장음표시 사용
21쪽
ficationes, ut milii videtur, derivantur a principali illas Iterum iterumque astyrediendo semperque aliquid demendo imminuere. Venimus cuni v. 69 iterum ad stropham interpositam et a
Guieto recte eiectam, quod ut demonstretur gravissima argumenta non desunt, cum quidquid attigeris ulcus sit. Cum ludendi significatio haec sit ludo se delectationis causa exercere, quod verbis aut sactis sacere possumus, necesse est verba aut sacta quibus Europam Venus irriserit memorentur. Tum quia apparet ex vocabulis in lusu satis talia verba aut sacta iis antecessisse,
aut hiatus est inter versum 684 6 strophaque excidit, aut hoc nostrum enuntiatum non recte se habet nitier quidem dicit: joca ad Einopum reticuit poeta ne Gynitatis jacturam faceret;
post lusus veram animi sententiam dea prolocuta est, rectissime
ille quidem quod tale quid asserre indignum censet et miror
equidem cur hac causa non sit permotus, ut hanc stropham eiiceretq; si autem reticuit poeta jocos, his vocabuIis ubi lusit salis
uii non poterat cum iis uteretur, verba cavillantia ipsa necessario erant asserenda, quod statim intelleges rectum esse, si post strvliam paenultimam initio ultimae ponis haec vocabula ubi lusit satis, quae tune quidem antecedentibus verbis ludificantibus Optime se haberent. Numquam autem ludere idem est ac gaudere vel laetari animo de aliqua re, qua significatione uti videntur interpretes quidam et nisi fallor is qui hos versus interposuit 7ρὶ. De proximis audi Benileium Abstine, inquit, irarum et risae, cum invisus taurus Iaceranda tibi reddet cornua. Musdem cum bona eruditissimi aeterii venia fatebor hic tarditatem meam, qui nihil tam pulchrum et oreorum in his versibus d prehendere valeo, quae ille tantopere admiratur. Tum abstine irarum, cum taurus redieris. 9uid interea quaeso faciet, dum redi ille an in aestu et fermento tantisper relinquenda rurram nunc opinor pacanda potius e consolanda erat misella virgo prae maerore et ira viae sui compos Abstineto vero irarum cum taurus lacerandi se praebuerit Metuendum scilicet erat, ne si vehementius tum commota esse deum sub bove latitantem Θ- truncaret Haecine ceu pulchre et decore dicta laude prosequimur non, si sapimus. Hanc difficultatem conjectura ille quidem removit scribens: Iam tibi redde cornua taurus 7 i) At
aliam graviores restant: unam emendavit Meinelie p. XIX qui audaci sane mutatione utens pro abstineto restituit abstinebis, cum satis mira sit haec Veneris suadentis emphasis. Hoc vix librarius mutasset uod Horatius solus abstinere verbum cum casu genetivo iunxit, defendere studuerunt homines docti simili verbi desinere usu Cum autem sciamus in seriis indicandis formulam suisse omnibus Romanis notissimam litibus et jurores abstineto 'χ),
quamquam non negaverim licuisse poetae verbum abstinere cum geniti V casu cynjungere ego quidem non credo moratium scripsisse abstinet irarum et rixae momo ineptiis ipsum II ,-
ratium III, 14, 26 imitari voluit Accedit quod tolerari vix
potest Venerem in hac oratione arevissima eandem admonitionem repetere, hic abstinet irarum et risae, mox mitte instultus, ubi intelleges quam aera distent lupinis. Idem ille, qui
supra v. 45 sqq. Europam iratam taurumque Macerare volentem sibi effinxit, hic cornuum lacerationem, iras, rixas cum quonam rixavit' iterum protulit, scilicet cum omnibus interpretibus haec pulcherrima esse ratus interposuit hanc stropham propter voca-bi aliam persilum et quia verbum dicendi abesse vidit, quo carere nos posse facile intellegitur Vide quam inepta sit haec Veneris mutatio, quae ubi nulla iocandi irridendique causa aderat uropam jocis mordet rium subito seria facta maxima cum dignitate puellam modo carptam solatur talia nec Venerem, me deam,
Commemoravimus supra quam mirum illud sit, Iovem sub tauri forma iterum apparere, cornuaque laceranda praebere. Expectamus Iovem ipsum deorum regem in conspectum venturum esse. Vide num haec tibi sufficiant, ut hos versus obelo notes. Dissicillimus est versus 73 Uxor inmicti Iovis esse nescis. Proximae strophae irrisione puto multos homines doctos, inter quos Hauptium einelitum inherum ni iterum esse miror, inductos esse ut crederent hunc quoque versum per ludum jocumque dictum esse a Venere. Ego saltem non intellego, quomodo talia per interrogationem exprimere potuerit Venus. Etsi Europa taurum non simplicem bestiam sed monstrum esse conjicere potuit, qua ex re Ioveni latere sub tauri orna divinare poterat 'nonne Venus ex ipsis Europae querellis cognovit eam de hoc
nilii scire Optime illi quidem secerunt, quod alteram' ' illam
22쪽
explicationem repudiarunt nescis Iovis uxorem te sterere, Iovis inoris personam Sustinere, quod minime aptuni. Quomodo Venus Europae se gerendi modum exprobrare poterat, quae Omnino scire non poterat se Jovis uxorem esse Unica explicatio, quae ensentiae liuius loci convenit, ea esse videtur: adhuc nescis, te esse Iovis uxorem, ego Venus de te hoc doeeo, mitte igitur singillius, qui magnae tuae fortunae non iam conveniunt. Cum Horatii versit,us juvat conferre quos nondum appositos
Maeerat audibat jam dudum verba querentis Liber u a teroo foret secutus erat. D. A. I, 6, li: Risit ut audirem tenera cum matre cupido. Pone metum Bacchi, Gnosias, uxor eris. D. A. A. I, 556Parsque tuum terrae tertia nomen habet 0. F. V 618nestant quinque vocabula et haec quidem dissicillima. Mirum tot montines doctissimos aequo animo tulisses interpretationem istam si Sectus orbis es pro dissecto orbet e tertia parte orbis. Usque ad hunc diem unus eerthanis hoc minime
latinum esse confiteri ausus est. Tot catervae interpretum non viderunt simplicissimum illud sectum esse substantivum quartae declinationis et significare partem, et orbis non SS 3Sum nominativum sed genetivum.
