장음표시 사용
161쪽
Biblia. Scripturae Sacrae. Bilis exacte atra absque pernicie non excernitur, 78. 7. de bile quid Are aeus solus dixerit, II 2.3o. bilis ex quo & ubi gignatur, II q. 22.hilis ciborum velamentum, II 8. 33. bilis jecur corrumpit, I I9.2. Βουζας ικα ελκη, 32. 29, 3 O. A et. Tetrab. I. Serm. 4 cap. 2I.
Brachia retrorsum contorta, Ι 8. 3O.
Budaei Commentarii, 7. 22. exl. I 3. edit. Rob. Steph.
C Elius Aurelianus. VHe Aurelianuῖ. Caelius Rhodi ginus. Vide Rhodi ginus
Caelalpinus, qO 23. Caligare animum, 3. I 6. ex Plin. His . edit. Lugd. Is 87. p. 276. l. 48. Caligula melancholicus, 8 I. IT. Callianax medicus, 73. I9. Callimachus, 3 O. I 4. Canis rabientis afflatus, lingua. saliva, 22. IO. Cappadocum barbaries, Praefat. p. xviii. l. 23. Carant a Jacobus) χχ. 26. Carbonum vapore viri duo suffocati, 22. 2. Cardanus, 8. s. & IO. 26. & I 22.26. Casau bonus ad Athen. 17. q. & s 4 4 &77. ICassiodorus, Praefat. p. XVil. l. 2. Castores quos vulgus appellat, 2. 22.
Caunii lienosii, II O. a T. Causa evidens, areo καΤαρκὶ ική, antecedens, post sema, potissima, conjuncta, continens,
Aristo t. de Mund. p. IS. l. 9.Celsus, 9. 16. imitator Hippocratis, I 3. 18. eulib. 2 cap. I. I 3. 27. I 4, 32. exq. cap. 3. I9. IT. ex lib. s. cap. 26. initio. 2O S ex lib. I. Prafat. 24. II. 2S. 3O. 63. 23. 67. 7. 8. I 3. 6O. 3I. 6 I. IS. 9S. I 3. ex lib. I. Pro. I 2 . 8. I 26. Ι6. ubi Celset textus emendatur. De Celso proditum est, eum exercitandi ingenii gratia libros suos elucubrasse,
Cephalion rhetor Gergethius Ionice scribit,
pro quocunque humore II . 22. χόνδρ γ 69. IS. Xορδαψὶς, 6O. 33. &6 I. 3. 46. 3. Cicero, qZ. I9. Hanc locutionem nondum in Cicerone reperio : sed in oras. pro Cecin. lego, animum certo de statu dimovet; quod eodem recidit. SP. I 6. 68. 32. 83. 7, II. 8S. 2 Q.
Colophonii Dianae compitali catulum nigrum mactant, J6 2S. Comitiales, seu comitiali morbo correpti ,.I. I 2. ex Plin. Hibi. p. SIT. l. 3 q. Connivere, 88. 28, 34. Convulsionum causae in pueris, I 6. 2,COr principium respirationis, Io . 8. ejus laesio an lethalis, 39. 27. & so 3O. & SI. 1.1O4. s. cordis Vulnerati historia, s I. a I,&c.
Cornarius Ianu 27, 33 Corpus in dextram &finistram partem divisum,
Corybantes & Galli, 89. 17. Cos insula, Hippocratis patria; ejus diale eius propria est Dorica . Videri lian. Var. His .
l. q. c. 2 O. &Strab. tib I . p. 653. B. &Ppet. epistol. in operibus Hippocrat. p. I 27 I. l. 3O.& Her. Mercur. Var. Lee . lib. 2. cap. I 8. Attamen hanc insulam nihil ad Dores pertinere censet Petitus, Praefat. p. xj x. l. S. Me nagius autem in not. ad Laert. p. 238. B. C.
edit. Lond.) probat Coos Dorice locutos, non Ionice; quippe Cos insula inter civitates Ioniae non recensetur ab AElian. Var. Hist. lib. 8. cap. s. sed inter Doricas a scholiaste Theocriti ad Idyll. I P. V. 69. Cossardus collegii Claro montani bibliothecae praefectus. Ρraefat. p. XX iv. l. 4. Crassus Iunius Paulus) interpres Aretaei, I. I 6.
