장음표시 사용
101쪽
Sed & alio quoque nomine, universum, cui praeerat, ora dinem sibi devinxit Pater vigilantissimus, curans nimirum , ut, quae in ritus nostri Missalibus emendanda, atque addenda occurrebant, spectatissimus o coetu Ν. Vir, ac Provinciae Venetae quondam Praefectus Joannes Baptista Cataneus corrigeret, atque Ordinaret . qui adeo Missale a se emendatum , ejusdem Generalis jussu, Lugduni edidit in folio, anno M. D. XV l. s fidem dabis Ludovico Iaeob in sua Bibliotheca Carmelit. ΜS. pag. i 89. inquit, qui bibliographica ejus studia gloriose aemulatus est, laboresque Herculeos prosecutus P. villiera 3ονὶ . Sub hisce diebus, grave & illud exhibuit magnanimitatis
argumentum Auctor Ν. quod, quum ingentem illi pecuniae vim Mantuae Princeps Ludovicus dono misisset, ut illam
in sui, ac successorum annuum censum converteret, hanc
ris eorum satis memor, quae de instabilitate divitiarum, illarum insatiabilitate, ac sollicitudine 3o6 etiamnum
3os Biblioth. carmel. tomo I. col. x 16. Indicatum hic a Ludovico Iacob blitate reperire. quantumvis alIaboraverim, non pomi. At enim inter perantiqua N. ordinis Missalia, quae servat Taurinensi huius N. Carmeli Bibliotheca. alterum extat Venetiis editum apud Lu eam Antonium de Giunta anno M. D. IX. Idibus Ianuarii in 8. . cujus f Iio cclxxxviii, quod ab ultimo est quintum . haee leso r ιι Explicit missate sem cundum ordinem fratrum gloriosillimae dei genitricis, semperque virginism mariae de monte carmello: per venerabilem saere theologie magistrum m fratrem baptistam venerum de eathaneis ejusdem sacri ordinis: magnam cum diligentia emendatum. Quod impensa sua, ac solerti cura Lucas anto-m nius de iiunta flore minus in Venetorum civitate florentissima impressit. m Anno natalis domini M. D. IX. idibus ianuarii. . Quae . quum anteaquam Mantuanus supremus renuntiaretur universi ordinis Prior. evenerint, iam illud ex in inicias. non utique illius iussu primum susceptam a Cataneo Missalis correctionem ; quamvis Mantuani tortassis nutibus. novis, iisque plurimis additionibus au tum. novaque adhibita cura, ab eodem Cataneo emendatum illud est , quod & apud nos habemus in folio , & ad cujus calcem haec legimus: a Missale secundum ordinem fratrum carmelitarum cum omnibus remn quisitis & cum cernentibus somam missatis ipsius ordinis nec non &n aliis multis superadditis ad oportunitatem temporum S locorum fratrum m que di secularium devotionem quae ex diversis loci autenticis habin ta sunt studiosissime revisum eorrectum & emendatum in clarissima Vene F iarum urbe per reverendum ciere theologie magistrum baptistam Vene is tum de cathaneis ejusdem sacri ordinis r arae. & impensis luce antoniin de giunta florentini diligentissimi impressum feliciter explieit anno dominim is 4. pridie cal. septembris. M 3μὶ De vita beasa tom. IV. pag. 2OI. 201. 2.3. 6μ,
102쪽
89 eadolescens scripserat, liberaliter recusavit, quod aegre ferens
Princeps ille munificentissimus egit rursus apud eumdem Mantuanum , ut portionem saltem aliquam ultro reciperet: quapropter , ne iterato recusans inurbanus audiret, arbitratus
gratum se Gongaga Principi facturum, si, auam ab eo sulcepisset, pecuniam , in Carmelitarum eidem nobilissimo Principi sunditorum utilitatem, & commodum insumeret, Mantuani coenobii sui alumnos percontatus est , quid tunc potissimum religiosae eorum domui necessarium videretur, a quibus quum id habuisset responsi, suturum utile Plane, ac congruum omnino, si in urbis vicinia, laxandis socialium animis , puriorique aeri fruendo Villatica domus excitaretur, ea pecuniae vi assumpta, quae ad id operis lassicere posset, quod reliquum superfluit, ad Principem officiosissimum humillimas ei dicens gratiarum actiones remisit, domo prope
urbem extructa San Pietro d' Ungheria dicta 3o , ad
quam Carmelitae sui, honestae recreationis , aequissimique solatii nomine, quum per tempus liceret, secederent. Sed &Mantuanae ejusdem Congregationis PP. in Conventu S. Bar-nabae civitatis Florentiae degentes magnam fortassis Generali Ν. debent gratiam; facile enim crediderim, nonnisi illo potissimum agente, a Summo Pontifice Leone X. Bullam obtinuisse : qua , anno M. D. XIV. die XXVIII. Maji indulgentias concessit μ porrigantibus manus adjutrices pro repa-M ratione Ecclesiae, & Conventus S. Barnabae 3o8 ου.
