장음표시 사용
671쪽
vi de Antonio sensontium consulιas scribit.
Diuis mano a. d. vi Id. April. Scaptio literis, eodem dio tuas accepi Kal. April. Dyrrhachio datas vesperi. Itaque mane prid. Id. Apr. quum a Scaptio certior factus essem, non osse eos profectos, quibus pridie doderam. Et statim ire, hoc paululum exaravi ipsa in turba matutinae salutationis. De Cassio laetor, et rei publicae gratulor: mihi etiam , qui, repugnante et irascente Pansa, sententiam dixerim. ut Dolabellam bello Cassius persequoretur. Et quidem audacter di-Cebam, sine nostro senati consulto iam illud eum hellum gerere. De te etiam dixi tum . quae dicenda putavi. Haec ad te oratio perseretur, quoniam to
video delectari Philippicis nostris. Quod me de Antonio consulis; quoad Bruti exitum cognorimus , Custodiendum puto. Ex his literis , quas mihi misisti, Dolabella Asiam vexare videtur , et in ea se gerere te terrime. Compluribus autem scripsisti. Dolabellam a Rhodiis esse exclusum: qui si ad Rhodum accessit, videtur mihi Asiam reliquisse. Id si ita est, istic tibi
Ceu SEO Commorandum: sin eam semel cepit, mihi crede, . . non erit. Id. April.
Sine nostro Nosti m non plaeet; M. Cratandri est etiam senata constillo. nee enim solet tale pronomen addi. M . Verbo deereti solet addi non illi. In
672쪽
AD M. BRVTVM I IB. II, EP. 5 667
De Trebonii morte et 'rouinein scribit. De Antonis consulis. De rebus a Cassio gestis quid fieri Melit, ostendis. Orationes Ciceronis laudat, et pecuniam myylementumque Postula ι
Literas tuas valde exspecto, quas scripsisti Post nuntios nostrarum i erunt, et de moi te Trebonii: non
enim dubito, quin milii consilium tuum Explices. Indigno scelero et civem optimum umisimus, et Pro vinciae possessione depulsi sumus, quam reCuperarisacile est. Nequo minus turpe aut flagiti Osuin erit, si potest. non recuperari. Antonius adhuc est nobiscum: sed mediusfidius et moveor hominis precibus. et timeo. ne illum aliquorum furor excipiat: plane aestuo. Quod si scirum, quid tibi placeret, sine sollicitudine essem. Id cnim optimum esse, persuasum esset mihi. Quare quam primum fac me certiorem , quid tibi placeat. Cassius noster Syriam, legiones Syriacas habet, ultro quidem a Murco e L a Marcio, et ab exercitu ipso arcessitus. Ego scripsi ad Tertiam sororem, et matrem, ne prius ederent hoc, quod optime ac felicissime gessit Cassius, quam tuum Consilium cognovissent, tibique visum esset. Legi orali nes duas luas, quarum aItera Kal. Ian. usus es: altera de literis meis, quae habita est abs te contra Caleis num. Nunc scilicet hoc exspectas, dum eas laudem.
Nescio animi, an ingenii tui mhior in his libellis laus
contineatur. Iam concedo, ut via Philippici vocentur, quod tu quadam epistola iocans scripsisti. Duabus rebus egomus, cicem, pecunia et supplemento : quarum altera potest abs te expediri, ut illi qua pars militum istinc mittatur nobis. vel secreto consilio adversus Pansam , vel actione in senatu : altera , quae
673쪽
PISTOI, ARVM magis est. necessaria, neque in eo exercitui magis,
quam reliquorum. Hoc magis doleo, Asiam ' ' at in Asiam censeo persequendum. Nihil mihi videris hoc
CICERO BRVTO S. Quod egero te duabus necessariis rebus scribis, SuP-plemento et pecunia, dissici Ie consilium est. Non enim mihi occurroni iacultates, quibus uti te posse videam , praeter illas, quas senatus decrevit . ut pecunias a civitatibus mutuas sumeres. De supplemento autem non video quid fieri possit. Tantum enim abest, ut Pansa de exercitu suo, ut delectu tibi aliquid tribuat , ut etiam moleste ferat, tam multos ad te ire voluntarios : quomodo quidem credo. quod his r bus , quae in Italia decernuntur, nullas copias nimis magnas esse arbitretur: quomodo autem multi suspicantur, quod ne te quidem nimis firmum esse velit; quod ego non suspicor. Quod scribis te ad Tertiam sororem scripsisse, ut ne prius ederent ea, quae gesta a Cassio essent, quam mihi visum esset, video te veritum esse id, quod verendum fuit, ne animi Partium Caesaris, quomodo etiam nunc putes appellantur, vehementer commoverentur. Sed antequam tuas literas accepimus, audita res erat, et pervulgata:
tui etiam tabellarii ad multos familiares tuos literas attulerant. Quare neque supprimenda res erat, praesertim quum id fieri non posset, neque si posset, non divulgandam potius, quam occultandam putaremuS. De Cicerone meo, et si tantum est in cO, quantum
674쪽
scribis, tantum scilicet, quantum debeo, gaudeo :et si, quod amas eum , eo maiora facis: id Usum incredibiliter gaudeo, a te eum diligi.
