, praeterquam ad eum l0cum, quo incubuerat dentibus maxillae inferioris, qui dentes jam magno is l0 p0ndere in anteriora in sexi erant. Praeterea aderat in lingua ad regionem dentium coarctatio quaedam circularis. Haec mulier semper capite propendente sedebat et continuo salivabat. Corpus macilentum erat, tumidum, coloris lividi; ceter0 quin Sanitate satis prospera fruebatur, imo appetitu bono gaudebat: nihilla meu eorum, quae cupiebat, manducare, nec etiam perspicue l0 qui poterat. se Anno 1784 puellae undecim annorum natae, lingua per sex hebdomadas extra os per tri' propenderat. De causa interrogati parentes dicebant, puellam inunctam suisse quodam mercuriali ad scabiem, qua assecta erat, depellendam; inde caput, sauces et linguam Vehementer intumuisse, et puellam gravi salivatione, quam adhuc patiebatur, assectam fuisse. Emplastra ex cantharidibus app0sita suerant ad cervicem, ut lingua in os retraheretur, undo crustae adhuc in dicio loco conspiciebantur. Lingua, uti etiam in praecedentibus casibus obtinuerat, extra os multo crassior et latior erat. At cum haec puella sere semper tu dextro latere decubuerat et salivati0nem passa suerat, lingua et anterior pars buccae hujus lateris cruentae factae suerant, et a p0steri0re inde parte usque ad angulum dextrum labiorum, secum invicem concreverant. Per ς γ et Laurent 2) duo exempla narrant: Elisabeth a Theis, puella Petersbachensis, jam a nativitate linguam similem monstrabat a une gueule de grenouille, ad qu0d parentes parum attendebant, dum insans bene sugebat et lacilitate pultem assumebat. Tres vel quatu0r annos nata parentes ad frivam sequebatur, ut fraga colligeret sibi et ederet. Paucis autem assumtis, mox lam vehementibus doloribus corripitur, ut atrocissime clamet. Perterrita mater examinat partem, laut0rum d0l0rum causam, et linguam insantis notabile incrementum acquisivisse animadvertit. Haec deinde sensim aucta est. Tempore, quo illam puellam utrique Per ἰΥ Viderunt, erat octodecim annos nata. Lingua ad margines et ad mediam partem dura erat; oris cavum iam replebat, ut neque illius latera, neque landus conspici possent. Puella lamen rite legere, satis distincte l0qui et cantare valebat. Alimenta ope digit0rum in trudere debebat, quae juxta oris latera introducebat. Lingua videbatur maxillae inferiori inserta, et elevata examinandi causa dolebat et per plures dies dolere pergebat. Utrique Peri y puellae operationem proposuerunt; at huic sese submittere noluit. -Philibertus Hoen humer 0ssenburgensis, sedecim annos natus, jam a nativitate linguam enormem et extra os
propendentem habuerat, cujus incrementum ante annum aetalis OetaVum vix apparuerat . . . Lingua violacei coloris erat, semper squama s0rdida oblecta, tres p0llices infra mentum descendens, in ea trema parte r0ndala, dentes maxillae in serioris 1) I. v an der Raar. Auseries ene med. et chir. Sammiungen. Leipetig 1802. T. II. Aligem. Vaderi. Letiero es 4 de. Deel 2 de . Stuli p. 564. Mengelaverit 6 de. Deel 2de. Stuli p. 141. Mengelwerii. Amst. 1782 en 1784. I. v an der Ηaar Uttgeg. Genees en Reelli. Mengelsch. I. Deel p. 274. Amst. 1797. - 2 Dictionuatre des sciences medicules Tona. 27. p. 246. etc. art. Langue,
Pathologie Chirurgicale) Paris 1818.
