장음표시 사용
151쪽
Incarnatio sussicientibus indiciis hominibus manifestata est: is Divinitas enim nullo modo convenientius manifestari po-n test, quam per ea, quae sunt propria Dei: est autem Dei Μ proprium quod naturae leges immutare possit, supra natuis ram aliquid operando, cujus ipse est auctor ; convenien-- tissime ergo probatur aliquid esse divinum, per opera , . quae supra leges naturae fiunt, sicut, quod caeci illumi-Μ nentur, leprosi mundentur, mortui suscitentur . Hujusmo-- di quidem opera Christus effecit, unde & ipse, per haecis Opera, quaerentibus: Tu es, qui venturus es, an alium is expectamus p suam Divinitatem demonstravit dicens: caelis vident, claudi ambulant, surdi audiunt. is Quae eadem peracute etiam edisserit Incognitus Ν. s . Caeterum &Mantuanus ipse, quoties non de Christi miraculis in se unice spectatis, sed & ad eas, quae miracula ipsa comitabantur, circumstantias attendens loqueretur, ingenue, ut plane
Plurima testantur Christi Νumenque, Fidemque. Et alibi adversus Nestorium Divinitatem Christi impugnantem T :
Attendebat enim solum, quae opprobria passus Christus erat, non quae toties miracula fecit, Nestorius levis, & petulans , elatus, & audax. Scilicet miracula Christi iis esse circumstantiis posita, quibus non possent non illius Divinitatem evincere creditum id & Mantuano , quamquam arbitratus est facta illa pure in se, ac nude spectata non validum aliquod essicere Divinitatis ipsius argumentum: quae interim Omnia, idcirco aj bam , inquit de se Mantuanus 8 : MNon, ut nostra in-- firmem
4 Q super psal. CXVlu. ψ. I 29. 4464 In S. Dionso Areopagi a lib. l. sub finem. 44 4 Asorum lib. I. in S. Grino. 448 Cit. D. palio ia lib. III. cap. IX.
152쪽
s firmem , pro quibus etiam landendus est cruor; sed ne is simul cum nostris aliena confirmem, quibus est cum non stris commune miraculum. υ improprie scilicet dictum. veluti ipsius Mantuani verbis nuperrime est adnotatum, cujus tandem opinionem de uno miraculorum veri nominis auctore Deo ex ea etiam objurgatione assequimur, qua
ethnicus quidam populus ab illo vocatur 449ὶ :
Inops mentis, miracula qui non Per tam clara Deum cognoverit Quamquam & ea de re jam sitis. Nunc autem, si quam divitis venae esset, quantaque facilitate, vel in Theologicis ipsis veritatibus exprimendis Auctor N. commendaretur, adductis aliquot eam in rem exemplis , ostendisse liceat, de Deo haec habet Parthenices II. lib. IlI. .
Deus est aeternus , & ingens, Nec comprensus adhuc, nec, quae comprendere possit Mens est ulla Deum. Simplex essentia, nullis Intercepta locis, non circumscripta figuris, Unus , & in plures numquam divisus, ab omni Conditione procul nostra, mortalia ne)um omnia; verum etiam vincens caelestia longe. Solus hic immensum fecit non Iupiter orbem .
Quicquid habet Phlegeton, quicquid cava viscera terrae,3 uicquid inest pelago , quicquid secat aera Pennisondidit, & solus totum hoc opus ipse gubernat. Et alibi in S. Margarita, seu Ill. Parthenice :Ο Pater, unde fluit rerum immutabilis ordo,
449 In S. Georgio 'ir . 34. a fine. Atque ita etiam exponendos censuerim Paulum Perusinum . de quo Calanate ad annum Chrini M. CCCXLi V. eap. XC lv. Paria o Carmel. iei Deeoru & . ac Gerardum de Bononia, de quo Vultera L Biblisia. camelis. tom. I. coll. 348. 49. ὶ.
153쪽
Cui fas est quodcumque libet, cui lege voluntas 4so
Libera, cui praesens , quod praeterit, atque futurum est.
