Marci Tullii Ciceronis Opera quæ supersunt, omnia, cum Asconio & scholiaste veteri, ac notis integris P. Victorii, J. Camerarii, F. Ursini & selectis P. Manutii, D Lambini, J. Guglielmii, J. Gruteri, J.F. & J. Gronoviorum, J.G. Grævii, & aliorum quam

발행: 1731년

분량: 619페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

361쪽

. inodum diligebat, praesertim cum ille in Scaevolam sibi

minorem natu generum praetulisset : cui tamen Laelius se

excusans , non genero minori dixit se illud , sed majori filiae detulisse . Is tamen instituto Laelii Panaetium audiverat. Ejus omnis in dicendo facultas ex historia ipsius non ineleganter scripta perspici potest : quae neque nimis est infans, neque persecte diserta. - 47 Mucius autem augur , ΑΤ quod pro se opus erat, ipse

Aicebat, ut 69 de pecuniis repetundis contra T. Albucium . is OI atorum in numero non fuit ri juris civilis intelligentiar

quendi causa , congregarentur , Ostendunt scaevolae verba , quae paulo post in Laelio sequuntur . vel ipitur dicendum, alios etiam, praeter augures, potuisse convenire ad id munus, vel C. Fannium postea cooptatum fuisse, vel Ciceronem alibi alios scriptores esse secutum , vel certe deceptum, praesertim quum hoc teso de Fan-

ωio videatur saepe dubitasse. Corrad. : t . . . . .

7. metus. Mucius Scaevola, qui fuit alter Laelii genre , ut in Laelio scribitur, & L. Licinii Crassi oratoris socer, ut Lib.

I. De orat. cognoscitur, ubi testatur ipse se Panaetium audivisse, di quaedam, quae ab eo acceperat, quum Rhodum venisset, cum Apollonio contulisse . Fuit hic consul eum L. Caecilio Metello , anno ab V. C. DCXXXVII. Idem. 8. Equod pro se opus eraν Θc. 2 Sic vir; eruditi emendarunt, qui videbunt, an Latine dicatur. quo Fus eraν pro se; quod si , cognoscentes id non recte dici , velint pro se ad vetόum dicebat referre , ut sit dicebar pro se , videant , ne sit --ε ζατον , ac restialiter intelligant, atque Cicero videtur scrIpsisse . Nos igitur libenter ita legeremus: Suod opus erat, per se dieebat: hoc est, dicebat quod opus erat, & dicebat per se, non ut alii, quibus Orationes scribebantur , ut supra de Fannio dubitavit , & infra die Caepione confirmabit . Idem. Haud aliter editio P. Manutii , nec recedit Pal. aut Cujac. vulgata , vuod per se ere. unde fecit Lambinus , quod opus erat. ipse per se ere. inepte. Gruter.qs. De peeuntis repetundia. De quibus T. Albutius , ut opinor, a Scaevola fuerat accusatus, ut Apuleius etiam in II. Rpolog. vl- detur ostendere, quamvis ibi C. Mucius & A. Albutius legatur . Cicero, in orat. in Pisonem , ita scribit: Ibtititit, auum in sa dinia trivmphasset , 'Roma damnatus eis . C. enim Iulius Caesar a Sardis rogatus eum accusavit, quamvis Cn. Pompejus uenabo, quisuerat Albutii quaestor, accusare voluisset , ut Cicero Verrina I. scribit. Unde nos Lib. II. de ossic. ita Iesendum putamus : Pro Sardis in iaritatium 'litis Cafaν. Ipsi Caesari credimus s Q. Mucium augurem subscripsisse, praesertim quum inimicitias cum T. Albutio gereret , ex quo tempore Athenis illum scaevola Grace saluistavit , Pam rem Lucilius complexus est carminibus , quae Lib. I. De Fin. leguntur, quo tamen loco nos illa verba sic legimus: - sea vola est pratore salutatus thenis calburiuι , ut praetor sit Icavola, non Albutius, qui fuit Athenis adolescens. Corrad.

