Christiani Ulrici Grupen Tractatio de uxore romana cum ea, quæ in manum convenit, farre, coemtione et usu, tum illa, quæ uxor tantummodo habebatur

발행: 1727년

분량: 422페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

381쪽

C V11 . continuati Videamus nunc juris diversi- argumenti talem circamona uxoris . oram&cetexa bona sive parapherea inter uxorem stanmmmodo&eam, quae est in manu. De dote probatum est Cap. III S. I. se ἐς ex Cic.

Top. IV, im millier viro in manum convenit, ejusdem dotis nomine fieri omnia. Equidem putat Scipio Gentilis de Donat inter ι--- uxorem Lib. r. c. . quamvis uxor in manum viri convenisset, hoc effectu, ut ei jussui heredis in bona mariti, viceversa in bona uxoris viro tribueretur non tamen prΟ-Iterea ita commixta fuisse uxoris maritiona, ut nulla esset juris inter illa distinctio atque dominii. Etenim antiquissimis te

poribus maritum lucrari dotem propter UX ris adulterium potuisse, & uxorem, quae repudiata vel divortissut, dotem suam a maritor Cuperare, itideque posteaquam divortia fieri coepissent, Cautiones primum in Rempubliacam introductas esse. Praeterea si filiaiamialias nupta esset, cum in mariti potestatem non transiret, sed in patris potestate maneret, eandem nec bona ua in maritum ita trans

ferre potuisse, ut juri paren um praejudicaret,

382쪽

DE UXORE TANTUM gα nec pater dotem , quam pro filia dedisset, cum ea amplius haberet communem, L. 1 ad exhib. L. a. dejurerit. Et quod ad Ciceronis locum attineat, eundem longe aliter inte pretatum esse Hotomannum, quam Boethium. Postremo si ob unam atque solam conventionis in manum causam donatio in ter virum4 uxorem fieri haud potuisset ine-Pte Antoninum ederesque Jurisconssilios alias dixtile, quas ἔ.4 L.3 pr j. de donat. Int.

vir es uxor attulerunt.

Sed multis in rebus offensum est a doctissi

moConsulto,neque videtur potestatem Comventionis in manum recte cognovisse. Pr, mo verum non est, convenNonem in manum

jus sui heredis marito tribuisse, vid. c. III. II & de cautionibus, de dote in casum divortii restituendi, quibus prospici etiam uxori in

manum Convenienti potuerix c. III 6 ult dicere antevertimus. Porro autore patre in

manum Convenisse e patrio jure exiissed in mariti potestatem transiisse manifestius est, quam ut ostendi amplius necesse sit, quod de dote parenti cum filia communi ex a. h. Ladexhibendum, L. a. d. jure dot assertur, nihil attinet ad hanc uxorum formam, sed pertinet ad uxores tantum Denique donationes inter virum & uxorem, Cum in manum comventum est expatrii juris ratione,non possime consistere vid. Cap. III. I. io cum sine in ma-

383쪽

num conventione nuptiae contrahuntur m

ribus Romanorum, ex causis, quae in ora tione Antonini apud Ulp. in pr. de Donat. inter. vir. se uxor adductae, prohibentur. Et sane nullo negotio has, quas movit dissicultates superare Scipio Gentilis potuisset, si duas uxorum formas recte distinxisset. Interim censuit Hotomannus de dote e Lso: his verbis: Dotu nomine, Gereonem TUA IV liberim abusum fuisse, eum dotem pacto convento habitoque tractatu constitui oportuerit,

atque haec: BONA ULIERIS OMNI FIE

RI ΟΥΙ NOMINE, dixisse videri pro aeque fleri μή mulier riti nominatim ea diarisset Sed intellexime Ciceronem, bona omnia nominatim marito dicta. Et haec verba DoTI ΝΟΜΙΝΕ esse ex ipsa formula dotis dictionis suprae III ostentum est. In uxore tantum ita jus erat, ut si morte mulieris diremtum matrimonium esset,prosem-tia dos in filiae amisse solatium,sive in potestate fuisset, sive emancipata, ad patrem, a quo prosem, ipso jure reverteretur, quintis rnsi gulos liberos relictis in infinitum, p. 'agmcl. g. . L. pr. dejure dotium L. . f. de sotat. matrimonio, nisi aliter convenerit, Lisci L. II. F. de Pactitatibus, Noodi Comm.1f. de jurerit Schulting. Apr. Anibustis ρIn Rete tionem ratione liberorum sustulit Justini, nus L. in I. s. c. de Reiuxoriain ut adeo h . die

384쪽

DE IORE TANTI M. 33I

die pater,etiam filia relictis liberis decedente, idiam repetere dotem pollit, quamdiu com1uetudine aliuAinductum non rite probatur, sic respondente Senatu Hanov. in Causa D. contra; B. d. XX. Dec. A. iras. Judicio Provinciali Aulico Hanoverano sententiam eandem consimante d. VIII. Oct. Λ. II et . In adventitia dote vero ita obtinuit,ut serriseper apud maritum remaneret, praeterquam si

is, qui dedit, ut sibi redderetur, stipulatus , quae dos specialiter receptitia Gicitur. Op.Fragm. VIJ Si divortio solutum matrimonium, si quidem sui juris erat,ipsa habebat dotis repetitionem si in potestate patris, pater adjuncti filiae persona, habebat actionem, ut non intersit, adventiti dos fuerit an pros

ctitia,Ulp. Fragm. VI. ut tamen & retentiones ex dote fierent, aut propter libe ros, aut pro pter mores, aut propter impensas, aut propter res donatas, aut propter res amotas, de

quibus videndus Ulp. Fragm. VI. g. s. se M.

