장음표시 사용
31쪽
opinor explicari potest: omnes oscines si canunt mala sunt; si praepetes sunt L o advolant, Volatu omen praebent, bonae sunt. Et o contrario: omnes praepetes bonae sunt cf. Serv. ad A. III. 36 l), si autem oscines sunt l. e. cantu omen praebent, malae sunt quae autem praepetes volatu mali sunt ominis, eae si canunt bonae erunt. Vides autem de mane crocitantibus avibus neque hi quidquam inesse, nec in toto quarto libro adnotationis suae. Cum perscriitarer unde haec desumpsisset Butengerus, tandem sontem scientiae eius inveni. Descripsit ille verba sua neglegentissime ex commentario, quem ad Sidonii epistolas consecit Io Savaro Claromontensis, qui in editione altera Paris. 1609 p. 12 haec habet oscines corvos incines sunt quae Ore faciunt augurum et inter oscines numeraturererres ab Appio Claudio et Festo Grammatis LVarro L. L. VI, 76-mine oscines dicuntur apud augures quae Ore faciunt auspicium. Festi sched. p. 197 M oscines aves p. Claudianus II Claudius esse ait, quae . ore canentes saetant auspicium, ut corvos cornix noctua, aut M aliter quae at is ac volatu, ut buteo Sanqualis aquila immissulus vulturius. picam aut M picus autem Martius Feroniusquo et parra et in oscinibus et in alitibus habentur.J Phaedrus lib. III 18, 12J:
Amurium eorvo, laeva comici Omina oscines a tem sinistra praedicunte malae sunt Serv. Aeneid. 4. Nisi mane crocitent. Docte eruo Sidonius puniceam aurorae faciem consalutantes dixit, ut malum me amertere prosperumque signaret augurium Tun Savaro Hor. III, 27 ibique Acronem, donique Vergilii Georg. I affert. Unde Savaro qua tam confidenter dixit duxerit invenire nequivi;
rem tamen ipsam, eorvum mane crocitantem boni ominis suisse, rectam esse credo. Scimus enim corvum Apollini, solis deo, sacratum fuisse,
Ovidi s let V, 329 Ciceronis ot Petronii verba supra adscripsi adde Aelianum hist anim. I, 48. Plut de Is et Os. p. 379. Porphyr. d. abstin. 3, 5. p. 226, quae citat Κopp. Idem comprobant verba in Appulsi Florid. IV. n. 23. p. 110 Oudend. ubi in fabula illa coimus ut se
voealem p robare quod solum deesse tantae eius formae volpes simulaverat, crotare adorsus praedue quam ore gestabat inductricem composivit, volpes dicit nam de colare quid dicam nam cum duo colores praestabiles forent Dceus et niveus quibus inter se nox cum die disserunt, utrumque colorem Apollo suis alitibus ondonavit candidum olori nistrum corvo.
Martian. Capeli lib. IX. kS9δ. p. 695 opp. Denique in roumentum praesesentiae mihi corvus ulludit, eisnus etiam sociatur, ut diei noctisque proventus nos avibus praesentire concolor temporum pluma testetur. Ut igitur apud Persas quus, qui solis deo sacratus est, soli exorienti adhinnion faustum praebet omen Hor. III, 84. cf. I, 131. VII, 54J, sic, ut cygnus appropinquante nocte diei discessum, corvus eunte nocto solem exorientem cantu celebrans boni est ominis.
