장음표시 사용
181쪽
LINGUARUM G RAE CAE , ET HEBRA ICAE PERITIA
JUtu hactenus Poetam, quem Theologum, quem Hi
storicum, quem rursus oratorem, ac Philosophum vidimus , is & linguarum peritia excelluit plurimum , quod ut potest sortassis, ceu dictorum quoddam quali corrollarium assumi, ita & aliunde etiam facile probatur : Iatinam enim linguam, quod spectat, non scire eam modo, sed & callere penitus debuit, ut, qui illa extemplo , ac disertim carmine utebatur , ac prosa ; quin imo tantum in illo fuit gravissimae hujus linguae studium, atque delectus, ut inter re
stauratae ejusdem linguae Auctores meruerit ab Historicis a 3
sat V. cl. D. Goni et Dis ura fur te renovvellement des eludes 8. III. , quo oci de latina lingua haee memorat: α Erasime tecrivolt. & la pari Oit avecis beaucoup d 'elegance. Hermolao Barbaro , te Mantovan . Pie de la Mirande. . Ange Politien , te Cardinat Bembo , les Manuces , Sadolet. Muret, eum beaucoup d aut res Ont montre un gente superieur. & une Elinance de stim te, qui avolt disparia pendant bien des sectes. & que I on a encore Per m sectionne depuis. N Legitur sermo iste italice redditus a cI. Gorat, Storia Melesiastea di MG Claudio Metio tom. XXIV. Firenre in 4. Illi autem praei verat coae ras Auctor Micia ael Femus, qui, nuncupatoria orationum Campani
ad Bernardinum Caravajal Recula est. Arpendiee ad Bibliothecam Smithianam pag. CCLXIV. , haec habet: v Iam pridem. Pater Reverendissime, flos illen i nguae Latinae , & dicendi ratio, di quicquid nobis vivida vetustas charis N polieris annixa fuerat demandare . obmutuisse , S hominum , seu nimia sm-m plicitate, ut, qui , phaleris orationis , bonum recte loquendi usum religio-,ν si uicule contemnebant, seu Barbarorum injuria, qui eum Imperio Latiiri sermonis candorem confundere depugnarunt, concidisse videbatur. Quumn ad nos, tamquam alterius orbis homines, respexit omnipotens, & tantam n miseratus pius. & misericors Dominus j.ieturam . novuin condere seculum,n Romanumque Imperium & litterarum splendore excitare . & in pristinumn sistigium , lumen , auctoritatemque reponere statuit. Primo in pulcherri-υ mum totius orbis hominum. Divorumque domicilium. terrarum Principem is Romam e Galliis pontifices devocavit. Inde praeclara virorum ingenia, al-m tera Imperii Christiani lumina, veterem quae litterarum situm , squalion remque excuterem de summo Caeli cardine, quasi pasIa in Italiam totamu manu , Par Ο temporum, regionumque intervallo . dispersit . ut, non tam n non superari nos ab antiquis cognosceremus, quam quomodo posteri no
182쪽
collocari. Quod si latinam calluit, calluit igitur & graecam: etsi enim concedendum fortassis Cardinali Hadriano 1 14 latinam linguam satis esse ex se divitem, neque arcessitis aliunde novis , graecanicis, harbaris dictionibus, impropriisque, & ambiguis vocabulis indigere, uti, vel ex