In more contra , quae viro mater tuas

Risset, videamus, ne non post filiae mortem ad patrem reverti dos prosectitia potuerit, nec ipsa uxor dotis repetitionem habere, nisi forsan intervenientibus his, quas dixi, Cautionibus, cum semel dominium dotis idque irrevocabile marito ex vivi potestate conventionis in manum se adquisituna, ideoque male

omnino hiabet, quodHOtomannus d. c. I. s. r.

385쪽

33 VII. arbitratus est, verba Ciceronis in Topicis, omnia, ouae mulieris fuerunt, marito dotis nomine neri de solo consantis matrimonii tempore intelligenda, nee ad hereditatem producenda esse. Parapherna quae cum his eadem sint, Receptitia bona habere potuit uxor tantum: non aeque materfamilias, quae o cum in manu

esset, nihil proprium potuit possidere, nisi quod peculiare idque prosectilium aliquando habuisse ex Plauto observaverint viridore, bc

a nobis notatum sit c. IIIJ.f. nec tanquam filia in potestate cum patre puta marito harum rerum, quas extra dotem eidem acquirit, nomine habere, sive rei vindicationem, sive condictionem, sive depositi sue mandati negotiorumque gestorum, sive rerum amotarum, sive ad exhibendum actionem, quae alias uxori tantum pro negotii cujusque indole

dantur. Franciscus Hotomannnus ad tit Instit de . C. Tertulliano, Uxoris, QVI IN MANUM. CoNvENIT, haec ura fuisse existiniavit, o ut IN UIRI FAΜILIAM TRANSIRET hoc illud esse, quo Jcii dicere soleant, VI EAE EINFΑΜ ILIA Μ, UIS. de Condit. σDemonstr. L. ar quando dierleg a Ut bona ACIT I a Cin maritum transirent, oci in Top. L. f. d. adopt. 3 Ut in viri familia IvRA VITATIS QCONsANGUINITATI nanci

scere

386쪽

sceretur. 4 Ut maritus ei INTESTAT RH E RE S fieret, magis re quam jure, α non multo secus ac pater in filii peculio; ADVENT TI Amenim DOTE .semper retinuisse pro- feetitiam, si pater mulieris non superesset. )Ut viro sacrorum oc bonorum socia esset, maritus constant matrimonio DOTIS DOMINUS jure Patritium fieret, quamvis vereus proprie in mulieris bonis maneret L. Io. C. de jura dot PARA PHERNA vero jure optimo in suis bonis retineret, L.y. g. a. d. jur rit. Econtrario jura uxoris . IN ANUM NON CONVENIT haec esse censuit, si filia- familias esset, ut sacrorum suitatisci consanguinitatis jura in patrisfamilia retineret, nec liberi ei intestatae succederent, sed patria potestas ejus hereditatem an tuam peculium absorberet; ut plenum jus in bona sua omnia atque adeo in dotem, administratione excepta, retineret: si morte patris vel emancipatione sui juris fieret materfamilias dici inciperet, uectum de sua dote uec reliquis bonis tellari posset. Vide haec omnia m-tomannum illic copiosus disserentem. Non

tamen in uxore, quae in manum convenit, ubique recte rationes inivit Hotomannus. IN AMMIA sive IN FAΜILIA N BERE. Ind. L. N. de cond. ter demonstr. L. 2I.

st quando dies legator est in gentem . g. Juniam nubere, ut intelligatur familia non proprio jure, sed plurium personarum, quae ab ultimi genitoris

387쪽

nitosis sanguine pro istuntur, Ulp. L. st g. 4. d. V. S. utramque familiae appellationem cohi- miscuit Hotomanuus, loquitur . L. is de x re tantum, quae etsi non est in sa milia proprio jure sive potestate mariti, quo minus tamen in gentem sivefamiliam nubat, nihil impedit. Quae de adventitia, profectitia dote atque paraphernis bonis addidit Hotomannus a lux

res, quae sine in manu conventione habebantur, debuit referre, cum in manum uxor convenit,

dotemri parapherna statim plenissimo jure in rito, cujus in potestate est, adquirit.