Ac rursus Alphons lib. I. ultimis lineis
Νam Deus est immensa, omni sine corpore, smplex, ViVa, aeterna, potens, vigilans diffusa per omnem Corpoream molem Ratio, simul omnia, quae sunt, Quae in causis ventura latent , quae sustulit aetas Iam finita, in se cernens , aequabile cunctis Numen, & affectu vacuum
Atque iterum Alphonsi lib. I. sub medium :Quum Pater hanc molem caeli, terraeque, marisque Conderet archetypi ducens ab imagine mundi 4 si Cuncta
4so Nimirum Deus est SUMMA RATIO. Caeterum vi Est legis vocabu
m tum ambiguum: nam , aut eo significatur norma quaepiam actionum in rara tione posita, ac infixa, veluti arte, exemplari, atque, ut Graeci Philos N Phi dicunt, idea, ac παραδειγματι. aut superioris alicujus temperantis
n Voluntas , qua velit sibi subditos uti in actionibus suis regendis. Si cum N priori notione accipiatur, & homini euilibet sua ratio , & ratio Dei Deora erit lex. ii Inquit Genuensis Meraph Pa parte IV. lib. I. cap. IV. g. II.; g. autem III. tibi cum altera notione: quae ejus vocabuli propria est , dum γε de lesibus disseritur, legis vocabulum accipiatur, erunt ejus proprietates N essentiaira Omnino quatuor . I. Ut sit ratio summat II. Ut sit ratio eius, ν qui iure imperat: III. Qui ea subditos obligare velit: IV. Et possit. prin-D cipio enim, nisi lex sit summa ratio, indigebit ipsa alia ratione, qua re-n ga ur; neque idcirco esse poterit aliorum norma . Deinde nisi is, cujus ra- tio lex est, jure imperet, jure quoque ei non paretur; ut, si adigere ve- γ lit ad obsequium , sit injustus. Praeterea nisi velit obligare , admonitio po- )atius, & consilium erit , quam Iex . Tandem nisi possit ad obsequium rebeIn lantes adigere, tota inutilis iacebit. Quibus ex rebus sequitur , solam aeter- nam Dei rationem ejus voluntate, & potentia suffultam veri nominis le-N gem esse, & quidem persectissimam. n Denique g. V., pluribus praemissis,fic pergit: u Alii post Ohamum non pauci e Schola. & Renatus ipse Carie- sus Voluntatem Dei, velut praecisam ab aeterna ejus ratione fontem uni- ' Versi juris esse dicunt, ut, quodcumque Deo placuit, id continuo sit ju- sium. Hoc ego in erratis pono, non, quod non sit justum, & sanctum . quodcumque Deo placuit; nihil enim ei placere potest , quod Naturae, &n bapientiae suae non sit consentaneum ; nec est illius Naturae quidquam con- sentaneum, quod non sit justum, & sanctum; sed . quod ante omnem Dei
n Voluntatem s liceat , hoc in loco, ad mentis nostrae brevitatem accommΟ-
n dare loqui) in ipsa ejus Natura, & Intellectu Ratio inest justi, & sancti. n η si Notus Boetii locus De eonsolat. Phil. lib. III. metro IX. unde haec expressisIe videtur Mantuanus, qui ipsum hunc Boctii locum citat De loco conceptionis Chrisi pag. 208.
154쪽
i r Cuncta pHus confusa rudi produxit acervo . Mente creandarum Deus exemplaria rerum Servat, & aeternis in se videt omnia formis, Et quo quidque modo fieri, quo limite claudi Possit, ut in rebus numquam labatur agendis.
De Praedestinatione Alphonsi lib. I. :
Iustitiae si tanta Deo custodia , mundum AEquali si lance regit, cur judicat ante omne operum fas, atque nefas p Elabitur ergo Cura, labor , meritum: frustra vigilantia, frustra Relligio, frustra pietas, opera omnia frustra, Nec vitio utilior virtus Deus liber, neque recta volendo Prosequitur, sed recta facit sine lege voluntas sa Illa aeterna: illa omnipotens, illa omnia versans Non agitur; sed agit quicquid deliberat aequum est. Humanas hucusque licet se attollere mentes; Altius antiquae scelus, & superbia matris.
