장음표시 사용
51쪽
3s quidem talem, in quo non ipsius tantum Plinii, sed Imperatori quoque epistulae invenirentur, in Caesaris scriniis haud dubie servatae Quod cum sit per se parum credibile, Vel eo minus fieri potuit, quod non Tertulliani tantum aetate , sed etiam satis diu ante, ut e Frontone aliisque intellegitur scribendi, dicendique ratio plane mutata est, ita ut longe de non Tullian illa quidem, satis tamen bona latinitate harum litterarum recederet Tertulliani Vero elocutio quanto opere ab huius libri sermone disserat ostendero Pu non At. Itaque si liber ille a falsario compositus est, Plinio ViXmortuo, et Viventibus etiam tum atque florentibus multis e Plinii amicissimis fingi debuit, quod quam sit vel cogitatu absurdum unusquisque intellegit. Itaque, si Semlerum excipias, ViX quemquam inter viros
doctos inveneris, qui tam incredibili opinioni faveat ut
Contendat librum universum saeculo QCundo tertiove seoAt Christum natum esse Confictum, At, cum C ii quae supra attulimus argumentis sati CVidenter apparent neque
saeculo XV vel ULDaudem eandem Committi potuisse, de alio autem raudis tempore Cogitavit nemo Sequitur ut
librum universum Verum germanum UC OSSC StRtURIMUS.
Cum igitur, ut argumenta allata paucis repetam, libri huius υθεντια certissimis rationibus comprobetur Hucundi Hudaei Aldi aliorumque aetati illius doctissimorum nuCtoritate virorum et fide egregie spectata, Codicis antiquissimi inscriptione, lapidis denique incorruptissimo testimonio: Cumque eandem et posterioris aetatis scriptorum imitatio interior quae in hoc libro cernitur illorum temporum notitia. Virorum doctissimorum huius saeculi auctoritas
52쪽
et Xemplum, gravissimi denique auctoris paene aequalis Plinio testimonium invicte demonstrent: librum decimum a Plinio Trajanoque esse conscriptum ViX UiRquam serio negaverit. Hinc facile efficitur Heldii sententiam penitus esse abjiciendam, et multa illa et gravia quae sibi videbatur attulisse argumenta, non id ito intendit demonstrare. Quare eadem hoc loco data opera refellenda esse non cluCO, PrROSertim tam . . Asin pleraque jam egregie consutaUerit. Non an nego fieri potuisse, ut is, qui librum postilinii mortem edidit, aliqua immo haud pauca hic illic mutaret, demeret, sorte et adderet quae est Schae telii sententia. )sed haec universi libri sinceritati minime repugnant. 'uaerat quispiam cur uniUersi libri bΘευτία quam hac quidem aetate nemo neget, tanto argumentorum Pondere asserendam PutaVerim Cui me id eo consilio secisse responderim ut faciliorem mihi a reliquam disputationem viam munirem. Universi enim libri sinceritate necessarie demonstrata, leviorem e partibus mihi pugnam cum adversarii suturam esse Nistimo.Quorum unum omnium Ualidi Asimunt et doctissimum, V Aingium dico jam pri naum aggrediar. Qui, ut jam monui, Plinii epistularum bΘεντίαν adversus Heldii aliorumque dubitationes egregie defendit Trajani vero quae seruntur responAn non ab Imperatore sed a viro non illitterato, saeculo XV Neunte CSA Conficta. Argumenta MAsingil quae saucis supra attigi. Jam
53쪽
mSius paulo eXponam Etenim non Sane Sunt levia quae sententiae ipsius adversantur occurrit primo loco auctoritas
haud parvi Sane facienda ucundi, Budaci, Aldi, qui librum inventum primi adhibuerunt et ediderunt occurrit Tertulliani locupletissimi auctoris testimonium et fides. Occurrit intima aetatis illius scientia quae et in Trajani responsis hisce elucet occurrit denique longe plurimorum doctorum virorum qui de epistulis illis disputarunt judicium, qui non Plinii tantum littera verum et TrajanireSPonSa non germana tantum esse affirmarunt, sed etiam summis laudibus extulerunt. Quae omnia hoc loco afferre quid attinet Pauca tantum e magna CoPia ligam.
Notum est ignoti Marvilii de Trajani epistulis effatum:
54쪽
Multorum denique loco Sit unus vir doctissimus Tetisset: Die Antworten Trajans au die Anfragen es Plinius
sindoon schii Cliter turge uni tremendem Ausdruck. V δ)Ab hisce doctorum virorum sententii magno PCrediscrepat Ussingit opinio, qui et Scribendi genu quo Trajanus in illis usu est CCrrime Cprehendit, neque magis probat a quae in iisdem epistuli continentur. Scit jam videamus utri parti Crita favere ideatur.