Quo juremoratius solus his vocabulis utitur abia adlaboro beluosus circumstemere cubita munias desilistare depuoi di sivere disconvenit mirari exuuim faustitas forsit inaestuare
inauda incostitur incastistatus inemori inlacrimabilis inmersabilis inmetatus nominatus inpariter inpermissus inruptus insolabiliter invideor iambea iuvenari morata perditur praecanum prodocere redonare rusticius scurror rivultis socialiter temptator putillum vepallidum arbitra dilator aesculetum incuratus ino fatus inmemoratus inmiserabilis inmodulatus inrevocatus ab- normis circumvastus possenili tauriformis ampuliari oraecari adsuere conscire depraeliari denatare disquirere elatrare emeteremamaresco intercinere oppedere perminoere praetervere reca citrare subsuere 7 ): Ut inveniuntur apud solum Lucretium auxiliatus conlectus linctus mactatu conciliatu conmutatus coortus adhaesus refutatu disjectus ejectus obortus, apud solum Propertium adsessu, apud
solum Vergilium adsulius, apud solum Ovidium erratus narratus jactatus medicatus, apud sol uni Tacitum a Mus advectus aemulatus centurionatus escensus indutus provisus relatus repetitus subvectus '': Qua significatione accentus amictus apparatus auditus cantus census cinctu coetus conceptus consessus conventus cultus delectus ductus equitatus Mercitus fetus flexus fluctus fructus stratus orastus habitus halitiι haustus hiatus ictus introitus luxus
motus Objectus odoratus ornatus innumera alia, et verbi actionem et id quod per hanc actionen efficitur significant eodena jure et eadem significatione Horatius et prinius et solus vocabulo sectus
usus est pro Sectione, XSecta arte.
Ad ultimum versum uerilianas haec adscripsit Deinde
h. l. non laudandus est pluralis nomina pro nomen neque ducet tua nomina pro sua a te ducit. Romani loquuntur ducit nomen ab aliquo i. e. a nomine alicuius vocatur. Non reperiri puto nomen ducit alicuius pro sterit. Prius non recte dixit, multis in locis nonatu pro noniine invenies τ' ). osterius non salsiana est: rarissinae invenitur ducere nomen alicuius, saepius ducere nomen ab aliquo inveni ego quidem uniciani exemptuni v. M. XV, 5 et nomen tumulati traxit in urbem. At ut erunt fatear causam cur ita dicere non liceat non video. En alie carmen spero eniendatum: Pios parrae recinentis Omen Ducat et praeonans canis aut ab astro Rava decurrens lusa antisino Felaque Olpra. Antequam stantes repetat paludes Imbrium divina avis imminentum
oscinem corvum p 'ece suscitabo
Solis ab ortu. Si licet felix tibici que mavis
Et memor nostri Galatea, vivas Teque nec laevus vetet ire picus Nec vasta cornu.
Sed vides quanto trepidet tumidiuμ onus Orion. Eoo quid sit ater Hadriae novi sinus et quid albus Peccet Laisae.
23쪽
Sio et Dirope niveum doloso Credidit tauro latvi et scatentem Beluis pontum mediusque fraudes Pulluit audaae. Nuper in pratis studiosa florum et Debitae nymphis opiseae coronae Nocte sublustri nihil astra praeter Vidi et undas. 9uae simul centum tetistit potentems istis Creten ,,Puter, o relictum Filiae nomen pietasque ' Maestis Victa furore. Impudens liqui patrios penates, Impudens Orcum moror deorum Si quis haec audis, speciosa quaero
Vilis Europe puter urstuet absensis id mori cessus uste te procellae crede veloci, nisi erile muris
Restius sanouis dominaeque trudi Barbarae peleae Aderat querenti
Persilum ridens Venus et remisso Filius arcu. - or invicti Iovis esse nescis: Mitte sinstullus bene ferre unum Disce fortunam tua sectus orbis Nomina ducet. TOtius aute iii carminis sententiam consiliumque IIorai in sic breviter complector: Impiorum iter inauspicatae aves refragentur: tilai Galatea, quae Adriatici transnavigandi propositum cepisti, austae beataeque addicent. Ego quidem, quamquam caelum Serenum Ventumque secundum stare video, quia novicipiam celeriter hoc anni tem pore sallaci Hadriatico mari vehemens procella exoriatur, metu ne tempestatis bonae blanditiis et mendaciis inducta audacius susceperis hoc iter. Sic et Europa fallaci tauri formosi mansuetudine decepta sero monstri tergi conscendendi audaciam con-
queSta est, poStquam per undas se in Cretam delatam vidit, ubi
JOVe auctore summa eius calantitas conversa est in selicitatem maXimam, postquam se esse Iovis uxorem audivit. Sic Galatea, spero et confido, quod mihi videtur audacius susceptum Iove p- tumo maxumo adjuvante felicissinium fore ut habeat eventum.