O. A. , 13 7 nunc etiam omni pingues, nunc frigidus humor Et liquidum tenui gutture cantat avis. seu prope S ingrata viris, instrata puellis' Roseida purpurea Supprime Ora manu. 30 V. E. IX, 3 aut si no pluviam ne comat ante veremur ibiq. Serv. Aer enim aut cum Ortu solis aut cum Occasu mutatur frequenter, quod in Aeneide etiam saepius indicatur. V. A. IX, 22: Et sic ematus ad undam Processit summoque hausit de sui oue lymphas Multa deos orans oneravitque aethera votis. Serv. Locus iste dictus secundum augurum morem, apud quos fuerat consuetudo ut si post acceptum augurium ad aquam venissent inclinati aquas haurirent exinde manibus et fusis precibus vota promitterent, ut visum persevera 'et augurium, quod aquae intercessu disrumpitur, unde etiam in XII, 246 visum avgurium non procedit nec sortitur exitum 'mum, quia cygnus dimis sus ab aquila in fluvium cecidit. cum hoc conser Cie de div. I, 106. V. G. IV, 166. Serv. aquas hic pluvias. Plin. XVIII, 35. 355 Sole occidente si ex utraque eius caelum petent nubeo tempestatem signi cant vehementius atrae ab Oriente in noctem aquam minantur ab Occidente in posterrum diem.
Cic. de div. I, 8, 14. p. 485, 33 sqq. ibiq. interpretes. 31 Versus, in quibus mutari litora cum ripis ripas cum litoribus ogo quidem inveni aliquot adscribam, quibus apparebit litora pro ripis non tam raro ripas pro litoribus rarissime et sero demum inveniri, apud Horatium de hac catachres ut grammatici vocant non cogitandum. In II, 18, 22 eerthamp Μeinehe, alii recte docuerunt ripam oram fluminis litus oram maris significare. Non huc pertinent Versus qui paludibus promiscue vel ripas vel 1itora tribuunt, neque ii, qui Stygi mox ut fluvio ripas, mox ut paludi litora. f. V. A. VI, 386 410 414. Stat. s. II, 1, 187. Prop. V, 11, 6. O. . VII, 31 FI, 372. Claudian bell Gildon 243. boli. Getic. 319. V. A. VII, 797, Sacrumque Numici litus arant. Calpurn. X, Iriuae colitis silvas Dryades quaeque antra Napaeae Et quae marmore pede Naiades uda secantes Litora purpureos alitis per oramina DreS. Addo Sil. IV, ubi Trebia flumini mox ripas mox Iitus tribuit v. 552 571 579 582. 588, eo adductus quod flumen 580 paludem nominavit, cui v. 597 aequor tribuit, ut entadius Meyer Anthol. n. 247. Tum Cic. do inu. II, 31, 7. Stat. s. I, 3, 24 Litus utrumque domi nec te mitissimus amnis Dividit avernas servant praetoria ripas Non aeterna sibi fluviumve obstare queruntur. ib. I, 5, 28 inter tot Scythicas Libycasque et litora Rheni Et Pharia de gente feras, quas perdere vile est.
32쪽
In iis mini se inuntur Vorsibus dubitam os annom ora maritima sit A fgypti et Colchidos intellegenda sit. Claudian. d. Iaud Stil. II, 416 Nisique ad litora tende
Unietis extremo PDemae procedit ab Euro. Prndent. Cat hemer V, 45 sed reae Niliae litoris. Lucan. IX, 132 Nec eredens Pharium tantum potuisse tyrannum Litore Niliaco socerum jam stare putavi. ib. 410 Tertia pars rerum Libye, si credere famae Cuncta velis at si ventos eaelumque sequaris Pars eril vropae nec enim plus litora Nili 0uam Scythicus Tanais primis a Gadibus absunt.
ib. X, 411s Thessaliae subducta acies in litore Nili More furit patris.
ut ipso do Niloticis miribus 9, 129 et do Phario litore 9 74 loquitur.
os Pind. isthm. II, 42 De flumine certo loquitur Claudian in Rufin. II, 244s Si ealeare Notum secretaque litora Nili
Nascentis jubeas mundum post terga relinquum.
Colchidos litus memorat Petronius apud ernsdors III, p. 31 r
n Phasidos unda orbatast ambus mutoque in litore tantum Solae desertis adspirant frondibus aurae. In ondem dubitatione versamur apud Sil. VI, 513L Has inter uoces, vinclis resoluta moveri NHulatim et ripa coepit decedere puppis. Tunc vero infelix, mentem Quata dolore clamat, fessas tendens ad litora palmas.