n his possent aequari desperarent. Alios ergo rei Latinae, Latiaeque suppellen ctili curandae praefecit, ut Vallam, Tortellium, Domitium , Varrinum . Syra pontinum , & unum postremum Nestorem Dionysium. virum religione spem satum, quorum fuit in inquirendis & grammaticae. & pudicae elocutionis is praeceptis , & interpretandis Poetarum abstrusis sensibus diligentia tanta , n quanta ne major quidem ab ipsis rei Latinae Auctoribus linpensa . Aliosis concinnandis poematibus addixit, ut Philelphum , Boninum , Typhernam tem, Carmelitam. & alterum postremum Platum Platinum virum graciliis in corpore ingenio amplissimum , Guorum tantus splendor in carmine suit. . ut ipsum incinuisse in Italiam Apollinem sublimi de vertice Parnasii, cre- is denuuin si fabulis, videatur. Alios historiae &c. n Ex hisce autem iam liquet aperte , an eos demum audieris, qui, quod, Mantuani aetate, Latinum adhuc idioma , iis regionibus, obtineret, vix adduci animo possunt, ut multum laudis ex ejus linguae peritia fotuisse quemquam , iis temporibus, consequi , existiment, quos rursus falli revincant Muratori, Massei. N. Ogeri, acnuinquam satis laudandus Hieronymus Rosasto Deti a lingua Tincana cilal. I. , ne eos ad immensum . at certe nonnisi scopo nostro aptissimum cI. Du-Cange Mediae , O insima latinitatis glossarium dimittam, cuius Praefatione g. I.U. hoc insuper cl. Auctor adducit restauratae Latinae linguae monumentum ex Petri Bouherii Sabulensis carmine in Elucidarium Conradi ite Mure Canonici Thuricensis a se repurgatum, & adornatum an. M. D. XIII. At nunc auspicibus Superis, Caeloque secundo, Induit antiquum Romula linsua iubar. Sic post millenos ales reparabilis annos , ADjecto minovat omne decus senio. Contulit huic operi Gazes Τheodorus, & acer Vallensis multum. tuque Philelphe simul. Hinc Itali crevere viri , crevere juventus Gallica Pieriis deliciata sacris. Nec te Pice sagax. nec te Beroalde silebo, Nec te cum musis Politia ne tuis.
Adde Marullum illis, & blandidicum Pontanum,
Et Carmelitam Mantua dia tuum . i. simul Hermoleos non vero Barbarus Ore Dicitur,. Hi linguae restituere decuS.
Dipsum innuisse visus est eoaevus Auctor M. Antonius Sabellicus, quum ,
Dialogo de Latina lingua resuratione fol. m. ras . scriberet: α Baptistae Mantuam ni, viri Carmelitana Religione carmen nequeo satis admirari ob incrediis biles virtutes. Scripsit ad hunc diem non pauca, & de vita Virginis; clen Oratoris, & Poetae laudihus; de contemptu mortis. Quod si ex iis, quaen ad nos delata sunt, licet de hominis insenio in universum judicare, quemn illi in hoc genere dicendi praeseras, hodie habemus sermo neminem. u set Epipola de semone Latino.
183쪽
ε ouno Cicerone constat, qui ipsis, quas Attico dedit, epistolis graeca non aequo tapius immiscet; etsi rursus non inficiamur, quin notata latinis ipsis latinae linguae egestas, Te
rentii praesertim, Caesaris , Tullii, Virgilii, Horatii, Quin
tiliani opera, plurimum fuerit imminuta; quum tamen nequiverit Mantuanus, ea, qua Vixit, aetate, nisi indefessa,
ac jugi Auctorum lectione, persectam sibi ejusce linguae no
titiam comparare, eos autem percurrere nemo facile possit, qui non fuerit graecae linguae peritus, veluti ex uno Plinio, cujus lectione tantopere Auctor N. cl. oblectabatur, atque ex frequentissimis latinorum Poetarum hellenismis opsido constat, jam illud tuto assumere me posse credam, tantuanum, cui persecta erat latinae linguae cognitio, &graecum pariter sermonem apprime calluisse. Quamquam. ubi nec ita ratiocinari liceat, invicta alia non desunt, quibus id asseramus, argumenta: praeterquam enim nihil in Operihus ejus clarius affulget, quam sis suisse illum in ea lingua satis versatum , constans ea quoque Historicorum assertio est Trithemii scilicet, atque . ut sileam caeteros,