0uae supra p. 14 paucis verbis comprehendi, hic paullo
uberius exponere mihi liceat, demonstraturo augures et Etruscos et Romanos in auspiciis capiendis semper contra meridiem e Vertentes regiones tenipli terminasse.
Varro de ling. lat. VII, 6 Templum tribus modis dicitur
ab natura ab auspicando ab similitudine. Natura in caelo, ab auspiciis in terra, ab similitudine sub terra. - Τ. 9uaqua intuitus erat oculi a tuendo primum templum dictum. - Eius templi partes quattuor dicuntur, sinistra ab oriente, deaetera ab occasu, antica ad meridiem, postica ad septentrionem. Pauli exc ex Festo p. 220 Posticum ostium dicitur in posteriore parte aedium. Ceterum antiqui etiam vicinum habitantem ad posteriorem partem aedit/m sic appellarunt. Denique et quae ante nos sun antica et quae post nos sunt postica dicuntur, et deaeteram anticam et posticaniJ, et hiistram anticam et J posticum dicimus. Sic etiam ea caeli pars quae sole illustratur ad meridiem antica tominatur, quae ad se tentrionem postica rursumque dividuntur in duas partes orientem et occidentem. Quae cancellis inclusi certa ut opinor et apud Paulum lacillima conjectura adjeci, cum verba ut apud illum legebantur intellegi nequirent. Nunc milia perspicua ipse Festus dicit et anticam partem et posticam in duas utramque partes divisam esse, scilice in sinistram et dextram, ut quattuor regionum Uum quaeque habeat nomen prima regio nonainaliatur sinistra-pOStica, altera sinistra-antica, tertia deaetra-antica, quarta deaetratostica. 3.
24쪽
Festi fragm. p. 233 Posticam lineum in astris dividendis Servius Sulpicius appellavit ab Mori ente sole ad occasum spectantem J. Postica lilaea, ii apparet, ea PS tioiiii ilata, litiae agrum vel telnpluit dividit ita anticam et posticam partem, et potius postica quam antica, mitia is, qui in grumae loco sub cardo decumano secatur stat in meridiem prospiciens lianc ipsam lineam videre non potest, ita ut quae ad eius dextram et sinistram sita est post eum esse ipsi xideatur. IIuii quo lite locum lion recte explicarunt holui ne docti. Festi fragi n. p. 339 Sinistrae aves sinistrumque est ut sinistimum auspicium a. e. quod Sina fleri Varro L V epistolicarum quaestionum ait: A deorum sede cum in meridiem spectes ad sinistram sunt mundi partes Morientes, ad dextram occidentes, factum armbitror, ut sinistra meliora auspicia quam dextra esse Gistimentur. His certissimis testimoniis, quae idem docent, augurem meridiem versus spectasse, alia adjici possiuit.
Plin. II, 54 142 Laeva fulmina prospera existimantur,
nitim laeva parte mundi ortus est. 143 In sedecim partes caelum in eo respectu dirisere Tusci. Prima est a septentrionibus ad aequinoctialem Mortum, secundu ad meridiem, tertia ad aequinoctialem occasum, quarta obtinet quod est reliquum ab occasu ad septentriones. Has iterum in quaternas divisere partes, eae quidius octo ab exortu sinistras, totidem e contrario ν
pellavere dextras ex his maxume dirae quae septentrionem ab occasu attinount s. Cic. de div. II, 18, 42. Patet linium antiquo et quidem optimo rerum auguralium
Eodem modo Brutus apud Attium sonanians meridiem versus Spectat ex augurum more, ut est apud Ciceronem de div. I, 22, 44ὶ ubi prodigium descrii itur, solem nocturno tempore ex Oriente
ortum esse cf. I. 97 . Cic. de div. I, 31 itaque sue inventa Altius Navius austur'
ad meridiem spectans in vinea media dicitur constitisse cumque in quattuor partes vineam divisisset trisque partes aves abdisissent, quarta parte quae erat reliqua in restione distributa, Drabili munitudine uvam, ut scriptum videmus, invenit. Ubi vides et avium in discribendo templo et illum, apud quem Cicero haec scripta invenit, augurum morem observasse, meridiem ple Vel Su Se conVertisse. s. Dionys antiq. lom. III, 70 p. 588. R.
primum, quod tota auguriorum scientia ex Etruria fluxit cf. Cic. de div. I, 41 92, qui locus dissicillimus sic scribendus est: decrevit, ut de principum Hii se sinouis sinoulis Etruriae populis in disciplinam traderentur, et de filiis Romanis in Etruriam mittendis cogitandum , et demonstrat ut opinor quod Cicero de huius moris mutatione quadam nihil dicit. Apud Ciceronem autem, qui tale quid in libris de divinatione conscriptis certissime
comulemoraSSet, gravissimum indicium et argumentum est silentium. Ex his omnibus manifestum est errare Frontinum p. 27 Lachin eumque Suam esse secutum scientiam romaticam, si
dicit: Vimitum prima oristo sicut Varro descripsit a disciplina
25쪽
Etrusca, quod aruspices orbem terrarum in duas partes . --runt, dextrum appelluverunt, quae septentrioni subjaceret, sinistram quae ad meridianum umrae esset, ab oriente ad occasum, quod eo sol et luna specturet, sicut quidam architecti delubra in occidentem recto Spectare scripserimi Aruspices altera linea ad septentrionem a meridiano diviserunt terrum, e a media ultra antica citra postica nominaverunt. Frontilium exscripsiti lygiiiiis de liniit coiist. p. 166 L.
