L. Annaei Senecae liber de providentia, sive Quare bonis viris mala accideant, cum sit providentia [microform]

발행: 1828년

분량: 194페이지

출처: archive.org

분류: 문학

141쪽

M didieerrant tenuissimis et dVerii funibus eurrere, ' nempe usisaam homines ad quam Phra in Vindicandam et aliis exemplis ron. utitur . et loco modo allat Cic. I, 26, ubi nequaquam

assentitur Hoto mann Post exrultantes inrerere volent dominos uane iisque Iam redit ad propositum , ut o tendat Deum , quando honis viris calamitates immittat, non male de iis meruisse dicendum esse, sed bene judicasse. quorum exp. ind. Non tamen hae de causa mos ille saevus institutum est sed sacris habuit originem D vid. Philostro vit.

brum culvis notissimum nihil attinet. νu In praeb. u In Lips , Efficaciter dictum id est, jam tutem laceram scissamque praebςr novae lacer tioni. V d animi vulis nera. id est pravas cupidates JOc egregie trans lari Epicto p.

ii piritus Labente Latinitate, Sicubi cum affectu quodam animi lo. querentur, spiriius 20 4 o homo dici coepit. Vel I. at II, 1 raris subresectu primo conspectu alloquioque carissimi sibi spiritus.' Boet. Cons. I. p. 4 , Nec quVφ'ielii t vilissimorum me spirio

tuum praesidia captare. verberat nos. in nova incipit rerum adversarum commendatior

viros bonos iis corroborari. Vid. ad init. eap. non eli aeν. ceri est. Verborum colloc tione sibi dilecta Scriptor utitur etiam Epist. LXVII, son est tranquillitas, malacia est. Item de Ben. II, 8. S. st , Non est illud liberalitas, con-εura est; auxilium est; principale tributum est.' Lx ejus lectione ad hapsisse videtur Minucio Felici, qui sic p. 337 , quod cor.

Poris humani vitia sentimus et patimur, non est poena, millitia est.

oti iraima. Non ita frequens hoc sensu solidua. DiSit tames et Ovid. Her. IX, 59. f., Non puduit fortes auro cohibere lacertos, Et solidis gemmas apposuisse toris. ut duremur. Ita cons ad EeIri est, at se num habet assidua infelicitas bonum, quod quos sael e vexat, novissime indurat.'' ad

142쪽

rendi doloris consuetudinem esse non contemnendam magistram et ut

ait Cle. Tuae. II, at, ubi pulchri quidam ex eius Nisir in

hanc sententiam versus afferuntur.

Romana pax, l. e. imperium Romanum de u significatione doeis disputat ron. ad Tae. Ann. II, 33. Nastarum stenι um. marum nomina si quaeras, Ulia enumerat scy-i thas, Sarmatas Hamaxoblos, Ruhh. Dacos, et imprimis intellis gendum esse monet metum illum circa sylvam Nigram etiam nunc horridum et indultum. De quibus singulis vid. Interpri ad rutilum sequestre mea. Oberi. Perpetua IIos, cet. Cum hac descriptione vitae In summa pauperetate isticis comparate si placet, similem de apponibus lacum in Orat. Me iis a Di, qua ostenditur omnes Omlnes aeque ferices se. p. II, 3 quam orationem in Syntagm. D sfert ad pisseras mor partiaeullum edidit CI. M. T, d e in n. eumo. commode Llpa locum affert Taciti de Mor Germ. e. 6ris Ne caementorum quidem apud illos ut regularum usus.' as Nihiι - perduxit. Rem egregio confirmat exemplo de Tranq. an. x, et is Cogita com ditos primo aegre *rre onera, et in pedimenta crurum deinde, ubi non indignari Illa sed pati v posuerant, necessitas sortiter ferre docet, consuetudo facile. ' Huis ra dedit ad eum Iocum Doet. irach. p. 14ηεμιι - posuit. Li PM , Ad Sarmatas et amasphios haec reseri qui ae talustro equoque vivunt, ut ali Tacitus et hoc signo

colligit eue nor Annos ua Germanis potius adseri endos, quia domo figunt. In quo notanda Magni Viri estinatio diligentius lita locum Taeli da Mor Germ. 6. mples*nti xtet, Veneis

dos non ennos Peucinosque illa de causa Germanis annumerari. Ceterum quod eodem eap. refertur de Fennis easdem illas regi ne pervagantibus, ut Senecae descriptioni multum convenit t, Fennis mira feritas, laeda pauperima non arma, non penates a

victui herba vestitui pelles, cubila humus. Nec aliud insanu.