De successioni Videamus jam de s v et Us-bus coqjuguin sio Ni Bus co NIUGUM, deinde matris&liberorum, vΜΟΝ ΜΑNVΜCONVENTVA ERAT, uxor in sui heredis locum veniebat,in marito erat ipB jure heres. Vid. c. IIII. M. contra marito ex patrio jure adquirebantur omnia, ut per rerum naturam uXor, si ante virum, cujus in potestate erat, moreretur, sive hereditatem sive heredes omnino habere non posset. Cum ne in manum conventione matrimonium tantum Contractum erat, civili jure nec vir nec uxor sibi invicem ab intestato potuerunt succedere. Namque Lex XI tabularum in successione legitima primo loco vocabat suos heredes; si sui heredes non erant, AD GNATOS; nec agnati erant, postremo GENTILES Ulp. Ertam.

388쪽

DE UXORE TANTUM. 33sFragm. XXV Praetorio jure tamen, quo in ab intestato successionibus primo loco liberi, secundo loco agnati, tertio loco cognati, demum post cognatos vir ωuXor, BONOR.

Poss. UNDE UIR ET UXOR, Vocantur

potuit sive viro uxor ad aherius conjugis legitimam hereditatem venire L. LJ Si LabuLTestament nudae, Lin Τ unde liber L. I. Τquis ordo in bono Un post adeoque bonorum possessionem unde liberi solis uxoribtu tantum necessariam fuisse, non aeque uxori, quae in manu erat, utpote ex Lege XII inter suos succedenth recte notatum a viris egregiis gidio Hortensio, Mureto s.f. y de Bonor Ptis Silenissime expositum a Petro Fabro II S

meser Ia. v LIER quae ini Ams mariti erat, liberis, cum quibus in una parentis familia ac Potestate erat ut CONSANGVLNEA, quaei ter adgnatos primum locum occupat, legiti Ino jure successit vid. c. ILLI. II emancipatis,

qui adgnati esse desinebant, non potuit civilisure succedere,praetorio tamenbure, post suos S agnatos ad emancipatorum legitimas hereditates INTER COGNATO fuit invitata. Mater quae INE IN MANU CONUEN TIONE UXOR ANΥvhi habebatur,quoniam

Consanguinea non erat, quam faciebat in manum conventio civili jure inter adgnatos ad liberorum legitimas hereditates venire non polim, Ulp. Eragm. XXV a. x pr. t. d.

389쪽

Α, C AP NIL SC Teri)E. At quamvis praetorio jure voc retur, gradus tamen fecerat praetor primum liberbrum,deinde legitimorum sive adgnat

fr. t. d. SC Nert M. Sed CLAvDivs matri ad solatium liberorum ami rum legitimam eorum detulit he 'reditatem, g. a X. Eod Postea autem ex Sc. TERTULLIANO, facto A. C. Is 8. Tertullo&Claudio Sacerdote Consulibus, Noris p. Confp - ab Antonino Pio, qui ex Adoptione Hadriani dichis Hadrianus, Cujacius s. a. A. adSC Terpsi Reland Fast. Conflui. p. asi non quidem indistincte, sed sub variis condi- tibnibus, MATER, puta QME IN ANUM NON CONVENER ΑΥ notantibus Viris egregiis Schultingio pr. Ante . p. civ. Ranchino de Succ. ab intes s Ia. n. I. Petro Fabro II. Semeser ra. ano a Costa, AEgidio Horten- sio ad tit. Instit de SC Ner Lysii jus liberorum habebat, ingenua trium, libertina quatuor, te gitima filii s& filiarum β. a. t. d. SC Ur tu heres facta si tamen ei filio neque suus heres sit, quive inter suos heredes ad Bonorum possa Praetore vocentur, neque pater, ad quem Lege hereditas Bonorumve Poss unde legitimi, si in emancipatione manumissus extiterit, vel unde decem personae, si in emancipatione manumisitis haud extiterit,Cujacius & Schulting ad Fragm. tap. XXVI. p. I ipertinea ne

390쪽

DE XORE TANTUM. 33 que frater consanguineus adsit, Ulp. Fragma I. I. umquidem cum satis exposita sint a Petro Fabro Jano a Costa, AEgidio Horten .sio citatis locis,in accuratissime ab Antonio Schulting. ad Pragm. Ulp. XXVI. hic nihil addo. C. Tertullianum quoad matris legiti mam successionem insecutae PrincipumCon initutiones in L. La. ypen C. Theod delegit. her L. ult C ad SC Nert. I. . it. eod. demum

Habuimus de Successione matris videa

mus de . SUCCESSIONE LIBERORVM LEGITIΜ IN ATRIS HEREDITATES. Cum in MAN v CONVENERAT UXOR,

liberi cum matre ejusdem potestati sive parentis sive mariti mortis tempore subje , erant cum eadem consanguinei heredes suos non poterat habere semina, ideoque quando mater moreretur, ine pater amplius erat in vivis, liberi a nationis sive consanguinitatis jure matri succedebant; si essent emancipati post consanguineos atque adgnatos, Bonor possessione, unde cognati vocabantur. Cum .sINE IN ANU Μ CONVENTIONE XORT AN T Μ, habebatur, matris intestatae hereditas ad liberos non potexat pertinere non jure suorum heredum, utpote quos non habe

SEARCH

MENU NAVIGATION