M. Tullii Ciceronis Opera ex recensione Christ. Godofr. Schutzii additis commentariis. Tomus primus decimussextus Orationes tom. 5

발행: 1827년

분량: 688페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

esset orbata ; sentcntias dicere prohiberemini; caput meae proscriptionis recitaretur : nunc iam dubitastis

meam salutem cum communi Salute coniungere.

5 IlI. Postea vero quam singulari et pPaestantissima virtute P. Lentuli consulis, ex superioris anni caligine et tenebris lucem in republica Kal. Ian. dispicere coepistis; quum Q. Metelli, nobilissimi hominis atque optimi viri summa dignitas, quum praetorum,

tribunorum plebis Paene omnium virtus et fides, rei publicae subvenisset; quum Virtute, gloria, rebus gestis Cn. Pompeius, omnium gentium, omnium saeculorum, omnis memoriae facile princeps, tuto se

in senatum venire arbitraretur: tantiis vester consensus de salute mea fuit, ut corpus abesset meum . di - ου gnitas iam in patriam revertisset. Quo quidem mense, quid inter me et meos inimicos interesset, existimare potuistis. Ego meam salutem deserui, ne propter me civium vulneribus respublica cruentaretur: illi meum

reditum non populi romani sussi agiis, sed flumine sanguinis intercludendum putaverunt. staque postea nihil vos civibus, nihil sociis, nihil regibus respondi

retur praeclariim GPut leDs de exsilio Ciceronis, quid laudem egerunt Senatores' Nunquam dubitarunt eius salutem eum eommum salute eoniungere. B. Ita sententia. verbis expressa Cice

ronianis, sed quihus Optis siti et pluribus et luententioribus atqne allevius rei saetae mentione, ut extrema responderent primis. et exitum tanto hiatu dignum inveniret perio lux. W.naque Postea - Midebatis 3 Pro Sex. c. 31 extr. Omnia aenalis rei e at, nisi de ma mimum o insules retulissent. Sed ne putes, artifieisi novium tibiam intasse sine capistro:

prope gravius loquitur ipse in Pis.

κrmiui Parentes de reliquia Senatoribus dieti videantur, oppositix annuis consulibus et reti. magistratibus vel potius tutores tantum udeonsules. yvirentes ad Pompeium et ipsum Ciceronem ; quae opiuio Ferratii erat. Neque satis commode statim hie et 8 iunguntur membra , semeratia diaere Wohiberemini, et come meae osorintionis ν-taretur, qnippe hae ipsa recitatione prohibitio contin batur: quare melius seriptum fuisset, capite properi tionis meiae recitando. Deni lito post tot egregia verha, qnidium imo tamen anu . quilin hoe M-ret , quum illud fieret, quum reeita-

172쪽

POST RED. IN SEXATu, CAP. 3 i 6 stis: nihil iudices sententiis, nihil populus suffragiis,

nihil hic ordo auctoritate declaravit: mutum forum , elinguem curiam, tacitam et fractam civitatem videbatis. Quo quidem tempore, quum is excessisset, qui 1 eaedi et flammae, vobis auctoribus, restiterat, Cum serro et facibus homines tota urbe volitantes, magi stratuum tecta impugnata, deorum templa inflammata, summi viri et clarissimi consulis fasces fractos, sor

tissimi atque optimi viri, tribuni plebis, sanctissimum

corpus non tactum ac violatum manu, sed vuln

ratum serro consectumque vidistis. Qua strage nonnulli permoti magistratus, Parti in metu mortis, Par tim desperatione reipublicae, paulluin a mea causa recesserunt. Reliqui fuerunt, quos neque terror,

neque vis, nec SpeS, nec metus, nec promissa, nec minae, nec teIa, nec saces a vestra auctoritate, a

populi romani dignitate, a mea salute depellerent.

c. 34: Griae taciturnitatem annuam, silentium permiuiam ii elorum et fori. Nec vero ille de seitatu erat seripturus auctoritata declaraυu, ubi decernere et alia verba proprium t eum habebanti Quum ra excessisset Cicero. Clarissimi e sulis Recte Wolfius monuit , Rhetorem intellexisse P. Lentulum, sed iii persona errasse. aut id Gabinio eos. acciderat anu superiore; Q. Metelli fasees putabat Ianutius . L. Lentuli Hotomanus ineutri assensus est Maalandus.

