De macroglossa seu linguae prolapsu : dissertatio inauguralis medico-chirurgica ...

21쪽

In genere loquela est valde clara. solum in pr0 nuncianda littera X difficultatem quandam habet. Bene assumere p0lerat alimenta, et solida et sui da; in potu autem sumend0, quando vasculum linguo e imponebat, mullum liquoris ebibendi juxta linguae latera desuebat. Corporis conditio salis bona, lamen macilenta erat et col0r pallidus, id vero minus interni eaegritudini, quam magnae salivae jacturae tribuendum auct0ri Meppen videbatur. Anno 1817 Dii Puis hanc puellam

in n0s0comium academicum Leidense Suscepit, et, ut infra videbimus, h0c malum spirare studuit. Quum van D Oeverenanno 1823 hanc puellam denuo videret, in eadem sere conditi0 ne sese habebat, e0 tamen discrimine, ut dentes anteriores, quos Meppen salso adesse negaverat, ut crusta nigerrima tecti, anteriora versus prorsus inclinpii, ita ut horigonialem situm servarent, lamen omnes adessent. Loquela solis clara erat, imo litteram X, cujus pronunciationem Meppen etiam negaverat, nunc distincte eloquebatur. At in parte palati duri anteriore pone dentes incisores lumores videbantur. Praeterea oris capacitas Valde imminula apparebat, at lingua ruberrimum col0rem monstrabat, et in Superi0re parte crustam exhibebat, ex qua passim se haem0rrhagias satis notabiles pati puella narrabat. Celerum directio linguae mulata erat, haec quidem non ita juxta mentum dependebat, sed potius versus anteriora prominebat, et in cavo, quod dentes, quum situm horizonialem haberent, tarmabant, jacebat, unde praecavebatur, ne in manducali 0 ne vulneraretur. Qu0d ad sanitalem altinet, hac satis bona quidem se frui dicebat puella, at debilem se esse simul querebatur. Habitus etiam macilentus et lactei livor

Fret eau l) narrat, puellam juvenili aetate, obstructione menstruorum lab0rantem, imprudenti mercurii usu tumorem acquisivisse, qui jam ultra 6 hebdomadas durabat 2). Lingua 4' extra os propendebat, col0r linguae erat ruber suscus, linguae substantia m0llis et dolens ad tactum. Magna salivae copia ex ore promanabat, unde maxima cum dissicultate d glutiebat, et ne verbum quidem pronuntiare valebat. Land shroon 3) memorat casum sequentem seminae debilis et scorbulicae c0nstitutionis, quae repente inflammatione labii inserioris, p0st 2 dies etiam linguam corripiente afficiebatur. Lingua 2' extra os pendens, crassa, dura et bullis obtegebatur. Post usum variorum remedi0rum huic inflammationi finis imponebabur; at prolapsus linguae continuo augebatur. Post 6 menses lingua 4' Iongitudine extra oris cavum propendebat. Erat valde dura et crassa, rubra et in latitudinem tam eXpansa, ut Os valde apertum et labia tensa essent. Facies tumida, magna salivae copia ex ore emuebat; I0quela erat indistincta. Mire au 4) historiam hancce refert: seM. Rassa ut, ex Uuisme, monstrabat paulo post nativitalem linguam solito majorem. Lingua ad oris aperturam properabat et brevi illa egredi obatur. Viginti annos natus, corripiebatur gravi sub

mento abscessu, quem obstructio glanduliarum sublingualium et submaxillarium praecesserat. Non multum absuit, quin huic morbo succumberet; at abscessu sponte rupto, suppuratione orta Sanabatur m0rbus sere sine artis auXilio. Ab eodem tempore observatum est, linguam se magis magisque elongare. Quatuor dentes incisores eorumque alveoli Versus anteriora prolusi, Silum hori Zonialem servabant.

Langen beck 5) commemorat in describenda oris magnitudine, quae in homine septendecim annos nato secundum longitudinem erat, causam sibi linguam visam esse, quae tanta esset magnitudine, ut semper inter dentes jaceret, quod mater statim post partum se animadvertisse affirmat. Quae permagna lingua verisimiliter evolutionem oris jam in Ioetu impedivit, ubi os lata sissura totam faciem occupat ab allera ad alteram aurem, uti in foetu ex septima hebdomade

invenimuS. 1) The London medieat Repository. Monthly J0urnal and Review Vol. VII. T. IV. 1818. Annal. de l. soc. de med. prat. de Monipellier. Tom. 42. p. 180. Bulletin de la facult. de med. ct de in soc. de Paris 1816. p. 264. - 2) Causa, quod tam longum tempus duraret, minus usui mercurii adscribenda vi dotur, quam introitui dentium incisivorum utriusque maxillae, qui linguam continuo irritabant. CL infra. - 3) MDd. Chir. Zeit. v. Harion Leil. 1817. T. III. p. 392. et 'Iπποκραχης magagyn, to egewγd ain den geheelen o nivang van de geneeskunde beschouWd ais Metei Schup en Minst door C. A. L. Sander en G. II. Vacliter 2de. Deel 3de. Stuli p. 293. Rotterdam 18 15. on 1816. - 4) Dictionnaire des scienc. med. Τom. 27. p. 248. Paris

22쪽

Newmann 1 vidit puerum quendam, quinque annos natum, cui lingua elongata erat. A dentium margineusque ad apicem 2 δ longa erat, circuitus, ubi linguae crassilies maxima, 7K' erat, et ubi illam dentes circumdabant,