17쪽
depresserat, ad basin crassiliem 2K' molasstabat, l0lumque cavum inter buccas Opplebat. Per nares respirare cogebat, nec alimenta solidiora ulla, sed tantummodo juscula carnea aliaque hujus generis, assumere valebat. Praecipue hic juvenis potui multo indulgebat, quo abutendi talem contraxerat consuetudinem, ut modo illi darentur, quotidie decem cerevisiae ampullas ebiberet. Ponsilion 1 vidit in pago Pessinello mulierem viginti et novem annos natam, quae omnibus sine viliis nata luerat; at mala frenuli linguae operatione monstrum Verum. Cujus mulieris corpus circiter 4 , caput majus solito, facies Iacuis'sursum jactato naso, rictus oris enormis latitudinis, ex quo lingua 10 crassa pr0pendebat, quae nigra et parvis pastulis oblecta erat. Collo strumae plures aderant. Haec mulier distincte loqui, cantare, panem siccissimum manducare et sine m0lesliis bibere valebat. Linguam retrahere etiam p0lerat. De S i e b o i d 2): -Ρuella decem annos naia, debilis constitutionis, nascebatur cum lingua insolitae crassiliet. Illa reserebat matrem gravidam ex adspectu linguae porrectae in vacca mactata terrore Valde percussam fuisse. Mense Martio anni 179l, quo illa in nos oco inium Wurceburgense recipiebatur, lingua dis labat a margine dentium 4 ,0, lata erat 3,080 crassa. Facies linguae superior et inferior, quae per dentes premebantur et continuo aeri eXp0nebantur, profundis longisque sulcis et rugis instructa. Papillae crassiores et inaos elatae erant quam naturales. Dentes incisores maxillael inferioris in sormam ligonis erant incurvali et plani, ita ut puella, dentium illorum ratione habita, neutiquam articulata verba edere posset. . Infelici cum eventu, ligaturae ope, puellam a lingua enormi liberare conatus est de Siebo id, m0rsi enim operationem insecuta est. Sceletus istius miserae et pars enormis linguae ab operatione superstes in Museo an atomicol palliol0gico Wurceburgensi conservantur. Tabula, quam de Siebo id huic descriptioni addidit, monstrat linguam ante
ligaturam ex ore propendentem et cranium m0rluae, quo dentium insolitus silus et maxillarum maxime mulata forma c0gnoscitur.
Κle in 3) tres sequentes casus observavit: Insanii duos annos nato, cui hoc vitium congentium erat, lingua crassa et longa magis quam 1 ex ore propendebat. Pars, quae anteidentes prominebat, valde lumida; quae aulem pone eos haerebat, naturalis erat. Insans os claudere non poterat, et maxima cura nutriebatur, quia non sugere, semperque maxima ope modum deglutire' valebat. MaXilla inferior eXtrorsum et de0rsum pressa erat. Insantis ingenium, quantum in tenera illa aetate de eo judicari poterat, non valde aculum Videbatur. Operatio debilis constitutionis causa non lacla est. Insans tres annos natus, priori sere similis, lingua autem magnitudine, crassitie et latitudine prioris linguam superabat. Jam ante octodecim menses Κle in incisi Ones secerat, non sine aliquo emolumento. At parentes ulteriores incisiones non permittebant, et amputationem'sacere nolebat Elein, quum insans machiticae constitutionis esset. Ab hoc tempore rursus linguae volumen adauctum est.*,,Insans, novena annos natus, itidem a nativitate lingua enormi praeditus erat. Lingua fere extra os propendebat, et valde crassa atque multo amplior erat, quam unquam in adultis. Semper extra os prominebar, et pars ante dentes mullo durior, quam pone dentes haerens. Tolam quidem linguam retrahere puer p0terat, at tunc os ita opplebatur, ut labia ad se invicem accedere non possent. Lingua semper inter dentes propendens loquelam valde indistinctam secit; manducare puer n0n P0lerat, quod in manducalione linguam semper mordebat, unde semper alimenta tenuiora assumere debebat. Dentes maxillae inseri0ris semper oblecti et numquam derasi, ex adhaerente lari aro crassiliem praeternaturalem aequisiverant. Quum os claudi non posset, saliva continuo ex illo profluebat. celerum puer sanitate prospera fruebatur.
Gruner 43 reperiebat in sano insanie linguam praegrandem, quam in ore quidem relinere, at non sine magna dissicultate movere, indeque etiam dissiculter loqui poterat.