De Trinitate Fasiorum lib. V. de Trinitate :
Quae Deus est, una est: numerum Persona recepit: Sicut enim plures arbos gerit unica ramos, Unica Personas sic fert essentia plures: Sic etiam pistres animae de simplicis uno Stipite procedunt vires . Exempla seruntur Ista, quia in numero, totaque propagine rerum Propolito certum est, nil esse , quod undique quadret . . . Haec est essentia simplex, Una, nec admittens numerum , tribus insita tantum Suppositis, ut nostri utar sermonibus aevi. De
sa) Ηaee iis haud satis cohaerere putes, quae scribit De patientia lib. II cap. IV. v Nihil a Dei Numine sine recta ratione fieri posse. . ni sorte baec Mus verba interpretere modo nuper exposito.
155쪽
De Protoparentum lapsu Alphonsi lib. VI illanc frugem , cui ne lar inest dape dulcius omni Suspiciens hominum Genitrix, heu l credula plusquam
Fas erat, incaute rapuit, raptamque momordit, Nec satis id , decepta virum decepit amantem. Heu amor infelix. infortunata voluptas l
8uid faceret tamen Adam us 8 Premit undique bellum: inc Deus, hinc serpens, & pro serpente Virago;
Hinc amor , inde timor : mens oppugnata laborat, Ut ratis hinc austris, illinc aquilonibus acta . Vicit amor gravis affectus, violenta libido. Ergo , thori sociam , sua blandimenta, suasque Delicias amens ne contristaret, eodem Naufragio ut mercem amisit, puppemque reliquit, Vix tabulae innitens rapidis evasit ab undis. Artibus his dejecta Viri constantia mortem Incidit, atque suo ejectus cum Conjuge regno Venit ad incurvis sodienda 413 ligonibus arva, Quae sentes, tribulosque serunt, quae reddere victum Cultori, nisi Victa negant, quae fundere frugem Agricolae, nisi vi, ferroque coacta recusant. Haec igitur latis arbor, quae frondibus umbram Porrigit, & libro pingues lactente mariscas Semper alit, necis, & morbi lethalis origo est: Nam neque Caucaseo recubans in monte Prometheus Caelesti, ut perhibent, laesit sua secula furto; Una sed haec nostri tanti rea criminis arbor.
De Incarnatione Alphonsi lib. VI. γ :
Induit humanam efffiem, statuitque Vocari . . . Numen homo, clausuque Deus se in stemmate nostro. Non
Conser Petavium D. Opimio sex dieram lib. II. cap VI. ΝΝ. I. . & II. η 43 n uuis fructus iste vetitus inquirituri frumentum reputarunt nonnulli
γλ uvam alii; si cum quidam . cerasum, pomum tandem plures. Quae posterior sententia, quamquam non meliorihus. ac superiores caererat, fulta . Obii nuit. n Inquit Augustinus Calmet. Dimon. Saenae Seripiti να tom. I. lar. Veruydi in ies. an. MDcc. XIV. pag. Ita. V. Arbor scientia boni, O mini.
156쪽
Non secus, ae , stellis si quando ex aethere pulsis Sol iubar infundat nebulis, & vestiat aurae
Majestate suae, vacuoque accommodet axi.
De Eucharistici Sacramenti institutione clib. VI. Fasorum, ubi de Eucharistia :Post epulas Christus mortem passurus acerbam Instituit sacrum, quod tunc moerore labantes Prosternente animos fuit huc transferre necesse . Non fuit ex avibus, non ex Cerealis aristae Fruge, nec ex gregibus Sacrum, tenerove juvenco,
Qualia Gentiles, & gens Iudaea solebant Reddere Caelitibus. Sacrum fuit ipse Sacerdos . Ipse fuit, sed se caelavit imagine mira rNam quae panis erat, quae Vini essentia quondam, Fecit . ut in Christi Corpus, sacrumque cruorem Transierit subito, salvis utriusque figuris.
