장음표시 사용
231쪽
LAun rus nostro quidam, Faustine, libello Dissimulat, quasi nil debeat '. imposuit XXXVII. De Erotio puella. ΡυrLLA senibui dulcior mihi cygnis. Agna Galesi mollior phalantini. Concha Lucrini delicatior stagni;
Cui nee lapillos praeseras Erythraeos, Nec modo politum pecudis indicae dentem, Nivesque primas, liliumque non tactum: Quae crine vicit Baetici gregis vellus,
Rhenique nodos, aureamque nitelam Fragravit ore, quod rosarium paesti, Quod Atticarum prima mella cerarum, Quod succinorum rapta de manu gleba; Cui comparatus indecens erat pavo,
Inamabilis sciurus, & frequens phoenix: Adhuc recenti tepet Erotion busto,
Quam pessimorum lex avara satorum. Sexta peregit hieme, nec tamen tota, Nostros amores. gaudiumque, lususque. Et esse tristem me meus vetat paetus :pe hisque pulsans, pariter & comam vellens: Dessere non te vernulae pudet mortem λEgo conjugem, inquit, extuli, & tamen vivo,
232쪽
Notam, superbam, nobilem, locupletem. Quid esse nostro sortius potest Paeto Ducenties accepit, & tamen vivit.
XXXVIII. In Calliodorum. CALLicinoRus habet censum quis nescit ZI equestre Sextet sed & fratrem Calliodorus habet. Quadringenta secat, qui dicit σύκα. μέριυ; Uno credis equo posse sedere duos Quid cum fratre tibi. quid cum polluce mole o Non esset pollux s tibi, Castor eras. Unus cum stis; duo, Calliodore, sedetis.
Surge: soloecismum, Calliodore, licis. Aut imitare genus Ledae; aut cum fratre sedere Non potes. alternis, calliodore, sede. XXXIX. In Carinum. Suham s tibi trietes in anno Signanti tabulas, Carine, misi Hyblaeis madidas thymis placentas. Defeci: miserere jam, Carine. Signa rarius, aut semel fac illud. Mentitur tua quod subinde tussis. Excussi loculosque, sacculumque.
233쪽
Iro pauperior sorem, Carine, si conchen toties meam comesses.
XL. Ad Anem donum. PiumsTi venerem; colis, Artemidore, Minervam Et miraris, opus displicuisse tuum XLI. In Dibmum. εSpADom eum sis eviratior fluxo, Et concubino mollior Celaeneo, Quem sectus ululat matris entheae Gallus,
Theatra loquetis. & gradus. & edicta Trabeasque, 9 idus, fibulasque, censusque;
Et pumicata pauperes manu monstras. Sedere in equitum liceat an tibi scamnis, videbo, Didyme : non licet maritorum. XLII. Amicis quod datur, non perire. . CALLinus effracta nummos fur auseret area: prosternet patrios impia flamma Lares. Debitor nsuram pariter, sortemque negabit: Νon reddet sterilis semina jacta seges. Dispensatorem sallax spoliabit amica: Mercibus exstructas obruet unda rates.
234쪽
Extra sortunam est, quidquid donatur amicis: Quas dederis, solas semper habebis opes.
XLIII. De Thaide O Leeania. TA 1s habet nigros, niveos Lecania, dentes. Quae ratio est emtos haec habet, illa suos. XLIV. In Dentonem. Quin Liuim est, rogo, quid repente fastum tAd coenam mihi, Dento, quod vocanti Quis credat quater ausus es negare. sed nec respicis, & fugis sequentem;
Quem thermis modo quaerere, & theatris. Et conclavibus omnibus solebas. Sic est: captus es unctiore Poena, Et major rapuit canem culina
Iam te: sed cito cognitum ti relictum Cum fastidierit popina dives,
Antiquae venies ad ossa caenae.
XLV. In Bassam. Dicis formosam, dicis te, Bassa. puellam. Istud quae non est, dicere Bassa solet.
235쪽
XL I. Ad Diadumenum. B s14 dum nolo, nisi quae luctantia carpsi, Et placet ira mihi plus tua, quam facies: Ut te saepe rogem, caedo, Diadumene, saepe;
Consequor hoc, ut me nec timeas, nec ames.
XLVII. De Philone. N ΟυλM se coenasse domi philo jurat: & hoc est:
Non coenat, quoties nemo vocavit eum.
XLVIII. De Encolpo. Quin non cogit amor secuit nolente capillos
Encolpus domino, nec prohibe..te tamen. permist, sevitque pudens. sic cessit habenis Audaci questus de Phaethonte pater. Talis raptus Hylas. talis deprensus Achilles Deposuit gaudens, matre dolente. comas. Sed tu nec propera, brevibus nec crede capillis; Tardaque pro tanto munere, barba, veni.
236쪽
XLIX. Ad Labienum. Vinisso modo forte eum sedentem
Solum te, Labiene: tres putavi. Calvae me numerus tuae se fellit.