5 4'. Papillae erant latae, laeVes, raucae colorisque lasci. Dentes incisores et anteriores molares et dens caninus sinistri lateris erant crassi et plani. Status eorum tamc0mmutatus erat, ut coronae anteriora Versus et in Silum horizontalem directae essent, nil de labii inserioris larma pondere et magnitudine linguae mutata erat; etiam, quum puer os claudere nequiret, mobilitas artuum maxillarum sere plane deleta. Ab linguae apice continuo saliva defluebat, ita ut vestes semper madidae essent. Saliva paullulum od0ris habebat, lamen morbus glandularum salivalium observatus non est. Puer neque I 0 qui neque manducare valebat, et maximam partem lacte nutriebatur. Sanitate optima fruebatur, eXcepta iussi conVulsiva, qua ultimo temp0re assectus erat. Obstetrix paren leSque narrabant, linguam inde a nativitate eX Ore pr0pendisse, sed tunc sacile in oris cavitate reponi potuisse. causam hujus vitii esse putabant, quod mater gravida Vaccam mugientem Vidisset et magno terr0re percussa esset. Lingua ita creVerat, ut, quod attinet ad ceteras c0rporis partes, triplicem haberet mensuram. Puero octodecim menses nato u chirurgo duae incisiones in linguam faciae sunt, ut lingua in formam naturalem rediret, at haemorrhagia, dolor et intumescentia linguae Sequebantur. Puer, quum amputatione linguae superflua pars ablata esset, sanatus est. Pars abscissa habebat 2n' longitudinem, maximam circumserentiam 7 se, crassitiem 1 M', et latitudinem 2LV, trium unciarum pondus Unger 2) in recensi 0 ne dissertationis de Macro gl0ssa auctore van Do everen ait, quem casum Meppen Vide supra) narraverit, eundem fere Se obServasse et omnibus ex partibus reperisse. Dicit enim, sanali 0nem amputatione Sine dissicultate faciam esse. Quamquam summam adhibebam operam, tamen experiri non potui, quo loco Unger hunc casum descripserit. Id saltem asser re p0ssum, h00 in casu macro gl0sSam eX scarlatina n0n criti ea seculam esse. Harris 3) haec narrat: seMargareth a Laxvson, viginti et quatuor annos nata, die primo mensis Junii iunosoc omium Pensγlvaniae recipiebatur, ut linguae eX ore pendentis tum0re, qui jam plures annos duraverat, liberaretur. Mater narrabat puellam usque ad quartum annum valetudine bona gavisam esse. Quo tempore aliquando n0cla satis vehementi dolore linguae repente eX somno exstergefactam esse et postero die se animadvertisse, linguam tumidam esse et paullulum intra dentes propendere, simul cutem praeter modum calidam suisse, et puellam sitim vehementem senSi Sse. Sequenti die v0 lumen linguae magis auctum erat, et sere 30 ex ore pr0 pendebat. Linguae volumen tunc sensim Sensimque crescebat, et in prima hebd0ma de vehementes dol0res et dissicultates deglutiendi faciebat, quae dissicultas mox cedebat; at linguae dissormitas restitit. Primis temp0ribus vix loqui p0terat, sed gradatim distincta articulata verba, scilicet voce rauca et ingrata pr0nu notabat. Quum in nos oco inium recepta esset, longitudo pr0lapsae linguae a dentium superiorum margineusque ad apicem hujus organi 4', et circuitus a dente canino unius lateris usque ad alterum alterius lateris circum linguae marginem 7K0, circumferentia 6 yy V, et crassilies 1 erat. Structura partis pr0pendentis mutata videbatur, erat valde Spissa, susca, Semperque mucosis Secretis ObleCla. Pars p0ne dentes videbatur naturalis. Gravitale linguae os hy0ideum 'supra et anteriora versus protrusum erat; dentes in eisivi et canini situm h0rigonialem obtinebant, et latere sinistro tartaro tecti magnitudine nucis avellanae erant. Pondere hujus tum0ris in facie inseriore linguae ulcus, quod valde d0lebat, exortum erat. Forma ossis maXillae in serioris mutata erat, tota anterior pars a basi ap0physis coronoi deae ponderi tum0ris cesserat, et ita demersa erλt, ut modo dentes molares reperirentur. Labium in serius tam circumsteXum erat, ut margo ejusdem usque ad mentum dependeret. Postremo saliva, si aegra manducabat, c0ntinuo ex ore pr0lluebat, unde aspectus

infelicis puellae adhuc horribilior evadebat. Delpech 4) mem0riae hoc pr0didit: -Femina juvenili aelale quinque annos prolapsu linguae lab0raverat, qui sensim ita adauctus erat, ut apex linguae intra mentu in depe uderet. Circuitus linguae saltem decuplo adauctus erat, ut solito apparet, et lingua totum Oris cavum replebat. Plautim superius usque ad inferiores alveolos obliquam ostendebat planitiem, f) American Medicat recordor. Iuli. 1824. Gerson et Iulius Magnesia f. anslund. Heilli. T. 8. p. 509. IIamb. 1824. - 2) Cf. Rustia L c- pag. 330 etc. - 3) The American Journal os the med. sciences. Novembre 18 30 invenitur etiam in Frori ep's Notigera aus dein Gebiete der Natur unis Heli Lunde. T. XXX. Ni . 664. pag. 81. - 4) Revue medicate Novembre 1831.

23쪽

et ab hoc loco jam plane perpendiculare erat. Anterior arcus veli palatini et tonsillae erat anteriora versus protrusus. Isthmus ab anteriore parte ad posteriora dilatatus erat, et dentes maxillae inseri0ris, quibus lingua imposita erat, inter se distabant. Labium in serius semper circumflexum erat, crassius quam in n0rmali statu, et quasi p0ndere imp0silo insiliratum apparebat. Os, num qualia clausum et a lingua propendente semper occupatum, Prolongatione labi 0rum permagnum assecutum erat spatium. Saliva conlinuo pro manabat, inprimis si aegrota edebat; magna difficultas erat edendi, linguae volumen dentes omnes oblegebat et lotum oris cavum opplebat, unde maxillae ad se invicem appr0pinquare non potuerunt. Manducare nequibat aegra et nutriebatur fluidis, et indistincte loquebatur. Primo per firmam, angustam, in larma d0 labrae ascendentis fasciam pars linguae propendens applicabatur; qua compressione cum diligentia continuata valde insignis diminutio efficiebatur. Ιntumescentia et auctum volumen linguae accipiebant pro oede male, rati, si linguae volumen imminutum esset, repositi0nem ejus seri posse. Quum obliquus seu verticalis linguae situs intumescentiam continuare deberet, sperari poterat, situ ejus horig0nlati in ore et appropinquali0 ne ad se invicem maxillarum ope fasciarum prohiberi, ne cedema rediret. Compressi0ne adhibita linguae laclum est, ut lingua in oris cavum facile reduceret. Appr0pinquatione maxillarum ad se invicem ope lasciae sub mento facta, omnia haec remedia aegram hoc malo non liberarunt. Nam lingua priorem magnitudinem simul cum vehementi instaminatione, quae per sex hebd0madas durabat et maximam curam postulabat, iterum aequisivit. Aegra etiam reserebat, moX linguam denuo intumuisse. Semper durum nucleum retinebat, qui subito dolere incepit, et linguae volumen statim celerrime cum labri exorta augebatur. Post unum mensem tunc tumor linguae decrescebat, et parvo interiecto Spalio iterum iterumque intumescebat. Sic res per novem annos continuos sese habuit, eo discriminsi, ut per pr0Xim0s du0s praeterlapsos ann0s magnitudinem infinitam acquireret lingua. Dissicile autem erat hujus periodicae mali vicissitudinis Veram invenire causam, atque h0c oedem a linguae explicare. Aegrota viginti sex annos nata erat, menstruatio aderat, ceterumque sana apparebat. At nucleus in parte linguae propendente durus erat insignis, n0nnullis temporibus sine dolore premi poterat, sed, inprimis eum lingua intumesceret, magnos d0lores Parabat, et compressionem aegrotae valde dolentem reddebat, ita ut saepe c0mpressionis apparatus removendus esset. Multifaria et diversissima remedia, ut hirudines ad nucleum, et compressio, si nucleus non dolebat, balnea, pediluvia, venaesectio ad pedes, glacies in lingua, inedia, purg. drast. etc. adhibebantur, Sed Sine eVentu. Tandem lingua solum comprimebatur excepto nucleo, unde lingua in os reducebatur, sed appropinquatio maXillarum ad se invicem nullo modo seri poterat. Jam intelligebatur, non tu ipsa lingua positam esse causam prol0ngati0nis, sed in tam laevi dentium maxillae inferioris molarium positione, ut externa eorum tubera medi0s dentes m0h s langerent, qua p0sitione externa tubera quasi cunei vim exserebant, qui maxillam distinebant. Quod etiam statim apparuisset, nisi immodice tumida lingua plane oris cavitatem eXplevisset. Wolis 1 observavit paellam sex annorum, ceterum bonae c0nstitutionis, quae utebatur lingua inde a margine dentium incisorum superiorum usque ad apicem 2M,' longa, cujus circuitus ante labia 6', et Ialitudo inde ab uno angulo oris supra superficiem linguae ad angulum Oppositum erat major quam 2'. Structura linguae solito durior, m0bilitas eX- pedita, lacies superior m0llis, inferior autem ulceribus et maXima ex parte cicatricibus obtecta erat. Color magis erat fuscus quam solit0. Pars linguae p0ne dentes erat sana; labium in serius circumflexum. Maxillae superioris anterior pars paullulum sursum curvata; maXilla in serior Valde de0rsum, ita ut, quum dentes posteri0res se langerent, anteriores 10 inter se distarent. Quum alimenia assumere cuperet, hoc ope digitorum fieri debebat, dum intra dentes p0steriores p0nebat. Fluida per fistulam in oris cavum infundebantur. Loquela satis distineta erat. Hie m0rbus jam inceperat a mense octavo et decimo aetatis glossitide, quae p0stea inprimis frigida tempestate redibat. In staminatione et ulceratione membranae mu-e0sae saepe facies linguae vulnerala et dolor0sa erat, cui malo quidem inde ex anni dimidio circumvolutione linteaminum, quae mucum instigebant et aeris actionem c0ercebant, sinis impositus est. In Gur uos0c0mio 2) pars linguae, per ligaturam remota, superstes c0uservatur, cujus pondus unciarum duarum l) Aligem. Reperi. d. gesamini. med. chir. Journali stili v. DT. C. F. Ele inert. Jahrg. VII. Hest. 4. p. 63. LeipZig1833. - 2) Ele inert. l. c. p. 64. hunc casum communicavit, sed quo loco hic accuratius sit descriptus, experiri non Potui.