Murrhonis 116 Colmariensis Canonici; quin & eius in
Opp iv. pag. 227. icovit: in venio Ra psalm O . verticulum, qui quotim die est in ore canentium t neum mise/iam in via virtutis tuae , in s endor bus functorum ex utero ante Lue se iam remia re. In Graeco idem legitur: με- is σού . ἀρχη έν ἔφιέρα σῶε δ αμεως σού , ἐν π ς λαμπρο iim τῶν ἀγέων σεῖ , ἐκ is γαστρός .' ιγ eraσιι σε. & haec existimatur LXX. Interpretum m fuisse translatio . . Aut, quum adversus calumniatores clom. IV. pag. 66
Homerum iterum, atque iterum exscribit, aut quum tomo I. in solueιico Hesiodum allegat. atque Phoeylidem , ut Epimenidem siIeam, ut Antim chum , ut Aristotelam, ae Graecos caeteros Philosophos , Historicos. Patres , quorum sere neminem non alicubi appellat . illud praeterea innuens, se eos, sin Omnes, plures saltem in Graecis ipsis exemplaribus perlegisse. y26 In vivi etiamnum Poetae N. suturos manes hoc Μurrho lusit epitaphium Parisiis. anno Μ. D. XII L editum tom. L operum Mantuani M. Vtilis atque inde ab Alegre de Casanate, a Venfimi glia . a Villios lBMωth. camiatom. I. col. aim . aliisque relatum. D. O. M.
184쪽
I IGraeca lingua perIllam ea ad oculum ostendunt, quae inelegantis Bibliothecae suae pegmatis asservabat, eximia Graecae eruditionis monumenta. Inerat ibi Ioannis Andreae Lais scaris viri inter Graecos doctissimi liber Graecorum Epigrammatum, quem Poeta N. dono ab ipso Collectore acceperat sa : extabat illic pariter editum a N. Ioanne Crestono 'alterium Graeco-latinum, ex cujus nuncupatoria
ad Ludovicum Donatum Episcopum Bergomensem sa 8
nonnulla excerpsisse videtur Mantuanus, epistola De Hversitare inter Sacra Scriptura Interpretes 329 : aderant ibi
dem alii rursus Graeci codices ab ipso . tum alibi. tum Vero potissimum. De Deo Conceptionis chrisi 13M generatim saltem indicati . Sed & Hebraicos sontes adivit, Hebraicaque consuluit
exemplaria Vir Ν. cI. , reconditaeque Hebraeorum eruditioni , ea sedulitate, applicuit animum, ut solitus eum reprehendere Paulus Iovius, quum eximias id genus cognitiones Y 1 non
Dicere hie omitto de ea, quam Auctor N. habuit Etruscae linguae notitia: id enim, sin aliunde constaret, evinceremus aperte ex hisce ejus ad Refrige
rium verbis trum. II. in Mariana Parthenices nurieulatoris M Extant δέ P-m mala tua, quae Tusca lingua plurima composuisti, tanto Ornatu, tanta v n nustate. tanta felicitate condita, ut de mihi, & omnibus, quibus usui sunt, is in miraculo habeamur. N
siri Testatur id Mantuanus ipse Epistola contra calumniatores rum. IV. pag. 66. 318 Refert illam ei. Antonius Saxius, ad caleem Historia Dpmaphico-LDisraria Mediolanensis p. CCCCLXXX., atque N. Villiera Bibliath. carm. tom. I. coli. 8I7. 818. . qui, uti & Μichael Maittaire Annat. Trauri tom. I. pag. 246. illud etiain animadvertunt. psalterium , quod omnium primum Graece excussim prodierit, hoc fuisse ab eruditissimo Carmelita versione inertineari, ad literam . in studiosorum commodum . illustratum.
