장음표시 사용
11쪽
rmi eo talio stimuiri eius implevit, tu ipsa, quae narranda sibi sui iniit, non eo, quo singula quaeque singulis locis audiis emit, ordine, sed certo quodam consilio, ueri u lege disposit, tiadere vesuit. Erectiore igitur et
liberiore animo rebus, quasi iraturus erat superiorem eum esse videmus. Hoc autem tum demum fieri potuit, postquam gestae res erant, quae scribendi materiam multo anu
pliorem et graviorem praebebant, quam quae ad id usquq tempus achiderant. Quod quanti momenti sit, ex si maxime appint, quae Herodotus ipse in operis sui proo Moimsessus es E enim eo lis historias suas script
inde, quo arcto vinculo rerum nam arum natur eumariis historiae initiis cohaere t. Quae tum gesta erant latex GraecosPersasque bella memoratu dignissima, innis staditoris animum a erant admiratione, ut jam non modo otius certiusque, quam qui ipso priores erant, intelligeret, viam grari et Mam amplo ingendum sit historiae misexere, sed etiam ea omnia quae ante id tempus Mais erant, nova et Hariore illustrata luce cerneret. Hinc a bellis illis tota ex tur narratio , ad ea iterum atque iterum redit, utque Per se alias atque alias gentes terrasque --
12쪽
Hreumferendo petebant, ita erodotus etiam bellorum horum seriem, Persarumque gentis historiam sequitur, libero ubique egressu memorans, quaecunque singulis ingentibus terrisque memoratu digna obvenere. Cum igitur ampliore reriam cognitione quam quanto studio et quam longinquis itineribus sibi comparaverit, inter omnes Constat alios omnes qui ante ipsum scribendis historiis
operam dederunt sirperare, adeo ut in eo uno undique quasi olleela essent, quaecunque illo tempore perpetuae hominum memoriae tradenda erant, ea omnia simul mente sua ita complectehatur, ut in pulcherrima, quam ante
oculos nostros pictoris instar explicuit, imagine singula
quaeque ad unum eundemque finem tendere, suo quodam Vinculo cohaerere, et in unitis quasi corporis formam coalescere Cernamus. a re potissimum scriptoris hujus eniatuit ingenium, unde scribendi etiani consilium longe alia ratione in eo enatum est, quam in illis omnibus, quippe
qui eam scribendarum rerum magnitudinem animo Conc pisset, ut ipsa rei natura, gravissimi, quo historia funge dum sit, muneris cogitatione, ne evanescerent suaque gloria carerent, quae nullo unquam tempore hominum memoria excidere debebant, ad scribendum impelleretur. Quae omnia si animo reputantus, inter Herodotum et antiquiores logographos nullam aliam rationei esse
idem , quani inter Duebium, et eos, ante ipsum
13쪽
- 14 iradendamim rerum remitasti tum initium seceranti Hontantum interest discrimen, quod, quae priora sunt Eus bio, angustioribus inclusa sum semunis. Priorum iis bio scriptorum historicorum oes enim eram Papias et Hegesippiis, qui, quantum ex ipso inprimi, Euseluo eo cognitos habemus, eodem sere loco inbendi mihi Movidentur, quo veteres logographi. Et ipsi enim in eo omnem ponebant operam, ut, quae singulis quibusque
Iocis per manus tradita essent, colligerent, collectaque ita reserebant, ut singulis quibusdam rebus inhaererent et intra augustos admodum fines se contulerent. Quod quam
vere, dictum, ex notitam illo Eusebii de Papia loco H. E. III, 39. apparet, ubi hunc ipsum haec de se profitentem induest οὐκ ὀκνήσω κοιλαι ποτὲ παμ δε προ
καλῶς εμιαΘον, κα καλῶς ἐμαν ἀρνευσα, συγκατατάξαι.