24쪽

ot drachmarum duarum cum dimidia est. Hic linguae pr0lapsus in Viro qu0dam quinquaginta et ires annos nato, ex morbosyphilitico lub0rante videbatur, et cum phyalismo eXOrto per seX menses duraverat. Eber maior l) de hoc vitio agens sevidi, inquit, ceterum sanam et y0stea chirurgice curatam puellam viginti

annorum, cui lingua ex nativitate pugni magnitudine ex ore propendebat, quae rauca et rimosa erat, deglutitione solidorum alimentorum nec minus manducalione maguis subjecta difficultatibus.*Rey 2) resert casum di ilarinis linguae cujusdam puellae, quatuordecim annos natae, nondum menstruae, lymphalici temperamenti, quae anno 1834 in nos00Omium Chamberyense Venit, auXilium quaerens c0ntra tumorem linguae. Hoc organum saltem quintuplo adauctum erat, c0nsuet0 collato, ita ut circiter 4' longa et 30 lata ex ore propenderet. Pars linguae anterior maXimam ostendebat magnitudinem, et PFrilarinem, ab anteriore ad posteriorem partem applanatam inlu- inescentiam praebebat, cujus bitobularis basis ultra mentum 1 M' prominebat. Superficies anterior superi0r hujus intumescentiae aspectum reserebat rugosum, et multis parvis granulali 0nibus, quarum n0nnullae lentis Ormes erant, obtecta erat, quae s0rtasse ex majore papillarum linguae evoluti0ne ortae erant. Quum per aeris contactum et per parvi sacculi lintei, quo aegrota hunc sane h0rridum lumorem circumdare s0lebat, continuam irritationem epidermis linguae exsoliata appareret, lingua sine corpusculis mucosis erat, rubra et inflammata, quin etiam nonnullis locis parvas excoriationes ostendebat Lusuperficie inseriore, quae laeVis et ubique membrana muco Sa caVitatis oris obtecta erat, granulati0nes deerant. Fremulum linguae intra duos dentes medios luci si vos maxillae inferioris impositum, et spatium inter h0s 30 suit. In utroque frenuli linguae lalere parva ulcera erant, quae cum dentibus maXillae inserioris invicem sibi respondebant. Omnes medii maxillae inseri0ris dentes tum0re linguae directionem obliquam acceperant. Aegrota ceterum nonnulla adhuc verba balbutire, et quid vellet dicere 130terat, deglutilio dissicultate n0n carebat. Substantia tumoris omnino mollis et sine d0loribus erat, et puella querebatur tensionem quandam ad basin linguae, quae permagno tumoris Volumine exorta erat. Pulsus erat n0rmalis. Qui linguae tumor jam ante tres annos secundum Gerson ab aetatis anno tertio) inceperat, et initio paululum creverat usque ante tres menses, priusquam Re F aegrotam vidit; ex hoc autem tempore magnos repente secit pr0gressus. Quam subitam mutationem sequebantur, capitis d0l0res, appetitus sublatus, quapropter aegrota e lect0 surgere plures dies non poterat. Idcirco Rey credebat, hunc m0rbum esse hΥperir0phiam linguae, quum hoc organum nec forma sua, nec teXtura esset mutatum, sed solum Volumen adauetum, quod ex investigatiove p0st operationem partis remolae confirmatum est. Stet uber g 3) insantis nunc tres annos nati mentionem secit, cui inde a nativitate lingua sere 10 ex ore pr0- pendebat. Ste inber g videbat insaniem in suffocati0nis periculo esse, nec man a s sumere p0sse, celerum bonae valetudinis et bene formatum. Praeterea, quum insans paulo accuratius investigaretur, Observabatur in latere dextro permagnaranula, quae linguam in altum premebat, quo modo talis livguae morb0sus status et suffocationis periculum ortum erat. Hac operatione s0Jita remota caus', respirabat et mammas sugebat infans facile beneque; operatio, citi magna lingua impedimentum magnum erat, incisura l0ngitudinali totius ranulae, qua glutinosum et album inosum removebatur fluidum, et excisione partium lateralium feliciter siniebatur. Glos Sili S aulem, quae operationem Sequebatur, mox denuo et quidem majussu calionis perieulum et majorem impotentiam sugendi adducebat; qui status iteralis localibus sanguinis depictionibus, itamentationibus partis linguae ex 0re propendentis intra n0nnullorum dierum spatium rem0lus est. Insans ex h0c tempore bona valetudine gaudebat. Partem linguae superstuam eX methodo a Lassus proposita 4) abscindere, Ste inber g non ausus est A et qu0d parentes operationem non permittebant, et quod haemorrhagiam et loquelae detrimentum timebat. Aspectustulantis n0n gratus quidem est, omnia lamen verba, quin etiam litteras labiales distincte loqui potest

