In tres priores Aretaei Cappadocis libros commentarii

11쪽

Nos omnes pietas hortatur, Ut orbis sub-Veniamus ; tuumque est officium, qui cum orphanotrophii curatoribUS adnumerariS, Orphanis consulere. Age nunc; tuo, cui nunquam defuisti, ossicio fungere: opus

hoc Petiti posthumum suscipe; prolem

hanc parente orbam, quam tuo Commendo patrocinio, tuere; neC Permitte, ut per mo

am rei medicae ignorantiam ulla in Petiti

maneS culpa tranSferatur.

Quod ad me attinet, quamvis forte Videar in temeritatis reprehensionem incurrisse, qui rei a consueta meorum studiorum

ratione alienae Voluerim manUS admoVere ;

spero me nihilominus ab aequis & benevolis judicibus, si gratiam nullam, at aliquam

tamen Veniam consecuturum, qui, fragmentum hoc literarium ne intercideret, curam adhibuerim. Te interim, V1R AMrcissiMA, tuique similibuS DCtu S, non erit, cur ab iniquorum censura mihi multum pe riculi metuam.

12쪽

Vale; & me meosque conatus Vultu, quo soleS amicos, excipe. Det SummUS ille nostrum omnium MedicuS DEus OpT. MAx. Ut tua, quam in usus alienos tam feliciter

prodigis, diutissime perennet Valetudo.

Kalendis Octobribus CII DCC XXVI.

13쪽

PETRI PETITIVITA & SCRIPTIS.

ET RUs PgΥ1Υυs Parisiensis ' anno 1616 natus est, patre ' non literato quidem, at probo, pio sagacique, qui usque ad octuagesimum quintum, quo decessit,

annum mente constitit. Petrus humanitatis studiis ab adolescentia feliciter excultus inter suos coaetaneos dc populares cito inclaruit, multis suae indolis ingeniique speciminibus editis: nullamque fere non attigit bonarum literarum partem. In veterum Graecorum Latinoriimque authorum lectione familiariter versatum produnt Miscellanearum Observationum libri quatuor anno 1682 emissi. Ex assidua illa cum antiquis scriptoribus consuetudine consecutus est, ut ' inter illos, qui Ro

manam elegantiam eruditioni conjunxerant, numeraretur, 3c sermone minus vernaculo, quam Romano polleret.

Poetices extitit adeo studiosias, ut in Parisina poetarum Latinorum Pleiade locum habuerit: quo loco ipsum non indignum fuisse, dc in ea arte non mediocres fecisse progres

Vide postea quo anno obierit. ν Comment. in Aret. p. 83. l. 13.5 Menagian. vol. I. p, 165, 1 Ibid. P. 265. Baillet. tona. 5. P. 39O.

14쪽

sus probaverunt Poemata anno I 683 excusia; quibus praefixit Dissertationem de furore poetico, ab ipso in suis ad Aretaeum S Commentariis memoratam. Ejus h liber, qui De Lachrγmis citatur, mihi nondum innotuit. In Philosophiam quo melius se insinuaret, ' omnes Platonis & Aristotelis libros cum eorum interpretibus perlegit; . quin D suam in iisdem exercuit criticeta multasque in Plato nis Plutarchique opera notas & emendationes scripsisse fertur; & Aristotelicarum ', quae ad philosephiam attinent, vocum Lexicon composuisse. Scaligeri exercitationibus de iubtilitate ad Cardanum scriptis delectatus admodum perhibetur.' Uxorem duxit, minime ratus homini literato de philosepho matrimonium non con Venire.

De Medicina, in qua Doctoris' gradu honestatus est, quam aeque ac de Philosophia meruerit, ostendunt libri duo, . quorum ipse meminit; P alter De problematibus medicis,

' alter De motu animalium spontaneo, nondum, quod . sciam, .luce publica donati: item praesertim hae, quae nunc prodeunt, in Aretaeum Lucubrationes. Medicinae tamen, ingenuae illi utilique scientiae; non ita.

seneca, dot ic Verus ut quidem arbitror magister sententiarum. Os dans 8.

serv. appellatur Philosophus & Doctor Medicus. P Comment. in Aret. p. 68.la 23. . 8 Ibid. P. 94. l. q.

unice

15쪽

unice se tradidisse, ut philologiae culturam omnino missam

faceret, ex ipsius verbis comperio. Inter complures, quorum amicitiam sua Petito singularis doetrina conciliavit & communis i radiorum ratio, Men agi iam potissimum fuisse ut credam, s. ad et honorifica frequctas, in Menagianis, & Menagii in Laertium notis, Petiti men tio. Hunc Menagius f medico- philosophi, &viri β ἰατρικωτί που titulis ornat; passim laudat ejus poemata: tantamque de ejus eruditione opinionem conceperat, ' ut Lamonio primi

