장음표시 사용
161쪽
I 8 Pendet adhuc scopulo, volitansque per s aera simon
Infamis Magus, & lucri execrabilis auctor Vapulat. Hic velut aeternis immobile saxum Ictibus expositum Pellaei infamia Νili Arrius: hic gemina ducens ab origine mundum Latrat in oblauro Manes absconditus.antro, Eunomi usque Deum lacerans, & tota sub Orcum Haeresiarcharum soboles intrusa latentem. Praesidet his Machometus Arabs At enim deficiat me dies, si quaecumque huc spectant, Mantuani loca nunc pergam exscribere . itaque illud potius Videamus, quomodo nedum Poetae clarissimi, nedum insignis, gravissimique Theologi: verum
OSTENsυM S. praecedenti. Mantuanum virum suisse Theologicis in rebus apprime versatum, cui scilicet laudi necessario aliam hanc quoque addamus oportet, fuisse, inquam, illum & historicis cognitionibus eruditum, quum , ut Iosepho Augustino orsi 18 , aliisque animadversum est, nemo unquam Theologiae palaestram , vel mediocri, possit gressu percurrere, cui non aliquod Ecclesiasticae saltem Historiae
4 laee ex veteri sententia Poeta N. quam non veteres modo penes Tillem nt Me iras Oe. tom. I. in vita S. Petri ; verum & recentiorum permulti excipiunt, sed omnium maxime Vir, hoc rerum genere . peritissimus Gaetanus Maria Travasa Storia eritio desti vise deni Enesiarehi tom. I. in vita Simonis Magi cap. XVII. pag. m. x i. . & seqq. , ubi tentiatos RMaso aerios tractus, eumque, Apolioli Petri orationibus, praecipitem actum, lectissima, ut eius moris est, eruditione, Propugnat.
162쪽
storiae subsidium accedat. Quamquam non eas tantum calluit Auctor N. historias, sine quibus , nemo , Vel aliquam Theologiae laudem consequi valeat, sed & nullum pene historiae genus reperias, in quo non fuerit ille, saltem ut seculi ferebat genius, diu, multumque attritus. Annon enim in Sanctorum, in Pontificum, in Principum , in Nationum Virtutibus , gestis, bellis, praeclaris facinoribus describendis, extollendis, versuque, vel prosa celebrandis , Historici partes, munusque insigne est persecutus t Annon ad illum ,
ut Historici &.nomine, & subsellio dignum appellant Ioannes De Pineda 39 , Guillelmus Burius 46o , Ludovicus Cellotius 6 i , Νicolaus Reusne rus 6a , Agnellus Masset 63 , Ioannes Iacobus Chisset 464 , Ludovicus Antonius Muratori 46s , Ioseph Antonius Saxius 66 , Laurentius Berti 467 , Robertus Sala 468 , magnie Encyclopediae adnotator 469 , ut Baronium ή o sileam, ut
Tursellinum, Sigonium , Surium . Torelli, Honoratum a S. Maria, Benedictum XIV., Keislingium, Cardinalem Quirini, Bayle etiam, aliosque , ne ipsis exceptis Bollandianis. quamvis a Daniele Papebrochio dictus est Poeta melior,
4s9 De la Monarchia Eeelesiastiea libro XXII. cap. XXXIII. N. IV. 46o In Innocentio II.s46i De merariata lib. V. cap. IX. p. 299. 460 Refert Mantuani objurgationem eum exhortatione ad c tenda arma con Ma Infideles. Vol. II. De bello Turelao orationes, O eonsuliationes pag. m. 2724
463 Annali di Mantoνa lib. XI. cap. VI. 46 Anastasi Childeriei Franeorum Regis Oe. cap. XXII. pag. 328. 46s Rerum Bal. Serin. tom. XX. ante regoriam Mantua Dartholomaei Sacinclai , vulgo, Platinae. Videsis & Ioannem Georgium Graeviuin ad eamdem Platinae iustoriam Thesauro antiquitatum , O historiarum Italia tom. IV. parte II. 466 Utitur Saxius & Mantuani auctoritate , quo SS. Corporum Uervasit, &Protam mm. possessionem Mediolano vindicet, dissertatione, quam de eo argumenti genere, adversus Papebrochiuin adornavit. Mediolani in η. M. DCC. XIX. cap. IV. g. 32. 46 in Isagoge ad sacram geographiam cap. II., alibique. 468J Notis ad Ioannem Bona Rerum Litur earum tomo III. lib. II. cap. I. g. IV. N. I. 469 Ad art. Northumberlanae tom. XI. pag. III. edit. Liburn. inchoatae an.
