Marci Tullii Ciceronis Opera quæ supersunt, omnia, cum Asconio & scholiaste veteri, ac notis integris P. Victorii, J. Camerarii, F. Ursini & selectis P. Manutii, D Lambini, J. Guglielmii, J. Gruteri, J.F. & J. Gronoviorum, J.G. Grævii, & aliorum quam

발행: 1731년

분량: 619페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

tam illam a se M Galba , quod is x In dicendo ornatios . acriorque esset, gravius 6c vehementius posse de sendi . Ita que auctoritate C. Laelii publicanos causam detulisse ad

Galbam. .

Illum autem , quod ei viro me cedengum esset , vereeun de & dubitanter recepisse . 33 unum , quasi comperendi natus , medium diem su i sse , quem totum Galbam in con sideranda causa , componendaque posuisse. δέ , eum cognitionis dies esset , & ipse Rutilius rogatu sociorum domum ad Galbam mane venisset , ut eum admoneret , dc ad di cendi tempus adduceret 3 usque illum , quoad ei nuntia tum esset Consules descendisse , . omnibus exclusis commentatum in quadam testudine eum servis litteratis fuisse a quo tum aliud q dictate eodem tempore solitus esset . interim q- eum effet ei nuntiatum tempus esse, exisse in aedes eo co- addi et ore , N: iis oculis , ut egisse causam , non commentatum L mb.

putares

Addebat etiam , t idque ad tem peti; ne re putabas ,

as scriptores illos male s mu Ieatos exisse eum Galba . ex quD tiria

r . In dicendo ornatior . Nonnulli pro na Troa Iegunt FoR- tos . 'Io R, quos plane non reprehendo . Idem codex & ipse hac parte inquinatus est: sic enim habet, ADM ORTOR ACRIORE RUE.

Est autena signum, quod supra eam vocem est in eo libro, more Graeco nota aspirationis . Pristina 1ectio , quae ORNATIOR habebat, nullo modo mihi placet: quae postea restituta est, mulio melior videtur , nec tamen vestigiiι , quae testant sincerae Evver A scripturae, respondet. nihil eso autem ex illis, quod magis quadraret, elicere potui , dc tamen testata relinquera ea volva . Victor. Pa l. dbhortor. Cujac. adhortor. oportet sub eo aliud quid lateat , quam mod alias orae adfingitur, fortior. Grut. Videtur sub depravata cogicum scriptorum lectione obumbrati in dicendo au

tior acriorque esset , ex capite go , ubi ais , quorum altior oratio actioque esset ardent or. Grono v. IS. Unum , quasi comperendinatus i medium alim . Unum dierit in

rrium medium fuisse . Nam , ut inter alia scribit Ashenius Pedianus , comperendinatio est ab utrisque litigatoribus sibi invicem denunciatio in perendinum diem . Itaque sequor sententiam e.-aum , qui scribunt ampliationem non habuisse certunt numerum .ctionum, aut dieriim : conlperendinationem vero iteratam actio nem in tertium diem, id est perendinum significare. Aliter, eom

1 6. scriptores tuos mau multatos exisse eum Galba 4 Codex ille NDeo sal, de quo supra Iocutus sum, Moc caros habet, quam leactionem valde probo. Hoc verbo usus est Tacitus . Et Tetensius etiam Eunucho, Male muIeaba ipsam . item Adelphis , Ipsum dominum , atque omnem familιam muIravist inquo ad Aortem . sed alio

352쪽

, significabat , illum non in agendo solum , sed etiam in mea

ditando vehementem , atque incensum fuisse . Quid multa λ magna exspectatione , plurimis audientibus, coram ipso Laelio sic illam causam , tanta vi , tantaque gravitate dixisse Galbam , ut nulla fere pars orationis silentio praeteriretur. Itaque multis querelis , multaque miseratione adhibita , Gesos , omnibus approbantibus , illa die quae stione liberatos esse .go XXIII. Ex is A c R Rutiliana narratione suspieati l :cet; eum duae summae sint in oratore Iaudes , una subtilitet disputandi, ad docendum s altera graviter agendi, ad animos audientium permovendos; multoque plus proficiat is ,