520 Cetera percussi emerunt noscere remi.
Tum fluvio raptim ad pelta devolvimur oras. V. FI VIII, 129 Gmnor ab Haemonio ursi grege se quoque staudenSo omovet ad primas Iuveni ratis obvia ripas. 138 Complentur litora bella nequiquam. De Propertii loco V, 5, 21 non constat, cum an fluminis cuiusdam vel urbis ad numen quoddam sita nomen in litteris per codice servatis lateat nesciamus, de quo legas Hert2bergium virum do Propertio meritissimum, nec ov. m. XIV, 49 huc pertinere Apparet. Duos restare video locos, in quibus solis de ripis marinis loqui poetas inveni: Stat. s. III, 2 49 donec tua turbine nullo Laeta Paraetoniis ussistne earbasa ripis. Claudian epithal Pallad. 88 quae Sarmaticis custodia ripis 9uae saevis objecta Getis . 32 Non bono omisit Ioratius vocem pelagi vel fluctuum vel undarum talium quae neglegentia Porphyrionem induxit ut dicerot: verbere fluctu mi aut aventorum, cum Pet undae Dedi venti verberare dicuntur 'poetis CL
Sen. Ag. 93 turris pluvio vapulat Austro. ib. 504: Eurus orientem movet Nabataea quatiens regna et Oo Sino. Sen. T. 594 hic ubi ingenti modo sub pr ocella clades p9ntum timuere motac. Plaut. Amph. 333 hinc enim dextra mihi vox auris verberat. Auson epiSt. 15, 28 aureSque Sermo verberet.
Sil. I, 587 Thracius hos Boreas scopum immitia resina Solus habe semperque issen nunc litora pulSat. Lucr. I, 265 Principio venti vis verberat, pontum. ib. V 954 ventorum verbera vitare, cs. Sit XI, 487 sqq. Eodem modo de amninrum litore, de Solis appul Su, de Si terum luminisque uigore, quin et de contumeliis et do osculatione utuntur hoc
verbo poetae. o. F. Ι, 77. Sil. VII, 143. Claud. hocn. 3. Plin. . H. 2, Petron 26 132. Miro tamen . r. Hermann in progr. Gott. 1854 do Callia dialogo summa dialogi pariter ut Eupolidis Adulatorum in eo versuta esse vide- ιιιr, ut sophistarum qui illa minoris Calliae comitate indignis modis abuterentur, disciplina ipsa gulositatis et impudicitiae nomine vapularet. Verbere pro verberibus minus eleganter. cf. Calpurn. III, 20. O.
asper ab assiduo Lympharum verbere pumeae. 33 Quanta Bontio in mendando Horatio sint merita neque tam impio ingratus ne quo tam stulte ignarus sum, ut non gnOScam, inmennegaro nequeo videri mihi eum saepius ingenii sui critici quasi quo dampruritu incitatum conjecturis tentasSe locos, quo mutnre non nece SSR-rium esset, ut saepe pulchriores rodderet vorsus, quos a librario depraVatos esse numquam probare posset quisnam mutasset III. 13, 32 densum avida bibit nure volgus in id quod odio egimus densum humeris
bibit avre volgus. Quisnam mutasset lucte Telephi brachia II, 13, 2 incere brachia, trimen permulti editores Bonilei conjecturam in verba receperunt. Alia optime defendi possunt, ut nuca praetereundo tangam ut in I, 1, 17 rura B tuta optimo se habent, si de praediis cogita. cf. Cic. pro R. Am. 46, 133. In II, 10, 26 lentum risum B. retum) compara cum Sil. VI, 699 ot ad II, 8, 24 nescio an ab aliis allati sint Liv. 21, 54. Auson. p. 15 27. Stat Thel, II, 86. Plaut. Aul. I, 2,
17 B. Etiam in I, 7, 27 Teucer auspex explicari posse confido; et quin auspex is osse mihi videtur et qui auspicia dat et cuius auspicii obso-quentes, cuius auctoritatem sequentes alii agunt, et quia hos oratu versus imitatum esse puto Claudianum d. boli. Get. 267. . Gildon.
