장음표시 사용
381쪽
L. etiam Cotta praetorius in mediocrium oratorum 1s numero , dicendi non ita multum laude processerat , sed de industria , cum verbis , tum etiam ipso sono quasi subrustico prosequebatur, atque imitabatur antiquitatem . Atque esto & in hoc ipso Cotta , & in aliis pluribus intelligo , me
non ta disertos homines & retulisse in oratorum numerum , 5c relaturum. Est enim propositum colligere eos , qui hoc pie Lxxvit inlinere in civitate iancti sint, ut tenerent oratorum locum rquorum quidem RQ quae fuerit ascensio , & quam in omnibus rebus dissicii s optimi persectio atque absolutio , ex eo , quod dicam, existimari potest .
Ouam multi enina Iam oratores commemorati sunt , & t 3gquam diu in eorum enumerat one versamur , cum tam nisisse , atque vix , ut dudum ad Demosthenem & Hyperidem , sic nunc ad Antonium , Crassumque pervenimus λNam ego sic existimo , hos oratores fuisse maximos , de in his primum cum G eorum gloria Latine dicendi copiam
XXXVII. OMMI A veniebant Antonio in mentem; ea- i isque suo quaeque loeo , ubi plurimum proficere dc valere possent . ut ab imperatore equites , pedites , levis armatura et lic ab illo in maxime opportunis orationis partibus colloca
quum & Μarcellus esset ipse , & Μarcelli AEsernini pater esset , nunc etiam P. Lentulum filium habere dicatur; quum Claudia &Cornelia gente, sint diverse . Sed hic aliqua fuerit adoptio ne cesse est ; ut vel hic P. Lentulus , quum esset prius Claudius Marcellus , ut Claudii Marcelli filius , ab aliquo Cornelio Lentulo fuerit adoptatus , di ita P. Cornelius Lentulus appellatus vel certe Μ. ipse Μarcellus pater , postquam iam Marcellum Aserninum habuerat filium, in Corneliam familiam sit adscitus , dc Cn. Cornelius Lentulus Clodianus sit appellatus , qui fuerit consul anno ab V. C. DCLvI1. cujus postea filius hic P. Lentu
ao. Sua fueri, ascensio i , quam in bmnibus rebus disseilis , Oe. Hic locus est unius depravatione litterae depravatus h Legendum est enim Ase . , ab ascendere non senso , ab assen,iri. Vo- cum enim similitudo ans in errori praebuit . Ostendit autem Ei eQro , quod quasi per gradus eloquentia ad perfectionem ascen derit. Facit nobiscum exemplar vetustum . Ac similis ex simili caussa error e me videtur Philipp. undecimar me graviora sere sunt
carnificum tormenta , quam interdum crueramenta morborum . Lellen
dum enim , si quid ego iudico , Noe graviora sis sunt. si e & in
Catone Majore: Tam quidem ille admodum seuex. DUον legi, Linoeia da donis er muneribus Di . sie sere omnes. Ae veto in vetustis est, Cum quidem ille adm.dum senex. & cetera. quo modo Theodo xum quoque legisse interpretatio ejus ostendit. ge amat sane Ciaceto unae te particulas hasce hi uas, Cum quidem . Riviust. x a at, Huie Disiliaco by Cooste
382쪽
bantur . Erat memoria summa , nulla meditationis suspicio. impar tui semper aggredi ad dicendum videbatur : sed ita erat paratus, ut judices , illo diccnte , nonnumquam viderentur non satis parati ad cavendum fuisse .i o Verba ipsa, non illa quidem elegantissimo sermone: itaque diligentea loquendi laude caruit. neque tamen est admodum. in Pr inquinate locutus : scd illa , quae m proprie laus oratoris est x/δ in verbis nam ipsum Latine loqui , est illud quidem , ut paullo ante dixi , in magna laude ponendum : sed non tam sua sponte , quam quod est a plerisque neglectum. non enim tam praeclarum est scire Latine, quam turpe nescire : ne quo tam id milat oratoris boni , quam civis Romani proprium videtur : 9 sed tamen Antonius in verbis & eligendis, neque id ipsum tam leporis causa , quam ponderis ) di collocandis , & comprehensione devinciendis nihil non ad rationem , dc tanquam ad artem dirigebat : verum multo magis hoc idem in sententiarum ornamentis & conformationibus. Quo genere quia praestat omnibus Demosthenes , idcirco a doctis oratorum est princeps judicatus. σχηματα enim qua