De tota constitutione belli quid sentiat perscribit, et B Itim ad maiorem severit m se Proposito re*tibi. summo Pu culo ,
CICERO BRVTO S Quae literae tuo nomine recitatae sint Id. April. in
Senatu, eodemque tempore Antonii, credo ad te scri-PSisse tuos: quorum ego nemini concedo. Sed nihil necesse erat eadem omnes: illud necesse nae ad te scribere, quid sentirem de tota constitutione huius belli, et quo iudicio essem, quaque sententia. V Iunias mea, Brute, de summa republica semper eadem
fuit, quae tua: ratio quibusdam in robus non enim omnibus paulo fortasse vehementior. Scis mihi semper Placuisse, non rege solum, sed regno liberari rempublicam. Tu lenius, immortali omnino cum tua laude: sed quid melius fuerit, magno dolore sensimus, magno periculo sentimus. Recenti illo tempore, tu omnia ad pacem , quae oratione confici non pol Erat ; ego omnia ad libertatem , quae sine pace nulla est; pacem ipsam bello atque armis erici posse arbitrabar. Studia non deerunt arma poscentium, quorum repressimus impetum, ardoremque restinximus. Itaque res in eum locum venerat, ut nisi Caesari Octaviano deus quidam illam mentem dedisset, in potestatem perditissimi hominis et turpissimi M. Antonii
veniendum suerit: quocum vides hoc tempore ipso, quod sit , quantumque cci lalaion. Id profecto millum ESset, nisi tum conservatus cssct Anto Ditis. Sed haec Diuilia oste
675쪽
Omitto. Ros enim a te gesta memorabilis et paci e camIestis repellit omnes veprehensiones: quippe quae ne Iutide quidem satis idonea assici possit. Exstitisti nuper vultu sevcro: exercitum . Copias, legiones idoneas per te brevi tempore comparasti. Dii immortales t qui ille nuntius, quae illae literae, quae laetitia senatus, quue alacritas civitatis erat ii nihil unquam vidi tam omnium consensione laudatum. Erat exspectatio reliquiarum Antonii; quem equitatu . legionibusque magna ex parte spoliuras. Ea quoque habuit exitum optabilem. Nam tuae litem e, quae recitatae in senatu sunt, et imperatoris consilium, et militum virtutem,
et industriam tuorum, in quibus Ciceronis mei, declarant. Quod si tuis placuisset, de his literis referri, et nisi in tempus turbulentissimum, post discessum Pansas consulis, incidissent, honos quoque iustus et debitus diis immortalibus decrotus csset. Ecce libi idib. April. advolat mane celer Pilus, qui vici dii boni, quam gravist quam Constansi quam bonarum in republica pactium t Hic epistolas ulteri duas, unam tuo nomine, alteram Antonii; dat Servilio tribuno plebis; illo Cornuto: recitantur in senatu. ANTONIVS
PROCOS. magna admiratio, ut si esset recitatum, Do- LABELLA IMPERATOR , a quo quidem venerant tabellavii : sed nemo Pili similis , qui proferre literas nuderet, aut magistratibus reddere. Tuae recitautur, b ves illae quidem , sed in Antonium admodum Ienes :vehementer admiratus senatus; mihi autem non erat
explicatum, quid agerem; salsas dicerem quid si iueas approbasses 7 confirmarum 2 non orat dignitatis tuas: ita quo ille dies silentio. Postridie autem quum sermo increbruisset, Pilusilue oculos vehementius homintim Ossendissct . natum omnino est principium a me. De Procos. Antonio multa; Scxlius causae non
676쪽
AD M. BRvTVM I. B. Il, FP. 7 67 id esuit. Post mecum : quanto suum silium, quanto
meum in periculo suturum duceret, Si contra Procos. arma tulissent. Nosti hominem: causae non defuit. Di xcvunt etiam alii. Labeo vero noster nec signum tuum in epistola, nec diem appositum , nec te Scripsisse ad tuos, ut soleres. Hoc cogere volebat, salsas
literas esse, et, si quaeris, probabat. Νunc tuum est consilium, Bruto . de toto genere helli. Video te leni
late delectavi, et eum putare fructum esse maximum:
praeclare quidem, sed aliis rebus, aliis temporibus,l Oeus esse solet debetque clemcntiae. Nunc quid agi tur, Brute templis deorum immortalium imminet hominum egentium et perditorum spes, nec quidquam aliud decernitur hoc bello. nisi utrum simus, neCne. Cui parcimus, aut quid agimus ' II is ergo consulimus,