362쪽

atque omni prudentiae genere praestitit. 0 L. Coelius Antipater , scriptor quemadmodum videtis in fuit, ut temporibus

illis, luculentus, juris valde peritus , multorum etiam , ut L. Crassi, magister . re 3- XXVII. UTINAM in Ti. Graccho , C. que Carboneralis mens ad remptablicam bene gerendam fuisset , quale ingenium ad bene dicendum fuit i prosecto nemo his viris zoi gloria praestitisset. Sed eorum alter propter set turbulentissi- , mum tribunatum, Sa ad quem ex invidia foederis Numantini bonis iratus aecesserat, ab ipsa republica est interfemises 3. alter propter perpetuam in populari ratione levitatem, morte voluntaria se a severitate judicum vindicavit . Sed fuit uterque summus orator , SA atque hoc memoria patrurn

teste dicimus. 8 .

so. L. Caetitia Gntipater. 9 De quo Lib. I. De Legr. Ieges . In oratore simplex & rudis appellatur , quod in prooemio Belli Punici negasset se , nisi necestario facturum , ut orationis numerum servaret. Hunc tamen Hadrianus Sallustio praetu Iit, quamvis apud Spartianum in Hadriani vita Coeilium non Iim descriptum via

deamus. Coelia porro familia plebeia fuit, ut Coelius Calaus, qui novus homo a Cicerone solet dici , dc Μ. Coelii Tribunatus ple

bis ostendit . Cσννad.

s I. TurbώIeneu Mam tribunatum. In quo reges agrarias promuI-gavit, M. Octavio collegae magistratum abrogavit, leges tulit, dc triumviros ad dividendum agrum creavit, ac iterum Tribunus plebis fieri voluit , ut Livius Lib. LVIII. Plutarchus di alii scripse

runt. Idem.

Sa. -d quem ex invidia foederis . 9 Haec verba Veli. Paterc. in terpretatur Lib. II. c. a. sed & ipse Cicero orat. pro Domo. Pluinra Plutarch. & alii historici scribant. Idem. 3. - iser. C. Papirius Carbo, qui quum Tibia Gracchum falc. set secutus, ut in Laelio scribitur , postea Tribunus plebis fuit , Claudio & Perpenna Consulibus , anno ab V. C. DCXXIV. vel anno superiore, ipso Claudio consule designato , ut Lib. III. de Lese g. apud Ciceronem legimus , quanquam verba illa mihi sane

suspecta: Id totum daxi . Crasae sapientium, iaminis senaeenria , quo seno cus est secutus , quum deerevisset , C. Claudio ea tile designato CarbQuis sedιtionem referente, es invita, qui eum populo agereν, sed νιonem non posse ζeri . Libenter e veteribus libris & e conlectura sic legerem post deereυUset, Claudio consule edi Carbonsa sedιtione F serente, nam Latina locutio magis apparet, de ex CU. Des ta cile fit eonsule de . Sic vero interpretaberis r Claudius consul reta- lit, & P. C rasIus sententiam dixit. Idem .s . Atyue. Libenter legerem neque, hoc sensu: uterque fuit summuS Orator, neque hoc accepimus a majoribus , sed ex orastionibus ejus cognovimus; non reiicimus tamen illam particulam.

363쪽

Nam & Carbonis , di Gracchi habemus oratione S, non- Icodum satis splendidas verbis , sed acutas , prudentiaeque ple-P.CI. V VIrinissimas . Fuit Gracchus Ss diligentia Corneliae matris a puero doctus , & Graecis litteris eruditus . nam semper laabuit exquisitos e Graecia magistros , in eis jam adolescens Dio-plianem Mitylenaeum, Graecia: , temporibus illis, disertistianum , sed x & breve tempus ingenii augendi, &decla-x eirandi fuit. Lamb.

Carbo, 3 quo vita suppeditavit , est in multis judiciis ,

causisque cognitus. Hunc qui audieranc prudentes homines, 'in quibus familiaris noster L. Gellius , qui se illi contubernalem in consulatu sui ste narrabat , canorum oratorem , 5 volubilem , & satis acrem , atque eundem & vehementem , & valde dulcem , dc perfacetum fuisse dicebat r addebat, industrium etiam & diligentem , di in exercitationiblis commentationibusque multum operae solitum esse ponere . Hic optimus , illis temporibus , est patronus habitus, isto eoque forum tenente plura fieri judicia coeperunt . nam Scso questiones ST perpetuae , hoc adolescente constitutae sunt ,

quaedem audivimus, non exorationibus intelleximus, orationes enim non satis splendidae verbis sunt. Corrad. s. DιIigenpia Cornelia matris. in De qua videndus Plutarchus in . Gracchis . Quintilianus quoque Lib. I. c. r. sic ait : Gracchorum