55쪽
Primum UsSingi argumentum e rescriptorum XemPliSpetitur. Responsa enim ait esse obScura Stultaque, SaCPCnihil illis proficere Plinium, quin etiam Plinii epistula a Trajano vi videri intellectas i). Hanc sententiam multis
eXempli allati probare Conatur. Quae quoniam Plura Sunt, quam quae Singula examinare OSSimuS, Unum tantum alterumve Xponere liceat, quo facilius omnem Ussingit rationem perspiciamus. In hisce enim sere valet illud: ab uno disce omnCS. VNuntiat Trajano Plinius inter milite lectos , ServoS duos esse inventos et a Sempronio Caeliano ad se missos quaerite Imperatore quid his Se facere Velit nondum enim os in numero esse diStributoS, quamquam sacramentum jam
dixerint ). Ad haec ita respondet Trajanus: Secundum mandata mea fecit Sempronius Caelianus mittendo ad te eos, de quibus cognoSci oportebit an Capitale Supplicium meruisse videantur. Refert autem voluntarii Se obtulerint, an lecti sint, vel etiam vicarii dati. Si lecti sunt, inquisitio peccavit; si vicarii dati, penes eo culpa est qui dederunt: si ipsi, cum haberent condicionis Suae ConSci Cntiam, Cnerunt animadvertendum in illo erit. Neque enim multum interest quod nondum per numeros distributi sunt. Ille enim dies quo Primum probati sunt veritatem ab iis originis Suae CXegit V Τ). Quid in hoc responso legente tanto PCre mendat, equidem, lateor, non intellego. Neque magis idem intelle-
56쪽
Berge ' , Reviliout y, qui omnes han epistulam germanam esse duXerunt, quin etiani naulta inde Collegerunt, quae ad aetatis illius rem militarem explicandam Perquam utilia sunt. Audiamus quid a de re Ussing ). tribus illis quae proposuit Trajanus negat Imperatorem vel in animum inducere potuisse ut Crederet servos illosa dominis suis vicario datos esse hoc enim si tamen fieri potuit culpam omnino a servis ad domino transferret. V Discrimen porro inter duo reliqua, si Ssingium audias, ineptissime factum est: Videtur, inquit, Ni- StimaSSe, quicumque responSum finxit, electum illum vi esse actum; Sed in hac causa de Vi ne cogitari quidem PoteSt, quiPPC Cum SerVi, Si modo se SerVo esse signifi-CRSSent, eo PS a delectu SSent Xclusi. V Uoluntarii ergo servi illis obtulerunt. V-Si hoc est inquit Sendo-Trajanus, animadvertendum in illoserit si ' s/rus DII nempe Ciebant e SSe SerVOS. V At, ii qui USSing, quomodo talis ignorantia imperatori vel in mentem venire potuit: quae si suisset, ne Verbum
Trajanus , pi sciebant ' se tu stra quamvis haberent condicionis suae conscientiani etc. Adnotat etian Pera toren noti si nisi Casse qua l)oena CXSent assiCiendi. Sed lao Prosecto Pus non erat, etentia i , ,Nervi ah nini illitia Prollitientur, alio tuin capite iuniuntur ra=ig. 49, 6, I 'raeterea nonii nati inscribit Trajnnus: De quibus cognosci oportebit an capitaleo inplici/ιmineruisse videantur.
57쪽
Etenim, ut ad primum quod reprehendit USSing ESPondeam, fateor an Trajani aetate vicariorum mentionem apud alios auctores non fieri 'h; sed ho tamen profecto non impedit quominus epistulam germanam ESSe admittamus. Multa enim in antiquitati historia Sunt, quae uno tantum RuCtore Credimus. Sed hoc, quod contendit Ussing -id culpam a servis in dominos transferret'', id ipsum Trajanus respondit: Si vacarii dati, pene ipso Culpa est
qui dederunt. V Quid ergo carpit 8Sed neque alterum plus valet Amrma Ussin hoc loco de vi ne cogitari quidem posse, id ergo ab Imperatores ulte poni Sed facillime tamen fieri potuit ut servi illi licet non ultro se obtulissent, tamen nulla vi adhibita lecti eSSent, Seu ut uri Consulti loquuntur, Se legi passi essent , et sive timore vel etiam Spe ita reciperandae libertatis, una non SSent interrogati de condicione sua nihil manifestassent ). Ad tertium veniamus hac in re videtur USsing ut
aiunt, nodo quaerere in Scirpo Nimium enim premit incisum illud: Cum haberent condicioni suae Conscientiam , quod non tantum Significat: Cum Cirent SC ESSE Servos sed etiani Cum Scirent servis Capitale CSs Si inter milites nomina dedissent seu, ut dicunt scientes et olentes '.
ii arquardi l. Cis et quae adnotat IIard a h. l. et tuae asser ex
Etiam althi discrimen fieri inter cos ,ilui voluntarii se obtulerint et qui sis legi passi sint o alet ex Dig. 49, 16, 4, Ad hestias clariis si prosii :it et militiae se dedit, quandoque inventus Capite puniendus est: ideiuque obServandum in eo Iti se legi pass/ s est ' ibi D'. . Dui: post desertionen in ali an militiani nomen dederunt Iegiis fuissi sunt, I i-perator noster Tra Mus rescripsit, et O militariter puniendos V
58쪽
42 Quod, etiamsi non ita requenter faCtum Sse XiStimem, fieri tamen profecto potuit. Nulla ergo Videtur ratio, Cur hanc epistulana uti Imperatore Trajano scriptum CSSCMCgCmUS.