n etia Carmelitana di Mintovan pag. 14. , Ludovicus a S. Teresia ch p. CCLVlII. pag. 39o. , Masset Annali di Mantova lib. XI. cap. VI. pag. 847ἰγ&c. Nescio interim ecquid cautae fuerit, cur scriberet Pensa spag. s. acqui sitam Mantuanis PP. hanc villam. anno M. CCCC. LXXXVII. Uo8ὲ Ioseph Alb. Ximenes Bullar. Carm. tomo III. Pag. 2 U.
103쪽
CAPUT XILQUAE ALIA PRAECLARE GESSIT SUPREMA HAC DIGNITATE POTITUS.
C , Tr,r grave satis videri poterat onus, quod, Voto Ommnium communi , susceperat; eis, ut vel ex narratis liquet, summo studio, ac paterna plane sollicitudine, munere hoc suo fungi conabatur; haud tamen passus omnem dilabi occasionem, qua consuetis studiis apponeret animum , varia passim carmina. diversa idem iidem poemata conficiebat,
ruae insignibus illius aevi proceribus dicavit. Sic Eminenti Gimo Ecclesiae Principi Laurentio Puccio Cardinalium albo, XXIII. Septembris M. D. XIII. adscripto 3ορὶ D. Blasii
vitam, duobus libris, carmine epico digestam obtulit 3io . Tres libros, heroico pariter carmine, coni criptos Nicolai Τωleminatis gesta prosecutus eos Ioanni cuidam Tolentinati, Equiti aurato nuncupavit 3 ii . Instripsit quoque viro si-hi amicissimo . ac nobis ante laudato Carolo I redo olim Delphinatus Praesidi, ac Mediolani tunc Vice-Cancellario Dionysii Areopagitae conversionem, vitam, & agonem, limbris tribus, enarrata, quae illico Iasredus Reverendissimo
D. 3o M De quo ex Ciaeconio. & Aubery Claudii Fleury eontinuator HIL Eecl. liv. C lII. n. Cl. 'llo Opp. eom. l. l. I '. - ros. Aut aliud aliquod Mantuani carmen re spiciebat, aut, Ioannis Baptistae nomine . alium a nostro subaudivit, aut egre gie prori us hallucinatus est Stephanus Maria Fahrucci . quum inter eos, qui Laurentii Pucci laudes, fusiori calamo. persecuti sunt, Ioannem Baptistam Mantuanum appellat, Elogiis elatissimorum virorum , qui Pisanae Ae.1dem ae lucem a iacere opusculi VI. parte altera. t penes Caloge in Raeeolta ου' opusculi tomo XL.