M.quentι a multum eantvtisse aecepimus Corneliam matrem , euius docti simus sermo in posteros quoque epotalis traditus est . Et Cicero infra rLNιmus epistolas: Cornelia matris Graechorum t apparet filios non tam im remιο educa3os, quam in sermone matris . Illa autem fuit Scipionis

Africani majoris filia , & Tib. Sempronio Graccho nupsit , cui duodecim filios, ut Plutarchus scripsit, genuit, quos tanti fecit , ut eorum caussa Ptolemaei regis nuptias spreverit. A populo Romano non minus ob virtutem filiorum , quam ob patris memoriam colebatar. Unde statuam illi positam Plinius & Plutarchustellantur. Et sane mulier illa dis na fuit immortalitate, quae non solum in ceteris rebus prudentis imae feminae ossicio est functa , sed casus etiam filiorum ita sortiter tulit., ut viri etiam fortis simi mirarentur . Idem. 6. mastiones prrpetua.) Corradus e libro ms reponit, quastiones publica, quod improbat Cujacius , malitque quastiones pecuniarum repexundarum, Notis in Iustiniani Institutiones . Gruν.s T. Perpetua.) Quibus Romani perpetuo uterentur. Unde que xitur Cicero in Orat. pro Milone, novam quaestione in latam fui G1e, quum veteres essent quaestiones. Sic, opinor, JCti te petuum edaetiam vocant. Videor tamen mihi audivisse, esse, qui perpetuas suas sones interpretentur . in quibus patroni perretuis orationibus uterent r . Nos L ut nunc est, librain veterem libenter sequimur, in quo scriptum est ut interpretemur Publiea, quod quaestiones cssent Publicae. , erro a . Tom. II. V 38. L. enim Disitiroo by Corale

364쪽

quae antea nullae suerunt, s8 L. enim Piso , tr; bunus plebIs legem primus de pecuniis repetund;s , Censorino & Maan lio eonsulibus tulit. ipse etiam Piso&causas egit, & mulistarum legum aut auctor, aut dissuasor fuit: isque & orationes reliquit, quae jam evanuerunt , di ετ annales, sane

exiliter scriptos & judicia populi , qu bus aderat Carbo,

iam magis patronum desiderabant, tabella data : quam legem L. Cassius, Lepido & Manc no consul; bus , tulit . to XXVIII. V E s T E R ETIAM D. Brutus , M. filius, x alia ut ex familiari ejus L. a Attio poeta sum audire solitus, Accio ι &sg. L. enim Piso. L. CalpurnIus Piso. Calpurnii, auctore Sex. Pompeio, a Calpo , Numae regis filio , sunt oriundi, Unde dixit Horatius : Hos o Pompilius sanguis. Sed quum Calpurnius a Calpa deducatur, Calpurnius non Calphurnius scribi deberet . Ita quoiaque scribitur apud scriptores Graecos & im veterum monumentis . Hanc gentem inulti putant patriciam suiee ι sed plebejam vel huius Pisonis tribunatus plebis fuisse demonstrat . Nisi forte a principio patricia fuit, sed eostea paulatim , ut fieri solet, de se cit . Certe constat eam iacuisse , donec eam L. hic Piso primus excitavit, quare post illum multi Calpurnii Pisones celebrantur.

s. Legem primus de peeuntis repetundis ere. Huius legis mentio est in aeneo Serviliae legis apud me fragmento, cujus modo memini

mus t Ex lege, quam L. Calpurnius L. F. Tν. P. rogavit. exve. lege. quam . M. itinius. D. F. Tr. Pl. rogavit. Urs n.

6o. Disuasor . in Dimiasor legum. ι ut legis frumentariae c. Gracchi , de qua re Tusc. III. scriptum videbis . Lege orationem pro Fonteio . Censorium etiam Dionysius Lib. II. videtur vocare, sed quicum censor fuerit , nos invenire non Potuimus .

