장음표시 사용
201쪽
LVII. Ad Fausinum. DuM nos blanda tenent lascivi stagna Lucrini
Et quae pumiceis sontibus antra calent: Tu colis Argivi regnum, Faustine, coloni. Quo te bis decimus dueit ab urbe lapis. Horrida sed servent Νemeaei pectora monstri: x Nec satis est. Bajas igne calere suo. Ergo sacri sontes 8c litora grata valete, Nympharum pariter, Nereidumque domus Herculeos eolles gelida vos vincite bruma, Nunc Tiburtinis cedite frigoribus. 1 o LVIII. In Galgam. Iu tenebris inges amissim, Galla, maritum. Nam plorare pudet te, puto, Galla virum LIX. De pipera electro inci a FLv9maus Heliadum ramis dum vipera repit, Fluxit in obstantem succina gemma feram: Concreto riguit viniti repente gelu.
Ne tibi regali placeas. Cleopatra, sepulcro Vipera si tumulo nobiliore jacet.
202쪽
LX. De Curiatio. Astora solssitio , Castranaque rura petantur, Quique Cleonaeo sidere servet ager; Cum Tiburtinas damnet Curiatius auras, Inter laudatas ad Styga missus aquas. Nullo sata loco possis excludere: cum mors venerit, in medio Tibure Sardinia est. LXI. In Mancinum. DosAssa amicum tibi ducenta, Mancine, Nuper superbo laetus ore jactasti. Quartus dies est, in schola poetarum Dum sabulamur, millibus decem dixti Emtas lacernas munus esse pompillae; Sardonycha verum, lineisque ter cinctum, Duasque smiles fluctibus maris gemmas
Dedisse Bassam, Caeliamque jurasti.
Here, de theatro, Pollione cantante, Cum subito abires, dum sugis, loquebaris, Hereditatis tibi trecenta venisse: Et mane centum, & post meridiem centum.
Quid tibi sodales secimus mali tantum Miserere jam crudelis & file tandem. Aut, si tacere lingua non potest ista, Aliquando narra, quod velimus audire.
203쪽
LXII. De Loecori. Tisust in Herculeum migravit nigra Lycoris, Omnia dum fieri candida credit ibi. LXIII. De Gerellia. Duxi petit a paulis mater Caerellia Bajas, Occidit insani crimine mersa freti. Gloria quanta perit vobis i haec monstra Neroni Nec quondam justae praestiteratis aqua . LXIV. De hortis Iutii Martialis.
Horti, Hesperidum beatiora, Longo laniculi jugo recumbunt: Lati collibus imminent recessiis:
Et planus modico tumore vertex scoelo perfruitur sereniore: Et curvas nebula tegente valles Solus luce nitet peculiari: Puris leniter admoventur astris Celsae culmina delicata villar. Iolline septem dominos videre montes, Et totam licet aestimare Romam ,
Albanos quoque, Tusculosque colles,
204쪽
EPIGRAMMATUM L. IV. Et quodcunque jacet sub urbe frigus,
Fidenas veteres, brevesque Rubras, Et quod virgineo cruore gaudet, Annae pomiferum nemus perannae. Illi e Flaminiae, Salariaeque Gestator patet, essedo tacente, Ne blando rota sit molesta somno Quem nec rumpere nauticum celeusina, Nec clamor valet helciariorum ;Cum si tam prope Mulvius, sacrumque Lapsae per Tiberim volent carinae.
Hoc rus seu potius domus vocanda est Commendat dominus; tuam putabis: Tam non invida . tamque liberalis, Tam comi patet hospitalitate. Credas Alcinoi pios penates, Aut facti modo divitis Molorchi. vos nunc omnia parva qui putatis, Centeno gelidum ligone Tibur Vel praeneste domate . pendulamque Uni dedite Setiam colono: Dum, me judice . praeserantur istis
205쪽
O cui philaenis semper altero plorat. Quo fiat illud, quaeritis, modo ξ lusca est. LXVI. Ad Linum. EoisT1 vitam semper, Line, municipalem: Qua nihil omnino vilius esse potest. Idibus, & raris togula est excussa Kalendis:
Duxit Si aestates synthesis una decem. Saltus aprum, campus leporem tibi mist inem tum isilva graves turdos exagitata dedit. Raptus fiumineo venii de gurgite piscis: Vina rubens sudit non peregrina cadus. Nec tener Argolica missus de gente minister, Sed stetit inculti rustica turba soci. Villica vel duri compressa est nupta coloni: Incaluit quoties saucia vena mero. Nec nocuit tectis ignis . nec Sirius agris: Nec mersa est pelago, nec fluit ulla ratis. Supposita est blando nunquam tibi tessera talo: Alea sed parcae sola suere nuces. Dic ubi sit decies, mater quod avara reliquit
Nusquam est. iecisti rem, Line, dissicilem.