143쪽

fui, Gratum umbri inque sussu um, qui ut in aliquo ramorum

nexu contegantur. mue redeunt iuVenes, bo senum receptaeulum. hcμ ει -- ereνerunt. Quod de arboribus Seneca, ridem de eorporibus hominum assirmat Hippocrates, erius verba suggerit Μur. 4, δεηινι ἀρ Ἀρασύνει, ἰννει δὲ σάκει. . 'eon triantur . . e. humo firmio a gitur. quae non suas naut . tu In hane Sententiam veterum diem au. dat Gaiah ad Ant. IV, 49r alterum Biantis ap. log L. I, 6 qui dicebat 4 -Ψυχη ειναν πεν ἀτυχίαν κη φέροντα ' Ieanecae alterum iere fari Mi Quemcunques sortem videris. miserum neges.' Alia quaedam annotavi ad II ar non quid, sed quemadmodum stras, interes ''

t Ad te nune cet. Iam e rebus quatuor antea propositis III. i. alteram explicare semitr quae videntur inspera et abominanis da, pro universis esse, quorum maior iis cura est, quam singuis

lorum.

militare. Consere potest et quod ad verbum, et quod ad seliten. tiam Epist. XCVI. et Atqui vivere, mi Lucili, militare est. Itaque hic qui laetantur et per operosa atque Erdua sursum at ques deorsum eunt et Xpeditiones periculosissimas obeunt, sortes viri sunt primoresque castrorum et isti, quos publica quies. aliis lais horantibus, Molliter nabet. Turturiliae sunt, tuti contumeliae

s. eausa.

edere operas et operam peculiari quodam sensu de pugnantibus usu patur, ut docuit Grou. d. iv. III. Q. Hoc est, nee mala. Epictetus apta Arr. IV. 6. . ro disci. Pulum Suum jubet, id quod Iupiter nondum faeere potuerit, comis rL cunctis hominibus fersuadere quaenam veres bona sint, quae mala. Idem Cynicum inducit hoc a Iove sibi datum esse nego.tium Praedicantem, ut vera felicitas ubi quaerenda sit, exemplo suo doceat. Vb. 8 p. 4o. 8ae nec maIa. E placito Zenonis, qui statuebat V 4 α διαφορατοικῆτα, ζωδε. θανατον, δέξαν . ἰδοξίαν, πόνον. ἀδονδε, πλουTονs a πε.

144쪽

uppaνebunt, irroga Ferit. Hujus argumenti vis agnovit lati' Ἀ- eon. II, II. IV. 39. Scriptonam sententiis ad priore loeum a Gai akero laudatis addi possunt verba o Etll cons. II. p. 4st, Ad haec, si ipsis dignitatibus ac potestatibus inesset aliquid naturalis ac proprii boni, nunquam pemlmrs provenirent. Neque enim sibi solent adversa oclari natura respuit, ut contraria quaeisque iungantur. Ita cum pessimos plerumque dignitatibus fungi duis hium non sit illud etiam liquet, natura sui bona non esse, quae 4 pessimis haerere patiuntur. V Cf. b. IV. p. 23. Droraverit. Non sine dilectu verbum hoc sis me ea posuit, de reis hus tristibus usurpari sontum. De civili significatione notavit Ruhk.

Caesarum demum tempore invaluisse ut irrogare mulctam, poenam simpliciter dicererit pro imponere, quippe populo suffragioritatur ademto. Berostabi is, orniea. sunt hisc omnis mei quas ratiocinantis aedecementis verba.

An us . Claudius re et nomine Coecus, Pyri tempore Liv. IX, s.' Ita Ruhk. Multo tutem honestiorem caeeitatis Appii eansam Te meae a refert, quam diei loeo ris i ura, qui tradit eum; quod Herculis sacra servos publicos docuisset, is memor Deum ira, post aliquot annos um in bus aptum. V Iusdem exemplum assertoi c. a se V, 38, ubi docet caecitatem non adimere vitam eatam 2 fateuus. 4 mea in ad tria o p. II. 24. etellorum lammam ac curate percensen hunc ita designati, L. Caecilius Metellus Conosul ad annum Urbis D I, qui primo uilico bello tot elephantos cepit, Pontifex ax fula, Dictator, magister equitum, quinde. einivre agris dandis cul populus Romanus tribuli, ut quoties in Senatum iret, curru veheretur ad Curiam, ob oeulos incendis amissos, cum Palladium ex aede Vestae ardente raperet, cui M-