333 Ibidem sol. - . - 4s. Eam vitam Augustinienses PP. iterum, atque iterum a privatis sumptibus . excuderunt: velut Romae an. MDCX studio P. Iacobi Alberici. Mirius Antuerpiae curante Cornelio Carii O. quam editionem appellat ei. Berti De rebus gesso S. A. tim cap. XLIL
104쪽
D. Stephano Poncher Parisensi 3Ix Episcopo consere
vit 3i3 . Scriptus inde a Poeta N. heroico itidem carmine, Georgius, viroque excellentissimo Iacobo Trivultio Mamchioni Vigerint, ac magno Galliae Polermacho 31 dicatus , anno, circiter, M. D. VII., saltem si Ludovico a S. Teresia fides 3 is , a quo discedens Villiers, tribus annis serius opus illud collocat 3 6 , anno M. D. X., Videlicet
non id plane certum, uti nec certum Omnino, quo demum
tempore, modulatus sit Ioannem Baptistam 3I7ὶ, quove suum, metro sapphico, cecinerit Albertum 3r8 . Sed &M 1 opus
et in Conseramur de praeelaro hoc Parisiensi antistite Sammarthani Gallia christia etia tona. I. in D. oris Parsun αβ g. a z. ad an. Ch Μ. D. VI. pag. 46o. edit Paris in fol. M. DC. LVI.ὶ , qui ibidem n. I. pas. 4oo. ex Lau-noν . aliisque animadvertunt. Dioi ysium Parisiensem immerito cum Areopagiata confundi. ceu & ipse rem . quod Poetarum esse solet , non nimis attente scrutattis . receptamque apud multos traditionem secutus Mantuanus . hoc cadimine . adstruebat. Quamquam nec , si rem mature ab illo expensam diceremus . sequeretur debuille illum ea , quam amplexus est, opinione discedere .llum meantur illam etiam rium critici satis celebres, laudati eam in rem ab Ionorato a S. Mari et R. xions fur tis reeles &c. t m. I. diss. VI. art. V. 9. III. pag. x . . quibus ultro a sentitur Petrus Halloix quest. I. in scriptam a se ejusdem S. D onysii vitam, cujus etiam vitae cap. I. in notis . hoc Mantuani carmen appellat tom. II. opp. ejusdem s. Doctoris pag. 26o. G - L. Edit. Balthaslarris Corderii, Annierpue MDCXXXIV. in fol. . 1 i 3 Tomo i l. opp. Mantuani seli. χω. x6 . , a quo adusque sol. 2 . Di nysii acta censenrit r. ubi tamen . quum Iasredus Mantuanum supremum Ordinis Moderatorum haudquaquam aphellet. tantilla milii suspicio est, ne alio fortat sis tempore. carmen hoc ah Auctore N. fuerit conscriptum , anno . inquam . M. D. IX. circiter, veluti habet, Mantuani operum Chronotaxi . P. Ullier Bibliath. tom. l. eol. 23υ ; quamquam inter opera ab eo. generata- us tempore , absoluta istud quoque revocare videtur Ludovicus a S. Teresia
31 ὶ Tri vultii eam dignitatem meminit Μuratori Annali d' Balia rum. X. un. M. D. XI. 3io Cit. op. chap. CCLVIII. pag. SM. 3i B.blioth. Carmel. tom. I. COl. 233. 3i Tomo opp. II sol L ais. 13o. Quod sie auspicatur: Agnifer aeterna iuvenis dignissime Vita, Ante Deum praeco, Lucifer ante diem. 338 opp. tomo II. sol. 23 i. - 233., cui hoc initium e Mensis Augusti redeunt honores. qui D. Alberti hymnus in Breviarium nostrum. correctione aliqua adhibita ixelatus est, laudatusque a Bollandiania Biographis, tom. II. die VII. Augusti
105쪽
opus est hIsce omnibus carminibus longe nobilius, ea tem Iestate, a Poeta cl. absolutum , Xll. 1cilicet Fosiorum liri, quod regnanti, per id temporis, Summo Christiani orbis Hierarchae Leoni X. consecravit, ubi, mense Aprili, quo loco De SS. Leonibus ingerit sermonem , Mecoenatem suum , meditato eo carmine, celebrat 3 i 9 , quod incipit:
Nunc Decimus Leo Tyrrhena de gente Huic
g. IV. n. 28. commentarii praevii in vitam S. Alberti, quo etiam loci, Mantuanum N. Virum appellant undecumque celeberrimum . Eum vero hymnum liceat
