장음표시 사용
291쪽
ORATIO ο istius, sententiam dicere vetabatur. 3 Atque hanc rem par illud simile, Piso et Gabinius, vidit. Homines legum iudiciorumque metuentes, quum frequentissimus senatus eos, ut de me referrent, quotidie flagitaret, non se rem improbare dicebant. sed lege istius impedici. Erat hoc verum: nam impediebantur, verum ea Iege, quam idem iste de Macedonia Syriaque tulerat. XXVII. Hanc tu, P. Lentule, neque Privatus, neque consul legem esse unquam putasti. Nam tribunis plebis reserentibus, sententiam de me designatus
consul saepe dixisti: ex Kalendis Ianuariis, quoad persecta res est, de me retulisti. Iegem promulgasti, tulisti: quorum tibi, si esset illa lex, nihil liceret At etiam Q. Metellus, collega tuus, vir clarissimus , quam legem esse homines alienissimi a P. Clodio iudicarent, Piso et Gabinius, eam nullam esse frater P. Clodii, quum de me ad senatum tecum una retulit,ri iudicavit. Sed isti, qui Clodii lege timuerunt, quem admodum ceteras observarunt 3 Senatus quidem, cuius est gravissimum iudicium de iure legum, quotiesCumque de me Consultus est, toties eam nullam
esse iudicavit. Quod idem tu, Lentule, vidisti in ea Iege, quam de me tulisti. Nam non est ita latum, ut mihi Romam venire liceret, sed vT v ENIREM. ΝOu
i Lambinus aoniecit: c soritam quidam ea praeserimo istiustiant dicero iube rur. - Ne rem Et hie licet interr gare, quamnam rem' mi enim aliqua ratio reddi porust huiua ivncturae, tamen eam nimia negligenter iactam esse, attente tigenti appare-hit. H. Quum Irequentissimus senatus quolidis sagitaret Bene moveι Wolfius senatorea qiaosdam stagitasse quotidie diei potuisse, non frequentissimum sel aliam, quum nou quotidie senatus haberetur. Sententiam de ma - sae e dixistι Oeto Tribuuia pl. Me numero rese
retalibus, credo. Vide Or. iu Sen. S. 4 ei 8. Vnain Lentuli designati Co de se sententiam laudat Cic. Pro Sext. I. 7o. VOLF. aemrem Nihil holusmodi legimus apud Cleominem. Haud ahsci utri quidem fidei est, Me in lege sua
292쪽
PRO DOMO SvΑ CAP. 28 287 enim voluisti id, quod licebat, serre, ut liceret; sed
me ita esse in republica. magis ut arcessitus imperio Populi romani viderer, quam ad administrandam
civitate M restitutuS. XXVIII. Hunc tu etiam , portentosa pestis, exsulem 72 appellare ausus es, quum tantis sceleribus osses et sactis notatus, ut Omnem locum, quo adisses, exsilii
simillimum redderes Quid est enim exsul 2 ipsum
Per se nomen calamitatis, non turpitudinis. Quando igitur est turpe 8 revera , quando est poena peccati;
opinione autem hominum etiam . si est poena damnati. Vtrum igitur peccato meo exsulis nomen Subeo, an
re iudicata 2 Peccato' iam neque tu id dicere audes, quem isti satellites lui selicem Catilinam nominant, neque quisquam eorum, qui Solebant. Non modo iam nemo est tam imperitus , qui ea , quae gessi in Con
sulatu, peccata esse dicat; sed nemo est ta in inimicus patriae, qui non meis consiliis patriam conservatam esse fateatur. Quod enim est in terris commune tan- - 1
Lentulum scripsisis, quam is consorinatio sententiae rhetoricam scholam redolest. Neque Diuiis Latiua sunt verba me ita esse tu reμubl.; ultima vero talia, quae favis non siereuldeteriora. si ordinem inverterea. ut erro couleeit Eruestius ; magis Mεα erratur ad admin. eruuatem Miderer,imyerio Postuli rom. res uulus.