145쪽

δεο. --οῦδ- Divitias non esse bonum abstrustore demoniar at argumento Diogenes Stoicuso Cie. de Fis. II. s. Quatuor in Noster adhibuit Episι. LXXXVII. Io-334 divitias omam meis gans ideo quo non honum lacerent Possessorem quod tam M. inu quoque contingerem k quod e malo fierent, ut e merilegis;

quod denique .praecedentem malorum causam haberent. quibus primum quiflem validissimum arbitror, urpatum etiam ah in toti. VIII, 1. Irarus Oeno. Similiter Epist. LXXXVII, Iar opes autem et denoni et Iahistae contingunti V quem locum aliaque monnullam tax. attulit ad An on V, Io Add. Cic. Tusc. v x6t divitias is eum quivis, quamvis indignus, habere possit, in honis non numero.' pretiriam, eonsecraverint. mare cum dupliciter intelligi posse via deantur, equidem magis probo Lips id, quam et Ruhh. amplexus est, sententiam, ita disputantist pro mente Divi um . cui ieeunia palam nex est, libro IVP de Civitate, cap. XXI Sed negat Iuvenalis in tenapiis sacratam r

Nec id cum Augustino pugnat. ut ensent qui imperitiam poetam aecusant; quia potuit ea censer Pecunia, me templo tamen oli. Neque enim omnes sane minuti et plebei Dei honore illo dignat . . Ged de Seneca, verius sit eum diceres Pestiniam in tempιis ais . l raraain, non ut Deum; sed donaria auri argentique ibi sacra, et ipsos eos easque ex illo metallo.' gradueere Plena dictio tradueere per ora hominum, de iis usurispata, qui cum contumelia multitudinis intuentis adspectu offerebanis

tur ut In triumpho. Sic Tullus ille Volscus p. LIV. II. g.

Populares uos admonete , vestras conjugeS, Vestros liberos traducisitos per ora hominum quando scilicet urbem excedere uin sis sent. Iustin. XXXVI, Is is capitur traductusque per ora civitatium, Populis, qui desciverant, in ludibrium favoris ostenditur. In quibus fer Idem valet, quod praeter ut confirmat locus a Ilusti Iug. XXXI, mi , incedunt per ora vestra magnifice, ' ubi

146쪽

. iura notavit Cortius. Inde fluxit illa supisciuo verbi oratio

cere esset risui, Iudibrio exponere, velut d Beu. n. r. 6. Si is ut ulignis i stribus Propositum eat collumrem traducere. 4 MI - aue conri. . μι credo Senecam in tribus hisce vo- cibus de proeliorum fortuna vota se qua stello fierit, ni boni quoque Vel pedem aut manum amitterent cho enim m. vidente demitari vel sagittis configerentur sive traiicerentur. Nam de

crucis supplici ut sui requens eat . ita configi miisquam apud chonos quidem acriptores iuVqui, nec nisi a Marum aio quodamam Lips de rue II, p. Praeterea Romani ii ut si*plicio iraris Me liberos homines assicerent, haud probabile Senes amis iusmodi exemplum attulisse. Commodius id sacere stilo in simul re Plato de est. II p. 63. vulnerati autem amr ausur' a medicis quod mox appellat obligari. exbum idem Murpatur

de servis, suorum erus aut brachium involucro quodam tegebanti: mangones. Epist. LXXX , . .

sis id po=ro Vide ivr hae dicit eandem fere im habere, atque, thia quid evor similesque, de quibus Steph. Pros . ad aet. Sen. p. 38. qq.pere sos satis intelligimum sortibus viris opponi mollissimum quoddam et contemtissimum genus hominum. Neque nunc inquirere a. Nit, pereiso an praeci/os melius scribatur, castratine an alii sigis . . alificevtur Nireris ruditos in talibus illustrandis operam posuisse. . Nam, ut monetur in ruteri et Iureti notis erit de iis uris . neb advers. XXX, 6, itemque Brisson. SeIacto Antiq. II. s. Annotavit autem ad veterem lectionem 'aecisos haec sua manu Casa uti in margine edi donis, quae servatur in Mιμέλιοι Bibliois

thecae et B. intelligit eos, qui pollices sibi iraeciderim,u fugerent militiama de iis vide non puto tamen. 'nobilissimas virgines. Vestales, quarum dignitatem insigniter auxerae Augustus, ut in ejus vita refert si e t. e. st . a vero jam emin