49 sqq. 31 os. V. t. VI, 664. Son. O. 160. 478. 479. M. A. II, , M. M. M. XII, 70 sqq. 19. Lucan. VIII, 196. Sen. Η. 792.
33쪽
35 Serv. ad A. VI, 197 In impetrito aucturio austures sibi ipsi regiones de eburit, in oblato manum suam respexere. laevam aut dextram.
36 Nisi obvios laniarent ut Liv. XXI, 46. XXVII, 37. XXXII, 29.
37 Quae lex auguralis non dubito quin a certa occasione deducta sit, quam in condenda urbe Larinio narrat Dion Hal. ant rom. I, 59.
39 Vocabulum sinus suspicionem non habet cum et Horatius Ionium sinum sep. 10, 19 commemoret et Plinius N. H. III, 1 5 11 9. IV, 1, 1. 12 75 quattuor Europae sinus enumerat, quorum alter a Lacinio promunturio finiens Acroceraunio Epiri ipsum Hadriaticum maro est sic et in excerpto quod fertur Suetonii apud O. Mi ille I Fost ed.J p. 382 9J Sinus masores recessus maris dicuntur, ut Cavius, Arabicus, Heus; qua sequuntur ita ni fallor legenda: minores autem avult, ut Paestanus, Matrestae Amyclanus et Similes, quae maximam certe partem ducta esse muller Puta ex Verrio cf. Charis. II, p. 185 P.
Adde Tae G. I. Agr. 23. De atri significationibus cf. Jacob quaest epic. p. 73 sqq. 40 cf. O. A. II, 4, 30. I, 5, 22. III, 7, 36 11 14. II, 10, 25. O. A. A. III, 301. 351. 780. Pervigil si Calpurn. I, 5. O. H. II, 58. O. R. A. 508. M. T. V, 13, 5. Catuli. 23, 10 Sen. O. 798 444. Do Iasciva dilogia cum axtero ne cogitandum quidem. 41 Contrario modo hoc oxymoro utitur Naso in Fastis III, 644ὶ: audacem fecerat ipse timor'. 42 Vandectourg Ie pense que fraudes es pris ici potissime e de
Is qui anglico hoc carmen vertit Londo 1680 - orlah o
43 Si L I, 219. V. Fl. VI, 591. Liv. XXI, 35 4. Sen. T. 953. Sil. VIII, 169. VII, 374 et O. T. I, 7,29. Lue. IX, 895. Quae facili negotio
augeri possunt. 4M Pulcherrime hae vertit Sanadon: A lie run riante pratris Ois eu paramant esse amassai de Dura our en eo Oser desiuislandes
auae nymphe champetres elle Irouva D silence ali reuae tune nuit solitaire ou elle 'opereevait que a lueu des tolles rEsse hie parua sur ac mouvante
45 Stat Th. III, 273. 29. Ο Μ. ΙΙ 847. VIII, 591 507. Claudian. in Eutrop. I, 51. Meyer Anthol. 190, 13. Si L VI, 18. O. T. Ι 8, 15. O. E. II, 2, 17. MI, 2, 43 100. IV, 13, 44. III, 2, 105 L46 Cic. de div. I, 31, 66 37 80. Cic. Cat. IV, 6, 11 in is 21, 49. Caes. . . I, 4. Cic. de har resp. I, 2. p. dom. 55, 141. Sil. I, 24. III, 146.47 Ο. F. IV, 115s hanc Venerem /Hsquam uitulo mensis spoliare
Secundi Audeat a nobis sit procul iste furor.
cf. Cic. pro Sull. 27, 76. Catuli 48, 11.48 Sio puto . . III, 1l 1 multa diuque tuli vitiis patientia vieta
est, de uno impudicitiae vitio et quidem semel commisso queri Nasonem, cf. ib. 44. A. . II, 641. Liv. XXII, 3, 6 quoque pronior esset in vitia sua actuare eum atque invitare Poenus parat, ubi sola consulis temeritas nimia significatur. Non inepto Dacie dicit Europe a tant 'horreur our c qu)elle vient de Dire qu'elle trouve ous e vice dans e seu vice. 4s Janius Ceterum nimis pretiosum ut hodie dicvir pro puellae affectu hoc de porta eburnea videri queat. 50 Bothes recte si quid sentio qui repOSuerem,quam . 51 Ο Μ. XI, 587 extincti Ceycis massine mittat somnia. ib. 13 varias imitantia formas omnia vana jacent.