4 Semel, atque iterum in Mar mlorio . Adde odoricum Raynaldi in Annalium Baronii eontinuatione ad an. M. CcCC. LXXIII. N. LXIII. tom. X. Pag. 4r. edit. Lucensis M. DCC. LIII. Bertrandum d'Arsentre mmire de Britagne liv. X. chap. XLII. , Philippum Argelati Biblioth. Scran. Medio
163쪽
quam Historicus i , quod tamen Ita Biographo illici
rissimo dabimus, ut nec ipsi ejus censuram , nec Mantuano narrationes suas vitio vertamus; etsi enim illud omnino concedendum , plura esse in Vate Ν. es. poeticis, ut cum Livio 471ὶ dixerim, - Poeticis magis decora fabulis , quamn incorruptis rerum gestarum monumentis. - quod vel ipsis, non equidem infimae notae historicis Herodoto, Plutarcno,
Dionysio Halic, Livio, Valerio M. , Diodoro dic. passim
exprobratum, ceu nupero quoque Auctori Ioanni Carolo Denina 4 3 observatum eu, quibus Suetonium patriae N. eximium decus, Scriptorque nitidissimus Comes S. Raphae lis , aliosque alii adjungunt 47s , ne cum Flavio Vopisco 76 - Νeminem Scriptorem , quantum ad Histo-Μ riam pertinet, non aliquid esse mentitum is assirmem; illud tamen, hoc loci, oratos velim severioris, ac nimium dissicilis ingenii Criticos, non id jure exigi a Poeta, ut iis omnibus, quae ineluctabili rationum pondere asseria non sint, abstineat, nullasque reserat uno vulgi rumore 477 susceptas traditiones: an non imo, ut olim est a Rapin 78 , atque Pontano 79ὶ dictum : - Fictio magis , quam carmen 'Μ poetam facit. Μ qui adeo, ubi Historici munus, quod plures solent, persequitur , lectorem desideret ea eruditionis supellectile, ea ingenii dexteritate praeditum, ut facile , quae
mere, - ri Tomo III. die XXIII. Aprilis. Plaevio Commem. ad asia Megalo-Mam ras S. Georgii g. III. N. a 8. quod ipsum repetit Ruponsionisui ad N. Seba- .ianum a S. Paulo art. XI. g. XLV. N. 96. Praefat. in Hist. Rom. 'ra De studo Theintia lib. II. cap. III. Moria di due secoli famos in halia parte I. cap. XX. s, Adisis & Petrum Le Brun H. sto ire eritisae des eratiques sitim i sertome l. liv. I. chapp. l. II. III. , Fenoo Theavo eriluvi uni νιυri tom. II. disc. u. tom. IV. dist. VIII. &c. 4 6ὶ ιη Aureliano. Inter Augosta, ut vocant. Historis Scriptores a Casau hono, Parisiis . anno M. DC. lli. in η. editos pag. 3O8. Praesertim quum & illud nonnumquam usurpare liceat: Certus abest Auctor: sed vox hoc nuntiar omnis. Credo tibi, verum dicere. fama, soles . Martialis lib. VII. Digr. V. 4 8ὶ Reflexions fur u me que en general g. XX. Euvres tom. II. pag. m. Da. 4792 Proomi ma m Latina lingua tom. H. progynu . LII. in nota.
164쪽
. . . Isimere, ac pure historica si int ab injectis, data opera, epifodiis, colloquiis, eventibus, Verbo dixerim , tabula mature dispiciat , rite invicem separet, sollerter, exacte, acute disternat Θ Ex quo igitur non omnia, quae canit Mantuanus, haec ad criticae regulas ipse exegerit exegit videlicet plura 8o , non hinc continuo illud negaveris, multa ab eo
48o Sic negavit Magos Christi adoratores fuisse Regia dignitate conspicuos, ut notatum g. Praec. . qua in re ut adversarios, ita & habuit sectatores. Negavit patriarcharum annos menses fuisse, quod tunc a Malalehel quin- ιν que annos. & totidem menses natus genuisset. . De parrentia lib. II. cap. XXXVIII. Ait enim Scriptura Geneseos V. is . .. Vixit autem MalaIehel sexam ginta quinque annis. α genuit Iared. n Pronuntiavit coelpitasse Ovidium, quum eaneret lib. Faso IV. de Proserpina, & sociabus: . . mites accedite, dixit, Et mecum plenos flore referte sinus. Praeda puellares animos oblectat inanis, Et non sentitur sedulitate labor. Haec implet lento calathos e vimine nexos, Haec gremium, laxos degravat illa sinus. Illa legit calthas , huic sum violaria curae , Illa papavereas subsecat ungue comas. Has Hyacinthe tenes, illas amaranthe moraris,
Pars thyma , pars rorem, pars meliloon amat.