sortassis suspicari a Poeta N. anno M. CCCC. LXXVI. concinnatum, quo videlicet , prid. Kal. Iunias. Summus Ecclesiae Pontifex Sixtus IV. Bulla taleis sis aula Oe. edita , approbavit, ratam habuit, Apostolicaque auctoritate. atque ex certa scientia confirmavit concessionem a Callisto III. vivae vocis oraculo , anno M. CCCC. LVII. factam , qua cultum D. Alberio Carmelitae publice in Ecclesiis qui huscumque exhiberi permisit. Confer Ventimiglia hi Lchrohol. ad an. x m. ), Bollandianos cit. loco . I. m. Hic tamen, anteaquam ad alia progrediar, ea elevanda est nonnullorum conjectura, qui, quod Iegant proprium D. Alberti ossicium. anno circiter M. CCCC. XI. concinnatum , uti Eana . aliique observant, suspicantur idcirco. aut diei saltem posse putant, Hymnos tuos Bartissae Mantuano tribui, licet ab alio, Anee anteissum , fuerint eo ositi. Ita BiblIoιh. carmet tom. II. liri. S. N. LXV. GL 7 8. Villiere; at non id perspecte, nee merito: ut enim sileam omnium pene scri-ρtorum sensum ei hac in re, adversari, non satis intelligo potuerit hymnus ille . Mantuano adhuc superstite, ejus nomine. in lucem emitti, ni furit ab eo reipsa lucubratus, quum praesertim hic primum titulus hymno illi sit adpositus V. edit. Is a non . M. D. Il. sol. m. : Baptista Ma- nι Carmeliis, Theoloet , in Divi Albe rι nativitate, hymnus yno restituta falute istum. Ad haec nonnihili faetendus videtur, qui, toto hoc hymno . se prodit, insissimus Auctoris N. stilus, veluti ex mutua ejusdem cum sapphico alio ad Fationen, aut
epico in D. Albertum Ilib. Fastorum VIII collatione facile quis deprehendit . Caeterum neque erit, cur nos multum commoveat adlata ab adversariis conjemira: utcumque enim vetus fuerit antiphonarum . quae modo recitan
tur, ac eorum, quae nunc leguntur, responsoriorum usus; hymni tamen, quos ipsi canimus , nonnisi post annum M. D. XLIV. in N. O. Breviaria sunt relati : siquidem ondinale Hinnorum Osiriorum serae Rel ponis carmelitarum decreto caristili generalissimi eel rati Pa in is a. &c. iussu P. Gen. Nicolai Audet hVenetiis editum M. D. XLIV. apud Nicolaum de Bascarinis , solio pr. verso, pro die S. Alberti. matutinis horis hymnum adsignate Hie pius prudens. Acilaudes hymnum: Iesi Reremptor. Ad utrasque vel peras: Adest natalis. Hinc . qui primus de inserendo Breviariis Mantuani hymno cogitavit, est is fortasse Audet hi successor Ioannes Baptista de Rubeis . cuius mandato Breviarium prindiit Venetiis apud Lucam Antonium Giunta in s. anno M. D. LXVIII., cinius exemplare habemus prae manibus. & , in quo laudatos Mantuani hymnos con 'eximus, licet suppresso Q. Vatis nomine, quod, non ita multo post, adscribi coeptum: sic tantiquiora non vidi Bre laria, quae edi curavit P. Gen. Henricus Silvius, Bapt;stae Mantuani nomen praeseserunt. 319 m. opp. II. sol. 28 . Id , hoc Ioco, animadvertendum, in Alan tuani operum cnmnotaxi, S. Honoratii Arelatensis antistitis vitam, quam,
106쪽
Hui e Summo gesesiae Praesuli quum esset Mantuani insigni
Pietas, atque in gerendis rebus dexteritas satis perspecta, fuit et idcirco valde semper acceptus, atque ab eo nedum inter Lateranensis V. Concilii Patres adscitus 31o ; verum
& ad gravia alia passim munia adhibitus. Ea inter perhonorificum illud, quod u Apostolicus Legatus missus est adis pacem inter Franciscum Galliarum Regem, & Medion lani Ducem conciliandam , Apostolicis Litteris diei XIII. is Iulii, anno M. D. XV., ut ex Bibliotheca Urbini Ducis v patet, quae in Vaticana adservatur. Codice signato M. D. ν, Xl I. pag. 4o. - Uti post Patrem Villiers 3a i , adnotat Ventimi glia . Ea legatione, felici omine 3ir , perfunctus fortassis
citata saepe Antuerpiensi editione . habes, nulla peculiari nuncupatoria praefixa, tomo II. mense Ianuarii soli. Is 6. as'. Augustino Grimaldi Episcopo Grassiensi, non vero Leoni X., ut reliqui Fusiorum libri, fuisse ab Auctore inscriptam ; quum enim nonnis . an. M. D. XV. exeunte, vel ineunte M.D.XVI qui fuit ipli sit preinu . eam. post reliquos Fastorum libros. absolverit, a rhitratus et . non posse illam Fastorum libris aliis . alterius auspicio editis inseri, uti inseri vix equidem potuit; scilicet ad Fasorum calcem reiecta est post D.