206쪽
LXVII. In Praetorem PRAETOREM pauper centum sestertia Gaurus Orabat cana notus amicitia. Dicebatque suis haec tantum deesse trecentis. Ut posset domino plaudere justus eqi s. praetor ait: Scis me Scorpo . Thalloque daturum; Atque utinam centum millia sola darem. Ah pudet ingratae. pudet ah male divitis arcae. Quod non vis equiti, vis dare, praetor, equo LXVIII. Ad Sextum. INviTAs centum quadrantibus, & bene coena, Ut coenem invitor, Sexte, an ut invideam
LXIX. Ad Papitam. Tu Setina quidem semper, vel Massica ponis i
papile: sed rumor tam bona vina negat. Diceris hae iactus coelebs quater esse lagena. Nec puto, nec credo, papile, nec sitio.
207쪽
LXX. De Ammiano ad Maroni Iram. Nini L Ammano. praeter aridam restem Noriens reliquit ultimis pater ceris. Fieri putaret posse quis, Maronille, Ut Ammianus mortuum patrem nollet LXXI. Ad Sophronium Rufum. iraesto diu totam, Sophroni Ruse, per urbem, si qua puella neget; nulla puella negat. Tanquam fas non sit, tanquam sit tiarpe negare, Tanquam non liceat; nulla puella negat. Casta igitur nulla est 3 cassae sunt mille. quid ergo ICassa facit non dat; non tamen illa negat.
LXXII. Ad Quinctum. Exi cis . in donem nostros tibi, Quincte. libellos. Non habeo, sed habet bibliopola Tryphon.
Eias dabo pro nugis, & emam tua carmina famis Non, inquis, faciam iam salve: nec ego.
208쪽
gPIG RAMMATU M L. kV. LXXIII. De Vesino.
CuM gravis extremas Vestinus duceret horas . Et jam per Stygias esset itis rus aquas; Ultima volventes Orabat pensa sorores, Ut traherent parva stamina pulla mora. Jam sibi de unctus, caris dum vivit amicis ;Moverunt tetricas tam pia vota Deas. Tum largas partitus opes, a luce recessit:
Seque mori post hoc credidit ille senem. LXXIV. De Damis.
ADspicis, imbelles tentent quam sortia damae proelia 3 tam timidis quanta sit ira seris In mortem parvis concurrere frontibus audent. vis, Caelar, damis parcere t mitte canes.
LXXV. De Nigrina. lilii animo , selix, Nigrina, marito,
Atque inter Latias gloria prima nurus. Te patrios miscere juvat cum conjuge census Gaudentem socio, participique viro. Alserit Evae ne flammis injecta mariti, Nec minor Alcestein fama sub astra serat. L s
209쪽
Tu melius: certo meruisti pignore vitae, Ut tibi non esset morte probandus amor. LXXVI. In Marum amiciam.
Uicci, misisti mihi sex, bis sena petenti: Ui bis sena feram, bis duodena petam. LXXVII. In Zoilum invidum. Nusus M divitias Deos rogavi,
Contentus modicis, meoque laetus paupertas, veniam dabis, recede.
Causa est quae subiti, novique voti ' Ρendentem volo Zoilum videre. LXXVIII. In Varum.
An coenam nuper varus me sorte vocavit; Ornatus dives, parvula coena fuit. Auro, non dapibus oneratur mensa: ministri Apponunt oculis plurima, pauca gulae. Tunc ego: Non oculos, sed ventrem pascere vesti Aut appone dapes, vare, vel aufer opes.
210쪽
LXXIX. In Afrum. Couniri eum tibi sit jam sexagesima meta, Et facies multo splendeat alba pilo;
Discurris tota vagus urbe , nec ulla cathedra est . Cui non mane seras irrequietias, aVe.
Et sine te nulli fas est prodire tribuno,
Nec caret ossicio consul uterque tuo;
Et sacro decies repetis pallatia clivo, si geriosque meros, partheniosque sonas. Haec liciant sane juvenes: deformius, Afer, Omaino nihil est ardetione sene. LXXX. Ad Mationem. Hospis eras nostri semper, Matho, Tiburtini. Hoc emis. imposui: rus tibi vendo tuum. LXXXI. In Mathonem. DrchλMAs in febre, Mathon: hanc esse phrenesii 2
Si nescis, non es sanus, amice Mathon. Declamas aeger, declamas hemitritaeus. Si sudare aliter non potes, est ratio. Magna tamen res est: errans eum viscera libris Exurit, res est magna tacere, Methon.