qui inflammet judicem, quam ille, qui doceati elegan-

etiam optimos auctores frequenter id usurpasse arbitror . sed quia aliquanto ianotius, di obscurius erat . a recentioribus illud cor rectoribus tib latum ut opinor ) fuit, & pro illo, Mi xc TAYOM repositum. Quis enim verbum in sermone pronuntiare vereatur , quo Terentius Latini sermonis candidissimus auctor usuasit Hoc quod ego suspicor verisimile esse iudicari potest , Quod in vulgatis codicibus nusquam legitur : debere autem in locis quos supra adduximus , este , ex priscis exempIaribus cognoscitur. Nam quod in Taciti impressis etiam exemplatibus ita legatur, factum est smidio & diligentia Ber Idi illius , qui priores

quinque libros ex veterrimo eo codice, qui tunc e tenebris erutus erat, descripsit , & edidit e nondum enim in manus venerat eorum, qui hujuscemodi loca contaminare solent, Quare, quantum conjectura iudicari potest , ex stimo illum etiam Iocum Ciceronis in libro sexto In Verrem , ita legi debere : Clamar a viagitibus , fanique custodibus νοIlιtur, qua primo eiam obsistere ac defendere eonarentur , male mulcari claυis , ae fustibus is elluntur . non

Multati . ut in omnibus est impressis ' Et omnino , nisi fallor . non est hoc verbum ex illis , quae propter vetustatem a plerisque repudiabantur , & iam obsoleta erant . Potius puto ipsi vicinitatem literarum , quam habet cum alio verbo Multa , obfuisse 'Cum enim multi quam diversam verba haec vim habeant, unorarent , confuderunt , e duobusque unum fecerunt . Paulo lupra locus est , meo judicio depravatus : quare notam ad eum adp

sui, & hoc rectius esse putavi , quam quemadmodum alii fecerunt emendare. Victor. iar . IIIa die quastione liberares esse. ) Cujac. illa dis q. Pal. compendio scripsit s 1ed tamen ita, ut resolvi debeat, illa disquisitione Iiλθς. apposite . Grtiter. . ,18. Rutιlaana narratione . Aliterr Rutilia ahatione, quod fortasse probari posset , ut Rutilia narratio dicatur , ut Lex Tullia , α unctatidia, via Flaminia, & reliqua id genus. RuxιIiana tamen nar ra ιo, recte dicitur, ut Papινiana domus, & Tadiana res Lib. I. ad Attic. ut verbum Terentianum in Laelio ; ut duobus modis haec nomina deducantur a familiis, 'ut ab eadem familia Pompeia domus , Pompeia port&ur : Pompeianu/ mle , Pompeiana cora . Corrad. as. D sorale

353쪽

BRUTUS. 29saiam in Laelio , v Im in Galba fuisse. Quae quide ira vis tum

maxime cognita est, cum , Lusitanis a Ser. Galba praetore contra δ' interpositam , ut existimabatur, fidem, interfectis , O L. Libone tribuno plebis populum incitante , de ro.

gationem in Galbam privilegii similem serente , summa senectute ut ante dixi) M. Cato legem suadens in Galbam

multa dixit: quam orationem in Origines suas retulit, paucis antequam mortuus est , an diebus, an mensibus p Tum igitur recusans Galba pro sese , di populi Roma- ni fidem implorans . cum 33 suos pueros , tum C. Galli

. . L etiam

xy. Interpositam. Ser. Galba est accusatus a Libone . quod Lusitanorum magnam manum, interposita fide , Praetor in Hispania interemisset, ut Valeris Aiax. Lib. VIII. c. I. refert, qui Lib. IX c. s. scribit ad hunc modum e Ser. quoque Galba summa perfidiae ,

das eius actuνωι , novem millia , in quibus flos iuventutis eoinflebat , electa , ct armis exuta, parram triscidavit, partim vendidite qua se

einere maxamam eladem barbarorum magnitudine criminis antecessitis .