vocant Graeci, ea maxime ornant Π oratorem I eaque notatam in verbis pingendis habent pondus , quam in illuminandis sententiis XXXVIII. SED cu M unc magna in Antoni O , tum actio singularis quae si partienda est in oestum atque Vocem gestus erat non verba exprimens , sed cum sententiis. congruens, manus , humeri , latera , supplosio pedis , status , incessus , omnisque motus eum verbis, sententiisque consentiens a vox permanens , verum subrauca natura : sed hoc vitium huic uni in bonum convertebat. i. - Habebat enim fiebile quiddam in quaestionibus , aptumque cum ad fidem faciendam , tum aὸ misericordiam commovendam: ut verum videretur in hoc illud , quod Demosthenem serunt ei, qui quaesivisset, quid primum ei et indicendo , actionem i quid secundum , idem , & idem tertium respondisse - Nulla res magis penetrat in animos,
eosque fingit, format, flectit : talesque oratores videri facit, quales ipsi se videri volunt. i Ilute alii parem esse dicebant, alii anteponebant L.
ar. mie alii parem esse dieebant, cto. Scilicet M. Antonio. Huno C ero , Lib. I t. de Orat. putat nullius rei , suae quidem esset in
his artibua, de quibus aliquid existimare ipse post et, Iudem aut
383쪽
Crassum . illud quidem certe omnes ita judicabant , ne rh
nem esse , qui horum alterutro patrono , cujusquam ingenium requireret. Equidem, quamquam Antonio tantum
tribuo , quantum supra dixi, tamen Crasso nihil statuo fieri
potuisse persectitus. Erat summa gravitaS, erat cum gravitate junctus facetiarum , & urbanitatis oratorius , non scurri ialis, lepos. Latine loquendi accurata , & sine molestia diliacens elegantia . in disserendo mira explicatio . cum de jure civili, cum de aequo & bono disputaretur , argumentorum di si in ilitudinum copia . XXXIX. NAM, n T Antonius conjectura movenda, aut I sedanda suspicione , aut excitanda , incredibilem vim habebat , si e in interpretando, in definiendo, in explicanda aequitate, nihil erat Crasso copiosius : idque cum saepe alias,
tum apud centumviros in -- M. Curii causa cognitum est . Ita lanarum fuisse ; sed quia nolcbat ipse videri didicisse , opinio
it, illum omnino omnis eruditioniS expertem , atque ignarum fuisse , usque adeo , ut ne tabulas quidem conficere existimaretur, ut Lib. eodem II. de orat. scribitur : quae fuit opinio falsa, Ver. III. quamvis Asconius alium Antonium si hi ficari male putet. Ipse M. Antonius Lib. I. de orat. se litteras Gradicas sero ac leviter attigisse restatur. Eas vero sic attigit , ut quum Lib. II. de oratore historicos Graecos nominasset . ac scienter & proprie de unoquoque dixisset, ita Caesar exclamarit ι Ubi fiant, qui Mu-νοnium Grace negant se ire ' Ius certe civile affirmat ipse neque
se unquam didicisse , neque tamen in his causis , quas in iure posset defendere , unquam istam scientiam desiderasse . Nihil
se arbitrabatur ad iudicia causasque amicorum , praeter fidem fieingenium afferre oportere , Verr. I. & quascunque causas erat
acturus , eas diligenter penitusque volebat cognoscere , id quod omnibus faciendum ipse Lib. II. de orat. praecipit. Cicero Tusc. V. scribit Cinna in iussisse caput Μ. Antonii praecidi , quum Pluistarct1us & Aopianus affirment id iustu Marii factum fuisse ; sed
