장음표시 사용
191쪽
P cruλ laboratis habeas cum scrinia libris, Emitiis quare. Sosibiane , nihil tEdent heredes, inquis. mea carmina. quando Tempus erat jam te, Sosibiane, legi. XXXIV. Ad Atlasim.
Sonnin cum tibi sit; verum tamen , Attale, lixit, Quisquis te niveam dixit habere togam. XXXV. De pugna dumarum. Fnorum aus adversis molles concurrere damas Vidimus. 9 fati sorte jacere pari. Spectavere canes praedam: stupuitque superbus Venator, cultro nil superesse suo. Unde leves aut mi tanto caluere furore t sic pugnant tauri, sic cecidere viri.
XXXVI. Adolum. C NA est barba libit nigra est coma: tingere barbam Non potes, haec causa est: sed potes, Ole, comam.
192쪽
EPIGRAMMATUM L. IV.MIXXXVII. Ad Afrum.
Ct96M Coranus, & ducenta Mancinus, Trecenta debet Titius, hoc bis Albinus, Decies Sabinus, alteriamque Serranus Ex insuli, landisque tricies soldum, Ex pecore redeunt ter ducena Parmens: γTotis diebus. Ater, hoc mihi narras: Et teneo melius illa, quam meum nomen. Numeres oportet aliquid, ut pati possim: Quotidianam refice nauseam nummis.
Audire gratis, Aser, ista non possum. Ita XXXVIII. Ad Gallam. GALLA nega: satiatur amor, nisi gaudia torquente sed noli nimium, Galla, negare diu. XXXIX. Ad Charinum.
ARGENTI genus omne comparasti, Et solus veteres Myronis artes, Solus praxitelis manus. Seopaeque,
Solii, phidiaci toreuma caeli, Solus Mentoreos habes labores. 1Nee desunt tibi vera Grantiana, Nec quae Callaiςo linuntur auro,
193쪽
M. VAL. MARTIALISNec mensis anaglypta de paternis.
Argentum tamen inter omne, miror,
Quare non habeas, Charine, purum. XL. Ad Poshumum. Aoi A pisonum stabant eum stemmate toto. Et docti Senecae ter numeranda domus; praetulimus tantis solum te, posthume, regnis: pauper eras, & eques, sed mihi consul eras. Tectim ter denas numeravi, posthume, brumas: ECommunis nobis te his & unus erat. Iam donare potes, jam perdere, plenus honorum , Largus opum: exspecto, posthume, quid facias. Nil sacisi 8c serum est alium mihi quaerere regem. Hoc, Fortuna, placeti posthumus imposuit. coXLI. In male recitantem. Quin recitaturus circumdas vellera collo Conveniunt nostris auribus illa magis. XLII. Ad Maecum.
Si quis sorte mihi posset praestare roganti:
Audi, quem puerum, Flacce, rogare Velim. Niliacis primum puer is nascatur in oris: Nequitias tellus scit dare nulla magis.
194쪽
Sit nive candidior: namque in Mareotide fusca pulchrior est, quanto rarior iste eolor Lumina sideribus certent, mollesque flagellent
Colla comete: tortas non amo, Flacce, comas. Frons brevis, atque modus breviter fit naribus unc se petestanis rubeant aemula labra rosis. Saepeque nolentem cogat, nolitque volentem rLiberior domino saepe si ille suo. Et timeat pueros, excludat saepe puellas. Vir reliquis, uni sit puer ille mihi. Jam scio, nee saltis: nam me quoque judice verum est: Talis erat, dices, noster Amazonicus. XLIII. In Coracinum. Νos dixi, Coracine, te cina dum INon sum tam temerarius, nec audax,
Nec mendacia qui loquar libenter. Si dixi, Coracine, te cinaedum, Iratam mihi Pontiae lagenam, Iratum calicem mihi Metili. Juro per Syrios tibi tumores Inro per Berecynthios surores.
Quod dixi tamen, hoe leve, A pusillum est Quod notum est, quod & ipse non negabis: Dixi te, Coracine, cunnilingum.
195쪽
XLIV. De Vesuvio morare. Hic est pampineis viridis modo Vesvius umbris: presserat hic madidos nobilis uva lacus. Haec juga, quam Nysae colles, plus Bacchus amavit:
Hoc nuper Satyri monte dedere choros. Haec veneris sedes. Lacedaemone gratior illi: Hic locus Herculeo nomine clarus erat.
Cuncta jacent flammis, & tristi mersa favilla: Nec Superi vellent hoc licuisse sibi.
XLV. Votum Parthenii ad Phoebum pro Burro. Η ne tibi pro nato plena dat laetus acerra, Phoebe, palatinus munera parthenius. Ut qui prima novo signat quinquennia lustro . Impleat innumeras Burrus Olympiadas. Fac rata vota patris: sic te tua diligat arbor, Gaudeat & certa virginitate soror. perpetuo se store mices: se denique non sint Tam longae Bromio. quam tibi phoebe, comae.