und K inder-Κrankhelten. v. Ste in bach. Exsint etiam in Selim id L Jahrbucher der In- und Austii nil. Med. T. 6. 1835. - 4) Nobis ignotum est, Lassus, qui, ut infra videbimus, omnis linguae amputationis adversarius, Omnia hujus generis vitia sine operatione sanari posse putavit, operati0nem proposuisse. Fortasse mutavit ille Sententiam, aut erravit Ste inberg. Causae autem excepta prima, cur St. operationem non ausus fuerit, vanae nobis apparent.

25쪽

Th. Varris, Philadelphiae medicus 1), casum sequentem refert: MB. K., undeviginti ann0s natus, inde a nativi-

late praeternaturali linguae magnitudine laboraverat, quae deinde semper augebatur. 0uum Harris aegrotum primo videret, lingua inde a margine dentium incisorum superiurum langitudinem 3 habebat, circuitum 6', crassitiem verticalem 1 M'. Linguae color vi0laceus erat, lingua dura et inelastica, secreto nigro et spisso oblecta. Dentes incisivi et canini situm horigonialem anteriora versus habebant, et os hyoides et laryn X superi0ra et anteriora VerSus attracta erant. Maxillae inferioris ram0s videbat V. K' breviores quam in flatu normali, angulum maxillae inseri0ris s0lilo obtusi 0rem, et dentes molares aliquanto I0ngi 0res, quam solent. Saliva continu , eXcepto edendi tempore, ita ex ore defluebat, ut aegrotus hasce partes semper linteo obtegere deberet. Quum ad h0o chronicum malum sanandum nihil fieri posset, nisi operatio, H. eam, ut infra videbimus, secit. --Mussey 2) tredecim annorum puerum vidit, qui inde a nativitate lingua solito majore praeditus erat. N0nomen se aetatis lingua ex ore prominere inceperat, et ex eo tempore c0ntinuo ejus Volumen adauctum erat. Linguae longitudo a labii superioris margine usque ad spicem linguae erat SK'; ab apice linguae usque ad labium inserius erat I0ngitudo 30; linguae magna diametros transversa erat 2M', magna diametros verticalis 2 V, circumferentia 80, ubi linguae crassities erat maxima. Anterior maxillae inferioris pars alienata erat et adaucta, ita ut, si dentes m0lares maXillae inferioris et superi0ris se tangerent, dentes incisivi sere horig0ntaliter antrorsum praecederent, et 1 intra essent. Iu statu oris normali lingua eo loco, ubi ex dentibus et labiis eminebat, 20 diametrum verticalem habebat. Lingua hoc l0eo sere plane cγlindriaca, et si dentes posteriores sibi invicem appropinquabant, de0rsum aliquid applanata. Magna maxillae inseri0ris extensi 0 ne dentes canini et incisivi latissime inter se dis labant. Celerum dentes multo tartaro obducti erant In linguae situ normali infra linguam et labium superius nullum spatium erat. Puer erat pallido colore, debilis et riuinquam bona valetudine gavisus est Pauca admodum distincta verba eloqui poterat, linguam linteo obtegebat; saliva

continuo pr0 manabat Ne vermanii 3) hoc exemplum refert: Puer octo annos natus, ceterum bonae valetudinis, agilis et robus lus, quem plures medici propter prolongat nem linguae, quae circa 1K0-2 ex ore propendebat, cum effluxu salivae, frustra hirudinum et fasciarum etc. applicatione sanare studuerant, tandem Ne ver mann adiit, qui paucis linguam crassam, carnosam videbat. U0c vilium erat congenitum et dentes anteriores maXillae in serio ris, nucis avellanae crassitudine, laria roobtecti erant, quorum singuli in alveolis mobiles eranto Puer indistincte loquebatur, manducabat et deglutiebat propendente aliquid lingua, quam si retrahebat, sere ambas buccas explebat. Ni emerer 4) refert ea sum, quem ipse observavit, eumque tam accurate descripsit, ut integrum hic memoraren0n inc0ngruum dii Xerim Chr. R. ... triginta annos et Muehibergae matre bonae valetudinis natus est. Narrat ipse proeerto, linguam in partu inter limb0s alve0 lares utriusque maxillae positam suisse, apice que Iabium tetigisse. Causam quum perscrutaremur, nihil in veniri poluit, quod matrem in graviduale tam vehementer assecisset, ut cum hac monstrositate cohaerere putandum esset. Neque unquam accidisse meminit, ut in aliquo gentis membro aut omnino deformitas, aut n0Siro casui e0nsimilis videretur. Celerum insans post partum validus sanusque erat, et mammis sine ullo neg0tio adly0Veri poterat. Nutritus a matre per semestre, deinde alio pabulo allus est. Neque vero nutriendo rationem c0mmutarunt, quod insans propter linguae det 0rmitatem jam munimis ae commodari non posset; sed quia mater corporis laboribus occupata, sibi non lanium otii sumere p0luit, ut se t0lam ei daret. Primos insantiae ann0s buna peregi ἱ valetudine, ac tantum abfuit, ut quidquam observaretur, qu0d ad ejus c0nditionem valeret, ut securus pd sextum annum perveniret.. Lingua quidem una cum eo accrevit, sed quantum affirmant parentes, lantissim eo tuum duodecim annos natus esset, lingua digilum dimidium ex ore eminuit, eundem in modum latitudine et crassitudine amplificata, facili tamen negotio in os redigi poterato damvero du0 decimo demum anno factum est, ut puer morbo quodam asscereturo Nimirum, quoad ex narrau0nibus dignoscere 1 - Americula Iournal. NT. 39. 18 37. Item in Schmidi. l. c. T. 23. 1839 . - 2) American Iournal. Febr. 1838. - δ) V. Grae se et v. Walther Journ ut T. 24. Hae 4. et Schmisit. T. 19o 1838. - 4J IIc x Nieme Ser. do hypertrophia linguae congenita. Diss. inaug. Hal. 1842.