Plurima lecta rota est, sunt & sine nomine flores . Ipsa crocos tenues, liliaque alba legit. Narrantur hic scilicet eoilecti flores: ia qui numquam legi possunt uno die.
v sed nec uno mense; violae namque florent veris initio, rosae vere jam prae cipiti, &. paulo post rosas, lilia albat amaranthus intrante autumno. den crocum mense Octobris. is Inquit Mantuanus Epistola contra calumniasores
pagg. 86. 8 . , de quo rursus haec tradit, in ejus Apologma pag. I 8. Pt
Iemaeus e M Dixit mihi aliquando inter ambulandum , si nonnulli nourae aetan iis sunt tam severi censores Poetarum , quid dicturi essent, si nunc eri- mum ederetur aeneis Virgilii nostri, in cujus prima pagina tot Iicentiae, ν ne dicam errores legenti se offerunt Dicerent enim. quod Tuc-n cae quoque , & Varo visum est. Maronem tantum opus male inchoasse , & quatuor primos versus ex fronte tollendos. Item quod dicenda malere Proposuerit, quum dicit rArma, virumque canon nam eodem ordine proponere debemus, quo exequimur; ipse autem pri-Μ mo e Tequi tu r de Viro, postea de bello. Item, quod fallo dici videatur: Troiae qui primus ab oris .m nam AEneas non primus, sed Diomedes ab oris Troiae venit in Italiam; m nam tempore 2Eheae iam condiderat Argyrippam Item , quum is dicitur:
165쪽
& vere fuisse, & mature scripta: quin imo nec quaecumque illi passim objiciuntur, haec recte in illum animadversa putaveris . Sic falsum est , eo dementiae ipsum evasisse , ut, quod minus caute ei improperat Iacobus Hyacinthus Serry .8i e militem latus Christi lancea transverberantem , caecum penitus, sed sacrato postea ipsius Christi cruore sanitati restitutum dixerit 8a . Liquet nempe fuisse militem illum a Vate Ν., ceu aegra solum acie , lippisque tantum oculis 83 descriptum. En Poetae Versus, quorum postre
. Improprie locutus sit Item , quod dixerit Latio pro in Latιum, is & genus Latinum descendisse ab AEnea, quum ante AEneam suerit Latium, is & Latinum genus. is Quod postremum notavit exinde in suo Pseudo-Virei lio is I. pag. 28s. Ioannes Harduinus. Alia his affinia, quae si Scaligo. rum consulas, & ipsa artem critices attingunt, reperias apud eumdem Mantuanum cit. Adversus calumniatores Epistola, Quod ii, quandoquidem huc nostra deflexit oratio, non in factis modo, sed & circa verba critica ars aliquando versatur, ceu liquet ex Honorato a S. Maria Reflexions Oe. tom. I. ' dissi IV. pari. I. art. XI.); habeas unum saltem ejusce quoque rei ex Mantuano exemplum in voce mycha forum lib. II. ubi de seliis mobilibus ὶ .
