장음표시 사용
181쪽
6 ante omnia avi Li Psius , Auctor Thebaidos, divini meismatis ri optime hoe avi Dςus, Eripere vitam nem non homini potest, .At nemo mortem mille ad hanc aditus patent. 'Plurima sunt in hanc sententiam S era e cara eslata memoremus unum ex Epist. XII, Ioz malum est in necessitate vivere, sed in necessitate vivere, nccessitas nulla est. Quidni nulla sit patent undique ad libertatem viae multae, breves, laciles. gamus Deo gratias, quod nemo in vita teneri potest.' Geminum illud Epicteti P. Arr. I, 9, 24, 25. II, I. - τι ἡ θύρα ἔνοικται. 'De quo vid. Ros saltus isquis qua probatur Epicretum non fuisse Christianum. e. XU-XVII. Stoicorum placitum uberius exposuit, idemque cum aliorum, tum ugustini verbis egregiis resutavit Gata, ad Anton. III, 1. Fed erus quoque praeocipuas hoc de loco veterum sententias recensuit in Exercit de morte volunt. S. II, III, quam Syntagmati Suo cum insereret Po-Iyhistor ille Tydem annus, in Epist dedi . . , Sq. complures , a quibus idem argumentum tractatum Sit enumerat recentiores. Quibus addi potest disputatio, quam isto loco Vix quaeras, Ampet inagii In libro vernaculo Aeschryvinge ende os de Stad meris Iem , p. 227-23o. Denique nonnulla lectu digna praebet liber, qui inscribitur NoIIandsche Spectator, vertoo CLXXIV, ubi quid adis versus εὐσοχειρta Christiana Religio praesidi suggerat, egregie Pr ponitur, ac disceptatur quaestio, num ea exempla in scenis exhibere liceat. euas, olui. Dicit eas Dic de Sen. a is quod naturae necessitas asserat. V Suadent autem sequentia, ut Senecam . l. imo primis cogitasse censeamus de tempore, quo nascitur homo.trahitur. Vera videtur ieeuo, Senecae ingenio conveniens, bene si a Lipsi explicata iam probum verbum, acumen in eo, quod animam prono et declivi loco esse velit, lapsuram sponte, nisi identidem trahatur. Nonne hoc sit cum reciprocanius 2 nam alioqui abeat, et emanet. Dubitavi tamen, an non traditur, ut dicat, non Pellenda est, si dumtaxat mittenda et tradenda . Et ita sane loquitur tradere an uim iam spiritum. Noster de di III. AE P.
182쪽
XIX AC hoc etiam ex eius moniectura D codd. trahere. , innetiam, truditur videant sagaetores Critici.' ad libertatem. Dilecta Senecae sententia. Sic de Ira III, 5.
s. 4 , Quocunque respexeris, bl malorum finis est. Vides IuIum praecipitem Iocum illac ad libertatem descenditur. Vides lolud mare illud flumen, illum puteum libertas lute in imo sedet. Vides illam arborem brevem, retorridam, insesseem y pendet Inderat.
herias. Vides jugulum tuum , uitur tuum cor tuum 2 fiugia sese vitulli sunt. Nimis tib operosos exitus monstramus, et multum
animi a roboris exigentes. Quaeris, quod sit ad libertatem ter quaelibet in corpore tuo vena.' Epire. XXVI, 9 is Meditare mortem. Qui hoc dicit, meditari libertatem iubet. Qui mori didicit,
servire dedidicit supra omnem potentiam est, certe e tra omnem. Quid ad illum carcer et custodia et claustra liberum ostium hahel. Una est catena, quae nos alligatos tenet, amor vitae.' Nat. Q. III. Prae I Quid est praecipuum in primis labris animam habere. Haec res emes non e jure Quiritium liberum, sed eiure naturae. Non tam Eodem consilio discrimen o attingitur plar LXX, Iaa, Nil melius aerem lex secit, quam quod unum introitum nobis ad ullam devit, exitus multos.' Diverso Nat. . III, 27. . at is Quam longo tempore opus est, ut conceptus ad puerperium peris duret insans quantis laboribus tener educatur quam diligent nutrimento obnoxium novissime corpus adolescit at quam nullo negotio solviturl 'tenuissest l. e. obtinuisset, nacta fuisset quo sensu lv. IV, 3. Servium Tullium lest virtute regnum tenuisse. Quod ad rem, Draue illud Epist. LXX, Ego cogitem, in eo, qui visit,
omnia posse fortunam potius quam cogitem, in eo, qui scit mo ri nihil posse fortunam Satis magnum tamen brtunae regnum tribuit Cons. ad Mare. X, 4 5 . In regnum fortunae, et quidem durum atque invictum pervenimus, illius arbitrio digna atque Indigna passuri. - It varia et libidinosa mancipiorumque Suorum negligens domina, et poenis et muneribus errabit. 'si homo Simili dictionis serma Epist. XCI, 6 is Esset aliquod imbecillitatis nostrae solatium, rerumque nostrarum, si tam tarde P
183쪽
Hrent euneta quam iunis nunc incrementa lente exeunt, festiuatur In damnum.