Eiusdem sere farinae sunt cluae in alii Trajani re- SponSi Carpit USSing. Non multo post scribet Plinius ): Diplomata: ), Domine, tuorum die praeteriit an omnino observari et quamdiu Clis, rogo Scribas, meque hae itatione liberes. Vereor nim ne in alterutram partem ignorantia laPSuS, aut inlicita Confirmem, aut CCCSsaria impediam. VRespondit Trajanus '): Diplomata quorum Praeteritu Sest dies non debent esse in usu ideo inter prima injungo mihi ut per omne provincias ante inittam nova diplomata, quam desiderari possint.)' Videtur mihi quidem Traianus optime respondiSSC. DiPlΟ-mata enim illa ad singularum proVinciarum rectores non utique ad illos clui cursu publico usuri erant mittebantur, qui illos cluibus reipublicae causa iter Celerrime Conficiendum erat tabellarios, nonnumquam etiam privatoS sedi-Plonaate adjuvabant. '' Vetat igitur Trajanus hac epistulane cliplomata ad certam diem puta Kal. Jan. conCCSSa, ultra illam diem in usu sint, ideoque sibi injungit se ut ante luam desiderari possint nova mittat' audi ad provin Ciarum legatos). Quid Ssing Nescio, inquit, cluid in his maXimana admirationem moveat, et luod Scribit Im-
59쪽
Perator quasi sit se Chel sor BesorderinSContoiret ' i. e. CurSui Publico praepositus, vel omniscientia' sut philosophiloquuntur iPSius, quae nanes norit qui diplonaatis uti aut debeant aut velint, vel tandem mira comitaS, qua diplomata illa non rogatus miserit. V i Haec subtilius quam verius disputata esse vi quisquam egubit, Cum PraCSCrtim omnia que protulit Ussin incredibili huic opinioni innitantur Imperatorem diplomata illa ad privatos homineS,
non vero ad Provinciarum legato aut ProconSule mi Si SSO. Longe graviu CSt quod alio loco * reprehendendum videtur USSingio quod licet ex omni parte nucleare me non OSSe ingenue fatear, eo minus hoc loco praetermittendum Xistimo, ne fugere adversario quam Superare Videar maluiSSC. Nemo nescit quam longe lateque apud antiquo valuerit pessimus ille mos infantes recen nato CXPon Cndi, quo
fiebat ut multi miselli liberi ab impiis parentibus derelicti aut interirent, aut ab alienis hominibuS, iisque saepe nequissimis sublati in servitute miserrima et turpissima edu-
Carentur. V i)Ho autem sensim usus et Consuetudo potius quam leX
parentibus aliisve si essent agniti in libertatem vindicando PermiSerat, ita tamen ut alimentorum pretium solveretur ): Certum tamen quidquani Ct Cfinitum quod quidem per totum Romanum imperium ValerCt
60쪽
MQuam ob rem cum lite saepe multis intenderentur, quaesivit ab Imperatore Plinius qui circa haec in Bithynias agere Cllet ). In ConStitutionibus Cnina principum, inquit, nihil inveniebam, aut proprium aut univcrSale quod ad Bithynos resurretur Esse quidem, ait, Ct recitari edicta et epistulas quasdam Augusti, espasiani Titi et Domitiani, sed ea et incerta fidei videri, et ad alios potius esse data quam ad Bithynos ). Ad haec ita reSpondet Trajanus: OuaeStio Sta, qua Pertinet ad eos, qui liberi natieX positi, deinde Sublati a quibusdam Ct in servitute
educati sunt. SICI C tractata est, CC quidquam in Venitur in Commentarii Corum Principum qui ante messuerunt quod ad omnes provincia sit constitutum EpiStolae sane
sunt Domitiani ad Avidium Nigrinum et Armenium
Brocchum, clune ortaSS debeant obSCrvari Sed intra eas provincias de quibus CScripSit, intC qua non est Bithynia ); et ideo nec adsertionem Cnegandam ii qui C. eiusmodi causa in libertatem vindicabuntur Puto, neque ipsam libertatem redimendam pretio alimentorum. V ).
t uar adclit lilii his se a I inperatori non nisisse. Ex iisce verbi Apatet ii latoris fuisse Plinio ut ad Inii cratorem senatus consulta et alia decreta litteret, tune nil rem de qua selia roret ' sacer viderentur. Juare nil videtur rei,rchenden tu iri esse in IIp. 1 73 ,si Dralii senatus consultu in nai seris quod haesitationein tibi secit otc. ' Fallitur orgo Ussinu
pii sit . a ii in hisce tuoquc incrcdibileni stultitiani sibi videtur relirehen-riisse Cis et T. 79, 5 Capita leui tuni edictunt ullusti litteris subjeci
, Lecti huius Cesponsi incerta valde; secutus sunt nu Perri inuni clitoremn lardy Keil ita leuit , sed inter cas Provincias de is uibus rescripSit inter quas si uel thynia .