Triginta millia Lusitanorum trucidata fuisse Suetonius in Galbaeestatur ; Appianus vero in libro de rebus in Hisp. gestis rem

pluribus exponit. Corrad. . .ao. L. Libone Aliter L. Scribonio . Utrumque recte . Is enim dicebatur L. Scribonius Libo , ut invenies Lib. I. Be II. de orat. Ep. v. Lib. XII. ad Attic. avud Val. Max. Lita. VII LC. T. & apud Liv. Lib. XLIX. Scribonii plebeii, fuerunt , uevel ex hujus Scribonii Libonis tribunatu constat . Libo vero cognomen etiam in aliis gentibus , ut Petiliis & octaviis , inveni

etur. Idem.

a I. Tum igitur reeusans Galba pro sese ) Miserabiliter pro se Galba loeutus , inquit Liv. Lib. XLIX. quanquam vereor ego , ne Iegendum sit hoc loco : Tum nihil reeusans Galba pro is . Nam eensare verbo sc utitur Cicero & Valerius Max. qui non res. modo , sed verba etiam solet mutuari , hanc rem tic in iuuiqLib. VIII. transtulit: Reus Galba, pro se iam nihil reeusans , Parvulos tiberos suos , ct Galli sanguine eoniunctum sibi filium , seus eommendare erepist. Quae vero Lib. I. de orat. de Galba reseruntur ostendunt , eum de se prorsus desperasse , ut merito dicipoisid hoc loco, nihil pro se =eevsans . Idem . Libri non item iv.

δ a. Suον pueros. Suos libera, parvulos , ut ait Quintil. Lib. II. c. I 6. Duos Alios parsas , Lib. I. De orat. Duos Alios pratextatos, ut ait Liv. Lib. XLIX. & quidem, ut ego arbitror, Ser. ἐκ C. Sulpicios ἀNam prior debuit patris praenomen referre , alter infra Cajus appellatur . Hunc morem Graecis suisle Plato in Apologia docet Lubi Socratem inducit adfirmantem, se non facturum, quod alii. ut filios in judicium misericordiae concitandae causa producat. Ari

354쪽

etiam filiam flens commendabat; cujus orbItas di fletus m iate miserabilis fuit propter recentem memoriam clarissimi patris r isque se tum as eripuit flamma , propter puerOS mi sericordia populi commota , sicut idem scriptum reliquit Cato. Atque etiam ipsum Libonem non infantem vide ci

s fu i sse , ut ex orationibus ejus intelligi potest . Cum haee dixissem , & paullum interquievissem , Quid igitur , inquit,

est causae , Brutus , si tanta virtus in oratore Galba fuit, eurea nulla in orationibus ejus appareat quod mirari non possum in eis , qui nihil omnino scripti reliquerunt . XXIV. NΕe ENIM est eadem, inquam, Brute, causa non scribendi , & non tam bene scribendi, quam dixerint. Nam videmus alios oratores inertia nihil scripsisse , ne domesticus etiam labor accedetet ad sorensem. pleraeque enim scribuntur orationes habitae jam , non ut habeantur .sa Alios non laborare , ut meliores fiant e nulla en m res tantum ad dicendum proficit , quantum scriptio. memoriam autem in posterum ingenii sui non desiderant, cum se putant satis magnam adeptos esse dicendi gloriam , eamque etiam maiorem visum iri, si in existimantium arb; trium a scripta non venerint : alios, quod as melius putent dicere se posse , quam scribere e quod peringeniosis hominibus, neque satis doctis, plerumque contigit , ut ipsi

albae . .

Quem sottasse vis non ingenii solum , sed etiam an inai , di naturalis quidam dolor as dicentem incendebat, essicio-

as. Eripuit flamma. Ue apud Poetam t Vatinaque eripe ferrtim. Aliter flamma, quod est frequentius, ut in oras. pro Mur. eadem de re loquens diYIt: Galbam catoni populus eripuit. Flamma igitur, id est invidiae de odio populi, quo tum Galba premebatur, ut Lib.