Imago somni . l. IV, 31. VII, 13. . M. VII, 650. LVIII, 25. IX, 686. M. F. ΙΙΙ, 27. M. H. XVI, 5. G. M. IX, 480 saepe licet simili redeat sub imagine somnus Claudian. d. VI. OS HOH. r. 21. Additur ecce sides nec me mea lusit imago Irrita nec falsum somnia misit ebur. O. R. A. 575 placitum puerilis imago
Destituit somnum ui modo somnu erat.
O. M. XV, 25 et 664s Post ea decedunt pariter somnusque Deusque. Sil. VIII, 64les Ludiscante etiam terroris imagine omnOS. O. E. I, 2, 47 aut ubi decipio melioris imagine somni. St. h. V, 135: nec imago quietis
Vana meae nudo tabat Veii s ense, videri Clara mihi somnOSque Super.
ut secum fugiens somnos abduxit imago. Ex his versibus atque rei ipsius natura sacile intellegis, somno adduci posse somnia, quia qui somnia dormiat necesse St, omniumque ipsum esse imaginem neque conspici posse ab hominibus in quiete nisi tamquam imaginem, unde quae in versibus noStris leguntur absurda esse patet
34쪽
52DJanius A quomodo Europae melius visum ire per mare cum hoc nec praevidisset, nec sponte fecisset Sed in hoc non nimis argutandum. Dacier Europe ne hercheisu' se confame dans a pense qu'elle aque toti e qua tu es arrisea 'est quun fove: est potir quoi elle durri a-t-i de appareno que late Dux alme me hasarderes traverser musces Dis.
53 O. T. III, 4 53 et 73. O. F. V 660 ut repetant Graios per
freta longa domos. 54 Vossi der ruinos gehauende Hieri Ritter infamem qui infamiae causa mihi extitit activa vocabuli vis poetici sermonis est Orelli detestandu propter hoc ipsum quod pudorem mihi erepturus est
55 Sen. H. 76 Hermilem manibus ipsis dilacera tris. S. O. 641 enthea snatos manu lacerat potius. Ter Eun. 647: Pythius tui nunc si detur mihi veneflco Ut ego nouibus facile illi in Omilos involem. V. FI VIII, 150 Medeae mater Vellem nouibus uncis ire
Ut volucris possem praedonis in ipsius ora.
57 O. A. I, 2, 38 haec tibi si demas commoda nudus eris. O. A. II, 9, 34 sisse puer positis nudus tibi praebeor armis. O. A. A. II, 5 cs. 46): non erat armatis aequum concurrere nudas. O. T. I, 6 8 tu facis ut spolium ne sim ne nuder ab illis Naufragii tubulas qui petiere mei.
Liv. XXI, 8, 12 32, 2. Sen. O. rg. 69. o. A. I, 3, 14. O. A. A. III, 201. 747. II, 89 1, 530 Ο. R. A. 25. O. F. III, 701. O. M. XIII, 159 Sen. P. 518 Hor. I, 24, 7. V. E. I, 60. Liv. XXI, 36 6. 37, 4. XXII, 18 6 Lucan. VIII, 433. Adde qua Forcellini ollegit et Pervigil Ven. 35 cum 7 et 56.
les immoler Europe se regarde comme ne victime en tat 'est condiatea sacrissee.
60 O. T. II, 455. O. M. VII, 290. O. A. III, 6 55. O. H. III, 14 l. I, 27. O. A. A. II, 556. Apud Sall. Jug. I, 4 ex codicibus nunc legitur diffluere. Forcellini defluendi exempla huic loco dissimillima sunt.