Obscurus, O O. I. ejus.Versio corrigitur, I 2.34. 2Τ, Ι 8. 3 S.I4. η S. 7, 23- ΑΤΙΤ, 33. 49. S. 66. IO. 68. 3. 69. 3I. 8 I. 29. 84. 26. 89.6. 94. I, IOI. 28. II 8. 6, I9. I 26.3I. laudatur, praefat. p. xxiv. l. I 4. 73. 23. 8O. 3. 86. I 6. IOZ. I S, ZI,
23. II 8. 28. Ex Junii pauli Crassi epistola ad Albertum seniorem Marchionem Brandem burgensem suae versioni praefixa xi umest nonnihil huc transcribere; Scmptor mι hi plurimi faciendus visus esinam salutaria inprimis documenta proponit, auxiliaque pellendis morbis praesentanea recenset-Praeterea sum' moprie lo Iorem riiset, atque deleniat: n m
162쪽
quate us materia convenit, grandiloquus est cum ampla cr sententiarum gravitate majestate verborum, vehemens, varius, copiosus, ad permovendos animos acerrim res, ipsa quo'que vetustate venerabilis. Leu ἀ vero tempestare vixerit, apud nullum G cum Latini m vescriptorem haetenus reperire, aut certis conje furis assequi valui. Natione Cappadox fuit, ut libri restatur inscriptio; in qua regione, licet barbara, tres tamen gentes Graeca, Dorica, Ionica,t Eollica, foruere. Galenus cum hujusce Aretaei nusquam meminerit, alioqui veteres medicos saepe commemorans, nullam de eo notitiam habui e videtur. Paulus Agin et a semel eum initio quarti fui voluminis, Aetius meri Amidenus frequentius nominavit. Suci
fatione sentiat pe- formam, ita 'i, breυiritus. ratem cum gravitate conjundiam aemulatur; Hippocrate namque fuit aetate posterior : siquidem eum nonnunquam testem adducit: ejusque vel integros aphorismos iu suis voluminibus conscripsit. Nulli se Ia addidium se Aretaeus aperte demonstrat: in quibusdam enim ab Hippocrate, Galeno, Aristo iste que dissentit: de nonnullis etiam morbis propria quadam a nullis aliis tradita, rationi tamen conjentanea scituque dignissima exponit, dcc. Plura ex hac epistola excerpta lege in Oxoniensis editionis praefatione. Miror interim Crasso aliisque viris nonnullis eruditis visum fuisse, ut suas evulgarent versiones, textui autem Graeco lucem inviderent. Celsi Crasti, Pauli Crassi filii, versio Latina emendatior , Praefat. p. xxiii
Dre monum epilepticos ingredientium fietio,
8. 2I. Deo successum negante, frustra est consilium, I 23. 3I.
Dextra linistris potiora, 9 I. I9. &92. &93. dextra parte laesa, sinIstra injuriam patitur, &contra, 93. IS. Διαδοχῆ, 67. 2. Dialecto vernacula non semper utuntur scriptores, praefat. P. xviii. l. I9. & p. xl x. l. 3,&c. ουσιας, IO8. q. 88. I . Diocles Carystius, I. I 3. Dioscorides, S.I4. cedit. Saracen. Is 98. ex lib. s. c. . I 6. I 2. 28. 32 2. ex lib. 2. cap. IO . q*. 3O. ex lib. I. cap. II 6. 69. I t. ex Alexiph. cap. 2. IO T. S. ex lib. 3. cap. ISI. sic Paul. ciuin. lib. 7. cap. I. Galen. de simpl. me ic. lib. 6, circ. IZ T. 2. ex lib. 2. cap. 9S. cap. 88 128. ex lib. 2. cap. 66.