I. De Orat. demonstratur, Mem.

a Melius putenν dicere. Ut Hortensius , qui melius dicebat , quam seripsit , ut in oratore Cicero testis est. Idem 3 ut nunc alios mittam . de Carolo Ruino Regiensi Icto de de Iohanne Baptista Egnatio praeeeptore nostro iudicatur . Quod ipsum nos adfirmare possumus, qui utrumque audivimus , & utriusciue scripta legimus. sed hac ipsa de re Quintil. Lib. X. c. ra. plura di

putat. Idem.

as. Dicentem. Agentem. Tune enim res maiores videri solent. Rinc in oratore sic de se scribit Cicero di Caret liber spiritu illo, pro pter qua maiora eadem illa, quum aguntur, quam quum Ieguntur vide νῖsIent. Et Lib. I. ad Attic. En altercatione Iisex panea detines. Nam

355쪽

batque , ut & Inc ἰtata, & gravis, dc vehemens esse t oratio i dein cum otiosus filium prehenderat , motu que Omnis..ccxxitiis animi, tanquam ventus hominem defecerat, flaccessebat oratio : quod iis, qui limatius dicendi consectantur genus , accidere non solet , propterea quod prudent a nunquant deficit oratorem , qua ille utens eodem modo possit & di Acere & scribere. ardor animi non semper adest , isque eum consedit , omnis illa vis , di quasi flamma oratoris exstinguitur . Hane igitur ob causam videtur Laelii mens spirare οι etiam in scriptis , Galbae autem vis oecidisse .

XXV. FUERO MT ETIAM in oratorum numero mediocrium as L. dc Sp. Mummii, fratres , quorum exstant am- , horum orationes e simplex quidem L. τ & antiquus r Sp. autem nihilo ille quidem ornatior , sed tamen adstrictior. fuit enim doctus ex disciplina Stoicorum . Multae sunt a Sp. Albini orationes. Sunt etiam at L. & C. Aureliorum eatera non possune habere eandem neque vim neque venustatem, r/mors

illo studio contentionis , quem ἀγῶνα vos appellati . Corrad. αε. L. ct Sp. Mummii.) L. Mummius novus , ut ait Paterculus.

πον ἐνοιλα , ut Plutarch. in Μ.rio teribit a quum Lomani nobi liores nomἰna minimum tria haberent , Nam quod L. Mummius Achaicus postea dictus est, quarpum potius Pam tertium nomen est, di a quibusdam agnomen appellatur, sic L. Mummius cum Cn. Cornelio Lentulo consul fuit, anno ab v. C. DC1IX. quamvis alii collegam L. non Cn. vocent. consul Achatos vicit, unde Achaἱ-cus e ii appellatus, Ec Corinthum delevit ac triumphavit. Hoc bellum

scripserunt Liv. Lib. L 1. LII, Iustinus Lib. Xx XIV. Auctor libelli de viris Illust. c. 6o. Ze alii. Sp. Mummius bellum in Hispania geti sit di de Fusitanis triumphavit , ut -Appian. In Lib. de Reb. In Hisp. gestis scrἱsit , & fuit in decem legatis L. Mummio fratri, ut Lib. xIII. ad Attic. Cicero docet. Fuit hic sp. Mummius etiam legatus in AEgypto cum Africano, suod Iustinus Lib. XXXII. refert. Quare autem Mummii sint dicta , nos adhuc invenire non .potuimus. Illud quidem satis auctore Paterculo constat, eos homines novos fuisse ac plebeios , quando L. quidam Mummius apud Ciceronem in orat. post Redit. Tribunus plebis agnoscitur, quem tamen Dio Lib. XXXIIX. Λουκιον N ιννιον Κουαδράτον, opinor, apinpellat. Idem .a . Sp. lbini. sp. post humii Albini, qui cum M. vel ut est in Sallustio Q. Minutio Rufo Consul anno ab U. C. DCXLI va fuit, unde consularem infra Cicero vocat. Hie est enim Sp. Albinus , qui, quod scribit sallustius, Masinissae persuasit, ut regnum N midiae ab senatu peteret , di alia gessit, quae apud eundem possunt

dere potuimus, sed conjicimus tantum hunc L. fratrem fuisse, ut hic

356쪽

rum Orestarum , quos aliquo video in numero orator uila suisse .u, P. etiam Popillius cum civis egregius, tum non indisertus fuit. C. vero, filius ejus, disertus. O C. que Τuditanus cum omnia vita , atque victu excultus, atque expolitus, tum ejus elegans.est habitum etiam orationis oenus . Eodemque in genere est habitus is , qui injuria accepta fregit Ti. Gra chum patientia , civis in rebus optimis constantissimus , M. Octavius . At vero M. AEm Ilius 3 Lepidus , qui est Porciis