σορ τὰ πολλοὶ λέγοισιν ἔχαιρο, πιόοι πολλοι, τοῖς
14쪽
libros conscripsit, inscriptos λογιων κυριακων ἐξηγήσεως συγγραμματα, πεντε. j iisdem ingenii scriptor Hegesippus fuit, et ipse, ut Eusebius ait III 8. πεν er γράμμασι et χν πλανῆ παράδοσιν του ποστολικου κηρυγματος ἀπλουστάτην συντάξει γραφης υ πο ανηματισαμιενος Qua inseribendis his libris usi is sit ratione, egregie docet Eus hii locus Η. E. IV. 22. in qu narrasse legimus Hegesip
rata Clementis Romani ad Corinthios epistola haec amplius de so prodidisse refert Eusebius i. c. ipsis illius
besque peragrare, ingula quaeque loca invisere, in quibus memorabile aliquid aeciderat, percunctari ubique,qciae tradita per manus essent, auditaque eo, quo ab aliis a coepta erant, ordine referre, veterum Iane in more fuit logographorum, quorum narrationes hac de causa τοττικάς
15쪽
16 arica emi ree te dita Dion Dilus Halicarnassensis VI p. 8M ed. Rei , Eadem prinus menterum rpus ex orientalibus terris in otadentales prosectus est, easque inprimis adiit urbes, quarum ecclesiae, ducta ab apostolis origine celeberrimae erant Quale autem hoc cognoscendariun rerum studium fuerit, quam angustos intra fines inclusum, quam alienum ab iis omnibus, quae veram viciunt historici laudem, non est, quod ostendanius Commune hoc fuit logographis iisque illis ecclesia
iness. Utrique enim singularum quarundam rerum ans stia detenti, rectiorem amplioremque animo nondum conceperant historiae notionem, et ut sere seri sese ab
iis, quibus id unice cordi est, tradita sit lis loris colli-yre, collectaque referre, ut, qualiacunque ab aliis Me peririt, saniori iudies non sublinant, veraque a fictis secernere, haud magnopere urent, ita boo illis inprimis seriptoribus, qui Eusebium praeivetant, acridisse id nius. Quam multa narraverit Hegesippus historiae fido parum digna, diutisque simillima, ex iis aestimes, quae Eusebius Η. E. II,43. de morte ambi, fratris Domini, qui Justi cognomen habuit, primusque ecclesiae Hierosolymitanae episcopus ait, ex quinto commentariorum libro retulit. Eiusdem Mneris immola Papias narravitaliaque adeo incredibilia, ut Eusebium ipsum viri hujus mediocri admodum inmito praestui edulitas
16쪽
offenderet ' . Παραδεξά τινα στορν, Eusebius ait II. E. III, 39. his ipsis satis aperte eum carpens verbis, και αλλα, ως ἄν ἐκ παραδὰσεως εἰς αυτον ἐλΘόντα - καὶαλλαί etc. Sed in scriptoribus illis ecclesiasticis alia insuper accedebant, quae eois agis impediebant, quo 1-nus veriorem iii storias scribendi viam ingrederentur. Ambo enim Papias et Hegesippus, ex Judaeis Christiani lacti fuisse videntur 'D. Uino, ut Eusebius . . IV, 22. Hegesippum pleraque 'Iουδαικης γράψου παραδόσεως retulisse dicit, ea unice sectabantur, quae ad Iudaismum, cui toto addicti erant animo, pertinerent. I a non Odo angustioribus, quam fas erat, coarctabatur historia finibus, sed eadem haec res in Hegesippo potissimum eo etiam valuisse videtur, ut partium studia, qualia tum temporis in ecclesia christiana gliscebant, cum alteri ex Judaeis, alteri ex Graecis ad sacra christiana transiissent, alteri Petri apostoli, alteri Pauli auctoritatem potiorem haberent, scribendae historiae immiscerentur. Hoc maxime
consilio exteras ecclesias obiisse mihi videtur Hegesippus,
17쪽
