장음표시 사용
41쪽
23 Quae inscriptio, quam ad annum II se Chr. reserendam esse docuit omnasenus, cum egregie ad illa Congruat, quae in laudatis de eodem Calpurnio acro leguntur, quis non intellegit libri αὐθεντια hoc titulo evidentissime demonstrari Cum enim haec tabula, quaCSola, si epistulas laudatas Xcipias legationem Calpurnii acri memoriae prodidit, longe post editas Plinii epi Stula inventa sit, falsarius, Si quis suit, unde tam acute nomen legati oesiae colligere potuit Legitur quidem Calpurnius acer Ep. V. 8, sed ea ne leviSSimum quidem indicium praebet, praefuisse illum Provinciae Moesiae. Quae Cum ita sint, gravissimorum Virorum fides incorruptissimo lapidis testimonio confirmatur. Lapidi clarissimi scriptoris Plinioque paene SUPPari Sauctoritatem addere liceat. De cuius fide, quae in alia quaCumquC CRUS Per Se Sola Sati Valuisset in hac autem a viris doctis nonnullis immerito in dubium Vocatur, uberiusmo disputabo hoc loco illud unum adnotasse Sufficiat, Tertullianum, egregium illud Christianae Religionis lumen
qui Cn. annum P. Chr. nondum Centum annis
post Plinii legationem lapsis, in Africa floruit, in Praeclaro illo libro, quem Apologetici nomine inscripsit, XPlinii epistulis notissimam illam de Christianis, una Cum Imperatori Trajani responso, paene ipsi Verbi adserre, et copiose de Caesaris resCripto disputare. )Quod quidem quantum valeat ad illius epistulae bΘεν- τιαν Cmon Strandam postea ostendam, nunc inde hoc unum idque me, jure Colligere mihi videor, Tertulliani
42쪽
26 aetate in Africa notas vulgo suisse Plinii ad Imperatorem epistula CaSque proinde Saeculo X non CSSe confictaS. Ceterum hic Tertulliani tantum verba cum Plinii Trajanique epistuli Colluta apponam , ne tantae auctoritati Scriptor debito loco desiderari videatur. Tertuli Apol. Ed. Oeliter.
Provinciam regeret, damnatis quibusdam Christianis, quibuS-dam gradu Pul SiS, PS tamen multitudine perturbatuS, quid de CCtCro agerct, ConStiluit tunc Trajanum imperniorCm, allegans praeter obstinationem non sacrificandi nihil aliud se
Cano ad canendum Christo et Deo, et ad Confoederandam disciplinam homicidium, adulterium , fraudem , perfidiam et Cetera celera ProhibCntes. Tunc Trajanus CScri PSit, hoc genus inquirendo non CSSC, oblatos Cro puniri
Interrogavi PSOS, an SSOnt Christiani. Confitentes iterum a tertio interrogaUi. Supplicium minatus, PerSCUernntes duci jussi. Neque enim dubitabam, qualecumque CSSet quod faterentur, pervicaciam certe et infleκibilem obstinationem debere puniri. . . Adfirmabant autem hanc fuisse Summam et Culpae Suae vel CrroriS, quod CSSent soliti stato diu ante lucem conVCnire, Carmenque Christo quasi Deo dicere Secum inVicem, SCRUCSRcrnmento non in Celus aliquod ObStringere, Sed ne surta, ne latrocinia', ne adulteria committerent, ne depositum appellati abnegarent. . . ViSacst enim mihi re digna consultatione, maXime Propter
. . . . ConqUirendi non sunt: si cluserantur et arguuntur, puniendi Sunt ....