33o Tomo IV. pag. xor. , ubi haec, inter caetera i ta Scriptura sacra dein. Venit ad Graecos per septuaginta Interpretes . per Theodotionem. 8e Aquin lam, per Symmachum, & Origenem. & videamus , quid apud eos legam tur pro uter . Quum, hujus rei gratia, percurrerem nos locos in libris
185쪽
non in illo agnoscere haud posset, Inde etiam obtrectandi
an iam arriperet: M Naturam ad carmen attulit, verum insa-- tiabili Hebraicorum studiorum cupiditate ita occupatam, n ut, quum magnus, & admirabilis in omnibus videri conis tenderet, in excolendis musis curam , ac diligentiam reis mittere cogeretur. - At Viro acerbiori dimino, aliisque
rursus de Hebraica Auctoris Ν. eruditione testibus locupletissimis Murrhone vix nuper citato, Graveson s 3I , &c. indubia suppetunt ejusce rei monumenta in ipsis illis , quae ad nos usque pervenere 32 , Mantuani operibus, non, ruod linguis ad ostentationem ipse uteretur, quemadmodum eri a scriptorum bene multis Honoratus a S. Maria, Ioseph Bianchini, aliique rectissime adnotant; sed , quod ita postularet dicendorum natura, idque non nisi optimorum Auctorum, praesertim vero Poetarum 333 imitatione, quos
s3i Ηφ. Eces. cit. sec. XVI. colloquio V. Reseras huc pariter Ioannis Pici Mirandulani epistolam Auctori N. Florentiae datam . die XX. Martii anno M. CCCC. XC. inter alias ejusdem pici epit olas pag. m. 3I9. en clus& inscriptionem , & initium t. Reverendo in Christo Patri, Fratri Baptistae Mantuano, ordinis Carmen litarum Poetae, Philosopho. & Thelogo insigni &e. Filius Ioannes Miranssim Salve, Pater dilectissime De diversitate translationis nostrae Ris litera Hebraica in III. capite libri Genes eos, ubi de Eva agitur, & serpen.n re, sic equidem, censeo, est in Hebraeo quemadmodum scribis r I um con- teret equa tuum. referturque ad semen Evae, de quo dixerat r Intraicitias ponam inur semen tuum , O semen isitas &c. . Videsis & Bettinelli 1 isc. II. Fopria la leueratura Mantovano Nota H .ss3a Plura olim eius MΜSS. apud Balaeum asservata , notarum id Villiere Βιιtioth. carmel. to m. I. col. 23x. quamquam & alia multa Auctoris N. scrimia intercidisse facile nimium mihi persuadeo. 333 tam rem si necesse hic esset , allatis in medium exemplis. probare : omisso Aristophanis Brehe hex , LOax. kOax, In minis actu L scena v. Plautique illor Hanno Muthum balle heccha ecte anechialech Iabcanam limi inchol In Paniati actu V. scena II. 3 . s3. Annon clare id apparet in hisce Hebraicis minas; qui carmine De cunomen
Messias, Sebaoth, Rabbi, Sponsus. Mediator. '
186쪽
penes haud raro id genus exempla ogendas. Iam Vero ma- .gmim adeo sibi pepererat , in philologicis, ac criticis hisce bus , nomen , ut, si sorte excitabantur ejusce indolis quaestiones s
Item Prudentii, qui, Enchiridio v. 133. habet Campus Acheldemach lceleris mercede nefandIVenditus
Annon rursus aperte id liquet in Graecis istis Lucretii t De nasura rerum Issi.