Tribuni plebis P. Sextii.

Qua atrage - re tia suerunt Qui fuerint hi timidiores. Demo nos doeuit, adit docebit in posterum. Manutius quidem coniectabat, aediles significati et quaestores. At primum ii nee serendarum legum nee voeandi senatus potestatem hinne rent; deinde, si quis praeter tribu

nos et praetores pro viro Pugnaverni. lulibus noti minus quam magistrati-

hus illis in reliqua oratione gratia debebatur. Nam quod metu mortis a causa recesserant , id serendum erat humaniter; qnod paulum dumtaxat recesserant, eo plus illi Iaudis apitii gratum hominem meruerant; ni acute vidit Fertatius. qua lundem. aequi scit in uno Fabricio. de qQ v. Sext. e. 35 et hie e. 8 extr. Haec ut in ratio nou placebit omnibus , qui coninsiderarint, quid sit mea re a Musalputabuntqne sortasse satis visum Au ctori. si rem pee se eredihil essi poneret et naturae humanae non repugnantem. In reliquis, etsi magoisire sonant. displieet uobis, taliquam incompositam eonMmetione, reliquis ruri

173쪽

ORATIO

s IV. Prinreps P. Lentulus, parens ac deus nostrae vitae, fortunae, memoriae, nominis, hoc specimen virtutis, hoc indicium animi, hoc lumen consulatus sui fore putavit, si me mihi, si meis, si vobis, si reipublicae reddidisset: qui, ut est designatus, nunquam dubitavit sententiam de salute mea , se et republica dignam, dicere. Quum a tribuno plebis vetaretur ,

quum praeclarum caput recitaretur, NE QUIS AD vos

BEFERRET, NE QvIS DECERNERET , NE DISPvTARET, NE LOQvERETUR, NE PEDIBvs IRET. NE ACRIBENDO ADESsET:

totam illam, ut ante dixi, proscriptionem, non legem putavit, qua civis optime de republica meritus , nominatim, sine iudicio, una cum senatu reipublicae esset ereptus. Vt vero iniit magistratum, non dicam,

quid egit prius, sed quid omnino egit aliud, nisi, ut,

me conservato, vestram in posterum dignitatem au-

eutionem Marklandus. Debebat esse ne quis Dr sententiam euiuequam P. ἀ-s iret. NE PUI3 - - ADESsET Viri verissum lioe me disterium mihi videtur pluribus rehos, quam quae legi potuerant in ea tabula, cuius tarmen servavit Cie. ad Att. 1ll. i5 s. f. .. Scripsisti ad me , qtioddam ea timis Clodium in euriae Poste fixisse , se reserri, neDe dies Ireeretis. MaR L. Faeile aeeedo Nurhlandi sententiae. in his eiramulatis loeutionibus eiusdem aptinatis declamatorium strepitum inesse. Nee proprium et rogationi aptum verbum est vis utar. si quis forte hoe de altercatione aut iusta oratione, alterum, Perquum itua iam, loqueretur. de paucis verbia accipi posse putet, ut commento tu vel scit oras im eritiam. Neque hoe

est a locis refellitur . qualis hie est pro I. Ia . . Disputavit etiam multa prudenteris. Mitto illud ne quis

decerneret, qtiod ne ipsum quidem antiquae notae videtur. Quomodo alitem quis vocabulum diei. sie -- olute positum, cavillari possit, et speeiose possit, nou assequor. Nota sunt tria aenatoris: ut adsit, ut loco

dicat, ut m clo ap. Cie. de Legg. lII, 28, ac uotissinriini, Dic M. Itura. . Vtia cum senatu Pro Sext. I. 34 rae Nullus erat senatus . nihil reliqui magistratus. . Ita hie infra g. 18 α Senatu oppresso in sei l. sit hiatu libertate dieendi et deeernendi. Nominatim ireclinet ad posteriorem Clodii legem, qaia Cieeroni post discessum aqua et igui interdictum erati In priore lege, quae timidum consularem ad indiguas sordes et silualorem deduxit,

non erat uomiuatus. IVOLT.

