M. Tullii Ciceronis Opera ex recensione Christ. Godofr. Schutzii additis commentariis. Tomus primus decimussextus Orationes tom. 5

발행: 1827년

분량: 688페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

ORATIO

in filii loco fuisset: nunc certe erit in parentis, quum suerit quaestor non imperii, sed doloris mei. 36 XV. Quapropter, Patres conscripti, quoniam in rempublicam sum pariter cum republica restitutus, non modo in ea defendenda nihil minuam de libertate mea pristina , sed etiam adaugebo. Etenim , si

eam tum defendebam, quum mihi aliquid illa debebat, quid nunc me facere oportet, quum ego illi pluri

mum debeo 2 Nam quid est, quod animum meum Dangere aut debilitare possit, cuius ipsam calamitatem non modo nullius delicti, sed etiam divinorum in rempublicam beneficiorum testem esse videatis Nam et importata est, quia defenderam civitatem;

et mea voluntate suscepta est, ne a me defensa res

publica per eundem me extremum in discrimen v a: caretur. Pro me non, ut Pro P. Popillio, nobilissimo

laraeterinum est turpis maeula, quae, at quis orationem hane pro Cicero Diana defendere, omnesque eius inseptias Iibrarii a imputare voluerit . quantocius erit extrahenda, vel tota ρῆσκ extrahenda. si rea aliter fieriumlueat. Nam ut eonditiovem dupi citer absurdam non imprubes, nihilist frigidiua hoc aeumine: quum sumril qua stor ma imperii sed doloris mei. Iamne apparet, eui usui fuerit autea nomen imperatoris p sive quo nomine nunci erium dolori opponi non posset. Sed quae tandem haee oppositio est, aut quis unquam sani

iudicii aeriptoe dixit Quaestorem δε- Dris ' Quidni potius Quoas inrem iacvmarumst ut lamen sit aliquid. quod custodire quaestor, et in quo vim tituli sui exercere possit. vicero,

optuor, si tota reliquR Mutentia usua esset, sie sere scripsisset, 'Nicem

n imperii, sed doloris nisi. Nimirum id seribere volebat imperita manus . eui ham debentari sed seripsit putide et radietile. WoLF.

daugebo malebM Heumannus; alias Latinitati suam rationem non em1- stare. Hoe est in corpore multia ule ribus obsito reduviam more.

orinorum in rem'. benemiorum xiiam hae e depravata esse oportehit. Tam magnifice Cicero non potuit in senatu Praedieare de meritis suis. Peceat in hac re omnemque modum excedit Αvctor Deelamationis Antequam Dei in exilium: qui plane iacit ut mali poetae, qui in Mena persona suas iudueunt ea loqueules, quaecumque ipsi aentiunt. - . Pro me non miae pleraque ins-cta apparent et quasi amputata. Immo maliguior suspicetur, oratorum haec Properasse sessum deritinere. el

202쪽

POST RED. IN SENATV, CAP. Is I97 homine, adolescentes filii, non propinquorum muLtitudo populum romanum est deprecata; non, ut pro Q. Metello , summo et clarissimo viro, spectata iam adolescentia filius; non L. et C. Metelli, consu- Iares , non eorum liberi, non Q. MetelluL Nepos, qui tum consulatum petebat, non LucuIli, Servilii, Seipiones Metellarum silii, flentes ac sordidati, populo romano supplicaverunt: sed unus frater, qui in me pietate filius, consiliis parens, amore, ut erat, frater inventus est, squalore et lacrymis et quotidianis precibus desiderium mei nominis renovari , et rerum gestarum memoriam usurpari coegit. Qui quum statuisset, nisi Per vos me recuperasset, eandem subire sortunam, atque idem sibi domicilium et vitae et mortis deposceret: tamen nunquam nec magnitudinem negotii, nec solitudinem suam, nec vim inimicorum ac tela pertimuit. Alter suit Propu- ,s . gnator mearum fortunarum, et defensor assiduus, summa virtute et pietate, C. Piso, gener : qui minas inimicorum meorum, qui inimicitias affinis mei, prinpinqui sui, consulis, qui Pontum et Bithyniam quaestor pro mea salute neglexit. Nihil unquam senatus