In eandena regionein i. e. in ineridieni se vertisse antiquo telnpore caStroruin agroruntque metatores, qliae ad negotia initio scia per augur adllilaeliatur, deinonstravit O. Militer, trusher
II p. 151 sqq. cuius argi intentis tria adjicio.
Cuni constet priinuin strigain iii longitudine a septentrione ad nieridiem, in latitudine ab Oriente ad occidelitent coiivei Saniesse, tun Viatu praetoriam strigain missu sexaginta eduin latitudine, apparet portain praetoriam aut suptelitrioliem vel Sus aut, quod aliis ex causis verisiinilli inuni, in meridiem spectasse non autent, ut inulti volunt, in orientem vel in occidelitein), qua in dispositioiieni rectam et Verani esse docemur pioque eo modo, pii
praetori uin e auguratorium disposita sunt. Itygin. p. 110, 2: Stristatus aster qui a septentrione in Ionstitudinem in meridianumdem it, scamnatus qui eo modo ab occidonte in orientem crescit. Itudors groinat instit. p. 291 di sirio is em tremen von halber centurienbreue, ais 60 fus - , welcher in de richiuno νωι der porta praetoria ac der decumana, also restetmmsistvon Norderi nuch Suden litust. Ibiq. not. Id. p. 419 l ste istnae Frontis die richiuno es cardo on Norden ac Suden: die in dieser richtun laufenden tremen heimen tristae, stas Ooestremi octie aster ursat . Cf. IIygin. de castror munit.
Degrumatores in agris metalidis ut ad meridieni e verterent natura ipsa cogebantur, cuin aliter accurate regiones ternit ita re non posSent. IIygin de limit consL p. 182 multi ita ut supra disimus solis ortum et occasum comprehenderunt , qui est omni tempore mobilis nec potest Secundum cursum Suum comPr hendi, quoniam ortus et occasus Sion locorum natura varicostenduntur. p. 188, 13 Optimum es cryo umbram hora seinta deprehemine ει ubi ea limites incohare ut sint semper meri-
diano ordinali sequitur deinde ut et orientis occidentisque linea huic normaliter conveniat Plin. XVIII, 34, 331 Diximus ut in media linea cardinis desionaretur umbilicus, per hunc medium transversa curra alia haec erit ab Gortu aequinoctialiud occasum aequinoctialem et limes Vtι ita secabit astrum ecumanus vocabitur. - 333 Meridiem caeculi placet, quoniam semper idem est; sol utem cotidie eae alio caeli momento quam pridie oritur, ne quis forte ad Gortum capiendum lineam putet. Tertiam causam praebet locus ex Lilaro coloniarum p. 225 L .: er Anconstanus ea teste qua e ver Florentinus est assistnatus limitibus ustusicis sive V et D vel maritimos aut montano J. Limites ab oriente ad occidentem qui in roma sunt desiynati antiqua me diastonales diametrales pelluntur, de meridie in septentrionem qui circulum secat verticalis- di istonalis appollatur. Nam quucdam pars Tusciae his limilibus et nominibus ab Hetruscorum 3 uspicum doctrina rire maiorum desisnatione nuncusantur. Quae uncis inclusi, ut a glossatore
ad marginem adscripta, delenda sutit: sic autem locus corruptus nudornp. 337 optimuni praebet sensunt: Uin si puncta illa, ibi cardo et
decumanus limes lineant circuluin ii uincurrenteni Secant, qu3ttuor rectis lineis conjungis, vides iiiii te illos esse quadrati diagonales. Cuin auteni cardo i e litica suae a Septentrione ad meridiem decurrit diagotialis urticali iii iiii notur, apparet e , qui his noniinibus uterentur, iii iuridie iii vel in Septentrionein Spectasse, non iii ccidelitem vel in orientein. His tribus argumetitis, cum iiiiiiiii striga castri directionem deteri tinet, deinde natura ipsa ad ineri diem versus spectandum invitet et cogat, tertium vocabulis diametralis et verticalis, quae a Tuscis rigi item cepisse docemur, idem mos iidicetur, demonstrari niihi videtur, antiquo tenipore et agrorum et castroruin metatore et quia illi numquam toti augures erant etiam augures in auSpicando ineri dieii versus Spectante regiones terminasse losteriores teinpore motum AES romaticos inea ad
26쪽
0uod de castris portarum lite siti dixi, contra nudori gr0mat instit. p. 343. 347. Lange in ed. sua Hygini de castr inula.
p. 151 sqq. Elenge, phil. abhandi. p. l36 sqq. 144. O. Mulier,
Etruske p. 15 disputavi. Ego credo portam decumanam antiquo tempore Septentrionem Versus spectasse, nec a decumano
limite nomen duxisse cs Lipsius de militia Romana V, 5. Paulus
ex c. ex Festo p. 71 ibi l. M.), moremque illum, secundum quem malefici per portam decumanam ad supplicium deducerentur, aut tum demum receptum esse, postquam conversio illa facta est, aut inde originem cepisse, quod antiquis tenaporibus, ubi diis summis humanis hostiis litabatur, per portam decumanam, quae in Septentrionem, deoruin sedem, spectabat, deducerentur hostes capti, servi emti, malesci, ut inimolarentur. Loeos qui sinistrum latus sinistrasque mundi partes laetas auspicatasque suisse demonstrant indicasse satis habeo: Cic. de
div. I, 29 45 Il. 74. Serv. ad Aen. 9 63l. 2 693. Varro
L. L. VII, 97. Festus p. 351. Nonius p. 36. Plut qu. Rom. 78. Dionys aiat. Rom. I, 86. II, 5 Arnobius c. gentes IV, 5. Accedo ad eos locos, qui sinistram mundi partem septentrioni adiudicant, quibus Grinam, geseli. l. deutSoben Si rache, LyZg. 1848 c. XL. p. 980 sqq. Budorn , grona inst. p. 45 multi
alii permoti sunt, ut augurem nomanum orientem Vel Su Spectantem regiones terminasse injuria crederent.