174쪽

ctoritatemque sanciret 8 Dii immortales, quantum omihi beneficium dedisse videmini, quod hoe anno P. Lentulus consul est 2 quanto magis dedissetis, si superiore anno fuisset y nec enim eguissem inedicina consulari, nisi consulari vulnere concidissem. Audieram ex sapientissimo homine, atque optimo civiet viro, Q. Catulo, non saepe unum consulem improbum, duos vero nunquam spost Romam conditamJ , excepto illo Cinnano tempore, suisse. Quare meam eausam semper fore firmissimam, dicere solebat, dum vel unus in repi blica consul esset. Quod vere dixerat, si illud de duobus consulibus, quod ante in republica non fuerat, perenne ac proprium manere Potnisset. Quod si P. Metellus illo tempore consul suisset unicus, dubiuiis, quo animo fueri ι in me conservando futurus, quum in restituendo auctorem fuisse adscriptoremque videatis 2 Sed suerunt duo consules, quorum mentes ingustae, humiles, pravae, oppletae tenebris ac sordi us, nomen ipsum consulatus, splendorem illius hon. ris, magnitudinem tanti imperii nec

intueri, nee Sustinere, nec capere Potuerunt: non consules, sed melculores provinciarum ac venditores vestrae dignitatist Quorum alter a me Catilinam, amatorem suum, Dultis audientibus, alter Cethegum, Consobrinum, reposcebat: qui me duo sceleratissimi post hominum u moriam, non consules, sed latrones, lmi immortales --Ηare stὶ Vnois inclusa absunt purisque etsi uotis exesaviandi si ata. Mis. M Wolfius eiecit. Trp. guent mirum in modum ,et ita sunt In in iὶ Ineri ex eod. volgariter expressa, ut ii hil insta Lau. aliis praeeunta Lallem. dedit po iti WoLF. Idem seviil hii illius. Mehitis. Ita verbia etiam novi enim Heu dis- Amagorem autim Uicum Gabiniarem frigidum acumen eupasso do- Catilinam paulo post appellat, et in letallistorem Beckius ei dita T. oratione pro domor μιλιιιιn caci-tinas delisias. MAr i

175쪽

DRATIO non modo deseruerunt, in causa praesertim publica et consulari, sed prodiderunt, oppugnarunt, Omni

auxilio, non Solum suo, sed etiam Vesim, ceterorum que ordinum, spoliatum esse voluerunt: quorum alter

tamen neque me , neque quemquam sesellit.

V. Quis enim ullam ullius boni spem haberet in co, cuius primum tempus aetatis palam suisset ad omnes libidines divulgatum 7 qui ne a sanctissima quidem

parte corporis potuissct hominum impuram intomperantiam propulsare 3 qui quum suam rem non minus strenue, quam postea publicam Conserisset, egestatem

et luxuriam domestico lenocinio sustentavit 7 qui nisi

in aram tribunatus confugisset, neque Vim praetoris, nec multitudinem creditorum, nec honorum P cri

ptionem effugere potuisset. Quo in magistratu nisi rogationem de piratico bello tulisset, profecto egestate et improbitate coactus piraticam ipse secisset; ac minore quidem cum reipublicae detrimento, quam quod

intra moenia notarius hostis praedoque Versatus est:

quo inspectante ac sedente, legere tribunus plebis

s, Ers. dediti omnium. Sanctissit in parte cor ris Notatve in lamia oris, de qua et Lactantius, nostri fortasse loei memor, aeribit V. x t a Qui sanetissimam quoque corporis aut Partem contrasas omne polluant et profanentis ubi vide Buuemannum. In aeqq. Λucior

turpiter ineptit, quum inm dicit Priae. oris de iudieio. Digideque ludit is ineonjugisset et es gere. Cons. Sexti S. ν8. Wo . Rog itionem de pira eo bello tulisset Dieitu Gabinitia pecunia corruptus tulive, ut PomPeio piraticum

bellum maidaretur. FERR. Quo inflectanis ac sedente I. e. quiescente. taeente: eous citi Dis.

illam ob rem repeute de selioue eon siilatus Gabiliavi loquatur importunus loquuto , quum modo ea persequi iusti tuffet, quae Uem ostendi sent eo ut lus' In mentem hi venera loeus Sext m 3b, quem praeposte eassuit, ua, alteroque voeabulo, ut par erat . cilliorem et Lisdem consul. νbus aedam a -νue inamelantibus la- ω ι- οι ne auaricia Matirent. naquis obniticiaret, ne quia D. in επι-

cederet, a lex Aelia et Fufia ne

176쪽

tulit: ne auspiciis obtemperaretur; ne obnunciam concilio aut comitiis; ne legi intercedere liceret; ut lex Aelia et Fufia ne valerent: quae nostri maiores certissima subsidia reipublicae contra tribunicios su- ιχ

rores esse voluerunt. Idemque postea, quum innumerabilis multitudo bonorum de Capitolio supplex ad

eum sordidata venisset, quumque adolescentes nobilissimi . cunctique equites romani se ad lenonis impurissimi pedes abiecissent: quo vultu cincinnatus ganeo non solum civium lacrymas, Verum etiam patriae preces repudiavit 7 Neque eo contentus suit, sed etiam in concionem adsccndit, eaque dixit, quae, si eiust vir Catilina revixisset, dicere non esset ausus: se No- nurum Decembr. quae me consule fuissent, clivique Capitolini poenas ab equitibus romanis esse repetiturum. Neque solum id dixit, sed quos ei commodum

y l. esse deletam' Nempe leges illaesamenumero tribunitios Iurores debiliturunt et D resse ne, ut ebi iaVut in. g. 8. IVOLν. Ad lenonis impiarissimi Perperam alii eodd. partim im dicissimi, Partiin ρmρ etitissimi. Vide Sexti f. 26. vlide haec ubertas verbor in linxit , non siue auelario quodam. qtio νορ- fieret oratio. Ne, qui modo erat leno, statim mutatur ine u nutum ganeonem , quo nomine Ga-hinius nusquam appeti tur aCieemiae

Sie, quod hie dieit ampliuimi oesinis

Preces et clarissimo im ei iam Mem mas, iste, re in speciem e acta, effert non solum eiυιum lacrya 3, Me n

etiam mviae preces. Quo loco memorabile est, saepiua Metilisse huiescriptori , ut, ubi particulas istas poneret, non resum, verum letis m, altero membro aut minus quiddam adiiceret . aut omuino nihil, quum aliud magmini adiecisse videri vellet.

Cous. supra I. 4 et pro Domo S. 6.

Item nobis verba dat, quum ait non suisse ausurum eadem dicere Ca ilinam, quae dixisset Gabinitis. Minquid dixit hie Gahiuiust Minas ierit.

Proseeto Rarum novit Catilinam suum. Nonne talea minas audacissimus h mo iactare ausurua erat, si sui similis manserat apua ivse sp Igitur ne ver bum quidem omitteudum alit mutandum fuerat 'x loco, quem P . oeulis habuit, Sext. S., Mee eeris et facillima via est ad eloquentiam Cicerouianam. UOLF. Nonarum Deeembris Quo dia umptum est supplicium de coniura sis, quum ius a Ciceronis equum romani elivum Capitoliniun oecup seati Philip. a. F M.