de P. Popillio decrevit, nunquam in hoc ordine Q. Metelli mentio facta est. Tribuniciis sunt illi rogationibus , intersectis inimicis, denique nulla auctori

tate senatus, restituti; quum alter eorum senatui

Paruisset, alter vim caedemque fugisset. Nam C. quidem Marius, qui hac hominum memoria tertius ante

omnia corrasime undique, quae epi- quendam sacere videri pos--ut. Woia . Constitis Emesti eo stitios . ex menda typothetae. ut putat Wolfius; imitatus est tamen Sehuthius. Tvν. Ita avetoruale senatus, restitus Sensas est: non sunt a senatu reali

tuti, quamvis Popillius perierit, quod ex S. Q amima Tib. Gea hi perseeutos fuerati Metellus, quod vam et eaedem honorum et senatus ipsina vitaverat. FB R.

203쪽

me consularis tempestate civili expulsus est, non mO lo a senatu non est restitutus, sed reditu suo senatum cunctum paene delevit. Nulla de illis magia Stratuum consensio, nulla ad rempublicam de sen

dendam populi romani convocatio, nullus italiae

motus, nulla decreta municipiorum et coloniarum δ' exstiterunt. Quare quum me vestra auctoritas arceS- Sierit, populus romanus revocarit, respublica implorarit, Italia cuncta paene suis humeris reportarit: non committam, Patres conscripti, ut, quum ea mihi sint restituta, quae in potestate mea non lae-Tunt, ea non habeam, quae ipse praestare possim; praesertim quum illa amissa recupera Pim , virtutem et iidem nunquam a mi Serim.

Suis humeris re ortariιὶ Ita lamn Cicer nem gloriatum . se hiameris ret , da a sιtio reperelatum esse. Μacmb. Sol. Il , 3. Plui. τit. Cic. e. 33. Eis clieto potitit declamator nil. etsi Ohlitu est, se supra dixisse . Cicer

nem equis insigitibus et curru aurat rer ortatum asse.

204쪽

ORATIO AD QUIRITES

206쪽

DE ORATIONE

POST REDITUM AD QUIRITES

Cieero illo epiclolae a lib. IV ad Auleum loco, quem supra commemoravimus, nihil narrat de oratione post illam in ω- natu ad populum , ut ei gratias ageret, habita. dioque vero haec oratio post reditum ad Quirites ea ipsa concio esse Potest quam Cicero ibidem paucia post reditum distas ad Senatusconsultum de re frumentaria Pompeio committenda populo commmendandum a se habitam esse narrat. Quis enim eredat, Ciceronem in illa inneione, quae statim post plausum quum illud Sinum recitaretur , suo nomius recitando a populo datum, habita esset , nullam huius κti mentionem Reisse. Atqui nulloverho in hae oratione, quaa exstat, illud SCtam tangitur. Quid 'quod c. 8 ait se diis immortalibus frugum ubertate, copia , vilitate reditum suum comprobasse, quod non solum aperte rhpugnat ipsius Ciceronis verbis, qui illo biduo summam an onae caritatem suisse ad Auleum scribit, sed etiam est eiusmodi , ut si verum fuisset, nihil opus fuisset Pompeio rei frumcntariae Wocurationem committere. Noque vero credibile est, tam pau- eis diebus hinas ad populum a Cicerone habitas esse conciones. Manet igitur Me, Dionem Cassium vel salso rumore, vel ipsis his orationibus Ciceronis nomini suppositis deceptum esse, quum scriberet Cieeronem post reditum τ' ra βουus καὶ τω δημω gratias egisse. Nam concionis illius de re frumentaria mentionem Donsaeiti Orationem illam ad Quirites post reditum liabitaui, omnino, Corale