Val. Max. Lib. VIII. c. demonstrat utrumque verum fuisse ;caput certe Μ. Antonii abscisi uin suis manibus Marius inter epulas per su Hain animi ac verborum insolentiam aliquamdiu tenuit , quod Valer. Μax. Lib. IX. c. a. Liv. Lib. LXXX. Flor. Lib. III. c. ar. 8c Lucan. Lib. II. scrIpserunt . Libellum unum reliquit, in quo dixit illud, quod refertur in oratore, ac Lib. I.& II. de orat. Disertos se vidisse multos , eloquentem Omutuo D mio
a 2. M'. Curii eausa. ) Quae , ut nos ex multis Ciceronis locis collegimus, fuit talis : Coponius quidam sic heredem instituit , ut si 'filius natus esset in decem mensibus , Itque mortuus priusquam in suam tutelam venisset, Curius secundus heres hereditatem obtineret. sed quum filius non esset natus, Ac ob Jd ne mortuus quidem , Μ. Coponius , ut testatoris propinquus , heredita
tem ex icripto, quia scriptum erat, si natus & mortuus esset, NX s neque Disiliaco by Cooste
384쪽
νM Ita enim multa tum contra scriptum pro aequo & bono dixit , ut hominem acutissimum , Scaevolam , & in jure , in quo illa causa vertebatur , paratissimum obrueret
argumentorum exemplorumque copia : atque ita tum ab his patronis aequalibus, etiam consularibus , causa illa dicta est , cum uterque ex contraria parte jus civile defenderet, ut eloquentium juris peritissimus Crassus,juris peritorum eloquentissimus Scaevola putaretur e qui quidem cum peracutus esset ad excogitandum , quid in jure, aut in aequo verum aut esset, aut non esset, tum verbis erat ad rem euin summa brevitate mirabiliter aptus .i is Quare sit nobis orator in hoc interpretandi, explanandique , & disserendi genere mirabilis , se ut simile nihil vi
derim : in augendo, in ornando, in refellendo magis existimator metuendus , quam admirandus orator . Verum ad Crassum revertamur.
i 7 XL. TUM BRUTus, Etsi satis, inquit, mihi videbat
habere cognitum Scaevolam ex iis rebus, quas audiebam Cepe ex C. Rutilio , quo utebatur propter familiaritatem Scaevolae nostri, tamen ista mihi ejus dicendi tanta laus nota non erat. Itaque cepi Voluptatem , tam ornatum Virum, tamque excellens ingenium fuisse in nostra republica., Hic ego , Noli , inquam , Brute , existimare , his duobus o nim quidquam fuisse in nostra civitate praestantius . o nam , ut cum paullo ante dixi , consultorum alterum disertissimum , di-ς st x sertorum alterum consultissimum suisse; sic in reliquis rebus ita dissimiles erant inter sese , statuere ut tamen non posse S , utrius te malles smiliorem. Crassus erat elegantium parci iasmus, Scaevola parcorum elegantissimus. Crassus in summa comitate habebat etiam severitatis satis , Scaevolae multa inseveritate non deerat tamen comitas. Licet
neque natus neque mortuus erat a Curius vero e testatoris voluntate, quae videbatur fui ne , ut ipse secundus haeresestet, petebat. Itaque R. Mucius Scaevola Pontifex Μax. Μ. Coponii patronus hoc probare volebat , Curium , quum ita liae res institutus esset, ii pupillus ante mortuus est et , quam in suam tutelam venisset, pupillo non nato heredem esse non posse. Crassus vero piobavit, Curium d qui ita heres institutus esset . mortuo post humo filio, quum filius non modo non mortuus, sed ne natus quidem esset, heredem esse Oportere. Corrad. al. Scavola nosi.) Aliter Sea vota, omisso nostri. Hoc ait: Scaevola Pontifex utebatur Rutilio , propter familiaritatem , qllam habebat cum altero Scaevola, quicunque is fuerir, quanquam locus
385쪽
Lἰeet omnἰa hoc modo : sed vereor, ne fingi videantur haec , δε ut dicantur a me quodammodos res se tamen sie habet . Cum omnis virtus sit, ut vestra, Brute , vetus Academia dixit, mediocritas a uterque horum medium quiddam volebat sequi : sed ita cadebat ut alter ex alterius laude
partem , uterque autem suam totam haberet.