Sed vulgatum ordinem ut servet, ita explieat Gara toti ius: ut poplitiis rom. magis videretur Cicerouem abseulem adesse ii insisse. qiiam ius civitatis ad- ininistrandae. quod ademptnm suerit, ei restituisse. Neque nos aliud remedium videmus his ineptiis , nisi magnum illud et esticax. lituram. ID.
Magis tit arcessitus - quam restitutus Eruestius haec permutatae se censuit, et sic constitueuda: gia ut arcea uiae ad administrandam
mii romani resilluma. Sane placet. Meleribus esses et saeιis no rus Haereut Iutpp. in saviis , vocabulo ignave subiuncto. Quare Graevius ex fide nonnullorum eodd. delevit verbis. et fetis p Et Destius magis Cieeronianum putat malefacetis. WoLF. Poena damnati Vtcumqtie et iniuste damnati. ex vi rei iudiculae.
Felioem Catilinam nominant) Tacita significat, non puviri Clodiuin, hostem reipublicae, quum Punitus Catilina sit. Mare. Quod lan iam De eonsilium
ΑMeiati, dictio, simulque φορτι--τη , plane ut S. 7b, ubi do suis in
293쪽
ORΛTIO tum tantulumve consilium, quod non de meis rebus gestis ea, quae mihi essent optatissima et pulcherrima, iudicarit 7 Summum est populi rota lani populor tim-
qiIe et gentium omnium ac regum consilium oenatus :decrevit, ut omnes, qui rempublicam salvam esses vellent, ad me unum defendendum venirent; ostenditque , nec stare potuisse rempublicam, si ego non fuissem , nec suturam esse Ullam , si non rediissem. Proximus est huic dignitati ordo equester. Omnes omnium publicanorum societates de meo consulatu , ac de meis rebus gestis amplissima atque Ornatissima decreta secerunt. Scribae
omnes mortalea meritis algite utilio- m , P Minciarum , regimi, orbis teris
rarum iudicio gloriatur. Libenter suritia re inpubi. merita commemorat Cicero: sed ubi id facit tam molesta et meu ei arrogatilia Z Cous. Pro Sext. 3a . a qlio loco abest illud in ωrris. IVO I r. Ostendiiqua - ai non redissem
vix iiii et ligus, qui inodo senatus id ostendere potucrit illo decreto ; nisi dicamus, simile quid in eo seri plutunisse isti Gel Iiano testimonio ad Quir. S. 1 . Λt probabilius videtur, haec quoque verba habenda esse tiroverbis, quibus amplior sieret Perio-clus. In reliquis dedi eum Eruestio si ego non bissem, tibi vulgo addebant restituitis, in quo ipsa tautologia sa
Omnium publicanorem societates Retinui lectioneni Graevianam, quam reperio in quitiqiie Oxo uti. Et Destius ediit ad anti iii .un Publi rum ex codd. Lamb. I 'ali. onaues. S. Victor. Frauc. . quam Latiuam exse uenis ueget; sed quum Ille s. eili, mutatio Ait, rite in scriptor dederit, dubitari
sim; attattieti mihi magis placet bl canorum . Nec temere moveor frigore, quod ita est iu omnium. Itumo. quo frigidior quaeque est lectio , eo tuterdum magis videtur genuina esse.