Pore aelp. tanta fuit, Saepe reis laborantibus succurrerent, et

Claudia Vestalis sive patrem suum, sive fratrem Pulv. Urs ad Si eri Tib. a. injussin populi triumphantem curru conscens a tribunorum I. intercessione defenderit. nobilitate maxime captas fuisse monς Ruhk. auato Gelliora, Ilia

147쪽

e Uastati e 1o, testimoniumque adjungit rudent ii, qui Omtra Symm. . II, , Quae nune Vestalis sit virginitatis honestas, insentiens in caesi s. 9II. q. semo illud meritum est, quod continuare seruntur Excubias ad pro majestate palati. 'ιva I. deporei optimos ad onera sustinenda Videtur inde dueta Metaphora, quod consules In annitum delectu cives e tari subhbant. Id est nominatim ad se vocari, ut imperarent iis milia

denatu - eonsuIitur. Hinc videmus etiam Illa aetate senatui, lema Nerene spreto, ut in ejus vita tradit si e t. e. 37, consultandi tamen ius relictum esse. campo. inruo tunc temporis oblectationis uoco. quemadmodum Hor. Ἀριιι. I, 7. 3. 58, 59. praeconem Ilium memorat,ia caudentem parvisque sodalibus et lare certo, Et Iudis et post decisa negotia Campo. 'sisutis risum obI. Potuerat hunc locum adducere Lips ad Tae. Ann. XII, 4, ubi libris habentibus is cum privatis olim converissationes curaret, iners otium objectaret ,' Ipse praeclare correxit ris cum privatus olim conversatione scurrarum iners otium oblecta ret DV quod et Casau bono probavit et Erines tio. Idem, fit similiter id c t. p. 4 r. III, 22. p. 444 δε μειγένεται και εν - ριεγάλη πόλει ναύσου. ' solebant Stoici mundum

assimilare civitati Deorum hominumque communi de quo notaritat Lips PM3. p. s. q. Gaiah ad n ton. II, 6. Upia ad Arr. II, 5. p. 9a. Hic autem n enumerandis' ntonini locis pro In Ita perperam laudavit II, II. Senecae loca apto di posuit ordine Boeti Thlebo ut Disput cit. p. 69--π.impendunt. Optime Lips inbest a meo, sed reuneo et ex cotoperam, curas, Ingenium impendunt.' Sehotti quoque editioni

deesto impenduntur. Idem , Argute, non solum sua, sed e tapen dunt hoc enim est, ipsi impenduntur, pereunt, Occiduntur.

148쪽

ι us it te tu servari, quam mihi cimpendi Pulchre an in

Astron. IV ris Impendendus homo est, Deus esse ut possit in ipso. se olearos quidem mi Verbis tramitus it ad aertiam dationem: tristia illa volentibus accidere. - rahuntur. Hanc ententiam, fata olentes ducere, nolentes trahere festivo exemplo illustrare solebant Stoici, quod e libro Parum cognito των φιλοσοφουριένων ἀνεκδότω attulit Meua g. ad vise L. VII, 49, de cane post currum alligato , qui si volens sequeretur, funem non sentiebat, in eoisteret, invitus procedere cogehatur. Similem . . comparationem exhibuit S e n. fortunam quas ducem faciens. Vid. quae notavimus ad II, 5. 3 4e antee. Posul haec tanquam ad introitum illius vocis Demetrii. quae lucem iis affundit. Itaque antecedere fortunam dicitur is, qui calamitates Ilas sibi ipse consciscit, quas ei parabat immittere ortuita.

cmue quoque Nam aliam antea memoraverat III, 3. Pr o enim. Haud abludit oratio Chrysippi, quam laudat Epict.

est e. o. p. 2I6. Fq. - Δια τούτω καλως λέγουσιν οἰ φιλοσοφοι ,στ ει προ=δε ο καλος καὶ γαθος τὰ ἐσόμενα, συνέργει οἱ και τώννοσεῖν, και τώ αποθνησκειν, και τ πηρουσθαι. V Estque similis

Epicteti adhortatio III, 4. p. - - Ανθρωπε, εἰ Φυλακην σε δει χαἱροντα δεπιέναι , σπεύδοντα , ' νοντα 'ους απάγοντα ς. adsum I. e. praesto sum quasi ad imp8ratum.