26쪽

licet, subito impetu epit lic0 dejectus est. Quum enim b0na gauderet valetudine, repentino casn dejectus, pedibus manibusque humum stigellavit, spumam ante Os habuit, p0llicem implicaVit, et postquam per aliquod tempus jacuit, somno allogravatus est, qui per h0ram durabat. Tum eXpergesaelus sanus Surrexit, totiusque casus Oblitus est. Qui ea sus, quamquam ter quaterque in dies lucidebant, tamen non amplius quam tres dies mansisse, nec postea sine ullo artificio adhibito rediisse dicuntur. Interim lingua nequaquam c0mmutabatur, neque eam, qu0d praeter exspectationem erat, dentibus momordit aegr0lus; illud autem mirandum est, qu0d inde ab h0c tempore linguam manifesto crevisse, et ad immensam illam magnitudinem perVeni Sse parente S reserunt. Sequentibus annis h0mo bona usque erat valetudine, nec linguam intumescere vidit, nisi labore quodam peract0 Dig0ris injuriae se e Xp0suerat. Ante h0s tres annos febri nervosa assectus est. Quem m0rbum quum pateretur, quamquam multum deliraVit, capitisque d0loribus vexatus est, tamen ex litigua nihil mali aut in-c0mm0di sensit. Mox re convaluit, c0ntendit autem, iude ab hoc tempore ne tantum quidem incrementi linguam cepisse. Hanc bonam e0rp0ris conditionem sibi conservavit, donec eo, quem enarrabimus, casu amiceretur. Nam quum Servilia eaque dissicillima opera lacti laret, accidit, ut saccos gravissimos p0rtans sud0re per totum c0rpus persunderetur, et lingua perquam intumesceret, ac sere ita, ut ad duplicem magnitudiuem accresceret. In superficie magnae bullae nascebantur, sava aqua impletae, quae, quum essent perruptae, ulcerationes relinquebant. Praeterea febri inflammatoria vehementer laborabas, silique vexatus os ac linguam ardere sentiebat, summa dyspn0 ea capitisque doloribus et deliri is nocturnis augebatur. Medicus non aderat, liquoresque quum per fibulam in susi essent, et cataplasmata frigida in linguam injecta essent, tribus diebus post sanus redditur, lingua autem ad prius volumen reducta est. Jam res ita se habet, ut interdum sine ulla certa causa lingua sp0nte inlumescol, post paucos autem dies iranquilla p0sitione aegroti, cibis n0n irritantibus, frigidis adhibitis cala- plasmatis c0ncidat. Quamvis igitur homo praeter ea, quae diximus, bona gaudeat valetudine, magna statura robust0que corpore Sit, neque pectore laboret, neque abdominis organa male habeant, neque praeterea quidquam deformitatis in eo sit c0nspicuum, alque adeo organa seXualia, quae in ejusmodi aegrotis haud raro intumescere Mechelius contendit, bene se habeant: lamen semper rectam vitae rationem servare, inprimis vero potibus spiritu0sis abstinere, ab omnibusque assecli-hus cavere debet, quod inste sine mora congestiones ad caput, deinde autem linguae inlumescentiae oriuntur. Sequitur accurata linguae earumque, quae cum ea cohaerent, partium descriptio. Nimirum a radice usque adppicem, digitos octo tresque quadrantes l0nga est, sex dimidiumque ex ore pendet, quinque ac dimidium lata, decem autem circuitu patet. Colore obducta est rubro, profundisque sulcis praedila, eo maxime conspicua, quod tu aequas partes dividitur. Superficies aspera quidem, nec lamen, ut jam supra dixi, admodum dura est; papillae summa sunt magnitudine, inprimis vallolpe, quae ad leutis rati0nem accedunt. Quibus quidem rebus h0mo me hercule n0n impeditur, quominus linguam scuminet et deplanei. Juvat observare, quum eXitus glandulae sub maxillaris extra os jaceant, quemadmodum quatu0r vel quinque gullulae inde emicent, concurrant, denique defundantur, ac si cibi homini adseruntur, secretiones salivae adaugeantur Molles oris partes, inprimis palatum, uvula et tonsillae ad legem larmatae sunt, linguae autem pondere ila protractae, ut non nisi unum digilum a dentibus incisoribus distent. Contra palalum durum mirabili modo linguae crassitudine, quse in morbi principiis in os redigi p0terat, immodica ratione excavatum est. Non ita a lege recedit, imo ad ordinem composita et maxilla superi0r dentesque ejus integri, quamquam adm0dum late inter se distant, paullulumque extrorsus conversi sunt. Plurimas autem varietates eXhil,snt forma maxillae inferioris ejusqtie dentes. Haec enim linguae impositae pondere alte depressa, in media parte sere alveum format, in quo crassa lingua pusita est Dentium status ita c0 minutalus est, ut eorum poronae n0n in altum, sed plane extrorsus directae sint. Huc decedit, quod c0ntinua magnaque salivali 0ne tartaro Obducti, quem deradere non licet, quod eXcori aliones in inseriore linguae superficie oriuntur. Unde fit, ut, cum digili sere crassitudine dentes aequent, atque cuicunque e0s intuenti h0rrendum prorsus praebeant adSpectum, aegr0lus ex ore haud serend0s Odores emittat. Dentium inferiorum, qui ad modum superiorum latissime distant, duos m0lares eXscindi passus est, qui quum carie assecti essent, excoriationes in lingua efficeroni Coelerum saepissime dentium doloribus veXabatur. Licet lingua accrescente ore que tantum amplificato, quantum loci immenso litigua requireret, lamen nullae adsunt difficultates, quominus duri crassique cibi facillime super eam in os intr0 ducantur. Labium superius, praeterquam qu0d nimis extensum sit, secundum ordinem c0mpositum est, c0ntra inserius

27쪽

perpetuo linguae pondere extrorsus versum est, ita ut dentes plane paleant, atque aeri exp0siti sint. Frenulum Iintusto non ab ordine recedit. Quod igitur lingua semper aeris impetu langitur, factum est, ut pars prolapsa cli 0s acres, siculi sales acidaque haud sentiat; quae autem intra posita est, in ea gustus minime extinctus est. Eodem modo ne verbi quidem pronuntiatio depravata est. Etenim iam clare ac distincte h0mo l0quitur, ut si quis audiat, vix unum verbum non

percipiat atque intelligat, et sic facillime ejus el0cuti0nem imitari possit, si quis ipse lingua pr0jecla loquendi periculum

faciat. Quo majores ei molestias asperi ciborum manducatio, quorum commodissimos habet fluidos, quamquam n0n a carne, nec duri 0re pane abh0rret, potissimum in parte sinistra, in qua dentes molares sese tangentes adhuc validi sunt. Itaque, si panem terere vult, eum sine mora digito adhibito usque ad sinistros dentes molares dejicit; cibis autem molli 0ribus, quemadmodum homines aetate provectiores, qui dentes amiserunt, lingua utitur tamquam labio inseri0re, eaque dentibusque superioribus eos ad devorandum aptos reddit. His igitur c0nditionibus, qu0d et consuetudine et lento monstrosilalis decursu adsuefactus est, h0mo vitam degit, eamque non s0litam quidem, tamen n0n infelicem, neque vero operationem ut