renuntiara naturado ilatio Sumta Videtur a repudio, ut et puta.uit lys ita explicans et Nuncium naturae mittere, qui sucificet te conditione aut munere ejus non ultra uti. Erat autem reis pudii larmula is conditione tua non utor. Et solenne iit in illare verbum renuntiare quod Inde ea aetate usurparunt pro ala disere reIinquere. Ea inquam aetater quem enim Cleeronis Iocum de Orat. I, 53. hue retulit Sehel Ierus V. Iocus aliter intelligi potest ut alto ne Stoici tali nuntio accepto Indignarentur. hominem auae sectae addictum humillus se es, se Senecae vero temporibus eam, quam dixi, vim verbo tribuerunt, ut ipse Nat. 2 VI, a. d. V 4, qui Campaniae renuntiavere.' Suet de I. Rhet. 6 is Postea renuntiavit soro.' implagdre l. e. naturae invitae et repugηant reddere Munus naturae vitam intelligit. dum optaιur iιa. Sacrificiis preces apud veteres addi solitae. Quarum, apud Graecos quidem, nonnullas letas fuisse ποιαοῦς, ωnet axem a cherus Antiq. Gr. aer. p. II. exiguo eonci uis Lis s. ali is securi percussa, vel etiam mal Ieo.' Videtur tamen hic de securi modo cogitandum malleus enim non Vulnus, Sed contusionem facit. magno vir anim. Hoc loco magis assentior Ulia Lo, designari elephantos is quod ,' inquit, is et verba ea mox dicunt, tanta illa moIes. Hos subito interficere inventum ab Hasdrubale, illo magni ducis fratre, quia videbat auxillum, sed anceps esse et Sae se constematione aliqua in suos saevire. Refert deinde Livi Io
cum, Sed memoriter plenius Ita legitur XXVII, 9 is Elephanti
plures ab ipsis rectoribus, quam ab hoste, interfecti. Fabrile scalprum cum malleo habebant id, ubi saevis helluae ac ruere in Suos coeperant, magister inter aures positum, ipso in articulo, quo jungitur capiti cervix, quanto maximo poterat ictu, adigebat. Ea celerrima via mortis in tantae molis bellua inventa erat, ubi re gendi spem vicissent. ddit ips de Persis idem factitantibus
A arae edi i ii testimonium XXV, It is Quibus insiden xo magistri manubriatos cultros dexteris manibus illigato gestabRnt,
184쪽
aeceptae apud Nisibin memsues cladis t et si semelens animal vires
exsuperasset regentis, in reversum per u ut tunc acciderat,
illisaxo sterneret Plebem, Vertebram, quae caput a cervice dister minat ictu maximo terebrabant. AEXPloratum est enim aliquando ab
Hasdrubale ambari intre, ita citius Vitam qjasmod assim hel.
hi m. Ubi embriam legendum esse, non ex aliis codicibus, v am, docet Livii Seuecaeque arti Ias Huic quidem lis viam ob culos fuisse, O obscuris deprehendimus esugiis quo sum et sequentia illa retulerim de vulnere imprimendo, deque ceris to ad hos ictus destinato loco. spiritua scilicet hominum, aliter hac in re comparatorum, atque elephanti
utique . Particulae Vis haec esse videtur x etiamsi in alto latere spiritum concedamus, mox certe, non profecti serro eruendus est; potest aliis uitis rebus anima intercipi.νuIn. impropen. l. e. u Inere profundos de quo et illud exquisio m. crutanda , qu madmodum in ed. s. 965 et , Scrutatur avidus manibus uncis lumina . nodun Ornate F laqueo, qui in nodum nectitur.
, Conjugis audisset fatum cum Porcia Bruti, Et subtracta sibi quaereret arma dolor; Nondum scitis, i, mortem non Osse negari Credideram satis hoc Vos docuisse patrem. r. 'Dixit, et ardentes avido bibit ore lavillas r- nunc, et ferrum, turba molesta, nega.
185쪽
. ph perperam cum antecedent EOntinuarunt.
Pag s M. i. Et omissum ti m eum in Ed. .LO', tum in Bistas in Floribus eugeptu, qui si interpunxit is quis autem vir', mysther G
186쪽
187쪽
mors optabilia videbatur dia edi o B. III, 9
i. Cujus non fugio mortem , Si famam assequar, Eleedo invidiae, dummodo absolvar cinis. V g. 6. me Regulo duos nuper in Germania pro diisse libellos, indicavit mihi amis S urii gar. his titillis r Roos , de suppliciis, quibus M. Mi illius Regulus Carravim dicitur interfectus et Fikens cher, num M. Attilis Regulus a Camthaginiensibus suppiario fetus sis nostrati..ibus haud ita pridem eruditus juvenis II. Rei ger quaestionem illam persecutus St, cuIu disputatio Iegitur in nr in Brin hii sylloge Biblio.
, Quid spicula perdis Sanguine plebis ait. Pag. 5s lin. s. Garnatorem, intelligas Sio milis est loeus Basilii Magni de fame et 1iccitat LI77. laudatus ab Elmen h. ad Mi-
188쪽
temeritate fortius '' ubitem positum existimat pro
umero; gomo, peri umeris um in hoc sensur, quid enim juvat quamcunques uvae tem riιiis '.. Quae quidem interpretatio simplicitate canere miri videtur , et de ero Si a consuetudine relatu , apud quem tali forma comprehens solet esse comparatio, modo addito, plerumque ubaudito verbo Mι ut is Sm. 9 , quid enim ratumvndius senectute, tipata 'eet. D. 19r quid enim stultius, quam incerta' eet. Dc te. 6tri, quid . dulcius , quam habere ' cet. Tum vix persuadere mihi possum, ullum bonum; eriptoremis tam Ciceronem, si tale quid voluis et, quale Putat Gron id ita jejune et obscuro dictururi fuisse. Quar malum iis Liri lectionem turpius.. praesertim nonnullis, Ernestio testi. Ustis firmatam. In quo tamen illud iure mireris, quid librarios induaerit, ut turpius m fortius muta resti Pag. 8a acripsis - jussu Attigit hune Ioeum
, reetu atque integer corrigit prava fortunae et dura atque aspera ferendi scientia mollit