43쪽
Satis haec ut cum Aldo loquar, Vel SuSPicacioribu ESSe opinor, ad libri de quo agimus fidem manifesto comprobandam ut vero id quod intendimus vel magis, si fieri potest, liqueat, jam ad interna, qua Vocantur, argumenta tranSeamuS. Etenim, Si qui ipsas epistulas diligenter consideraverit, facile cum Scribendi genero, tum ero ii quae Continent ea originem Suam praerae ferre intelleget. Licet enim, ut jam monuerat Aldus, Primo SPCCtu ab aliis Plinii epistulis haud parum distare Videntatur. huius discrepantiae nullo negotio ratio redditur. Non solum namque alia epistulas Scribebat Plinius ad amicos dignitate aequales illo plerumque, aut etiam minor SV, has vero ad Caesarem . Summum illum Imperii Romani si senon dominum' attamen parentem ad quem longe alia
ratione scribendum suisse nemo non videt, Cum PraCSCrtim epistula senegotialeSV qua Vocabant, non rebu magi quam
scribendi genere ab epistulis ad familiares scriptis Grammatici veteres solerent distinguere, ' Sed et de aliis plerumque rebuS, factis, hominibus in his epistulis quam in novem ad familiares' libris agit, ita ut mirandum profecto non sit et ulla vocabula saepe in hoc libro legi. Accedit quod , ut jam significavi, liber non ab ipso Plinio, sed ab amico aut liberto Videtur esse edituS, qui
sorte non eadem Cura Omnia CorrCXit et mendavit, qua
Plinius in aliis libris usu erat. Sed hae tamen ipsae opistulae, in multis quae ad dicendi genus pertinent, Cum alii Plinii Scriptis Conveniunt, ut vel ita hanc uationem rub eodem auctore Prosecta CSSe
se G. Iul. Victor Ars Rhetorica . 27 de Epistolis.
44쪽
videantur. Xemplorum bene magnam copiam flere POS- Sum , e quibus nonnulla tantum in ima pagina subjunxi ')Multo inagis vero idem CX epistularum argumenti in
telligitur. Non raro enim iidem in hoc libro homines Commemorantur de quibus in reliquis Scripsit, ut prosocer Plinii Calpurnius Fabatus , Suetonius, ServianuS, Mariu SPri Scus, Voconius RomanuS, lassus alii de isdem factisti Ex miliis alica tuae ex litii J. Ι' Lagurgien Me vita et elocutione C. Plinii Caco Secundi psala I 87I attuli: or lina io lisi,ositio, institutio ido) T. 8 6 4, let elica . . . indulgentiae
tuae status ordinationen . Ucfr. .l . IX, 28, 4: Cuiri Certius de vitae nostrae ordinatione audieris. Cis et 'an. 72 ,or linatio conlitioruna. 'meus ιν modus, ratio l. 5 I, 2: ,mensuram beneficii tui lenitus intellego. cis. P. VIII I7,6 ne luid istic pro mensura Periculi vereor. diesferiatus T. 8, 3. Sequens mensis Coimplures dies seriatos hahet. cs Ep. III 44, 6. Die seriatus patitur 3lura contexi Vfortis de mirmitate corporis et valetudine T. I, 2: Fortem te et hilarem opto' et T. incoluini et Ortis. cfr. ED IV Contingat ni ad te filiani lue tuam sortes
invenire.' et I p. IV 2I, 4: Si hunc alienis artem et in ColumCn .... sortuna servaverit.
s/ιlsicuo subscribo confirmo T. 4 Subsigno aliud te idem pronioribus Romani mei. cis. Ei ΙΙΙ Ia: Id lue jam arilia apud te subsigno. amflio se augeo, ampli sic, T. O Q IPS Civita amplietur Vcis Pan. 54: de an Pliando numero gladiatorum Consuletiannir. . f. solo se desero, relinquo' T. 96 Io: deSolata templa. cis Ep IV I, 3 domum desolatus sulci ci sustinet Visistrin I9 I: vereor me. . . . non exiguum militum numerum haec cura distringat.''