Inclyta, quae ΠDD nomectat Iudaea vetustas. Pascha vocant nostri corrupto nomine , & istam Iudaicas mendam tulit ignorantia linguae. Iste tamen fluxit Grajis a gentibus error , Quae, quod nos patior dixere, putabant, Quod Messiam passum audierant ea tempora circum, Nomen id exortum . Nostro dicitur ore: Transtus. Hoc nomen clades AEgyptia fecit. Ouod graeciim illius vocis etymon censuerint Lactantius, Ambrosius, Ir naeus. eos hinc emendandos consentiunt Walchius Diat ba de L.ictantis, hQbue ibis cap. VII , Argonensis opere e Gallico in Latinum a cl. Reinuri coi verso De optima legendorum Melesia Pasrtim methodo parte L cap. Ill. Laurentius Masei nota 34. in Sigonium De R publiea ub. III. cap. IX. tomo IV. novissimae editionis coli. I 29. 33o. . At enim haud debent hae quae exempli tantum loco assumimus, pluribus nos morari . Atque ea Porro sui sciant, ut saltem conjiciamus Mantuanum, quum id operae pretium duceret, seu historici partes, seu Poetae. vel Philologi munus obiret, Penticulate esse locutum , quod & ex alibi adnotatis conlpexeriS.
48,3 Exercit. LV. Vill. 481J Lib. Fustorum III. die XV. Martii sol. 28 I. . 483 Noidium id Bollandianis . qui, poti relatos illos Mantuam de S. Lon- ino milite versus tona. II. die XV. Martii. Comment. praevio ad acta utriusque Longini, milvis scilicet, ac Centurionis S. II. N. 19 , sic per
166쪽
mos tantum quatuor morosus ille criticus, stilique, ut ait Nonnote 84 , non undecumque laudabilis, vel, quod Mantuanus minime legerit, vel, ut tuto illum derideat, adducit. Rege sub Augusto, sub successore fuisti Centurio. Demum , in foribus quum lenta senectus Iam seret, ad Christi crudelia fata cohortem Iam lippis duxisti oculis, & lumine tardo.
Tu caecus non mente minus, quam corpore sanctum Lancea, & admoto pectus mucrone petisti. Inde, cruor consusus aquis hastilia circum In digitos lapsus, tetigit quum lumina, morbum Sustulit Patet igitur lippis tantum oculis, aegra acie, lumine tardo , non caecum penitus, nec more andabatarum ferientem
fuisse illum a Mantuano depictum: quin imo Sancti hujusce Militis historiam exacte fuisse, rituque a Poeta N. digestam, conceptis verbis, asseruit aequissmus artis criticae restimator, ut a Liberato Fassono 8s , ab Ansaldi 86 , aliisque dicitur, Honoratus a S. Maria 487 . At gravius est , quod iidem historiae pertinet, prolatum a quibusdam de Historico Ν. mendacium. Scripsere videlicet Spanheimius 88 , Petrus Zornius 89 , aegidius V Strauch .gunt: in Haec ille . qui, ne tam insanus videatur, ut omnino caeco lanceam a tramandam commiterit, prius dixerat eum Iippis o hi , O lumine tardo , co- duxisse ad Christi necem. is Subdunt ii quidem, ne vel hoc dici Poluit te: quippe O ipsim salis isti sti est absontim. At enim si his verbis id torte mimunt, non pone viro militi. seni prauertim ophthaliniam ingruere aut neqviviste , lippis oculis, cohortem ducere, aut ducere saltem non du- ille , rum . puto , dixerunt nee rationi satis congruam , nec quae facile commmuni omnium experientia firmetur.
167쪽
Strauch 49οὶ , alii , Mantuanum de adventu petri Romam
nihil locutum, quod , etsi nec Mantuano, Cui plura omisisse licuit . injurium, neque Catholicae sententiae de Romana Petri sede foret incommodum; ne tamen circa νirum pavusmum , ut Poetam Ν. Mamachius nominat, impune mentiantur, vel & calumnientur Protestantes , adversus citatos scribillitarios, hunc Mantuani de Apostolorum Principe locum 9i adducunt ipse Thomas Maria Mamachius 492 , quique ex illo multum prosecisse potuit, eruditus Petrus Franciscus Potaintus 93 : Inde per AEgeum, per Cycladas, Ioniumque.
Multa mari, & terris discrimina passus ad urbem Romuleam mundi dominam , rerumque Potentem Venit, ubi aeterni jaceret primordia regni. Folio autem praecedenti haec jam de Nerone canebat :Iussit enim Petrum, quo non insgnior alter Relligione fuit, pedibus sublime levatis, ore in humum verso, pendere patentibus ulnis, Et paulum rigido jugulum submittere ferro. is Abeant nunc Protestantes illi, concludit Mamachius 94 , n Petri itineris Romani oppugnatores, atque ex Mantuanin carminibus Petrum , neque martyrium obiisse Romae , ne-μ que Romam venisse umquam , si possint, essiciant. . Verum alia attingenda nobis quaestio est, deque Ioannae Papissae fabula . quam & suis celebravit carminibus hic N. Historicus, pauca mox adnotanda . occurrunt, inquit de Vatis
4ovi Seu mavis Nicolaus Petraeus Di sert. Historie Theolon de vita S. Petri.