Tum Brutus , Cum ex tua oratione mihi videor, inquit, bene Crassum , & Scaevolam cognovisse, tum de te , &de Ser. Sulpicio cogitans , esse quandam vobis cum illis simili tudinem judico . Quonam , inquam , istuc modo λ Quia mihi Sc tu videris , inquit, tantum juris civilis scire volui iase , quantum satis esset oratori 3 & Servius eloquentiae tantum assumsisse , ut jus civile iacile possit tueri : aetatesque vestrae , ut illorum, nihil, aut non sere multum disse-I 49
XLI. ET EGO, Demo, inquam, dicere nihil est ne- Isreesse e de Servio autem & tu probe dicis , & ego dicam quod sentio. Non enim facile p quem dixerim plus studii, P Τ 'ς λ' quam illum , dc ad dicendum , & ad omnes bonarum rerum disciplinas adhibuisse . nam & in iisdem exercitationibus , ineunte aetate, suimus; 5 postea una Rhodii in ille etiam profectus est , quo melior esset di doctior : dc , inde ut rediit , s idetur mihi in secunda arte primus esse maluisse , quam in prima secundus. Atque haud scio , an par principibus esse potuisset: sed fortasse maluit, id quod est adeptus ,
longe omnium, non e Jusdem modo aetatis, sed eorum etiam ,
qui fuissent , in jure civili esse princeps '
Hic Brutus, Ain tu p inquit. etiamne Q. Scaevolae Ser-. a Ruium nostrum anteponis p Sic enim, inquam, Brute, cxistimo , juris civilis magnum usum 6c apud Scaevolam , &apud multos suisse ; artem, in hoc uno : quod numquam
effecisset ipsius juris scientia , nisi eam praeterea didicisset
artem , a . Ut dieantur a me 'uodammodo . 2 Emendatum in Pal. manu aliena, quodammodo ut Leantur a me . at Cujacii libet habebat , ni dicantur a me quodam modo ι quod non displicebat Gulielmio Q
as. Nιhil , aut non fere multum diserunt. I Nam Cicero , quod scribit ipse , suo , id est quadragesimo tertio aetatis anno consul fuit ue & Ser. Sulpicius consulatum petiit, ut suo anno consul enset, id est anno, qui Ciceronis consulatum secutus est ; sed Ie- pulsam tulit , ut an Orat. pro Muraena vidimus . Itaque Cicero videtur anno. duntaxat major fuisse , si modo Ser. Sulpicius anno suo praetor fuerat. Corrad. X 26. Con-Disitiroo by Cooste
386쪽
lutem , quae doceret rem universam tribuere in partes , Iaistentem explicare definiendo , obscuram explanare inter-q alii am-pretando , q ambigua primum videre, deinde distinguere , biguam. postremo habere regulam , qua vera & falsa Iudicarentur, bisn ' & quae quibus x positis essent , quaeque non essent consequentia. Hic enim attulit hanc artem omnium artium ma-Aimam, quasi lucem, ad ea , quae confuse ab aliis aut respondebantur , aut agebantur . Dialecticam mihi videris
dicere , inquit. XLII. REc TE IN A M , intelligis : sed adjunxit etiam & litterarum scientiam & loquendi elegantiam , quae ex scriptis ejus, quorum similia nulla sunt, iacillime perspici potest . Cumque s discendi caiisa duobus peritissimis operam dedisset , *7 L. Lucilio Balbo , C. Aquillio Gallo ; Galli,
hominis acuti, & exercitati promtam , SP paratam in agendo, & in respondendo celeritatem nihil litare, diligentiaque superavit : Balbi, docti & eruditi hominis, in utraque recon- μ
cendi. as. Con ' ab at is aut festondebantur, ere. Quod confuse responderentur aut aperentur in Orat. pro Muraena docet: atque hic pene describit iurisconsultum , qui Lib. I. de orat. is definitur , qui sit & ad resnon lendum dc ad agendum , & cavendum peritus Iunde responsa, actiones , & cautiones solent appellari sed hic di paulo post tertiam partem omittit , quod forte in actione
cautionem voluerit contineri. Corrad.