na dictus , iisdem temporibus sere , quibus Galba , sed paul

lo minor natu, di summus orator est habitus, & fuit, ut apparet ex orationibus , scriptor sane bonus. ius Hoc in Oratore Latino primum mihi videtur & lenitas apparuisse illa Graecorum , di Verborum comprehensio

etiam arti sex ut ita dicam stilus . Hunc studiose duo ad

L. & C. inurelios fratres coniung*t ut statIm L. & Sp. Μvir mios coniunxit. L. cum M. AEmilio Lepido consul fuit, anno ab V. C. DCXXVIII. & Sardos subegit, quod Liv. lib. LX. ore stas 1aepe legimus Aurelios dictos , Dd quare ita sint dicti prorsas

ignoramus. Corrad.

- . P. Popillius Lamas, qui cum Galba consul ruit, anno ab U. C. DCXXIn sic enim nos nunc in consulibus scriptum videmus, sed nos credimus scribi oportere P. Ruti I us, quum in Cassiodoro Iegatur P. Su ictus , & ita iam praenomen mutetur , in Laelio vero Ciceronis , Lanate er Ruritis Com. nec dubium sit, quin hunc annum significet . Nomen ejus muta is locis apud auctores depravatum Iegitur e & apud Gellium Lib. I. e. I. P. Popilio Iegendum, quamvis sciamus alios etiam Popili condemnatos fuisse . Idem. 3 o. c. que Tudistanus. I C. Sempronius Tuditanus, qui cum M. Aquilio quem Paulus Orosius M. Acilium Capitonem vocat , consul fuit anno ab v. C.' DCXXV. His consulibus novendialibus feriis Gemo se Rep. fuit a Cicerone institutus paulo ante mortem Africani, ut Lib. III. ad Q. Fratrem refert . Hunc Tuditae rimm praetorem Pr Popilio & P. Rutilio consulibus fuisse seribit Libo , ut Cicero testatur Lib. XIII. ad Attic. ubi dubitat, an hic in decem Iegatis Μummio fuerit. Idem. 3r. Lepidus . ) Idem pene significat Lepidus , unde credimus veteres AEmilium per Lepidum interpretatos, & sic deinceps Lepidum cognomen amiliorum fuisse . Hic Μ. AEmilius Lepidus Porcina cum C. Hostilio Hancino consul fuit , anno ab V. C. DCXvII. Appianus libro de Rebus in Hisp. gestis pluribus de eo agit , di eum ob cladem in pulna adversus Uaeceos acceptari Condemnatum suine , sed Val. Μax. Lib. VIII. C. I. scribit a L. Cassio accusatum crimine nimis iublime structae villae in Alsiensi agro , gravi mulcta aliactum fuisse . Quale vero Poreina sit di

357쪽

BRUTUI. 29o Ieseentes ingeniosissimi, di prope aequales, C. Carbo , α Ti. Gracchus audire soliti sunt : de quibus jam dicendi i

cus erit, cum de senioribus pauca dixero 3, Q 1 enim Pompe Ius non contemtus orator temporibus illis fuit , qui summos honores , homo 3Α per se cognitus, sine ulla eo m- mendatione majorum est adeptus . . Tum 3s L. Cassius multum potuit , non eloquentia, os

sed dicendo tamen ; homo non liberalitate , ut alii , sed ipsa I 6 tristitia di severitate popularis i cu)us quidem

3 a. Ingeniosissimi. Hinc ait infra: Utinam in Tib. Graeebo , Caio

que carbone talis mens ad Remp. bene gerendam Disset , quale irae nitim ad bene dιcendum fuit. Corrad

33. At enim Pompeius. Is, quem Valer. Μax. Lib. VIII. c. s. Q. Pompeium Aufidium vocat , qui consul cum esset cum Cn. Servilio Caepione , anno ab U. C. DCXIII. in Hispaniam prosectus, Thermestinos, ut Livius Lib. LIV. videtur scripssse, quum Termantini ab Appiano vocentur, subegit: deinde, non semel RNumantinis quum fuisset victus, veritus, ne postea Romae ac u saretur , clam cum illis de pace coepit agere , deinde vero cum M. Popilius Lamas successor venisset , ille jam metu belli praesentia successoris Iiberatus, inficiatus est , quidquid fecerat. Cicero Lib. II. de Finib. illum callide improbum vocat, quod foedus cum Numantinis sit inficiatus. Hunc etiam Cicero Lib. II. Acad. Quaest. inter populares ponit. Idem. 36. Per se cognitus. ) Sua, non majorum , virtute nobilitatus Q. enim Pompeius humili atque obscuro loco natus est, u Cicero ait verrina VII. ξδοκει γαρ , idouetra υ ιος αυλητου