ε1. Annales. Hinc ad Papirium saetum ita scribit Cicero: PMῆlle Fruet in nnalibus suis quari ur, adoleseenteis peni deditos esse. Et Dionyt. Lib. IV. hoc modo: Nepotes fuisse scribo, L. Pisoni Frugi assentaeus , ille enim in AnnaIibus solus hoe seripsit. Gellius autem Lib. XI. c. I . ex Annali primo Pisonis dictum Romuli refert. Livius quoaque & alii Pisonem saepe nominant. Idem .sa. D. Erutus.) D. Iunius Brutus, qui cum P. Cornelio Scipi ne Nasca Serapione anno ab V. C. DCXVI. consul fuit. De Galis Ieciis di Lustanis , ut auctor est Eutropius , cum magna gloria triumphavit, unde Gallectus, ut Plutarchus, est appetiatus , quam in vis apud Strabonem Lib. III. Callaicus est appellatus . Augurem fuisse e Laelio Ciceronis intelligimus, Ee apud Plutarchum est huiusceinodi quaestio : Laid est , quod quum cetera Romani Febrtiario

mortuis infersas mitteνe, parentare eonsuessent, D. Brutus, ειν scribit Cicero, id Decembri faeiebae r Id Cicero Lib. II. De Legg. icripsit, sed nunc ea res pene tota desideratur , vix ut intelligi posest: nec Muelligeretur omnino, nisi Accium ibi quoque nomina

ret. Idem .

. I. Sum audire solitus . Hac verba Lilium Gregorium, quem

paren Di iii oti h

365쪽

& ὁὶcete non inculte solebat, & erat eum litteris Lat; n s ιhum etiam Graecis , ut temporibus illis , eruditus . Quae tribuerat idem a Attius etiam c. Q.VMaximo L. Paulli nepoti. Et vero ante Maximum illud σε Scip;onem , quo duce privato Τῖ. Gracchus ετ occisus esset ι eum omnibus in rebus vehementem , tum acrem ajebat in ὀicendo fuisse . Tum etiam os P. Lentulus ille pii neeps , ad te in publieam

ἡun- parentis Ioco colimus ι moverunt usque adeo ι ut duos Accio fuiste crediderit , praesertim quuin Val- Μax. lib. III. c. I. dicat Accium Caesari in collegium poetaru in venienti non assurrexisse . Quod si rationem temporum subducas , animadvertes s temporation pati , ut L. Accius D. gluti familiaris suerit . di ad Caelatis Dictaturam pervenerit . At nos arbitramur Sex. Iul. Caesarem a valer. Maximo signi sicari, & Ciceronem a L. Accio audire po- u isse , quod hic scribit. Nam fac Accium consule D. Bruto viginti annorum suisse, & ad annos septuaginta vixisse , tunc Cicero natus annos viginti potuit audire . Quin Accius Lib. 1. De Lege. Sisennae samiliaris appellatur: Atticus vero infra Sisennam familiarem suum vocat. Unde apparet Accium ad id tempus pervenisse, ut eum Cicero potuerit audire . . Fuit vero Accius idem histolicus di poeta: & poetam quidem filisse constae , nee dubitatui an historicus suerit, quum Lib. I. De Legg. inter historicos a Cicerone

numeretur. Corrod. ι ε

ο . Maxima. Q. Fabio Maximo et F. eius, qui eum L. . in in Ilii Pauli filius esset, adoptatus a nescio quo Fabio, Q. Fabius Maximus Amilianus est appellatus, & cum L. Hostilio Mancino, anno ab V.C. DCIx. consul fuit . Hic vero filius cum L. . opiatio, anno ab V.C. DCXXx III. consul fuit , & adversus Alloia roges. & Bituitum rege in Avernorum feliciter pugnavit. Ex hae victoria cognomen Allobrogico est inditam, quod Paterculus refert .

Idem . . .