pallatur a se impetrare potest. Quamvis ipse persuasum habeat propter monstr0 si talem sese uXorem in matrimonium ducere neque p0sse neque Velle, tamen summam se coeundi cupiditatem habere c0nsletur, ac tantum abest, ut omnes eum mulieres horrerent, ut ei contigisset ante hos tres ann0s puerum prorsus validum beneque formatum tollere, quare, quum n0n bis evenire arbitretur, valde se jactavit.*Facile sorsitan casus similes adhuc plures, non modo in scriptis antiquorum, Verum eliam recentiorum auctorum, qui de hoc m0rbo egerunt, reperiri p0ssunt, nec lamen ad nostram cognitionem pervenerunt. Sed ne nimium temporis perdamus, omissis aliis ad rem nostram ipsam transeamus. Ac primum quidem in Sequente espite SΥnOnΥma etc. macro- glossae ante oculos Lectoris benevoli p0namus

Synonyma. Si varias perscrutamur hujus vitii den0 minationes, saepe difficillimum esse, imo interdum vix adline vix quidem perspici posse intelligimus, utrum glossitidem, an alium quendam m0rbum designare v0luerint. Sunt quil dem eXon coma l), eX0ncosis, glossoncus Schwedia ueri, gl0ssoneus chronicus, gloss0cele seu hernia linguae Gaubii gloss0megislos, para glosse exsertoria Sa uva gesti, linguae intumescentia Galeni, linguae extrusio Gaubii, magnitudo et insalio linguae Valesci de Tarania, lum0res linguae miri Marcelli Donati, linguae exsertio Gorteri, lingua propendula, aucta, vituli; linguae enormitas, ect0pia, eXlumescentia, innali 0, magnitud0, procidentia, propt0ma, proptosis, prolapsus, macr0gl0ssa. Rust huic vitio primum n0men hSpertr0phiae imp0suit, alii idem gl0ssTpertrophiam vocant.

Desinitio. IIunc statum pathologicum appellamus macro glossam seu prolapsum linguae, atque intelli-l gimus linguae v0lumen adauctum imprimis apicis, quo illa ita elongatur et eXlumescit, ut intra oris cavum contineri nequeat, et ex eo eXtrudatur, id qu0d nutriti0 ne nimis aucta, eXceptis morbosis degenerationibus oritur. Divisio. Η0o xilium aut congenitum aut post parium vel serius inter vitam Variis de causis, ut infra videbimus,l nascitur. Duo gradus hujus vitii distingui possunt, scilicet pr0lapsus in completus, et completus. In completus est, si lingua aperturam oris non transgreditur, ita ut, detractis labiis aut ore aperto ea conspici possit. 0uem stalum plerumque in cre linis et insantibus ser0phulosis atque initio maci 0 glossae c0ngenitae, rarius in macr0glossa acquisita, imprimis ex gl0ssiti de eX0ria, quae serme semper celeriter in sequenthm gradum transit, reperimus. Gradus completus

28쪽

is est, si lingua aperiuram oris superat ea plane eX 0re Pr0labitur, ut si alim c0nspici queat, qu0d saepe h0rridum et

fastidiosum prael u aspectum. -

Linguae mutationes. Naturam linguae considerantes, quomodo sit ante et pone dentes, c0nditisnem portionis linguae ore contentae valde ab illa propulsa disper re rep2rimus. Videmus, n0nnumquam eam latitudinem habere linguam, ut dentes incisi vos caninosque contegat et dentes auteriores molares, interdum, quamquam perraro quidem, etiam latiorem esse, ut 0mnes maxillae inferioris dentes conlegat. Fere semper pars propulsa linguae crassi 0r est et durior quam pone dentes. Lingua rictum oris opplet, imo hoc rictu aliquando circulatio est c0are ala et impedita Normalis linguae color violaceus, sed etiam praeruber, sussus; liugua si eda Vel humida, vel muco nigro spisso crustosam sormam reserens semper madida. Lingua staecida, m0llis, indurata, ab uno latere multo m0lli 0r aut durior, tumidi 0r et maj0r quam pars opp0sila alterius lateris. Lingua epithelio orbata, desquamata, ipsis aliquando insectis d0micilium praebens, ubi extradentes pendet, et per aeris c0nlaelum plane labiis similis est. Ostendit autem lingua modo laevem, m0do asperam, modo inaequalem, tuberculosam superficiem, Donnumquam etiam papillis tecta est, quae etiam in palato oriuntur. Hae papillae, uti aduolavit Bo Sur, tartasse adauctae papillae linguae sunt, inter quas interdum rimae profundae animadvertuntur. Lingua sulcis et pluribus rugis praedita est, listud raro sulcas l0ngus et pr0suudus linguam in partes aequales dividit. Frictionibus sempiternis dentium necessariis perisque actione lingua exc0riatur, atque saepe iustam mali 0nes erTitie mat0Saee i Stunt, eXcoriationes, ulcera, cicatrices, etc Papillae praesentes, ut naturales plerumque interceptae, crassiores, eleValae, latae, laeVe S, P Sperae, materia varia Oh luelae, nonnumquam summa sunt magnitudine, imprimis Vallatae, quae ad lentis