18쪽
Ehrlioli si) vidit in noso comiο Viennensi puellam, quae inde a nativitate iam longam et crassam linguam
habuerat, ut ex ore propenderet, et pondere suo labium in serius deprimeret. Quum hanc dissorinem linguam retraheret, os penitus illa ita replebatur, ut sere semper in Susis calionis periculo esset. Qua de causa, ut facile intelligendum, loqui ne verbum quidem hucusque poterat. Decem annos nata in noso comium Viennense veniebat, ubi die 6 Novembr. anni 1792. a Lober hoc malo, ut infra videbimus, liberata est. Lassus 2) de prolapsu linguae agens duo eXempla adfert. Insans septem aut Ocin dies natus, cui linguae apex semper ex ore prominebat, circiter unius digiti latitudine. Insans ceterum bene valebat, dissiculter autem mammas nutricis sugebat. Obstetri X narrabat, tu partu faciem infantis suisse positam in parte anteriore faciemque praerubram suisse, et os apertum muco repletum, primisque diebus sali Vationem notabilem adsuisse, atque partum diuturnum et laboriosum suisse. Ex hisce opinabatur Lassus, apertum esse, propulsionem linguae, quae mox post nativitatem apparuerat, sequelam suisse status convulsivi, aut speciem quandam sus calionis, illi speciei qu0dammodo similem, quae in hominibus epileplicis obtinet, in quibus lingua inter paroXγsmum longe extra Os protruditur.*- Ρuer, SeX Bnnos natus, tam crassam et el0n tam linguam habebat, ut ad latitudinem trium sere digitorum ex ore promineret. 0uae dissormitas plus quam per tres annos duraverat. Parentes, qui illius vitii causam nesciebant, adseribebant illam consuetudini cuidam pravae, quam in laus conuaxerat, dentes incisores et cani ui maxillae inferioris in anteriora protrusi erant. Linguae lacies inferior paullulum per Dictionzm ad dentes ulcerata, lacies superior continuo aeris eontactu exsiccata erat. Sali Vatio erat paulum notabilis, deglutitio satis commoda, loquela obscura et vox rauca.-Fie ker 3) exemplum cujusdam puellae adfert, quae inde a nativitate praeternaturalem linguam longam habebat, quae postea tam augebatur, ut 1M,' ex ore propenderet, ac solitam latitudinem et crassitiem multo superaret. Ceterum habitus linguae naturalis erat, nisi vasa et glandulae faciei inferioris tumidae suissent. IIoc tempore puella sex annos nata salis distincta loqui, linguam etiam retrahere poterat, sed tunc tolum os illa replebatur et loquela impediebatur. Arne mann 4 historiam sequentem refert: sepuella viginti annos nata, solebat sues rusticorum, ut pascerentur, in silvam agere. Ipsa remanebat in sylva, donec tempus sues rursus ad pagum reduceudi adesset. Accidebat aliquando, ut sues panem, quem puella secum tulit, odore percipientes, in puellam invadere ut et eam tamdiu torquerent, quoad panem iuvenissent et consumsissent. Perlerrita puella in vehementes convulsiones et animi deliquium incidebat, in quo statu perplures horas remanebat, donec mentis impos reperiretur et domum duceretur. Ibi m0rbo gravi corripiebatur, Dequentibus convulsionibus et epilepticis motibus stipato, qui per sex septimanas durabat. Huc accedebat lassitudo insignis et gravitatis sensus in genubus. Saepe exclambat puella: ,,Geuua hic mihi aegrotant. - Variis remediis hic morbus sanabatur; at tunc linguae tumore assiciebatur. Linguae magnitudo sere ad dimidiam partem adaucta erat, non solum latitudine, sed etiam crassitie; coloris erat coerulei rubri, vasis Sanguineis valde iurgescentibus siue inflammatioue. Lingua oris cavum tam opplebat, ut semper apertum teneri deberet; deglutire non valebat, nisi fluida; loquela denique, paucis exceptis verbis, intelligi plane non poterat. Celerum bene valebat, et omnes suncti0ues tu statu normali versabantur. Quom0d0 hoc lum0re, qui jam per octo septimanas adsuerat, liberala sit, infra videbimus. Clanny 5) descripsit casum cujusdam scrophulosi quinque annos nati insantis, vermibus laborontis, cui a primo aetalis anno lingua ex ore pressa erat, ut 3' extra Os pr0penderet, et infantem impediisset loqui. Dentes incisores deerant, m0lares corrupti et periculum erat, ne excuterentur. Facies linguae superior rugis et paucis sulcis ius tructa. Insans hic ab vermibus remediis internis liberatus est, at lingua in priore descripto situ remanebat. Budior ster 6) hunc memorabilem casum refert. ,,Elisabetha J. . . parentibus Orbata, treS Bnnos nata, mense
19쪽