6s. Et vero an e Maximum illiam seipionem . Legit Gulielmius, ana

εε. Scipionem. p. Cornelium Nasicam Serapionem ι eius , qui Corculum est appellatus, filium ι ejus, qui sacra accepit, quique vir oetimas est iudicatus, nepotem. Hunc scipionem nos arbitramur in orat. pro Planc. his verbis significati. mr tuus p. Nasea tiabi adalitiam ppadicaret pepulsam quo eive ego neminem statuo in hae Kep.

sceisias esset. J 1n clivo capitolino fragmine subie illi ictus. ut ait Paterculus. Super Calpurnium fornicem, detracto amiculo fugiens. ictus fragmento subsellii , ut inquie orosias . De loco nec Appianus nec alii dissentiunt , sed illud addit Plutarchus s'Aνιςαμ νον 2υτόν α με, ἐαφανωί νει πρω=ω εθ et ν

atque ad ipsum clava ι ut resere orosus. idem. σε. Lentulus ille princeps. P. Cornelius Lentulus , de quo Valer. Max. Lib. V. c. t. Hunc Cicero Orat. Iv. in Catil. his verbis signis

366쪽

duntaxat quod opus esset, satis habuisse eloquent Iae dicitur . Iisdemque temporibus L. Furius 69 Philus perbene Latine loqui putabatur , litteratiusque quam ceteri. P. Scaevola valde prudenter & acute , paullo etiam copiosus. Nec multo minus prudenter M. Manilius . TQ Appii Claudii volubilis , sed paullo servidior erat oratio. In aliquo numero etiam a M. Fulvius Flaccus,5c C. Cato Africani sororis filius, me

scat e Illa remore huius avus Lentuli clari simus vix , axmatus Gracchum est persecutus. Ille grave tum vulnus accepit, ne quid de summa dignitate Rel. imminueretur . Hic P. Lentulus olim mis

ius est , ut privatos agros , qui in publicum Campanum incurrebant , coemeret , ut in oratione secunda coptra Rullum scribitur , e qua , aisue e Verrina I. Patet eum principem Senatus fuisse γ atque ita putant eruditi Philippica VIII. legendum esse , quamvis librarii multi trinclem senasorem descripserint . Quod tamen dici posci ostendunt frequentes illae locutiones , princeps Iocus , princeps civia . Illud me magis movet i quod hic Lentulus tam. laepe princepi senatus a Cicerone dicitur , & in consulibus illius temporis , quantum ego legere potui , non invenitur , Suum tamen is effex mos , ut qui primus censor ex iis , qui viverent , fuisset , is princeps legeretur : & rara fiebat censor , 'ui consul ante non suisset . Suspicari possumus igitur hunc consulem fuisse , scd vel ejus annum desiderari , vel eum C. Claudio, qui cum Μ.. Perpenna consul fuit suffectum fuisse , & ob id cognomen ejus in consulibus ad Claudium fuisse translatum , quod in aliis etiam factum animadvertimus , ut in consulibus anni ab V. C. DLXXII K. quivis Rcile videre poterit.

Corrad.

riae. Quare qui Furium Philonem scribunt in consulibus errant , quum Furii semper a Livio Phili vocentur; hic tamen etiam Pi us legitur , ut in scboliis Libri IV. ad Atticum monuimus , &nunc eo magis monemus , quod in veteribus consulibus , anninab V. C, D XXXI. sic digitur : P. Furius Sp. F. M. N. Philus. Hic vero consul fuit, si modo consul fuit, anno ab V. C. DCXVIII. eum Sex. Atilio Serrano. Hic est certe is , qui in libris de Rep. contra justitiam disputavit , ut in scitoliis Libri I v. ad Atticum

retulimus. Idem .

Iio Metello Macedonico , anno ab U. C. DCXI. consul fuit , &Salaos, gentem Alpinam , ut Lib. LIII. Livius ait, domuit; qua de re etiam Paulus Orosius scribit. Hunc Plutarctius in Gracchi scribit fuisse non modo υπωτικον. sed πιμ'iτικον etiam, & προ--τεγραμ ο κατ' αξίοιικ- Ρωμαίων ,κλης, qui Tib. Graccho Claudiam filiam ultro despondit, a quo postea triumvir ipse crea

tus est. Idem.