177쪽

ORATIO suit, compellavit: L. vero Lamiam, equitem roina-num , praestanti dignitate hominem , et saluti meae pro familiaritate, reipublicae pro fortunis suis , ami- Cissimum, consul imperiosus exire urbe iussit; et quum

Vos VeStem mutandam censuissetis, cunctique muta S-

Setis, atque idem omnes boni iam ante fecissent; ille unguentis oblitus, cum toga praetexta, quam Omnes praetores aedilesque tum abiecerant, irrisit squalorem vestrum, et luctum gratissimae civitatis: secitque , quod nemo unquam tyrannus , ut, quo minus' Occulto vestrum malum gemeretis, nihil diceret, ne aperte incommoda patriae

Nihil intererat . illi ima haec inutilia addi, postquam eodem spiritu di

ctum erat, senatores cunctos Mestem

turisse. Nam si seceruut mniat, quid opus est narrare. eandem rem et Praetores et Aediles Deisset nisi sorte aliquis Romae fuit praetor aut aedilis, qui idem senator uou esset. Nonne ex eo, quod Auctor mentionem horum magistratuum seorsum fecit, dubitandi causa erit, an is satis norit instituta romana. scierit que omnes praetores ot aediles suisse eosdem senatores Z Certe, si hoc nescisset, non potuisset scribere peius. ΜιRx L. Debebat si hi tam insignis vir ipse respondere, ut iud esae, Desiem mutant Otineti senatores li. e. sordidam vestem sumunt pro mindida; aliud esse, straetextum vestem ma

gistratuum propriam abiiciunt. quii dis illius habent. GEss. Paulo superius repetere potuisset censura. Nam de hae mutatione vestis iam ibi ingressus est dioere , tibi innumerabilis multitudo bonorum sordidata senit; deiureps hue illue lituhana, ineidit

lugeretis, ediceret.

mutandam censuissetis i non est satis; addendum erat orarivitiame murussetis: tinnio ne hoc quidem erat satis. Igitur nunc praeteXta vestem uon mutantis Gabinii trahit hane caudam, cuius iam argutum interpretamentum expromit Ges nerus. Cons. ad 3S de Plancio. Nar Llandi tamen suspiei nem de ignorantia scripto is ex h. l. non duxerim. Homines huius professionis interdum non tam sunt ignari rerum, quam Videntur eme, quum periodos suas detornant, in verbis uuice Meu pati. WoLF. quo minus - ediaeret gnahoe seri plore sententia, cuius linrtem sumpsit e Sextiana c. t . partim ex Pison. e. 8. De suo iniecit antitheta occidie et aperte, cum ludibu uda gravitate sonorum, nihil diseret et Miseret. Matre. Adde, quod amor argutiarum sensum perquam impli-eatum reddidit, quem nescio an uullias editorum asseqnutus sit. Saltemohscuriora videntur atque aliena, quae adseripsit Mantitius: vi Vt pro republica et pro salute mea nihil diceret. Sla enim esseeisset, ne vestrum malum occulte gemeretis: quod essicere

178쪽

VI. Quum vero in circo Flaminio, non a tribuno plebis consul in concionem, sed a latrone archipirata, Productus esset: primum processit, qua auctoritate vir 2 vini, somni, stupri plenus. madenti coma, composito capillo, gravibus oculis, nuentibus buccis Pressa voce et temulenta: quod in cives indemnatos esset animadversum, id sibi dixit gravis auctor vehementissime displicere. Vbi nobis haec auctoritas lam- diu tanta latuit cur in lustris et helluationibus huius calamistrati saltatoris tam eximia virtus tamdiu cessavit 2 Nam ille alter Caesoninus Calventius, ab ad O

lescentia. versatus est in foro, quum eum, Praeter simulatam versutamque tristitiam . nulla res commen