Magna auctoritate vigebat locus apud Livium I, 18 , cuius vim primum infringam ille ita narrat accitus imi sicut
Romulus avsturam urbe condenda reonum adeptus est, de se quoque consuli jussit. Inde ab arιsture, cui deinde honoris eroo publicum id perpetui que noeotium fuit, deductus in arcem, in lapide ad meridiem versus consedit austur ad laevam eius capite velato sedem cepit dextra manu baculum sine nodo aduncum tenens quem lituum appellarunt. Inde ubi prospectu in urbem ostrumque capto deos precatus restiones ab oriente ad occasum determinavit, laevas ad septentrionem esse disit, sonum conίra
quoad Monyissime conspectum oculi ferebant animo ranivit tum ictu in laevam munim translato dextra in capti Numae inposita
precatus ita est Iuppiter pater, si est fas hunc Numam Pompilium, cuius est caput teneo, restem Romae esse, ut tu sona nobis certa adclarassis inter eos ne quos feci. Tum permis verbis auspicia quae mitti vellet, quibus missis declaratus reae Numa de emplo descendit. Primum ridiculum est, augurem velato capite ad laevam
Numae sedisse, nihilo minus prospectum cepi SSe, regiones di- Scripsisse, auspicia observasse quivis videt Numae, non auguris, caput velatum fuisse Numam, non augurem, Sedi8SQ. Errat Livius, si dicit augurem et ante regionum terminationem et post eam precatum esse, totum augurationis ordinem invertens primum regiones terminantur, tum capitur templum, quod vocabulum ab eo non commemoratum miramur, tum prece sunduntur.
Non accurate dicta sunt verba quoad conspectum oculi ferebant animo nivit, pro quibus secundunt artem dicendum erat sist=ὶa quibus templum in sinistrum dextri que flnitum voluit animo indicavit. Verba tum permit verbis auspicia quae mitti vellet superflua sunt, ea vixdum attulit. Dicere debuit peractis verbis auspiciis missisque quae mitti vellet Numa re declaratus eae
templo se sustulit cf. Serv. ad A. II, 699 et de arce descendit. Quomodo Livius ad haec mira pervenerit facile est dictu:
pro certo enim teneo Livium haec ex scriptore quodam graeco in latinum sermonem vertisse et neglegentissime quidem inde omnes errores facillime possunt explicari. Si modo conseres Livii verba cum Plut Num. I. c. hoc rectum esse intelleges. Hinc
etiam persectum tempus appellarunt, hinc illud conti bε , alia. Quaerentibus quisnam is sit Iubam i nomino, quem graecedo antiquitatibus Romanis scripsisse scimus, ex eodemque sonte Dionysium lutarcinam Servium Frontinum cuius Verba componas cum Livii narratione et cum Dionys. ΙΙΙ, 70 p. 588 scientiam artis auguralis hausisse ego quidem credo. Similitudinem verborum Livii cum verbis Plutarchi comparando videbis. Plui. poeta Ort. Δi Tioua Oi Viu b καλούνtεVoc picTεpoc aicioc; Ποτεpo - h luctλλο cic 'lopa φηci TOic ΠpO Tuc VaTOλucurroβλεπουciv v opicTεpsi ivεTai To popεiOV O bri os ocluou
27쪽
Cuna igitur ani multis talia antiquis ideoque tanta auctoritate valentibus testinioniis unus identiliae Iani iuni rivuloruni sons et auctor, sive Iuba ut cretio sive alius qui datu honio graece et cogitans et scribens opponatur, vides auctoritateni lioruin locoruin valde decrescere Paucis tanten dicain, quain lacile ille
sive sint plures ad errorena induci potuerit. In lestum dictione illata augurationis ratione utebautur etiam in regibus consulibusque designatis inaugurandis ci . Mulier Etrusicer II, p. 128 postquam augur in meridiem spectatis lituo
regiones terini navit precibiisque est alis ab orienti aves addicentes optavit, ei regionibus, iluae ad occ3Suin Spectabant, neglectis, eas solum perscrutabatur, unde aves advolare precabatur i. e. in Orientem IIa faciei conversione aves cXSpectantiS, non qui dein regiones terminantis, ad errorem induci' poterant neglegentiores. Altera erroris causa in ipso verbo sinistro incSt, pio nomani saepe utebantur pro felici, ita ut etiam eae aves et bestiae, quae ad dextram apparentes austae erant, sinistras appellarentiir: et cuna Oinnes sere aves a septentrione ad ortuin volantes austae essent igitur Ob felicitatem suain Sinistrae vocarentur, facile decipi poterant, illi antiquam vocabuli Significationem neglegerent, ii septentrionem ut felicem i. e. Sinistimum t. e. Sinistrum ad laevam a tiguris malium Siluin esse putarent. CL Cic.
quae quidein permultis hominibus doctissimis difficillima et quae
vix ad liquidum perduci posset ViSa St. Quod tu obare studui sic conuit eliendo Et apud truscos et apud Romanos ab initio regni usque ad inasperatorum tempus augures in meridiem spectantes caeli templique regiones discripsisse et terminavisse, ut Septentrio postice, oriens ad sininistram, occidens ad dextram manum ita SSet, neque umquam aliter templum eos cepiSSc.