V.C. DCXXIX. consul fuit, di quod Liv. Lib. LX. scripsit, erimus omnitim transalpinos Ligures bello domuit , rnissus auxiliota stiliqnsibus adversu' Falanios Gallos , qui populabamur finex

367쪽

clioetes oratores s etsi Flacci scripta sunt , sed ut studiosi lit

et crarum . Flacci autem aemulus 7δ P. Decius fuit , non infans ille quidem r sed ut vita, sic oratione etiam turbu-

73 M. Drusus , C. F. qui in tribunatu C. Gracchum , eo l- Ioslegam, 76 iterum tribunum , secit , Vir & oratione oravis,& auctoritate 3 cique proxime adjunctus C. Drusus fraterfuit, Tuus etiam IF gentilis , Brute, γε M. Pennus facile flagita-

Massiliensium . Et de his , ut apud plutarchum cognosces, triumphavit; unde Paterculus illum triumphalem vocat Non verisimile videtur mihi, suod scribit Appianus , eum post consulatum tribu nuni plebis fieri, hoc est ab equis ad asinos, Ruod aiunt, transire

volui si e , aut cum C. Graccho in Africam este prosectu in , quum Plutarchus ostendat Romae mansisse, & tunc eius calumniis Drusi potentiam crevi ne. Reversum certe C. Gracchum semper incitavit donec ipse quoque cum reliquis poenas dedit. Corrad. a. P. Decius. Semper a Cicerone P. dicitur, di P. est pronomen sequens Deciorum . Quare P. pro Q. apud Livium Lib. Lxi. reponendum putamus . Videtur aute in oriundus a Deciis , qui Mures co-st nomine sint dicti ,& plebeii fuerunt, ut e Lib. IX , di X. Livii coenoscitur, ubi Decios plebeios vocat, in quibus suerunt illi, qui se pro patria devoverunt. Praetor fuit Μ. A milio scauro & Μ Ggcia Ito Metello consulibus, ut Auctor libelli de Viris Illustr. in Scauro

docet. Idem.

3. M. Drusus. Μ. Livius Drusus, qui ob eximiam adversus

Gracchos operam patronus senatus est dictus , ut ait in Tiberis Suetonius . Tribunus enim plebis , ut refert Plutarchus , partes senatus est secutus , Ac C. Graccho collegae semper est adverseatus. Praetor urbanus hic fuit, ut auctor Rhet. ad Herenn. ostenἀdit. Consul anno ab V. C. DCXLI1. cum L. Pisone fuit, & ad verosus Scordiscos; gentem a Gallis oriundam , in Thracia feliciter pugnavit, magnutuque honorem tulit, quod Livius Lib. LXI1 I. scitia psit. Idem . q. Iterum tribunum feeie. Non variant Pal. aut Cujac. Corradus id mutabat in Dexit, forsan recte. Tribunum enim Gracchum sacere Drusus anno superiore non poterat, tum ipse candidatus, Sceras competitor, ut recte monuit in Fastis ad annum urbis D cxxxa. amicus noster pighius. Gruter.

s. Gentilis. ) Quod M. Iunius Brutus ipse quoque ut tu , sit appellatus; & ex eadem sente iunia, ex qua tu quoque, si Datus. Nos ita sentimus. Si quis tamen sententiam nostram minus

probat, videat ille, quid viti eruditi hac ipsa de re scripserunt. de inprimis , quid dicat sartholomarus Riccius in libello , quem hac de re scripsi vir , quem nos multis nominibus Observa Inus.

corrad.

6. M. Pennus. Μ. Iunius Brutus pennus. qui tamen Poenus a quibusdam scribitur ;. sed quum Poenus cognomen Quintiorum fue-xit, ut Lib. I v. Livius ostendit, & hic Pennus semper scribatur, &pater hujus eodem modo in veteribus eonsulibus legatur, nos nihil mutandum censemus. Lem. . V 3 7. ner-Djsiligod by Corab

368쪽

agitavit in tribunatu C. Gracchum , paullum aetate anteeeis dens . Fuit enim M. Lepido , di L. Oreste consulibus quaeis stor Gracchus, tribunus Pennus , illius M. filius , qui cum Q. AElio consul fuit : sed omnia is summa sperans, aedilicius est mortuus. Nam de T. Flaminino , quem ipse vidi, nihil accepi, nisi Latine diligenter locutum .iio XXIX. Irs ADIUNcτI sunt C. Curio, M. Scaurus , P. Rutilius, C. Gracchus. De Scauro di Rutilio breviter licetb uuo- dicerς, b quorum neuter summi oratoris habuit laudem , . t di uterque in multis causs 77 versatus erat . In quibusdam' laudandis viris, etiam si maximi ingenii non essent, proba bilis tamen industria r quamquam iis quidem non omnino ingenium , sed oratorium ingenium defuit . Neque enim refert videre , quid dicendum sit, nisi id queas solute& suaviter dicere . ne id quidem satis est, nisi id, quod dicitur ,

si voce, vultu , motuque conditius.