quibus victoribus vestigium nostrum nullum relinquetur' Nam quid interest inter Dolabellam. et quemvis Antoni orti iri trium 8 quorum si cui parcimus, durisuimus in Dolabella. Haec ut ita sentiret senatus P
pulusque romanus, etsi res ipsa cogeba , tamen maxima ex parte nostro Consilio atque auctoritate per-oectum est. Tu si hanc rationem non probas, tuam sententium defendam, non relinquam meam. Nequo
dissolutum a te quidquam homines Exspectant, neque crudele. Huius rei moderatio sacilis est, ut in duces vehemens sis, in milites liberalis. Ciceronem meum, mi Britte, velim quam plurimum tecuni halicas. Virtutis disciplinam moliorum reperiet nullam, quam contemplationem atque imitationem tui. xiii Lulcnd.
677쪽
Grauis et oehemens inoectim in Octaseium, qui subito commulata Moluntate o timatium et senatus Partes reliquaerat , vi se aia Antonium contulerat.
CICERO OCTAVIO S. Si per tuas legiones mihi licitum fuisset, quae nomini meo, populoque romano sunt inimicissimae, venire in senatum , Coramque de republica disputare, secissem : neque tam libenter, quam necessario. Nulla enim remedia, quae vulneribus adhibentur, iam faciunt dolorem quam quae sunt salutaria. Sed quoniam cohortibus armatis circumseptus senatus, nihil aliud vere potest decernere, nisi ii mere in Capitolio signa sunt, in urbe milites vagantur, in Campo castra Ponuntur, et Italia tota, Iegionibus ad libertatem nostram conscriptis, ad servitutem adductis, equitatuque EXterarum nationum, distinc iur) cedam tibi in praesentia soro, curia, si sanctissimis deorum immortalium templis: in quibus reviviscente iam libertate, deinde rursus oppressa, senatus nihil consulitur, timet multa, assentitur omnia. Post etiam Paulo, temporibus ita postulantibus, codam urbe: quam phrme conservatam, ut esset libera, in servitute videre non Potero. Cedam Vita, quae quamquam sollicita est, tamen, si profutura est reipublicae, bona spe posterila lis me consolatur: qua sublata , non dubitanter occidam , atque ita cedam, ut sortuna iudicio meo, non animus mihi desuisse videatur. Illud voro, quod et praesentis doloris est indicium, et praeteritae iniuriae testimonium, et absentium Sensus significatio, non praeter initiam , quin . quoniam corum id socero prohibeo P, absens Prosim: si quidem mea silus aut utilis rei publicae est, aut coniuncta certo
678쪽
publicae saluti. Nam , per deum immortalium fidem nisi sorte frustra eos appello, quorum aureS utque animus a nobis abhorrent) per quo fortunam populi romani quae, quamquam nobis infesta est, suit aliquando propitia , et ut spero , sutura est quis tam
expers humanitatis, quis huius urbis nomini ac sedibus usque adeo est inimicus, ut ista aut dissimularo possit, aut non dolere 2 aut, si nulla ratione publicis incommodis mederi queat, non morte Proprium periculum vitet 8 Nam, ut ordiar ab initio, et pcrducam ad extremum, et novissima conseram primis , quae non posterior dies acerbior priore 3 et quae non insequens hora antecedente calamitosior populo romano illuxit' M. Antonius, vir animi maximi utinam etiam sapientis consilii suisso il) C. Caesaro sortissime, sed parum feliciter, a reipublicae dominatione summoto, Concupierat magis regium, quam libera civitas pati poterat, principatum. Publicam dilapidabat pecuniam aerarium exhauriebat, minuebat vectigalia , donabat civitatos: ex commentario dictaturam gerebat; Ioges imponebat; prohibebat dictatorem creari plebiscito; ipse regnabat in Consulatu; provincias unus omnes concupiebat. Cui sordebat Macedonia provincia, quam victor sibi sumpserat Caesar. quid de hoc sperare aut exspectare nos oportebat 7 Exstitisti tu vindex nostrae libortatis, ut tunc quidem, optimus quod utinam neque nostra nos optulo, neque tua sidos sesellisset et votoranis in unum conductis, et duabus legionibus a pernicie pati tae ad salutem avocatis, subito propc iam ut lectam ac prostratam rempublicam tuis opibus extulisti. Quae tibi non ante, quam postulares, maiora quam voltcS, Plura quam Sperares, detulit senatus 3 Dcdit fasces, ut cum auctoritato de sensorem haberet, non ut impurio se a luci Sum arma-