Maio anni 1804, praeternaturali lotum oris cavum oppletale et ex illo propendente lingua praedita, tu n0s0comium recipiebatur. Comiles hujus insaniis narraverunt Ilud tors sero, illam elongatam istam linguam jam inde a nativi late habuisse,
obstetricem hune prolapsum sex hebd0madibus post partum animadvertisse, quo tempore insantem statim a mammis removerit et alio modo nutrierit. Ab hoc temp0re sensim quidem lingua adaucta erat, sed post annum secundum praeterlapsum lingua ita increverat, ut magnitudine 1 K digiti ex ore penderet, rictum sere t0lum Oris eXpleret, et maxima opera in oris cavitatem retrahi n0n posset. P0rlio prolapsa crassi0r et duri 0r, quam lingua ipsa erat; c0ntinuo acri ambienti exposita, inde exsiccata erat, et gravitate sua magnam hujus organi partem eX oris cavitate protra Xit. Duum puella partim congenii0, partim sensim sensimque increscente malo, in omnibus hujus organi sunctionibus impedita, et illa p0 ne dentes linguae pars, quamquam insolita magnitudine, mollis et naturalis esset lactu; quum porro certo prognoscendum esset, propendentem l inter aculos dentes linguae partem continuo pressam et irrita iam non m0do augeri, sed et p0stea hac de causa inflammali 0nem et suppurationem, et in lali insante insano usum idone0rum remediorum cogi lari n0n posse: linguae partis propendentis abscissio indicata erat, quam operationem Bud tors ser, ut infra videbimus, persecit. Portio abscissa linguae in Mu-seo palliologico Academiae Josephinae Viennensis observata est. Bardet 1) hunc memorat casum: , Ancilla viginti annos nata, sub finem mensis Martii anno 1810 sebri quadami c0ntinua correpta, quae per aliquot hebdomadas durabat, quum ab hoc morbo liberata esset, tum linguae tumore afficiebatur, et illa post n0nnullos dies ita increvit, ut extra os juxta mentum ad longitudinem 2' propenderet. Variis sine emolumento a chirurgo per decem aut du0decim dies remediis adhibilis, videbat Bardet linguam, ut supra dictum, duos pollices l0ngam extra oris cavum pendentem, duos digitos transvers0s crassam; et sormabat eadem jam dissormem massam parvis ulcerationibus, quae crusta nigra circumdatae, obtectam et duas vel tres proluberantias ulceratas; saliva continuo ex ore pr0lluebat, fauces erant siccae. Aegra bibere maxima cum difficultate p0lerat. Loquela valde indistincta erat et vox
milis a Chrepto Wic g nata, tunc decimum agebat aetatis annum. Parentibus Sanis nata secundo aetalis suae anno, quo tempore bini solum dentes in utraque maxilla cernebantur, sub lapsu linguam m0mordit, subsequente inde copiosi cruoris profluvio. In erexit ab eo tempore sensim sensimque linguae volumen ita, ut post unum alterumve annum eam jam amplius relinere non p0 tuerit. Extrorsum lamen pendens lingua tunc adhuc in Oris cavilalem retrahi poterat. Serius et hac potestale destiluebatur, tantopere enim increvit viscus, de quo sermo est, ut ultra mentum 30 penderet. Substantia ejus eratn0rmalis, solum pars linguae extra labi 0rum limites locata, praeterque modum sicca, glandulas tumidas exhibuit. Praeterea ad linguae apicem papillae prominentes et fasciculus vas0rum sanguiserorum cernebantur. Dentes magna eX parte detriti conserruminatique, corpus osseum conlinitum constituere Videbantur. Narra Vit porro aegra, universam linguam jam pluriest des quam alionem obtulisse, atque in ea jam insecta eorumque larvas domicilium fixisse. Salivae profluvium nullum. Gustust in ea linguae parte, quae sicca est, nullus, sallem aegra ibi saccitiarum a sale distinguere nequibat. Potuit vero utique,
humectata prius lingua, vel s0lulis illis rebus in aqua vel in saliva. Declinata manus 0pe in latus alterutrum lingua nutrial menta, lam esculenta quam p0lulenta, per spatium inter ipsam linguam et angulum oris opp0siti lateris lactum ingerebat.' Masticalio adparebat laboriosa et lenta, deglulitio autem facilis et expedita. Vox naturalis et loquela, eXcepta quadam di
ficultate in pronunciandis litteris, C, 0, W, Z, distincta. Λs Bjerken 3) narrat puellam, duodecim annos natam, tam grandem linguam habuisse, ut ejus apex juxta
20쪽
menium penderet. Tempore operationis, quam As Bjerken successu cum felici ligatura secit, linguae l0ngitudo a labio