196쪽
. . i , ioAURNAUλ divitem Iabellum i Fecerunt. merito tumet Sabellus: Nec quenquam putat esse, praedicatque Inter eausdicos beatiorem. Ilo, fastus, animosque dat sabello sFarris semodius, fabaeque fressae, Et turis, piperisque tres selibrae, Et Lucanica venire cum Falisco, Et nigri Syra defruti lagena , Et ficus Libyca gelata testa, Io Cum bulbis, cochleis lite, caseoque. piceno quoque venit a cliente parcae cistula non capax olivae, Et crasso figuli polita caelo Septenaria synthesis Sagunti, 31Ηspanae luteum rotae toreuma, Et lato variata mappa clavo. Saturnalia fructuosiora Anais non habuit decem Sabellus.
XLVII. De Phaethonte. ΕΗc us6s phaethon tabula depissis in hae ex Quid tibi vis, dipyron qui phaethonta facis. Κε
197쪽
XLVIR. In Papitum. Ρracim gaudes: percisus, papile , ploras. Cur, quae vis fieri, papile. facta dole, poenitet obscaenae pruriginis λ an magis illud Fles: quod perti di, papile, deseris XLIX. Ad Flaccum. ΝΕscis , erede mihi, quid sint epigrammata, Flacce, Qui tantum lusus illa, jocosque putas. Ille magis ludit, qui scribit prandia saevi
Tereos; aut coenam, crude Thyesta, tuam ;
Aut puero liquidas aptantem Daedalon alas, spascentem Sicular aut polyphemon oves. A nostris procul est omnis vesca libelli,
Musa nee insano syrmate nostra tumet. Illa tamen laudant omnes, miramur, adorant.
Confiteor: laudant illa. sed illa legunt. Io L. In Thaidem. Quin me. Thai, senem subinde dicis Nemo est, Thai, senex ad irrumandum.
198쪽
LI. Ad Cacilianum. CυM tibi non essent sex millia. Castelliane, Ingenti late vectus es hexaphoro. Postquam bis decies tribuit Dea caeca, si numque
Ruperunt nummi: iactus es, ecce, pedes.
Quid tibi pro meritis, & tantis laudibus optem Di reddant sellam, Caeciliane, tibi. LII. In Hedylum. GasiHi junctis nisi definis. Hedyle, capris:
Qui modo ficus eras, jam caprificus eris. LIII. Ad Cosmum. HUNC, quem saepe vides inter penetralia nostrae pallados, & templi limina, Cosme, novi, Cum baculo, peraque senem: cui cana, putrisque fiat coma , & in pectus sordida barba cadit: Cerea quem nudi tegit uxor abolla grabati, Cui dat latratos obvia turba cibos: Esse putas Cynicum, deceptus imagine salsa Non est hic Cynicus, Cosme: quid ergo canis.
199쪽
ο cui Tarpejas licvit eontingere quercus. Et meritas prima cingere fronde comas: Si sapis, utaris totis, Coline, diebus, Extremumque tibi semper adesse putes. Lanifieas nulli tres exorare puellas Contigit: observant, quem statuere. diem. Divitior Crispo. Thrasea constantior ipso, Lautior & nitido sis Meliore licet: Nil adicit penso Laches s. lasosque sororum Explicat, & semper de tribus una secat. LV. Ad Lucium. Luci, gloria temporum tuorum, Qui Grajum veterem, Tagumque nostrum Arpis cedere non finis diseriis; Argivas generatus inter urbes, Thebas carmine cantet, aut Mycenas, Aut claram Rhodon, aut libidinosae Ledaeas Lacedaemonis palae stras. Nos Celtis genitos ti ex theris Nostrae nomina duriora terrae Grato non pudeat referre versu: saevo Bilbilin optimam metallo , quae vincit Chalybasqile, Noricosque, Et serro plateam suo sonantem,
200쪽
Quam fluctu tenui, sed inquieto
Armorum Salo temperator ambit: Tutelamque. chorosque Rixamari im, Et convivia sella Carduarum , Et textis peteron rosis rubentem ,
Atque antiqua patrum theatra Rigas, Et certos jaculo levi Silaos. Turgentisque lacus, petus aeque, Et parvae vada pura vetonissae Et sanctum Baradonis ilicetum, per quod vel piger ambulat viator; Et quae sortibus excolit juvencis in Curvae Manlius arva Matine me. Haec tam rustica, delicate lector, Rides nomina rideas licebit. Haec tam rustica malo, quam Bituntos. LVI. In Gargillanum.
JUυura, quod senibus, viduisque ingentia mittis
Vis te munificum, Gargiliane. vocem Sordidius nihil est, nihil est te spurcius uno, Qui potes insidias dona vocare tuas.
Sic avidis fallax indulget piscibus hamus: Callida sic stultas decipit esca seras. Quid sit largiri, quid sit donare, docebo. Si nescis: dona, Gargiliane, mihi.