γονευζι ut scribit Plutarchus in Apophth. ubi locus est scipi

nis . Hinc a Cicerone in oratione pro Fontem , & in orat. prethlurena Q. hic Pompeius homo navus appellatur . Inimicitias Cum Caepionibus & Μetellis gessit , ut in orat. pro Fonteio . oc apud Ua Ier. Max. videbis. Ab ejus etiam amicitia Scipio Laelii nomine se removit, ut Laelius apud Ciceronem testatur, ob eam fortasse, Causam , quam Plutarchus in Apophth. scribit, quod, quum L Ito confusatum petente , pollicitus Scipioni fuisset se non petiturum , postea tamen petierat. Idem. -

3s, L. cos ur . ὶ L. Cassius Longinus , a quibusdam Ramilia dictus, qui fuit Consul cum L. Cornelio Cinna, anno ab V. C DCXXVII. & censor cum Cn. Servilio Caepione, ut Frontinus refert in libris de Aquaeductibus . Gens vero Callia duelex videtur fuisse, patricia & plebeja : nam multi Cassii inter primos consules , de multi Tribuni plebis in veterum scriptis inveniuntur .

Corrad.

36. Tristitio ct severitata . Idem pene bis videtur dicere

ἐνεε γεσιν nam ristis de severus cepe convertuntur , ut ostendit etiam Servius, illud Virgilii interpretatus t O mnemque severum εEt Donatus apud Terentium ita sci ibit di Tristis ad laudem interdiam

Iumιναν , nos ad am AEιuem s Cwero, judex trist ιι α integer. L. io tur

358쪽

.3 legi tabellat Iaa M. Antius Bri λ, tribunus plebis, et tu testi

ait, M. Lepido consule adjuvante . Eaque res P. Africano vituperationi fuit, quod ejus auctoritate de sententia do ductus Briso putabatur. Tum duo Caepiones multum cIientes consilio & lingua, plus auctoritate tamen & gratia sublevabant ..Is sed Pompeii sunt scripta nec nimis e

tenuata , quamquam veterum est sinitis & plena pru-

us dentiae .. .. c. XXVI. 6. P. CRAssu M valde probatum oratorom iisdem

sero ;

ut Cassius ita tristis &severus fuit, ut, quod Val. Μax. Lib. Istis e. m. str ibit, olint 'tium praetor esset, ejus tribunas , siropter nimiam severitatem ticopuIus reoruin diceretur. Hinc Cicero Uerct na V. ita scribit: Non qua ro ivdises C sanos , veterem iudiciorum se veritarem non requiro. Nec ita multo ante ibidem, Potamostem iudicem Cassianum & hominem severuin εἰρωνιν sili appellat. Corra δ.

3 . Legi rabellaria. Tabella data, in ciuit insta , qnim legem L. Cassius, Lepido & Mancino Com. id est anno ab U. C. Dcxvr Ioeulit. Tantum abest, ut verum sit, quod Asconius hoc modo scribit: Inde fune leges cassa stabellaria ae DFragiis libere ferenaeis, muvoce sed rabula . IIIe salsus , qtii Ggnos endis eriminalibus eavsis iupri mis quarendum esse dieebat, eui bono. Asconius enim videtur credeiare, eundem Cassium eum, qui legem tabellariam tulit , Sc eum quem Cicero verrina II. Q. Hortensio consule designato tribunum militarem designatum fuisse scribit , quum ab eo tempore ad hoc anni minimum septem Zc sexaginta numerensur : quinqua In tr-cet suspicari Ausonii lacum esse corruptam , quum ideiri in interpreratione inae. pro Milone recto scribar. Atque voce quident Romani sust agium tulerunt usque ad annum fere DCXIV. tunc enim Gabinia lex de sufflas iis per tabel Iam ferendis est lata; se cuia biennio post Cassia est ; tertia rapiria ; quarta Coelia , qua tabellariae sant appellarae, quibus latebra populo data est,' m qua, bonis ignorantibas , quid quisque sentiret , tabella vitiolam ocis euitaret suffragium, ut Cicero Lib. III. de terg. scribit. Sic enim quisque sua in tabellam in cistan1 conjiciebat, ut occulte posset ad

versari. Idem .