rationem accedunt; sed papillae etiam in nun nullis locis desunt, ina tuae ubi lingua per peris acti0nem penitus labiis similis facta est. Linguae vasa tumida et iurgescentia sunt, propter salsam depravatonique proporti0nem, quae est inter pr0 lapsum linguae cavumque oris. Glandulae tumidae, quin et aliquando ad linguae faciem inseri0rem suppuratae. Frenulum linguae n0n ab Ordine recedit, lume laetum autem interdum corpus format, quod tolum oris cavum replet et cujus pars etiam juxta dentes pendet, in utroque frenuli latere etiam nonnumquam ulcera observata sunt, quae cum dentibus maX illae inseri0ris invicem sibi respondebant. Qu0d ad mobilitatem linguae allinet, magis minusve impedita est; plurimi hoc vilio lab0rantes linguam adauctam secundum voluntatem in 0s retrahere p0ssunt, quod quidem molestum iis est, quando tum0r totum oris caVum eXplet. Dol0res in lingua sunt rari in macroglossa congenita, nisi accedat inflammatio, ulcera elo. De partium, quae cum lingua c0nne Xae sunt, dis locati 0 ne et mutatione. ApeX linguae primum intra dentes prominet, deinde autem pr0lapsu ad summum gradum evecto, n0nnumquam radi X linguae inter eos p0sita est. Musculi hyo glossi, stylo glossi aliique, qui retrahendae linguae inserviunt, et fibrae musculares linguae ipsius, quum pr0- pendenti linguae et ejus gravi lati resistere nequeunt, magis magisque elougantur et extenduntur, et proprio linguae pondere maxillaeque inferioris declivitate, anteri0r arcus veli palatini, uvula, tonsillae, linguae radi X et cum ea ipsa epi gl0llis, larynx, 0s hyoides, anteri0r pars pharriagis et oesophagi quo pr0pter etiam isthmus saucium a fronte ad tergum dilatatus est) etc. interdum ad interiorem marginem dentium maxillae superi0ris, sive ad eorum libellam attrahuntur, d0nec tandem pharyn X et larynx antrorsum altius attrahi non p0ssunt. Laryugis et ossis hy0idis adscensui detract0res eorum resistunt, ut musculi sterno hyoidei, thyre0hyoidei, sternoth reo id ei, alii 1), qui igitur intensi sunt, quare etiam . pars pnterior colli longior et c0ntracti 0r sub illis menti videtur. Jam si commutationes in collo paulo accuratius consideramus, sub mento in plicis positam cutem invenimus, et eXistit primum quaestio, unde ea oriatur 2 Has plicas non solum descensu maxillae inferioris gigni, sed modo et rali 0ne sequente existimonius. Cum, ut infra videbimus, descensu maXillae inferioris Versus pectus, musculi platysma myoides, hi ventres, mylobγ0idei etc. de0rsum premantur, unde languescunt, eXistit jam plica; et quum p0ndus linguae omnes partes, quae cum ea conneXae sunt, ut larynX, etc., Sursum Itirahantur, ab altera parte 0mnes hi nuisculi Simul relaxantur, ita ut necessario culis sub mento omnibus ibi silis musculis cedere debeat, qui ibi compacti et hac relaxali 0ue inertes redditi, sub cute tument, hancquo tumidam et plicis eminentem c0nspicuam reddunt. s) Do bis musculis es. Boeli seu Israuso Ran ib. d. Anatomie.

29쪽

De labiis in genere. . Lingua, quae paulatim procedit, et in longitudinem, lulitudinem et crassitiem augetur;

primum t0 tam oris rimam n0n eXplet, quoniam autem c0ntinuo crescat et augeatur, tandem t0tam capit et extendit, quia maxilla in serior deorsum prolabens haud parum adjuvat musculum orbicularem, qui c0ntinua eXlensiune, gravitale linguae, prolabente maxilla inseri0re, ut cedat cogitur, et magis magisque se eXtendat: quo sit, ut Omnem amittat vim cavum oris coarctandi, claudendi salivamque impediendi, ne c0ntinuo defluat, et prohibendi, quominus manducanii singulae partes ex ore eXcedant. 0ua musculi orbicularis mulali 0 ne evenit, ut omnes musculi, qui olim eo conneri sunt, multifarias mutati0nes patiuntur, plus minusve extensi aut relaxati sint, nec functi0nes suas normales exercere p0SSint. De labio inferiore. Quum lingua eX ore propendens gravitate Sua, quae legem gravitalis universalem sequens premendo et trahendo vim exserit, semper in labio inseri 0re incumbat, si brae superiores musculi orbicularis oris paulatim el0ngentur et relaXentur, c0ntra si brae inseri ires retrahantur, necesse est, ergo circumflexionem hujus labii unlrorsum adlabium essiiciunt, et in longius labium protrahunt, ita ut dentes plane patefiat atque ab aere assiciantur. Quae circumflexio et amplificatio labii etiam dentibus eorumque flveolis puleri0ra versus augetur, qui magna eX parie in anteriore planili emulto tartaro, qui nonnumquam ad digiti crassitudinem excrevit, oblecti sunt. Porro etiam continuus est luxus salivae haud paulum c0nfert, ut ad anteri0ra labium sese convertat, quum, ut in salivatione ex mercurii ab usu orta videmus, illa facile permagnus labii inseri0ris langu0r prodeat. Labium superius nimis extensum secundum ordinem invenitur, quare te-l nutus solito apparet, ut bene in tabula adjecta videre licet; sed lamen passim illud el0ngatum et anteriora Versus videtur. De ma X illarum mulatione. Initio quidem prolapsus linguae apex, decursu temporum autem, si vilium ad ummum gradum evectum, maxima linguae parte extra os pendente . ma illa ita serior gravitate linguae et rela Xalione muscul l0rum adductorum maxillae inperiuris deprimitur, et a maxillii superi0re ita removetur, ut dentes in eisivi, qui se in n0rmali situ invicem contegunt, nunc late n0nnumquam usque ad tres p0llices inter se distent. Huc reserendum est, proclivi ma-l xillae inseri0ris situ linguam magis adhuc ex ore prolabi, quum nihil ejus prolapsum impediat, et jam addendum videtur,l hue situ humorum asiluxum augeri, quo lingua iterum crescit, iterumque magis pr0labitur, itemque maxillam inseri 0rem magis magisque opprimit. Omnes musculi, qui maxillam inferiorem in altum ducunt, iique, qui oris cavum a lateribus det terminant, primum intensi sunt, c0ntinua vero eXlensi 0 ne debilit piatur et elongantur, atque eo, quod maxilla inferior con- tinu0 dependet, plus vel minus relaxantur. Buccae planae sunt, eaede inque et labia c0nvenienti modo ad dentes et alve0l0st opprimi n0n p0ssunt, unde et si c0ntinuam irritali 0nem parotidis nec minus glandularum sublingualium et Submaxillarium addideris, facile continuum salivae fluxum intelligere putes. Quum jam in ore normaliter operiendo corpus maxillae inse-l rioris musculis, qui ab osse hy0ideo ad illud incedunt, deorsum et ex capsula articulari ad tuberculum articulare trahatur,l facile variae mutationes, quae inde sequuntur, declarari possunt. Maxillam inferiorem anteri0ra versus tractam et magisl mutabilem ante et pone invenimus, qua in apud alios h0mines. Dentes maXillarum. et inseri 0ris et superi0ris invicem sibi non resp0ndent. Nonnumquam maXilla iureri0r multum de sua latitudine amisit, et in media parte sere alvum flarmat, undet tum oris inseri0r paries declivem, excavatam planitiem praebel, Di lasse quod gravissima linguae pars in medium maXillael inferioris cadit, partim musculorum impedimento, qui eam ad maxillam superiorem trahunt. Quantam mutationem musculi, quod Bltinet ad ossium formam, efficere possint, e . g. caput obstipum comprobat, ubi saepe Omnia ossa dimidiae facieil remissa videmus. Interdum maxilla inferior formam normalem amisit, et curvaturam haud parvam acquisivit, ita ut, sit dentes molares sibi invicem appropinquant, dentes incisivi late inter se distent, qu0d linguae gravitas, quae in maxilla inseri0re, si musculi, qui appropinqualioni utriusque maxillae inserviunt, sic elongati sunt, et maX illa inferior ad maximami declivitatem pervenit, continu0 premit. Imprimis autem illa curvatura accedit, ubi lingua jam haud parvum volumen siccepit,l et maxilla inferior naturalem suam vim non acquisivit, unde eam etiam praesertim in macro glossa cuia genita invenimus. Aln0n modo in maXillae inseri0ris medi0, verum etiam in aliis locis curvatura dXistere p0lest; sic narris angulum maXillael inseri0ris nimis obtusum invenit. Maxilla superior non ab ordine recedit, n0nnumquam autem antrorsum curvata et palatum durum mirabili linguae crassitudine, quae in morbi principio in os redigi poterat, immodicam excavationem offert. De maxillae inferioris dentium mutatione. Denies incisores, etiam canini, quum lingua eos transcendat, graVilate aut mollis aut induratae linguae c0nthiu0 premuntur, quo sit, ut in alveolis m0biles sant, et si id non aetidit

