Pauli ad galatas epistola. Latine vertit et perpetua annotatione illustravit Georgius Benedictus Winer, philos. et theol. doct. huiusque prof. P. E. in Academia Lipsiensis. Novi in epistolas paulinas commentarii specimen

발행: 1821년

분량: 131페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

IN LOCUM GAL m V 20.

N ullum Deile in omni . . locum. deprobendi, qui aurum interpretationis diversitatem, Planiani hic, exportus sit, ab iis, quorum est harum 1 vim iis mea sesentia, facile concedetur . Nobis vero . .m iam alii

varias et antiquorum et recenti in theologorem eo Plica uoties duceIatae sex sunt et quinquaginta , diligenter nareaveriti et ad Certas lucrpretandi leges probabiliter examinaverint hoc uno negotio fungi

a Pertinent lilic C. F. Bonilius Plurimorum de loco cal. , o sententiae examinatae novaq. eius interpretatio en-

de diversis singulorum S. S. Iocor interprptationibus sereIidi examinandis variis interpretum de loco Gal. 5 ao sententiis Lips. 18o9-15. . L VII. 4. repet in Keilii opusce.

ed. Goldhor P. I. p. a sqq.), denique, qui nuperrime accessit, sed magnam acribendi sive imperitiam sive negligentiam prodidit, G. H. s. eigan sit u in nobii. Pauli, o, o effato haud genitivo sed nominativo casu esse positum, examinatis aliorum 245. interpretii in expliea linubii docere studuit. Exford idi . .

122쪽

einer Diclitisin anderer oti fila die Iudem in andre, si die Hoyden . Verum haec interpse' iis non una do e usa displicetnnm ilicet legari nonpossit similia passim apud nostrum operiri laua cytonti 5 s. I, 4. Paullum in tanta disputationis istilitate, quantam'.

l. deprehendimus, ita iegligenter versatum esse, ut postrema tantummodo adversarii Verba carperet, non

admodum probabile est 2 pro δε si quid video, scribi debebat αλλα 5 ad ἐνος non posse litelligi οπερμαντος, 'bene iam docuerunt Bonigius P. 45 et Keilius I. p. XIII noti l opusce. P. ab.; - η ἐπι-ερ o Paulli sententia mi Christus ipse v. 16. non coetus

uvis easdem parte, dis dii vir doeti in neueri ut L Annal.

123쪽

11 EXCURSUS III. -

των πιστευοντων Iudaeis et Pagauis antatius, quemadmodum vult St. a teque illa, quae V. 16 leguntur, eam ob caussam disputata sunt ab Apostolo ut ad paganos pariter atque Iudaeos την παγγελιαν - θεου spectare appareret; itaque lineo utiana V. o. ο δε θωρ

candi rationem. Primum enim νος ad Abrahamum pertinere, tunc autom ab Hebraeis nNn e loco os . 51, 2. 1Ouoris caussa appellaturi esse Egech. Set,'αέ. Malach. 2, 5 tibi, Iar clii contendi Iam sensum ita cloquitura ,dieser Moseli maclito aber nichi

11os singulae cadunt disticultates grammaticae, eae onmes hanc unam remunt debes enim υιεσιτ di

ἔνος iam quanquam non negamus, fieri haec illa certo

quae priori loco posuimus per usum loquendi posse, iamin minus Placet, in huc brevi semetitia verba ad uin omnia iam ambigue dicta esse ab eo, qui satis desinito seribere sciret et cur voc ιις diserso. sensu intelligi neqneat, docte explicatum est Ieiali ora. p. 18. 5 Abrahamum a Iudaeis Vocatum ess

simpliciter 'nNn argumentis id ei non deuionstravit Ber tholutus, nam in loco Sirac. 49, 19 no Iesertur quidem Voc. te, apud Iarchium autem Iudaeis appellatur Ab linmuis nH Px ter a quae In Opheta

124쪽

EXCURSUS IR

respondisse narratur nu' 'nu' 'n' m' i nnui 'ri nu Da v xlna, quasi dicant hic, quem tu tantopere laudas, cuius aliam atque ceterorum hominum fuisse naturam dictitas si inopia si uasci via detur sententia; nam quae tandem est haec conclusio ip missio Abraham sine Mosis utem entu secta est. lex vero data intercedente Mose i que lex non potest tollere mimissionem scilicet, si promissio Abrahamo contigisset Mose et ipso interprete, o

quae posthac secuta est, esessario tolleret istam εστ αγγεLαν cur, obsecro Runon potuit Deus eodem iii-terprete in utraque caussa uti, etiamsi non vellet contraria proponero peudetne is et uetoritas εστα