Sunt illine tibi, sunt & hinc capilli,
Quales nec puerum decere possint Nudum est in medio caput, nec ullus In longa pilus area notatur.
Hic error tibi prosuit Decembri, Tunc, cum prandia misit imperator; Cum panari plis tribus redisti. Talem Geryonem fuisse credo. Viles, censeo, porticum philippi, Si te viderit Hercules, petisti. L. In Charopinum. Coeso domi quoties, nisi te, Charopine, vocavi protinus ingentes sunt inimicitiae . Meque petis stricto medium transfigere ferro, Si nostrum fine te scis caluisse focum. Nee semel ergo mihi surtum fecisse lieebit Improbius nihil est hac, Charopine, gula. Des ne jam nostram, precor, observare culinam, Atque aliquando meus det tibi verba coquus.
237쪽
t 92 ' M VA L. MARTIALIS LI. Ad Rufum. -
hIic, qui libellis praegravem gerit laevam, notariorum quem premit chorIs levis, Qui codicillis hinc, 9 inde prolatis,
Epistolisque commodat gravem vultum, bimili, Catoni, Tullioque, Brutoque, Exprimere, Ruse , fidiculae licet cogant. Ave Latinum, χῶρε non potest Graecum. Si fingere me istud putas, salutemus.
LII. In Pos humum. Q g mihi praestiteis memini, semperque tenebo.
Cur igitur taceo posthume, tu loqueris. Incipio quoties alicui tua dona referre protinus exclamat, Dixerat ipse mihi. Non belle quaedam faciunt duo : sufficit sinus Huic operi: si vis. ut loquar, ipse tace. Crede mihi, quamvis ingentia, postliume, dona Auctoris pereunt garrulitate sui.
VII. Ad Bassum. CocciiiDA quid scribis. quid lcribis, amice Thyestea h
Quid tibi vel Nioben, Basse , vel Andromachen tblateria est . mihi crede, tuis aptissima chaliis Deucalion ; vel, si non placet hic, Phaethon.
238쪽
LIV. De rhetore Apollonis. Exrs, post Lis factus est meus rhetor: Calpurnium non scripsit, & salutavit. LV. De aquila portante Iovem. Dic mihi, quem portes, voluctum reginat Tonantem. Nulla manu quare fulmina gestat 3 Amat. Quo calet igne Deus λ Pueri. Cur mitis aperto
Respicis ore Iovem Z De Ganymede loquor. LUI. Ad Lupum. Cui tradas, Lupe, filium magistro, Quaeris sollicitus diu, rogasque.
Omnes grammaticosque rhetorasque Devites, moneo; nihil si illi Cum librit Ciceronis, aut Maronis. Famae Tutilium suae relinquat. Si versus facit, abdices poetam. Artes discere vult pecuniosas Fac , discat, citharoedus, aut choraules.
Si duri puer ingeni videtur, fisPraeconem licias, vel architectum. Martialis. N
239쪽
LVII. Ad Cinnam. CυM voco te dominum, noli tibi, Cinna, placere:
Saepe etiam servum sic resaluto meum.
LVIII. Ad Pos timum. Cn s te victuri im, cras dicis, po hume, semper. Die mihi cras illud , positi uine, quando veniti Quam longe cras istudi ubi est y aut unde petendum Num qii id apud parthos Armeniosque laist Iam cras illud habet priami. vel Nestoris annos. Cras illud quanti, dic mihi, post emi Cras vives: hodie jam vivere, posthume, serum est. ille sapit, quisquis, posthume, vixit heri. LIX. Ad Sulum. Quou non argentum, quod non tibi misimus aurum
Hoc facimus causa . Stella diserte, tua. Quisquis magna dedit, voluit fibi magna remitii: Fictilibus nostris exoneratus eris.
240쪽
LX. Ad detractorem. ALLATRες licet nsque nos & usque. Et gannitibus improbis lacessas: Certum est hanc tibi pernegare famam, Olim quam petis in meis libellis. Qtialiscunque legaris ut per orbem. Nam te cur aliquis sciat fuisse
Ignotus pereas, miser, necesse eis Non deerunt tamen hae in urbe sorsan Unus, vel duo, tresve, quatuorVe, Pellem rodere qui velint caninam. Nos hac a scabie tenemus ungues. LXI. In Marianum ic stissum; iste quis est, uxori semper adhaeret Qui, Mariane, tuae λ crispulus ille quis est ZNescio quid dominae teneram qui garrit in aurem, Et sellam cubito dexteriore premit λ per cuius digitos currit levis annulus omnes: Crura gerit nullo qui violata pilo tΝil mibi respondes 8 uxoris res agit, is quis, Ille meae: sane cerius. & asper homo est , Procuratorem vultu qui praeserat ipso: Acrior hoc Chius non erat Aufidius. O quam dignus eras alapis, Mariane, Latini: Te successurum credo ego panniculo.