Quid dicam , opus esse doctrina λ sine qua etiam si quid bene dicitur adjuvante natura , tamen id, quia fortuito fit, semper paratum esse non potest . In Scauri oratione , c sapientis hominia, & c tecti, gravitas summa , di natur iis quaedam inerat auctoritas, non ut causam , sed ut te timonium dicere putares, cum pro reo diceret .

ita Hoc dicendi genus ad patrocinia mediocriter aptum videbatur : ad senatoriam vero sententiam , cujus erat ille princeps i vel maxime . significabat enim non prudentiam solum , sed, quod maxime rem continebat , fidem ; habebat hoc a natura ipsa , quod a doctrina non facile posset . quamquam

dam. Aliter: Versatus erat, ut in quibusdam . Placet tamen retinere et Uerfatus . ναε in quibus am . Corrad.

τη. Sapienνis. Igitur eIoquentis, de idcirco summi , quod paulo ante negavit, oratoris r siquidem hanc cogitandi pronunciandi que rationem , vimque dicendi veteres Graeci sapientiam nomina in bant, ut Lib. III. De Orat. disputatur . Nec aliud est e Iosuentia, nisi copiose loquens sapientia, ut in Partitionibus ait, sed interpretandum est, vel quod qui eloquens est, is etiam est sapiens, sed non contra, quicunque est sapiens, eloquens etiam est habendus, quando Socrates, ' a sapientissinius fuit, inter eloquentes tametanon solet numerari , vel quod satiens hic dicatur , ut Acilius olim dicebatur, quia prudens esse in iure civili putabatur; ut Ca- . , quia multarum rerum usum haberet, multaque ejus & in sena tu di in foro vel provisa prudenter, vel acta constanter, vel responsa cute serebantur . Non sapiens igitur erat Scaurus, ut locrates, scd ut Cato, ut Acilius fuit . Icem. 79. L. Fu

369쪽

BRUTUS. - 3II. quam hujus quoque ipsius xei, quemadmodum scis , praecepta sunt. Hujus dc orationes sunt, di tres ad Is L. Fufidium Iibri scripti de vita ipsius acta , sane utiles , quos nemo te init . At Cyri vitam & disciplinam legunt, praeclaram illam quidem, sed neque tam rebus nostris aptam, nec tamen Scauri laudibus anteponendam . Ipse etiam Fufidius in aliquo patronorum numero fuit . . XXX. RUTILIUS autem in quodam tristi de severo genere dicendi versatus est , & uterque natura vehemens, acer. Itaque cum una consulatum so petivissent, non it Ie solum , qui repulsam tulerat, accusavit ambitus de sanatum competitorem , sed Scaurus etiam absolutus Rutilium in judicium vocavit : multaque opera , multaque industria

Rutilius fuit , quae erat propterea gratior , quod idem magnum munus de jure respondendi sustinebat . Sunt ejus orationes j e lunae r multa praeclara de jure : doctus vir, & Graecis litteris eruditus, Panaetii auditor, prope persectus in Stoici se quorum peracutum , di arti S plenum orationis genus, d sed tamen exile , nec satis populariassensioni accommodatum. Itaque illa, quae proptia est M

huius disciplinae . philosophorum de se ipsorum opinio , fi ma in hoc e viro & stabilis inventa est . Qui quamquam ει innocentissimus in judicium vocatus

esset, τ . L. Fufidium . Forte patrem illius Fufidii , equitis Romani. quem L. Piso suis debitoribus addixit , ut in Orat. In Pisonem scriptum est. Aliter Fusidium, ut Plinius Lib. XXXIII. c. r.

8o. Petivissent . ) Rutilius primum. , & Scaurus, ut puto , secundum: in consulibus enim , quos recentiores scriptores collegerunt, invenitur consul cum Ser.Sulpicio Galba, anno ab V. C. DCXLVI. Μ. Amilius Scaurus uortensius , quem nos hunc eundem esse credimus, quum filius esse non possit , qui multis post annis repulsant tulit . Quod si quis fratrem esse dicat , credam nisi me praenomen, quoa idym sit, moveat. Nec Rutilius annos decςm jacuisset vir tantus , si cum eo primum consulatum Pettiisset . Illud potius dicamus Μ. AEmilii Scauri , & M. Auretra.

