장음표시 사용
21쪽
guten unier hie das reinere Latein gehommen, undwarum fande xvir in de Falschung nichi aucti claS: quibuS-dam gradu pulsis' de Apologeticus lederi ' )Neque Semleri sententia apud viros doctos multum valuit. Itaque, qui hoc ipso saeculo in Plinii Scriptis eXpli- Candi operam posuerunt, Gierig, relli, Doring, eil.
neque non nuperrime Hardy, ' ad unum omnes epiStulas illa Vera germanaSque eSSe contenderunt. Quibu accedunt multi alii viri docti, qui de illius aetatis rebus aut moribuSdi Sputarunt, inter quos, ut nonnullo tantum honoriS CRUS nominem mommSen, Duruy, Dierauer, ar- quaest Frank - neque minus eter, ASbach, Stobbe, alii vi verbo controversiae illius mentionem faciunt. Quare Supervacaneum sere videri poSSit rem actam agere velle nisi et nuper extitissent viri, cloCtrina haud parum
illustres, Semleroque iidem longe prudentiores, qui aliis
illi quidem argumentis Semleri tamen Sententiam defendendam sibi ducerent. Quorum alii universum librum decimum' η - ita ante
Keilii editionem vocabant alii solas illas de Christianis epistula T. 96, 97 impugnarunt. Atque hi rursus
in duas partes dividi possunt alii enim utramque illam alii alterutram epistulam Suppositam SSe affirmant. Tandem te illis qui epistularum υθεντιαν negant, alii
lini epistulae niuiuae Plinii et Trajani ,decinii libri V nomine serebantur: Meil ver, librum, quippe qui SeorSum editu videretur, proprio
22쪽
easdem jam priscis temporibus Tertulliani sorte aetate)Confictas, alii saeculo demum S Xeunte a viro litterato quodam Tertulliani verba Secuto CompoSita CSS Contendunt.
Primus hoc saeculo in arenam hanc descendit v. d. Julius Held, Gymnasii Suidniciani quondam rector Oui Vir, Plinii Scriptorum studiosissimus , post utilissimum libellum, in quo multa quae ad Plinii amicos spectant ab aliis neglecta optime narravit ), anno I 833 ScripSit: Protegomena ad librum Esei stolarum, quas mutuo sibi Scripsisse Plinium Juniorem et Trajanum Imperatoren Viri docti redunt. VOuo quidem opuSculo contendit Vir doctiSSimus, epiStulas illas spurias et subditivas sibi videri Ouo vero tem-POrC, Ct a quo Scriptore Confictae putandae Sint non definite ostendit Significat quodammodo, a SuCCulo
Hel dii commentatio tam rara videtur CSSe, ut V. d. L. Schaedet, qui nuperrime de eadem quaeStione di Sputavit, eandem non nisi nomine norit; ' - mihi quoque haud exigua opera Constitit ut tandem illam adipiscerer quare haud inutile sacrit praecipua Hel dii argumenta Pauci rCferre. IV. Primum epistularum multitudo Heldium ostendit: tot enim per Cgationis tempus a. m. Sept II mari.
113). Roma in Bithyniam et e Bithynia Romam negat mitti potuisse. δ)
23쪽
2'. ulto vero graviores dubitandi rationes in ipsis
epistularum argumentis sibi videtur inveniSSe unam enim
quam scripsit Plinius de Christianis epistulam Si excipias
nulla omnino tanti videtur esse, ut Plinius eam Scribere, ad quam Trajanus rescribere potuerit. )3'. Ossen Suram praeterea lectorem putat respondendi
quam iniit arrianus rationem Merito mirabere in epistolis naultis ad praesecti sic interrogatione reSPondere ita Caesarem), ut nihil sere commodi epiSSe videa
tur. V Ac multis huius rei Xemplis allatis: Haec Suffectura, inquit, ego opinor, ad ComProbandam Sententiam, imperatorem prudentem, qualia contineantur epistolis decimi libri responsa, talia ViX Censeri posS CXhibuisse. V 4'. Iam it Pergit, Si ConSiderata epistolarum forma.sruStra quaeSi Veri temporis quo datae fuerint indicium,SCnSerisque egregium CXCmplum Augusti imperatoris . quem ad pistolas omne horarum quoque momenta CC diei modo, sed et noctis, quibu datae Significarentur. addidisse Suetonius 'Τ est auctor, haud Secutum CSSe ra-
janum, qui neque PSe quo tempore dederit piStolam, significaverit, neque quando praesecti sui epistolae datae
essent, significatum reperire potuerit, cum Perraro tantum
insino iii illius epistolis temporis indicia, nullam ProPC-
24쪽
modum notam, imperatoris illius manum prodentem, PraeSe ferre epistola Concedes. V i)5'. lura alia, quae ad Caput unum Commode revocari
non poSSunt, in epistulis illis Heldio summo opere displicent. Epistulam T. 3 cum Ep. ΙΙ, II pugnare affirmat;