207쪽

nusquam a scriptoribus, nedum Ciceronis nomino commemorarii nemini iuus. Eam vero breviarium esse quoddam orationis quae

in Senatu habita esse sertur, tacite Wolfio largior; idem tameti ab alio quodam declamatore non ab eodem qui illam priorem

conscripserit, elaboratam esse contendo. Sunt euim quaedam in hac oratione, tu quibus auctori parum convenit cum illius . quae in Senatu hahita sertur , scriptore. Ille uxorem Ciceronis plane praeterierat : hic saltem altero loco, e. 8, in verbis sem nimis miserae squalor et luctus eius mentionem facit. Ille ubi de vitae ratione in posterum colenda agit c. 9 , Alio , inquit, transferenda mea tota Pita est, ut bene de me meritis r feram gratiam, amicitias igne Permectas tuear, cum vertis hostibus bellum geram , timidis amicis ignoscam, proditoribus meis non indicem dolorem profectionis meae , defensores redistis dignitate consoler. At auetor declamationis post reditum ad Quirites, e. 9, hunc locum sic pertractavit: Denique Quirites, quOniam me quatuor omnino genera hominum Diolarunt, unum eorum , qui odio reipublieae , quod eam ψsis incitis conser-ram , mihi inimicissimi fuerunt; alterum, qui μα simiaiationem amicitiae nefarie prodiderunt; tertium, qui quum propter incr-tiam suam eadem assequi non mssem, inoiderunt laudi et dignitati meae; quartum, qui quum custodes re ublicae esse deberent , salutem meam , statum ciuitatis , dignitatem eius imperii , quod ervi penes ipsos vendiderunt: Sic ulcisciar genera illa, quemadmodum a quibuaque sum pro catus et malos cives, re-- publicam bene gerendo ; peresidos amicos, nihil credensi atque omnia ca-ndo; in dos, Mirtuti et giariavi semiendo ; mrecalores prorinciarum, revocando domum, ab iis prooinciarum rationem re etendo. Ex quo facile intelligitur , auctorem orationis ad Quirites post reditum, illam in senatu , non lautum excerpere, sed etiam variare et amplificare voluisse. Quod reliquuin est, auctor eam sta adorvavit, ut primo masnitudinem benefleti si hi a populo tributi declaret c. i, a; deinde doceat, lautam in studiis populi animorum declar. ψam esse voluntntem , ut non solum calamitatem sibi detraxisse . sed etiam dignitatem auxisse videantur ἔ non enim multitudi ucio propin-

208쪽

AD QUIRITES POST REDITUM

quorum assuisse, quae istam calainitatem deprecaretur, sed adiutores, auctores, hortatoresque ad se restituendum ita multos fuisse, ut longe puperiores omnes hac dignitate superarit; c. 3- . Itaque pollicetur se liuius laenesteii memoriam sempiterna benivolentia culturum et in reserenda autem gratia promittit,

sibi neque in consiliis de republica capiendis, diligentiam; neque in perieulis a republica propulsandis , animum ; neque in sententia simpliciter reserenda fidem ; neque in ii ominum voluntatibus pro republiea laedendis, libertatem ἔ nec in perse rendo labore industriam ; nee in populi commodis augendis gratam animi benivolentiam defuturam; c. 8 , 9.

209쪽

ORATIO

AD QUIRITES

POST REDITUM

. Quod precatus a Iove optimo Maximo, ceterisque

diis immortalibus sum, Quirites, eo tempore, quum me fortunasque meas pro Vestra incolumitate, otio,