Q Seu mavisi Ex lib. R. i Originum ,s493 De Rcimano D. Petri itinere , O Diseopatu exercit. I. t 94ὶ Cit. loco pag. s89. in Nota. Assima de S. Paulo reperias apud eum dem I Lamuanum Parthenices I. lib. II. v. 34s. 1 eqq.
168쪽
vatis N. poemate A DUus inscripto, post Niceron 9s .
Freytag 96 uoccurrunt libro iv. lat. 44. b. tres veris Μ sus , quibus Ioannam Papissam in inferno paenas luere cen cinit, quique a fabulae patronis veluti testimonium omnin exceptione majus proferri solent. - Ηic pondebat adhuc sexum mentita virilemn Memina, cui triplici Phrygiam diademate mitramu Extollebat apex , & pontificalis adulter. Quae sane Poetae Ν. verba sibi, ex legitimam Romanae Cathedrae successionem impugnantium ore, objiciunt Domi
nicus Gravina , . De notis , seu signis Ecclsa 9 ὶ , &Dominicus a M. Trinitate 98 De Summo Ponti e R
mano haecque demum illa sunt, quae una e Maatuani
operibus delenda rectissime est a Fidei per Hispaniam Qua
sitore Antonio Solomayor 99ὶ pronuntiatum : neque enim, nisi fabulam , continent, eamque putidissimam ; licet non ejusmodi eam fuisse, quam & Mantuanus, & alius quivis, utroque stans pede , rejiceret, ex ea argumentorum copia, quae congeri ab ejus propugnatoribus iolet, manifeste nimis eruitur, unde nec temporis dispendium se facturos
arbitrati sunt viri spectatissimi, Flori mundus soo , Leo Alla-V 1 tius
493 Mimo tres Oe, tom. XXVII. PRg. I9. 4εψὶ paratus litterarii tom. IlI. Notis ad s. VI. pag. 3o. . quo loci sub dit . ia Cont. Merk-urdige Historie der Pabstin Ioharina alta des Heren vonis Spanheim Prosessoris cler Academi e Eu Leyden , lateinisclien Dissertationm von dem Herrn l' Ensant germen und von demselben nost versiciliedeneam Anmerkungendes Herro des Vignole in Franainstiner Sprache hera insegeben; is nunmehro aber Wegen threr Vortremi chkeit aus dem Frangaesis chen ins Teu- , t sche uberieram. Friare. vnd Lei pr. t 3 in 8. parte II. CAEp. V. P. 1 4. Apud Ioannem Thomam de Roccaberti Biblio hera Maxima rimis claeom. VIII, pag. 7 8. seqq. 498 Penes eumdem Roccaberii tom. X. pag. 20 . 6 c. 499ὶ Indice librorum prohibitorum exyti ιον. o classe II. liti. B. 3 in In suo Z'Ami-PVese, quo loci chap XXII. n. IV. Mantuanum dire vexat, quasi historiam illam nullis non coloribus pinxerit, haecque paulo concitatior de eo scribit: is Renterme dans un cloitre it a dans ses Demesi, repretente la Palesse, avec plus d i te, S d infamie, que nul navolt j is mais talit c est Baptiste Mantuan, tequel en parte ainsi.
169쪽
Isistius sol . atque, ut sileam caeteros, ipse Bayle so1 , si
vacuum illud otiosorum , imo & malignantium hominum
commentum, ex professo, aggrederentur, ac nullo. staretalo evincerent.