Sylvestrum, sed ante epilogum. in Lugdunensi ejusdem anni M. D. XVI editione. Quod & post Ludovicum a S. Teresia ch. CCLVIII. pag. 39o γ, adnotatum patri vi ters s Bibl. tom. I. col. a 34.). Ast vero . ut monebam, in Antuerpiensi editione , luci loco reposita est inter vitas reliquas Leoni X. nun
3xo Quum ex nota 286. electus fuerit Generalis ordinis Prior. anno re paratae salutis M. D. XIII. XXII. Maii, patet eum etiam alterum fuisse ex iis, quos Leo X. eodem anno M. D. XIll. die III. Iunii , ultra praelatos a Co gregatione deputatos . elegit, qui interesse deberent particular bus ejusdem LM teranensis V. Concilii Congregationibus; nam eos inter censetur etiam Reverendus Dominus Gene aliis Gemelisaeum. Apud Philippum Labbe . R Gabrielem Cossari Conciliorum tomo XIX. col. 79m. Venet. editi in folio MDCCXXX lI. . 313ὶ Bibl. Carm. tomo I. col. x . . Venti miglia in Auctoris N. vita pag. 16 . ubi tamen codicis illius non o , sed 4. paginam, typographi, ut puto aerrore, appellat, quamvis omnino est 4I.
3 an Uii saltem conjicimus: inita enim exinde pax, atque percussum interutrumque Principem amicitiae foedus, ceu liquet ex Francisci I. Galliarum Regis ad Mediolani Ducem Maximilianum Mortiam epistolis a Ioanne Christiano Lunig codex I alια diplomaticus tomo I edit. Francolare, & Lipsi an. M. DCC. XXV. parte I. se L II. classe l. relatis, quarum prima, quae Ordi ne est XLIV. ibidem eol. 113. liice scripta. Iatine tamen sic praeu otatur: B Tractatus inter Franci lcum I. Galliae Regem. & Maximilianum Ssortiam n Ducem Mediolani, causa Ducatus Mediodanensis. conclusi. d d i . into-n hris a n. t sis. n Alteri Latino idiomate exaratae N L. col. sa . hic est titulus: . Francisci I. Galliarum Regis diploma, quo Maximilianum Ssortiam in indiolani Ducem , abolitis omnibus male contra se factis, in gratiam recora pit. eique omnia bona mobilia , & immobilia, jura &c. restituit. 4 d. 8.
107쪽
fortassis iam erat, quum Carmelitici ordinis sui apologiam , s
luta oratione, commentaretur, ni malis scriptam illam, anno,
ut creditum Villieri 323 , M. D. XIII. quam Principi Emi
3 13 Bi M. Carmel. tom. u. col. o. art. Iordanara de Mari tua. Εam apolo- viam non pro tuendis ordinis partibus . sed pro retundendo suorum adversariorum impetu, a Mantuano editam ratus, ut videtur, Paulus Iovius haec ha- t. loco oli in citato: Moctogenario major Mantuae decessit non plane felix, m quum in extremo vitae actu. defensionem contra criticos seribere cogerem tur, qui ejus poemata obeliscis non inanibus misere confodissent . is Atrerperam haee Nuceriensis Praesul. Qtra Mantuanus in Di defensio.rem scripsit. sunt: AN ogeneon m Magistophoros tom. I. . Coxtra detractores clom. IV.,ag. I. , & leqq. ὶ , ac denique contra calumniatores tom. ει. pag. s7., fleateqq. . Porro , qaam scripsit in extremo νι a. defensio, ea non est solopiae roditum enim illud prius , ac Parthenises. anno , ut habet Villier Bibl. ca mel.