28쪽
2 Lehrs, N. Jahrb. 89, p. 179. 3 Schwenck G. Mus N. F. XV, 18604. 247.4 Riese N. Jahrb. 93, 1866 p. 471 anni. 5 L. Mi illor, m. Jahrb. 87, p. 78. 179.6 Hie indicabo Gruppe Minos p. 98 Peerit amplo adsentire, qui
Stropham alteram, tertiam, nonam usque ad undevigesimam ejicit.
interpositos esse censet, in servatis versibus his conjecturis usus V. 14. immemor. V. 31. nihil atra praeter. V. T. Vivis Europe V. 62. age te re--lle rete fallaci v. 75 tractus. Hos viros hic nominasso satis habeo, quin neuter emendationes suas rationibus argumentisque firmavit.
lection, meti Dictuinnio ur Merii hes haus et vertassen. Diinigeri verba. Sunt l. c., qui suam sententiam hoc modo exponit die de des oedi tes: eidem has maehi tingerech und uhrt um ver dei ben, brino streis undetinistrachi ervor, in men ei leidensch Ialaser sin erhenni das de gestensian des asses nil der entetweiuno in chlicter ist. Sanadon: Horace 'eten ensuit fur histoire 'Europe potis tui donne Menten ea qu'il ne convient potat auae ames de passer te mers que Paventur de celle princesse p m ait bis lui arriser et tι ecce eas si mi Meille de ne potnt prendreues sentiment de desevo, 'Europe, vi sei solui mal d propos ε'un accident qui a falsat mattresse du ouveruindes die . Frank l. c. Horatius Galateae exponit, quam acerba sors eas manere solea virgines, quae ista vere beatium sit nescientes ceteris omnibus rebus posthabitis, id quod Phoenissarum moribus consentanem fuisse videtur nihil nu maynam Ortunam . e splenilidam rerum amplitudYnem nominisque fumum
s Sanadon, Torror quodam induetus, putat Laeliam Gallam dest-
gnari. Posthumium maritum, in orientem cum imperatore prosectum, Paullum post Secutam. Nitetsch secundum Diinigerum I. c.): sub Galateae nominemoratius hortatur Octaviam a. 718, ut iter in orientem propositum audaci animo ingrediatur. A. Sehulgo secundum sibkerum l. c. in semem programm liber verantia uno non Od. III. I. p. 5- ni ne in II, 27 das eispis de Europa ala warnvusmitte fur die Galatea in der uxor invicti Iouis leo eine anapieiuno avfra ust in dieser elae: Gnlatea non Augus enisuhr oder re schmeicheinde lockungen ac Novi gebra hi, ehnt si h bald wieder in die heimat uruch: non sol hem vorhaben ollistaenwhlige de te urit k- hallen. Dauber, muthmassunge liberior Oden und epoden Holgminden, p. 27 III, 27 endet sic a die raut ines jungen freundes, Galatea, die is es schein im egrus Dur, ac Creta et reisen, um Ort w dienSt- lich de bri fissum esset mochte, ochrei tu machen. Rittor Galatea, a lacteis brachiis cerviceque candida nominata, Olim Horatio cara, Iam virum divitem in itinere comitari voluit Iler illud aut in Cretam insulam dirigebatur aut a viro e familia Taurorum Orto Suscipiebatur. Alterum ut conjicium factim verba sic et Europa niveum doloso credidit tauro latus ut tu Taurum sequi animum induxisti . Quam mira excogitari possint, docet illi rimund Mittgeli . . G. IX. 1855. p. 607 sqq.): --it schwerem hereten, uber mi de besten tin- schen fui das kii Ilo woh seine freundin, in t Iora non thr abs hied. me der normehme her war, in dessen esu das junste madchen e-komine=ι, stat de dichter ni hi jedoch nus er richiun der relae, iissisic vermuthen, das es in avesehener tantabeamt war. - Di potnte des staneten edichtes lim in den anfavstoorten Impios und in v. 73 voeor i=ὶ- victi Iovis esse nescis. Nun war es stellio D alloememen in impietat duas man mitis himen a meer' vhr - und wen nuch Galatea, Die Europa, ei de usilliri der labe entschuldiotino und tros fand nil tar Db- haber de grossien thei de schul tri/s, o on=ile die juχὶ iris doch ondem vorwurs de impletu nichi resespro he= werden tare he war richttessitim. - sti os dedoch die s hvid sei, welche stilatea vit 'rarem ge-liebten verub et haben sic bewus war de tu liben in egri utund clashlis dem gewisse beide liberetassen. De dichter besti=int ala et hellisterseher ιntim ante de stolier gelu te also Impios ab ortu welchen wo 'len de alsemelne edanke tu or unde litate De reine is alle rein uni de fromme ut eine efohr, oher si auch omnie, ru furchien dembose 9ewisse aber erscheirit alles, was an die bos that irgen is erinneri, ala stilasse undisotiliche s hic uno thm schweben immerdar die bilde seinermissethat vor auge undisi der 1 mrde immersor den menStan seines mordes o si h siehi, o werde ave die ehebrecher lyraeis anblichariach-
29쪽
r einer se ais oluekliche relae, wunscia das keine bosen orbe utunstentare meo tinterbrechen osten wam si aber dure de anscheis non heyter ei undisuhe des wellers sic niehi si chen tu assen deni risiussere schein reus in, Me betapiet lehrten, unier an re das de Europa. 10 Zeuno Verum si quis locum o 7 mali ad vim argumenti referre qum ad exomationem narrationis et laudes Europae is mea sententia reetius consilium totum carminis pone in eo, ut poeta Gadateam timidiorem et dubitantem ad audacter nausandum hortetur Rem viris Melis judicandam relinquo.