Alio nunc suscepti muneris partes nos Vocant, atque alius, quem hic expendamus, Poeta: Ν. locus, ex carmine S. Νicolai Tolentinatis profertur. MIn fine libri I. verba, n usurpo citati nuper Fraytag so 3 Merlinum Britanni-Μ cum, quem magicis artibus plurimum valuisse nonnulli Μ Scriptores perhabent, caelitibus adscripsit:
N . . Vitae venerabilis olimis Vir fuit, & Vates venturi praescius aeviis Merlinius, Laris infandi de semine cretus. . Hic satus infami coitu pietate refulsit, Eximia superum factus post funera consors. nΑccipiamus haec igitur de Ambrosio Merlinio, quem turpi commercio natum commemorant apposita Ludovico M reri additamenta, quique apud Getaerum so , aliosque
D Ie m en un gibet Gree fine semelle, is Qui traveme en honime. & laignant un Oint zelem Iuiquau sege Papat, par ruse. Otoit montε:m Or avolt sur lon ches cette pulte effromuem Le triple diademe. Ac son pati liard eloit. Aupres d'elle penda, qui son mal detestoitim Cestu ν-ey adioute, mur rembelisse ment du eonte, Ia penderie de ee may B tre Escuyer de lecurerie papale . dont nul n'avolt iama is parte, que luy. nQuibus in verbis Remondi fidem desideres; nulli bi enim de hippagogo, seu agasone . nulli bi de aliquo, nisi foeminae illius, & quidem apud insuros suspendio loquitur Poeta N. . quod & Alexandro Cooke adversus Florimundum scribenti aetnotatum est, ipsique Bayle Dictionn. art. Papesse Rem. D. N ta 6a. tom. IV. pag. m. 4 3. animadversum . Quod vero putidius caeleris rem Mantuanus expresserit, id vero, ni mavis Remundo negasse, Christiani Poetae ae Io, cujus certe nihil deerat Mantuano, dandum erit omnino. Quamquam neminem sorte reperias. qui pressius hi istoriam illam attigerit; tantum aberat, ut conquisitis sedulo mendacibus phaleris exornare eam studeret, su Coque , ac Vanis pigmentis delinire.lsol in consuratio Fabula de Ioanna Papissa ex monumentis paciε . so Dies mi. Hi L-Cris. art. mpes. so3ὶ Saepe cita Apparatus litterani tom. III. Notis ad g. VI. pag. 23.
170쪽
Magorum Antes nanus audit; ergone corripiendus illico. emendandusque Mantuanus Z Viri illius vaticinia ad annos sexcentos in pluribus manifeste completa scribit relatus a
Magiae insimulationem quod attinet facile id quidem evenire potuit V., quo vixit, Ecclesiae seculo, Viro mathematicis cognitionibus, ac rebus physicis, uti de eo scribit Lelandus so , attritissimo , quo sere pacto rem nemini ignotam dico evenit postmodum, seculis vicinioribus, Ro-gerio Bacon , Trithemto, Pico , aliis , ob quaedam praeclare a se adinventa , in Magiae suspicionem adductis. Caeterum Merlinium hunc a Merlinio Caledonio, quem pietate, O doctrina clarum Pliseus o8 appellat, quemque caelitus &ipsum assiatum so9 , ac inter sanctos alios apud Cambros
sepultum memorat; non aeque ab omnibus fuisse olim distinctum ex eodem Plisto s Io colligitur: facile ergo, utroque Merlinio confuso, unum, eumdemque putavit Mantuanus , & eum scilicet, quem surtiva Venere genitum autumant, & eum, quem Vitae pietate illustrem commendant. Utcumque fuerit; neque enim id modo mihi arrogem, ut in re nimis ea quidem implexa definiam , hoc saltem liquet, non id gratis omnino, aut, pravo aliquo animi motu, a
Poeta Ν. adsertum sit . S. IV.
sol Bibliotheea messis , O insima latinitatis tom. V. lib. XII. pag. m. N. t - Lib. XII. ad annum M. C. XXVl I. pag. 887.sso in Capp. XXVI. XXVII.
so8 De illustribus Britannia Serim. N. 38. pag. I I. so0ὶ Fabricius quoque id asserit. Bibliotheea media . O infima latinisatis tinanio v. lib. XIl. Pag. m.
m te recon noli pour un Prophete , & te mei. de sa grace. au nombre des. Minis. Volci te passage Vita Venerabilis olim &c. v At enim, quantumlibet exclamet Niceron, haud multum universam hanc rem in Ma tuano demirer, quem etsi defendere possem, hocque argumenti genus latius, peniti usque diducere, quum tamen S meae parco. S legentium verecundiae. unum illud hoc loci satius habeam. monere. inquam, prolificum nefandi
Laris concubitum a Deltio Di uisiuionum mugiearum tom. l. lib. V. qu. XV. ,