장음표시 사용
251쪽
haeresi, a qua per seipsos tantum absolvere possunt vi Trid. ι a . Praeterea possunt etiam absolvere a Censura Papae reservata in casu necessitatis , et impedimenti , quo Pontifex adiri non potest. Demum a censuris ipsis Papae reservatis vi suorum privilegiorum absolvere possunt Regulares , praesertim Mendi
Demum censura absolutione tantum, quae est actus justitiae, quo causa secundum jus terminatur in favorem rei, tollitur c . Neque satis est, ut reus alat Excepto casu , quo haereticus sit impeditus recurrere ad Papam; in laoc enim facultas de jure ordinario speetat ad Episeo inpos , eo quod adnexa est ipsi episcopali ossicio , id quo ipsi po sunt etiam generaliter delegare. Conser S. Ligor. lib. 6. cap. I.
bὶ Hi ex probabiliori sententia poenitentes etiam seculares a casibus papalibus , exceptis illis , qui speetali indigent saeuitate, in soro interno possunt absolvere ex privilegio Pauli HI Iesu itis con-eesso ann. 1545. Sicuti etiam a casibus dictis Nobis exrepta clerici percussione. Conser S. Ligor. Append. de pristi. n. 100. et seqq. et I. I. n. 96. et seqq. ci Contrarium fuit damnatum ab Alexandro VII ann. 1666 in Prop. . . Forma indo opus est, quae valido fieri potest quolibet
signo claro et quidem etiam in absentes, sicut et poena statuitur etiam in absentes, et extra consessionem etiam pro soro interno, ni si quis habeat tantum potestatem absolvendi cum clausula: auditis eonfessionibus. De sormula autem praescripta Observandum , quod si quis ea non utatur absque necessitato , videtur peccare Veni liter. II inc pro soro ex torno forma adhibenda in ritualibus praescripta est. Pro interno in usu est: Ego te absolvo a vineulo emeommunicationi3 ete . quam incurristi propter hane causam, eX. gr. haeresim . eι restituo te Sacramentis Eeelesiae, eι eommunioni fia Eum exeeutioni tuorum ordinum, ossiciorum , heneficiorum etc. si absolvendus suit in suspensione in in nomine Patris , et Filii, et Spiritus Sancti. Amen. Si vero absolutio sit potestate delegata ex. gr. a Pontifice, praemittitur: Auetoritate omnipolensis Dei, Ss.
252쪽
eontumacia recedat, Ecclesiae mandalis pareat, parti laesae satisfaciat, nec juramentum de stando mandatis Ecclesiae vim absolutionis habet I ; nec satis est, ut e vivis, vel ab ossicio decesserit is, qui censuram tulit, aut obierit ipse censuratus , quantumvis contritus a , sed necessaria est absolutio. Haec autem dari potest vel absolute, vel conditionate, quod tamen iacile sieri non debet, vel ad cautelam, uti sit ante Sacramentalem absolutionem a peccatis, aut ante electionem prae lati , collationem beneficii, privilegii, rescripti, vel ad ectum, ut quis gratiam acquirat per rescriptum , quae ab excommunicato acquiri non potest; vel denique ad reincidentiam, quae nomen habet ab addita eidem limitatione, ut absolutus, nisi intra certum tempus quidpiam impleverit, gravis inobedientiae reus fiat, et in similem censuram reincidat; sitque
Nostra heic refert enucleare excommunicationem, Suspensionem , et interdictum censurarum species ex
Innocentio III, qui interrogatus quid per censuram intelligi debet, dum literis apostolicis inseritur per censuram procedatis : respondit , quod per eam non solum interdicti, sed et suspensionis , et excommunicationis sententia valeat intelligi 3 . Interpetrahimur inde Cessationem a divinis , Depositionem , et
Apostolorum Petri et Rutili, et Sy Domini nostri N. N. in hae par-ιε sibi eo essa, et mihi eommissa absolvo te etc. laὶ Si quis plurium censurarum vinculis innodatus sit, non susscit , ut ab uno absolvatur c. 27. et 42. de sent. eaecomm . Nec si Papa scienter communicat cum excommunicato , per boc illum absolvit e. . l. eod.