Dunt) Sisoni iis de aut . iure civ. Bona. I, s . tmouuerat, nou Bdmodum gravem et honestum Romae fuisse ordi uena fieri burum: sed Sigonio . cuiusti boc mihi. haec selibenti, voti est admauum, hunc uostrum locum OPPO-uit Grue vitis . quod in eo scribae statim ordini equestri stibiiciantur. Cuius rei causa ad Ilibere etiam poterat locum Catil. I, , 7 , ubi id genus homi uum itidem equitibus subiungitur . interpositis tribunis aerariis. Immo tu Veir. Ill, 79. tibi Aorteusio, quasi obiicienti. Est ordo honestus . respoudet Cicero, Quis nega et pNeque tamen horum omnium locorum auctoritas tanti est momenti,quauit uuiam perspicuum, lucorruplum miliaque re auspectu in testimo inuitatu Corn. Nepotis Eum, Cuse. I. Natuilla scribarum mentio tu Iu Catil. dumtaxat easui dubetur, ut ipse Cicero totatur et a Scribas item univei-
294쪽
hus monumentisque publicis versantur, non obscurum de meis in rempublicam beneficiis suum iudicium decretumque esse voluerunt. Nullum est in hac urbe
Sos ; quos quum evisu hic dies ad ae rarium Dequeatasset . et e. tu altero autem loco speetandum est consilium oratoris . ia quem Hortensius videbatiar hunc ordinem scribarum concl-taturus, quasi eoinmoda eorum praeter aequum immodice aucta a Cicer uelabe saetarentur. Eorum igitur volitu- . talem ne osseudat, de Louestate ordinis se dubitare neput. 2 ι honestus
ordo , inquit, bane ob causam quod eorum hominum faei tabulaemblicae peri aqua magistraιuum committuntur: ex quibus verbis adumbrata sunt liaee ipsa , qui nobiseum Mersari rur. Ceterum Cieero et illo et Praecedente ea Pite atque eap. 66, 1
rum honorifice ita v uiuersum de his homi uibus seu lit; etsi eoncedit. iu
stissimos esse. Sed de loco et honore scribarum iu ro Publ. eum Nepote. mercenarios eos nPPellante. iiingen
ducti. et Liv. IX. 46 . XXXVII l. 51.55. Sit et . vesp. eap. 3. Erant illi se te libertinae eouditiovis Isor. Seriti. I, 5 . 66 ὶ, en u haut lite mutius
suum , id est enim , de riam emere,
scriptum sibi comParare. Ergo si h. l. scribae proxivit equitibus Potiuntur cligni lute, quod putabat Graevius , et Persimile veri est ab auctore laetum esse, quum lacile ei fraudem facere posset locus in Catili ualia, maui&- stulti hoe indicium est, orationem a Peregrino homine is i. e. extra Vrbe inhabitante scriptam esse. MARLL. Sic valde peregrinum Romae suisse opor let, aut sorte auctorem librorum de legibus non esse oportet Tullium ,
qui in sine operis q. 46 seqq. boeipsum conqueratur, non esse Peculiari magistratui mandatam legum e to-dium: Daque leges runt, inquit. quasvrritores nostri Polunt sunt enim
in apparitorum classe . quod satis mustat, seri hae in a librariis yet tistiteris consigniatam memoriam , Ddlicam ntillam holinamus. Suadet de indahuue curam dare censoribus. Et paulo post ex persoua Attici, cum respectu
ad illa. dieitur : Num tia modo et c. Quibus similia ostendi possunt ex Catonis Vticensis quaestura apud Plutarchum. Sed uimis lionestos saeit hie auctor, quod proximos sarit ordini equestrit Nonne vero idem fit in Catili uaria IV nam quod hic ea uinsatur vir doetus , evanescit, ubi piamum locus ipse totus inspicitiae. Et quid dicet de altero Ioco t quem uota
igit oravit, sed nou totum accurato considerasse videtur, ubi geuera scribarum distinguit Tullius, inde a