Praefat. in Miscellan. Observ. p. 3. l. 17. Nec porro medici professionem pu- rem abhorrere ab his criticis, cui injuriam faciunt, qui ejus pomoeria ad clinices angustas sordes contrabunt. Non me latet, quam suaviter naedicorum atque aliorum hominum naribus oleat lucrum non tamen, quae mea est smplicitas, adduci unquam potui, ut me earum opum, quantas laboriosis hominibus medicina promittit, auctoramento ullo paterer ab aliis nobilioribus sudiis, magi que meo genio accommodatis ab strabir tametsi nullus es ejus disciplinoe angulas, in quem non me penetraberim; nulla nobilis quoestio, quam non luculenter me, si opus sit, explicare posse confdam. Verumhoec ad mentis potius felicitatem, meetque ac meorum valetudinis custodiam, quam reἶdomesticoesubsidium ij mercenariam operam referenda tist decrezitas Menagian. Vol. I. p. 355. Laert. edit. Lond. not. Menag. P. 5. E. &P. I 22. C. Menagian. Vol. I. P. 36O. & p. 33o. Unde versus Monetae uiri clarissimi de Meilagio & Petito lepidissimos exscribere non pigebit. bd Menagius ille, Varro noster, Et secti decus alterum Petitus, Suorum mihi, quos requirit orbis, Parant mittere carminum libellos, Non parum Sideor mihi beatus.

Videntur mihi sed beatiores, Et Menagius ille, Varro noster, Et saecli decus alterum Petitus; Per quos sic videor mihi beatus.1 Ibid. p. 5I

praesidis

16쪽

praesidis dignitatem consecuto eum commendaverit, bibliotheca iii, quem sibi quaerebat, munere fungi dignissimum. NIenagius, cum intelligeret novam Laertii editionem apud Batavos adornari, notisque hanc locupletare auctioribus rogatus biographi illius libros aliquot recognoscendos traderet nonnullis suorum amicorum selectis, quos huic operi pares noverar, non praetermisit Petitum; cujus epistola ad

Mena Ibid. p. 24. y Id. Vol. a. p. 366. P. Petillis AEgiae Menagio suo S. D. Loci Laertiam de obitu Diogenis agnosco tectini vitium ; sed nego esse immedicabit Sid de hoc sentirem, holern i die aperui, quet mihi tunc fuit subitaria conjectura. Nunc sensitatu re diligentius, nec video tamen, cur ab it d opinione discedere debeam. .am, cum animum adverteris, ta tibi quoque probatum iri non dubito. Sed issum

locum integrum adscribere Verrer Iretitim s. Sic er- Edit. Londin. p. Is 6. F. go ibi ' Laertius; δέ--ών,

pci: In iis verbis illud absurdumque es, qu)d cadaver projici in savium jubetur, ut eo canes fruantur. Fratres enim canes vocat senicuS, quia ta canes Crnici dicebantur. Viliosa igitur, set dixi, lectio. Hanc Cerὸ arbitrabar resilui posse, si luxata quet iam verba in Ham sedem reponrrentur, ut tulis I contextua ς εἰς γε βο-

. . omniaDm p a fatearis oportet. Varim hic opinion s& S tabo sed t. Casa ubon. lib. 8. super ultimi Diogenis voluntate traduntur. Alii nλοῦ. i βηαμ se risum dicunt, lit cadaTer juum a leprasti, insepultum, gob feret o nes eo fruerentur; aut in foveam deponeretur, modico pulvere injecto, ut esset fratribus, nempe canibus, utilis: alii Terb, ut in

Elisum prccipitaretur. Non et ideo, qaid habeat hic lectio docuitatis, nisi siquissilissum confundat cum Ilis

i Edit. Hanov. I 6r3. p. IO6. l. O. At vero mihi scrupulus adhuc Iellat, naria vox Graeca ibi apud Pausaniam est 'Eλιμών, uti & p. O . l. I 2. Ελtera , cum spiritu aspero) ibid. l. IO. τ ΕλιμουνΤα

Τααος. Qui sane praeterea locus dillat longe a Corintho, ubi Diogenes obiit. Menagius vero in suis ad hunc Laertii locum notis mavult & in Laertio Rin Eliano

legere c. τ ἔλειον, i. e. in locum

amne Allios, in quem errorem non incidet, qui le-

geriit apud ' Pausaniam Elyum inter fluvios Corintliaci

17쪽

s xiii I

Menagium, anno ire 18 data, ipsum in Laertio emaculando operam posuisse haud infructuosam confirmat. Ea demum suit inter Menagium Petitumque conjunctio animorum & amicitiae necessitudo, ut ' hic sub illius nomine suas ad Aretaeum observationes pro sua summa humanitate

evulgare decreverito Magno sane literarum damno evenit, quod has observationes non integras eruditis nunc offerre liceat majore multo, quod harum author doctissimus tam

pretiosum sui ingenii & laboris foetum nec ipse in lucem ediderit, neque ulli amicorum edendum ante suam, quam ' an

no 1687. 13. Decemb. 7 I. Vitae obiit, mortem commiserit.