253쪽
tigo Degradationem , In sum iam quae, poenis comprehenduntur, denique irregularitatis argumentum, quae nomine canonici impedimenti venit, tractationi de poenis, et censuris siuem ponet. Sit itaque
Natura excommunicationis , et Species explicantur. Omnium ccnsurarum potissima , et gravissima este Icommunicatio, a qua velut a sonte quodam interdi-Ctum, et Suspensio manant a . Hacc non externam Communionem tantum adimit, uti post Niclessum, HuSSium , aliosque autumat Basnagius, nec jure humano nil similitudinem censurae Romanorum apud Christianos inducta , ut blaterat Gi annonius , sed eX
Christi verbis si qui praetor ligandi , et soloendi
PoteStatem , qua excommunicatio comprehenditur , Apostolis traditam, tamquam et huicum, et publicanum laὶ Vi nominis exeommunieatio idem est ae ejectio de corpore
Ecclesiae , vel participatione sacramentorum . quae dicebatur antiquitus segregatio , abjeetis etc. Excommunicatio ab anathemato tantum dissert quod anathema aliquam specialem castremoniam includit, nimirum uti habetur c. 106. cap ll. q. 3. prassentibus 12 clericis ardentes Iu ornas in terram projectas cum maledictionibus conculcantibus. Saepius vero anathema meraui excommunieationem significat. li) Mut ιh. IS. - Disiligod Coosl
254쪽
Igivoluit censeri,qui Ecclesiam non audierit, colligitur a tidem constat ex Paulo i , qui Corinthios reprehendens quod incestuosum publice viventem tolerarent, ait: Elpos insati estis, et non magis luctum habuistis, ut tollatur de medio oestrum, qui hoc opus fecit; insuperet ad Thessalonicenses scribens docuit: quod si quis
non obedit perbo uestro Per π istolam , nunc notat , et ne commisceamini cum illo , ut confundatur. Bequidem vera ipse Paulus hanc a Christo potos latem acceptam in praxim deduxit, poena constituta in Corinthium civem, quem sacrorum communione prohibuit,
et Satanae tradidit , ut resipisceret b . Exercuit ergo
a) Mos erat Hebraeorum ab externae gentis, ac religionis hominum consortio sese abstinere ex Dei praecepto. Exod. 34.12. 15. 16. ex quo intelligi fas est, quod habere aliquem tanquam ethnicum sit idem ac illum excommunicatum putare , ut omnes docent Patres. b) Omnis Christianus , qui a Meerdotibus eaeeommunicatur. S tanae traditur: quia extria Eeelesiam Diabolus est, alauti in Ee-elesia Christus. ita legitur causa 1 l. quaest. d. Triplicem distinguunt BD. communicationem fidelium .' pure internam , pure emernam , et mediam seu missam. Prima cun-
sistit in fide . et caritate , per quam fideles inter se , et cum Christo mTstico copulantur , ex quo unus fidelis alteri ex congruo impetrare a Deo potest specialia beneficia , ac satisfactiones proprias , si alter capax est, applicare : Secunda communicatio est politica , consistens in fidelium convie tu , colloquio, commer clis : Tertia in exterioribus actionibus , ac caeremoniis sita interiorem ac Spiritualem fructum ex propria institutione continet. IIue spectat in primis usus activus et passivuS EX. gr. Sacramentorum , Ecclesia , sia Magia , quae in sacrificio , aliisve ossiciis publicis pro universa Ecclesia ad Deum sundantur : item satisfactiones Christi . et Ss. , quae ex communi Ecclesiae visibili thesauro per indulgentias visibili actione fidelibus justis applicantur. His positis collige quod 1.' communicationa bonorum mero interna nec vult, nec potest Ecclesia quempiam privare; caritato
255쪽
hanc potestatem Ecclesia non tantum jure, quod habet ut persedla republica , sed etiam quia a Christo accepit , i a ut in ejus censura et vis insit, quae reipublicae propria est, et potestas spiritualis, quae animum
enim nemo invitus spoliatur . imo ipsam fidem . et spem in e