Diversus Petrus Salius) Vide Salius.
Divinatio morientium, SP. I . Diuturni. Vide morbi. AD αλεα οφγανα, Sέ. 3O.
Dogmaticus. Vide Medicus. Donatus Marcellus 2.2O. & 37. I 6.
Ε εος, & ejus etymon, S9.2s. & 6O. I 2. febris, 97. 7. expoto, 9 S. 34 Elephantia sis ab Aretaeo explanata, & elephas ab eodem descriptus, Praefat. p. XXll. l. Iq. Empiricus. Vide Medicus.
Enallage numeri Ionibus & Atticis familiaris,
Epileptici, lunatici disti; Zc eorum morbus vocatus sacer, 76. I9, 28. 77. I. 27. 3
'Exo azo in pro hydrope , s S. 2I. & I 24. 22. Erasill ratus, 1 I. I9. & 33. 23. 3 q. 2. Eρβον pro pugna, 28. I 6. Erotianus, s 8 12.
163쪽
'Eυ,8 pro sepulchro aut inseris, Ios.
I 27. 2 s. si itim, compositum in vulgatis Lexisse nondum mi hi occurrit. Eustathius in Homerum, IT. IT. edit. Rom. ex p. 87O l. 9. 44. T. ex p. I 33I . 36. . 3I. ex p. 346. l. I.
Extremi unius in alterum contrarium migratio, SS. 2S. & S6. I.
Hαι ροπος abscessuS, II 2. lo. Hanc vocem in Lexicis non reperio. 'Hπαρ νο Θον, IO6. 26.
FAcultates an sint in Organis, s . s.
Fallo pius, Io T. q. Fascinatio ex invidia contuentium, 76. I 2. Febris pro remedio, 24. s. comes pleuritidis, 34. I. syncopalis minuta, a bile, s s. q. febris 97. 7. febris diaria non debet dici acuta, Praefat. p. XX. l. 3.
Fjcini Marsilii) in loci apud Platonem interpretatione error, I S.I6.
Fiscus a Trajano lieni assimilatus, III. I 8. Flaccus unde dictus, IT, 26.
Flagrorum usus in re Venerea, II. 2 s. Flocces, 32. I 3. Foesius, 66. 22. Praefat. p. XV. l. II. Fortuna saepe in morbis curandis prodest, 76. 3.&I22. s. NI 13. N I 24. Fra castorius, 22. IJ.
rat, p. XVi. l. 3, I 6. ibid. p. XX i. l. s. ex tom.
l. 6. ex io m. s. p. 236. a. l. 2 S. S. 26. ex tom. 2. p. 69 I, 2. 6. ΙO, 3 I. . T. Iq.; om. 3. p 43. a. l. 49. SQ b. t. 22. P. 3I. ex tom. de tempor. morb. p. b. l. II. 9. I9. tom. q. p. IJ. b. l. 22. ubi Galeni textus emendatur. IO. S. exto m. 3. p. 3. b. t. qs. II. 3.exto m. S. p. I 89. St. II. 8. ex tom. I. p. 86. b. i. I9. I 2. , I S. s. p. II S. ιδ l.
sq. I 3. 8. ext cm. s. p. I 29. b. l. 29. II. I.
in lib. de rat. vies p. 24 a. l. 3. er in Exeges. 7. 27. ex torn. 3. p. 2J. a. l. I 6. SO. 3. ex tom,
p. 63 a. l. 39. 68. 22.68. 26. ex io m. p. 24. b. l. 46. 69. I 6. exto m. I. p. 4 S. l. 33. 69. 24. ex rom. 3. 62. l. 8. JO. 4. ex tom. 3 p 62. b. t. sq.