Scauri, praenomina, nomina & cognomina in consulibus esse perturbata. Cassiodorus enim cum Ser. Galba Μ. Scaurum consulem vocat ita, ut divinare non eossis Marcumne Amilium Scaurum ruan M. Aurelium Scaurum significet . Quod nisi Veli. Paterculus M. Aurelium vocaret etiam Scaurum , putarem hoc cognomen Scaurum, quod est Emiliorum , ad Aurelium esse translatum , quod forte alter alteri fuerit suffectus , α ita perturbatio nonia num sit consecuta. Idem. 81. Innoeenti muι. 9 Sic Lib. III. de Nat. Deor. & 1norat. Pro Fontejo. Exemplum iu conm. Lib. I. De Orat. Decimem innocentia

370쪽

.et xxv. esset, quo judicio convulsam penitus scimis esse retii publicam cum essent eo tempore eloquentissimi viri L. Crata sus , & M. Antonius consulares , eorum adhibere neutrum voluit, dixit ipse pro sese; & pauca C. Cotta , quod 8a sororis erat filius, & is quidem tamen , ut orator, quamquam erat admodum adolescens . Sed Τ, in Mucius enucleate ille quidem, & polite , ut solebat, nequaquam au tem ea vi atque copia , quam genus illud judicii ,& magnitudo causae postulabat. Habemus igitur in Stoicis oratoribus Rutilium , 34 Scaurum in antiquis . utrumque tamen laudemus , quoniam per illos ne haec quidem in civitate genera hac oratoria laude caruerunt. Volo enim, ut in scena sic etiam in foro , non eos modo laudari, qui celeri motu ,& dissicili utantur, sed eos etiam , 8 quos statarios appellant, quorum sit illa simia plex in agendo veritas , non molesta. XXXI. Ε Τ QN o N I A Μ Stoicorum est sacta mentio , 37 in ius Τubero fuit illo tempore , L. Paulli nepos , nullo in oratorum numero , sed vita severus , di congruens cum

ea .

in orat. in Pisonem. Vir summa innotentia a Livio Lib. LXX. Vir non oculi fui modo , sed omnis avi optimus a Paterculo : Inr anteis serrimus ab Orosio Lib. U. c. I T. vocatur , ut ea mittam , quaeva l. Μax. Lib. VI. c. q. scribit. Corrad. 8a. Saporis erat filius. ) Rutiliae , de qua seneca in Consol. ad Albinam ita scribit: Ruttilia C. tam silium feetita est in exilium , usque eo fuit indulgentia eonstricta , ut mallet exilium pati q ιana desiderium ρ nee ante in patriam quam eum filio rediit eundem iam reductum ιν in rep. florentem for iter amisit , quam secvxa est . Nec quisquam lac mas eius post elattim filium uotaviν . In expulso virtutem ostendit, in amisso prudentiam. Hanc historiam Cicero Lib. X1I. ad Attic. quaesivit, & Atticus ipse dubitavit. Videtur tamen Cicero illam postea alicunde in suum librum de luctu minuendo tranastulisse, unde Seneca sit mutuatus. Idem. 8 3. tata meἰus. Mucius Scaevola Pontifex, qui Asiam sanactissime administravit , ut Valer. Μax. Lib. VIII. c. ult. scribit . quanquam nos Augurem potius significari credimus. Id enim ver ba demonstrant, quibus hic, & Lib. I. de orat. testatur , Rutilium a Q. Μucio nullo apparatu defensum fuisse , ut hic etiani separat ab oratoribus, quum ostendit non ut oratorem dixisse: at Sc.evolam Pontificem infra describit , & Lib. I. de orat. vocat eloquentissimum . Verisimile item est , ab eo defensum fuisse , cujus ipse quaestor fuisset. Idem. 8 . Scauriam in antiquis . In Atticis magis placeret pro in antiquis , si divinare liceret. in .ss. Elaos statarios appellant. 9 Interpretatur Turnebus lib. I. adversariorum c. Io. Gruxera8 6. Trium

SEARCH

MENU NAVIGATION