neque magi ea quae T. 96 narrentur inter Se Coera PontPOSSC. Valde quoque menditur epistuli T. 3, 6, I A, B, 8. - Denique usu voci Doni ine' non videtur ei Convenire Cum illis, quae in Panegyrico ), qui Vocatur, Plinius affirmat: non de domino, sed de parente loquimur. V )6 . In univereum, inquit, in PiStoli Scripturae genus observabit lector diligens et Plinio uniore et Trajano imperatore prorsus indignum. V i)-Iam igitur, ita finem commentationi imponit, quoties quae disputata sunt colligo apud animum meum, haud immerito de laudatarum epiStolarum origine, qualem Crediderunt adhuc viri docti dubitare posse mihi videor. V Augetur dubitatio eo ipso, quod in paucis tantum codicibus istae pistolae reperiuntur h. . . Objicies fortasse Tertulliani auctoritatem . . . . Verum et Tertulliani et reliquorum GCriPtorum . . . . deStimonia hoc tantum videntur
Ex iis ita hoc loco de paucis codicibiis' piosert, et vel magis ex iis quae habet l. p. 7: Lacunam codices non inirirunt' recte colligerenti hi vi leo Hel lium non fuisse valde versatum in codicibus linianis. Νesciebat videlicet epistulas Trajani et Plinii in ιιιllo Iam codice legi. Unum nimirum apographum Odleianuni si excipias quod hisce annis ab IIardyo rePertum est, de tuo infra agemuS
25쪽
probare revera Plinium Juniorem de statu Christianorum ad Trajanum retulisse. Quid aute in prohibet, quominuS secundum Tertulliani verba epistolam novam factam et Plinio uniori adscriptam esse putemus FortaSSe Symmachi Xemplum qui decem epistolarum libros publicavit, rejecti quas ad Caesarem scripserat in decimum, imitari voluit, quisquis illas ad Trajanum scripsit Sidonius Apollinaris novem tantum novit libros.' i Haec Held, quem Commemorat relli tamquam impugnaturus ' non tamen perfecit propoSitum); SSentitur Heldio ulloman noster: Quae hodie seruntur Epistolae a Trajano et Plinio mutuae ad Se scriptae, harum quam SuspeCta sit origo peculiari dissertatione demonstravit
Ceterum Heldii opusculum in Germania Virorum doctorum oculo paene videtur latuisse in iis enim libris qui postea de Plinii rebus et moribus conscripti Sunt, ViX umquam Commemoratur ): nemo Propheta in patria VSed, quod in patria adeptus non est ei Contigit apud eXteros.
Etenim v. d. Ussin in Academia Hauniensi, advigii
discipulus quondam, tum Collega, anno I 86 disputationem de eadem quaestione conscripsit, in qua Heldii opu-SCulum non Commemorat tantum, sed et suSe tractat. Atque
ille quidem cum Heldio ita discrepat, ut non totum librum
. Hullen an oratio Inauguralis: I e Litterarum Praef. Pud Romanos studiis erva Trajano Imperatore' habita L. I3. I 858 2o Mart. adnotat. 4.
26쪽
Io Trajanus ad Plinium scripsisse sertur. Quare Commentationem inscripsit: Om de eiser Trajan illagie revetit Plinius. USed neque Ussingi libellus in multorum manu videtur PerveniSSe ita ut praeter Lagergren qui ei assentitur)inVenerim neminem, qui illius mentionem faceret. Cum vero Sesing et ob egregiam litterarum scientiam et bratione qua protulit, inter eos qui his nostris temporibus
harum Epistularuni a&Θευτία impugnarunt longe eminere Videatur, hoc loco argumenta CiuS per summa capitu XPOnCre
in animo est quae postea una cum aliiShisius CXPendam. Priore opusculi parte, Semleri et Corrodii nugis breviter confutatis, Holdii sententiana CXaminat, et, quae ille in Plinii epistulis tamquam vitiosa reprehendit sanissimaeSSC affirmat, quare CaSdem epiStulas a Plinii manu pro-sCCtas esse contendit; at vero cum Heldio facit in omnibus, quae in Trajani responsi ille notaVerat, inino haud
levibus argumenti eadCm Corroborare et ConfirmarC Conatur. Ouae quidem argumCnta ut Summatim complectar, hae sunt I'. Trajani, quae seruntur, reScripta tanto imperatore non solum indigna, Sed Saepe inCPtu, SaCP obscura
OS AC Contendit; plCrumque nihil illis proficere Plinium. non raro Plinii epistulas ab imperatore vix videri intel
27쪽
2'. Non minus scribendi genere et elocutione Pseudo- Traiani, quem vocat, offenditur Ussing Tali enim oratione hominem Romanum illius aetatis vel mediocriter inStructum uti potuiSSe plane negat. )3'. uodsi libri condicionem quam vocat Criticam SPCCtCS, Vel inde apparere contendit epistulas Plinii et Trajani