679쪽
EPISTOLARUM ret. Αi, pullavit imperatorem, hostium exercitu pulso, tribuens honorem, non tit sua caede caesus ille sugiens exercitus te nominaret imperatorem. Decrevit in foro statuam , locum in senatu, summum hoHore in
ante tempus. Si quid aliud est, quod duri iuγssit, addat. Quid aliud est maius, quod velis sumere 7 Sin
autem S pra aetatem , SVPra ConSuetudinem, Supractiam mortalitatem tuam tibi sunt omnia tributa: curn ut ingratus Crudelit co, aut immemor beneficii scelerate circumscribis senatum Quo te misimus3 a quihus reverte vis 3 contra quos armavimus' quibus arma cogitas inferre 3 a cluibus exeo itum abducis 'Et quos adversus aciem struis3 Cur hostis relinquitur civis hostis Ioco pOuitur 7 cur castra medio itinero longius adversariorum Castris, et propius urbem moveatur 7 O me nunquam sapientem, et aliquando id, quod non eram, frustra existimatu nil quantum te , popule romane , de me sesellit opinio l O meam calamitosam ac praecipitem senectutem l O turpem exacta dementique aetate caniciem l Ego patres conscriptos ad parricidium induxi; ego rempublicam seselli; ego ipso senatum si hi manus asserre coegi, quum te, Iunonium Puerum. et matris tiracpartum aureum esse dixi. At te sata patri ac Paridem suturum pracdicubant, qui vastares urbem incendio, Italiam bello, qui castra in templis deorum immortalium , senatus in castris habiturus osses. Omiseram , et in brevi tam celerem et tam variam rei Piiblicae commutatione mi Quisnam tali suturus ingo. Di O cst, qui possit haec ita mandans literis, ut sacta non ficta videantur esse Τ Quis erit lauta animi facilitate, qui, quae verissime memoria propagata sue -
εὶ Groiiovio placebat lectici tum M udalit r. aut Di immemtirem Balliol. et edd. veit. eur aut ut ingra- beneflciι tui circumscribιε senialum.
680쪽
ΛD M. BRVTVM LIB. II, EP. 8 67 siqnt, non fabulae similia sit existimaturus 7 Cogita enim Antonium hostem iudicatum, ab eo circumsessum consulem designatum, eundemque reipublicae parentem: te prosectum ad consulem liberandum et hostem opprimendum , hostemque a te fugatum, et consulem obsidione liberatum: deinde paulo post sugatum illum hostem arcessitum, tamquam Cohere-dcm mortua republica ad bona populi romani rapienda: consulem designatum rursum inclusum eo, ubi se non moeni hus, sed fluminibus et montibus luere. tur. Haec quis conabitur exponere 2 quis credere audebit 2 liceat semel impune peccasse: sit errantim dicina consessio. Verum enim dicam. Vtinam te potius, Antoni, dominum non expulissemus, quam hunc reciperemus i non quod ulla sit optanda servitus, sed quia dignitate domini minus turpis est sortuna servi. In duobus autem mulis , quum sugiendum
maius sit, levius est eligendum. Ille tamen ea exorabat, quae volebat auferre: tu extorques. Ille consul provinciam petebat: tu privatus concupisti. Ille ad malorum salutem iudicia constituebat, et Iegesserebat: tu ad perniciem optimorum. Ille a sanguine et incendio servorum Capitolium tuebatur: tu cruorect flamma euncta delere vis. Si, qui dabat provincias Cassio, et Brutis, et illis custodibus nominis nostri,
regnabat, quid faciet, qui vitam adimit I si qui urbe
eiiciebat, tyrannus erat, quem hunc vocemus. qui ne
locum quidem reliquit exsilio Τ Ιtaque si quid illae
maiorum nostrorum septiliae reliquiae sapiunt, si
dem consumptus est igni; quid illis interrogantibus , quid agat nunc populus romanus, respondebit aliquis