61 O. H. XVII, 165: sic meus hinc vir abest, ut me custodiat abSens. O. F. II, 767 Callitur attonitos absentis imagine sensu3 Ille recordanti plura magisque placent. V. l. VIII, 1 At trepidam in thalamis et jam sua facta paventem Colchida circa omnes pariter furiaeque minaeque Patris habent.
V. l. VII, 307 contra saevus amor, contra periturus Iason ouet et auditae crescunt in pectore voces.
cf. V. A. IV, 384. Sil. I, 31 Cic. p. dom. 55, 141. 62 O. II. III 41. O. T. V 6, 21. 4 45. Ι 8, 15. Sen. I, 1000. S. . 34. 454. S. r. 81. Ag. 232. O. A. I, 11, 28. A. A. I, 769. II, 29. O. F. III, 726. V, 320. O. E. II, 8, 18. III, 9 46. o. Ib. 453. Petron 83 129, 29. Catuli. 70, 5. Liv. XXI, 60, 8 22 59, t. 24 5, 13 42 60 14. alia multu. 63 Ο Μ. XII, 141: vincta trahit galeae, quae presSo subdita mento
Elidunt fauces et respiramen iterque E='ipiunt animae. Sil. III, 33 nexuque elisa leo=ris Ora. ib. IV, 242 Elisa incussis amisit calcibus ora. O. M. XII, 507ν saxa trabesque super totosque involvite montes Vivacemque animam missis elidite silvis. cf. Claud in Rus ΙΙ, 33 - elidere nostrum 'St erdriichen aerund herausquetschen.
cf. Claud in Rus. II, 222 Ο. II XII, 121. Ο Μ. I, 466. VI, 695. XIV, 196 XV, 338. G. E. IV, 9, 21. M. F. IV, 371 Sen. A. 16. 64 S. o. rg. 148 et artis colla laqueis inseri.
O. R. A. 17 cur aliquis, collum laque nodatus ab arto, si trabe sublivia triste pependit onus 3 O. . I, 6, 9 haec dea quam mulios laque Sua colla ligantes Non S proposita passa perire nece de Spe . o. Ib. 19 utve Syr acosio praestietet fauce poetae Sic ammae laqueo si via clausa tuae.
35쪽
Prud encheir. 3s, Iudas eminus artat Infelis olium laque pro crimine tanto.
O. II. IX, 98 praest ave compressa fauce pependit onus. O. N. VII, 604 para animam laqueo claudunt. O. Μ. X, 378 laqueoque innectere fauces. O. H. II, 142 colla - laqueis implicvisse. l. cie Verr. 2, 4, 17 collum inserere in laqueum. Sali Cat. 58 laqueo gulam ravere. Hor. ep. I, 16, 37 laque collum pressisse contendat. s. ΙΙ, 3, 13 laqueo aeorem interimis Cic. pro Scauro II, 10 p. 57 πο- tium dedisse liberto ut si aniculae non ille quidem vim afferre - sed eoἰ- ω instituli duobus obsideret, resticula cingere ut illa perisse suspendio putaretrur Cic. pro Cluent. 31, 8 eum auribus premeretur, is es ilima den crage ging. 65 Ο Μ. I, 473 laesi Apollineas trajecta per Ossa medullas. O. m. XII, 131 cernit et in duro laedi quoque Orpore ferrum. O. T. I, 1, 85 Et mea cumba semel vasta percussa procella Illum quo laesa est horre adis locum. o. Ib. 526 eausa sit exuit dextera laesa tui. O. F. IV, 120 cum gemui teneram cuspide laesa manum. Meyer Anth. 559, 32 ne palmas in nodus modo vulnere laedat. ib. 376 ne brevis ignaro vipera laesa pede. Petron. 54 ipse Trimalchio eum graviter ingemuiset superque bracchium tamquam laesum incubuisset Pervigil 33.
adde O. A. III, 2, 22. A. A. II, 698. III, 207. 704. O. R. A. III, 159. 236 293. O. M. I, 508 547. II, 408. XII, 172 421. XIII, 25. O. F. IV, 101. Lucr. III, 148. multa alia, quibus addas qua Forcellini
congessit. Cic. Brut 4, 16. Jacob quaest epic. p. 107 laedere. Iunius ad h. I. doctius atque audacius collocatum censet comparemus Soph. Ant.