tomo I. coL xu. . M. CCCC LXXXVIII imo α antea v. superius cap. V. excusae in lucem prodirem, quod priora Apologetici verba satis ostendum m Quoniam istaste complures . inquit Fuscario. & Refrigerio suis Poeta Nepi rei, ut mos est, novitate pellecti . etsi non perlegent, regent tamen Par-ν, thenicem nostram stab vestris iam iam nominibu edendam , ne in aliquemm malae opinionis morbum incidant, volo quamdam salutaris antidori synthe os sim corum mentibus admovere. νι Sed nee viso potuit defensio illa Di DDeo Ira eati πτiatores, qui videlicet non solent viris eruditis , scientibusque deesse U. Tileophilum Ravnaudum , clausula operis: Emimma a de malas. ac Marsit
finis tonit, operum XI. pag. 38o edit. Lugd. in sol. M. DC. LXV. : eam enim dedit Poeta N. fratri suo Ptolemaeo, quum is pro illo apologiam meditaretur, unde, sub ejus initio , ita ipsum affatur: α Gratias ago, quod prole tion nem meam tam benigne suscipias. & pollicearis te onus suscepturum re- νε fellendi eorum maledicta , & , ut fratrem decet, fratri subvenias . n Eam autem apologiam moliebatur Ptolemarus, imo ultimam jam illi manum imponebat , anno circiter M. D. VIII., veluti ex supra cap. I. adlata Marii AEquicolae ad Bardellonium epis Ola manifesto colligimus. Epiuola vero e
era calumniatores eam esse anteriorem . quam eont a detractores scripsit, liquido, ut mihi videtur . efficias ex eo, quod illam eontra calumniatores concludat
asserendo nolle imposterum . quamcumque ei dicam iniisserint obtrectatores. in arenam contra illos descendere : vi H.ee est. inquit, haee est voluntas Dei, si ut benefacientes obmutescere faciamus imprudentium hominum ignoran-m tiam . Haec satis ad praesens generaliter dixi nee si quid vero ad singula ob- νε te ta dici sit necesse, relinquo tibi totam hanc provinciam , quod litera-M rum peritia facit, ut possis, ec fraterna charitas facit, ut velis. is Non igitur in vitae extremo privatam sui causam oravit Mantuanus, ut nequicquam est a Iovio di iram , de cujus proinde in hanc rem verbis merito Mantuani illud Parthenises II. lib. III. occentat Biblioth. carmel. sol. Ιαὶ Petrus. Lucius: Ludicra sunt Ievinus vulgo recitanda Poetis. Interim laudatam ejus pro Carmel irico ordine apologiam orae oculis habuisse videtur P. Alexander Ficho, dum iis illum accenset Bi Dioιheea serentia Grapag. m. 6. 3, qui ordinum Religiosorum historias contexuerunt; nisi sortis MS. Mantuatii librum se reserebat De oro, O ἀυesuas. Religionum a Viruliers laudatum Bile carin.I. tom. L col. 23 1. α 62. .