anxia ubique curiositate quaesiturus, An servarent απλα -παρώοσιν του ἀποστολικοῖ κηρυγμορατος, et singulae quaeque τι ορΘ - λόγω adhaererent. Pro sana autem rectaque doctrina homo hic Hebraeoru in plane prae se serens indolem, eam modo habere potuit, quae dudaismo quam proxima esset. Eandem ob causam iis praecipue animum advertisse videtur, quae ad primas haeereseum origines spectabant, cum nihil naagis ei curae esset, quam eccleside nulla opinionum diversitate violata virginea quasi castitas, sive ecclesiae, qualem Judaismi illius dogmata postula hant, unitas Eus. Η. E. III, 33. IV, 2 2. Hoc certe manifestum est, ege-sippum, quo erat udaismi studio, non ea, quae historicum decet, animi integritate et sinceritate ad scribendam historiam accessisse. tuae auteni quum ita se haberent, quum tam pauci ante Eusebium in hoc scribendi genero versarentur, iidemque paucissimi eam, qtiam diximus, viam ingrederentur, ea profecto, quae Eusebius ipse, de suscipiendi operis ratione praefatus est, mira nobis videri non possunt: Πρωτοι νυν της πoΘisuPς ἐπιβαντε ριρι τινα κη- και τριβῆ ναι δον ἐγχειρουμεν Θεον 3 ν δηγον και
διηγῆ- Primus igitur Eusebius ipse hanc quasi intactam
18쪽
- is ingressus sibi esse videtur, quia alii omnes, qui ante ipsum scripserunt, et singulas modo aliquas partes tractabant, hoc ipso testabantur, ipsam adhuc peragen heres notionem sibi deesse. Quanto autem ampliorem, moremque scribendae historiae ecclesiasticae cogitationem
ipse umo. mmceperit, prooemio operis prodidit ab ipsa
19쪽
οωνομώς. Haec eo exposita esse consilio maniferium est. vi md inter opus tot tantasque res complammm, et μερικάς illo λοή .interesset, eo rectius intelligeremus, Ad id etiam dubium esse non potest, in hoc quoque seriptore scribendi consilium nulla alia ex ausa repete dum esse, quam ex ipsa scribendariun rerum magnitudine et gravitate, quae totum eius occupaverat animum, unde ipse necessitate quadam ad susEipiendum Boe opus -- actum se esse prostetur. Ἀναγαυό-τά --τοι-- οποΘεσιν ἡγοῖμ- ait Eusebius Le. - μή - εἰς γ τῶν ora πια μων eri γρας Μάγων περ- τωτο της
ad se mendas historias permovit Scilicet, ne tot tant
rumque rerum, quae gesta jam erant, memoria evane
eeret, Me uterque sibi munere langendum esse existima vit, primusque ad banc rem peragendam uterque albi videbatur accedere, cum priora omnia omparata eum ipsa rei, qualem simo conceperant, cogitatione nulla sero essenti mi autem hanc sibi in mare amespiendi
ope is notionem sei ius, quis quaeso negare velit gravi tilia hae in re momenti suisse externam remm statum, qualem eo, quo scripsit, tempore disse constat, ut oin
portumnu marum tantae rei, ita simillimum illi, quivi
20쪽
rodoti aetate sui remit statui Quemadmodum olim Graeci post debellatos Persas, vindicatamque libertatem rem gesserant aetem hominum memoria dignissimam, ita christiana quoque ecclesia ea, qua Eusebius scribendi consilium cepit aetate, ex tot tantisque eluctata certaminibus egregia potita erat victoria Gestae rei magnitudo, ut olim, ita me omnium erigebat animos, claraque jam hace ce
nebatur, quo nexi singula quaeque cohaererent, et ad quemnam tenderent finem. Nec deerat igitur scribentibus, unde exorsi uno quasi conspectu totam rerum a randarum seriem complecterentur. Apparet inde, quo sensu Eusebius in prooemio operis post alia omnia, in qu rum enarratione omnem ponendam esse operam dixit, ultimo loco posuerit την ἐπὶ πασιν IM MM ευμενην του οὐ- τηρο η - αντίλοιν, et quonam eonsilio terminum ser, hendae historiae eas voluerit laetum elicemque rerum si tum, quem Constantino imperatori christiana ecclesia de bebat. Ita in maxima aliarum rerum disersitate in eoeerte simillimi sibi sunt duo hi scriptores, Herodotus et Eusebius, quod eodem sere modo in utriusque animo omnis
praeteritorum temporum memoria consummata quasi et a
soluta est. Inde alia quoque perinde similia, idem utriusia me studium totum, qui ipsorum oculis patebat, orbem compleetendi ), et quantum seri posset, singula quaeque