11 Vandectour ed. Par. 1813 II. p. 364 Apres anadon, r-EGalliani es le premis qui ait abundonis r hypothese commune et qui μιeones de M'exempla CEurope qu Norace encourasseait a Galathee oyaser II mutient son opinio plus ingenis ement que te Esuile si suppose e la strophe inquieme sed vides ' - 'est oin dile par te poete, quee' contraire ne objectio que mi ait Galathee. 12 Janius sed Lips. 1782): Oportet ut hoc unum Opponam Per ulti uno acumini, graviter brutam stultamque fuisse puellam, quae ne ob exitum carminis procellis Hadriae ad deum aliquem amatorem delatum iri orbisque
parti nomen daturam esse credere verendum fuisset aut contra quae talis fortunae timore Romae mansisset nec potuisset discernere quae ad Olam inornationem eWminis pertinerent.
13 V. Fl. I, 3: Argo Mythici quae Phasidos orae '
Ausa sequi mediosque inter duo concita euraus
o. F. II, 194 hic tibi discretas insula rumpit aquas. Sit XI, 135: ingentia facta Sidonii juvenis elebrant, ut ruperi Alpes Hercula sorius Georis divisque propinquas
V. Fl. I, 463 - Lynceus possi qui rumpere terrassi Styga transmisso tacitam deprendere visu. V. A. II, 494 ηι vla vi rumpunt aditus. V. A. XII, 680 Perque hostes per tela ruti Turniis maestumque sororem Deseri ac rapido eursu media agmina rumpit. Ρl Amph. 1048 ὶ Certumst, intro rumpam in aedis. O. A. A. HI, 54 quem licet inventis aera rumpe meis. Sen. Med. 30 sq. audax nimium qui freta primus
Rate tam fragili perflua rupit.
Eodem modo comparati sunt Versus: Sil. IV, 196 si reserare viam atque ad restem rumpere ferro Detur iter, cf. IV, 19. V. A. X, 372.
Terentium Plautum secundum Flecheiseni editionem Teubn So-necam sec. R. Dei peri et G. Ricbter Lips. Teubn. 1867.
Sit XV, 779 Audito ante alios senioris vulnere rumpit Per medios Nero saevus iter, cf. St. h. VIII, 468. Sil. I, 2 Per clipeos galeasque virum caeSOSque per artu3Viae iter Hadriaci rumpentem ad litora ponti se vidi Aufidum) is V. l. III, 240. Sen. h. frg. 69 delapsa caelo stella cum stringens polum Rectam citatis ignibus rumpit viam.
cf. Liv. XXI, 28, 4. 14 O M. I, 98. Hor. p. V 85. V. I. VII, 222. V. A. XII, 697. Hor. p. I, 3, 35. n. Ο Μ. XV, 583. Sil. VIII, 215. Sen. . 1110. Sen. r. 690 949. Sen. M. 54. n. V. A. IV, 292. Calpurn. II, 57. o. R. A. 496. Sen. H. 79. S. H. 283. Meyer Anthol. n. 215. S. II 570. Seu T. 776 179. Sen. h. seg. 649. Sil. VI, 510. VII, 33. o. T. I, 7, 13. 2, 552. G. Ib. 40 Ter Eun. 550. 15 O. A. III, 6 88 quid coeptum rustice rumpis iter, ubi fluvius vidium redire cogit. Ο Α A. I, 327 non medium rupisset iter curruque retorto Auroram versis Phoebus adisset equis.
Hor. p. 13, 15 Trojay undes tibi reditum Achilli certo subtemine
Parcae Rupere nec mater caerula te revehet. .
Quin et interrumpere semper significat in medio abrumpo. auca exempla legas apud orcellinum. 16 Ο. A. A. II, 226 curre nec inceptum turba Oretur iter. O. . II, 598 nec coeptum dimittit iter. Ο Α A. III, 360 et coeptum saepe recurrit iter.
Ter Hecyrae 194. O. A. III, 6 88. M. A. A. I, 29. Dosendi potest instituero itur his locis Hor. III, 8, 11. V. A. VI, 70. Cic. Fam 5, 12. 15 5. Aliter comparati sunt Hor. s. II, 6, 21. p. ΙΙ, 3, 22. Caes. B. G. V, 5. B. C. I, 3.17 Ο Μ. XII, 18 At veri providus augur
Thestorides, Vincemus, ait gaudete Pelawi.
cf. Stat Th. III. 450 Gio. des diu. II, 7, 117. do n. d. II, 65, 163. Liv. XXIII, 36, 1.
18 Quamquam non necessariam duxerim audaciorem Bentie conjecturam . . I, 26: Auspicio felix totus ut annu eat ubi Germanicum Caesarem ut deum adloquitur Ovidius.19 Cio de div. I, 47, 105. II, 40, 87. d. nat. d. II, 3 7. cf. Festi fragm. p. 246, 3 al. 20 Cie de div. II, g 13. d. n. d. I, 20 55 44 122. II, 4, 10.21 orolli octissime notavit Elisionem in V. 10. divina avis, ELΝaeho ad Catonem p. 32 et p. 20 sqq. apud Horatium, hoc nostro loco excepto, HV, 11, 27 unice inter 560 Versus caesura neglegitur, quae
30쪽
neglegentia apud Horatium in formatione stropha sapphicae diligentissimum eo majorem dubitationem movet, quod apud accuratos poetas ea non invenitur, numquam apud Senecam Statium Ausonium Prudentium Boethium Apollinarem Sidonium, nec apud Sulpicium nec apud Phocam semel apud Senecam O. 490 in nomine proprio Thermodonticleae eatervae O. 496. Ag. 627. corrupti sunt , tum in carmine Spurio Horatii odarum libro primo adjecto s39, 3 et in carmine pessim ad Alexandrum Magnum Meyer n. 697. V. 7 invenitur.