38. Duo Caepiones. Cn. & Q ut ipse Cicero in orat. pro Fon te io , & Valer. Μax. Lib. VII h. c. s. vocant. Illud addit valerius Aiaximus iisdem parentibus illos natos sirisse . & per o,nrres h norum gradus ad summam amplitudinem pervenisse . Idem, 3s. Sed Pompeii sunt seripea . Hic erit senius e reliqui seniores, de quibus ante Tib. Gracchum nos dicturos sumus polliciti, nihil scripti reliquerunt, quod extet, sed Pompeius scripta quaedam reliquit. Alii tamen hoc loco legunt , sed Fubtii funν scripta , nos quem Publium velint significare prorsus ignoramus. Quod si quia mutandum sit, malimus legete in ut in Caepionem significet, ac ita quasi vicat : erant quidem duo Caepiones oratores , Cn. 5t Q sed . in sunt scripta. Idem. Q. P. C R A s s o M . in P. Licinium Crassum Alucianum Divitem

nam qumn P. Mucii Scaevolae filius sitistet a P. Licinio Crasso ad.

359쪽

sere temporibus aecepimus, qui & ει ingenio valuit, & studio, di habuit quasdam etiam dot Nesticas disciplinas. Nam Eccum summo illo oratore , Ser. Galba, cujus C. filio filiam suam collocaverat, assinitate sese devinxerat e & , eum el-set P. Mucii filius , fratremque haberet a P. Scaevolam , do mi jus ei vile eognoverat . In eo industriam constat summam isuisse , maximamque gratiam , cum & consuleretur plurimum, di diceret . 'Horum aetatibus adjuncti 43 duo C. Fannii , C. α Μ- ας filii fuerunt: quorum C. filius, qui eonsul eum Domitiosuit, unam orationem de sociis , & nomine Latino , eontra A Gracchum reliquit; sane di bonam , Ec nobilem . Tum

optatus, ita de more suit appellatus . Anno ab U. C. DCXXIII. consul fuit, quo tempore Claudius Consul designatus de C. Car-' bonis seditione retulit, Ac Senatus id decrevit, quod Cicero Lib. III. de Leeg. scribit. corrad. I

x. Infemo.valuit, di studio. 9 Tandem valuit, ut Valer. Μax. :Lib. VIII. c. . si ribat ἐν Publius Crassus , quum in Ossiam ad

fonteum Regem debellandum eo tit venisset, tanta et ra Graea Irngu notiriam animo comprehendit , ast eam 1n quinquo divisam seuera Pper omnes partes ac numeros penitus cognosceret, cte. Idem.

41. P. Scaevolam . 2 P. Μucium scaevolam , de quo Cicero Lib. XII. ad Attic. sic ait r Nune velim P. Seavola Pont. Max. quibus Cos . Tribanus plebis , cte. Hie igitur P. Mucius Scaevola Pontifem Maximus fuit , ut in orat. pro Domo his verbis etiam manue stius ostendit r P. Sea vola Pont. Max. pro colleg ο νsondir , Idque T. Flaminis , Quinto Metello consulibus , id est anno abbV. C. DCXXXI. ne quis putet alium significari. Fuerat enim se cum Calpurnio Pisone, anno ab v. C. DCXXI. Qui illιωτ -κxi voterat, ut iisdem temporibus duo fratres essent Pontilices Mavi ximi, ipse P. Scaevola & P. Crassus, quum unus tantum Pontilex maximus fieret, nec in collegium duo propinqui, ut scribit Dion, nedum duo fratres, reciperentur Credimus igitur nos P. Sca: D-