I. V. 8a7. Nunc Anaxagorae scrutemur ομοιομερε&ν
Iovenalis Sabra XL v. 27. . Caelo descendit γνῶθι σεαυnνοῦ Persii prologo ad Sa ras Quis expedivit psittaco suum χα ρε
Martialis lib. II. epigram. XXXII . & lib. X. Ausonii item, aliorumque quibus id passim faciitatum , vel quia nullatenus, quae exprimenda aliis euent. Nostra dicere lingua Concedit nobis patrii sermonis egestas . ut dictum Lucretio lib. I. p. 829. , veI quia , tametsi patrio efferri possine idiomate; illa tamen. Propria melius sub voce notantur. ut eanit, lib. III. M onomia φη. 42. Manilius. Quibus denique omnibus tuto illud, evidenterque conficias. non nisi merito, exoticas alterius linguae dicti Res . ac peregrina vocabula mutuari, quum id rerum dicendarum indoles expostulare videatur . Quod & factum, nec semel. a N. Mantuano, ut liquet, leu ex libro Antariorum II. sol. 3o . , seu ux Fastorum lib. I. sol. 24s., ubi de Nomine IEsν , seu ex superius allatis de voce Pascha versibus. aliisque tum carminum suorum, tum & prosarum locis . veluti, quum ait De vari tate Inte pre iam Sacrae Scr*turae tom. IV. pag. 229. α Dum haecu mec .rin meditor supervenit, qui diceret in Asalmo LXXXIV. pro eo , quod ν nos dicimus: Et in eos, qui eonvertuntur ad eor. melius dici a Graecis καὶ π επὶ τους π στρεφον ας καρδίαν ἐπ' αὐτον. Quod est: Et in eonvertentes corae ad eum. Mox ad colicem Hebraicum me converti, reperique scriptum: , ν--,N veri j ubu kehista quod iterpretatur: Et non eo m vertentur ad gultitiam arripuisue mox Hieronymi translationem ad Chroma- ω tium, quam textui Hebraico reperi consorinem V. Hier. Opp. tom. VIII.
33 Basil. in sol. Μ.D.LXV. , & ecce, dum cogito unde vecordes hi cor illud
187쪽
T 4stiones, ad Auctorem N. saepe deserrentur dirimendae. Unicum adducimus ex Mantuano ipso argumentum cs 34 .
. Quidam .... - . dum nuper concionaretur
is exclamabat, psalmos non esse fideliter translatos, & pro- ω serens ex psalmo VI. illum Versiculum: Anima mea tumis bata est valde, sed tu, Domine, usquequo : asseverabatis debuisse transferri aliquantulum Movit haec i is solens
is traxissent, quod non sit in Hieronymo, neque in Hebraeo, verti oculos
ad P, quod ponitur post , in principio dictionis Misia, fic manifestea, deprehendi translatores a pro P posuisse , & litterarum affinitate deceptos . ex b, & I in a conversa kcisse', quod cor significat &ta n V. Buxtos Ex quibus , aliisque multis, quae adduci huc possent, ci. N. Philologi testimoniis aperte id etiam efficias , haud utique mentitum Auctorem N. quum haec ad Ptolemaeum fratrem scriberet: Ptolemaeo ipso teste , in sua pro eodem Mantuano Apologia operum Mantuani rom. IV. pag. 13o. u Scis me, is ut inquit Vitruvius, etsi non sum Aristarchus, non esse αγρα--τον : etsi is non sum Timotheus, non esse ἀμουσω: etsi non sum Esra. litterarum Hem braicarum non esse expertem. n Ubi rursus , ut patet, Graeco libenter utitur laconismo . Id scilicet laudis Graecae linguae tribuendum, brevitati illam consulere, ac rursus orationis gravitari, ut ipso erudimur Ciceronis exemplo, quamvis non id moris ultra debitos limites provehendum, velut scite animadversum Cardinali Hadriano . Sic perspicuuin est Auctorem N. . ut aliquam orationi majestatem conciliaret, ad eam linguam tum aliis operum suorum locis, tum libro Mariana Partheniees I. data opera, confugisse, ubi Theologicas, ut Vocant, tres Virtutes, ac quatuor cardinales sic graece a pellat. Tres una comites habitant Eros, Elpora, Pistis . . . Parthenices istae venturae ad limina Nymphae F uatuor efregias secum duxere sororesulchram Metrioten , Phrenandreamque potentem , Viribus. atque lites componere doctam Voce Dieaspoliam, memorique futura videntem Mente Prometheam summo genus aethere missum. Alta panomphaei subeuntes tecta Tonantis Ad Mariae thalamos famulam misere Siopen . . . .