ιιis liberos cet. ilps et saxa L. ad inni. IV, 44 haec sene eam finito Demetri sermone subjicere censent V ego Ri his kopsium sequi malui totum hoc usque ad decurrere Demetrio tribuentem. Quamquam illa e quidem magit' reet Seneca videri possit de suo Demetrianis assuisse, quo leniorem haberet transitum ad quarti argumenti tractationem c fato ista fieri, et recte eadem lege bonis evenire, qua sunt boni Ceterii ad hunc I eum cui non in mentem veniunt Ennii illa ap. Cic. Tu se. III, aris Ego cum genui, tum moriturum scivi, et ei rei sustuli. Praeterea ad Troiam cum misi ob defendendam Graeciam , Sciebam me in mortiferum bellum non in epulas mittere.

Quos

149쪽

Dis, sumite Simili animi aequitate de crure mutilato semet ipsum alloquitur Epici. P. Arri I, a. p. 76, 77. hi et haec

spiritums Stoicis anima spiritus sive ventus habebatur, ut doceti aut ah ad muri II, a. nuιIam moram faciam. i. e. nihi& advorsus id movebo. Eodem sensu dicitur p. lv. III, 4r Nihil ne ego quidem moror, quo minus decemviratu abeam. ree p. quod ed. Hanc et E plet Divinam esse egem dixit, ut quis is, quae darentur, utens, non data non appeteret, illa veros adimerentur, lacri animo redderet, a statim pro temPore, Per quod dis usus fuisset, ageret gratias. inrta II, 36. p. 6 inli praeterea veterum in hanc rem egregie dicta vid. p. atav. ad Anton. II, 3. Plon ad T r. I, 2. p. I. inihiι-- episenti. Valde convenit Epicteti oratio, se a. Caesaris e leviariis exeludi posse negantis, idque propterea, - - πο- αλιι εο ἐμοὶ οὐ μεται, αλλὰ τοῖς βιαζομένοι ' Arr. IV, 7. p. as. NIMI, avitur. Egregia sententia, conserenda cum celebrato illosne Enehiridi Epicteti. Cui philosopho fuit hoc in votis, ut cum diem supremum ageret, in Deum esset interrogaturus , μὲ

Similia praecepta Marci III, 5 μάσι κούσιος ἔργειωV et1Vs 34 H ἐκων σεαυτον τε κλωθοῖ συνωνιψου.' Quorum ad hunc loeum a tali multa congessit, ad illum attulit verba Cic. a. rad V, 1 is Soli igitur hoc contingit sapienti, ut nihil faciat invitus, nihil doletis, nihil coactus. Idem eluit Hi eroci Co

150쪽

meat is carm Pythar. p. Ista, ubi, quod obiter moneo, poεtaesul mentem aliquantum Invertit. Is enim dixerat x. ordiempe Aγοων' at ille penitus negat honis accidere tristia. Eam

villae severitatem e distento quodam exhilaremus, en versiculos Schoon hovit, quos asser ipse Emblem. I t. iugumque nullum est. Quod non durius urgeat morantem, Quam qui subsequitur duram paratus. Unum est tristibus in malis levamen, Pati leviter. at neeessitati Ut utrum deret obsequi libenter. his, arreatio. Se quoque in omnibus, quae adversa viderentur et dura, sic formatum esse . scribit in n. p. XCUL at se Non misre Deo, sed assentiora ex animo illum, non quia necesse est, sequor Nihil quam mihi incidet, quod tristis excipiam, quod malo vultur nullum tributum invitus constram. omnia autem, ad quae gemimus, quae expavescimus, tributa vitae sunt.' indeoque Demetril vox Ipsi ilaeuit eam in alia re usurparet Ep. LXXX a, ubi agit de philosophis prioribus D se Non servio illis. sed assentior.' a quidem maris. vid. notata paulo ante ad UuItis liberos. Fata nos dueunt ut uret earent operibus, gratum iis mollieturum putavi, si Viri Erucitissimi annotationem ad h. I. integram hic apponerem Arale alibi Sueunt orantem fata, novastem trahunt. et Navillust

Fala regunt orbem certa stan omnia De Nareentes morimuν: nisque ab origiae pendet. Fatum vocabant antiquissimi consilium Iovis quo regerentur monia. riaqtie apud Homerum cum legerent L χ ο δ ἐτελείετο βουλὸ,

SEARCH

MENU NAVIGATION