Iam in locum P. Crassi fratris, qui consul, ut dictum est, perlerat, lectum Pontificem Maximum fuisse ι & ob id , . quod uatri: superstes fuit , a Cicerone non hic , sed infra positum fuisse quamvis P. Crasso major natu suisse videatur , quod patris praenomen habuerit , & ante consul quam P. Crastus sit factu .

nis , qui cum M. Valerio Memala consuli, anno ab V.C. DXCHia fiuit, re legem sumptuariam tulit , ut auctor est Plinius Lib. R. c. Ko. quidquid Μacrobius de ea re dicat. Marci, C. Fannium Laelii generum semper Cicero hic & in Laelio . & an Epi. ad Atticum Marci filium vocat. C. Filius, C. Fannius, C. F. C. N Sra ιisci. sic enim' in veteruin monumentis legitur . coreaa. Particinia. er non est in Cinaciano , .neque agnoscit Fal, quι habet a maninemendatrice Faunatis cm siti, Grur ' .

- q. Gracchum . I C. Gracchum ιι sic enim Cicero saepe propter

360쪽

Atticus , Q sed ergo λ estne ista Fannii ponam varia opinis pueris nobis erat. alii a C. Persio, literato homine, scriptam esse a jebant , illo, quem Μ significat valde doctum esse Lucilius': alii multos nobiles , quod quisque potuisset ,

. T in illam orationem contulisse .

i. . Tum ego, Audivi equidem ista . inquam , de majoribus

natu, sed numquan. sum adductus , .ut crederemis eamque suspicionem propter hanc causam credo fuisse , quod Fani nius in mediocribus Oratoribus habitus esset : oratio autem vel optima esset illo quidem tempore orationum omnium. sed nee e)usmodi est, ut a pluribus confusa videatur, unus enim sonus est totius orationis, & idem stilus. nec de Persio reticuisset Graechus , cum V & Fannius de Menelaor ei G Maratheno , & de ceteris objecisset , praesertim cum Fannius numquam sit habitus elinguis .nam & causas de sensit aiavit, di tribunatus ejus, arbitrio & auctoritate P. Africani

gestus , non obscurus suit. - Ι - . . ii

Io I Alter autem C. Fannius , M. F. C. Laelii gener, de moribus , dc ipso genere dicendi durior . Is soceri instituto, quem, quia cooptatus in augurum collegium non erat, non ad-1 r modum .

excellentIam Vocat, ut Insta & lib. III. De Orat. videre licet. Hic vero illum significari, res etiam ipsa docet, quod quum ipse C. Gracch*s C. Fannium consulem faciendum cura flet, ille tamen a patribus stetit; nam quum C. Gracchus Ieges quasdam promulgasset, requotidie magna sociorum multitudo ad eum conveniret , senatus Fannio consuli per sua sit , ut juberet omnes , praeter Romanos surbe exirer id quod fecit . Gracchus vero contra edictum fecit udi sociis, si manerent, opem contra consulem pollicebatur; hin

nata simultas. Corrad. G -I .

s. Significat. Quum scribit hoc modo r Hac Persiam non cura Iegere, Latium Deeimum vita . quod Lib. I. de Orat. scribit non autem , ut in prologo repetit Plinius et Hae doctusimum Per sium legere nolo , Laliam Decimum violo . Nam si Lucilius doctis'mum dixisset, Cicero hoc loco non diceret sisn eas . Significavit vero, quum sua scripta cum Iegere noluit, illius iudicium reformidans, ut Lib. I. De Fin. scribit Cicero, qui quum in libris de Rep. hanc sententiam mutuaretur, Gmssimum addens , interpretatus este quod Plinius non videtur animadvertisse. Idem. s. Coostatus in augurum collegium non erat. Ab ipso Laelio ausure, ut Cicero cooptatus fuit ab Hortensio. Atqui in Laelio sic ipse Fannius Ioquitur.: Proximis Nonis, quum in hortos D. Bruti O u guris eommentandi causa , αν assolex, venissemus , tu Lati non a isti. qui diligenti me semper illum diem , is illud mantis solitus esses ob - . Ex quibus quidem verbis apparet , Fannium hunc ipium a gurem fuisse , qui cum auguribus commentandi cauta conUenerit. Nam morem suille , ut augures Nonis , commentandi & Collor q3 e idi

SEARCH

MENU NAVIGATION