aT. L. Lucilιο Ralbo. Credimus L. Lucilium, quem Lib. III. Fam. Commendat, huius filium: Q. vero Lucilium Balbum, qui in Libris de Nat. Deor. loquitur, fratrem fuisse, atque Lucilios, Post Lucilium poetam, qui dicitur alumnus Aruncae a Iuvenale, Romae esse coepisse , quidquid alii scribant. Idem .a8. C. Aquilio Gallo. 9 Quum C. Aquilius Gallus fuerit Cicero is nis collega in praetura, & ob id etiam Ciceronis & Sulpicii aequalis , quaeri potest , an idem Sulpicii praeceptor esse potuerit ; an potius t ater Sulpicii praeceptor, & filius Ciceronis collega, quod ut simile vero videatur , nihil tamen affirmamus, praesertim quum Pomponius ostendat S lpicium iam grandem iuri operam dare coepisse , ita ut etiam filium audire potuerit. Et filium dicimus , suoniam sit 'ra, ubi de lege Aquilia mentio facta est, ostendimus dues Aquilios suisse , quamvis recentiores scriptores uni omnia tribuant. Aquilii porro μatricii videntur fui sie, quando C. Aquilius a Livio Lib. II. consul dicitur , multo ante quam plebeii consules fierent, quamvis Ut ianus Lib. IX. t t. a. Digestor. scribat, terem Aquiliam ab Aquilio Trib. plebis fuisse latam . Nam si Aquilius Trib. plebis fuit, certe plebejus fuit. Dicamus igitur, quod saepe diximus, duplicem gentem fuisse, vel Ulpianum esse
387쪽
consideratam tarditatem δ' vicit, expediendis , conficiendi silii e rebus 3 sic di habet quod uterque eorum habuit , Mexplevit quod utrique deruit . . Itaque , ut Crassus mihi videt ut sapientius fecisse , quam Scaevola : hic enim causas studiose recipiebat, in quibus a Crasso superabatur : so ille se consuli nolebat , ne quam
re inferior esset , quam Scaevola sic Servius sapientissime. cum enim duae civiles artes , ac sorenses plurimum dc laudis haberent di gratiae , perfecit , ut altera praestaret omnibus : ex altera tantum assumeret , quantum ellat , de ad
tuendum jus civile, & ad obtinendam consularem dignitatem , satis. Tum Brutus , Ita prorsus , inquit , & antea putabam. 33 Audivi enim nuper eum stii diose & frequenter Sami ,
cum ex eo Jus nostrum pontificium , qua ex parte cum
as. Vieit exeipiendis, eonficiendisque rebus. 9 Vicit, quia maturius res excipiebat, & conficiebat ; quamvis iple θlioque cunctator a M. Coelio Lib. VIII. Famil. vocetur. Posset etiam dici vicit , quia magis etiam considerata tarditate faciebat, nisi, quDd i equitur ,
3o. Ille se consuli nolebat . 9 Posteriores edd. volebat. non recte. Certe cnntra antiquiores, & praecipue victorianam. Grui.