45쪽
mentio fit ut e militia Plinii itinere in Tuscos, Ruguratu, praefecturis aerarii etc. et in hisce cadem plane indoles,
idem, quem Vocant, Character elucet, quem e alii CPistulis multis CognΟUimUS. Idem in Imperatoris responsis observare licet omnino enim et haec cum aliunde cognitis Trajani moribus Con-Sonant. Accurata denique universae illius aetatis notitia. quae in multis huius libri opistulis Cernitur, manifesto ostendit talem librum a falsario confingi non potuiSRC. Ouae omnia ut paucis saltem Xempli: illustrem quis benignum et mitem Plinii animum non agnoscit, qui erga omnem VC SOTUOS SUOS , πατηρ οῦς ηπιος ηεν,' quis illum, inquam, mon agnoscit e ii quae de miseris illis hominibu scribit, qui cum essent olim Capitis damnati, inter SerVOR Publicos reperiebantur, ' aut de servis illis inter tirones inventis, ' aut demum, ne hira asseram, Vel EX iis quae de Christianis ad Trajanum retulit, iniquus ille quidem et levis judeX, plurimis tamen eiusdem aetatis ProUinciarum rectoribus idem longe clementior )Eadem porro erga amicos, Clientes, SerUo comita et officiosa voluntas par in administranda provincia diligentia, qua antea Praefecturam aerarii gesserat: par pecuniae Publicae Cura idem denique cernitur angustus et timidus animus, non minus in legatione quam in Poematum recitatione anXius, qui de minima quaque re imperatoris Noluntatem Sollicite exquirit, cita ut nonnullis
46쪽
viri doctis ne provinciae quidem regendae aptus suisse videatur ' Aeque denique, quod praesertim hoc loco Videtur obserUandum, neque juris Publici ignarum hae epistulae Plinium Xhibent, atque o aliis libri suisse intellegitur, quo factum est, ut in rebu multi , qua vel hodie viri docti egregie norunt, Vir ConsulariA, idemque magnae Provinciae legatus, anceps haereret )Ouae omnia ut jam iXi, Cum illi quae e novem
ad familiares libri de Plinii indole moribu Aque Colligimus
Idem quoque o illis ossicitur, quae de universo Romani Imperii tatu hoc libro memoriae produntur Prae Ortim ea quae Atendunt, qua ratione Imperator Trajanu rempublicam numini traUCrit. Summam Curam e militibu eum habuisse auctor est Dio Cassius, ' aliique scriptores ipse etiam Plinius in Panegyrico confirmant quod ipsum in hisce quoque epistulis cernitur, quarum haud paucae ad rem militarem
Atilioruisse Prudentissimum Imperatorem ab insano illo
47쪽
II Studio una lege omnia, vel dissimilia quaeque definiendi Capitolinus ' significat id ipsum huius libri epistulae bene
multae testantur. Infinitam aedificandi Cupiditatem, qua Urbem Romam tot tantisque monumenti operibusque ornavit, egregie epistula illa ostendit, qua Plinio, architectum petenti, reSpondit, Se viciis operibus quae Romae fiant sufficienter architectos habere V et menAore Uel eX Graecia Romam solere venire. V in Idem in aliis rebus haud paucis ut viarum cura, delatorum odio Cet. Cernitur, de quibus quae alii scriptores narrant, cum hisce epistulis plane conveniunt ' decretum quoque unum alterumve, quod in Digesti sub Imperatori Trajani nomine sertur in hoc libro confirmatur et illustratur. ). Quae cum ita sint haud immerito Vir octissimus Arnold: Heu tedii te nil gemein Zugestanden erden, daRA man her clieneun andercia Bilcher, at ilicses elint habe stillachen honnen, in elchom sicli te genaueste ennini R erminutiososten et iis de Romi schen Ver altun aus-SPrichi. V ὶAt, quoniam e hisce nonnulla adversus Ussingium
data Per Sum XSecuturus, Paucis ea hoc loco attigisse Potiu quam Peregisse sufficiat.
48쪽
Gravissimi argumenti quae adhu protuli, quaeque Sola profecto Ratis superque valent ad Causam nostram Comprobandam, alia quaedam addQr juVat, quac quRmquam Sua Ui Sane non Carent, ideo tamen a prioribus Separata CXPonam, quia ad confirmandum potius quam ad demonstrandum aptiora Videntur. Norunt omnes antiquarum litterarum studiosi, quanto opere posterioris aetatis Saeculi praef. IV V, 9 Chr.)Scriptore Priscorum auctorum libros et imitari et compilare sint soliti quae res in epistulographiR, qui UOCRntur, una omnium maXim Cernitur.