164쪽
iani textus emendatur. III. IT . G II1. I 2,
37. I 2S. 8. ex torra. s. p. 6 a l. 27. I 26. 3. ex is m. q. p. 96. b. ι 34 lis. I 4. Pherapeutic. I 26. 2I. ex tom. s. p. 66 a. l. ψ8. I 27. 3 s. ex tom. 3. p. 66. b. l. 34 Ι28. I ex rom. 2. p. a. l. 3I. Plurimae hic a me
habendae sunt gratiae illustrissimo regii medici apud Londincnses collegia piaesia di, Domino Hans Sio an, Baron et to, M. D. S R S. S. qui ex instructissima sua hi bliotheca Aldinam Galeni editionem aliosque libroς, quamdiu mihi opus fuerit, utendos, qua summa est e Iga Omnes liae rarum amatores humanitate, tradidit.
Galeotius Martius, literarum Graecarum expers, lI4 28, 32. Galli lacerdotei, 89 I9.
Gellius Auius r aerat. p xlx l. I 6. Gellius Phavorini in Graeco sermo sic peritiam dc fa
cundiam laudat, lib. I 2. cap I. lib. I . cap. I. lib. I 6. cap. 3, &c. 32 IJ. &7o. II. elus error, IO. 33. . Generatio cur Θειον TO. I 8.
Genua labant in λειποθυμια. 9 I. 8. Gladiatores non conniventes, 88. 34. GordoniuS, 26. EI. Gorreus in Nicandr. S. 3O. Defin. Me dic. Praefat. p. xvj. l. 3. Goupyli emendatio inutilis, T. I9. error in derivatione nominis AretaeJ, Praefat. p. xx. l. 8.Goupyli epistolam ante 'promissam, quam suae edi - ' Pag. xv. tioni cum octasticho praefi
165쪽
Grandinosa pituita, IO6. I. Gregorius Magnus, So. I. Gustus amarorum & dulcium, II 8. II.
Hecataeus ab Athenaeo citatus, 32. 22. Hegenitius Gotiridus II. I 2. Helena cur ab ovo nata fingatur, q4. 9. Heliodorus, 76. 13. AEthiopic. edit. Lutet. I 6 I9.
Hellanicus ab Athenaeo citatus, 32. 26. Henis chii ab urdissima &ineptissima verso, q9.I'6. er 86. II. Or 33. 29, 3O. . 38, 9
Henis chius Faesitum reprehendit, 38. IS. Aretaei editio Her i ch. Plae et t. p. xxiii. l. et O &p. 3i . de Hent schio & ejus editione laris
dicium est in Oroniens s editionis praefatione Se pauca quaedam a It inseruisse irae tui Latino chara desere ditirso impressa ex notis si non ' mi Galli, quae quanti sint facienda, peritus linguae Graecae ammadetertet. Velum id quidem : sed ille Gallus stilina satis aperte prodidit DC me P. tribus initialibus majusculis G M. T. nemo que in hiitoria typographica & literaria versa
tus non novit hunc esse Gulielmum Moreliam Tilianum. Lege tamen prilis ad Vocem. et aeris, Heracilius, 34 1 O. & ss. 22. dc Iag 23 Hercules ante obitum ulcerosus, IO. O. ejus furor, 8S. 7. Hermias. Iride Ammonius. Hermolaus Barbarus, praefat. p. xxiv. l. IV. . 27. &34. 8. Vide Uus Corollar. ad Diosco rid. cap 98 I. π cap. 3 l. 57. 9 ex lib. I 2 epi
sol. Vi or. Illustr. edit. Paris, Is 2 O. epistol. 33. Herodis morbus a medicis fortunae commisiui,
Herodicus ex spina piscis gutturi adhaerente in
phthisin incidit, 26. I. Herodotus, 32. q. edit. Graec. H. Steph. p 34 . 3I. 33. 9. ex p. II 6. ι. 8. 74. Iq. ex p. 6O l. 3 S. 99. 2. exi. 2S2. l 3. 12 O. 22. ex p. 74. l. 24. Herophilus, S 2. 23. Hesiodus, J2.16. Hippocrates, Praefat. p. xvii. l. q. sedit. Genev. I 6S70 ex p. 26. l. 48. ubi lege Foes. oecon. Cribid. p. xx. l. 24. eae p. I 241. F. 2. 2 S. ex p. 39O. l. Sq. 6. 2O, 2 s. & 8. 3I. ex p. 3OΤ. l.