3r. Nolebat. ) Aliter solebat , aliter volebat, sed nolebae rectum est . Nolebat certe Crassus de iure respondere , ne, suu D in orandis causis superior est et, si de jure respondisset . aliqua in re videri posset Scaevola ipso, qui disciplina iuris civilis omnium esset cruditissimus, inferior. Μ alebat igitur Crassus in arte dicendi primus , quain in iure civili secundus esse, ut Ser. SulpiciuS contra maluit in secunda primus, quam in prima secundus esse, ut iupra dixit. Corrad. 32. udιπι enim nupeν. 9 Etsi videtur pene de tempore hoc ipso divinare , nos tamen conjicimus annum iu iste , qu Caesar consul Iv. fuit, & bellum in Hispania cum Pompeii ni is oessit ἰ quo quidem anno Tullia Ciceronis decessit., & Brutus ac Ser. Sulpicius in Asia fuerunt. Et quidem Brutus ita, ut litte Ia inde consolatorias ad Ciceronem scripserit ; Ner. vero Sulpiciu scripsit, quum ex Asia rediisset. ut ex ejus litteris cognosces , Fie ti igitur potuit , ut vel simul ex Asia decedentes Samum vene rint', vel alter decedens, a et in Asiam proficiscens, Sami ObV, sint facti, & ita sint collocuti . sic etiain Μarcellum Mitylen rassi rutus vidit. Idem.
33. Sami. 9 Sic Lib. V. ad Attie. Multitudo mihi Sami praesto tMix, de Verrina VI. Iuno Sama violata. Sic Creta Poeta Lib. III. & Varro Lib. I. de Agricui. Sic Ithaea Lib. III. de Onic. Sic SieιIia veIrina VI. Sic curi , Caesar Lib. III. De Bello Civili . Vel potius Sami, ut Rhesii, Bononiae, quod Samos etiam sit urbs in orat. pro Lege Μ anilia , Et sane saepe urbes nominibus suarum Insula rum 1aent appellaii. Idem. I . Pares
388쪽
1ure civili conjunctum esset, vellem cognoscere , & nunc meum judicium multo magis confirmo testimonio & judicio tuo: simul illud gaudeo , quod & aequalitas vestra , dc 34 pares honorum gradus, dc artium, studiorumque quasi finitima vicinitas, tantum abest 3s ab obtrectatione invidiaque , quae solet lacerare plerosque , uti ea non modo non exulcerare vestram gratiam , sed etiam conciliare videatur. quali enim te erga illum perspicio , tali illum in te voluntate , judicioque cognovi . iue' Itaque doleo & illius consilio , de tua voce populum Romanum carere tam diur quod cum per se dolendum est , tum multo magis considerant i , ad quos ista non translata sint , sed nescio quo pacto devenerint. Hic Atticus, Dixeram, inquit, a principio, de re publica ut sileremus r itaque faciamus. nam si isto modo volumus singulas res desiderare , non modo quaerendi , sed ne lugendi quidem finem reperiemus .