γελιας aut legis ab interprete Hac fateor monon satis assequi. Sed PS B haud multum tribuere videtur huic explicationi uam aliam subiunxit valde diversam Existimat enim Paulum

horum autem sensun tion iniri prie 'passo inter e tum, quippe quae graeco convexi deberent ii i rihi μιτης κυ ρονο- In Partis. Verbi m i. e. - γ- ην, ὁ δε θεος i. e. quanquam Deus εἱ εστινι

ΝOu niagit opere nitror, interpretem graecum liaIdaica haec perperam tutellexisse; nam neminem puto recte intellecturum fuissor tam aliena sunt ab hoc Io-

, de quo quaerimus etenim 1 quomodo Paulum in miram hanc sententiam ο μμ μεο κληρονο---nori delapsum esse existimem illud per se patebat, nec ab ullo aliquo homine, qui saperet, in dubium vocari Merai. - η, de Buz-η - της παν-γιλια vix licuit Apostolo sinaptimis dicere, cum longe Hunctum sit voci επαγγελιας a . O addem certe debeb*t ---ι-- )uo video, quomodo haeu Quam Elidest VI p. 789

125쪽

inter se collari eant δ δε ιεσ. κληρ. υκ U Oθεος ει εστιν facilem certe IIem dixerit ransituni. Accedit, tiod haec omnis cir docti coniectura sonteiitia prosiciscitiis eorum, qui Paullum literas

Cli. G. Wilhe, Past castreusis in Xerclia Saxon. singulari libello Spicilegiunt observationum ad loc Galat. 3, o Cinae, I 811 4. novam proposuit loci nostri eXplicationem, ingeniosam illam,

neque tamen Perspicue satis Xpressam. Si autem disputat se ει ιεσ. ἐν Ου εστι II. e. εις - GTιs, lanius Diediator nullus est; duarum potius est a sum, quarum ab altera pendet v. c. propositio . oonsilii, quod capiatur, manifestatio ab altera assensus et Receptio, adeoque inediator duplicem quasi personam agit Sed longo secus se iat et in Deo. Hic eIesem unus est, ipso proponre, ipse Tatum facit et XsequItiar. On possum equidem assentiri WiNkio; nam alium is sibi finxit μεμνην atque Moses fuit antellexit enim hominem, qui duas partes sibi

contrarias conciliet, poscentem allevam, alteram n gantem O ntercessorem dicim Romani Cic. a Div. 7, 27. Os Vermittieri; sed hoc in Mosen non a

dii, qui non esset nisi divinae voluntatis interpres, qui legem Persemet tantummodo ad Populum, non agendo Maesulendoque componeret, mitter, mander Gottheit . Uisumque Eliso/ιον et παγγελια de' dii pae Deus; itaque ogis non minor fuit auctoritas quam promissionis quod in lege serenda ιιεπιτν usus fuerat Deus, id non potuit legis vim iusta agero aut uobilitare.

126쪽

EXCURSUS III. 115

Pergimus a G. . . Roussium, ap. rota dors prope Gissam asti), qta de loco tostro pauci exposuit in Animadverss. ad loca sacri Cod disticiliora Gal. 5, O. I. Cor. I 5, 29. Ioli. 4, 22. Gissa'I817 4 , Censeo. Inquit, Post νος supplendum esse V. 6. σπερματος et μιμος ibi l. posituri ess Collective pro Christianis . posteritate tristiana Hac interpretatione admissa sensus ita ΣΡriniendus ait: Hic vero mediator Moses s. v. s. non os mediator inius unice vexa illius posteritatis Abi aliami, Christianorum nempe Deus itaque nbdicato mediatore olim a s ipso constituto, alium nunc medi

torem sibi elegit id quod ab immutabilitato eius

omnino abhorrere videtur. Verum enim vero, Te-apondo P. et haec obiectio nullius est momenti: Deus enim manet immutabilis, stat promiseis, quaI quam ad consilia sua perscienda 1ou semper uno eodemque mediatore utitur. Sc sacit quisqii intelligit 1 hoc si P. dicere vellet, scribendum suisso του νος εκειν- σπερματος aegre suppleri possov. supra S impeditam esse seiuentiam multa enim cogitando adiici debetit, in constu aliquis verborum

nexus. .