22 cs. Plin. XVIII, 35 361. O. A. II 6 34. O. M. I, 746. VIII, 625. Claudian. b. Gild. 493 al. 23 adde Lucan V, 566 Avien 1703.
24 Serv. ad Aen. III, 374 - qvia auspiria maiora avt maioribus Acuntur, istribus augurium amum aliarumque rerum eripitur ut puta si parra ne picus auspirium et deinde eonta arium aquila dederit, auspicium aquilae Praevalet. Ergo quia notum est esse apud augures auspiciorum stradus plures et augur loquitur auguriorum perita.
Serv. ad V Ε. 9, 13 Nostra ualent Lycida tela inter Martia quantum Chaonias cicunt aqvila veniente columbas cf. Prop. I, 10, 5 . Serv. Minora enim avguria maioribus eedunt nec ullarum unt vir nlicet priora sint. CL Serv. ad A. II, 693. Hinc altera avis cs. Pauli exo ex esto p. I. adde Serv. ni Aen. IV. 462. Festi sched. p. 214 Peremptulia oloura Graecus ait vocari quae εν- periora fusura aut portenta vi sua peremunt duobus modis prioribus tollendis aut maiore manubia ut tertia seeundae secunda primae cedat nam ut Omnia Omina superentur fuloure, sic ictum fulgur manubiis maioribus vines. cs. Festi schod p. 129, 16 sqq. iusd senem. . 245 22 sq.
25 Corvus in auspiciis maxima fruebatur nuctoritate, cs. Plin. X, 12, 33 Petron. c. 122 Plut Gracch. 17. Val. Max. I, 4, 2 liv. VII, 26. 26 Cie de div. I, 9 12 9uare omittat tirouere Carneades quod faciebat etiam Panaetius requirens Iuppiterne eornicem a laeva eorvum a dextera canere jussisset observata sunt haec tempore immenso et in significationem eventusque sic puto legendum s. p. 515, 17 animadversa et notata. Cic. do div. I, 85 0uid enim habet haruspex cur pum incisus etiam in bonis extis dirimul temptis et proferat diem quid ausum cur a dextru
rvvs cur a sinistra commae faria ratum Plaut. Asin. II, 1, 11 Impetritum, inamurati si quovis admittunt aves Picus et cornix est ab laeva corvus porro ab dextera. Plaut. Aulul. IV, 2, 578 Non temere est quod eo os cantat mihi nunca laeva manu Simul radebat pedibus terram et voce ei cibat fera sua, cs. 623. Phaedr. III, 18 avgurium corvo, laeva cornici mina se data unc es.
Plut Gracch. 17.27 Verba sis licet fellae cave ne interpretoris quamvis infausta sint omina tamen felicem to esse exopto, quod absonum est quia talia
Sic exspectabat populus atque ore timebat Rebus utri magni victoria sit data regni. Interea sol albus recessit in infera noctis in candida se ex alto longe pulcherruma praepes Laeva volavit avis Simul aureus exoritur Sol. Cedunt de caelo ter quattuor corpora sancta Avium praepetibus sese pulchrisque locis dant.
Festi fragm. p. 347 Solida sella ait Verrius, sedere tum quis jubetur cum mane surgiens auspicandi strati evistulavit quod utiqui expresse nulla plane interjiore parte oecavastas ad auspiciorum Sus f ciebant sedes. ibid. p. 348 Silentio surgere ait diei ubi qui post mediam noctem auspiJeandi causa eae lectulo suo illens surrJexit et liberatus a lecto in solido is postri asdetque ne quid eo tempore deiciat Leavens, donec se in lectum reposuit hoc enim est proprie siJlentium, Omnis vitii in auspiciis
vacuitas. Veranius ait, non utique ex lecto, sed em cubili, nec rursus se in lectitia reponere neceSSe erae.
ibid. p. 241 itaque quo anno Romanos impra fimperatores ad exercitum mittere oportere jussu nominis Latini, complures nostros in Capitolio
ab sole oriente auspicis peram dare Solitos. Bulongeri verba in Graevii thesauro V. p. 409 Oscines sinistrae inauspicatae erant, nisi mane crocitarent ut Servius ad IV. Aeneid. Augurium eoru laeva cornici omina Sidon. Apollin. p. 2. lib. 2 oscines corvos voce Iriplicata puniceam sumentis aurorae facem OnSalutante e. q. R. a
fert deinde Acronem ad nostrum locum et Vergil. lib. I. Georg. secerunt, ut celeriter Servium perscrutarer, et ad A. IV, 462 sod Lion p. 293 haec inveni: Ferali carmine, bene hoc addidit. Non enim omni modo malum est bubonis omen sed cum cantat . Cantus autem eius somni modo malum est, quia aut fretum imitatur aut gemitum tacens fautem ostendit
feliestatem. Omnes enim aves oscines malae, praepetes oscines bonae unt: vel e contra, malae praepetes, oscines bonae sunt iocus conclamatus ita