Hic vero si quem commoveat dactylus Elpora graece ι aise id primum animo repetat, quod, omnium ore, tritissimum est Grammaticorum effatum rGraeca per Ausoniae fines sine Iege vagantur. Tum, ut reliqua mittam, qua
habet Inst. linguae Graea lib. III. cap. AXVI. Iacobus Groserus, ea meminerit , quae admonuimus Nola 4os. 034 Tomo IV. Conιra calumniatores pagg. 64. 6s. Vereor hinc ne, hoc Ioci, haud satis in iis, de quibus scribebat, versatum se prodat cl. Tirab schi, dum hax de Mantuano ait cit. olim Storia delia Lerteratura Italianatomo VI. parte II. lib. III. a. XX. pag. 23o. α Io non trovo Pero, chen dei profitto da lui fatis nullo studio di questa lingua Ebraica ci abbia is egit lasciato iacun lassio. n
188쪽
ει solens ealumnia multos viros & litteratos, Ad religi Mos. v qui quotidie versum illum inter pulmo; poenitentiales sien legebant. Et, quum me consulerent, confestim misi ma-3ν num ad exemplaria Graeca, atque Hebraica, quae in mea. Bibliothecula habebam recondita, invenique in Graecon codice scriptum :-, in Hebraeo I. v Mad --. Hai , quae dictiones, ubicumque reperiuntur in sacris ii
Μ teris, semper ab idoneis usquectus interpretantur . . . . .
- Mirabar hominem hujus prosessionis tam pertinaciter asse
- - pulchrum es digito monsirari, O dicier hic es. Aul. Persius Sat. I. p. 28. Memoravit hic BUliotheeulam suam: at enim illud ex dictis suspicari me posse puto. eam nec copia librorum , nec eorum delectu , parvam dici debuisse; em nec inficior potuisse facile Auctorem N. . qui multos clarissimos 13s eruditissimosque viros seu pone incredibili , quam in eo olim
33sὶ In his praeter Picos. Politianum . Hermolaum Barbarum , praeter Cormiesium . Bembum . Pomponium Laetum, Pontanum, praeter alios alibi citatos Ini nominis, magnae auctoritatis viros, censendi omnino Hercules Strora, cui . sequenti epigrammate a Nicolao Reuisero tin Do -υ , & Freytag t Analectis Liaurarim pag. m. 9I . relato. Parentavit εSirmius Heraclea Venerem dum quaerit . adulter Illius obseuras Mars erat ante tores. Mars iuvenem claudum Veneris ratus esse Μaritum, Deprendi in furto dum timet, arma capit. Confossum iuvenem feris cognovit. & inquit IContentus Nymphis debuit esse novem. quae ut rite omnia inteIligas, eonser seriptum a Iovio simis elogium ζAndreas Μantina Pictor celeberrimus, cujus laus est apud N. orlanct L Abraedario mirorieo pas. 6 edit. Neam in 4. M. DCCXXXIII. &. det quo ,ta, in θωis , carmine ei inscripto Poeta N. . Suos extolIere ludos Graecia iam cesset, certamina ponat olympus ἐPosteritas iam vincit avos, melioribus astris Utimur. optati laburmar ab aethere fluxus .
uuid Gnidiae Veneris, quid te suspendit ApeIlis Gratia Protogenis tabulas , & Zeusidis uvas,
Parrhasi quid semis avest Quid signa Μyronis,
189쪽
olim: m, demirati sumus, erga omnes comitate, seu assiduo
alios demerendi studio, seu multis passim editis eximii plano
Sordet. & Andreae perdit collata decorem . Tu decus Italiae, nostra tu gloria secti . . Neoin suum recte voluit te Mantua civem,
Gaque'magnanimus statuit tibi praemia Princeps.
Ouae vos innocui versat sortuna parentes Tilma eur tantis fletibus ora madent. . . . . Terra domus non est animis accommoda nostras Altius it nostrae conditionis honor. Oui nimium terras amat, & mortalia Meia,
- Fallitur, est alio patria nostra loco. Hic sumus extorres alienaque regna tenemus, Sub gravis exilii, servitiique Iugo . .