166쪽
qs. E. ubi editio Geneυε is habet uti γ' editio Basili. Is 38. exemplar penes
me habet in marrane manu adscriptum ανακα ta' probat Aesius. E disio humus libria Feu. Morello I s 9 vulgata habet ανακοχ αc juxta exemplaria manuscripta, pro Γνακωχήσας, sicut observat Foesius. 99. I 6. ex p. 42. t 3 I. 99. 2 P. eX p. 78 . G. IOD. II. ex p. II S. B. ICO. I 3. eae p. I 2S3. C. IOO. I S. ex p. I 2q8. G. IOI. 3 I. eae p. 7 S . H. IOZ. IO ex p. ς 2. l. 7. IOL. 18.e X p. I 246. D. IO3. II. ex p.
Hippocratcs Cous cur IO inlce icripsit, Praefat. p. xl x. l. 3. P de Cos. Hirtius A.) 3I. 27. Vide C ar. Comment. R. Hl Steph. i sqq. p. 39O. l. I .
Horatius, Sq. 3. ex lib. I. epistol. 2. vers. 62.86. 6. Huarte S, 8S. 28. Humidi circuitus, I 2I. S. Hydrops morbus, omnium hepatis malorum apex: ejus curatio periculosa, IO9. 2I, 2 q.
11s. & I 26. hydropum duae naturae, I 22 9. Hyems acutis morbi S & iebribus ardentibus periculosa, 3 P. 24, 3O. & ψ8. IS. Hyperbaton, io I 2. pro Jίωι Sed Eusathius, p. 889. l. 34.
est Ionibus jamiliaris; πτα ία τα
I Acobi moribundi divinatio, ST. I S.
167쪽
II1. I. unde pioficiscitur, III. 22. ejus duae species, II . 8. icteri nigri unde Π ant, II 2.28. vocis i teri etymologia, II 6. 26.
Iecur princeps pars & vitae nece uaria, IO6. 32. an venarum principium , 63. I. I. refrigeratum per sympathiam, III. I 6. ut tum semper pars affecta in ieiero, I 12. I7. jecoris substantia, 63. Ιχ. inflammati tumor circumscriptus, IO8. I9. inflammationis signa, IO T. 2I. ea laborantes a vino abhorrent, Io 8. 2. jecoris suppuratio an omnis lethalis, 64. 3s. & 6s. jecoris lobi, 6 S. I*- . , quid significet: ιερον osti ν; ιε eos 77. IS. Ilia ubi sita, I 26. 16. lλλωδὸες, 87. 6. Imaginosus morbus, 87. I 4. In testina vim coquendi alimenti habent, II 3. S.
lib. I S. cap. II. p. l. 17. Ira furor, 83. 3Ι. & 84. I. Isocrates, I 26. 34. edit. H. Steph. IS93. 2. C.
Junius. Vide Crassus. Juvenalis, 69. 3I. & 72. s. &98. 8. & II 3. Iq.
Κτειν ω quid significet, 79. I 3ἰ
LAcedaemoniorum lingua, 44. 6. Laertius Diogenes) ss. 23. & I 24. 24. e
bus impune inuritur, Ior. I. facile in humore diluitur, III. 6. lienis tumor, II O. II: frusta, III. 3. lieni similis fiscus, III. 18.lienosi Caunii, II o. et s. S sedentarii, & qui aquas paludosas bibunt, III. 2I, 2 s. Linden Vander 6o. I 8. S: praefat. p. xvii. l. 9.Lingua prae angina intumescens, 2 O. 2I. canibus
Literarum series alphabetica in antiquis lexIco- graphis negle ista, 84. IJ. Longinus, 94. 33. Lucianus, 67. 27. Lucretius, 33. 19. 73. 79. I9Luctatius Catulus vapore carbonum susto catus, 2I. 3S Lunatici cur sic vocati, 76. 29, G c. Lysander ante obitum ulcerosus, III. IJ.