communicato manere constat. Caritas vero , qua nec spoliat excommunicatio , sed potius supponit jam deperditam peccato mortali , per contritionem ab excommunica in recuperari potest, etiam nondum absoluto ; 2.' excommunicatum non privat Ecclesia fructu orationum , et satisfactionum . quas alii fideles proprio nomino , et privata intentione ipsi applicant; non enim spectant ad Ecclesiam , suntque cujusque operantis ς hinc etiam pro non toleratis privatim Deum orare quis potest; et quamvis sa erificium Missao , ac aliquod ecclesiasticum ossicium , quatenus publicum , non liceat pro non toleratis sacere. potest tamen pro eisdem ct aliis privata intentione Deo osserre actionem sacrificaudi , vel horas canonicas recitandi, quatenus est opus proprium operantis, et ea ratione satisfactorium , vel etiam ex congruo impetratorium. Rem Sacerdos potest etiam pro iisdem non to-Ioatis orare in Mem evio et offerre sacrificium tamquam persona privata , sicut et alii circumstantes . vel cooperantes privata in tentione pro his orare, et sacrificium osserre possunt. Ita DD. inter quos Solus ; 3.' eommunibus suffragiis et satisfactionibus Ecelesia potest privare , interdicere usu tum activo . tum passivo Sacramentorum et sacrificii. quatenus sunt ministeria publiea , ideoque Melesiae dispensationi demandata ; quamvis illorum vim ac valorem ex Christi institutions pendentem impedire nequeat; ..' reete Ecclesia ut persecta respublica, et ad superuaturalem sinem Ordinata externam societatem impedit, et eonvietum sidelium , ut inobedientes puniat, ut contagione alios non infi-eiant , ut illi pudefacti citius resipiscant. Hinc separatio a Christi
corpore mystico per excommunicationem intelligitur tantum se- eundum externam sensibilem communieationem communium spiritualium bonorum ex voluntato Ecclesiae ac dispensatiotio pendentium , quao Supra notavimus . neque solum iis bonis excommunicatio privat, Ud eorum communione . idest privat quatenus inter fideles sunt communia. Eo ilio distinguitur excommunieatio a suspensione , et interdicto , quae licet hominem quibusdam bonis Ecclesiae privant, nou tamen privant iis prout
256쪽
assiciat. Θiritualis, ait Augustinus I , Poena est anathema non politica quasit quod scriρtum, g e
ligaoeris in terra, ligata erunt in coelis: animas Obligat. Igitur excommunicatio est censura ecclesiastica privans baptiχalum participatione bonorum Ecclesiae , quatenus ea participatio aliquam Communicationem cum caeteris Ecclesiae membris induce
Quoniam vero communio ecclesiastica suos habet gradus , Variae quoque SpeeieS Sunt eX communicatio-
communibus : suspensio enim privat aliquo ministerio sacro, vel benefieio, non prout haec eommunionem eum aliis fidelibus impo tant , sed prout propria sunt, aut potestalis ordinis , a quo dima nant, aut personae , a qua possidentur. Sic et interdictum privatusu rei sacrae , ut sacra est. non ut aliis communis est; excommunitatio autem eadem privat, sed ut eommunis est aliis fideli-
a, Subjeetum igitur excommunieationis sunt baptizati, non infrudeles , tum quia non sunt subditi Ecclesiae , tum quia extra E clesiam ejici non possunt. cum nunquam in eam admissi sint. Objectum ejusdem est privatio communionis etclesiasticae civilis seu politicao atque spiritualis. Censura innodari non potest Communitas , collegium , aut Universitas pro delietis praeteritis , et quidem satis provido , ait Sanctus Τhom. b. dist. 18. quaest. 2. Innocent. III sic statuit ne eoileelis eirantis simia eradisetur et triticum. ; et ne insontes cum sontibus plectantur. Attamen Si de crimini omnium membrorum constaret, a Rom. Pontifico non foret illicita , si serretur; imo et ab Episeopis probabiliter ;nulla enim esset ra io timendi , ne innocentes eλdem , qua noxii, Obrueruntur poena. Sicut et probabile videtur excommunicationem latam in communitatem , quorum aliqui innoAii sunt. Validam esse tantum pro noxiis. Insuper licet Episcopi, aliique Praelati in nullo casu suspensionis, vel interdicti censuram incurrorent nisi ex Innoe. IV e. .. de sent. Geomm . in s. de ipsis expressa mentio habeatur, tamen aliter se res habet, cum de excommunieatione agitur ; hanc enim incurrunt tametsi n0minati non sint, eum do hae nihil dixerit laudatus Pontifex.