verbis. 5'cribae norm e de lola ρμα-nia usque ad haec, in secundum ordinem ei υιtatis sa venisse dicunt. Qtiis potest ille secundus ordo alius esse
quam equester p tu quem est aditus sellieet, ubi primum aliquis quadringenta illa habet. Itaque isti seriis hae quum decuriam emerunt, rem lucrosam, at quis se instituat, ut Verris illi apparitores , iam se equites putant, quum expeditum illis sit,
tuti tritigenta illa corradere. Tametsi, qtium in eo ordina rideamras esse niti Llos non idoneos , qui Omlo industrias
propositus rat et dignitati, mirabimtir. tu es aliquos ibi esse, quo euiseis Leweyretio Pet 'enire ' Quod de equestri
ordiue modo d-i, extra dubitati
295쪽
collegium, nulli pagani aut montani quoniam plebei
quoque urbanae maiores nostri conventicula, et quasi
consilia quaedam esse voluerunt qui non amplissime, non modo de salute mea, sed etiam de dignitate decreverint. Nam quid ego illa divina atque immortalia municipiorum et coloniarum et totius Italiae decreta commemorem , quibus , tanqua in gradibus, mihi vi-nem constituitur ea narratione. qaiae c. 8O sequitur, de auculo aureo equestri , quo scribam sinim Verres in eo .cione donavit. Non isptur peregrinum se Romae modidit hae istius Auctor. GLsX. liolo arguere quae in his aliena suut et parulo astia ad illum re-sellendum : neque id ad musam n stram magnopere attinet. Nam si e vera decretiim ab uni, ersis selibis iii Cieeronis gratiam factum esset, vix eorum metitio fieri aIio loco potuisset . Sed male dictum videtur, non obscuriam suum decretum esse Moluerunt ttoti autem loco materia sumPta e
illo pro Sext. S. 3a: α Nullum erat
Italiae municipium, uulla colouia, Dulla praefectura, nulla Romae societas Mecιipiatum, nullum collegium. aut concilium, quod lum non hono risieeutissime decrevisset de mea salute. . De aeribis ne γρυ , ue significatio quidem. Wo . Nulli pagani aut montani Graevius de iiis montanis, Cogitabam. inquit, filiores ei ves sorte Iiabita,se in Ianiculo , Vaticano, Aventino, qui tum erat ex ita pomoerium urbis sed qui illorum meminerit praeleeCic. h. l. , non iuveuio, nec satis causae video, cur illi Praeeipne commemoren uir. - Sane, ubicumque vixit Auctor, ignorare nou potuit. Romam in semem montibus exstructam esset uude ipsi sorsan coniectura nata
est, plubem , tu his movi ibus habi-
tautem, distingui posse a reliqua, in plano et in vallibus degente ; ex quo
gentem habemus. ut verisimillim timvidetur ipsi Deel amatoris ingenio creatam. Nam nulla, quod cotistet, metitio illorum est apud alium seri- morem; cui antiqua urbs nota fuerit. Nam L. At est illorum mentio diserta apud vatronem do L. L. V, 3, γε.49 , 7, quem totum locum recitasse non poenitebiti a Dies Septimontium nominatus ab heis septem montibus . iis queis sita Vrbs est, seriae non M.
puli totius Romani sed MONTANO- avri modo; ut Paganalibus, qui sunt alicuius pagi . . Non diserte distinguit Varro I fontanoe a Paganis pNoune ipsa seriarum diversitas iudieat, o Menticula et concilia peculiaria Montunis fuisse et Paganis r Ergo hie etiam uilial est, quod nou M. Tullio dignum sit. GEsre. Hic quidem uitiit, ut opportuna docilicia praeclaro docuit Gesnetus. Sed quod statim
sequitur de conventi tis μ bis urbanae, velut publica auctoritato florentibus . vix illo te instore Cicero seri bere potuisset. Vt alia omittam , lego Ioeu in Aseonii in Or. pro C. Cornel.