MAcilentis extant articuli, spina dorsi, R
168쪽
Maniae M amentiae senilis discrimen, 82. a T.
Marcellus. Vide Donatus. N αρμαρυsta, 2. 8, &c. Martialis. 17. 22. &IOO. 2. Martius. Vide Gale Otius. Matthaeus. Vide Gradus.
Maximus Valerius 9s. 9, IO. Medici Dogmatici, Empirici, Methodici, Prae
thagorici in Sicilia, 6 o. 3. medicis quibusdam inscitia in morbis curandis in honum vertit, 122. I . ιαῖρος πιλφιωμον , Praefat. p. xvii. l. q. I Illancholici fatuosi; ad iram proni, 78. I 3, 27. ab insanis quomodo differant, 79. 3 P.&8O. I. eorum imagines variae, 79.2I. &8O. 24. & 86. II, 2 o. oculi defixi, 88. 3O.fulnma confidentia, & contra nimius metus, 8 I. IT. Vaticinatio, 8 I. 23. inaequalitas morum , 82. 3. fames δc voracitas, 82. 8, Ι s. &88. 9. dcos. I s. & I 2I. I 8. ενσαοκία, 88. IT. ulcera, III. 9. melancholici artium multarum, poetices praesertim, Vix tamen astronomiae, capaces , 8S. IO, &c. S 86. I, dic. melancholia hypochondriaca, 82. 2I.
Membrana succingens, barbare pleura, IOI. IS. membranae ut mi quando crassit Ore S, IOI. 24. Mendacium medicis & magistratibus indulget tir, 73.3I. Menecrates medicus, 77. I 2. Mercurialis Hieronymus) 62. 33. reprehenditur, I 2 O. 33. Praetat. p. xv. l. IO. & p. XVI. l.
Ne senterium, 6 I. 24 Messalmae in alia bilis libido, 72. q. Methodicus. Medici S. Minois Claudii) hallucinati O, TO. 23. Mirachialis melancholia, 82. 22. M thridatis antidotus, PIaefat. p. XVi. l. I.
Morogus Renatus) medicus Parisiensis, IOI. 18. Morbi acuti, diuturni, Praefat. p. XX. l. IS N c. Norelli Gulielmi emendatio, P. 32. Gulielmus Morelius Titianus non solum arte, quam cum Adriano Turnebo exercuit, typographica, sed D Romana Graecaque eruditione cum primis clarus, ad Aretaei di Rufi, quos Latine ex Iun. Paul. Crassi versione anno Is sq. edidit, calcem adjecit annotationes locorum, qui in Iretaei codice Graeco ab interpretatione Crasti discrepant. Hos locos Henr. Stephanus
in textu Latmo Arelaei ab ipso cum aliis artis medicae post Hippocratem & Galenum princi pthus anno Is 67 evulgati, stellulis indicavit
eo forth conlilio, ut annotationes illas recuderet; quod eum unquam praestitisse nondum comperi. Hent schius in sua Aretaei Graeco Latina editione locos Junianae versionis a Morelio emendatos fere omnes inseruit; equibus, nescio cur eos reliquerit in emendatos; quales iij, 3. 6, IO. S.I3. 2I. 8. 3O. 13. I 2s. 3. I 29. 2I. I 3I. I 6. Ex illis Morelianis, quarum editio non ubivis occurrit, annotationibus spici legium hic dari, cum aliis quibusdam obiter ad Aretaei lex tum pertinentibus, lectori haud fuerit ingratum. 3. 6. 'Aπo τευ Moret. alicunde, melius quam Cras inde. Io. Morelius pro quae te stio est in Goupyli editione, reposuit ημ eo die accessum repulit. s. I. Moret. leg. η Θααισω ς ις' Scueri. qua etiam es mortis natura. 3. Crassus leg. ; & Vert. omnes subito atque assatim corripit. quasi esset Infinit. per L verbi Facile tamen potuisset veram lectionem conjicere ex locis similibus, qq. 26. & 72. Is . Interim Observanda est varia syn
I3. Crass. Verba haec ἰγω Idyωυμαζον, quae ad sententiam praec dentem pertinent, male jungit cum sequente. 6. I 8. Crass. refert φυσι ad ἰνοτης, non uti debuit) ad μαλλον. . I7. Crass. 8 Oxon. Vert. o urαῖοι, celerrime, quasi ώκυταῖοι : sed Moret qas-rum acutissimum morbum ; scilicet intensionem morbi, non mortis festinationem interpretatus. Priori tamen versioni favent alii loci, ubi haec vox ulurpat Ur,4. I 3. & 26. 2 S. 8. 2I. Crass. inflammatiani obnoxii, leg.