Quod Precaltis larior. Quirites

Reete notata est a Mai Llando sale- tiro oratio, manifestam speeirro habens imitationis . qua qliis homo de Aeliineum magniloquentia Cieeronis certare velle videatur. Sunt qnidem apud illum longiores periodi, et, quae rhetorea voeaut, πνευματα et sed longitudo tu talibus coniuncta est cum proportione partium, eum Perspicuitate et eoncinnitate verborum, etiam in λακολουθοις. quae ipsa fere perspieuitatis causa admitti olent. Iste contra principio sintimquisque attente legens ambiget, quum Primam particulam o praecedunt duo verba, ad utrum horum illa relata sit quae una causa est diversae opiniouis de extremis istis, eius δε--

tionis me esse eoni ictum etc. Certum tamen videtur. scriptorem eam Par

ticulam retulisse ad verbum deMori. ut suspensa reliquisse priora. Quoa

dure et incommode fiat. non dissicile est nentite, praesertim eollato simillimo principio orati pro Mure R. Deineeps item impeditum est hoc, quod eadem particula Ur primo aettertio uino ΩΣ, medio I A signiseat ;quod illatim non omnea Iutpp. videro potuisse, docet vulgata interpunetro et nota Grtiteri. Nempe ve a Me si animo - redeunt ad illa sin et ea deinde totum membrum, ut quoa odium -- desiereri, pendet a proxime praegressis, 3 estrae Ulutis gratia. horamque nimiam quandam expli-eationem continet. Sed plura nos o seudunt in postremis: primum Ioeu-tio detuli is e-- i. in qua genitivi Constractio. per me quidem latina. ii alienum quasi domicilium translata videtur, repugnante usu, qui tolerabilior retis est in Orat. pro minol. l. Non enim satia est, explinara illud . tit vulgo tacitint. Moti damna Dun esse, nisi auelori las Proborum

210쪽

sustinerem , mea voluntate Susceptam ; sin et ea, quae ante gesseram, conservandae civitatis causa gessis

sem, et illam miseram prosectionem vaestrae salutis gratia suscepissem , ut, quod odium scelerati homines

et audaces in rempublicain et in omnes bonos conceptum tamdiu continerent, id in me uno potius, quam in optimo quoque et in universa republica deficeret;

hoc si animo . in vos liberosque vestros fuissem, ut aliquando vos, Patres conscriptos, Italiamque unive sam, memoria mei, misericordia, desideri uinque teneret : eius devotionis me esse convictum iudicio deorum immortalium, testimonio senatus, consensu Italiae, consessione inimicorum, beneficio divino immortalique vestro, maxime laetor, Quirites. Etsi ho- , mini nihil est magis optandum, quam Prospera, uequabilis perpetuaque sortuna, secundo vitae sine ulla offensione cursu: tamen, si mihi tranquilla et pacata

omnia fuissent, incredibili quadam et paene divina,

ainetorrem ita loquentium accesserit. Mox vaga significatio est in itidioso deorum: quod Hotomaniis interpretatur de eventu rei, uniae homines voluntatem numinis eoiligant; sed alius non minora specie referre possuad u---n et o iam Ir Purn, da qua dietum est in priora orati S. 34. Cotis. Pro Domo I. i5. Deinde pro- habile in . essessiona inimieorum designari imprimis Metelli eonsulis,sorean etiam Appii praetoria, eon

se um vel suffragationem. quamvis vox cori es o mitiua ac sumodata sit

hvie loeo. Denique nobis uude unde aliud exemplum, ubi auditorea his in eadem periodo nominal in .P-pelientur. tiu hic, Quiritea. Numero ius haud dubie sie clausula eadit:

ierit desigerent , Gesuerus desaei ires. Inereinbiti criniliam et mane diruina Modo dixit bene is disino; iam denuo iuculeat idem epitheton. di imirum hie eat mos imitalarum, ut, ubi

aeriptoris, evius Personam agere v

liut , aliquod verbum loquendive

modum eorripitemavit, talia ad fastidium usque repetendo germanum exemplar sui scriptoris ae assequi

Uerenti aed. ut tuemi nihil nouinepte iaciuut, ita ignorant isti. quando desinendium ait, optima quae que deteraul importuno studio, saet-

SEARCH

MENU NAVIGATION