51 πλεκτaici opTavaici λωβατα piov. Porro vid. Statium situ. I, 2, 151 Penden innumeris fastissi mo columbis. 67 Huc non pertinent Cat. 59 8 Alrunculeia, ut in nomino proprio quod alio modo in versum recipi non potuit. Neque qriem versum L. Mulier N. Jahrb. 89. 490 ex poeta graeco comico attulit qui alterum trimetrum iambicum syllaba et est finivit alterum voco ooλευla incepit Horatii versum uxorius amnis si ullum versum rectissimo ejiciendum censuerunt Guyet, Peerlhamp Gruppe, Martin Ρoson 1865ὶ Franko
Woilburg 1866), O Jah in scholis suis, Lehra rh. mus. XXII, P. 403 . 68 An de talibus versibus cogitandum:
Sen. Ph. lag. 58 quis me procellae turbine insano vehens Volisce per auras ventus aetherias asset. ib. 2 aut quae per altas aeris rapiet vias Harpyia. Sen. T. 636 ferte me insanae procul
Illo procellae ferte quo fertur dies Hinc raptus. of Soph. . . 1660 ibiq. SchneideWin. 69 mring sehathhan lachend. iacter aveo un ouris malis ianu-don 've u ris malis mitter: schelmisch. mirum quod adjicit fi olpersidum pertinet ad 'ta verba quibus puellam lusit. Et hic primus offendit 'auch schemisch. Nossi fiaso arisichelad. Acrons pers Q
70 Dacier: AEnsin apres que celle deesse se ut diverti asse lanu- te s. USanadon stuan iis urent stotile suffigamment e rue pluisse. Voss Sat de spoured ensich. Diiniger Naesdem Venus si genu tum esten gehabi. Nauch: eidlio oevottet. Orolli ubi Venus satis irriserat puellam splendidae suae sortis ignaram. 71 Cui respondit Dacier: Cette conjecture est si transse qu)elle me neve arae refus quut ait de reconnaitre a flnesse que e Dis remar-que dans e vera et qui est fonde sume qu'Horace vient de dire de Venus persdum ridens, is ne arque seu ce is malis que celle ironis. ΚIot mutavit: dum tibi Mones num tibi. Quod enite invisus mutat in injussus nullam Vide causam.
72 Cio de div. I, 102. de Ieg. II, 12, 29. Liv. V, 13. 38 5 l. est. fragm. p. 249, 20. 73 adde . . . I, 87 Hunc Venus templis quae sunt conflnia
Sil. VII, 465: postrema nitenti fulsit vultu ridens Venus. cf. . . III, 694.74 Pauly, ischr. f. ostr. Gymn. 1857. VIII p. 94. Zangemeister, do vocibus singularibus Hor Beri 1862. 75 Rob. Ioachim, o elocutione Taciti pari. I. Gortit 1862. A. Rothmater, demoratio verborum inventore terti 1862. 76 Nomina pro nomine . M. XIV, 396 614. 21. XV, 755
III, 2. 246. IV, 70 160 474 V, 1. 205. Ι, 35. 40 578. Sil. III, 420 es. O. F. III, 33. IV, 284. VI, 803 Cic. d. n. d. II, 24, 1. Acad. 1, 11 Phil. 4, 2 de div. I, 1, 16. II, 27, 7 68.