9. 33. Crass. Ictitudinem fugiunt, leg.
IO. I 2. Crassi omit t. ea O. Crass. mentis alienationem patiuntur. Oxon. mente desipiunt :magis ad propositum quam Moret.
169쪽
r3. 16. Crast omisit haec, ευτε--τεοισι βαρος ἔ-.IA, I. Γρυποί. Crasi . hanc lectionem lac tus, curvanturque. Henis chlus, vigitantque : qui cum potuisset ex Crasso emendare veterem αγρυπιοι, judicii expers pejorem elegit. . Crass. pro νειουρην leg facrum. At 27. I 2. conjunxit utramque lectionem imo sacro : vel expressit κα7ώΤα- τω per imo.
I. s. Crass. paucissimus sanguis; leg.
Is . I 6. Crassi qui expuitur Duguis, est-le g. pro ην.
legit ρυσο Τεφηνὶ Moret. perius. Oxon. a perum. Henis chius cur utrumque sordidum, asperius posuerit, non video. 26. Crassi leg. corruptionis. MO- rel. mavult φορης eruptionis. Quam lectionem firmat Oxon. versI6. I. Oxon. Vers non exprimit απλη-δες si , quasi forte haec verba, quae ante II. 3 s. leguntur, repetere hic esset supervacaneum. Crassi a liene π jecinore per narem illam sanguis erumpit, qua de regione patienti visceri opponitur. Moret. - per nares sanguinem emittunt, eά mente nare, qua reditis visceri respondet. Morelius hic & ubique verba sequitur pressius, quam Crassus. 7. IO. Crass. Nonnullos autem gula ipsius dolor in υadit, ad interscapulum usque interdum pertinens ; vomunt pituitosa.
nullis dolor stomachi, et omitus dorso tenus pituitosii. Vomunt pituit a. Sed rion hic solum, vertim passim erroribus hujusi nodi scatet Hepischiana interpretatio.
pulat ; cibos summopere fastidiunt. 3I. Crass. pro καΤαπis,1 legit Si in pectore noxa sit. 36, 36. Cras . Vert. membrana costas et estiens, & membrana juccingens. Vide Comm. Petit. p. IOI. l. IS. 18. 2I. Moret. Ocyphon exclamatio est indignantis, dιι moram fidem, cujus mali nomen es s Cum Morello errat etiam Hent schius, qui ubique versionem Morelianam charactere Italico, ut a Crassi versione distinguatur) ob
servavit; .paucissisnis exceptis. I9. 2. Crass. pro posuit cutis, quasi legeret αυτεων τέγξι αιτίου, nempe οιρμαΤος, quod pro XIme prae
ΣΟ. 2s. Moret. observat in codic. quibus d. haberi id est, quasi co secratae,& non jam humanae sed divinae. 2I. 8. Crast. omisit quasi ψυξις in comprehenderetur. Moret. perfrigescunt.