4'. Tandem ea quae apud alios Scriptores Tertullianum dico Eusebium aliosque de epistulis illis leguntur elevare Conatur, affirmans ea in lini litteras omnino quadrare, non vero in Traiani rescripta. Quare, inquit, CSPonSa, quae Sub Trajani nomine hodie circumseruntur, recentioris manu opera clCbentur. Apud Tertullianum mentio facta erat cum de Plinii epistula tum de Trajani rescripto quare Xistimarunt viri docti responsa olim singulis epistulis Subjuncta suisse temPorum Cro injuria peritSSe. . . . Vir litteratus quidam sorte Gallus circa finem saeculi 3 videtur lacunam, quam Putabat, VoluiSS CXPlere, magnamque PiStularum Partem CSPonSi instruXisse. V Cur non omnibus epistulis responSa SubjunXerit ignorare se fatetur Ussingius, sorte crediderit hoc ipso majorem fidem raudibus sui S Conciliaturum q)Nuperrime demum in Germania anno I 88 edita est Conamentatio Viri doctissimi quem jam saepius nominavi L. Schaedet ). ut hanc, de qua, o di SPutamuS, UAC-
28쪽
Iastionem tractanS, enarrata et codicis et editionum historia, non ille quidem elocutionetii, Sed argumenta epiStularum
reprehendit: die eine Plinii vollige Untauglichkeit ucinem Glieri Verwaltvngsposten argethan attenV, rejectis tamen et Semleri et Heldii sententis, contendit suisse profecto Plinii et Trajani epistulas mutuaS, Sed CaSdem ab editore, quem Plinii libertum fuisse suspicatur Stulte esse Corrupta et interpolatas, quin etiam in plures Saepe parte diviSaS, quo pacto facili negotio magnum illum epistularum numerum intelligi posse XiStimat. GC-wi Ss, ita di Sputationis Summam pauci complectitur, at Plinius mi seinem aiserlichen Gonner in Brieswechsel gestanclen ei ne gange Rethe eine Briese gewahren oder
29쪽
mit elcher er reigelassene es Pliniuster Aetne Lei chenach o brachie sicli dem aiser emplatii. V )Ceterum , quid sibi interpolatum , quid sincerum Uideatur
vir doctissimus non indicat quare hae sententia Commemorari potest, non potest reselli.
Haec in Germania et Dania viri docti At qui in Gallia
eandem controversiam moverunt Semleri praesertim estigiis inhaerentes, non integrum librum, sed solas illas de Christianis epistulas veras germanasque esse negaverunt )Inter quo Prae ceteris, quantum scio, ubes ), Deq-jamin '), upu q), viri doctissimi nominandi sunt. Sed hi, cum id praesertim agant ut probent has solas epistulas cum illius aetatis factis rebus, moribus non bene Convenire, de eorum argumentis infra usius disseram, eX- positis ante gravissimis illi rationibus, quae demonstrant librum de quo disputamus a longe plurimis viris doctis Plinio Trajanoque recte aSSignRri. Quam rem ut clarius distinctiuRque Peragam. Primum universum librum genuinum incerumque esRe ostendam: tum Asingi sententiam Consulare conabor; tandem in argumenta inquiram, quae adversus notissimas illas de Christianis epistulas a viri docti prolata sunt
30쪽
Cum autem indicia e quibus libri veritas cogi OScitur, alia sint Xterna, alia e ipsius libri consideratione colli
Vantur in hac causa utrumque argumentorum genui liligenter CXaminare conabor, quo fiet, ut epistularum bΘεντια
ab omni parte illuAtrotur. Et, ut ab Xternis, quae vocantur, argumentis initium faciam, qua Ct Certius Cognoscuntur, et facilius clijudi- Cantur, Una cocle ille unicus, quo Plinii et Trajani epi-Stula serUntae sunt, temporum injuria sit amissus, restatu inquiramus quinam illi viri suerint, qui me codicem illum aut invenisse, ut vidisse, aut edidisse testentur. Etenim vir quidam doctissimus , idemque Veterum monumentorum peritissimus Xistimator et jude se ubi codices,
inquit, manuscripti, ab aliquo typis editi, ipsi jam consuli
libet rationem, fides editionis integritati habenda maXime pendet O auctoritate seu nota probitate et scientia ipsius editoris. V Et nos igitur primum in illorum fidem et auctoritatem inquiremus, qui nascenti quasi libro adsuerunt. Qua in disputatione Avantium, primum libri oditorem
et Petrum Leandrum, a quo codici nPographum Caccepisse ille scribit, itemque eos qui deinceps epistulas repetiverunt, Heroaldum Catanaeum omittam, Cum Psorum auctoritas levior esse videatur Aldi vero an uti i