36쪽
Natus stim Georgius Theodoriis Schae se Bremae a. d. III Kal. Jul anno h. a. XLV Gulielmo ut Sophia e gente Brandes arentibus. Fidem profiteor evangelicam. Post pueritia disciplinas per decem annos frequentavi primum rogymnasium quod Vocatur tum gymnasium quod florebat tum Graventiorstio directore, praeter quem et Torsirili et Tappenbec pio gratoque animo mihi colendi sunt, quorum potisSimum disciplina tactum ost, ut in me nasceretur litterarum antiquarum amor, quibus Eut operam dare verno tempore a LXIV maturitatis testimonio instructus Gottingam me contuli, ubi per tres annos LeutSchSauppo Curtius Wieseler Bense philologos, Ritte Lotet Stein Peipphilosophos. Wait Vischor Abel iistenset historicos docentes audivi exercitationibusque intersui proseminarii per sex menses, seminarii philologici per mi inquies sex menses quibus praeerant Leutsch auppe Curtius, nec non Telchini ille per ter sex menses in societatem Aristotelicam quam moderabatur benigne me excepit, quibus Viris cum omnibus gratias ago quam maximas tum Leutschium sempiterna recordatione pioque animo colam. Academia Georgia Augusta initio a. LXVII relicta hane adii ridericiam Gulielmiam Rhenanam litterarum universitatem, ubi Jahnii Schaeseri Bernaysi Sybeli scholas frequentavi, sita gulari seneri et Jahnii benignitato in seminarii philologici sodalium ordinariorum numerum receptus sum, Bernus societati suae Aristotelicae me adscripsit, quibus omnibus optimo de me meritis gratias debitas perpetuo Servabo.
I. Aristotelis πεpl suxnc libri III initium sic scribentium est ac distinguendiim:
In hoc istitur exempla oculus altero medio se aqua praeditus, videbit colores per duo media ad nos pervenientes eodem modo aureS, quamquam alterum tantum medium possident, percipient onum, qui et per aerem et per
37쪽
Demonstratio autem sic procedit: Si quidem omnes qualitates ard0il), quas non tangendo percipimus, sentimus, eae per media quaedam nobiscum communicentur eademque media ut sensoria Mempfindungsmittet habeamus necesse est et patet, si qualitatis cuiusdam perceptio nobis deest, deesse nobis sensum Perveniunt autem ad nos omnes qualitates et tangendo ot per aerem et per aquam et habemus in sensibus nostris facultatem tangendi et sensoria duo illa aerem et aquam, omnes igitur qualitates percipimus, nulli Is ergo nobis deest Sensus.
II. Soph. El. v. 1443, ejecto versu qui sequitur ut glossemate ex V. 730 orto, sic scribendus est: ολ puc' 'Opέcτη , lulv ΥΥεiλα νεκpov.
culis natura quaedam signi an aliquid, per se ipsa satis certa, cognitioni autem hominum obscurior H V in re vis et ranunculis . V. Liv. XXXXI, 12, 10 Claudius duarum gentium tin anno victor duabusque quod raro alius in consulatu pacatis provinciis Romam revertit IC: duabusquodraroaliusinconsulatupaecatisqueprovinciis .
Liv. XXXXI, 20, 7 modis nihil unum insione et Omnia generis, ut quaeque vim eorum postulaverunt, dona dedi fC: rodisnihilunuminsigneutomnisgonerisJ.
In trimetro iambico ci crisaci si distribuenda sunt:
In versibus sapphicis minoribus, qui post quintam syllabam caesuram habent, Vocabulorum ictus semper cadit in primam et quartam syllabam apud Horatium eosque poetas qui eum sequuntur, ut apud Statium Ausonium rudentium Boethium Apollinarem Sidonium Sedulium Phocam et per totum medium aevum ma lege interpretandum quod
alii ab Horatio in his versibus observatum invenerunt: si quinta syllaba est vocabulum monosyllabum necesse est quarta quoque sit monosyllabum, quam legem manifesto ceteri quoque poetae observant. Neque tamen quidquam inde concludi potest de accentu vocabulorum Mercuri Pompili Tarquini Septimi Ηor. I, 10 1. 12 34. 35. II, 6, 1. III, 11, 1.)Cum multis aliis causis tum hac ipsa lego aesutatur motthoidi denumero Sapphici versus apud Horatium opinio Miliget Z. f. G. IX, 706), qui Versum sic distingui jubet: Ol Distinguendus
autem est, quamquam non quidem apud Romanos, I J
A. Nomen illud societatis poetarum Gottingensis Hainbun ante annum 1830 scriptum non invenitur socii hoc nomine non utebantur.