170쪽
roorum barbare. Oxon. horariorum-quasi Equidem retinerem Vocem μι ων, quae occurrit,s8. 9.χq. 24. Crais omittit vocem ελασμα, &jungit λελα=M iri infinitivo cum ἐΘDοι; mox vertit ανιδος per duas voces, descensum ascensumque.
et s. I. Crassus & ex eo Hent schius inserit textui definitionem Vocis :funt autem cedmata diuturni asseritus ex defluxu materiae provenientes. Sic Galen. in Exeges. τας δε ρευμα Τος--ξεσεις. s. Moret. legere mavult, ἔν-- Ω
jungere sensum cum sequenti sententia : quod si venter sanguine plenus sit,
IJ. Crass. arteria secundum dorsum in-fammatur-At in Graeco nulla inflammationis mentio. 19. Crass. pro ponit acre ' ex 26. 26 . ubi legitur δυμὼ σακνωδες. 26. 2s. Crass. pro δ,; legit quicumque vero non moriuntur plures enim liberantur9 hi aut calculo, &c. & in fine addjt, discrimen evadunt, quasi oporteret subaudiit aut repeti
3O. 3. Cras I pro ἔαφαδεν leg. αζοδον, in alvo exoneranda. Sic etiam 38.28. I 3. Crass. non absque discrimine u erit. Repetit , κ κινδαλυου ex proxima sententia. 34. IS. Crass. pro ποῖ leg. κοξε seu τσο Iinterdum.
I9. Crass. mirabilis γ' praeter hominum opinio non . Moret. & Oxon. ignominiosa Vox δοξα& υ:nionem&gloriam significat. Sed Crassi verso pertinet ad compositum DFοξος, non
mi angore : quae lectio Morelio magis uxobatur. Lege Oxon. Not. in Var. lact.
36. 2. ελαρτους, Moret. viris juniares. O xon. minores. Sed Crass. jungens ελαμως cum γ- κες; rarius au-iem quam viri, sed deterius mulieres.
9. Crass. quotquot enim a naturali sa-iti valde aliena sunt υπερεαῖρε, Τια , quod per comma separat a sequentibus) ea non protinus huic malo insunt.
Moret. qua enim cunque refugiunt ea aversantur, nondum in malo. OXOn. quodcunque enim futuri mali supra modum horrent. 27. Crass. omisit, ἐν γνωσκων. 37. q. 'Eπὶ χιδίου. Moret. temere. Crass. retente. Oxon. subito. 48. 'Οαπι πανΤων η ακμή. MOret. quibus omnium vigor est. Ita & Oxon. Cras I. una voce, viri.
27. Crass. post ἰδιη add. Ita se habet hujusmodi furoris speries. 38. s. Lege comment. Petit.) Morelii
interpretationem Hent schius sequitur. Morelius autem primo versionem dat verbalem ; eadem mentis qua loci dilatio. άμ ζελῆ θανάτου 46. I 6. αμζολη, procrastinatio, mora. Suamdiu in loco morabatur, tamdiu mens sana morabatur, persabat. 7. E-ΤιμωρῶνΤα. Crass. altero alterum in υicem ti dente. Moret. alterum alteri
opitulantia. Oxori. sibi invicem labιm communicant. Simplex significat opitulari & ulcisci. Compositum
Aret. Indi c. I9. 'Aσώδεες. Crass. anxii. Moret. ja-sidiosi. Oxon. nauseant.
28 ομιλίης Crass pro colloquio, non libidine uti senius pollulat) accipit.
4 I. 3o. Crais. pro οὐτης leg. e τος. 33. Et pro ἐμπυη, εμπυοι em i. ex 43. . I ' , q1. 6. Δυ φορ η angor. Moret. fastidium. Oxon. molesta. Haec vox etiam occurrit q4 6. ubi Crass. inquies. 3O. Post οἰοαλέοι Crass. add. excarnis. ex lin. 32',32. Polliae , ι tenues Crass. add. genim. 43. S. Cras I. pro leg. : senes in hoc malum frequenter non incidunt. 4. 3 - 1 Moret gravitas aut certe dolor. Oxon graυitas vel dolor. Crasis gravitas potius quam dolor. Leg. comment. Petit.