I 38 XLIII. PERGAM Us ergo , inquam, ad reliqua, &institutum ordinem persequamur . Paratus igitur veniebat Crassus , exspectabatur , audiebatur : a principio. statim , quod erat apud eum semper accuratum ) exspectatione dignus videbatur: non multa jactatio corporis, non inclinatio voci S, nulla inambulatio, non crebra supplosa Pe
I . Pares honoνum gradus. J Nam fuit uterque quaestor , aedilis , praetor , de consul. De magistratibus Ser. Sulpicii in orat. pro Muraena. dc in Epist. Familiarib . refertur , quamvis aedilitas P tius significetur quam dicatur . Corrad. 3s. - ο obtrectatione invidiaque qua flet ere. in Volumen Romanum habet, ab obtrectatione invidiaque , qtia solet lacerare plerosque . Sic Livius VIII. Decad. III. haec simul iungit, obtrectationem atque invidiam , in oratione Fabii. Idemque ipsum facit X. De- cad. III, quo loco se Annibal viistum queritur , non tam viribus populi Romani , quam obtrectatione atque invidia senatus Carinthapiniensis. Itidem Caesar I. Belli Civilis, Ec Val. Maximus lib. V. de Ingratis et ut alios omittam . Errori locum fecit, ni fallor, alterum aeue Incuria librarii omissum . Rivius . Neque contradi-Cunt Pal. aut Culac. nisi quod excluserint qua . vulgatum ab OM rectatione invidia, qua solet. Grui. 36. Nulla inambulatio. in Aliter: nulla ambulatist. Nullus incessus. Probatur tamen incessus, si sit rarus, ut ait in oratore, dc Quintil. Lib. XI .c. a. ita reserti conυenit etiam ambulatio quadam, propter 1mmodι eas laudationum moras, ambulantem loqui ita demum Vor-ειν , si in causis publicis , in quibus sunt multi iudices , quod dicimu , Quasi singulis inculcare peculiariter velamus . Crassiis tamen non am-Dulabat , ut Lib. xii. de Orat. sic de se loquens ostendit ;bui vestigiiι primum institi, in iis fere soIeo perorare . COIIad.
389쪽
pedisi vehemens, & interdum irata , & plena justi doloris
oratio : multae & cum gravitate facetiae s quodque di melle
e st , idem di perornatus S perbrevis.
Iam in altercando invenit parem neminem , versatus est iso in omni sere genere causarum , mature in locum t princi-t principum oratorum Venit . Accusavit C. Carbonem, eloquen- p 'tissimum hominem , 37 admodum adolestens : summam
ingenii non laudem modo , sed etiam admirationem est
Defendit postea 38 Liciniam virginem , eum annos xxv I I. I 6 natus esset. in ea ipsa eausa fuit eloquentissimus , orationisque ejus scriptas quasdam partes Is reliquit. Voluit adolescens in qu colonia Narbonensi causae popularis aliquid at
I. De orat. naso natus unum er viginti s Lib. III. de orat.
quamvis Corn. Tacitus in Dialogo de Oratoribus decimum nonum aetatis annum scripsisse videatur : quem viri etiam docti defendunt, & dicunt, eum per numerum XXI. scripsisse, & postea sic
mutatum XIX. verum quum statim addat Caesarem anno uno scvigesimo accusasse, dixisset, opinor, eadem inra, aut tale quid, aut simul utrumque iunxisset. Corrad. 38. Liciniam virginem. 9 Ut propinquam; nam ICrassus erat Licinius ἔ certe summo loco natam , ac sanctissimo sacerdotio prae ditam , ut in orat. pro Domo dieitur, de incestu vero accusatam. L. enim Veturius eques Romanus Amiliam virginem Vestalem
surtivo stupro polluit. Duas praeterea virgines Vestales eadem AE- milia ad participationem incesti sollicitatas contubernalibus sui corruptoris exposuit ac tradidit . videant tamen eruditi , an is fuerit T. Betutius. Indicium per servum est factum. Historia Ie gitur apud Paulum Orosiuin Lib. v. c. I s. Tunc igitur L. Crassus, ut hic ait Cicero, Liciniam defendit. Itaque .Emilia condemnata est, sed Licinia & Marcia sunt absolutae , postea tamen cum pluribus aliis condemnatae , ut refert Asconius. Idem. 3s. Reliquit . I Reliquit praeterea orationem de colonia Narbo nensi, de alteram de lege Servilia; desensionem pro Q. Caepione, di orationem in censura habitam, orationem , cujus verba quaedam ponit Cicero Paradoxo v. Tam multa , inquam , Crassus
reliquit, & tamen Cicero in prooemio Lib. II. de Orat. sc ait :Crassus admodum nihil ρνipti reliquis , quod vix ego defendi posse puto, quin pugnet , nisi forte sic interpreteris : reliquit quidem1nulta Crastus: sed nihil , unde prorsus qualis & quantus esset , cognosci eostet. Placet tamen mihi sic interpretari, nihil Crassus
scripsit, icilicet de arte. Idem. o. Colonia. 9 Civium Romanorum, ut in orat. pro Fonteio leges. Deeumanorum, inquit Plinius, Lib. III. c. q. quod , ut quidam volunt , milites decimae legionis in eam coloniam sint de
ducti . Alii tamen putant a Caesare Dictatore milites Μartiae te gionis in eam coloniam missos , de ob id Narbonem Martium astri Dissili sed by Corale
390쪽
BRUΥUs. tingere , eamque coloniam ut fecit ipse de diicere. Exstat In eam legem senior, ut ita dicam qua in illa aetas serebat ,
oratio . Multae deinde causae a sed ita tacitus tribunatus , ut , nisi in eo magistratu cenavis let apud Φ praeconem Granium.