257쪽
nis, quae lamen ad duas referri possunt nimirum majorem, et in rorem'. illa sic dicta, quia Separat gerreratim a communione Ecclesiae, et de ea intelligendae sunt semper leges, vel Sententiae, nisi clare contrarium exprimatur i : minor dicitur, quae privat tantum receptione sacrumentorum , et electione passiva a et), at a Christi corpore non Separat, nec praesenti disciplina incurritur, nisi quis communicet cum
excommunicato majore , eoque vitando Seu hon tolerato 3 b . Sane excommunicati dupliciter conside
rantur , oitandi seu non tolerati, quos reliqui fideles vitare tenentur, ita ut cum ipsis communicare prohibuntur, et tales, squales olim fuerunt omnes vigente disciplina sunt solum notorii Percussores clerici, quales Sunt, quorum suctum non potest ulla tergiversatione celari, nec ullo su fragio excusari qui incurrunt ex Communicationem canonis, de qua dictum fuit , et nominatim ac Publice denuntiati tamquam excommunicati sub proprio nomine, vel sub ea descriptione, qua clarissime designatur haec in individuo persona.
at Major exeommunieatio mortalis et anathema veteribus diee-hatur, minor medietnalis dicta vetoribus: haec vero multiplex erat,ot praesertim in eos serebatur, qui peccata gua agnoscebant, et poenitentiam et pacem postulabant; hi enim accepta poenitentia, communibus precibus , et communione eueharisti ea ad tempus removebantur , tum in medicinam , cum ad exemplum aliorum , non tamquam ethniel et publicani expellebantur. Imo, ut Morinus de administrat. poenit. l. L. c. 25. Observat, tot erant speetes m dicinalis excommunicationis , quot publicae poenitentiae gradus
bὶ Uaee remitti, atquo absolvi potest a quolibet sacerdote potestatem habente absolvendi a peccatis pro soro interno. iii Cap. 5. quem 59. ds sentent. excomm. 2ὶ Greg. IX. in eap. si quum 59. eod.
258쪽
Reliqui omnes sunt, et vocantur tolerati seu non vi tandi, quia, licet ipsi teneantur ex sua parte abstinerea communicatione fidelium, aliis tamen fidelibus , si velint, aut possint absque Scandalo , permittitur cos non vitare , et cum illis communicare. Ita ex Const. Martini V si postmodum confirmata in Concit. La
teranensi sub Leone X α a . CONCLUSIO SECUNDA
Vis, et essectus excommunicationis
Effectus excommunicationis majoris ad duos potissimum reseruntur I.' ad privationem bonorum Ecclesiae communium , in quantum indirecto communicationem inducunt, licet interior potius quam exterior ea communio sit, I.' ad privationem communionis
exterioris cum fidelibus directe quaesitae b . Et
a) citata eonst. laudatus Pontifex prolestatur, se ipsis exeommunicatis , quando de solo eorum commodo agitur , nihil juris aut favoris concedere , licet indirecto in ipsos favor redundet, si reliqui fideles velint communicaro. Hinc licite non possunt ex communicati, et quandoque nee valide se in communionem i gerere. bl Apud Iudaeos omnici, et publicani saeris conventibus, non eivili eommereio , ossiciisque privabantur. Atquo ab ipso Apostolorum aevo receptum , ut quaedam civilia Osticia excommunicatis denegarentur , qualia suerunt osticia libera , DT. gr. amicitia, sR-lutationes , mutuus convictus Joan. epist. 2. e. X. l. ad Cor. I. 2. Ad Rom. 14.17. Non autem quae necessitato juris debebantur ex. gr. conjugum habitatio , parentum in liberos ossicia, et o eontra magistratibus debita obedientia ele.