factiosorum honii utina siue publica auctoritate malo publico fiebant; propter quod postea, collegia S. C. ut pluribus legibus sunt sublata , Praeter pauca utque curia, quae utilitas civitatis desiderasset, ut fabrorum li
296쪽
PRO DOMO SVA , CAP. 28 29 iideor in caelum adscendisse , non sesum in patriam revertisse 2 Ille vero dies qui fuit, quum te , P. Lentule, legem de me serente , Populus romanus vidit,
sensitque . quantus et quanta dignitate esset' Constat enim, nullis unquam comitiis campum Martium tanta celebritate, tanto splendore omnis generis hominum, aetatum, ordinum floruisse. Omitto civitatum , nationum , provinciarum, regum, orbis denique
terrarum de meis in omnes mortales meritis unu in iudicium, Unumque consensum: adventus meus atque
introitus in uvbem qui fuit 3 utrum me patria sic a cepit , ut lucem salutem quo redditam sibi ac vestitu tam accipere debuit, an ut crudelem tyrannum fit uod vos Catilinae gregales de me dice P solebatis. Itaque ille unus dies, quo die me populus romanus 16 a porta in Capitolium, atque inde domum sua celebritate laetitiaque comitatum honestavit, tantae mihi iucunditati suit, ut tua mihi conscelerata illa vis non modo non propulsanda, sed etiam emenda suisse videatur. Quare illa calamitas si ita est appellanda excussit hoc genus totum maledicti, ne quisqtiam
audeat tum reprehendere consulatum meum tot,
tantis, tam Ornatis iudiciis, testimoniis, auctoritatibus comprobatum. Quod si in isto tuo maledicto probrum non modo mihi nullum obiectas, sed etiam laudem illustras meam; quid te aut fieri, aut singi dementius potest uno enim maledicto, his a me patriam serva tam esse concedis : semel, quum id feci, quod omnes non negent immortalitati, si fieri potest, inandan
ius; quod sane aptissimum, et WοI- quisquam osseudii baee iuri eiuratio quoque Probatum. Verborum. UOLT.
297쪽
dum, tu supplicio puniendum putasti; iterum,
quum tuum multorumque propter te inflammatum in honos omnes impetum meo corpore excepi, ne eam Civitatem , quam servassem inermis , armatus indiscrimen adducerem.
N XXIX. Esto , non suit in me poena ulla peccati; at suit iudicii. Cuius 2 quis me unquam ulla lege interrogavit 7 quis postulavit Τ quis diem dixit Τ ΡΟ-test igitur damnati poenam sustinere indemnatus 2 hoc tribunicium est 2 hoc populare 8 quamquam ubi tu te popularem , nisi quum pro populo secisti, potes dicere 7 Sciliceti quum hoc iuris a maioribus
Proditum sit, ut nemo civis romanus aut libertatem aut civitatem possit amittere , nisi ipse auctor iactus
sit : quod tu ipse Ρotuisti in tua causa discere. Credo enim , quam quum in illa adoptione legitime factum
est nihil, tamen te esse interrogatum , AUCTOR NE ES SER , UT IN TE P. FONTEIvs VITAE NECIS QvE POTESTATEM HABERET, VT IN FILIO. Quaero , Si aut negaSses, aut
tacuisses, si tamen id xxx curiae iussissent, num id iussum esset ratum I Certe non. Quid ita Τ Quia ius a maioribus nostris, qui non sic te et sallacitor populares , sed vere et sapienter suerunt, ita comi araturi est, ut civis romanus libertatem nemo posset invitus
populo facere nota solum popilli rem causamque lucri. sed etiam Pro populo saera facere; quod sacerd
tum est Vide Epp. ad Λ v. l. a, . de Η. R. 37, uti dieitur Deere pro frugibus aliis rebus . Ludit igitur Cicero in ambigua sententia ; sed revera Pungit acerbe Cloilium , re innovata illius temporis memoria, quum, ompeiae, Caesaris uxoris, umoreis: fraus, ad sacra Boiiae Duas inulle, hri ve lilia, quasi et ipse Pro Populo sacere vellet , accessit. MAI. Milleolf Suhaudi hoc tribunistram, hoe populare est. ΤΥP.
ipse consevserit. XXX Cιιriae Franc. cocl. trigintarii ex . luod Graevio ideo placebat quia initi loco XXX curiarii in xxx liciores legem euitatam si rebant. Posset Lainb. Graev. Oliv. Lall. OI. I. PDII u.