De Supretni Numinis cultu praef. in Fasiorum libros :omne bonum sublime jubet Natum quibusdam
Insignire modis, certoque extollere cultu. Primus honor sacrum est, prima excellentia, qua non
Esse potest major, Patris excellentia summi; est Ergo hic ejus honor, quo testificamur, ab ipso Quod sumus esse Deo, quod vivimus , atque movemur, Ipse opifex : nos ejus opus; pro talibus ergo offerimus meritis illi libamina soli. De Martyrum constantia Parthenices II. lib. II. in ore D. Catharinae omnia Christus habet. Rubet omnis sanguine tellus Innocuo. Memini Romae vidisse gregatim
Christigenas duci, & quosdam periisse serarum Moisibus , & quosdam stadiis, in flumine quosdam,
157쪽
344 Flumina, terra, fretum fuso sacrata cruore Numen habent Christi, debentur & omnia Christo. Vidi ego Caeciliae poenas, & flebile Sancta, Funus Anastasiae vidi, Mnetisque dolores,
Tiburti, fratrisque necem . Crudelia nobis Vulnera Chrysogoni veniens narravit ab Istris Nuntius, &, fateor, lacrymae Cecidere tepentes. Hippolytus laniatur equis, Laurentius ardet, Nec superare virum flammae, nec ferrea possunt Verbera. Sic emitur Cassum , sic invidus Orcus Vincitur, & nulla esse potest victoria major.
De Iustorum praemiis Parth. II. lib. III. Nobis nihil est in morte timendum Christigenis, quibus est aliud post funera longe
Nobilius vitae genus immortalis Olympo. oppetere est iterum nasci. Tormenta subire Pro virtute Pium
De visione beatifica Alphonsi lib. II.
Nosse sat est . Qui novit amat. Pulcherrimus Auctor Orbis, ut arcanum nos in penetrale recepit, Tum nova lux Divorum animis illapsa repostas Ingeniis sormas, simulacra levissima rerum Disjicit, & raptas mentes attollit in orbem Lucis
'δ Non haec errore a Tridentinis PP. sessi. VI. confixo, ut liquet vel x Iibi recitata vitae suae epitomet sed catholico sensu, quo sere Poeta aeri nostri cl. sibi, inquit: Sibi nee restingui tartara poscunt, ouos bene gesta satis tranquillant Melchior pol ignac Anti-Lucr. I. 33s. eriguntur nimirum spei, ut vocant. certitudine . de qua ut cartem pene Οm nes , ina & perspicue recentes ex Oriline meo Theologi Brocardus R colao p o fime se catholicae tona. lli. arr. XXX. cap. IX. . BOmiacius Giardi cu Salmissa Teologo tom. I. cap. XXVII. , Gauggi quoques Rcν neri, alii.
158쪽
Lucis inaccessae, iubar immortale, quod ipsis
Caelitibus solis, quum Vult, aperitur, & uno Explicat obtutu, quaecumque in corpore quondam Scrutari voluere , modis fallacibus, umbrae.
De Sanctorum invocatione Alphonsi lib. II.
Super astra feruntur Insignes pietate animae, meritisque potentes Magna valent, & Opes Possunt praeliare Vocatae.
De Mortuorum suffragiis Fasorum lib. XI. in commemo. ratione Defunctorum Prima dies Superos Cives colit, altera Manes Expiat, aeternos non qui damnantur ad ignes, Quos spes nulla fovet, quos nulla piacula solvunt; Sed quibus est veniale nefas, vel origine ab ipsa, Vel capitale prius factum Veniale dolendo . . . . Hos quamquam Patris Clementia in umbras
Non agat aeternas; tamen , ut terrena relinquant
Somnia , & antiquos habitus, & inusta malarum
Semina curarum, per regna cathartica mittit . . . .
Quintuplici vero Manes ratione juvantur. Prima salus oblata Deo sunt azyma liba, Et calices, prosunt animis jejunia, prosunt, Quae miseris donantur. Opes, litanea , precesque, Est aliud, si vera recens sententia patrum. Manibus auxilium . Nam quaedam aeraria dicunt Consari ex meritis Christi, Divumque colentum Τ AEthera,
) Emollienda haec fortassise quamquam . ut recte est Bellarmino ad notatuin De In Mons is lib. I. cap. XIV. : ia Rus non est certissima . & apud ,, Catholicos indubitata indulgentiis juvari polle animas. quae in Purgatoriola peniaq iuunt. is Achsis Franci scum Veromum in Rem D Hrii Giholida cap. ll. g Id.) penes fratre Walemburch eom οὐ sis Firii tomo II. , penes Lacharia rauatiri Deo ostea tomo Vii. ), panes Ho Religionis, utu aris, O revela in prine pia tomo Ilia parte II. pag. m. 636. dic.