30쪽

perpendiculari dentium perforali 0ni repugnet; eosque c0git, ut anteri0ra versus, h0rigonialiter etiam declivius et in f 0rmam ligonis incurvati se flectant, et propendenti linguae sustentaculo sint. Bo Fer l. c. contendit, si post secundam dentilionem lingua l0ngius pr0 trahatur, dentes neque caninos neque in eis0res convers0s esse, quemadm0dum in m0rbo illo congenii 0, paulatiin tamen perpetuis linguae attritibus ita depravari, ut m0x hebetes fiant, tandemque sponte excidant. Nonnulli quidem assi mant, dentium situm m0do in vitio congenito mutatum esse; n0s autem hanc sententiam ex observationibus a nobis enarratis nun compr0batam vidimus. M9gua c0ntinuaque salivae c0pia et difficultate seu neglectione munditiei, seu quod deradere n0n licebat, quod eXcoriationes in inseri 0re linguae facie orirentur, dentes lartaro Obducti sunt, qui nonnumquam ad digiti crassitudinem excrevit. Salivae maj0re c0pia, tartaro et alimentis praesertim sui dis dentes perduntur, decursu temp0rum crusta vitrea carent et carie assiciuntur; tandem pereunt, et si qua eorum residua manent, libum alve0lare n0nsuperant. Natura dentium seXionem anteriora versus maxima cum linguae utilitate instituit, nam si dentes in normali situ manerent, circulati0ni majus adhuc damnum adferrent, et quasi in lirationem ac maj0rem tumorem sacerent, et linguam di, inseri0re supersici e semper irritarent, unde excoriati0nes et ulcerationes orirentur. Interdum dentes diversam habent magnitudinem, late inter se distant, quin etiam mutuo dispositi sunt. Haud raro dentes m0lares solito maj0res reperiuntur. Bedentium maxillae superioris mutatione. Dentes maxillae superi0ris plerumque situm normalem habent, Sed interdum late inter se distant, aut densi0res, aut s0lito magis antr0rsum inveniuntur. Ex declivi dentium situ facile intelligi

p0test, etiam marginem alveolarem maXillarum antrorsum seXum eSSe.

Transeamus jam ad functiones e linguae prolapsu laesas pr0ficiscentes, ac primum disseramus de manducatione. Ubi discernamus oportet, num lingua magis minusve prolabens m0do elongata sit, neque in latitudinem explanata, an et in l0ngitudinem et latitudinem amplificata. In priore casu semper manducationem quamquam incompletam videmus. Dentes luci sivi et canini maxillae inseri0ris a lingua continuo tecti ad capessendos et dissecandus cibos plane sunt inutiles, nam si functionem eXercere Velint, linguam inter dentes p0sitam semper mordeant. Sed etiam in h0o casu natura bene auxilium praebuit. Elongatio et curvatura maxillae inseri 0ris, dentes antrorsum flexi, saepissime rimam faciunt, in qua lingua Sila est, et sic dentes molares, dentibus incisi vis linguam n0n m0rdentibus et laedentibus, manducati0nem effici uiat. Contra veroeliam videmus nonnumquam, ubi illa maxillae inserioris mutatio non est, inauducationem bene ac sine dol0ribus pr0cedere, erius rei causa n0bis in eo posita esse videtur, quod lingua inter manducalionem t0ties premitur ac mordetur, ut tandem ad hunc attactum assuescat, et iisdem locis, ubi dentes premunt, sensibilitas sere nulla sat; deinde lingua decursu temporum ad partes laterales callosa eXistit, ut, etsi morsa sit, dolor non sentiatur Aut hoc quasi pr0prium aliquid naturae accipere debemus, ipsique tribuere, qua, ut in quam plurimis aliis functionibus n0stri corporis morb0se a Irectis, qu0d mutilatum deperditumque est, restituitur, vel quod lanctioni hujus partis erat commissum, alius partis stinctioni traditur. Consistentes jam et solidi cibi digit0rum vel surcarum ope secundum latus linguae inter intectos dentes m0lares transseruntur et tum confringuntur et c0mminuuntur. Quum autem manducali 0 cujus peculiarem deseriptionem, qualis est in statu normali, nos hoc l0co praetermittimus, quare cf. Ill. M ueller, Phγsi0l0gie) diversarum partium auXilium poscat, omnes hae partes accessoriae magis minusve qu0d altinet formam, silum, sula Plionem mutatae sunt; quum saepe in provectiore statu cavum oris partibus mollibus protractis permultum minutum sit, certe lacile intelligi p0test, manducationem sere nullam esse posse. Accedit illud etiam, quod saliva inter mandueptionem a lingua non satis cum cibis commisceri potest; et quum labia dentibus se non apprimant, quo cibi comminuti ad linguam iterum admoventur, et os n0u clauditur, semper sere in manducali 0 ne aliquid elabitur. 0u0d vero attinet ad manducationem, ubi linguae longitudo et latitudo ita adaucta est, ut, quod perraro obserVatur, dentes m0 lares etiam e0ntegat, appr0pinquatio maxillarum sine linguae detrimento magnisque doloribus, indeque manducati0 vix fieri potest, nisi id manducationem putare v0lumus, si cibi inter dursum linguae et palatum durum c0nleruntur. Sic videmus in casu a Meppen l. c. enarrato duos tumores fissura quadam inter se invicem distinct0s, qui, ut verisimile, tali morbo Sa manducatione per linguam et continua pressione et frictione ciborum ad palatum durum ex0rii sunt. Quia ca una oris lingua Opplet, ea de causa ciborum ingestio juxta illius dorsum difficillima est.. Porr0 quoniam imprimis tu statu provecviore ea tias oris permultum augustula sit, pullei aut 0mnius nuJli cibi manducori possunt, iique facillime in protractam et I lculem Plini Stigoni et oesophagum intrant, quare semper maximum suffocationis periculum instat. In bi-