259쪽
quoad primum privantur susceptione seu usu passivo
Sacramentorum, ita ut excommunicatus sive toleratus, Sive non , nequeat licite recipere aliquod Sacramentum sub mortali l , nisi excuset ignorantia invincibilis metus mortis , in lamiae , scandali , gravis jacturae
bonorum etc. non enim lanta Severitate obligat cen
tiam activo , ita ut ab excommunicato non possint li-cile administrari eXtra casum necessitatis; nec valide recipit , et administrat excommunicatus Sacramentum poenitentiae, ad quod requiritur debita dispositio et jurisdictio, qua utraque per se et regulariter caret ille , extra casum necessitatis b ; 3.' nec potest Sa -
at Uine ligatum exeommunicatione , sub gravi tenetur Sace dos prius absolvere ab ea, quam a peccatis absolvat. Attamen ex BD. nulla lego declaratur invalida absolutio, quae poenitenti recto disposito absque praevia absolutione a censuris consertur sive ex in advertentia, nisi peccatum sit reservatum; non enim aliter videtur consessarius carere jurisdictione. bὶ Sacerdos, qui ministrat Sacramenta excommunieato vitando et denuntiato, incurrit excommunieationem minorem, necnon ille, qui ab excommunieato vitando reeipit Satramenta; praeterea ipsi personaliter interdicitur ingressus Ecclesiae c. Episcoporum 8. de pris. in K Imo qui seienter et sponte partisipaverunt cum eincommunieatis a S. Pontifee, et ipsos in ollieiis receperunt, eadem eaeommunieationis i majoris j sententia insoluuntur ; et haec censura rege vata est S. Sedi c. Signifieanu 18. da sent. eoomm. Per divina ossicia intelliguntur sacrificium missae. Publiea Dratio , processio
cantus horarum, benedietio olei, aquae , candelarunm et coet ra adnexa ordini clericali, quao solemniter fiunt excepta concione. Missas vero aut divina oslleia coram denuntiatis excommunicatis celebrari non possunt c. I s. de sent. excomm . in s. Hi ne cessandum ab his . si aliquis interveniens ex illis non posset exelud et nisi sacerdos incoepisset jam in missa Qui pridie ete. haec iam inchoata est derelinquenda, at si ea non . vel ut alii volunt, consit Cap. 32. et M. de sentent. eae omm. 2ὶ L. I. Tr. 5. P. 2. e. 2.
260쪽
mentalibus juvari ex. gr. aqua benedicta etc. in quantum orationes fidestium repraesentant, at non prohibetur ad privatam devotionem excitandam eis u
ti i ; 4.' privat communibus suffragiis a ; 5.' si is
militer usu divinorum ossiciorum , ita ut sub mortali quoad partem notabilem non possit iis interesse , nisi excuset ignorantia , vel necessitas vitandi scandali. Privatim tamen adire templum , ibique orare , aut concionem audire ei non est interdictum ; 6.' sepultura ecclesiastica non toleratum privat , et si covir xium fiat, ac corpus discerni possit, debet ex humari , et in eo loco divina peregi ante reconciliationem nequeunt a . Insuper illos sepelientes dicuntur incuria Tere excommunicationem majorem 3 ; 7.' jurisdictio excommunicati non tolerati tam Voluntaria , quum contentiosa ligatur ita, ut invalide exerceret illius actus; unde non potest eligere, conserre , praesentara ad beneficia, serre leges, vel sententiam. Qui vero beneficium ab eo accipit, dicendus intrusus, proindeque beneficium una cum fructibus tenetur relinque-
re b); 8.' excommunicatus inhabilis sit ad dignitates, beneficia , et ossicia ecclesiasticu deinceps obtinenda ,secratio incepta sit, solo manente ministro eam Sacerdos proso inqui debet usque ad sumptionem sacrarum specierum qua laetare dere debet, caetera in Sacristia perseeturus. a) Si excommunicatus docessit cum signis poenitentiae . non est exhumandus. sed absolvendus petita absolutions ab haeredo. bl Cum tolerato excommunicato fideles ex antea dictis si vo lint communicare , vel actum ipsi alias prohibitum ab eodem requirant, vel si quoad actus surenses contra ipsum nemo excipiat, tales actus valido, et lici in exorcentur juxta BD.