Reussium excipiat os. Odor, Iui MIRIS,.qui specim novae interpretationis Gal. 5, O. en. 1818. . emisit. Is pro μεωνες legi iubet σπιρμα. -Paulus enim, inquit, quem sorsan multae literae a contextu deduxerant, contusus C sacile potuit μεσι-της Cum περιι commutare ordo igitur commatis hic est του σπερ/ια νος υ εστιν - ος ε)ς επτιν, totumque comma hunc dabit sensum a proles illa sc Christus non est sola Deus quippe est alter, h. e. Christus non solus abrogavit lego Mos sed cum Deo sociatus eam sustuliti Scilicet hoc est nodum non solvere sed secaret

127쪽

t16 EXCURSUS III.

Vir quidam doctus C. P. B. Bolime 7 in neuen meta. Natarichien 1818 p. 185. stl l inter locum 1Ostrum et aluim, qui est ad Hebr. 5, 4 conte litionem instituit, illiusque inusum hunc esse dicit: ,Linruit lar abee mus nichi ben, einertes Sache nur, ge-brauch werden, docti is dabe Got cliadem P moh-reremittier in veraclite lenen Gesoliasten gebrauchi, immo inex und disset , d. h. in Militer arma Moses nichi eniger ni Iesus Chr. de mansons Vorgugswelso v . . Tim 2, 5. So neniat, aberdarum nichimittier si das, a dirae et vermi tes undis suriesue have sis axen abe Mide, in Wio aucti threi chaste und wecho, vo Gottidem inem undisici immer Gleichem, vota dem Alles hommin lucro, ut taceam, vocoulo ις plicem tribui sensum, quod h. l. fieri non potest ullo modo, ei l. I. p. o.), Christus hic non tanquam μεσιτης Sed tanquam σπερμα, ' Πηγγελται V. 29-, P matur, illa autem --- provincia, quae Cluisti

eo alibi dicitur, ab hac Paulli disputatione prorsus

aliena est. Sequitura Schul thessius, Tigurinus illeologus. Is Analacte v. Keil u. zschirne II. III. P. 133---15ad hanc proposuit interpretationem sebio intereuntius Moses non est intermuncius imius i. e. mmunis illius Dei, qui olim et Abraham spopondit, per eum aliquando gentes beatum ara, des alige --- in chengoues, et qui est unus . communia omni u Parens, sed est potius internuntius a

128쪽

gelariun quorum Praeter ceteras nins praecipua et vilica audacomam cura erat, a tangeli Michains, et . . quod ducere creditur, agminis. Non possum a me . impetrare, ut in hanc viri Megie docti sortimatiam . . concedam, his potissimum de caussi io pro arbitrio .suinitur omissum μ' ovi cris aspera est haec

potuit abesse articul του no 5 Patissum legis Mos origi item ad rengelos istulisso, improbabile a modum est, . EXc. I. P. 96 sq. neque illo fractam του νομου auctoritatem demonstratiis inde, quod ad tempus tantulum o scriptus et tanquam paedagogus additus fuerit v. 19. α3 2M Quod autem Sch. dicit: sedio grosse, fit Iudenchriste und 'dic mi itidisclion Meen, at Proselyten de Thors, genatirlen ΙIeidei Hiristo, aliausinae abctes libertassi de Apostolden Lesem inities Bries aus dissem Brisse a bs gu

gen vermoclitens id, si quid aliud, Hecari sui

tum est.

Agmen clauditi. II. F. eigand ), in quo homine, cum desint vires, tamen est laudanda, luntas. Is pro μοι legi vult iso annuras, annuum qu tem διεσιτην intelligit summum Iudaeoriun pontificem, qui quotannis universum populum exl ret ' ον denique ad Christum pertiriere arbitratur uri μ' et euari Hiiaesti hesti Bibliotii oschullel . v. geebo de

129쪽

hic nascitur sciisust Dorcialii licii mittis aber ist. nichi meliae denti Goti Christus is de einxige. Ilituor. Egregiuin aue interpretationein Concidit omitis vel hanc unani ob caumm, quod νος Graecis nunquam est annωι iahulich tedcxkesu end), ut docent Sa eanus, Schneide rus, Riein ecus omnesque alii, qui graecorum vocabulorum Potestates explicuerunt significat potius annotin hornoti num heueris.).

130쪽

vocabuloriun et somnularum, quae in Annotationeri petua explicamur.

tur ad institutionem ebrisi in

SEARCH

MENU NAVIGATION