daret: non iuris studium, non dicendi, non rei militaris , non cognoscendorum sominum , non liberalitas. Quem praeteriens, quum incultum , horridum, moestumque vidisses, etiamsi agrestem et inhumanum existimares, tamen libidinosum et perditum non Putares. Cum hoc homine, an cum stipite Aethiope si in foro constitisses, nihil crederes interesse: sine sensu, Sine Sapore, elinguem , tardum , inhumanum,

non potuit, quamquam edixerit. ne Palam, veste mutata, iueommoda patriae lugeretis . . Nee solvit nodum Graevius; at serat Heu marinus in singulari editione hariina oratu post Reditum . ubi Rhetori laboranti sue-eutrit hae sorticula coniecturat m,

pia omnes occulta Mestriam malum gemeretis, re verιe incommoda patriae

Lugeretis, ediceret. Adeo nemo videre Potuit. verba nilial diseret apud hune scriptorem utilere non mohiberet , indocte conet unitatis causa. 'rannum denique eepit a Sext. c. I. vel Pison. C. S. W.

Sed omnino ieetio siuetuat. In Lam- bini e d. aherut stipite in eod. Pith. omissum Aethio e. ut alia praeteream, quae congessit se itis. Etinguem - diceres Sic Wolsius SchulEius Ernestium sequutus dedit elingue, ut iam hine Onauia ad negO-ἔium relata sint. Quod . iuquit Wolsus. Ualde vereor ut melius ait vel antiqua manus. Reliqua sutat ex Pison. l. l. ubi ille d icitur serus nescio ιλωεν de grege n ιιιOrtim I unde Pro nori-tiis hie dieit Menales. pro iis m Rutem Comadocem. Adi ieit simul Arihi Pem e propter colorem Puta, quo να- triam ad eruabatur. Et facile eo funduntur natioues, ut probra eLeou-

179쪽

ORATIO

neglectum negotium. Cappadocem modo abreptum de grege venalium diceres. Idem domi quam libidinosus7 quam impurus' quam intemperans, non ianua receptis, sed pseudothyro intromissis voluptatibus' Quum vero etiam literis studere incipit, et helluo immanis cum Graeculis philosophari, tum est Epicureus , non penitus illi disciplinae, quaecumque est,

deditus, sed captus uno verbo voluptatis. Habet autem magistros non ex istis ineptis, qui dies totos de ossicio ac de virtute disserunt, qui ad laborem , ad industriam , ad pericula pro patria subeunda adhortantur; sed eos, qui disputent, horam nullam vacuam voluptate esse debere; in omni parte corporis semper oportere aliquod gaudium delectationemque versari. s His utitur is uasi praesectis libidinum suarum ; hi voluptates Omnes vestigant atque odorantur; hi sunt conditores instructoresque convivii; iidem expenduntntque aestimant voluptates, Sententiamque dicunt, et iudicant, quantum cuique libidini tribuendum esse videatur. Horum ille artibus cruditus, ita contempsit hanc Pudentissimam civitatem , ut omnes suas libidines, omnia flagitia latere posse arbitraretur, si modo vultum importunum in forum detulisset.

vieta elimitentur. Similem quoque hi ho iii Pis. e. S. T. Pseudotbro Clam scilicet, et Permati eum ostium. FΕRu. Oti lare inei ι Io liis quae proxime sequuntur respexit lionis nosteroea . in Pisouem c. 28, sed qnae ibi apte et presse dieuntur, lite putide dilatavit et verborum copia oneravit potius quam oma it. Habet autem magistros Mirum sit. si is, qui Epicureum agit, aliis utatur magistris tiuam Epicureis. Inmtos euim l. e. selisiasticos, paedaulas,

ut hodie loquuntur in appellat ex Pisonis et vulgi es. Seneci ep. 76 pr.