298쪽
amittere. Quin etiam, si decemviri sacramentum in libertatem iniusti im iudicassent, tamen, quotiescumque vellet quis, in hoc genere solo rem iudicatam
referre posse volia erunt. Civitatem vero nemo unquam
ullo populi iussu amittet invitus. XXX. Qui cives Pomani in colonias Latinas profi
ciscebantur, fieri non potePant Latini, qui non erant auctores iacti, nomen quo dederant. Qui erant rerum capitalium condemnati, non prius hanc civitatem amittebant, quam erant in eam recepti, quo Vertendi, hoc est, mutandi soli causa venerant. Id autem ut esset iaciundum, non ademptione civitatis, sed tecti et aquae et ignis interdictione faciebant. Populus romanus, L. Sulla dictatore serente, comitiis et scenturiatis, municipiis civitatem ademit: ademit iisdem agros. De agris ratum est; fuit enim populi potestas; de civitate, ne tamdiu quidem valuit, quamdiu illa Sullani temporis arma valuerunt: hanc vero VO- laterrunis , quum etiam tum essent in armis , L. Sulla victor, republica recuperata, comitiis centuriatis,
Sacramentum ι Sacramentit m -- initur pro lite : proprie siguificat pecunia in certam . quam utraque pars ad Pontificem deponebat ea couditioris , ut illius. qui uietus fuisset, pecuuia ad aerarium reserretur. FARR. Rem iudieatam refferro Docti nonnulli malunt referri, recte: sed ipsa immitio vix debet recla videri, quippe obscura et inaudita auribus Roma.nia. Ita et Lambinus censebat, qui sagaciter divinabat, rejerre rem iu-dιcatam esse, rein iam iudicatam, quasi adhuc controversam, iudicum sententiis de integro permittere, ut rursus de ea, quasi nunquam ante in ivdieium adducta atque cognita, e guoscant et sententias serant. U. Voluerunι In edd. vett. sic legebatur : hoc in genere se rem iudicatam referre Moluerrant. Lambinus dedit rhoe in genere se rem itidieatam referre posse υolueruns Faerni coniecturae debetur e. ses . Quietora Romani. nomenque de
derant Gravis sententia: Non sunt in eolonias profecti, qui noliten non dederunt. h. e. qui uoluerunt profici ci in colonias, qui nou fiunt proseeli. Voluit rem illusi rara. ex historia, id est, ex Cic. pro Caecina eap. 33 . ubi
Id ut esset Iaciundum Detebant
Η. e. ut verterent solum, Non adem
ptione ete. cogebantur. Inepiissima stribligo. ID.
299쪽
civitatem eKpere non potuit; hodieque Volaterrani non ITHMIO. cives, sed etiam optimi cives, fruuntur nobiscum simul hac civitate: Consulari homini P. Clodius, evellis republiua, civitatem adimere potuit, concilio advocato, conductis operis non solum egenso lium, sed etiam servorum, Sedulio principe, qui se illo die confirmavit Romae non fuisse ' Quod si non suit, quid te audacius, qui eius nomen incideris quid desperatius, qui ne ementiendo quidem Potue Tis auctorem adumbrare meliorem 2 Sin autem is primus scivit, quod iacile potuit. propter inopiam tecti, in foro pernoctans: cur non iuret se Gadibus suisse, quum tu te fuisse Interamnae probaveris 2 IIoc tu igitur, homo popularis, iure munitam civitatem et
libertatem nostram putas esse oportere, ut, si tribuno Plebis rogante, VELITIs, IvBEATIsXE , Sedulii centum se uelis vi iubere dixerint, possit unusquisque nostrum amitteret Tum igitur maiores nostri populares nonsuerunt, qui de civitate et libertate ea iura sanxerunt, quae nec vis temporum, nec Potentia magistratuum,