superiore usque ad apicem 5', circuitus autem, ubi crassities linguae maxima erat, 9'. Pondere linguae labium inserius plane circumgexum sive sic dictum Leo pol dinum ) productum erat et deuies anteriores silum h0rig0ntalem acquisiverant. Deglulitio erat dissicilis, loquela obscura, trachea valde antr0rsum pr0tracta. II0c vitium ab anno aetatis secundo inceperat et jam semel repositione curata erat Mirauit 1ὶ refert hocce exemplum: Viro cuidam triginta quatuor annos nato, apud quem jam ab tenera aetate vestigia prolapsus fuerant, anno 1813 lingua ita el0ngata erat, ut pars ante os pendens γ' longa et 4' crassa, nec minus lata esset. Deutes maxillae inseri0ris plane anteriora versus inflexi et labium inserius n0labilem magnitudinem acquisierat. Fine 2 observavit praeternaturalem linguae magnitudinem cujusdam puellae; lingua 4 digitos transvers0s ex ore propendebat, 1' sub mentum, circuitus pr0pe fremulum Pors pone dentes minus notabilis videbatur. C0lor linguae pullus erat, eaque magna ex parte aliquid Seirrhosa esse videbatur MaXilla inferior depressa erat, dentes versus anteriora protrusi, saliva continuo emtiebat. Puella magna cum dissicultate loqui et manducare valebat. Ilic morbus ab anno aetatis
secundo initium primum cepisso dicitur. Pars ligatura remota 5 unc p0ndere erat. Meppen 3) sequentem casum descripsit: ,, Antie Jacobs anno 1802 uala. Ipso post ualivitatem temp0re nulla delegebantur vitia, et ad decimam quartam hebdomadein usque persecta sanitate videbo tur frui insans. Tunc tumor parvus sub lingua, qui difficultatem in sugendo praebebat, animadvertebatur, pro ranula habitus. In illo remedia adhibila, p0stea
autem nulla in meliorem partem mutatione lacta, usus e0rum neglectus est. Decurrente primo aetatis ann0, tumor sub
lingua in e0dem statu manebat At, anno aetatis altero ineunte, majus tum0ris augmentum videbatur instare, qu0d lunc temp0ris tant0s sacere incipiebat progressus, ut necessario crustae, quibus qu0Vis mane os insaniis obsessum erat, aqua tepida ablui deberent; accedente simul Meture intolerabili, quem comitabatur materiae grum0sae, magnam similitudinem habentis cum lacteo piscium intestino, excretio. Linguae magnitud0 adaugebatur, quamquam tumor sub ea paulatita discessit.
Increvit autem lingua ita, ut anno 1815 longitudine 4 ' extra os propenderet; latitudo inde ab uno margine supra superficiem linguae ad latus oppositum 3 K', et t0tus ambitus crassiliet linguae Sri' est. Labi diu in serius per linguae gravitatem plane circumflexum erat. Dentes cernebantur nigri, teretes, horizontales; anteriores sere plane erant deleti et alve0li clausi. Color linguae prolapsae valde ruber erat, et tenui nitidosa materia obtectus; passim in ea observare licet sulcos valde conspicuos, et in latere sinistro etiam reliquiae inveniebantur cicatricis, ex qua antea hae m0rrhagia insignis et evacuatio materiae Purulentae Obtinuit, quae evacuatio, eX matris puellae narratione, sequela snerat continuae humectationis linguae lacte tepido, quippe illa sp0nte cessavit, simul ac intermissa fuit haec luune latio. Η0c fortasse inde eXplicandum esse addit auctor, qu0d tenera linguae superficies, quae jam satis patiebatur ex c0nlinuo et tunc temporis insolito aeris atmosphaerici circumduulis accessu libero, ne hane quidem celer0 quin inn0cuam humectationem sine damno pati potuerit. In parte linguae propuli ante plane gustus deficit Grauum salis appositum dolorificam sensationem producit; at, si superficiei linguae, quae intra oris cavum continetur, neque iam alte rubet, aliquod stimulans imponitur, Sapor perfectus est.
Continua locum habet evacuatio salivae, quantitas, quam Moppen videbat, erat spatio 4 horarum, trium sere unciarum , quae juxta laterales linguae partes destilens, tu guttas colligitur ad apicem linguae
Constat Leo pol dum I. imperatorem labio interiore permagno instructum fuisse. MOnn0Fes en Or et argent, qui composent une des dissercntes parties dii cubinet de S. M. Pempereur de Vienne. 1756. Vol. II. - l) Memoir. de la soc. de Med. de Monipellier An. 1816. Part IV. p. 517. IIunc casum, ub eum Boyer, Truite des muladies chir. et des operations, qui leur conVimnent .VDI. XI P 386. communicavit, retulimus, quiun illi d opus inspiciendi occasionem non habuerimus. - 2) Med. Chir. Zeit. V. Hartensi ei l. 18 15. T. I. p. 216. Item exstat in .I0 urnul generat de Med. , de Chir. et de Pliarm.; ou Recueil periodique de la soc. dΘ Med. de Paris redige par I. Sed illo t. Tom. 49. 1814. - 3) Vaderi. Lotteroes. anni 18 15. mens. Maji num. VI. in