porn iin . iori Epicureos moli res, hydphilosophos omnis se erioris Aeeta , maxime Stoicos , illos qui .hoebant dignitati esse get iandum, rei tibi. constilenu un . te. Pro Sext. q. 23. WiiLF. P denussimam Sie quatitor rodd. Oxx. Αti 'le sic seri'sisse arbitror auctorem. Vcilebat enim significate. civitatem a Pisone, quae evini P de ut is in .i. adeo hiultam ei visam tit propter viilliam eius libi lities et

180쪽

POST RED. IN SENATV, CAP. 7 175VII. Is me, quamquam me quidem non cognoram enim, propter Pisonum assinitatem, quam longe hunc

ab hoc genere cognatio materna Transalpini sanguinis abstulisset , sed vos, populumque Pomanum, non consilio, neque eloquentia , quod in multis saepe accidit, sed rugis supercilioque decepit. L. Piso, 6 tune u usus es isto oculo , non dicam isto animo, ista

dentissimam . quod adeo est ridici Ium, ut ue tu hunc declamatorem quidem cadere videatur. - Vulgatam se

quutus est Wolfius, et hace subiecit: α Hoc audiens Seuatus haud magis risum tomiisset. opinor, quam interuligeus quisque uunc Lotidini teneret avi Parisiis, si quis in publica ora

tione has urbes milentissιmira diteret.

Singuli quidem homines saepetes Praedicantur vel pudentissimi; quidni et ei vitast Nempe ob hoe ipsum, quia singulis laudi tribui de . het id habere, quod rarum est iu Pu-hlieo. Notum, quid Romae tum fuerit suns urbana. quid Pudor rustietis: at orator noster de moribus Vrbis ex oppido nainli suo existimasse videtur. vel antiquitates sequutus esse ni miram priscas. Non dissimulanda tamen est Ieetio quatuor Oxotin ., etsi Parum verisimilis, prudentissimam , qua dieta omnia conciderent.. T. Is me, quamquam - abstulisset

Indignum est, in his nugis constituendis doctos viros operam Cousumere. Noa modo nihil ex diversis seripturis certi extricatur, sed ne quod placeat quidem , vel rei ae sen tetitiae aptum sit, hoc est, aliquid melius quam sortasse Auctor scripsit. Quapropter ego quoque servavi ratio in nem Gruteri, ex qua primo vult videri mi uus cognitum habuisse Pisonem . postquam de Gabiuio e. 4 ex tr. dixerat, hune sibi et aliis civibus ab

initio notum suisse. Tametsi eontraritim significat Cic. tu Pison. Cap. IIvi Pavet ista tua lutulenta vitia noveramus etc..; es. Sext. I. aa. Quam obeat fiam mox revocat se, quamquam

me quidem non, verum ineleganti ve horum collocatione. WoLF. - isen Oblitus erat rhetor noster Ciceronem ipsum orat. pro Sextio e. 9, consiteri, se non putasse tantum in hoe homini sceleris et audaeiae. Tune ausus es isto octilo ete. Satis

est talia legisse homi ueui libero iudicio et animo Cieeronianis literis innutrito , ut intelligat, hano eloquentiam pueriliter ludentis ingenii esse. nota Cicerovis. Putidior sit sententia eo, quod oculus, frons, sis ercilium h. l. proprie mPienda sunt. uti dieruvideritur Pro Sext. e. 8, utide illa hue

translata sunt: α Tanta erat gravitas in Oculo, tanta contractio frontis, ut illo Minervi o respublica, tamquam Ailante coelum, niti videretur . . Item in Pis. e. 6: α Respoudes, altero ad Ontem sublato, altero ad mentum deprcsso su erellis etc. . Ia eluia.

Orat. Principio: ae Oetili, sustercilia, frons, vultus denique totus - in fra dem homines impulit . . C. 9: α Nequas Verciatum tuum. ueque collegae tui cymbala fugi , . Videtur huie L. Pisoni alter oculus vitiosus suisse, quod et M uut. li. l. suspieabatur. et in Pis. e. 4: α Clodium , non modo lacte, sed utiani ocula tuo, diguissimum ν.

SEARCH

MENU NAVIGATION