Se dio principe γ Primo stillauium
Deideris p Sie I. F. Gron. Garat. Woll. Nec legendum viderunt hoc ensu et qui nomen Seliati aliae initio ple iseito in aes inriso osueris ,
tanquam is in mimia eram Miserit. Frustra Em. vulgatam defendere eo- natus est
Gadibus Ant. Angustinus eo . in gradibus seia. Aureliis fuisse. Quiam in labisse Interamnae Pro δα eris ρὶ Illo die. quo Bonae Deae saera Romae polluerat. Rea notar sed non minua ineptus hie. Muleus est quam I. 7 . W. Amiti γερὶ Subaudi eiritaram ex Oxo . quod nuper Mitoribus qui inbuadam reo tum, Wolso ex glossemate additum videbatur. Antea
Vortere emi super a nerim ut et
nam i- olentis magistraeuum asu Vnom Garatonium pungit vocula tum, in principio posita ita, ut eam sere liodis ponunt. quum dicere volunt, Ma si ita est. Improbat autem mox ipse emendationem suam et I ιm igitur - qtium de eis. , aliisque vitium relinquit sanandum; quod eveniet, spero, quando tot alia sanahuntur, Kalendis Graecis.
Ita Guillhimire displieehat Potentia magistratuum, et sorte legendum diei hi meritia Sane hoe quoque serihi sorte poterat ab eo, qui tam multa
300쪽
nec res iudicata, nec denique univerat populi romani potestas, quae ceteris in rebus est maxima, laben-ctare possit. At in etiam, ereptor civitatis, legem de 3 iniuriis publicis tulisti Anagnino nescio cui Menulae, per gratiam, qui tibi ob eam legem statuam in meis aedibus posuit; ut locus ipse, in tua tanta iniuria, legem et inscriptioncm statuae refelleret. Quae res municipibus Anagninis ornatissimis multo maiori dolori fuit, quam quae idem ille gladiator scelera Anagniae secerat. Quid 2 si ne scriptum quidem unquam est in ista ipsa rogatione, quam se Sedulius negat scivisse: tu huius, ut acta tui praeclari tribunatus hominis dignitate cohonestes, auctoritatem amplecteris XXXI. Sed, tametsi nihil de me tulisti, quo minus 8a
essem non modo in civium numero, sed etiam in eo loco, in quo me honores populi romani collocarunt itamenne cum tua voce violabis, quem post nefarium scelus consulum superiorum, tot vides iudiciis senatus, populi romunt, totius Italiae honestatum' quem ne tum quidem, quum aberam, negare poteras esse
sorte, ea u. temere scripsit; quia krtasse legitimo vocabulo Poten usus esse . nisi id alii membro reservandum putasset. In fine Ernestius eorrexit posset, audacter, ut ait, sed iubente certa lege Latinitatis. U. in tu etiam - tulisti Anagnino Nihil nobis hae de re aliunde notum est. videtur Clodius aliquam legem de talariis piiblinis tulisse . ul grati-fiearetur homini, qui quam multa Melem in municipea suas commisis et , eorum graves iras et vindietam meruerati illam ob rem testandae gratiae eausa Clodio ille statuam eum inscriptione posuerat in area domus Cinetonianae. Mox in Anagninis odinatissimis adiectivum aberat a codd. Lumbini; quare. guum purum sapiat Cieeronem , ab illo et Mnestio abiectum est. In reliqtiis. qui innotuere, libris id L gitur omuihua. et pliare hune Ciceronem mihi sapere videtur, qui percomia Luepe et humanus est, oratorii oruatus gratia. ID. Inser mi Mem statuae Inscripsemat Menula P. Clodio . ob latam legem de publieis iniuriis. Mas. Ne ser tim ιγι Iem ut exularem. FEa . Flamiarm lielm. coni.
cohonestas mnestas eodd. Franc. Dee . alii nonnulli et M. Rom. Ven. utraque. Restituerivit Gram. Wol Li