Nune animus curis coquitur, nunc corpora morbo, Et stimulos affert quaelibet hora novos . Nunc fratrum subeunt obitus, nunc fata nepotum, Tempus in obsequiis tristibus omne fluit. Crebrius auditur per templa, per atria planctus, Ouam faciles inter vox hymenaea choros. Et n olo nostra vocant. modo nos aliena sepulcra. Funera sunt nostri continuata dies. O felix. quem res non implicuere caducae, Moe. hominum triplici corpora fauce vorat. Felices frustra nobis promittimus annos . Semper enim curae, tristitiaeque premunt. .
Flumis ut insequitur fluetiim , sic tempora Nostra catenatis sors inimica malis. Mittimur Araherios per .liminat mortis in axes, Hare patet in nostros ianua sola lares. Est illie natale solum, nostrique Penat Regnat ubi in decimo Maximus qrbe PaNos Deus ex alto. nos magni gloria mundi, omnia nos pronis vultibus astra ocant. Ouum nitet. & pictae noctis fulgoribus ardet, ostendit nostras pulcher olympus ries, Noster enim polus est, sunt sidera nostra , serenCivibus arridet Lucifer orbe tuis . τ a reouies illic, illic Mic na Voluptas . --. . Perpetuus splendor; gaudia, risus, amor
190쪽
I 7 ingenii festibus, omni, verbo . dicam, ossiciorum genere sibi amicitia conjunxerat, & mutuo acceptis aliorum li-Z bris
Emilius Romanus, pro cuius sospitate Votum Apollini dixit, quod rursus in Θωis reperias, quodque nis absolvit diluchis: Quale, Gigantaeos post aspera bella tumultus,
Te memorant carmen concinuisse Iovi, Tale tibi referet . quum te praestasse lalutem Senserit, & medicas applicuisse manus. Et cecidisse tuis veterem Pythona sagittis Dicet , & auxilio Pergama facta tuo. Quod te, quod triviam pulcherrima Thea sororem Progenuit: sedes cur tibi quarta datur. Curve tuo mitem curru premis A'φρογενειαν, Curve sub ardenti sidere Martis eas . Cur Veneris claudo, cur Martia furta marito Detegis , occultum nec sinis esse scelus.
Quid sibi vult Phoebus , quid Sol, quid nomen Apollo,
Et cur te Rhodii Lemnion esse dicunt. Cur tibi det Titan . & cur cognomina Delos , Nomina cur Cynthus, cur tibi Thymbra facit. Cur Lycius, cur Grynaeus , cur Sminthius esse Dice is, & Clarius, Chrysocomusque Deus. Cur Mirhinus . cur Cyrraeus, Paeanque Vocaris, Unde tibi Argenetes nomen , & ortygius . Argolico ritu quare Anυρό'ο μ, A γυιευς, Ac Nomius , quare dictiis Α λεξIκακος. . Η'λιον adjunget cur te Milesia pubes, Cur Grajo veteres ore Vocant. Quid sibi tela volunt, quid laurea serta, quid arcus, Quid lyra, quid crines , quid juvenile aecus.
His, alitique tuas mulcebit versibus aures, Et tua, Pimelaeo carmine, dona canet. Phoebe Pater Vatum , communibus annue Votis, Proque tuo sutas accipe Vate preces. Explanabit horum plura Macrobius. atque Euanginea eruditissimi Ηuetii D monstratio; verum omnium accuratissime cl. Antonius Banier.
Benedictus Morandi primus Bononiensis Senatus Secretarius, Scriptorque& versu, & proia, uti ex oriandi Notitie derii Seritiori Bologns pag. a. constat, nitidissimus, de quo , carmine ei etiam inscripto in Sylvuὶ haec, inter alia , idem Mantuanus: Tu puer ingenuas, non , ut plebeia juventus Consuevit, longis doctrinae anfractibus, artes, At celeri brevitate capis, facundia venit Obvia, & occurrit nondum quaesita poesis Sponte sua. Tam prona Deus tibi sidera fecit Non fuit in Graiis tibi res abscondita chartis, Non suit in nostris. Phoebi tibi tota inellex Cognita, & arcanae penetralia magna Minervae