thiaci territorii. Proinde 'Iλιμον in Graetcis η' AEli nni codicibus perperam pro 'Eλιμῶ scripttim non dubi- '' AEllan. Var. Histor. lib. 8.io; ubi de ejusdem Diogenis obitu mentro si. Vale, Cir clarissime, es me tibi devotissmum amare perge. Ex musto die Junii, ann. I 658. R Laert. not. Menag. p. Ι 8. C. Amectum Ventriculi peracutum, cum bilis vel excernitur Uel eVomitur, nominarunt primi e Cnido medici, teste Galeno η, lib. 2. WΘοδου ' Tom. q. f. 2s. b. l. 27.; qui de re Petrus Petitus medicus Parisienses, insuis ad retaeum observationibus, quod brevi prodibunt,*qlias in nomine meo, uet ejus es humanitas, apparere Coluit. Hoc scribebat Menagius anno 1663. Lege & -- nagian. Vol. I. P. I 37. NOt. in Baillet. tom. 5. P. 39o.

18쪽

Lector, antequam ad Petiti in suas observationes praefationem dimittam, monitum velIm, Petitum ed tione

Aretaei ni nebianci in fuis commentariis usum fuisse; numeros autem paginarum , linearum indices editioni huic appositos Oxoniens, erussitissimi Johannis LV an opera Johannis Friend, M. D. omni humaniorum bterarum genere, suaeque, quam ornat, artis peritia instructissimi auspiciis procuratae, ac

commodari.

19쪽

PETRI PETITIDoctoris Medici Parisiensis

PRIUSQUAM ad Auctoris enarrationem aggredior, non uiala de ipso, atque ejus instituto praefanda sunt; ut omnibuS , ferme, qui ejusmodi literas tractant, in consuetudine esse video. Horum librorum auctorem esse Aretaeum Cappadocem, tutus indicat, non quisquam, quod sciam, dubitavit. Quo autem tempore viXerit, lis est inter eruditos. Alii antiquissimum praedicant, longe Galeno superiorem: ita Mercurialis lib. 3. var. Lectionum; Talentonius in Thesauro; Foesius notis ad lib. Hipp., ubi. Aretaeum gravissimum & Vetustissimum auctorem appellat. Sed &.' Goupylus, qui primus hunc luce donavit, de eo in hunc modum prae- satur in Epitiola operis nuncupatoria ς σοφο τε 6 etv αλ ον mς τα

ρ,ν. Cujus sententiae facile acquiesco; nisi quod contentus hunc Hippocrate inferiorem dixisse, non quicquam praeterea allaborat, quo setatem ejus magiS CXacte noscamus. Ego vero Videor reperisse conjecturas, vel potius certa argumenta, quibus hunc Neronis temporibus superiorem non fuiste convincam. Non semel in libris Therapeuticis Theriacam praescribit illam, quae carnes viperarum recipit, &

4, τ eodem lib. capite sequenti. At primum Andro-Gsup li epistola inte gra indici inseretur. machum

20쪽

machum Mithridatis antidoto, seu Damocratis, ut Amatus Lusitanus

Centur. 7. curat. 87. magiS probat, coepisse admiscere carnes viperinas, ex Galeno discimus lib. de antidotis; quod & Jo. Gorraeus in definitionibus medicis observavit in Voce ; Nec tamen adeb vetus or inquit) inventio, sed Neronis fere temporibus. Tunc autem medicis consultantibus inter se, quomodo haec avtidotus maximo praesentanea evaderet, primus excogitaTit viperas addere. Cum ergo Arctaeus hujus Theriacae Andromacheae mentionem faciat, certo inde cognoscitur, fuisse hunc Andromacho inferiorem aut supparem ; alioqui id medicamentum nominare non potuisset. Praeterea Coelius Aurelianus in praefat. lib. I. Chroniain, neminem ante Themisonem scripsisse ex profesis remedia tardarum Valetudinum testatur; scribentium igitur medicinam, nultas aute Thomsonem tardarum passiionum curationes

principaliter ordinavit. Reci e ille quidem de curationibus significat id ι alioqui editos ab Archigene, qui Themisonis praeceptor fuit, li

cap. 3. Cum igitur id in his libris negotii susceptum ab Aretaeo perfectumque videamus, consequens est auctoris Themisone recentioris esse hos libros ad αθῶν, quos Aretaei nomine reliqUOs versamus. Vixisse autem Themisonem illum, qui Asclepiadis auditor fuit, sub Augusto, & Cornelio Celso aequalem suisse aut paulo superiorem, propemodum constat: aut igitur infra Augusti aevum Aretaeus, aut illo ipso aevo floruit, quod fieri non posse jam probatum est. Themisone igitur recentior Aretaeus, atque ipso Andromacho. Neque illud in hac conjeetatione nullius motaienti videbitur, quod idem ille scriptor, lib. 6. acutorum in curatione it ei, nominat: si vera est Mercurialis obsei Vasio, apud nullum scriptorem, qui superior sit aevo Imperatorum, id vocabulum CXilarer propterea quod id munus ante Neronis aut Tiberii tempora nondum in usu positum fuerat. Verba Aretae , quibus Archiatri mentionem facit, haec sunt,