108쪽
mentissimo Sigismtindo Cardinali Gon2aga ejusdem ordinis, quod jam meminimus, protectori dicavit 324 , cui perinde, aliquot ante annis, Tractatum sacraverat, quem De Deo Conceptionis orsi adversus Petrum i Lucensem 3 a1
3α ὶ Tomo IV. pag. 232. Q43. 31s Tomo eodem pag. 2o . a s. Non de loco , quo Mantuanus ipsa suerit conceptus . veluti Bibliintheque des Ainem Eccl. siecie XVI.ὶ perperam scribit Dupin eam ob rem a Nicer Minoirer &c. tome XXVII. pag. xa r.& a Uilliers Fιιι ca et torn. I. col. aet'. reprehensus. Εjusce interim quaestionis Romam usque delatae exitum, hisce prodidit vectis. Mantuanus ipse traei. cit. pag. at s. - Dum haec dictarem. supervenerunt literae deis litis terminatione, & , ut mihi relatum est, non fuit ipse Petrus eondemiam natus ; sed . tali ordine, I dices processerunt. Convocatis ex omnium Re is ligiosorum ordininus viris Theologiae peritis Daulio fuit proposita . & actis dubium examinandum tempus assignatum. Demum , secundum responia eo. . rum , lata est sententia , atque ita Romae, sicut prius fuerat Mantuae . d n mnata est opinio; ipse vero Petrus benigne absolutus atque dimissus . is Cui rursus nihil hic detramim velim, erae rtim, quum illum, & sacris, &τroianis lueris insignem sanctissune & vixisse. & obiisse scribam Pennollux . Fabricius MMUM. mritia. O insima latin rix tomo V. lib. XV. pag. m. 64.3. ac Ioannes Dominicus Mansi, eruditis suis ad eundem Fabricium adnotationibus; ipse autem Mantuanus tibi pag. str V- eum appellet id a
109쪽
OBITUS. - UEMADMODυM invinis ipse ad Carmeli celsissimam
is dignitatem evectus fuerat, sic, triennio vix elapso, eadem, se sponte abdicavit, ut Vulgo autumant Scriptores, tantae, illi moli se imparem ratus, utque Deo, suisque studiisn liberius vacaret 326 . Parum tamen abdicationi suae sum perstes fuit; siquidem gravi morbo correptus Mantuanon in coenobio diem clausit extremum XIII. Kal. Aprilis,m anno reparatae salutis M. D. XVI. aetatis suae LXVIlI. Ec-D clesiae clavum tenente Leone X. is inquit, in supremi Ν. Antistitis vita, Marianus Ventimi glia, quocum in assignanda
emortuali ejus die consentiunt Daniel a Virgine Maria 317 , Ludovicus a S. Teresia 318 , Petrus Niceron 329 , alii: at XI. Kalendas Aprilis, fato eum cessisse scribit Gra- Veson 33o , & ante illum Ioannes Gerardus Vossius, quorum opinioni domesticorum illam praetulisse videtur
cat 326 Haee scilicet ex eorum sententia disputat Ventimiglia, qui Mantuanum generalatu se abdicasse reipsa existimant. quorum tamen opinionem &ipse inserius , εἰ nos , post ipsum, explodimus. 3 x Vima carmin n. 966. Qua decessem infirmitate nulli bi reperio; at ejusmodi certe esse debuit, quae cadaveris corruptionem minime importaret, ni sorte eius integritas supernaturali causae . & quidem, uti serri posse videtur, probabilius est tribuenda. Verum hic
uuae dicta in serius . nota do. ex nota 344. In ea meminimus,
110쪽
icat 33 et , aliique adstipulantur. Emendandi igitur Vosux, &Graveson, quique eorum de Mantuani obitu epocham sequun-
13a Sed & XIII. Kal. Aprilis defunctum illum scribunt Bollandistae tom.
I. die V. Februarii. In S. Agrufia praevii ad acta commenrarii g. m. n. r39. . Aubertus Le Mime In avictoris *. D. XXXIII. pag. m. 98. . Hinc frustra . anno aetatis LXXII. mortuum illum censuit Au tor epitaphii, quod ex Franei seo S.ertio In dialetis ovis renarum ita exhibet Bibl. O . tom. I. cOLa 19.ὶ Cosmas Villiera. D. O. Μ.
ANDINOS. QVE BIBIT. SACRO. ORE. FONTES
Quod idem Mantuani sarcophagum, & a Frertas, absque ulla tamen epocha Areararias fiuinar i tomo It notis ad s. XXCII. pag. m. 9 6. relatum, sic Italica elogiorum Pauli Iovii editione Veneti in 8. anno M. D. LVIII. pag. x x8.) , inepte scilicet, conversum legitur.