159쪽
r is Ethera , Romanus quae dispensare Sacerdos Partirique potest, animisque impendere functis . Corpore, qui Elysios pollunt sperare Penates. Auxilio tali factum Indulgentia nomen. De Providentia lib. Agelariorum II. initio :Nam neque Rectorem magna hac in mole putandum De re, qui caelos verset, qui tempora certis Digerat ordinibus, qui accommodet omnibus annum Frugibus, & totum hoc opus admirabile curet. Sic quoque, si quando excelsam per caerula puppim Artifici gressu videas incedere ; quamquam
Te lateant, qui vela regunt, clavumque gubernant; Vim tamen advertes, motum quae temperet ullam .
Τum etiam ad suturam vitam appellans: Deprendes hinc,
ait Alphons lib. II. ante medium :
Deprendes hinc esse Deum, mortalia casu Non fluere incerto s6 , fortunam, & fata videbis Invali-
436 Aperte hie ad Claudiani iIIa intendit digitum scorura Rufinum lib. I. :
Saepe mihi dubiam traxit sententia mentem Curarent Superi terras. an nullus adesse Rector, & incerto fluerem mortalia casu. quamquam melius Mantuanus, ut Providentiam Deo, mundique adserat procurationem, ad futuram vitam appellat eam ex iis . quae in mundo eveniunt, emotinrari haud pose arbitratus contra, ac existimavit Claudianus, eo loci,
Abstalii hune tandem Rufini poena tumultum, solvitque Deos quamobrem vapulat hie multis apud Racine t La Religion chant. II. nota as. Lrluentem: ει Cette raison est fausse. Le Ciel ne se iusti fie pas toujours do sex re lason. Combien de scelerats nlant mini elo punis fur la terre t Clau- ii Jς ' ΠςVer conelum vn autre selour , ou tout sera retabit . n Quod Clucet tacium Mantuano. Dignus. qui in hanc rem conseratur Ν. Periconi La Rapon det Vangela tom. s. Ragion. V. n. 23d , quo loci, autumat, in nullius futurae vitae systemate, providentiam in Deo haudquaquam posse defendi. Videsis & Iaeobum Foster se Z XV.
160쪽
Ac juste puniri hominem, qui jura, Deumque
Spreverit. Et quamquam , superis dum vescimur auris , Una habitent stulus, & virtus; tamen omnia certis orbe alio dirimenda locis, fore praemia laudi, Et delectum operum, ac meritorum examen habendum. Adde quae de universi regimine habet Parrheniees l. lib. III. sol. 39-Ille regit caelos, atque immortalis Olympi Possidet imperium . & fatalia temperat astra. Ille facit pronam Tauri incandescere frontem , Et Titanis equos ad aquatica brachia Cancri Flectit, & ardentem sub Virgine temperat aestum, Atque suas servare vices vaga sidera iussit Chironem torpere gelu , Caprumque nivosis Imbribus, & glacie strictos requiescere campos . Messibus aestates, hyemem nive, purpureum Ver Floribus, autumnum pomis, & frugibus implet, Chasmataque, & terrae motus, ventosque sonantes , Imbriferasque facit nubes , fulmenque per ipsa Νubila contorquens violentos excutit ignes. Ille fretum levat, ille premit, vitaeque, necisque Lora tenens Superis leges imponit, Se Orco. Adversus Haereticos aeternis cruciatibus mancipatos Al
Tartara, & inserni carcer Iovis, unde reverti Non datur, immanes animas , quibus ultima luxit
Caelesti sine luce dies , praedantur, & atris Infodiunt latebris, quibus Iscariotis ab alto T 1 Pen-