Quo ut demonstrem ex Sidonio Apollinari locum asserre liceat, quem, quamVis Primo Spectu adUersari nobi aliquo modo videntur, laudaro tamen non dubito ut id quod cummaxime intendi. Cona Probem. Is igitur scribit haec: EXigi ut epistolarum priorum limite irrupto, stilus noster in ulteriora Procurrat . . . . Addis et causas quibus hic
liber nonus octo superiorum Voluminibus adcrescat, eo
quod C. Secundus, Cuius nos orbita Sequi hoc opere Pronuntias, Paribus titulis opus epi totaro doterminet. V )Quid de novem illis, quos tantum videtur noUisse Sidonius Plinii libris sentiendum putem, o aperiam, nunc illud unum me significasse Contentu sum, quantUm
apud illius aetatis epistulographos Plinium imitandi studium
fuerit, Cum non tantum Cribendi genus et modum, ut poterant, Uerum et librorum numerum SAequi conarentur. Inter aetatii illius viros octo prae aliis multis nomi-
49쪽
nandus est Q. Aurelius Symmachus, qui pari studio antiquas litteras et antiquam religionem sibi tuendam eXistimabat. Qui vir ob insignem doctrinam et ingenium subtile quanti vel ab adversariis suis factus sit, e multorum testimoniis intellegitur ' Scripsit autem et PSe, temporibus sorte morem gerens epistularum libros, quoS filius videtur edidisse et novem quidem eorum, UOS
ad amicos hserat, decimum subjui3κit, quo relationeRVipsius ad Theodosium Honorium, Gratianum, Ualentinianum aliosque Imperatores Continentur, additis nonnullis Imperatoris Honorii responsi s.
Id eum linii nostri imitandi studio fecisse multi viri docti existimant, ' neque illi quidem injuria Studiosissimum saltem ipsum suisse Plinii videtur significa se Macrobius, Cum haec Criberet: Quatuor Sunt, inquit Eusebius, genera dicendi copio-Sum, ita quo Cicero dominatur breve, in quo Sallustius regnat Siccum, quod Frontoni adscribitur pingue et floridum in quo Plinius Secundus quondam , et nunc nullo Veterum minor noster Symmachus gloriatur. V Τ Item Sidonius Apollinaris Symmachum liniumque una nominat , Synamachi rotunditatem, Gai Plinii disciplinam maturitatemque vestigiis praesumptuosi insecuturus. V 3 Quid mirum igitur, eum et in librorum numero et dispositione Plinium esse imitatum Neque illud obstat, quod Sidonius Apollinaris ae loCo quem supra laudavi OVem
50쪽
tantum Plinii libros videtur agnovisse. Nam, ut hoc omittam antiquarum litterarum non ita peritum suisse Sidonium. ut ignorantiam talem magno opere miremur, )icillime intellegimus librum illum seorsum editum proprio quoque titulo vulgo insignitum fuisse ita ut novem epiStularUm libri ad familiares et praeterea epistularum ad Traianum liber unus legeretur. Ita facile quoque intellegitur, qui
factum it ut unus tantum eiusdem decimi qui ocatur, libri codex manuscriptu serUatus sit. Hae enim epistulae cum saeculi V et V lectorum palati minus lacerent neque vulgo tanti AR Viderentur, longe rarius describebantur Rensimque in oblivionem abierunt. Quare rectissimo
fecit ei l. qui primus librum proprio titulo distinxit. Dixerit quispiam haec omnia id tantum Videri probare librum de quo agimus Xtitisse aeculo XV Xeunte, et etiam initio saeculi II post Christum natum cum Tertullianus Apologeticum scriberet Forsitan salsarius quidam Christianus nimirum eo potissimum consilio totum librum confin verit ut illi luculentum Plinii de Christianis testimonium insereret cluidni ipsum Tertullianum fraudis
huiusce retina PeragamUR8 Ad haec quid respondeam, ubium profecto non At. Etenim, ut ne dicam vi ullum antiquorum scriptorum librum inveniri, quena tali ration abRurit Sane impugnaro non OSRiR, facile cernitur quot quanti Aque incommodis opinio talis laboret. 9uomodo enim falsariu Vel in animum inducere potuit integrum motissimi scriptoris librum confingere et illum
i Majorent 'lini uni cinininci non novit Nidoniu nixi ex epistulis linii