a idque nobis bis narravisset Lucilius , tribunum plebis
36 Ita prorsus, Riquit Brutus: sed ne de Scaevolae quidem tribunatu quidquam audivis e videor , & cum collegam , et kkik. Crassi credo fui iis . omnibus quidem aliis , inquam, in magistratibus , sed tribunus anno post fuit , eoque in rostris sedente suasit Serviliam legem Crastus . Nam censuram sine
Scaevola oessit, euin enim magistratum nemo umquam Scae-
scriptoribus appellari ; nec vident a Cicerone Mareium dici imorat. pro Fonteio , quae dicha fuit Inultos annos ante quam Caeis sar Dictator fieret. Nec me movet, quod in Tiberio scribit Sue ton. Tiberii patrem ad eam coloniam deducendam m istum fuisse is Sic enim interpretor . Prius a L. Crasso deducta est colania , &Narbo Μarcius forte a Q. Μarcio, qui tunc erat conssil , appellata r delude a Caesare missis novis colonis quasi instaurata .
I. Praconem Gramum. Perperam quoque hic Ro. codex, apus Gramum pratorem : cum si prior lectio verior . Intelligit autenx Cicero Lucilium acerrimum satyrae Qtiptorem in qua idem est insignem laudem adeptus , ut testatur Fabius . Is apud Gellium hujus Granii meminit, ad hunc modum :Covieeme in versias dictum praeonis volebam Granii.
Libro IV. cap. II. De dicacitate ejusdenν Granii , nonnihil apud Ciceronem Iulius, de oratore II. De eodem supra quoque Cicero, & pleraque in oratione pro Cneio Plancio . Rivius . Quo ne inmo fuit dicacior, ut Lib. II. de orat. describitur . Is L. Crassiti M. Antonii voluntatem asperioribus facetiis saepe perstrinxit impune, ut in orat. pro Plancio scribitur ; quamvis illorum es.set familiaris , ut hic cognoscitur se & Lib. II. de orat. dicitur is Is est Granius, de quo multa Lucilius, ut ait infra, scripsit, ω induxit , quod nos epistola 3. Lib. V h. ad Attic. Correximus is
a. Idque uobis narravisset . Aliter nobir bis narrasi et , idque sertasse recte, ut ita dicat. Lucilius poeta in sinis scriptis id bis ita scripsi, ut nobis legentibus narrare videatur, ut Ep. Io.Lib. II. Famil. Clitarchus sibi saepe narravit. Nec aliter interpretari potes es Lucilius is est poeta. qui, ut ex Eusebii scriptis colliges , viκ- dum nato Cicerone decet it , ita ut Praesens praesenti narrare non potuerit: & tamen veri sim de est, poetam significari, Qui de Granio tam multa. ut infra dicitur, scripserit. Si quis tamen L. Lu- Cilium Balbum, aut alium significari putat, haud equidem scio , quid possim contra dicere. Irem. Pal. & Culac. addunt bιr, quoa ait non exstare in codice vetusto Rivius et ideoque exclusit Lambinus, item blanutius, aliique quos item sequimur ; quia di e dem inclinabat Galielmius. Grκε. .